Chapitre
[2]	μικρόν τε καὶ ταπεινὸν μᾶλλον	ἢ	μέγα καὶ ὑψηλόν. Ὥστε οὐδεὶς
[5]	ἐνθυμήθητι δὲ καὶ ὅσα πέπραχεν	ἢ	πράττει καλῶς, καὶ πολλάκις εὑρήσεις
[7]	καὶ ταῦτα πρὸς μετριότητα μᾶλλον	ἢ	πρὸς ὄγκον ὁράτω. Μή μοι
[5]	φυγὴν ὑπέμεινας διὰ ὄνομα Χριστοῦ,	ἢ	τοῖς νηστείας ἐνεκαρτέρησας πόνοις; Οὐχ
[5]	τὸν πλησίον, ὅτι πίστιν ὡμολόγησας,	ἢ	φυγὴν ὑπέμεινας διὰ ὄνομα Χριστοῦ,
[5]	ῥάκος ἀποκαθημένης, τῶν δὲ ἐθνῶν	ἡ	ἀνομία καὶ ἡ ἀσέβεια διὰ
[5]	δὲ ἐθνῶν ἡ ἀνομία καὶ	ἡ	ἀσέβεια διὰ πίστεως ἐξήλειπται. Καθόλου
[5]	ἔθνη (κεκάθαρται. Καὶ τῶν μὲν	ἡ	δικαιοσύνη γέγονεν ὡς ῥάκος ἀποκαθημένης,
[7]	ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ᾧ	ἡ	δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς
[3]	ἄνθρωπε, ᾧ τὸ καύχημα καὶ	ἡ	ἐλπὶς ἐν τῷ νεκρῶσαι μὲν
[4]	περὶ σοῦ, ἵνα μὴ ἐκλείπῃ	ἡ	πίστις σου, καὶ σύ ποτε
[5]	πεπατημένῳ. Τοιαύτη καὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν	ἡ	πτῶσις. Ἐπαιρόμενοι γὰρ κατὰ τῶν
[2]	καλῶν μέγιστον εἶναι καὶ βεβαιότερον,	ἡ	σοφία καὶ ἡ φρόνησις, καὶ
[3]	ἀλλ´ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ	ἡ	σὺν ἐμοί. Θεὸς δὲ ἐξαιρεῖται
[5]	τῶν ἄγαν ἁμαρτωλῶν. Ῥύεται πολλάκις	ἡ	ταπεινοφροσύνη τὸν ἡμαρτηκότα πολλὰ καὶ
[6]	τῆς ταπεινότητος ἀνατείλῃ δόξα αἰώνιος,	ἡ	τελεία καὶ ἀληθὴς Χριστοῦ δωρεά.
[3]	Κυρίῳ καυχάσθω. Αὕτη γὰρ δὴ	ἡ	τελεία καὶ ὁλόκληρος καύχησις ἐν
[7]	καὶ λόγος, καὶ ᾠδὴ, καὶ	ἡ	τοῦ πλησίον ἔντευξις, καὶ ταῦτα
[2]	καὶ βεβαιότερον, ἡ σοφία καὶ	ἡ	φρόνησις, καὶ τοῦτο ματαῖον ἔχει
[3]	Παῦλος· οὐκ ἐγὼ δὲ, ἀλλ´	ἡ	χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὺν
[6]	ἀρχιερέων ἱστάμενος ἐν σχήματι δικαζομένου,	ἡγεμόνι	προσαγόμενος καὶ κρίσιν ὑποφέρων, καὶ
[1]	ὁ τῷ δήμῳ ζητοῦντι πραοτέραν	ἡγεμονίαν	ἀπειλήσας χαλεπωτέραν, καὶ διὰ τῆς
[1]	νομίζουσι, (πάτημα τοὺς ὑποκειμένους ἀνθρώπους	ἡγούμενοι,	καὶ κατὰ τῶν τὴν ἀξίαν
[3]	τὴν μέλλουσαν· ἧς ἀπαρχὰς ἔχοντες,	ἤδη	ἐν τούτοις ἐσμὲν, τὸ ὅλον
[7]	λόγῳ σοφιστικοὺς, μηδὲ ἐν ᾠδαῖς	ἡδυφωνίας	ὑπερβαλλούσας, μηδὲ διαλέξεις ὑπερηφάνους καὶ
[4]	ὑπερηφανευσάμενος, ἀπώλεσε τὸν μισθὸν θρασυνόμενος·	ἠλαττώθη	τοῦ ταπεινοῦ καὶ ἁμαρτωλοῦ, μεγαλύνας
[1]	Σολομῶντος υἱὸς, ὁ νέος τὴν	ἡλικίαν,	καὶ τὰς φρένας νεώτερος, ὁ
[3]	ἡμᾶς, καὶ ῥύεται, εἰς ὃν	ἠλπίκαμεν,	ὅτι καὶ ἔτι ῥύσεται. ~Τί
[2]	ἀποθανὼν ἐν ᾧ τὸν Κύριον	ἤλπισεν	ἀναιρήσειν θανάτῳ. Εἰ δὲ ὁ
[2]	οὐδὲν τοσοῦτον ἐκεῖνον ζημιώσας, ὂν	ἤλπισεν	ἀπαλλοτριώσειν Θεοῦ καὶ ζωῆς αἰωνίου,
[5]	Ῥύεται πολλάκις ἡ ταπεινοφροσύνη τὸν	ἡμαρτηκότα	πολλὰ καὶ μεγάλα. Μὴ οὖν
[3]	ὃς ἐκ τηλικούτου θανάτου ἐῤῥύσατο	ἡμᾶς,	καὶ ῥύεται, εἰς ὃν ἠλπίκαμεν,
[3]	Κυρίῳ καυχάσθω, λέγων ὅτι Χριστὸς	ἡμῖν	ἐγενήθη σοφία ἀπὸ Θεοῦ, δικαιοσύνη
[6]	τὴν τούτων ἔλθωμεν μίμησιν, ἵν´	ἡμῖν	ἐκ τῆς ταπεινότητος ἀνατείλῃ δόξα
[3]	μέν ἐστιν, Ὁ ἐνεργῶν ἐν	ἡμῖν	καὶ τὸ θέλειν καὶ τὸ
[6]	λιθοβολούμενοι, διωκόμενοι, τέλος ἀναιρούμενοι. Ταῦτα	ἡμῖν	πατρῷα καὶ θεῖα παιδεύματα. Πρὸς
[3]	σοφίαν τὴν προωρισμένην εἰς δόξαν	ἡμῶν	ἀποκαλύπτει διὰ τοῦ ἰδίου Πνεύματος.
[2]	ἐλεύσονται οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ ἀροῦσιν	ἡμῶν	τὸν τόπον καὶ τὸ ἔθνος.
[1]	συνισταμένην, καὶ νεύματι διαλυομένην. Οἷος	ἦν	ὁ παράφρων ἐκεῖνος, ὁ τοῦ
[6]	ἀνθιστάμενος, οὐδὲ τὴν ἄφατον ἐξουσίαν,	ἣν	εἶχεν, ἐπανατεινόμενος· ἀλλ´ ὡς δυνατωτέροις
[1]	οὕτως ἀναδραμεῖται πρὸς τὴν ἱερὰν,	ἣν	κατέλιπεν, ἐντολήν. Ἀλλ´ ὁ καταβαλὼν
[7]	ἀποδίδωσι τὸν μισθόν. Ἀλλὰ προεδρίας	ἠξιώθης,	καὶ περιέπουσί σε ἄνθρωποι καὶ
[7]	μεγέθους· χρηστὸς πρὸς τὸν φίλον,	ἤπιος	πρὸς τὸν οἰκέτην, ἀνεξίκακος πρὸς
[7]	ἑαυτοῦ κατήγορον ἐν πρωτολογίᾳ, ἵνα	ᾖς	κατὰ τὸν Ἰὼβ, ὃς οὐ
[3]	ἐν Χριστῷ ζωὴν τὴν μέλλουσαν·	ἧς	ἀπαρχὰς ἔχοντες, ἤδη ἐν τούτοις
[1]	βασιλικώτερος ὀφθήσεσθαι, διὰ ταύτης καθαιρεθεὶς	ἧς	εἶχεν ἀξίας. ~Θρασύνει δὲ ἄνθρωπον
[1]	ἀπειλῆς ἀπολέσας τὴν βασιλείαν, δι´	ἧς	προσεδόκησε βασιλικώτερος ὀφθήσεσθαι, διὰ ταύτης
[7]	οἴκῳ σκεύη πάντα πρὸς εὐτέλειαν	ἠσκημένα·	καὶ λόγος, καὶ ᾠδὴ, καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/04/2009