HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Chariton d'Aphrodise, Chéréas et Callirhoé, livre VI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  239 formes différentes pour 370 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[6, 7]   εἰ δὲ μή, πείσῃ ἄκουσα     πάσχουσιν οἱ βασιλέως ἐχθροί, μόνοις
[6, 3]   γάρ σε ὑφ´ ἡδονῆς διημερεύοντα  ἄβρωτον,   ἄποτον ἐν θήρᾳ. θήρᾳ δὲ
[6, 4]   σὺ γὰρ εὐνούστατος καὶ φύλαξ  ἀγαθὸς   ἐμοί. ἄπιθι δὴ καὶ Καλλιρόην
[6, 5]   καὶ μόνης λαβόμενος μεγάλων" εἶπεν  ἀγαθῶν,   γύναι, θησαυρόν σοι κεκόμικα·
[6, 7]   τὴν εὐτυχίαν οὐ φέρεις, οὐδὲ  ἀγαπᾷς   ὅτι σε παρακαλεῖ κελεῦσαι δυνάμενος.
[6, 9]   πέμπτῃ τῶν ἡμερῶν μετὰ τὴν  ἀγγελίαν   ἐξήλαυνε Βαβυλῶνος βασιλεύς, κοινῷ
[6, 6]   ποιήσει γυνὴ καὶ δέσποινα βάρβαρος;  ἄγε   δή, Καλλιρόη, βούλευσαί τι γενναῖον,
[6, 4]   ἐμοί. ἄπιθι δὴ καὶ Καλλιρόην  ἄγε.   δύο δέ σοι προστάσσω, μὴ
[6, 3]   ἄλλου τινὸς ἠράσθη· προσεποιεῖτο ὅμως  ἀγνοεῖν   καὶ ποῖον" ἔφη κάλλος δύναται
[6, 1]   δικαστής; μὴ ἐξαπάτα σεαυτόν.  ἀγνοεῖς   μέν, ἀλλὰ ἐρᾷς· ἐλεγχθήσῃ δὲ
[6, 5]   θαυμάζω δὲ πῶς συνετώτατος ὑπάρχων  ἀγνοεῖς   τὴν βασιλέως φιλανθρωπίαν, ὅτι οὐκ
[6, 1]   οὐκ ἐξὸν δὲ τὴν ἐλευθέραν  ἀγοράσαι.   οἱ δὲ Διονυσίῳ σπεύδοντες ἀντέλεγον
[6, 9]   δὲ ἀληθὲς ἄσμενος ἀπηλλαγμένος καθάπερ  ἀγρίου   θηρίου· ἐδόκει δ´ ἄν μοι
[6, 4]   Ἔρωτα· τέρψις γὰρ ἦν, μετ´  ἀγωνίας   καὶ χαρά, μετὰ φόβου καὶ
[6, 3]   τί τηλικοῦτον συμβέβηκε δεινόν; ὡς  ἀγωνιῶ   μή τινα ἐπιβουλὴν εἶπε βασιλεὺς
[6, 9]   μὲν οὖν φέρειν πόλεμον καὶ  ἄδηλα,   καὶ μεταβολὰς τοῖς δυστυχοῦσι βελτίονας,
[6, 3]   μὴν οὐδὲ ἀμφίβολον ἦν οὐδὲ  ἄδηλον   ὅτι Καλλιρόης παρούσης οὐκ ἂν
[6, 9]   βασιλεύς, ἀλλὰ ἐν ἐκείνῳ τῷ  ἀδιηγήτῳ   ταράχῳ μνήμη τις αὐτὸν εἰσῆλθε
[6, 4]   γὰρ πρῶτον εἶναι ἄνδρα τὸν  ἀδικούμενον,   εἶτα τὸν ἀδικοῦντα μοιχόν. ἤρεσεν
[6, 4]   ἄνδρα τὸν ἀδικούμενον, εἶτα τὸν  ἀδικοῦντα   μοιχόν. ἤρεσεν λόγος τῷ
[6, 3]   τοῦτο δὲ ἄρα καὶ τὸ  ᾀδόμενον   λόγιον ἦν ὅτι τρώσας
[6, 2]   ἤχει καὶ σύριγξ ἐκελάδει καὶ  ᾄδοντος   ἠκούετο μέλος· ἐθυμιᾶτο τὰ πρόθυρα
[6, 1]   Χαιρέου καὶ Διονυσίου, δούλων ἐμῶν  ἀδόξων,   ἵνα βραβεύω τοὺς ἐκείνων γάμους
[6, 5]   ἐν μεγάλῃ τυραννίδι τεθραμμένος οὐδὲν  ἀδύνατον   ὑπελάμβανεν, οὐ βασιλεῖ μόνον, ἀλλ´
[6, 9]   μὲν οὕτως ἐξῆλθε Βαβυλῶνος οὐκ  ἀηδῶς,   ἤλπιζε γὰρ καὶ Χαιρέαν ἐξελεύσεσθαι·
[6, 7]   οὐκ ἂν ἠσπάσατο γάμους, οὐδὲ  ἀθανασίαν   προετίμησεν ἂν ἡμέρας μιᾶς τῆς
[6, 7]   πρώτης, ἣν οὐκ ἐνίκησαν οὐδὲ  Ἀθηναῖοι   οἱ ἐν Μαραθῶνι καὶ Σαλαμῖνι
[6, 2]   ὥσπερ δὲ ἐν Ὀλυμπίοις τοὺς  ἀθλητὰς   ἔστι θεάσασθαι παραγινομένους ἐπὶ τὸ
[6, 2]   σὺ νικᾷς. ἦν δὲ τὸ  ἆθλον   οὐ κότινος, οὐ μῆλα, οὐ
[6, 9]   παρὰ βασιλέως καὶ δίχα κρίσεως  ἆθλον   τῆς ἀριστείας τὴν γυναῖκα. Καλλιρόην
[6, 8]   τὴν στρατιὰν ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην  ἀθροίζεσθαι.   ῥᾴστη δέ ἐστι Πέρσαις
[6, 1]   ζήσεις ἐπὶ ξένης ὡς φυγάς·  αἱ   δ´ ἕτεραι τὸν εὐεργέτην ἑλοῦ,
[6, 1]   ταῦτα μὲν οὖν οἱ ἄνδρες·  αἱ   δὲ γυναῖκες οὐκ ἐρρητόρευον μόνον,
[6, 8]   γὰρ σατράπην τὸν βασιλικὸν τοὺς  Αἰγυπτίους   ἀνῃρηκέναι, κεχειροτονηκέναι δὲ βασιλέα τῶν
[6, 8]   ὑπόθεσιν· βασιλεῖ γὰρ ἧκον ἀπαγγέλλοντες  Αἴγυπτον   ἀφεστάναι μετὰ μεγάλης παρασκευῆς. τὸν
[6, 4]   ἐρᾷς· ὡς μήτε τοὺς νόμους  αἰδοῦ,   κεῖνται γὰρ ἐπὶ τοῖς γάμοις,
[6, 1]   τοῦτο ἴσασι. μάλιστα δὲ Στάτειραν  αἰδοῦμαι.   μήτε οὖν δημοσίευε τὸν ἔρωτα
[6, 7]   καὶ σεαυτῇ" φησὶ τῆς βραδυτῆτος  αἰτία   γίνῃ. πῶς οὖν εὐμενῆ τὸν
[6, 7]   δὴ θεραπεῦσαι θέλων ἔτρεψε τὴν  αἰτίαν   οὐκ εἰς τὴν φυλαττομένην ἀλλ´
[6, 6]   ἐπίβουλον, σύ μοι πάντων κακῶν  αἴτιον.   διὰ σὲ ἀνῃρέθην, διὰ σὲ
[6, 2]   τὴν ἑκούσιον συμφοράν· ἑαυτῷ γὰρ  αἴτιος   εἶ τούτων. ἐξῆν σοι Καλλιρόην
[6, 8]   ὥσπερ χειμάρρου τινὸς πυρὸς  αἰφνίδιον   ἐπιρρυέντος αὐταῖς. πρὸς δὲ τὴν
[6, 1]   τὰς πυκνὰς εἰσόδους καὶ τὰς  ἀκαίρους   φιλοφροσύνας. πρότερον μὲν γὰρ σπανίως
[6, 4]   καὶ τιάραν ὑακινθινοβαφῆ· χρύσεον δὲ  ἀκινάκην   ὑπεζωσμένος δύο ἄκοντας ἐκράτει, καὶ
[6, 9]   ἀνεδεξάμην, σὺν ταῖς ἄλλαις γυναιξὶν  ἀκολουθείτω.   καὶ Καλλιρόη μὲν οὕτως ἐξῆλθε
[6, 4]   χρύσεον δὲ ἀκινάκην ὑπεζωσμένος δύο  ἄκοντας   ἐκράτει, καὶ φαρέτρα καὶ τόξον
[6, 1]   τοῦ τέκνου. τοιαῦτα διαλαλούντων ἦν  ἀκούειν,   ὥστε εἶπεν ἄν τις ὅλην
[6, 7]   δώσεις· εἰ δὲ μή, πείσῃ  ἄκουσα   πάσχουσιν οἱ βασιλέως ἐχθροί,
[6, 5]   ἀποδίδοσθαι Χαιρέᾳ καὶ ἔσπευδε τοῦτο  ἀκοῦσαι,   καὶ τῶν εὐαγγελίων ἀμείψασθαι τὸν
[6, 4]   δύο δέ σοι προστάσσω, μὴ  ἄκουσαν,   μήτε φανερῶς· θέλω γάρ σε
[6, 7]   φησίν, δέσποινα, ἀνήρ.  ἀκούσασα   Στάτειρα προσεκύνησε καὶ μετὰ
[6, 7]   αὐτὴν ἑώρακας τὴν βασιλίδα πῶς  ἀκούσασα   τὸ βασιλέως ὄνομα προσεκύνησε καὶ
[6, 3]   ἅπασιν ἀσκῶ. μηδεμίαν μου καταγνῷς  ἀκρασίαν.   οὐχ οὕτως ἑαλώκαμεν. δείσας Ἀρταξάτης
[6, 6]   ἀσχολίαν δὲ ἐσκήπτετο καὶ τήρησιν  ἀκριβῆ   τῆς βασιλίδος, ὥστε μηδὲ δύνασθαι
[6, 6]   τὴν πρᾶξιν, Καλλιρόη μὲν ὑπ´  ἀλαζονείας   ὅτι αὐτῆς βασιλεὺς ἐρᾷ, Διονύσιος
[6, 6]   ἐλθὼν πρὸς βασιλέα τὴν μὲν  ἀλήθειαν   ἀπέκρυπτε τῶν γεγονότων, ἀσχολίαν δὲ
[6, 9]   παιδιᾶς ἐρωτικῆς μνημονεύειν, τὸ δὲ  ἀληθὲς   ἄσμενος ἀπηλλαγμένος καθάπερ ἀγρίου θηρίου·
[6, 3]   συνουσίας. ἀπεκρίνατο βασιλεὺς τοῦτο ἴσως  ἀληθές   ἐστιν, λέγεις, ὅτι θεῶν
[6, 3]   σφοδρὸς Ἔρως· δεινὸν μὲν ὁμολογεῖν,  ἀληθῶς   δὲ ἑάλωκα. ταῦτα ἅμα λέγων
[6, 6]   γὰρ ὑμᾶς ὄψομαι. νῦν ὡς  ἀληθῶς   Καλλιρόη τέθνηκεν. ἐκ τοῦ τάφου
[6, 4]   πρόσωπον ἐρυθήματος, στῆθος ἀσταθμήτου πλῆρες.  ἀληθῶς   οἵη δ´ Ἄρτεμις εἶσι κατ´
[6, 7]   ὅτι σε παρακαλεῖ κελεῦσαι δυνάμενος.  ἀλλ´   ἐγὼ (τιμῶ γάρ σε) πρὸς
[6, 7]   αἰτίαν οὐκ εἰς τὴν φυλαττομένην  ἀλλ´   εἰς τὴν φυλάττουσαν, καὶ ἄν
[6, 5]   ἄνδρα κατ´ ἀξίαν οὔτ´ ἐραστήν,  ἀλλ´   ἐνέπεσεν εἰς δύο, νησιώτην πένητα,
[6, 1]   ἐξεδέχετο, βασιλεὺς δὲ οὐχ ὁμοίαν,  ἀλλ´   ἠγρύπνει δι´ ὅλης νυκτὸς ἄλλοτ´
[6, 2]   λυπεῖσθαι φανερῶς ἐν τοῖς βασιλείοις,  ἀλλ´   ἡσυχῆ καὶ λανθάνουσα ὑπέστενε καὶ
[6, 5]   ἀδύνατον ὑπελάμβανεν, οὐ βασιλεῖ μόνον,  ἀλλ´   οὐδ´ ἑαυτῷ. ~Καταλειφθεὶς οὖν καὶ
[6, 9]   μὲν Στάτειραν αὐτὴν οὐδὲν εἶπεν,  ἀλλ´   οὐδὲ πρὸς τὸν εὐνοῦχον, ἐπειδὴ
[6, 2]   Χαιρέας εἰ Καλλιρόης ἀνήρ ἐστιν.  ἀλλ´   οὐδὲ τὴν ὁποιανδήποτε κρίσιν
[6, 3]   ἐπιβουλὴν εἶπε βασιλεὺς καὶ μεγίστην,  ἀλλ´   οὐχ ὑπ´ ἀνθρώπων, ἀλλ´ ὑπὸ
[6, 3]   εἰποῦσα οὐδεμίαν τῶν ὑφ´ ἡμᾶς,  ἀλλ´   ὑπὲρ τὸν Ἰόνιον καὶ τὴν
[6, 3]   μεγίστην, ἀλλ´ οὐχ ὑπ´ ἀνθρώπων,  ἀλλ´   ὑπὸ θεοῦ. τίς γάρ ἐστιν
[6, 4]   μετὰ φόβου καὶ κίνδυνος ἡδύς.  ἀλλὰ   βασιλεὺς οὔτε ἵππον ἔβλεπε, τοσούτων
[6, 6]   πιστεύσειν αὐτὸν ὅτι ἀτυχῶς μέν,  ἀλλὰ   διελέχθη· δόξει δὲ καταπροδιδόναι τὴν
[6, 5]   ὅτι οὐκ ἐρᾷ δυστυχοῦς γυναικὸς  ἀλλὰ   ἐλεεῖ. παυσώμεθα τοίνυν λαλοῦντες, μὴ
[6, 8]   ἐν Βάκτροις μήτε ἐν Ἐκβατάνοις,  ἀλλὰ   ἐν Βαβυλῶνι κατειλῆφθαι, πλησίον τῆς
[6, 9]   οὐ μὴν Καλλιρόης ἐπελέληστο βασιλεύς,  ἀλλὰ   ἐν ἐκείνῳ τῷ ἀδιηγήτῳ ταράχῳ
[6, 1]   μὴ ἐξαπάτα σεαυτόν. ἀγνοεῖς μέν,  ἀλλὰ   ἐρᾷς· ἐλεγχθήσῃ δὲ μᾶλλον, ὅταν
[6, 1]   βασιλεὺς ἔργον διαπράττωμαι προμνηστρίας γραΐδος.  ἀλλὰ   ἔφθην ἀναδέξασθαι τὴν κρίσιν καὶ
[6, 1]   βασιλεῖς οὐχ ὁμοίους λαμβάνοντες λογισμούς,  ἀλλὰ   μὲν βασιλὶς ηὔχετο ἡμέραν
[6, 3]   οὐδὲ γὰρ πρότερον ἀνύποπτος ἦν,  ἀλλὰ   ᾐσθάνετο μὲν τυφομένου τοῦ πυρός,
[6, 9]   κελεύει γενέσθαι περὶ τῆς ξένης·  ἀλλὰ   καὶ Ἀρταξάτης κατεσιώπησεν, ὡς δῆτα
[6, 7]   δὲ προσέθηκεν οὐχὶ δι´ ἐκείνην  ἀλλὰ   καὶ αὐτὸς οὕτω φρονῶν· καταπεπλήγασι
[6, 7]   οὐδὲ Χαιρέας γνοίη τὸ πραχθέν,  ἀλλὰ   καὶ γνοὺς οὐ ζηλοτυπήσει τὸν
[6, 6]   κακὸν ὡς οὐχ ὑπηρετοῦντι μόνον  ἀλλὰ   καὶ κατασκευάζοντι τὸν ἔρωτα. καὶ
[6, 8]   ἀπαιτοῦντας τοὺς θεοὺς κίνδυνον μὲν  ἀλλὰ   καὶ νίκην προσημαίνειν. πάντα μὲν
[6, 3]   ἔθνη; καλαὶ μὲν μυρίαι γυναῖκες,  ἀλλὰ   καὶ Στάτειρα καλλίστη τῶν ὑπὸ
[6, 1]   δὲ γυναῖκες οὐκ ἐρρητόρευον μόνον,  ἀλλὰ   καὶ συνεβούλευον ὡς παρούσῃ Καλλιρόῃ
[6, 2]   ἐν Συρακούσαις θαπτομένῃ Καλλιρόῃ συνετάφην·  ἀλλὰ   καὶ τότε σύ με βουλόμενον
[6, 7]   δὲ μὴ περὶ σεαυτῆς μόνης,  ἀλλὰ   καὶ Χαιρέου κινδυνεύοντος ἀπολέσθαι τὸν
[6, 2]   κότινος, οὐ μῆλα, οὐ πίτυς,  ἀλλὰ   κάλλος τὸ πρῶτον, ὑπὲρ οὗ
[6, 5]   πλὴν οὐκ ἠμελήθης εἰς πάντα,  ἀλλὰ   κήδονταί σου θεοί. διὰ τοῦτό
[6, 6]   γενναῖον, Ἑρμοκράτους ἄξιον· ἀπόσφαξον σεαυτήν.  ἀλλὰ   μήπω· μέχρι γὰρ νῦν ὁμιλία
[6, 3]   παρ´ ἐμοὶ ἐμοῦ γενέσθαι δυνατώτερος.  ἀλλὰ   πάρεστιν θεός· ἐνδεδήμηκεν εἰς
[6, 7]   γάρ σε αὐτὸς μέλλει γαμεῖν  ἀλλὰ   πρόσκαιρον αὐτῷ χάριν δώσεις· εἰ
[6, 3]   ἀνθρώποις θεραπείαν τῷ Ἔρωτι προσαγάγῃς,  ἀλλὰ   τὴν κρείττονα καὶ βασιλικήν, ἀνταγωνιζόμενος
[6, 5]   δούλους καὶ πένητας ἔχεις ἐραστὰς  ἀλλὰ   τὸν μέγαν βασιλέα, τὸν δυνάμενόν
[6, 9]   οὐ πάρεργον τὴν ἀρετὴν τιθέμενος,  ἀλλὰ   τῶν καλλίστων ἀξιῶν. τότε δὲ
[6, 9]   πολλὰ πρῶτον εἰπὼν καὶ τὰ  ἄλλα   διατάξας ὡς ἕκαστον ἔδει γενέσθαι,
[6, 5]   ὅλην Ἰωνίαν καὶ Σικελίαν καὶ  ἄλλα   ἔθνη μείζονα χαρίσασθαι. θῦε δὴ
[6, 9]   τὴν κρίσιν ἀνεδεξάμην, σὺν ταῖς  ἄλλαις   γυναιξὶν ἀκολουθείτω. καὶ Καλλιρόη μὲν
[6, 3]   ἄνωθεν ἐκ θαλάττης ἀναβέβηκεν  ἄλλη   Θέτις. πιστεύω γὰρ ὅτι καὶ
[6, 1]   καὶ ἐν οἰκίαις τε πρὸς  ἀλλήλους   καὶ ἐν τοῖς στενωποῖς οἱ
[6, 4]   Περσῶν οἱ ἄριστοι καὶ τῆς  ἄλλης   στρατιᾶς τὸ ἐπίλεκτον. πάντων δὲ
[6, 8]   περὶ τῶν καθεστηκότων καὶ ἄλλος  ἄλλο   τι παρῄνει· πᾶσι δὲ ἤρεσκε
[6, 3]   βασιλεῦ. μὴ τὴν ὁμοίαν τοῖς  ἄλλοις   ἀνθρώποις θεραπείαν τῷ Ἔρωτι προσαγάγῃς,
[6, 1]   σαυτὴν γενοῦ· σύμβουλον οὐκ ἔχεις  ἄλλον·   ἐρῶντος σύμβουλός ἐστιν αὐτὸς
[6, 8]   ἐβουλεύετο περὶ τῶν καθεστηκότων καὶ  ἄλλος   ἄλλο τι παρῄνει· πᾶσι δὲ
[6, 1]   ἀλλ´ ἠγρύπνει δι´ ὅλης νυκτὸς  ἄλλοτ´   ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος, ἄλλοτε δ´
[6, 1]   νυκτὸς ἄλλοτ´ ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος,  ἄλλοτε   δ´ αὖτε ὕπτιος, ἄλλοτε δὲ
[6, 1]   κατακείμενος, ἄλλοτε δ´ αὖτε ὕπτιος,  ἄλλοτε   δὲ πρηνής, ἐννοούμενος καθ´ αὑτὸν
[6, 2]   τις τὴν κρίσιν, ἔνδον ἔχων  ἀλλοτρίαν   γυναῖκα, καὶ τοιοῦτος εἶναι
[6, 3]   τοιοῦτο μηδὲν εἴπῃς, ἵνα γυναῖκα  ἀλλοτρίαν   διαφθείρω. μέμνημαι νόμων οὓς αὐτὸς
[6, 3]   ὅτι Καλλιρόης παρούσης οὐκ ἂν  ἄλλου   τινὸς ἠράσθη· προσεποιεῖτο ὅμως ἀγνοεῖν
[6, 7]   τὸν μέγαν σου βασιλέα. ταῦτα  ἅμα   λέγουσα δακρύων πηγὰς ἀφῆκεν·
[6, 3]   ὁμολογεῖν, ἀληθῶς δὲ ἑάλωκα. ταῦτα  ἅμα   λέγων ἐνεπλήσθη δακρύων, ὥστε μηκέτι
[6, 5]   τοῦτο ἀκοῦσαι, καὶ τῶν εὐαγγελίων  ἀμείψασθαι   τὸν εὐνοῦχον ὑπισχνουμένη. πάλιν δὲ
[6, 8]   τοὺς δὲ οἰκείους ἐνδώσειν ὡς  ἀμελουμένους.   εὐτύχημα δὲ μέγιστον βασιλεῖ γεγονέναι
[6, 3]   πυρός, ἔτι γε μὴν οὐδὲ  ἀμφίβολον   ἦν οὐδὲ ἄδηλον ὅτι Καλλιρόης
[6, 7]   ὁποτέραν βούλει τρέπεσθαι. μηνύσω δὲ  ἀμφοτέρας·   πεισθεῖσα μὲν βασιλεῖ δῶρα λήψῃ
[6, 4]   λοιπὸν ἅρμα βασιλικόν, χάριν εἰδότων  ἀμφοτέρων   αὐτῷ, Καλλιρόης δὲ μᾶλλον· ἔκρινε
[6, 9]   καθάπερ ἀγρίου θηρίου· ἐδόκει δ´  ἄν   μοι καὶ χάριν ἔχειν τῷ
[6, 7]   ἀλλ´ εἰς τὴν φυλάττουσαν, καὶ  ἄν   σοι δοκῇ" φησίν, δέσποτα,
[6, 1]   διαλαλούντων ἦν ἀκούειν, ὥστε εἶπεν  ἄν   τις ὅλην Βαβυλῶνα εἶναι δικαστήριον.
[6, 3]   ἄδηλον ὅτι Καλλιρόης παρούσης οὐκ  ἂν   ἄλλου τινὸς ἠράσθη· προσεποιεῖτο ὅμως
[6, 3]   Καλλιρόην βλέπων. σκεπτέον οὖν πῶς  ἂν   ἀπαλλαγείην τῆς ἀνίας. ζήτει πανταχόθεν
[6, 6]   μὲν εὐνοῦχος ἐσκέπτετο πῶς  ἂν   ἀσφαλῶς ἀπαγγείλῃ βασιλεῖ περὶ τῶν
[6, 6]   νῦν ὁμιλία ἐρωτικὴ παρ´ εὐνούχου·  ἂν   δὲ βιαιότερόν τι γένηται, τότε
[6, 2]   σοῦ μὴ θέλοντος ἐδόθη. τίς  ἂν   εἶδε; τίς ἂν προσῆλθε; φέρων
[6, 5]   πρὸς τὸν δεσπότην. καὶ γὰρ  ἂν   ἐν τῷ παραυτίκα μηδὲν ὀργισθῇ,
[6, 2]   καλῆς συνοδίας· τάχα γὰρ οὐκ  ἂν   ἐξῆλθε τοῦ τάφου καταλιποῦσα τὸν
[6, 2]   εἰ δὲ φίλος ἦς, οὐκ  ἂν   ἐφθόνεις μοι τῆς ἐλευθερίας ὑπὸ
[6, 7]   ἠσπάσατο γάμους, οὐδὲ ἀθανασίαν προετίμησεν  ἂν   ἡμέρας μιᾶς τῆς μετὰ Χαιρέου.
[6, 2]   τὸ πρῶτον, ὑπὲρ οὗ δικαίως  ἂν   ἤρισαν καὶ θεοί. βασιλεὺς δὲ
[6, 7]   καὶ αὐτοῦ τοῦ Διὸς οὐκ  ἂν   ἠσπάσατο γάμους, οὐδὲ ἀθανασίαν προετίμησεν
[6, 4]   θόρυβος ἐκεῖνος αὐτῶν ἐξέστησεν  ἂν   καὶ τὸν Ἔρωτα· τέρψις γὰρ
[6, 1]   μὴ τὸν ἀποκτείναντα· τί δὲ  ἂν   πάλιν ὀργισθῇ Χαιρέας; πάλιν τάφος;
[6, 2]   ἐδόθη. τίς ἂν εἶδε; τίς  ἂν   προσῆλθε; φέρων δὲ σεαυτὸν εἰς
[6, 8]   μηδὲ μίαν ἡμέραν, εἰ δυνατόν,  ἀναβαλέσθαι   δυοῖν ἕνεκεν· ἵνα καὶ τοὺς
[6, 3]   τῶν ἄνωθεν ἐκ θαλάττης  ἀναβέβηκεν   ἄλλη Θέτις. πιστεύω γὰρ ὅτι
[6, 1]   διαπράττωμαι προμνηστρίας γραΐδος. ἀλλὰ ἔφθην  ἀναδέξασθαι   τὴν κρίσιν καὶ πάντες τοῦτο
[6, 4]   κάπροισι καὶ ὠκείῃς ἐλάφοισι. ταῦτα  ἀναζωγραφῶν   καὶ ἀναπλάττων ἐξεκαίετο σφόδρα. ταῦτα
[6, 2]   οἷς καθημέραν θύει. τῆς  ἀναισχυντίας·   παρέλκει τις τὴν κρίσιν, ἔνδον
[6, 4]   πεῖσαι καὶ λαθεῖν. Εὐθὺς οὖν  ἀνακλητικὸν   τῆς θήρας σύνθημα διεδόθη καὶ
[6, 5]   εὐνοῦχον ὑπισχνουμένη. πάλιν δὲ ἐκεῖνος  ἀναλαβὼν   ἀπὸ προοιμίων ἤρξατο σύ, γύναι,
[6, 5]   σε εἶδε. κἀγὼ δὲ αὐτὸν  ἀναμιμνήσκω   καὶ ἐπαινῶ σε παρ´ ἐκείνῳ.
[6, 4]   ὠκείῃς ἐλάφοισι. ταῦτα ἀναζωγραφῶν καὶ  ἀναπλάττων   ἐξεκαίετο σφόδρα. ταῦτα λέγοντος Ἀρταξάτης
[6, 5]   μέχρι σήμερον οὐχ εὗρεν οὔτ´  ἄνδρα   κατ´ ἀξίαν οὔτ´ ἐραστήν, ἀλλ´
[6, 7]   σχεῖν κάλλιον} ἵνα καὶ τὸν  ἄνδρα   κομίσῃ; τάχα μὲν οὐδὲ Χαιρέας
[6, 7]   δῶρα λήψῃ τὰ κάλλιστα καὶ  ἄνδρα   ὃν θέλεις· οὐ δήπου γάρ
[6, 4]   δέσποτα, τῶν γεγονότων· Καλλιρόη γὰρ  ἄνδρα   οὐκ ἔχει, μένει δὲ
[6, 4]   μοιχείαν, δεῖ γὰρ πρῶτον εἶναι  ἄνδρα   τὸν ἀδικούμενον, εἶτα τὸν ἀδικοῦντα
[6, 1]   κοινόν. ταῦτα μὲν οὖν οἱ  ἄνδρες·   αἱ δὲ γυναῖκες οὐκ ἐρρητόρευον
[6, 9]   ξένον, περὶ οὗ τὴν κρίσιν  ἀνεδεξάμην,   σὺν ταῖς ἄλλαις γυναιξὶν ἀκολουθείτω.
[6, 4]   ἦν ἐνθάδε Καλλιρόην ἰδεῖν, κνήμας  ἀνεζωσμένην   καὶ βραχίονας γεγυμνωμένην, πρόσωπον ἐρυθήματος,
[6, 6]   τοῦ λαθεῖν. ὀρθῶς δὲ προσέταξας·  ἀνείληφας   γὰρ τὸ σεμνότατον πρόσωπον τοῦ
[6, 7]   ἔπεισε, πάλιν δὲ νυκτὸς γενομένης  ἀνεκάετο   καὶ Ἔρως αὐτὸν ἀνεμίμνησκεν
[6, 7]   ἀνεκάετο καὶ Ἔρως αὐτὸν  ἀνεμίμνησκεν   οἵους μὲν ὀφθαλμοὺς ἔχει Καλλιρόη,
[6, 7]   τὸν οἴκτιστον μόρον· οὐ γὰρ  ἀνέξεται   βασιλεὺς ἐν ἔρωτι παρευδοκιμούμενος. κἀκεῖνος
[6, 4]   θήρας σύνθημα διεδόθη καὶ πάντες  ἀνέστρεφον·   βασιλεὺς δὲ ἀνηρτημένος ταῖς ἐλπίσιν
[6, 7]   σε" φησίν, δέσποινα,  ἀνήρ.   ἀκούσασα Στάτειρα προσεκύνησε καὶ
[6, 6]   ζηλοτυπίαν, ἣν οὐκ ἤνεγκε Χαιρέας,  ἀνὴρ   Ἕλλην. τί ποιήσει γυνὴ καὶ
[6, 2]   πράγματος· κρίνεται Χαιρέας εἰ Καλλιρόης  ἀνήρ   ἐστιν. ἀλλ´ οὐδὲ τὴν ὁποιανδήποτε
[6, 9]   οἷα δὴ καὶ φύσει φιλότιμος  ἀνὴρ   καὶ οὐ πάρεργον τὴν ἀρετὴν
[6, 8]   ὑπὸ πάντων, ὅσῳ κἂν εἷς  ἀνὴρ   παρεσκεύασε. ~Τῇ δὲ πέμπτῃ τῶν
[6, 1]   Χαιρέᾳ σπεύδοντες ἔλεγον πρῶτος ἦν  ἀνήρ,   παρθένον ἔγημεν ἐρῶσαν ἐρῶν· πατὴρ
[6, 6]   πάντων κακῶν αἴτιον. διὰ σὲ  ἀνῃρέθην,   διὰ σὲ ἐπράθην, διὰ σὲ
[6, 8]   σατράπην τὸν βασιλικὸν τοὺς Αἰγυπτίους  ἀνῃρηκέναι,   κεχειροτονηκέναι δὲ βασιλέα τῶν ἐπιχωρίων,
[6, 4]   καὶ πάντες ἀνέστρεφον· βασιλεὺς δὲ  ἀνηρτημένος   ταῖς ἐλπίσιν εἰσήλαυνεν εἰς τὰ
[6, 7]   Χαιρέου λοιδορηθέντος καὶ εὐφήμησον" εἶπεν,  ἄνθρωπε.   Χαιρέας εὐγενής ἐστι, πόλεως πρώτης,
[6, 3]   ἥδε γυνή· οὐδὲ γὰρ  ἀνθρώπινον   τὸ κάλλος· πλὴν οὐχ ὁμολογεῖ·
[6, 3]   μὴ τὴν ὁμοίαν τοῖς ἄλλοις  ἀνθρώποις   θεραπείαν τῷ Ἔρωτι προσαγάγῃς, ἀλλὰ
[6, 5]   Καλλιρόη περιχαρὴς ἐγένετο· φύσει γὰρ  ἄνθρωπος,   βούλεται, τοῦτο καὶ οἴεται.
[6, 3]   καὶ μεγίστην, ἀλλ´ οὐχ ὑπ´  ἀνθρώπων,   ἀλλ´ ὑπὸ θεοῦ. τίς γάρ
[6, 4]   κυνὸς ἤκουε, τοσούτων ὑλακτούντων, οὔτε  ἀνθρώπων,   πάντων βοώντων. ἔβλεπε δὲ Καλλιρόην
[6, 3]   οὖν πῶς ἂν ἀπαλλαγείην τῆς  ἀνίας.   ζήτει πανταχόθεν εἴ τι ἄρα
[6, 2]   πόλεμος κεκίνηται. τί δοκεῖ σοι,  ἀνόητε;   Χαιρέαν ἀντίδικον ἔχεις· κατεσκεύασας σεαυτῷ
[6, 7]   ὅτι ἐρᾷ. ὦ" φησὶ πασῶν  ἀνοητοτάτη   γυναικῶν, τοῦ βασιλέως τὸν Μιθριδάτου
[6, 3]   ἀλλὰ τὴν κρείττονα καὶ βασιλικήν,  ἀνταγωνιζόμενος   ἑαυτῷ· δύνασαι γάρ, δέσποτα,
[6, 7]   εὐνοῦχος ὑπέσχετο· οὐδενὶ γὰρ ἔξεστιν  ἀντειπεῖν   βασιλέως κελεύοντος. εἰδὼς δὲ ὅτι
[6, 1]   ἀγοράσαι. οἱ δὲ Διονυσίῳ σπεύδοντες  ἀντέλεγον   πάλιν ἐξήγαγε πειρατηρίου τὴν μέλλουσαν
[6, 2]   ἀντίδικον ἔχεις· κατεσκεύασας σεαυτῷ δεσπότην  ἀντεραστήν.   νῦν βασιλεὺς καὶ ὀνείρατα βλέπει,
[6, 8]   κατατρέχειν, ὡς μηκέτι τὰς πόλεις  ἀντέχειν,   ὥσπερ χειμάρρου τινὸς πυρὸς
[6, 2]   τί δοκεῖ σοι, ἀνόητε; Χαιρέαν  ἀντίδικον   ἔχεις· κατεσκεύασας σεαυτῷ δεσπότην ἀντεραστήν.
[6, 1]   αὐτὴν τὸ κάλλος τῆς γυναικὸς  ἀντισυγκρινόμενον   ἐγγύς· ὑπώπτευε δὲ καὶ βασιλέως
[6, 4]   καί, ἅτε δὴ φιλόνεικος θεός,  ἀντιταττόμενον   ἰδὼν καὶ βεβουλευμένον, ὡς ᾤετο,
[6, 3]   πόθεν ἐτρώθη. οὐδὲ γὰρ πρότερον  ἀνύποπτος   ἦν, ἀλλὰ ᾐσθάνετο μὲν τυφομένου
[6, 7]   τῆς μετὰ Χαιρέου. μηδὲν οὖν  ἀνύσαι   δυνάμενος εὐνοῦχος δίδωμί σοι"
[6, 3]   τις ἐξ οὐρανοῦ καταβέβηκε τῶν  ἄνωθεν   ἐκ θαλάττης ἀναβέβηκεν ἄλλη
[6, 5]   οὕτω" φησὶ μαινοίμην, ἵνα ἐμαυτὴν  ἀξίαν   εἶναι πεισθῶ τοῦ μεγάλου βασιλέως.
[6, 5]   οὐχ εὗρεν οὔτ´ ἄνδρα κατ´  ἀξίαν   οὔτ´ ἐραστήν, ἀλλ´ ἐνέπεσεν εἰς
[6, 4]   τὸ ἐπίλεκτον. πάντων δὲ ὄντων  ἀξιοθεάτων   διαπρεπέστατος ἦν αὐτὸς βασιλεύς.
[6, 6]   Καλλιρόη, βούλευσαί τι γενναῖον, Ἑρμοκράτους  ἄξιον·   ἀπόσφαξον σεαυτήν. ἀλλὰ μήπω· μέχρι
[6, 6]   ὑπὸ ζηλοτυπίας. οὐκ ἔστι δὲ  ἄξιον   οὐδὲ τὴν βασιλίδα λυπῆσαι, ἣν
[6, 9]   ἔδει γενέσθαι, τελευταίας ἐμνημόνευσε Καλλιρόης  ἀξιοπίστῳ   τῷ προσώπῳ, ὡς οὐδὲν αὐτῷ
[6, 9]   ἀρετὴν τιθέμενος, ἀλλὰ τῶν καλλίστων  ἀξιῶν.   τότε δὲ καὶ ἐλπίδος εἶχέ
[6, 5]   θεῖον εὐτύχησας, μέγα δέ τι  ἀπ´   αὐτοῦ καὶ σεμνὸν οὐκ ἐκαρπώσω.
[6, 6]   εὐνοῦχος ἐσκέπτετο πῶς ἂν ἀσφαλῶς  ἀπαγγείλῃ   βασιλεῖ περὶ τῶν γεγονότων· Καλλιρόη
[6, 8]   πραγμάτων ὑπόθεσιν· βασιλεῖ γὰρ ἧκον  ἀπαγγέλλοντες   Αἴγυπτον ἀφεστάναι μετὰ μεγάλης παρασκευῆς.
[6, 3]   σὺ μόνος κρατεῖν καὶ θεοῦ.  ἄπαγε   δὴ τὴν σεαυτοῦ ψυχὴν εἰς
[6, 8]   τὰ μέλλοντα προειρηκέναι· θυσίας γὰρ  ἀπαιτοῦντας   τοὺς θεοὺς κίνδυνον μὲν ἀλλὰ
[6, 2]   φησὶν ἐπιστὰν βασίλειοι θεοὶ θυσίας  ἀπαιτοῦσι   καὶ δεῖ με πρῶτον ἐκτελέσαι
[6, 2]   βασιλεὺς καὶ ὀνείρατα βλέπει, καὶ  ἀπαιτοῦσιν   αὐτὸν θυσίας οἷς καθημέραν θύει.
[6, 3]   βλέπων. σκεπτέον οὖν πῶς ἂν  ἀπαλλαγείην   τῆς ἀνίας. ζήτει πανταχόθεν εἴ
[6, 5]   ἐλεεῖτε γυναῖκα δυστυχῆ. δέομαι, θᾶττον  ἀπαλλαξάτω   με τῆς φροντίδος, ἀπαρτίσας τὴν
[6, 8]   βοήθειαν· βραδυνόντων δὲ εἰς τοὐναντίον  ἅπαντα   χωρήσειν· τοὺς μὲν γὰρ πολεμίους
[6, 3]   εὐνοῦχον, ὃς ἦν αὐτῷ πιστότατος  ἁπάντων,   τὸ μὲν πρῶτον ᾐδεῖτο κἀκεῖνον·
[6, 1]   καὶ ἐν τοῖς στενωποῖς οἱ  ἀπαντῶντες   ἔλεγον αὔριον τῆς Καλλιρόης οἱ
[6, 1]   τὸν ἔρωτα μήτε τὴν δίκην  ἀπάρτιζε.   ἀρκεῖ σοι Καλλιρόην κἂν βλέπειν·
[6, 5]   θᾶττον ἀπαλλαξάτω με τῆς φροντίδος,  ἀπαρτίσας   τὴν κρίσιν, ἵνα μηκέτι ἐνοχλῶ
[6, 4]   ὁραθῆναι, καὶ διὰ τῆς πόλεως  ἁπάσης   ἐξιὼν περιέβλεπεν εἴ που κἀκείνη
[6, 5]   χαλεπανεῖ, λογισάμενος ὅτι τὸν γῆς  ἁπάσης   κύριον ὑπέρριψας Διονυσίου δούλῃ. θαυμάζω
[6, 3]   ἔθηκα καὶ δικαιοσύνης ἣν ἐν  ἅπασιν   ἀσκῶ. μηδεμίαν μου καταγνῷς ἀκρασίαν.
[6, 3]   πῶς ἐτόλμησας Στάτειραν λέγειν καλλίστην  ἁπασῶν,   Καλλιρόην βλέπων. σκεπτέον οὖν πῶς
[6, 3]   Συρακοσία. καὶ τοῦτο δὲ τῆς  ἀπάτης   ἐστὶ σημεῖον. ἐλεγχθῆναι γὰρ οὐ
[6, 5]   ἡμᾶς διαβαλεῖ. καὶ μὲν  ἀπέδραμεν,   ἔστη δὲ εὐνοῦχος ἀχανής·
[6, 7]   θέλουσιν ἔξεστι. κατεγέλασε Καλλιρόη τῆς  ἀπειλῆς   καὶ ἔφη οὐ νῦν πρῶτον
[6, 1]   τί οὖν μέλλομεν πράττειν ἕωθεν;  ἄπεισι   Καλλιρόη λοιπὸν εἰς Μίλητον
[6, 7]   βασιλέως ὄνομα προσεκύνησε καὶ τρέχουσα  ἄπεισι·   σὺ δέ, δούλη, τὴν
[6, 3]   θεοὶ τῆς σῆς ἐρῶσι συνουσίας.  ἀπεκρίνατο   βασιλεὺς τοῦτο ἴσως ἀληθές ἐστιν,
[6, 6]   πρὸς βασιλέα τὴν μὲν ἀλήθειαν  ἀπέκρυπτε   τῶν γεγονότων, ἀσχολίαν δὲ ἐσκήπτετο
[6, 1]   εἶτα ἔγημε· Χαιρέας δὲ γήμας  ἀπέκτεινε·   μνημονεύειν ὀφείλει Καλλιρόη τοῦ γάμου·
[6, 1]   ὧν αὐτὸς ἐφορᾷ· σὺ δὲ  ἀπελαύνεις   τὸ δῶρον τοῦ θεοῦ; πάνυ
[6, 1]   τοὺς γάμους οὐκ ἀπέλιπεν· οὐκ  ἀπελείφθη.   Διονύσιος δὲ οὐκ ἔπεισεν, οὐκ
[6, 1]   πατρὶς ἔθαψε· τοὺς γάμους οὐκ  ἀπέλιπεν·   οὐκ ἀπελείφθη. Διονύσιος δὲ οὐκ
[6, 7]   δή τις φιλέλλην καὶ φιλάνθρωπος,  ἀπήγαγε   τοῦ πλήθους τῶν θεραπαινίδων.
[6, 2]   δὲ εὐνοῦχος τὸ προσταχθὲν  ἀπήγγειλε,   πάντα δὲ εὐθὺς μεστὰ θυόντων,
[6, 7]   Στάτειρα προσεκύνησε καὶ μετὰ σπουδῆς  ἀπῄει   πρὸς αὐτόν. δὲ εὐνοῦχος
[6, 7]   ἐν ἔρωτι παρευδοκιμούμενος. κἀκεῖνος μὲν  ἀπηλλάγη,   τὸ δὲ τελευταῖον τῆς ὁμιλίας
[6, 9]   μνημονεύειν, τὸ δὲ ἀληθὲς ἄσμενος  ἀπηλλαγμένος   καθάπερ ἀγρίου θηρίου· ἐδόκει δ´
[6, 6]   οὖν καὶ μηδὲ ἀποκρίσεως καταξιωθεὶς  ἀπηλλάττετο   μυρίων παθῶν μεστός, ὀργιζόμενος μὲν
[6, 4]   εὐνούστατος καὶ φύλαξ ἀγαθὸς ἐμοί.  ἄπιθι   δὴ καὶ Καλλιρόην ἄγε. δύο
[6, 7]   ἰδεῖν, ἕωθεν καλέσας τὸν εὐνοῦχον  ἄπιθι"   φησὶ καὶ παραφύλαττε δι´ ὅλης
[6, 2]   οὐ κατεφίλησα. καινοῦ καὶ  ἀπίστου   πράγματος· κρίνεται Χαιρέας εἰ Καλλιρόης
[6, 8]   παρασκευὴ τῆς δυνάμεως. συντέτακται γὰρ  ἀπὸ   Κύρου, τοῦ πρώτου Περσῶν βασιλεύσαντος,
[6, 5]   ὑπισχνουμένη. πάλιν δὲ ἐκεῖνος ἀναλαβὼν  ἀπὸ   προοιμίων ἤρξατο σύ, γύναι, κάλλος
[6, 5]   καὶ οἴεται. τάχ´ οὖν ἔδοξεν  ἀποδίδοσθαι   Χαιρέᾳ καὶ ἔσπευδε τοῦτο ἀκοῦσαι,
[6, 2]   καὶ τότε σύ με βουλόμενον  ἀποθανεῖν   ἐκώλυσας καὶ ἀφείλω καλῆς συνοδίας·
[6, 7]   ἐχθροί, μόνοις γὰρ τούτοις οὐδὲ  ἀποθανεῖν   θέλουσιν ἔξεστι. κατεγέλασε Καλλιρόη τῆς
[6, 1]   ηὔχετο ἡμέραν γενέσθαι τάχιον, ἵνα  ἀπόθηται   τὴν παρακαταθήκην ὡς φορτίον· ἐβάρει
[6, 2]   δὲ τοῦ φίλου κωλύοντος αὐτὸν  ἀποκαρτερεῖν   σύ μοι πάντων" εἶπε πολεμιώτατος
[6, 2]   πάλιν καιρὸν ἀπώλεσάς μου τῆς  ἀποκαρτερήσεως,   τὸν μετὰ τὴν δίκην. ἰδὼν
[6, 1]   αὐτὸς Ἔρως. πρῶτον οὖν  ἀπόκριναι   σεαυτῷ. τίς εἶ; Καλλιρόης ἐραστὴς
[6, 6]   ἑαυτῷ. ~Καταλειφθεὶς οὖν καὶ μηδὲ  ἀποκρίσεως   καταξιωθεὶς ἀπηλλάττετο μυρίων παθῶν μεστός,
[6, 1]   ἑλοῦ, τὸν σώσαντα, μὴ τὸν  ἀποκτείναντα·   τί δὲ ἂν πάλιν ὀργισθῇ
[6, 3]   τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον, ἧς  ἀπολαύεις   μόνος. ἐξουσία δὲ ἔρωτα καταλύει,
[6, 1]   δυστυχεῖς, μίαν ὥραν ἔχετε λοιπὸν  ἀπολαῦσαι   τοῦ καλλίστου θεάματος· εἶτα γενήσεται
[6, 7]   εὐνοῦχος ἰδὼν τὴν Καλλιρόην μόνην  ἀπολελειμμένην,   ἐμβαλὼν τὴν δεξιάν, ὡς δή
[6, 7]   μόνης, ἀλλὰ καὶ Χαιρέου κινδυνεύοντος  ἀπολέσθαι   τὸν οἴκτιστον μόρον· οὐ γὰρ
[6, 2]   τυραννουμένῳ. πόσους μου καιροὺς εὐτυχίας  ἀπολώλεκας;   μακάριος ἦν, εἰ ἐν Συρακούσαις
[6, 3]   τι δύνασθαι προσθεῖναι τοῖς λόγοις·  ἀποσιωπήσαντος   δὲ εὐθὺς μὲν Ἀρταξάτης ἠπίστατο
[6, 6]   παρέμισγε τὴν παλινῳδίαν, εἴ πως  ἀποστρέψαι   δύναιτο τὸν βασιλέα τοῦ ἔρωτος,
[6, 6]   βούλευσαί τι γενναῖον, Ἑρμοκράτους ἄξιον·  ἀπόσφαξον   σεαυτήν. ἀλλὰ μήπω· μέχρι γὰρ
[6, 3]   σε ὑφ´ ἡδονῆς διημερεύοντα ἄβρωτον,  ἄποτον   ἐν θήρᾳ. θήρᾳ δὲ ἐνδιατρίβειν
[6, 7]   αὐτήν· ἐμοὶ γὰρ ἐκείνης  ἀπουσία   Καλλιρόης ἐξουσίαν δώσει. ποίησον οὕτως"
[6, 8]   συμβαίνειν καὶ ὅσα εἰκὸς ἐν  ἀπροσδοκήτῳ   πολέμῳ, καὶ ἐλέγετο καὶ ἐγίνετο·
[6, 2]   Καλλιρόης γάμον. οἷον πάλιν καιρὸν  ἀπώλεσάς   μου τῆς ἀποκαρτερήσεως, τὸν μετὰ
[6, 1]   Καλλιρόης οἱ γάμοι. τίς εὐτυχέστερος  ἄρα;   διέσχιστο δὲ πόλις, καὶ
[6, 3]   ἀνίας. ζήτει πανταχόθεν εἴ τι  ἄρα   δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν φάρμακον. εὕρηται"
[6, 3]   αὐτὸς ἐρώμενος· τοῦτο δὲ  ἄρα   καὶ τὸ ᾀδόμενον λόγιον ἦν
[6, 4]   τὸν εὐνοῦχον κατεφίλησε καὶ δικαίως  ἄρα   σε ἐγὼ" ἔφη πάντων προτιμῶ·
[6, 9]   διακόψαντι τὴν βασιλέως ἐπιθυμίαν ὑπὸ  ἀργίας   τρεφομένην. οὐ μὴν Καλλιρόης ἐπελέληστο
[6, 9]   καὶ τέκνα καὶ χρυσὸν καὶ  ἄργυρον   καὶ ἐσθῆτα καὶ εὐνούχους καὶ
[6, 3]   τὰ καλὰ πάντα δουλεύει, χρυσός,  ἄργυρος,   ἐσθής, ἵπποι, πόλεις, ἔθνη; καλαὶ
[6, 7]   δόξει δέ σε τιμιωτέραν, ὡς  ἀρέσασαν   βασιλεῖ. τοῦτο δὲ προσέθηκεν οὐχὶ
[6, 5]   μακάριζε σεαυτήν, καὶ νύττε ὅπως  ἀρέσῃς   μᾶλλον αὐτῷ, καὶ ὅταν πλουτήσῃς
[6, 9]   ἀνὴρ καὶ οὐ πάρεργον τὴν  ἀρετὴν   τιθέμενος, ἀλλὰ τῶν καλλίστων ἀξιῶν.
[6, 8]   πόλεμον ἱππείαν καὶ πόσην τὸν  ἀριθμὸν   δεῖ παρέχειν, ποῖα δὲ πεζὴν
[6, 9]   καὶ δίχα κρίσεως ἆθλον τῆς  ἀριστείας   τὴν γυναῖκα. Καλλιρόην δὲ
[6, 4]   ἱππεῖς κεκοσμημένοι καὶ Περσῶν οἱ  ἄριστοι   καὶ τῆς ἄλλης στρατιᾶς τὸ
[6, 9]   τε βασιλεῖ καὶ Περσῶν τοῖς  ἀρίστοις,   ὅταν εἰς πόλεμον ἐξίωσιν, ἐπάγεσθαι
[6, 1]   ἔρωτα μήτε τὴν δίκην ἀπάρτιζε.  ἀρκεῖ   σοι Καλλιρόην κἂν βλέπειν· ὑπέρθου
[6, 4]   ὑπηρεσίαν ὑπεσχῆσθαι, βραβεύσειν δὲ λοιπὸν  ἅρμα   βασιλικόν, χάριν εἰδότων ἀμφοτέρων αὐτῷ,
[6, 8]   δὲ τοξότας καὶ πόσα ἑκάστους  ἅρματα   ψιλά τε καὶ δρεπανηφόρα, καὶ
[6, 2]   βασιλεὺς δὲ καλέσας τὸν εὐνοῦχον  Ἀρταξάτην,   ὃς ἦν παρ´ αὐτῷ μέγιστος,
[6, 4]   τὸ κάλλιστον θήραμα θηράσας. καὶ  Ἀρταξάτης   δὲ ἔχαιρε νομίζων πρὸς ὑπηρεσίαν
[6, 3]   ᾐδεῖτο κἀκεῖνον· ἰδὼν δὲ αὐτὸν  Ἀρταξάτης   ἐρυθήματος μεστὸν καὶ βουλόμενον εἰπεῖν,
[6, 3]   λόγοις· ἀποσιωπήσαντος δὲ εὐθὺς μὲν  Ἀρταξάτης   ἠπίστατο πόθεν ἐτρώθη. οὐδὲ γὰρ
[6, 7]   οὕτως" εἶπε βασιλεύς. Ἐλθὼν δὲ  Ἀρταξάτης   καὶ προσκυνήσας τὴν βασιλίδα καλεῖ
[6, 9]   περὶ τῆς ξένης· ἀλλὰ καὶ  Ἀρταξάτης   κατεσιώπησεν, ὡς δῆτα μὴ θαρρῶν
[6, 4]   ἀναπλάττων ἐξεκαίετο σφόδρα. ταῦτα λέγοντος  Ἀρταξάτης   ὑπολαβὼν ἐπιλέλησαι" φησί, δέσποτα, τῶν
[6, 3]   ἀκρασίαν. οὐχ οὕτως ἑαλώκαμεν. δείσας  Ἀρταξάτης   ὡς εἰπών τι προπετές, μετέβαλε
[6, 4]   ἀσταθμήτου πλῆρες. ἀληθῶς οἵη δ´  Ἄρτεμις   εἶσι κατ´ οὔρεος ἰοχέαιρα,
[6, 7]   ἐστὶ στενότερος. λῃστῶν χερσὶ παρεδόθην.  ἄρτι   τὸ μέγιστον τῶν κακῶν πάσχω·
[6, 5]   ποῖον κόσμον πολυτελῆ; τίνων πόλεων  ἄρχεις;   πόσοι δοῦλοί σε προσκυνοῦσι; γυναῖκες
[6, 5]   εἶναί σε πιστεύω. πρὸς τὴν  ἀρχὴν   τοῦ λόγου Καλλιρόη περιχαρὴς ἐγένετο·
[6, 5]   δόξας δὲ εὐνοῦχος ὅτι  ἀσαφῶς   εἴρηκεν ἤθελε καὶ οὐ
[6, 2]   ἡμερῶν ἱερομηνίαν ἑορτάζειν πᾶσαν τὴν  Ἀσίαν   ἀφειμένην δικῶν τε καὶ πραγμάτων.
[6, 8]   καὶ ἐγίνετο· κίνησις γὰρ μεγάλη  Ἀσίαν   κατέλαβε. συγκαλέσας οὖν βασιλεὺς
[6, 3]   καὶ δικαιοσύνης ἣν ἐν ἅπασιν  ἀσκῶ.   μηδεμίαν μου καταγνῷς ἀκρασίαν. οὐχ
[6, 9]   ἐρωτικῆς μνημονεύειν, τὸ δὲ ἀληθὲς  ἄσμενος   ἀπηλλαγμένος καθάπερ ἀγρίου θηρίου· ἐδόκει
[6, 4]   βραχίονας γεγυμνωμένην, πρόσωπον ἐρυθήματος, στῆθος  ἀσταθμήτου   πλῆρες. ἀληθῶς οἵη δ´ Ἄρτεμις
[6, 6]   μὲν εὐνοῦχος ἐσκέπτετο πῶς ἂν  ἀσφαλῶς   ἀπαγγείλῃ βασιλεῖ περὶ τῶν γεγονότων·
[6, 6]   μὲν ἀλήθειαν ἀπέκρυπτε τῶν γεγονότων,  ἀσχολίαν   δὲ ἐσκήπτετο καὶ τήρησιν ἀκριβῆ
[6, 4]   θήραν Ἔρως αὐτῷ, καί,  ἅτε   δὴ φιλόνεικος θεός, ἀντιταττόμενον ἰδὼν
[6, 6]   γὰρ οὐδὲ πιστεύσειν αὐτὸν ὅτι  ἀτυχῶς   μέν, ἀλλὰ διελέχθη· δόξει δὲ
[6, 2]   δὲ εὐθὺς μεστὰ θυόντων, ἐστεφανωμένων.  αὐλὸς   ἤχει καὶ σύριγξ ἐκελάδει καὶ
[6, 8]   ἐπίσχωσι τῆς πρὸς τὸ πλεῖον  αὐξήσεως   καὶ τοὺς φίλους εὐθυμοτέρους ποιήσωσι,
[6, 1]   τοῖς στενωποῖς οἱ ἀπαντῶντες ἔλεγον  αὔριον   τῆς Καλλιρόης οἱ γάμοι. τίς
[6, 8]   τινὸς πυρὸς αἰφνίδιον ἐπιρρυέντος  αὐταῖς.   πρὸς δὲ τὴν φήμην ἐταράχθη
[6, 1]   ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος, ἄλλοτε δ´  αὖτε   ὕπτιος, ἄλλοτε δὲ πρηνής, ἐννοούμενος
[6, 5]   τὸν τόπον καὶ τίς ἐστιν  αὐτὴ   καὶ τίς λέγων, τὴν
[6, 7]   ὡς ἰδιολογήσασθαί τι βουλόμενος πρὸς  αὐτήν·   ἐμοὶ γὰρ ἐκείνης ἀπουσία
[6, 7]   δὲ κατέστησαν μόνοι, λέγει πρὸς  αὐτὴν   ἑώρακας τὴν βασιλίδα πῶς ἀκούσασα
[6, 5]   ~Καιρὸν οὖν ἐπιτηρήσας ἧκε πρὸς  αὐτὴν   καὶ μόνης λαβόμενος μεγάλων" εἶπεν
[6, 5]   βασιλέα, τὸν δυνάμενόν σοι Μίλητον  αὐτὴν   καὶ ὅλην Ἰωνίαν καὶ Σικελίαν
[6, 1]   ἐρᾷς· ἐλεγχθήσῃ δὲ μᾶλλον, ὅταν  αὐτὴν   μὴ βλέπῃς. τί οὖν σεαυτὸν
[6, 7]   βλέπω. τοῦτο τὸ ῥῆμα προέδωκεν  αὐτήν·   γὰρ εὐνοῦχος δεινὸς ὢν
[6, 5]   τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐξορύξαι τοῦ διαφθείροντος  αὐτήν,   οἷα δὲ γυνὴ πεπαιδευμένη καὶ
[6, 9]   τῆς ὁρμῆς πρὸς μὲν Στάτειραν  αὐτὴν   οὐδὲν εἶπεν, ἀλλ´ οὐδὲ πρὸς
[6, 1]   παρακαταθήκην ὡς φορτίον· ἐβάρει γὰρ  αὐτὴν   τὸ κάλλος τῆς γυναικὸς ἀντισυγκρινόμενον
[6, 6]   Καλλιρόη μὲν ὑπ´ ἀλαζονείας ὅτι  αὐτῆς   βασιλεὺς ἐρᾷ, Διονύσιος δὲ καὶ
[6, 9]   ᾐδεῖτο δὲ εἰπεῖν τι περὶ  αὐτῆς,   μὴ δόξῃ παιδαριώδης εἶναι παντάπασιν,
[6, 9]   ἐπάγεσθαι· διὰ τοῦτο οὐδὲ ἐμνημόνευσεν  αὐτῆς   πρὸς βασιλέα οὐδὲ ἐπύθετο τί
[6, 1]   τάλαντον ἔδωκεν ὑπὲρ τῆς σωτηρίας  αὐτῆς·   πρῶτον ἔσωσεν, εἶτα ἔγημε· Χαιρέας
[6, 4]   τέχνην περιέτρεψεν αὐτῷ καὶ δι´  αὐτῆς   τῆς θεραπείας ἐξέκαυσε τὴν ψυχήν,
[6, 3]   τὴν πολλὴν θάλασσαν τὸν περὶ  αὑτῆς   μῦθον ἐκπέμπει. προφάσει δὲ δίκης
[6, 5]   γυνή, φανερώτερον ἤρξατο λέγειν.  αὐτὸ   τοῦτο εὐτύχηκας, ὅτι οὐκέτι δούλους
[6, 6]   εἰσι μικραίτιοι καὶ λάλοι. περιβόητον  αὐτοὶ   ποιήσουσι τὴν πρᾶξιν, Καλλιρόη μὲν
[6, 8]   τοὺς φίλους εὐθυμοτέρους ποιήσωσι, δείξαντες  αὐτοῖς   ἐγγύθεν τὴν βοήθειαν· βραδυνόντων δὲ
[6, 1]   ὀφθαλμοὺς κλέπτοντας μὲν τὴν θέαν,  αὐτομάτως   δὲ ἐκεῖ φερομένους. Στάτειρα μὲν
[6, 5]   ἡδέως σε εἶδε. κἀγὼ δὲ  αὐτὸν   ἀναμιμνήσκω καὶ ἐπαινῶ σε παρ´
[6, 7]   γενομένης ἀνεκάετο καὶ Ἔρως  αὐτὸν   ἀνεμίμνησκεν οἵους μὲν ὀφθαλμοὺς ἔχει
[6, 2]   Πολυχάρμου δὲ τοῦ φίλου κωλύοντος  αὐτὸν   ἀποκαρτερεῖν σύ μοι πάντων" εἶπε
[6, 3]   πρῶτον ᾐδεῖτο κἀκεῖνον· ἰδὼν δὲ  αὐτὸν   Ἀρταξάτης ἐρυθήματος μεστὸν καὶ βουλόμενον
[6, 2]   Πολύχαρμος καὶ μονονουχὶ δήσας παρεφύλαττεν  αὐτόν.   ~Βασιλεὺς δὲ καλέσας τὸν εὐνοῦχον,
[6, 8]   οὖν τὴν μὲν ἤδη περὶ  αὐτὸν   δύναμιν ἐξάγειν, διαπέμψαι δὲ πανταχόσε
[6, 9]   τῷ ἀδιηγήτῳ ταράχῳ μνήμη τις  αὐτὸν   εἰσῆλθε τοῦ κάλλους· ᾐδεῖτο δὲ
[6, 2]   καὶ ὀνείρατα βλέπει, καὶ ἀπαιτοῦσιν  αὐτὸν   θυσίας οἷς καθημέραν θύει.
[6, 1]   ἔνδον, συνεχῶς ἐφοίτα. παρεφύλαττε δὲ  αὐτὸν   καὶ ἐν ταῖς ὁμιλίαις ἡσυχῆ
[6, 7]   καὶ μετὰ σπουδῆς ἀπῄει πρὸς  αὐτόν.   δὲ εὐνοῦχος ἰδὼν τὴν
[6, 6]   βασιλέα· τάχα γὰρ οὐδὲ πιστεύσειν  αὐτὸν   ὅτι ἀτυχῶς μέν, ἀλλὰ διελέχθη·
[6, 1]   ἄλλοτε δὲ πρηνής, ἐννοούμενος καθ´  αὑτὸν   καὶ λέγων πάρεστιν κρίσις·
[6, 3]   ἀλλοτρίαν διαφθείρω. μέμνημαι νόμων οὓς  αὐτὸς   ἔθηκα καὶ δικαιοσύνης ἣν ἐν
[6, 1]   τοῦτο τὸ ζῶον, κάλλιστον ὧν  αὐτὸς   ἐφορᾷ· σὺ δὲ ἀπελαύνεις τὸ
[6, 3]   λόγιον ἦν ὅτι τρώσας  αὐτὸς   ἰάσεται. κατῃδέσθη βασιλεὺς τὸν λόγον
[6, 7]   θέλεις· οὐ δήπου γάρ σε  αὐτὸς   μέλλει γαμεῖν ἀλλὰ πρόσκαιρον αὐτῷ
[6, 4]   δὲ ὄντων ἀξιοθεάτων διαπρεπέστατος ἦν  αὐτὸς   βασιλεύς. καθῆστο γὰρ ἵππῳ
[6, 3]   ἕτερον Ἔρωτος οὐδέν ἐστι πλὴν  αὐτὸς   ἐρώμενος· τοῦτο δὲ ἄρα
[6, 1]   ἔχεις ἄλλον· ἐρῶντος σύμβουλός ἐστιν  αὐτὸς   Ἔρως. πρῶτον οὖν ἀπόκριναι
[6, 7]   οὐχὶ δι´ ἐκείνην ἀλλὰ καὶ  αὐτὸς   οὕτω φρονῶν· καταπεπλήγασι γὰρ πάντες
[6, 5]   εὐτύχησας, μέγα δέ τι ἀπ´  αὐτοῦ   καὶ σεμνὸν οὐκ ἐκαρπώσω. τὸ
[6, 3]   κρατεῖ πάντων τῶν θεῶν καὶ  αὐτοῦ   τοῦ Διός· ἠπίστουν δὲ ὅμως
[6, 7]   τὸν βασιλέα. Καλλιρόη δὲ καὶ  αὐτοῦ   τοῦ Διὸς οὐκ ἂν ἠσπάσατο
[6, 2]   καὶ πολλὰ παρεκάλεσεν Ἀφροδίτην, ἵνα  αὐτῷ   βοηθῇ πρὸς τὸν υἱόν. Πάντων
[6, 4]   ἐπὶ τὴν θήραν Ἔρως  αὐτῷ,   καί, ἅτε δὴ φιλόνεικος θεός,
[6, 4]   εἰς τοὐναντίον τὴν τέχνην περιέτρεψεν  αὐτῷ   καὶ δι´ αὐτῆς τῆς θεραπείας
[6, 5]   καὶ νύττε ὅπως ἀρέσῃς μᾶλλον  αὐτῷ,   καὶ ὅταν πλουτήσῃς ἐμοῦ μνημόνευε.
[6, 6]   δὲ βαρυθυμοῦσαν μέγα τι βουλεύσειν  αὐτῷ   κακὸν ὡς οὐχ ὑπηρετοῦντι μόνον
[6, 4]   ἅρμα βασιλικόν, χάριν εἰδότων ἀμφοτέρων  αὐτῷ,   Καλλιρόης δὲ μᾶλλον· ἔκρινε γὰρ
[6, 2]   εὐνοῦχον Ἀρταξάτην, ὃς ἦν παρ´  αὐτῷ   μέγιστος, ὄναρ μοι" φησὶν ἐπιστὰν
[6, 9]   ἀξιοπίστῳ τῷ προσώπῳ, ὡς οὐδὲν  αὐτῷ   μέλον. κἀκεῖνο" φησὶ τὸ γύναιον
[6, 4]   οὔτε ἵππον ἔβλεπε, τοσούτων ἱππέων  αὐτῷ   παραθεόντων, οὔτε θηρίον, τοσούτων διωκομένων,
[6, 4]   ἐκράτει, καὶ φαρέτρα καὶ τόξον  αὐτῷ   παρήρτητο, Σηρῶν ἔργον πολυτελέστατον. καθῆστο
[6, 1]   ἔγημεν ἐρῶσαν ἐρῶν· πατὴρ ἐξέδωκεν  αὐτῷ,   πατρὶς ἔθαψε· τοὺς γάμους οὐκ
[6, 3]   καλέσας τὸν εὐνοῦχον, ὃς ἦν  αὐτῷ   πιστότατος ἁπάντων, τὸ μὲν πρῶτον
[6, 9]   βασιλεύς, κοινῷ παραγγέλματι πάντων  αὐτῷ   συνακολουθούντων, ὅσοι τὴν στρατεύσιμον εἶχον
[6, 9]   οὐδὲ πρὸς τὸν εὐνοῦχον, ἐπειδὴ  αὐτῷ   συνῄδει τὸν ἔρωτα, ἐπενόησε δέ
[6, 9]   δέ τι τοιοῦτον. ἔθος ἐστὶν  αὐτῷ   τε βασιλεῖ καὶ Περσῶν τοῖς
[6, 7]   αὐτὸς μέλλει γαμεῖν ἀλλὰ πρόσκαιρον  αὐτῷ   χάριν δώσεις· εἰ δὲ μή,
[6, 4]   σπουδὴ καὶ θόρυβος ἐκεῖνος  αὐτῶν   ἐξέστησεν ἂν καὶ τὸν Ἔρωτα·
[6, 1]   σπανίως εἰς τὴν γυναικωνῖτιν εἰσῄει·  ἀφ´   οὗ δὲ Καλλιρόην εἶχεν ἔνδον,
[6, 2]   με βουλόμενον ἀποθανεῖν ἐκώλυσας καὶ  ἀφείλω   καλῆς συνοδίας· τάχα γὰρ οὐκ
[6, 2]   ἱερομηνίαν ἑορτάζειν πᾶσαν τὴν Ἀσίαν  ἀφειμένην   δικῶν τε καὶ πραγμάτων.
[6, 8]   βασιλεῖ γὰρ ἧκον ἀπαγγέλλοντες Αἴγυπτον  ἀφεστάναι   μετὰ μεγάλης παρασκευῆς. τὸν μὲν
[6, 8]   εὐθὺς ἐν χερσὶν ἕξει τοὺς  ἀφεστῶτας.   ἔδοξεν οὖν τὴν μὲν ἤδη
[6, 7]   ταῦτα ἅμα λέγουσα δακρύων πηγὰς  ἀφῆκεν·   δὲ εὐνοῦχος ἐπέθετο μᾶλλον
[6, 2]   Ἔρωτι ἔθυσε καὶ πολλὰ παρεκάλεσεν  Ἀφροδίτην,   ἵνα αὐτῷ βοηθῇ πρὸς τὸν
[6, 7]   εὐθὺς ὠχρά τε ἦν καὶ  ἄφωνος,   ἠκολούθει δὲ ὅμως. ἐπεὶ δὲ
[6, 5]   ἀπέδραμεν, ἔστη δὲ εὐνοῦχος  ἀχανής·   οἷα γὰρ ἐν μεγάλῃ τυραννίδι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 13/12/2006