Livre, Chap.
[4, 4]	δι´ ὃν ἠγρύπνησας. μνήσθητι τοῦ	θαλάμου	καὶ τῆς νυκτὸς τῆς μυστικῆς,
[4, 7]	ἐλυπεῖτο δὲ Καλλιρόη, μακρὰν στελλομένη	θαλάσσης	Ἑλληνικῆς· ἕως γὰρ τοὺς Μιλησίων
[4, 6]	τῶν ὑπὸ βασιλέως καταπεμπομένων ἐπὶ	θάλατταν.	ἐπὶ τοῦτον ἦλθεν ὁ Διονύσιος,
[4, 4]	μοι τὸν σὸν γάμον διηγήσατο·	θάνατον	μὲν γὰρ ἄνθρωπος ὢν προσεδόκων,
[4, 7]	ἡ ἡγεμονία καὶ μετὰ Καλλιρόης	θάνατος	ἡδύς. ἔτι ταῦτα βουλευομένου καὶ
[4, 4]	εἰ δὲ ἄλλο τι φρονεῖς,	θανάτου	μοι δώσεις ἀπόφασιν. ~Ταύτην τὴν
[4, 1]	νόμιζε ἐφεστηκότα σοι λέγειν αὐτὸν	θάπτε	με, ὅττι τάχιστα πύλας Ἀΐδαο
[4, 2]	γὰρ ψυχὴν φιλάνθρωπον. λέγε πάντα	θαρρῶν	καὶ μηδὲν παραλίπῃς. τίς εἶ
[4, 7]	ἐστενοχώρουν οἱ συντρέχοντες ἐπὶ τὴν	θέαν·	ἐδόκει δὲ {τοῖς} πᾶσι τῆς
[4, 4]	εἰ μέμνηταί σου καὶ Διονύσιον	θέλει	καταλιπεῖν ἢ κείνου βούλεται οἶκον
[4, 4]	πλουσίου καὶ πρωτεύοντος ἐν Ἰωνίᾳ	θέλεις	ἀποσπάσαι γυναῖκα ἐξαιρέτως αὐτῷ συναφθεῖσαν;
[4, 7]	τὰ κουφότατα καὶ στῆναι μὴ	θέλοντα.	μνήμη δὲ ἐλάμβανεν αὐτὸν παλαιῶν
[4, 5]	δὲ μοιχικὴν ὑπελάμβανε Μιθριδάτου διαφθεῖραι	θέλοντος	Καλλιρόην ἐλπίδι Χαιρέου. ~Μεθ´ ἡμέραν
[4, 2]	που καὶ δάκρυον αὐτοῦ μὴ	θέλοντος	προέπεσεν, ὥστε καὶ τὸν Πολύχαρμον
[4, 2]	βραδύνω, φθάσῃ με ὁ φίλος·	θέλω	δὲ αὐτῷ καὶ συναποθανεῖν. ἐπεκλάσθησαν
[4, 1]	τὸν τόπον τοῦτον ἐφύλαττεν ἑαυτῷ.	θέλων	οὖν ἅμα καὶ τριβὴν ἐγγενέσθαι
[4, 1]	πρότερον ἄνδρα βεβαίως αὐτὴν ἀπογνῶναι.	θέλων	οὖν ἐνδείξασθαι στοργὴν καὶ μεγαλοψυχίαν
[4, 7]	ὅτι βασιλεὺς αὐτὸν μεταπέμπεται, βουλεύσασθαι	θέλων	περὶ τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πραγμάτων.
[4, 4]	τοῦ Ἔρωτος, ὅτι οὗτος ὁ	θεὸς	ἀπάταις χαίρει καὶ δόλοις; δοκεῖ
[4, 7]	καὶ μάρτυρας. πᾶσαν οὖν τὴν	θεραπείαν	κελεύσας συνακολουθεῖν ἐξώρμησε Καρίας, ἀγαθὴν
[4, 3]	αὐτῷ, τοῖς δὲ Συρακοσίοις νεανίσκοις	θεραπείαν	τε καὶ οἶκον ἐξαίρετον ἀπέδειξε.
[4, 3]	ἐπὶ λουτρὰ καὶ τὰ σώματα	θεραπεῦσαι,	λουσαμένοις δὲ περιθεῖναι χλαμύδας Ἑλληνικὰς
[4, 1]	βληθείς, καὶ μόλις αὐτὸν οἱ	θεραπευτῆρες	ὑποβαστάζοντες ἔφερον. ἐπόμπευε δ´ εἴδωλον
[4, 3]	ἐνέδει. προκοπτούσης δὲ τῆς εὐωχίας	θερμανθεὶς	Μιθριδάτης οἴνῳ καὶ ἔρωτι μὴ
[4, 2]	τραῦμα ἔχων ἐν τῇ ψυχῇ	θερμόν	τε καὶ δριμύ. τηκόμενος δὲ
[4, 4]	τοῖς γάμοις αὐτοῦ, τίς σε	θεῶν	δυνήσεται σῶσαι; παραδοθήσῃ γὰρ ἀντεραστῇ
[4, 3]	γὰρ ἡμῖν ἐμήνυσε δημοσίᾳ βασανιζόμενος	Θήρων	ὁ λῃστής. ἔπεμψεν οὖν ἡ
[4, 2]	ἤθελε· τί δὲ μάτην" εἶπε	θορυβεῖσθε	ζητοῦντες τὴν οὐ παροῦσαν; Καλλιρόης
[4, 5]	γράμματα, φοβούμενος ἄλλον αὐτοῖς ἐντυχεῖν.	θορύβου	δὲ καὶ συνδρομῆς γενομένης ἐπηγέρθη,
[4, 1]	τὴν νύκτα Καλλιρόη διῆγεν ἐν	θρήνοις,	Χαιρέαν ἔτι ζῶντα πενθοῦσα· μικρὸν
[4, 1]	ἡμῶν ἐποίησας καὶ τοὺς νεκρούς.	θρῆνον	ἐξέρρηξε τὸ πλῆθος καὶ πάντες
[4, 2]	παροῦσαν; Καλλιρόης ἐγὼ Συρακοσίας ἐμνημόνευσα,	θυγατρὸς	Ἑρμοκράτους τοῦ στρατηγοῦ. ταῦτα ἀκούσας
[4, 3]	μακρὸς καὶ ἡδεῖα φιλοφρόνησις καὶ	θυμηδίας	οὐδὲν ἐνέδει. προκοπτούσης δὲ τῆς
[4, 7]	δεδοικὼς τὰς διαβολὰς καὶ τὸν	θυμὸν	{τοῦ} βασιλέως, ἀλλὰ Μίλητον μὲν
[4, 5]	κατελάμβανε δὲ αὐτὸν πάθη ποικίλα,	θυμός,	ἀθυμία, φόβος, ἀπιστία. ζῆν μὲν
[4, 2]	ὀργαὶ τῶν ἀκουόντων καὶ ὁ	θυμὸς	εἰς ἔλεον μετέπεσε, Μιθριδάτης δὲ
[4, 7]	δακρύων προέπεμψαν αὐτόν, ἀλλὰ μετὰ	θυσιῶν	καὶ πομπῆς. ἕνα μὲν οὖν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/10/2006