HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Chariton d'Aphrodise, Chéréas et Callirhoé, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 18 formes différentes pour 102 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[5, 4]   τὸ δημοτικὸν εἶχεν εὔνουν· ἐδόκει γὰρ ἀδικεῖσθαι παρὰ τοὺς νόμους εἰς

[5, 7]   κατηγορίας ἢ βεβαίως ἐμμένοι. τὸ γὰρ αἰνιττόμενον ὑπὸ Μιθριδάτου τί ποτε

[5, 8]   οὖσαν ἧς ἐδίκαζεν ἤδη· τὴν γὰρ ἀληθεστάτην αἰτίαν οὐκ ἤθελον ὁμολογεῖν,

[5, 5]   συνήγορον οὐκ ἔχει· οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι ἐπὰν εἰς δικαστήριον εἰσίωσιν,

[5, 2]   ἐλπὶς διακλέψαι τὴν γυναῖκα· φυλαχθήσεται γάρ, ἂν δυνηθῇ λαθεῖν. ταῦτα λογισάμενος

[5, 8]   φίλων οὐκέτι περὶ Μιθριδάτου, λαμπρῶς γὰρ ἀπελογήσατο, ἀλλὰ εἰ χρὴ διαδικασίαν

[5, 10]   ἐν Καρίᾳ δεδεμένῳ· τότε μὲν γὰρ ἀπηλλαττόμην ζωῆς ἠπατημένος ὑπὸ Καλλιρόης

[5, 7]   τὸ κάλλος τῆς γυναικός· οὐδενὶ γὰρ ἄπιστον φαίνεται θελῆσαί τινα Καλλιρόην

[5, 2]   ἀφικόμενος οὖν εἰς Βαβυλῶνα (βασιλεὺς γὰρ αὐτόθι διέτριβεν) ἐκείνην μὲν τὴν

[5, 4]   διῃρέθησαν αἱ σπουδαί· τὸ μὲν γὰρ αὐτῶν ἐπ´ εὐμορφίᾳ μέγα φρονοῦν

[5, 8]   Διονύσιος δὲ ἐγὼ βεβαιότερος. μὴ γὰρ ἀφῆκά μου τὴν γυναῖκα; ἀλλὰ

[5, 6]   φανερὰς ἐποίησε τὰς ἐπιστολάς· τοὺς γὰρ δούλους μετὰ τῶν ἐπιστολῶν ἔπεμψε

[5, 6]   αἱ δὲ ἀποδείξεις ἄφυκτοι· δεῖ γὰρ δυοῖν θάτερον, ἢ Χαιρέαν ζῆν,

[5, 10]   ἱδρυσάμην, ᾗ θύω πολλάκις. τί γὰρ ἔδειξάς μοι Καλλιρόην, ἣν φυλάττειν

[5, 1]   παρεδίδου τῷ μεθ´ αὑτόν, πάντας γὰρ ἐδημαγώγει τὸ κάλλος. καὶ ἄλλη

[5, 7]   δέομαί σου" φησί, βασιλεῦ, δίκαιος γὰρ εἶ καὶ φιλάνθρωπος, μὴ καταγνῷς

[5, 1]   τούτων ἤδη μοι φθονεῖς· οὐκέτι γὰρ εἰς Ἰωνίαν με φυγαδεύεις. ξένην

[5, 3]   εἰς ἀπάντησιν Καλλιρόης παρεγίνετο· καὶ γὰρ εἶχε πρόφασιν οἰκείαν, ἐπειδὴ ἦν

[5, 2]   τὸ περιβόητον τῆς γυναικὸς (οὐ γὰρ εἶχεν ἀσφάλειαν) ἐπεὶ δὲ εἰς

[5, 1]   κούφως ἔφερε τὴν ἀποδημίαν· καὶ γὰρ Ἑλλάδος ἤκουε φωνῆς καὶ θάλασσαν

[5, 10]   νῦν ἀληθῶς. νῦν ἀπέθανες· ἐγὼ γὰρ ἔμελλον ἐπὶ βασιλέως αἱρεῖσθαι σέ.

[5, 10]   εἰ μὲν δύνασαι κλαῦσον· τοῦτο γὰρ ἐμοὶ καὶ ἀθανασίας γενήσεται μεῖζον·

[5, 6]   ὅτι τεθνηκέναι Χαιρέαν ἠγνόει· τούτου γὰρ ἐν Μιλήτῳ παρόντος ἐχώσαμεν ἐκείνῳ

[5, 9]   τὴν δίκην εἴδωλον ἔπεμψε· λέγουσι γὰρ ἐν Πέρσαις εἶναι μάγους. ἀλλὰ

[5, 6]   διὰ σὲ τὸν βασιλέα. σὺ γὰρ ἐνεχείρισας αὐτῷ τὴν μεγίστην ἀρχήν,

[5, 9]   ἀνέθορε δόξασα Ἀφροδίτην ἐφεστάναι, καὶ γὰρ ἐξαιρέτως ἐτίμα τὴν θεόν· ἡ

[5, 7]   ὅτι ποτὲ καὶ θέλεις· οὐδὲ γὰρ ἐξαπατήσεις με σοφίσμασι καὶ ἀξιοπίστοις

[5, 1]   καὶ Διονυσίῳ χορηγία πολλή· πλουσιώτατα γὰρ ἐπεδείκνυτο τῇ γυναικὶ τὴν παρασκευήν·

[5, 5]   οὐκ ἂν ἔσχε φωνήν. ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τραύματι ἐρωτικῷ τῆς παλαιᾶς

[5, 8]   Στάτειρα ἡ ἐμὴ γυνή· οὐ γάρ ἐστι δίκαιον μέλλουσαν αὐτὴν κρίνεσθαι

[5, 5]   ἀνέθορε καὶ καλέσασα Πλαγγόνα (Διονύσιος γὰρ ἔφθη προεξαναστάς, ἵνα μελετήσῃ τὴν

[5, 6]   ἦν μηδὲ καλέσαι· τότε μὲν γὰρ ἐφοβοῦντο πάντες, ὡς κολασθησομένης τῆς

[5, 4]   ἦν σατραπικὸν Μιθριδάτῃ προσέθετο· καὶ γὰρ ἦν ἀνέκαθεν ἐκ Βάκτρων, εἰς

[5, 8]   μοιχός. ~Ἔτι δὲ λέγοντος (οὕτω γὰρ ἦν διατεταγμένον) προῆλθε Χαιρέας αὐτός.

[5, 8]   Διονυσίῳ, περὶ Καλλιρόης ἠπόρουν. μάλιστα γὰρ ἦν ἐκείνη τεθορυβημένη καὶ ἄναυδος

[5, 4]   εἰς δικαστήριον οὐδὲν εἰδυῖαν (εἰκὸς γὰρ ἦν καὶ ἀγανακτῆσαι τὴν γυναῖκα

[5, 8]   Μιθριδάτου κατηγορίας εἰκότως ἤκουσας, σατράπης γὰρ ἦν, τούτους δὲ ἰδιώτας πάντας

[5, 9]   ἡ Καλλιρόη τοῦτο ἤκουσεν, ἐπεθύμει γὰρ ἠρεμίας. ὡς οὖν κατεκλίθη, καὶ

[5, 8]   δίκαια περὶ τῆς γυναικός· προνοεῖσθαι γάρ με δεῖ τῆς θυγατρὸς Ἑρμοκράτους

[5, 10]   δευτέρας μᾶλλον φοβοῦμαι· οὐ δὴ γὰρ μείζων ὁ κίνδυνος, δύσελπιν δέ

[5, 6]   ὁμοίως σὺ πᾶσι τηρεῖς. εἰ γὰρ μέλλεις αὐτὸν ἀφιέναι, πολὺ βέλτιον

[5, 1]   ἑξῆς νῦν διηγήσομαι. Καλλιρόη μὲν γὰρ μέχρι Συρίας καὶ Κιλικίας κούφως

[5, 9]   ἢ καὶ τοῦτο πεπλάνημαι; τάχα γὰρ Μιθριδάτης διὰ τὴν δίκην εἴδωλον

[5, 8]   εἶναι τὴν κρίσιν· τῆς μὲν γὰρ Μιθριδάτου κατηγορίας εἰκότως ἤκουσας, σατράπης

[5, 2]   ἡμέραν ἡσύχασε παρ´ ἑαυτῷ· πάντες γὰρ οἱ σατράπαι σταθμοὺς ἔχουσιν ἀποδεδειγμένους·

[5, 2]   μὲν οὖν οὐδὲν ἀδικεῖς· οὐ γὰρ οἶδας ὅτι Χαιρέας ζῇ· πάντων

[5, 5]   εἶδες· πάσης ἀπολυθήσῃ φροντίδος· ὥσπερ γὰρ ὄναρ ἔδοξας, οὕτως καὶ ὕπαρ.

[5, 7]   ὡς κύριον ἠδίκηκα. πρῶτον μὲν γὰρ οὐ γενομένην, ἀλλ´ ὡς μέλλουσαν

[5, 6]   ἢ Μιθριδάτην ἠλέγχθαι μοιχόν. καὶ γὰρ οὐδὲ τοῦτο δύναται λέγειν, ὅτι

[5, 4]   πρὸς Καλλιρόην ὀνόματι Χαιρέου (ζῆν γὰρ οὐδέποτε Χαιρέαν προσεδόκα) Μιθριδάτης δὲ

[5, 6]   καὶ διὰ τὸν ποιήσαντα. Μιθριδάτης γάρ, οὐκ ἐχθρὸς ὢν ἀλλὰ ξένος

[5, 1]   Εὐφρᾶτα, μέλλω σε διαβαίνειν· φοβοῦμαι γὰρ οὐχ οὕτως τὸ μῆκος τῆς

[5, 7]   καὶ παραγράψασθαι τὴν δίκην· Διονύσιος γὰρ οὐχ ὑπὲρ γυναικὸς ἐγκαλεῖ κατὰ

[5, 4]   Διονύσιος, πλὴν οὐδένα ἔπειθεν· ἐπεθύμουν γὰρ πάντες Καλλιρόην ἰδεῖν. αἰδουμένου δὲ

[5, 9]   βασιλίδα, μηδὲν αὐτῇ προειπόντες· ὅταν γὰρ πέμψῃ βασιλεύς, οὐκ ἀπαγγέλλεται. θεασαμένη

[5, 6]   καὶ τοὺς πάντων γάμους· οὐ γὰρ περιεῖδες ἄνδρα ἰδιώτην ἐπιβουλευθέντα ὑπὸ

[5, 9]   Στάτειρα εἶπεν ἀφῶμεν αὐτήν· διάκειται γὰρ πονήρως· ἔχομεν δὲ τέσσαρας ἡμέρας

[5, 6]   ἐπιβουλῆς, ὡς ᾤετο, πιθανωτάτην· τὸν γὰρ πρότερον αὐτῆς ἄνδρα Χαιρέαν ὑπεκρίνατο

[5, 10]   μὲν εὐτυχοίης, ὦ γύναι· γυναῖκα γάρ σε καλῶ, κἂν ἕτερον φιλῇς.

[5, 10]   γεγονέναι, νῦν δὲ ἀκαίρως· ἔχω γάρ σε μητρὸς κληρονομίαν καὶ ἔρωτος

[5, 2]   μοιχείας ἀπόδειξιν ἔχειν ὑπολαμβάνει· πέπεισται γὰρ σὲ τεθνάναι, καὶ πεπείσθω μέχρι

[5, 2]   σοι θελήσας Καλλιρόην ἐγκαλοῦμαι· τὴν γὰρ σὴν ἐπιστολήν, ἣν ἔγραψας πρὸς

[5, 9]   ψόφος καὶ κραυγαὶ γυναικῶν· πᾶσαι γὰρ συνέτρεχον πρὸς τὴν βασιλίδα, νομίζουσαι

[5, 5]   ἔξω πλήρεις οἱ στενωποί· πάντες γὰρ συνέτρεχον τῷ μὲν δοκεῖν ἀκροαταὶ

[5, 9]   ἀνδρεῖον ἐκστῆσαι δυνατώτατον ὑπῆρχεν· ἐξεκάετο γὰρ σφοδρότερον ἢ ἐν Μιλήτῳ. ἀρχόμενος

[5, 9]   διὰ τὴν τιμὴν ἐγένετο· ἠγάλλετο γὰρ τῇ παρακαταθήκῃ. λαβομένη δὲ τῆς

[5, 9]   σφοδρότερον ἢ ἐν Μιλήτῳ. ἀρχόμενος γὰρ τῆς ἐπιθυμίας μόνου τοῦ κάλλους

[5, 5]   πρὸς τὴν δίκην ἐδυσχέραινε. τοῦτο γὰρ" φησὶ μόνον ἔλιπέ μου ταῖς

[5, 4]   οἱ φίλοι τὴν ἐπιστολήν· ἐκλήθη γὰρ ὡς ἀναγκαία. πῶς οὖν οὐκ

[5, 9]   δὲ καὶ ἀναπαύου νῦν, κέκμηκας γάρ, ὡς ὁρῶ, καὶ ἔτι τὴν

[5, 5]   ἵνα μελετήσῃ τὴν δίκην) τὸ ὄναρ διηγεῖτο. καὶ ἡ Πλαγγὼν ἀπεκρίνατο

[5, 5]   ἐκείνης Διονύσιος· νυκτὸς δὲ ἐπελθούσης ὄναρ ἔβλεπεν αὑτὴν ἐν Συρακούσαις παρθένον

[5, 5]   πάσης ἀπολυθήσῃ φροντίδος· ὥσπερ γὰρ ὄναρ ἔδοξας, οὕτως καὶ ὕπαρ. ἄπιθι

[5, 4]   εἴποι τις οἱ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο. παράγονται δὲ

[5, 5]   γὰρ ὄναρ ἔδοξας, οὕτως καὶ ὕπαρ. ἄπιθι εἰς τὸ βασιλέως δικαστήριον

[5, 10]   θανόντων περ καταλήθοντ´ εἰν Ἀΐδαο αὐτὰρ ἐγὼ καὶ κεῖθι φίλης μεμνήσομαί

[5, 10]   κάτω δαίμοσιν. εἰ δὲ θανόντων περ καταλήθοντ´ εἰν Ἀΐδαο αὐτὰρ ἐγὼ

[5, 8]   δὲ καὶ Διονύσιος λεγέτωσαν ἑκάτερος ἅπερ ἔχει δίκαια περὶ τῆς γυναικός·

[5, 2]   τάχα δ´ ἂν καὶ προεχώρησεν ὅπερ ἤθελεν, εἰ μὴ συνέβη τι

[5, 5]   εἰπεῖν, οὐκ ἂν ἔσχε φωνήν. ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τραύματι ἐρωτικῷ τῆς

[5, 5]   ἐνύπνιον εἶδες· πάσης ἀπολυθήσῃ φροντίδος· ὥσπερ γὰρ ὄναρ ἔδοξας, οὕτως καὶ

[5, 3]   μαρμαρυγὴ κατέσχε τὰς ἁπάντων ὄψεις, ὥσπερ ἐν νυκτὶ βαθείᾳ πολλοῦ φωτὸς

[5, 7]   ὁ Μιθριδάτης φωνὴν ἐπῆρε καὶ ὥσπερ ἐπὶ θειασμοῦ θεοὶ" φησὶ βασίλειοι

[5, 4]   ἐπὶ τὴν δίκην παρ´ ἑκατέρων ὥσπερ ἐπὶ πόλεμον τὸν μέγιστον. ἐσχίσθη

[5, 5]   δὲ αὐτομάτως ψυχὴν εἶχεν ἱλαράν, ὥσπερ προμαντευομένη τὰ μέλλοντα. Ἕωθεν οὖν

[5, 7]   τὴν δίκην· Διονύσιος γὰρ οὐχ ὑπὲρ γυναικὸς ἐγκαλεῖ κατὰ νόμους αὐτῷ

[5, 1]   μου πάλιν, ὡς πρότερον Συρακούσας· ὑπὲρ τὸν Εὐφράτην ἀπάγομαι καὶ βαρβάροις

[5, 10]   καὶ νῦν ἄπελθε καὶ ἱκέτευσον ὑπὲρ τοῦ πατρός. κλαῦσον, καταφίλησον, εἰπὲ

[5, 10]   τοῦ πατρός. κλαῦσον, καταφίλησον, εἰπὲ μῆτερ, ὁ πατήρ μου φιλεῖ σε,

[5, 8]   Χαιρέας μὲν ἔλεγε πρῶτός εἰμι ἀνήρ, Διονύσιος δὲ ἐγὼ βεβαιότερος. μὴ

[5, 6]   λόγος σαφής ἐστι καὶ σύντομος. ἀνήρ εἰμι Καλλιρόης ταύτης, ἤδη δὲ

[5, 5]   ὁ Διονύσιος, οἷα δὴ φρόνιμος ἀνὴρ καὶ πεπαιδευμένος, λόγους τῇ γυναικὶ

[5, 7]   ἀνδραποδιστὴς εἶ σὺ καὶ οὐκ ἀνήρ. πλὴν ὡς ἀνδρὶ νῦν ἀπολογήσομαι.

[5, 6]   οὔτε ὡς φίλος οὔτε ὡς ἀνὴρ σώφρων καὶ κόσμιος, ὁποίους σὺ

[5, 10]   εἰπὲ δὲ προσκύψασα τῇ στήλῃ κἀνὴρ καὶ βρέφος" ὁρῶ. οἴχῃ, Χαιρέα,

[5, 1]   θάλασσα καὶ Θήρων· ἡ Ἑρμοκράτους θυγάτηρ ἐπράθην καί, τὸ τῆς ἀφιλίας

[5, 5]   μου πλησθήσῃ τῶν διαβολῶν. Ἑρμοκράτους θυγάτηρ κρίνεται καὶ τὸν πατέρα συνήγορον

[5, 3]   ἐν θεάτρῳ, καὶ προεκρίθη Ῥοδογούνη, θυγάτηρ μὲν Ζωπύρου, γυνὴ δὲ Μεγαβύζου,

[5, 6]   ἤδη δὲ ἐξ αὐτῆς καὶ πατήρ, γήμας οὐ παρθένον, ἀλλὰ ἀνδρὸς

[5, 8]   διάλυσιν. τὸν τάφον ὁρᾷς μοι. πατὴρ ἐξέδωκεν. ἐμοὶ δὲ ἑαυτήν. ἀνάξιος

[5, 10]   κλαῦσον, καταφίλησον, εἰπὲ μῆτερ, ὁ πατήρ μου φιλεῖ σε, ὀνειδίσῃς δὲ

[5, 10]   οὐ παντελῶς ἀναίσθητον ὧν ὁ πατήρ σου δυστυχεῖ. κακὴν ἀποδημίαν ἤλθομεν·

Livre, Chap.
[5, 4]	τὸ δημοτικὸν εἶχεν εὔνουν· ἐδόκει	γὰρ	ἀδικεῖσθαι παρὰ τοὺς νόμους εἰς
[5, 7]	κατηγορίας ἢ βεβαίως ἐμμένοι. τὸ	γὰρ	αἰνιττόμενον ὑπὸ Μιθριδάτου τί ποτε
[5, 8]	οὖσαν ἧς ἐδίκαζεν ἤδη· τὴν	γὰρ	ἀληθεστάτην αἰτίαν οὐκ ἤθελον ὁμολογεῖν,
[5, 5]	συνήγορον οὐκ ἔχει· οἱ μὲν	γὰρ	ἄλλοι ἐπὰν εἰς δικαστήριον εἰσίωσιν,
[5, 2]	ἐλπὶς διακλέψαι τὴν γυναῖκα· φυλαχθήσεται	γάρ,	ἂν δυνηθῇ λαθεῖν. ταῦτα λογισάμενος
[5, 8]	φίλων οὐκέτι περὶ Μιθριδάτου, λαμπρῶς	γὰρ	ἀπελογήσατο, ἀλλὰ εἰ χρὴ διαδικασίαν
[5, 10]	ἐν Καρίᾳ δεδεμένῳ· τότε μὲν	γὰρ	ἀπηλλαττόμην ζωῆς ἠπατημένος ὑπὸ Καλλιρόης
[5, 7]	τὸ κάλλος τῆς γυναικός· οὐδενὶ	γὰρ	ἄπιστον φαίνεται θελῆσαί τινα Καλλιρόην
[5, 2]	ἀφικόμενος οὖν εἰς Βαβυλῶνα (βασιλεὺς	γὰρ	αὐτόθι διέτριβεν) ἐκείνην μὲν τὴν
[5, 4]	διῃρέθησαν αἱ σπουδαί· τὸ μὲν	γὰρ	αὐτῶν ἐπ´ εὐμορφίᾳ μέγα φρονοῦν
[5, 8]	Διονύσιος δὲ ἐγὼ βεβαιότερος. μὴ	γὰρ	ἀφῆκά μου τὴν γυναῖκα; ἀλλὰ
[5, 6]	φανερὰς ἐποίησε τὰς ἐπιστολάς· τοὺς	γὰρ	δούλους μετὰ τῶν ἐπιστολῶν ἔπεμψε
[5, 6]	αἱ δὲ ἀποδείξεις ἄφυκτοι· δεῖ	γὰρ	δυοῖν θάτερον, ἢ Χαιρέαν ζῆν,
[5, 10]	ἱδρυσάμην, ᾗ θύω πολλάκις. τί	γὰρ	ἔδειξάς μοι Καλλιρόην, ἣν φυλάττειν
[5, 1]	παρεδίδου τῷ μεθ´ αὑτόν, πάντας	γὰρ	ἐδημαγώγει τὸ κάλλος. καὶ ἄλλη
[5, 7]	δέομαί σου" φησί, βασιλεῦ, δίκαιος	γὰρ	εἶ καὶ φιλάνθρωπος, μὴ καταγνῷς
[5, 1]	τούτων ἤδη μοι φθονεῖς· οὐκέτι	γὰρ	εἰς Ἰωνίαν με φυγαδεύεις. ξένην
[5, 3]	εἰς ἀπάντησιν Καλλιρόης παρεγίνετο· καὶ	γὰρ	εἶχε πρόφασιν οἰκείαν, ἐπειδὴ ἦν
[5, 2]	τὸ περιβόητον τῆς γυναικὸς (οὐ	γὰρ	εἶχεν ἀσφάλειαν) ἐπεὶ δὲ εἰς
[5, 1]	κούφως ἔφερε τὴν ἀποδημίαν· καὶ	γὰρ	Ἑλλάδος ἤκουε φωνῆς καὶ θάλασσαν
[5, 10]	νῦν ἀληθῶς. νῦν ἀπέθανες· ἐγὼ	γὰρ	ἔμελλον ἐπὶ βασιλέως αἱρεῖσθαι σέ.
[5, 10]	εἰ μὲν δύνασαι κλαῦσον· τοῦτο	γὰρ	ἐμοὶ καὶ ἀθανασίας γενήσεται μεῖζον·
[5, 6]	ὅτι τεθνηκέναι Χαιρέαν ἠγνόει· τούτου	γὰρ	ἐν Μιλήτῳ παρόντος ἐχώσαμεν ἐκείνῳ
[5, 9]	τὴν δίκην εἴδωλον ἔπεμψε· λέγουσι	γὰρ	ἐν Πέρσαις εἶναι μάγους. ἀλλὰ
[5, 6]	διὰ σὲ τὸν βασιλέα. σὺ	γὰρ	ἐνεχείρισας αὐτῷ τὴν μεγίστην ἀρχήν,
[5, 9]	ἀνέθορε δόξασα Ἀφροδίτην ἐφεστάναι, καὶ	γὰρ	ἐξαιρέτως ἐτίμα τὴν θεόν· ἡ
[5, 7]	ὅτι ποτὲ καὶ θέλεις· οὐδὲ	γὰρ	ἐξαπατήσεις με σοφίσμασι καὶ ἀξιοπίστοις
[5, 1]	καὶ Διονυσίῳ χορηγία πολλή· πλουσιώτατα	γὰρ	ἐπεδείκνυτο τῇ γυναικὶ τὴν παρασκευήν·
[5, 5]	οὐκ ἂν ἔσχε φωνήν. ὥσπερ	γὰρ	ἐπὶ τραύματι ἐρωτικῷ τῆς παλαιᾶς
[5, 8]	Στάτειρα ἡ ἐμὴ γυνή· οὐ	γάρ	ἐστι δίκαιον μέλλουσαν αὐτὴν κρίνεσθαι
[5, 5]	ἀνέθορε καὶ καλέσασα Πλαγγόνα (Διονύσιος	γὰρ	ἔφθη προεξαναστάς, ἵνα μελετήσῃ τὴν
[5, 6]	ἦν μηδὲ καλέσαι· τότε μὲν	γὰρ	ἐφοβοῦντο πάντες, ὡς κολασθησομένης τῆς
[5, 4]	ἦν σατραπικὸν Μιθριδάτῃ προσέθετο· καὶ	γὰρ	ἦν ἀνέκαθεν ἐκ Βάκτρων, εἰς
[5, 8]	μοιχός. ~Ἔτι δὲ λέγοντος (οὕτω	γὰρ	ἦν διατεταγμένον) προῆλθε Χαιρέας αὐτός.
[5, 8]	Διονυσίῳ, περὶ Καλλιρόης ἠπόρουν. μάλιστα	γὰρ	ἦν ἐκείνη τεθορυβημένη καὶ ἄναυδος
[5, 4]	εἰς δικαστήριον οὐδὲν εἰδυῖαν (εἰκὸς	γὰρ	ἦν καὶ ἀγανακτῆσαι τὴν γυναῖκα
[5, 8]	Μιθριδάτου κατηγορίας εἰκότως ἤκουσας, σατράπης	γὰρ	ἦν, τούτους δὲ ἰδιώτας πάντας
[5, 9]	ἡ Καλλιρόη τοῦτο ἤκουσεν, ἐπεθύμει	γὰρ	ἠρεμίας. ὡς οὖν κατεκλίθη, καὶ
[5, 8]	δίκαια περὶ τῆς γυναικός· προνοεῖσθαι	γάρ	με δεῖ τῆς θυγατρὸς Ἑρμοκράτους
[5, 10]	δευτέρας μᾶλλον φοβοῦμαι· οὐ δὴ	γὰρ	μείζων ὁ κίνδυνος, δύσελπιν δέ
[5, 6]	ὁμοίως σὺ πᾶσι τηρεῖς. εἰ	γὰρ	μέλλεις αὐτὸν ἀφιέναι, πολὺ βέλτιον
[5, 1]	ἑξῆς νῦν διηγήσομαι. Καλλιρόη μὲν	γὰρ	μέχρι Συρίας καὶ Κιλικίας κούφως
[5, 9]	ἢ καὶ τοῦτο πεπλάνημαι; τάχα	γὰρ	Μιθριδάτης διὰ τὴν δίκην εἴδωλον
[5, 8]	εἶναι τὴν κρίσιν· τῆς μὲν	γὰρ	Μιθριδάτου κατηγορίας εἰκότως ἤκουσας, σατράπης
[5, 2]	ἡμέραν ἡσύχασε παρ´ ἑαυτῷ· πάντες	γὰρ	οἱ σατράπαι σταθμοὺς ἔχουσιν ἀποδεδειγμένους·
[5, 2]	μὲν οὖν οὐδὲν ἀδικεῖς· οὐ	γὰρ	οἶδας ὅτι Χαιρέας ζῇ· πάντων
[5, 5]	εἶδες· πάσης ἀπολυθήσῃ φροντίδος· ὥσπερ	γὰρ	ὄναρ ἔδοξας, οὕτως καὶ ὕπαρ.
[5, 7]	ὡς κύριον ἠδίκηκα. πρῶτον μὲν	γὰρ	οὐ γενομένην, ἀλλ´ ὡς μέλλουσαν
[5, 6]	ἢ Μιθριδάτην ἠλέγχθαι μοιχόν. καὶ	γὰρ	οὐδὲ τοῦτο δύναται λέγειν, ὅτι
[5, 4]	πρὸς Καλλιρόην ὀνόματι Χαιρέου (ζῆν	γὰρ	οὐδέποτε Χαιρέαν προσεδόκα) Μιθριδάτης δὲ
[5, 6]	καὶ διὰ τὸν ποιήσαντα. Μιθριδάτης	γάρ,	οὐκ ἐχθρὸς ὢν ἀλλὰ ξένος
[5, 1]	Εὐφρᾶτα, μέλλω σε διαβαίνειν· φοβοῦμαι	γὰρ	οὐχ οὕτως τὸ μῆκος τῆς
[5, 7]	καὶ παραγράψασθαι τὴν δίκην· Διονύσιος	γὰρ	οὐχ ὑπὲρ γυναικὸς ἐγκαλεῖ κατὰ
[5, 4]	Διονύσιος, πλὴν οὐδένα ἔπειθεν· ἐπεθύμουν	γὰρ	πάντες Καλλιρόην ἰδεῖν. αἰδουμένου δὲ
[5, 9]	βασιλίδα, μηδὲν αὐτῇ προειπόντες· ὅταν	γὰρ	πέμψῃ βασιλεύς, οὐκ ἀπαγγέλλεται. θεασαμένη
[5, 6]	καὶ τοὺς πάντων γάμους· οὐ	γὰρ	περιεῖδες ἄνδρα ἰδιώτην ἐπιβουλευθέντα ὑπὸ
[5, 9]	Στάτειρα εἶπεν ἀφῶμεν αὐτήν· διάκειται	γὰρ	πονήρως· ἔχομεν δὲ τέσσαρας ἡμέρας
[5, 6]	ἐπιβουλῆς, ὡς ᾤετο, πιθανωτάτην· τὸν	γὰρ	πρότερον αὐτῆς ἄνδρα Χαιρέαν ὑπεκρίνατο
[5, 10]	μὲν εὐτυχοίης, ὦ γύναι· γυναῖκα	γάρ	σε καλῶ, κἂν ἕτερον φιλῇς.
[5, 10]	γεγονέναι, νῦν δὲ ἀκαίρως· ἔχω	γάρ	σε μητρὸς κληρονομίαν καὶ ἔρωτος
[5, 2]	μοιχείας ἀπόδειξιν ἔχειν ὑπολαμβάνει· πέπεισται	γὰρ	σὲ τεθνάναι, καὶ πεπείσθω μέχρι
[5, 2]	σοι θελήσας Καλλιρόην ἐγκαλοῦμαι· τὴν	γὰρ	σὴν ἐπιστολήν, ἣν ἔγραψας πρὸς
[5, 9]	ψόφος καὶ κραυγαὶ γυναικῶν· πᾶσαι	γὰρ	συνέτρεχον πρὸς τὴν βασιλίδα, νομίζουσαι
[5, 5]	ἔξω πλήρεις οἱ στενωποί· πάντες	γὰρ	συνέτρεχον τῷ μὲν δοκεῖν ἀκροαταὶ
[5, 9]	ἀνδρεῖον ἐκστῆσαι δυνατώτατον ὑπῆρχεν· ἐξεκάετο	γὰρ	σφοδρότερον ἢ ἐν Μιλήτῳ. ἀρχόμενος
[5, 9]	διὰ τὴν τιμὴν ἐγένετο· ἠγάλλετο	γὰρ	τῇ παρακαταθήκῃ. λαβομένη δὲ τῆς
[5, 9]	σφοδρότερον ἢ ἐν Μιλήτῳ. ἀρχόμενος	γὰρ	τῆς ἐπιθυμίας μόνου τοῦ κάλλους
[5, 5]	πρὸς τὴν δίκην ἐδυσχέραινε. τοῦτο	γὰρ"	φησὶ μόνον ἔλιπέ μου ταῖς
[5, 4]	οἱ φίλοι τὴν ἐπιστολήν· ἐκλήθη	γὰρ	ὡς ἀναγκαία. πῶς οὖν οὐκ
[5, 9]	δὲ καὶ ἀναπαύου νῦν, κέκμηκας	γάρ,	ὡς ὁρῶ, καὶ ἔτι τὴν
[5, 5]	ἵνα μελετήσῃ τὴν δίκην) τὸ	ὄναρ	διηγεῖτο. καὶ ἡ Πλαγγὼν ἀπεκρίνατο
[5, 5]	ἐκείνης Διονύσιος· νυκτὸς δὲ ἐπελθούσης	ὄναρ	ἔβλεπεν αὑτὴν ἐν Συρακούσαις παρθένον
[5, 5]	πάσης ἀπολυθήσῃ φροντίδος· ὥσπερ γὰρ	ὄναρ	ἔδοξας, οὕτως καὶ ὕπαρ. ἄπιθι
[5, 4]	εἴποι τις οἱ δὲ θεοὶ	πὰρ	Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο. παράγονται δὲ
[5, 5]	γὰρ ὄναρ ἔδοξας, οὕτως καὶ	ὕπαρ.	ἄπιθι εἰς τὸ βασιλέως δικαστήριον
[5, 10]	θανόντων περ καταλήθοντ´ εἰν Ἀΐδαο	αὐτὰρ	ἐγὼ καὶ κεῖθι φίλης μεμνήσομαί
[5, 10]	κάτω δαίμοσιν. εἰ δὲ θανόντων	περ	καταλήθοντ´ εἰν Ἀΐδαο αὐτὰρ ἐγὼ
[5, 8]	δὲ καὶ Διονύσιος λεγέτωσαν ἑκάτερος	ἅπερ	ἔχει δίκαια περὶ τῆς γυναικός·
[5, 2]	τάχα δ´ ἂν καὶ προεχώρησεν	ὅπερ	ἤθελεν, εἰ μὴ συνέβη τι
[5, 5]	εἰπεῖν, οὐκ ἂν ἔσχε φωνήν.	ὥσπερ	γὰρ ἐπὶ τραύματι ἐρωτικῷ τῆς
[5, 5]	ἐνύπνιον εἶδες· πάσης ἀπολυθήσῃ φροντίδος·	ὥσπερ	γὰρ ὄναρ ἔδοξας, οὕτως καὶ
[5, 3]	μαρμαρυγὴ κατέσχε τὰς ἁπάντων ὄψεις,	ὥσπερ	ἐν νυκτὶ βαθείᾳ πολλοῦ φωτὸς
[5, 7]	ὁ Μιθριδάτης φωνὴν ἐπῆρε καὶ	ὥσπερ	ἐπὶ θειασμοῦ θεοὶ" φησὶ βασίλειοι
[5, 4]	ἐπὶ τὴν δίκην παρ´ ἑκατέρων	ὥσπερ	ἐπὶ πόλεμον τὸν μέγιστον. ἐσχίσθη
[5, 5]	δὲ αὐτομάτως ψυχὴν εἶχεν ἱλαράν,	ὥσπερ	προμαντευομένη τὰ μέλλοντα. Ἕωθεν οὖν
[5, 7]	τὴν δίκην· Διονύσιος γὰρ οὐχ	ὑπὲρ	γυναικὸς ἐγκαλεῖ κατὰ νόμους αὐτῷ
[5, 1]	μου πάλιν, ὡς πρότερον Συρακούσας·	ὑπὲρ	τὸν Εὐφράτην ἀπάγομαι καὶ βαρβάροις
[5, 10]	καὶ νῦν ἄπελθε καὶ ἱκέτευσον	ὑπὲρ	τοῦ πατρός. κλαῦσον, καταφίλησον, εἰπὲ
[5, 10]	τοῦ πατρός. κλαῦσον, καταφίλησον, εἰπὲ	μῆτερ,	ὁ πατήρ μου φιλεῖ σε,
[5, 8]	Χαιρέας μὲν ἔλεγε πρῶτός εἰμι	ἀνήρ,	Διονύσιος δὲ ἐγὼ βεβαιότερος. μὴ
[5, 6]	λόγος σαφής ἐστι καὶ σύντομος.	ἀνήρ	εἰμι Καλλιρόης ταύτης, ἤδη δὲ
[5, 5]	ὁ Διονύσιος, οἷα δὴ φρόνιμος	ἀνὴρ	καὶ πεπαιδευμένος, λόγους τῇ γυναικὶ
[5, 7]	ἀνδραποδιστὴς εἶ σὺ καὶ οὐκ	ἀνήρ.	πλὴν ὡς ἀνδρὶ νῦν ἀπολογήσομαι.
[5, 6]	οὔτε ὡς φίλος οὔτε ὡς	ἀνὴρ	σώφρων καὶ κόσμιος, ὁποίους σὺ
[5, 10]	εἰπὲ δὲ προσκύψασα τῇ στήλῃ	κἀνὴρ	καὶ βρέφος" ὁρῶ. οἴχῃ, Χαιρέα,
[5, 1]	θάλασσα καὶ Θήρων· ἡ Ἑρμοκράτους	θυγάτηρ	ἐπράθην καί, τὸ τῆς ἀφιλίας
[5, 5]	μου πλησθήσῃ τῶν διαβολῶν. Ἑρμοκράτους	θυγάτηρ	κρίνεται καὶ τὸν πατέρα συνήγορον
[5, 3]	ἐν θεάτρῳ, καὶ προεκρίθη Ῥοδογούνη,	θυγάτηρ	μὲν Ζωπύρου, γυνὴ δὲ Μεγαβύζου,
[5, 6]	ἤδη δὲ ἐξ αὐτῆς καὶ	πατήρ,	γήμας οὐ παρθένον, ἀλλὰ ἀνδρὸς
[5, 8]	διάλυσιν. τὸν τάφον ὁρᾷς μοι.	πατὴρ	ἐξέδωκεν. ἐμοὶ δὲ ἑαυτήν. ἀνάξιος
[5, 10]	κλαῦσον, καταφίλησον, εἰπὲ μῆτερ, ὁ	πατήρ	μου φιλεῖ σε, ὀνειδίσῃς δὲ
[5, 10]	οὐ παντελῶς ἀναίσθητον ὧν ὁ	πατήρ	σου δυστυχεῖ. κακὴν ἀποδημίαν ἤλθομεν·

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/11/2006