HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Chariton d'Aphrodise, Chéréas et Callirhoé, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 3 formes différentes pour 35 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[5, 2]   χερσὶ περιελὼν κόνιν αἰθαλόεσσαν χεύατο κὰκ κεφαλῆς, χαρίεν δ´ ᾔσχυνε πρόσωπον.

[5, 4]   προσέθετο· καὶ γὰρ ἦν ἀνέκαθεν ἐκ Βάκτρων, εἰς Καρίαν δὲ ὕστερον

[5, 6]   ἰδίων δούλων ἔπεμψεν εἰς Μίλητον ἐκ Καρίας. λέγε λαβών· Χαιρέας ζῶ.

[5, 1]   θάλασσα. ποίαν ἔτ´ ἐλπίσω ναῦν ἐκ Σικελίας καταπλέουσαν; ἀποσπῶμαι καὶ τοῦ

[5, 1]   τῷ τάφῳ τυμβωρύχοι νυκτὸς ἐξήγαγον ἐκ Σικελίας, πλεύσαντες δὲ εἰς Ἰωνίαν

[5, 7]   Θήρων ὁ λῃστής, κἀκεῖνος ἁρπάσας ἐκ τάφου; ἀλλὰ’ φησὶν ἐλευθέραν οὖσαν

[5, 4]   τῇ Καλλιρόῃ καὶ ἤθελεν αὐτὴν ἐκ τῆς δίκης ὑβρισθῆναι, τὸ δὲ

[5, 5]   νυμφίου. μέλλουσα δὲ καταφιλεῖν Χαιρέαν ἐκ τῶν ὕπνων ἀνέθορε καὶ καλέσασα

[5, 8]   οἱ δ´ ἄλλοι πάντες ἤκουον οὐκ ἀηδῶς. Καλλιρόη μὲν εἱστήκει κάτω

[5, 2]   δὲ εἴ τις τοῦτο προσέταξεν, οὐκ ἂν ἔζησας. Ἐκεῖνον μὲν οὖν

[5, 5]   εἴγε Μιθριδάτην ἔδει πρῶτον εἰπεῖν, οὐκ ἂν ἔσχε φωνήν. ὥσπερ γὰρ

[5, 7]   οὐκοῦν ἀνδραποδιστὴς εἶ σὺ καὶ οὐκ ἀνήρ. πλὴν ὡς ἀνδρὶ νῦν

[5, 2]   πᾶσιν ὅτι παραγίνεται γυνή, κάλλος οὐκ ἀνθρώπινον ἀλλά τι θεῖον, ὁποίαν

[5, 9]   προειπόντες· ὅταν γὰρ πέμψῃ βασιλεύς, οὐκ ἀπαγγέλλεται. θεασαμένη δὲ αἰφνίδιον ἡ

[5, 4]   γὰρ ὡς ἀναγκαία. πῶς οὖν οὐκ ἄτοπον" ἔφη τις ἐξ Ἰωνίας

[5, 8]   διὰ τὸν πατέρα τῆς γυναικὸς οὐκ ἄχρηστον γενόμενον τῇ βασιλέως οἰκίᾳ

[5, 10]   σου δυστυχεῖ. κακὴν ἀποδημίαν ἤλθομεν· οὐκ ἔδει Μίλητον καταλιπεῖν· Βαβυλὼν ἡμᾶς

[5, 8]   δὲ Διονύσιος καὶ μέσος γενόμενος οὐκ εἴασεν ἀλλήλοις περιπλακῆναι. τίς ἂν

[5, 6]   καὶ φίλος, ἐπίβουλος ἐμοί, καὶ οὐκ εἰς ἄλλο τι τῶν κτημάτων,

[5, 7]   οἴσεις. προλέγω σοι, Καλλιρόην ἀπολέσεις. οὐκ ἐμὲ βασιλεὺς ἀλλὰ σὲ μοιχὸν

[5, 10]   ἔδειξάς μοι Καλλιρόην, ἣν φυλάττειν οὐκ ἔμελλες; τί δὲ πατέρα ἐποίεις

[5, 10]   φιλῇς. ἐγὼ δὲ ἀπέρχομαι καὶ οὐκ ἐνοχλῶ τοῖς σοῖς γάμοις. πλούτει

[5, 6]   χρῆται πρὸς τὸν ἀγῶνα, ὅτι οὐκ ἐξ ἴσου καθεστήκαμεν, οὐδὲ αὐτὸς

[5, 8]   τῇ βασιλέως οἰκίᾳ καὶ ὅτι οὐκ ἔξωθεν ἐκάλει τὴν κρίσιν ἐφ´

[5, 8]   δὲ {ὁ} βασιλεὺς ἀμηχανοῦντας αὐτοὺς οὐκ ἐπείγω" φησὶν ὑμᾶς, ἀλλὰ συγχωρῶ

[5, 6]   ξενίας δίκαιον, τὰ μετὰ ταῦτα οὐκ ἔπραξεν οὔτε ὡς φίλος οὔτε

[5, 7]   ὁ δὲ τῆς μοιχείας νόμος οὐκ ἔστιν ἐπὶ δούλων. ἀναγνώτω σοι

[5, 2]   τῇ σώφρονι Σπάρτῃ τὴν Ἑλένην οὐκ ἐτήρησεν, ἀλλὰ παρευδοκίμησε καὶ βασιλέα

[5, 5]   κρίνεται καὶ τὸν πατέρα συνήγορον οὐκ ἔχει· οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι

[5, 7]   εἰπεῖν οὐ γέγραφα· χεῖρα ἐμὴν οὐκ ἔχεις· Καλλιρόην Χαιρέας ζητεῖ· κρῖνε

[5, 6]   διὰ τὸν ποιήσαντα. Μιθριδάτης γάρ, οὐκ ἐχθρὸς ὢν ἀλλὰ ξένος ἐμὸς

[5, 7]   μέλλουσαν μοιχείαν ἐγκαλεῖ, καὶ πρᾶξιν οὐκ ἔχων εἰπεῖν ἀναγινώσκει γραμμάτια κενά.

[5, 8]   ἤδη· τὴν γὰρ ἀληθεστάτην αἰτίαν οὐκ ἤθελον ὁμολογεῖν, ὅτι τὸ τῆς

[5, 5]   δεδούλευκα· ἰδού, Τύχη, καὶ κρίνομαι. οὐκ ἤρκει σοι διαβαλεῖν ἀδίκως με

[5, 10]   ἕτερον, καί, τὸ τούτου χαλεπώτερον, οὐκ οἶδα Καλλιρόη τίνα θέλει. σὺ

Livre, Chap.
[5, 2]	χερσὶ περιελὼν κόνιν αἰθαλόεσσαν χεύατο	κὰκ	κεφαλῆς, χαρίεν δ´ ᾔσχυνε πρόσωπον.
[5, 4]	προσέθετο· καὶ γὰρ ἦν ἀνέκαθεν	ἐκ	Βάκτρων, εἰς Καρίαν δὲ ὕστερον
[5, 6]	ἰδίων δούλων ἔπεμψεν εἰς Μίλητον	ἐκ	Καρίας. λέγε λαβών· Χαιρέας ζῶ.
[5, 1]	θάλασσα. ποίαν ἔτ´ ἐλπίσω ναῦν	ἐκ	Σικελίας καταπλέουσαν; ἀποσπῶμαι καὶ τοῦ
[5, 1]	τῷ τάφῳ τυμβωρύχοι νυκτὸς ἐξήγαγον	ἐκ	Σικελίας, πλεύσαντες δὲ εἰς Ἰωνίαν
[5, 7]	Θήρων ὁ λῃστής, κἀκεῖνος ἁρπάσας	ἐκ	τάφου; ἀλλὰ’ φησὶν ἐλευθέραν οὖσαν
[5, 4]	τῇ Καλλιρόῃ καὶ ἤθελεν αὐτὴν	ἐκ	τῆς δίκης ὑβρισθῆναι, τὸ δὲ
[5, 5]	νυμφίου. μέλλουσα δὲ καταφιλεῖν Χαιρέαν	ἐκ	τῶν ὕπνων ἀνέθορε καὶ καλέσασα
[5, 8]	οἱ δ´ ἄλλοι πάντες ἤκουον	οὐκ	ἀηδῶς. Καλλιρόη μὲν εἱστήκει κάτω
[5, 2]	δὲ εἴ τις τοῦτο προσέταξεν,	οὐκ	ἂν ἔζησας. Ἐκεῖνον μὲν οὖν
[5, 5]	εἴγε Μιθριδάτην ἔδει πρῶτον εἰπεῖν,	οὐκ	ἂν ἔσχε φωνήν. ὥσπερ γὰρ
[5, 7]	οὐκοῦν ἀνδραποδιστὴς εἶ σὺ καὶ	οὐκ	ἀνήρ. πλὴν ὡς ἀνδρὶ νῦν
[5, 2]	πᾶσιν ὅτι παραγίνεται γυνή, κάλλος	οὐκ	ἀνθρώπινον ἀλλά τι θεῖον, ὁποίαν
[5, 9]	προειπόντες· ὅταν γὰρ πέμψῃ βασιλεύς,	οὐκ	ἀπαγγέλλεται. θεασαμένη δὲ αἰφνίδιον ἡ
[5, 4]	γὰρ ὡς ἀναγκαία. πῶς οὖν	οὐκ	ἄτοπον" ἔφη τις ἐξ Ἰωνίας
[5, 8]	διὰ τὸν πατέρα τῆς γυναικὸς	οὐκ	ἄχρηστον γενόμενον τῇ βασιλέως οἰκίᾳ
[5, 10]	σου δυστυχεῖ. κακὴν ἀποδημίαν ἤλθομεν·	οὐκ	ἔδει Μίλητον καταλιπεῖν· Βαβυλὼν ἡμᾶς
[5, 8]	δὲ Διονύσιος καὶ μέσος γενόμενος	οὐκ	εἴασεν ἀλλήλοις περιπλακῆναι. τίς ἂν
[5, 6]	καὶ φίλος, ἐπίβουλος ἐμοί, καὶ	οὐκ	εἰς ἄλλο τι τῶν κτημάτων,
[5, 7]	οἴσεις. προλέγω σοι, Καλλιρόην ἀπολέσεις.	οὐκ	ἐμὲ βασιλεὺς ἀλλὰ σὲ μοιχὸν
[5, 10]	ἔδειξάς μοι Καλλιρόην, ἣν φυλάττειν	οὐκ	ἔμελλες; τί δὲ πατέρα ἐποίεις
[5, 10]	φιλῇς. ἐγὼ δὲ ἀπέρχομαι καὶ	οὐκ	ἐνοχλῶ τοῖς σοῖς γάμοις. πλούτει
[5, 6]	χρῆται πρὸς τὸν ἀγῶνα, ὅτι	οὐκ	ἐξ ἴσου καθεστήκαμεν, οὐδὲ αὐτὸς
[5, 8]	τῇ βασιλέως οἰκίᾳ καὶ ὅτι	οὐκ	ἔξωθεν ἐκάλει τὴν κρίσιν ἐφ´
[5, 8]	δὲ {ὁ} βασιλεὺς ἀμηχανοῦντας αὐτοὺς	οὐκ	ἐπείγω" φησὶν ὑμᾶς, ἀλλὰ συγχωρῶ
[5, 6]	ξενίας δίκαιον, τὰ μετὰ ταῦτα	οὐκ	ἔπραξεν οὔτε ὡς φίλος οὔτε
[5, 7]	ὁ δὲ τῆς μοιχείας νόμος	οὐκ	ἔστιν ἐπὶ δούλων. ἀναγνώτω σοι
[5, 2]	τῇ σώφρονι Σπάρτῃ τὴν Ἑλένην	οὐκ	ἐτήρησεν, ἀλλὰ παρευδοκίμησε καὶ βασιλέα
[5, 5]	κρίνεται καὶ τὸν πατέρα συνήγορον	οὐκ	ἔχει· οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι
[5, 7]	εἰπεῖν οὐ γέγραφα· χεῖρα ἐμὴν	οὐκ	ἔχεις· Καλλιρόην Χαιρέας ζητεῖ· κρῖνε
[5, 6]	διὰ τὸν ποιήσαντα. Μιθριδάτης γάρ,	οὐκ	ἐχθρὸς ὢν ἀλλὰ ξένος ἐμὸς
[5, 7]	μέλλουσαν μοιχείαν ἐγκαλεῖ, καὶ πρᾶξιν	οὐκ	ἔχων εἰπεῖν ἀναγινώσκει γραμμάτια κενά.
[5, 8]	ἤδη· τὴν γὰρ ἀληθεστάτην αἰτίαν	οὐκ	ἤθελον ὁμολογεῖν, ὅτι τὸ τῆς
[5, 5]	δεδούλευκα· ἰδού, Τύχη, καὶ κρίνομαι.	οὐκ	ἤρκει σοι διαβαλεῖν ἀδίκως με
[5, 10]	ἕτερον, καί, τὸ τούτου χαλεπώτερον,	οὐκ	οἶδα Καλλιρόη τίνα θέλει. σὺ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/11/2006