HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Sur l'envie

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


η  =  62 formes différentes pour 115 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[4]   τῶν σῶν ἐλαττώσαντι; Ἐὰν δὲ  δὴ   καὶ εὐεργετούμενος ἀγανακτῇς, οὐκ ἄντικρυς
[9]   ζωγράφων ἀπὸ τῆς ἐνδιαστρόφου ῥινὸς,     ἀπό τινος οὐλῆς κολοβώματος,
[9]   οὐλῆς κολοβώματος, ἐκ φύσεως     ἐκ πάθους ἐπισυμβάντος, τὰς μορφὰς
[10]   ὑγίειαν χειραγωγήσαντα, οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν     ἔκδοτον ἀφεῖναι τῇ ἀῤῥωστίᾳ τὸν
[10]   ταῦτα διακείμενον ἄθλιον τίθεσθαι μᾶλλον     ἐπίφθονον, εἰ μείζονας ἔχει πρὸς
[10]   περιουσίαν οὐ μᾶλλον ἑαυτοῦ νομίζειν,     καὶ οὑτινοσοῦν τῶν ἐπιδεομένων· τὸν
[9]   ῥινὸς, ἀπό τινος οὐλῆς     κολοβώματος, ἐκ φύσεως ἐκ
[2]   ἔκπτωσιν. Τὴν ὥραν τοῦ σώματος,     τὴν (ῥώμην καὶ τὴν εὐεξίαν
[10]   πάθοιμεν ἐξ ἀρχῆς τὴν νόσον,     ὑπαχθέντες ἐκφύγοιμεν; Εἰ πρῶτον μὲν
[5]   ἄχθεται τῇ δυνάμει τοῦ εὐεργέτου,     χάριν ἔχει τοῖς εἰς αὐτὸν
[11]   Εἰ τοίνυν καὶ μεῖζον ἀγαθὸν     ἀρετὴ καὶ διαρκέστερον, καὶ ὁμολογουμένην
[1]   Καὶ ὥσπερ ἕπεται τῷ ἀγαθῷ     ἀφθονία, οὕτως ἀκολουθεῖ τῷ διαβόλῳ
[10]   πρὸς ἀρετὴν, οὐκ ἔχει χώραν     βασκανία, κοινῆς τῆς ἀπ´ αὐτῶν
[1]   ἀφθονία, οὕτως ἀκολουθεῖ τῷ διαβόλῳ     βασκανία. Φυλαξώμεθα οὖν, ἀδελφοὶ, τὸ
[11]   καὶ δυνατὴ κτηθῆναι τῷ φιλοπόνῳ·     δὲ τῶν χρημάτων περιβολὴ, καὶ
[11]   τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, μεθ´ οὗ     δόξα τῷ Πατρὶ σὺν τῷ
[7]   καὶ ἀδελφοῖς. Καὶ ὅλως, ὥσπερ     ἐρυσίβη ἴδιόν ἐστι τοῦ σίτου
[11]   ἀγαθοῖς μείζονα ἕξεις τὴν περιφάνειαν.     μὲν γὰρ ἀρετὴ ἐφ´ ἡμῖν,
[11]   ἀμήχανον. Οὐχ ὁρᾷς ἡλίκον κακὸν     ὑπόκρισις; Καὶ αὕτη καρπός ἐστι
[1]   δυσθυμίαι τὸν βάσκανον ἐπιλείπουσιν. Εὐφόρησεν     χώρα τοῦ πλησίον; εὐθηνεῖται πᾶσι
[9]   ἀλαμπὲς, παρειὰ κατηφὴς, ὁφρὺς συμπεπτωκυῖα,  (ἡ   ψυχὴ τῷ πάθει συγκεχυμένη, τὸ
[7]   ἀδελφοῖς. Καὶ ὅλως, ὥσπερ  ἐρυσίβη   ἴδιόν ἐστι τοῦ σίτου νόσημα,
[9]   σαθροῖς ἐπιτίθενται· κἄν τι προσπταῖσαι  συμβῇ,   οἷα πολλὰ τὰ ἀνθρώπινα, τοῦτο
[1]   Ἕτερος χαριέστερος τὴν μορφήν; ἄλλη  πληγὴ   τῷ βασκάνῳ. δεῖνα τοῖς
[11]   δεύτερος (εἶναι (ἔστι γὰρ οὖν  δὴ   καὶ τοῦτο πρὸς τὸ φθονεῖν
[11]   τῶν ἄλλων παθῶν καὶ μάλιστα  δὴ   πάντων ἀπὸ τῆς βασκανίας μὴ
[10]   τοῦ βίου ὄργανα κεκτημένον, εἴπερ  δὴ   ταῦτα κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον
[8]   μέντοι προσανάλωσε ταῖς λύπαις κατατηκόμενος.  ~Ἤδη   δὲ καὶ τῶν ἰοβόλων αὐτῶν
[2]   καὶ φίλος ἐστὶν, ὅταν δακρύοντα  ἴδῃ,   ὅταν πενθοῦντα θεάσηται. Καὶ εὐθυμοῦντι
[2]   εὔφημον χαρισάμενος. Ἐὰν μέντοι πολλοὺς  ἴδῃ   συντρέχοντας τῷ ἐπαίνῳ, μεταβαλὼν πάλιν,
[9]   ὅλως, πάντα τὰ τῆς ἀρετῆς  εἴδη   οὐκ ἀπορεῖ παρ´ αὐτοῖς ὀνόματος
[4]   τῷ Γολιὰθ αἰσχύνης ἀπαλλαγεὶς, ὅμως  ἐπειδὴ   ἐν τοῖς ἐπινικίοις τὸ δεκαπλάσιον
[3]   ἄνθρωπον, τὸν ἄνθρωπον δὲ ἀμυνόμενος,  ἐπειδὴ   Θεὸν οὐκ ἠδύνατο. Τὰ αὐτὰ
[8]   μὲν τὸν λόγον ἀποπέμπομαι, ὡς  δημώδη   καὶ τῇ γυναικωνίτιδι παρεισαχθέντα ὑπὸ
[9]   δὲ οἱ γῦπες πρὸς τὰ  δυσώδη   φέρονται, πολλοὺς μὲν λειμῶνας, πολλοὺς
[5]   τὴν ἔκβασιν. Εἰ γὰρ μὴ  ἐπράθη,   οὐκ ἂν ἦλθεν εἰς Αἴγυπτον,
[9]   τοῦ βίου λαμπρότητας καὶ τὰ  μεγέθη   τῶν κατορθουμένων οὐδὲ προσβλέπουσι, τοῖς
[1]   γὰρ ἂν εἴποι, εἰ τὰ  ἀληθῆ   λέγειν βούλοιτο. Ὧν οὐδὲν ἐξειπεῖν
[5]   δούλου προσκυνηθέντος. Καίτοι εἰ μὲν  ἀληθῆ   τὰ ἐνύπνια, τίς μηχανὴ μὴ
[5]   ἀκολάστου γυναικὸς περιέπεσεν, οὐκ ἂν  ἐβλήθη   εἰς δεσμωτήριον, οὐκ ἂν ἐγένετο
[7]   κακοῦ, ὅτι ὅσῳπερ ἂν σφοδρότερος  κινηθῇ,   τοσούτῳ χαλεπώτερός ἐστι τῷ κεκτημένῳ.
[5]   ἀδελφῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτὸν ἐλθόντων  προσεκυνήθη.   ~Μετάβα τῷ λόγῳ ἐπὶ τὸν
[5]   εὐποιίαι· (τὸν βάσκανον δὲ καὶ  κακοήθη   τὸ καλῶς παθεῖν πλέον προσερεθίζει·
[4]   τὰς ἐρημίας διηρευνᾶτο. Εἰ δὲ  ἠρωτήθη   τοῦ πολέμου τὴν πρόφασιν, εἶπεν
[3]   τὴν παρὰ Θεοῦ τιμὴν, καὶ  ἐξεκαύθη   πρὸς ζῆλον, καὶ ἀνεῖλε τὸν
[4]   οὐδ´ ὑπὸ ταύτης τῆς εὐεργεσίας  ἐκάμφθη·   ἀλλὰ καὶ πάλιν ἐστρατολόγει, καὶ
[10]   ἐστι τὸ ἀγαθὸν, καί σοι  ἐπέμφθη   διὰ τοῦ ἀδελφοῦ τῆς διδασκαλίας
[3]   δι´ οὗ καὶ θεομάχος φανερῶς  ἀπηλέγχθη,   ἀχθόμενος μὲν Θεῷ ἐπὶ τῇ
[1]   πάντα τροφὴ τῆς νόσου, καὶ  προσθήκη   τῆς ἀλγηδόνος ἐστὶ τῷ βασκάνῳ.
[4]   τῇ παναρμονίῳ ἐκείνῃ καὶ θείᾳ  μουσικῇ   τῆς μανίας ἀπαλλαγεὶς, ἐπειρᾶτο δόρατι
[1]   βάσκανον. Ἕτερος χαριέστερος τὴν μορφήν;  ἄλλη   πληγὴ τῷ βασκάνῳ. δεῖνα
[11]   φιλοπόνῳ· δὲ τῶν χρημάτων  περιβολὴ,   καὶ ὥρα σώματος, καὶ ὄγκος
[11]   ῥεῦμα, μετάθες σεαυτοῦ τὸ φιλότιμον.  Μὴ   γὰρ πάντως πλουτεῖν ἐκ παντὸς
[11]   καλῶν· πεισθῶμεν τῷ Ἀποστόλῳ, καὶ  Μὴ   γενώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις
[7]   ἄλλως δυνατὸν συμπλακῆναι τῷ φθόνῳ,  μὴ   δι´ οἰκειότητος αὐτῷ προσεγγίσαντα. Ἐπείπερ
[10]   μὴ εὐπορίαν τὴν ἐν ἀνθρώποις·  μὴ   δόξαν τὴν ἀπανθοῦσαν· μὴ σώματος
[5]   ὁδοποιοῦντες τὴν ἔκβασιν. Εἰ γὰρ  μὴ   ἐπράθη, οὐκ ἂν ἦλθεν εἰς
[10]   μηδὲ ὑπερφυὲς τῶν ἀνθρωπίνων κρίνοιμεν·  μὴ   εὐπορίαν τὴν ἐν ἀνθρώποις· μὴ
[11]   δὴ πάντων ἀπὸ τῆς βασκανίας  μὴ   καθαρευούσῃ, ἀμήχανον. Οὐχ ὁρᾷς ἡλίκον
[1]   ἀδελφοὶ, τὸ πάθος τοῦ φθόνου,  μὴ   κοινωνοὶ τῶν ἔργων τοῦ ἀντικειμένου
[10]   οὑτινοσοῦν τῶν ἐπιδεομένων· τὸν δὲ  μὴ   οὕτω πρὸς ταῦτα διακείμενον ἄθλιον
[5]   ἀληθῆ τὰ ἐνύπνια, τίς μηχανὴ  μὴ   οὐχὶ πάντως ἐκβῆναι τὰ προῤῥηθέντα;
[10]   κάμνοντα. Τί οὖν; πῶς ἂν  μὴ   πάθοιμεν ἐξ ἀρχῆς τὴν νόσον,
[10]   τὸ δὲ ἄχρι τούτου καταλιπεῖν,  μὴ   πρὸς τὴν ὑγίειαν χειραγωγήσαντα, οὐδὲν
[10]   ἀνθρώποις· μὴ δόξαν τὴν ἀπανθοῦσαν·  μὴ   σώματος εὐεξίαν. Οὐ γὰρ ἐν
[10]   ὠφελείας ἅπασι προκειμένης· πλὴν εἰ  μή   τις ἄρα τῇ περιουσίᾳ τῆς
[10]   καὶ ἐξηγητής ἐστιν ἱερῶν λογίων·  μὴ   φθονήσῃς τῷ τοιούτῳ, μηδὲ βουληθῇς
[10]   ζηλωτόν. Οὕτω δὲ ἔχοντι, καὶ  μὴ   ὡς ἐπὶ μεγάλοις ἐκπεπληγμένῳ τοῖς
[11]   καὶ τοῦτο πρὸς τὸ φθονεῖν  ἀφορμή)   σὺ δὲ ἐπὶ τὴν κτῆσιν
[3]   ταύτης ὀλεθριώτερον; Φθορὰ τῆς ζωῆς,  λύμη   τῆς φύσεως, ἔχθρα τῶν παρὰ
[5]   μὲν ἀληθῆ τὰ ἐνύπνια, τίς  μηχανὴ   μὴ οὐχὶ πάντως ἐκβῆναι τὰ
[9]   ἐκείνοις, οὐ λόγου δύναμις σεμνότητι  κεκοσμημένη   καὶ χάρισιν, οὐκ ἄλλο τι
[9]   συμπεπτωκυῖα, (ἡ ψυχὴ τῷ πάθει  συγκεχυμένη,   τὸ τῆς ἀληθείας κριτήριον ἐπὶ
[9]   δὲ τὸν σώφρονα· τὸν δίκαιον  ἀπηνῆ·   κακοῦργον τὸν φρόνιμον. Καὶ τὸν
[4]   Πρῶτον μὲν γὰρ, τῇ παναρμονίῳ  ἐκείνῃ   καὶ θείᾳ μουσικῇ τῆς μανίας
[11]   μῖσος ἐν τῷ βάθει κατέχοντες,  ἀγάπῃ   δεικνύωσι κατακεχρωσμένην τὴν ἐπιφάνειαν· κατὰ
[9]   κακοῦργον τὸν φρόνιμον. Καὶ τὸν  μεγαλοπρεπῆ   μὲν ὡς βάναυσον διαβάλλουσι, τὸν
[11]   Θεοῦ ἀλλοτρίωσις, θεσμῶν σύγχυσις, καὶ  ἀνατροπὴ   πάντων ὁμοῦ τῶν κατὰ τὸν
[4]   οἰκειότητος ἄγνοιαν, συμφορὰν ἀλογωτάτην. ~Τί  λυπῇ,   ἄνθρωπε, μηδὲν δεινὸν πεπονθώς; τί
[1]   ὠδίνουσαν αὐτὸν ψυχὴν πέφυκε δαπανᾷν.  Λύπη   γάρ ἐστι τῆς τοῦ πλησίον
[7]   ποῤῥωτάτω τοῦ πυρὸς ἀποτίθεσθαι, οὕτω  (χρὴ,   καθ´ ὅσον οἷόν τε, τῆς
[10]   μὲν οὖν εἶναι καλὸν ἡγεῖσθαι  χρὴ   τὸ τῆς ψυχῆς ἀγαθόν· τὸν
[2]   πρότερα, ἀλλ´ ἵνα βαρυτέραν αὐτῷ  κατασκευάσῃ   τὴν συμφοράν. Τὸ παιδίον μετὰ
[7]   ἐπειδὰν καρτερῷ τινι καὶ ἀντιτύπῳ  προσπέσῃ,   ἐπὶ τὸν προέμενον ἐπανέρχεται· οὕτω
[8]   κακὸν, δι´ οὗ ἐχθρὸς μὲν  γενήσῃ   τῶν μηδὲν ἀδικούντων, ἐχθρὸς δὲ
[11]   πάντων ἀπὸ τῆς βασκανίας μὴ  καθαρευούσῃ,   ἀμήχανον. Οὐχ ὁρᾷς ἡλίκον κακὸν
[6]   ἡμῶν διάβολος, χαίρων ἡμῶν  τῇ   ἀπωλείᾳ, καταπεσὼν διὰ τοῦ
[10]   ἕτερόν ἐστιν ἔκδοτον ἀφεῖναι  τῇ   ἀῤῥωστίᾳ τὸν κάμνοντα. Τί οὖν;
[8]   λόγον ἀποπέμπομαι, ὡς δημώδη καὶ  τῇ   γυναικωνίτιδι παρεισαχθέντα ὑπὸ γραϊδίων· ἐκεῖνο
[5]   καὶ δυσχεραίνει. Πλεῖον γὰρ ἄχθεται  τῇ   δυνάμει τοῦ εὐεργέτου, χάριν
[3]   μὲν Θεῷ ἐπὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ  τῇ   εἰς τὸν ἄνθρωπον, τὸν ἄνθρωπον
[10]   κακίας μετενεχθέντος. ~Τί οὖν; ἐν  τῇ   κατηγορίᾳ τοῦ κακοῦ τὸν λόγον
[3]   ἀπηλέγχθη, ἀχθόμενος μὲν Θεῷ ἐπὶ  τῇ   μεγαλοδωρεᾷ τῇ εἰς τὸν ἄνθρωπον,
[10]   τὸν ὀρθὸν λόγον μεταχειρίζοιτο· ὡς  τῇ   μὲν τῶν χρημάτων χορηγίᾳ ἄφθονος
[4]   Δαβὶδ ἐποιήσατο. Πρῶτον μὲν γὰρ,  τῇ   παναρμονίῳ ἐκείνῃ καὶ θείᾳ μουσικῇ
[10]   πλὴν εἰ μή τις ἄρα  τῇ   περιουσίᾳ τῆς πονηρίας καὶ ἑαυτῷ
[5]   Δι´ ὧν γὰρ ἐνόμιζον ἐμποδίζειν  τῇ   προῤῥήσει, διὰ τούτων ἐφάνησαν ὁδοποιοῦντες
[1]   λαμπρῶς ἐν ἐπιδόσεσι καὶ κοινωνίᾳ  τῇ   πρὸς τοὺς ἐνδεεῖς, καὶ πολὺς
[10]   τὸν τῶν ἱερῶν ὑποφήτην, εἰ  τῇ   τοῦ Πνεύματος χάριτι ἀποδοχή τις
[5]   γινομένοις. Ποῖον οὐ νικῶσι θηρίον  τῇ   χαλεπότητι τῶν τρόπων; Τί τῶν
[11]   ταύτην ἡμῖν διωκτέον· ἣν ἐγγενέσθαι  τῇ   ψυχῇ, ἀπό τε τῶν ἄλλων
[11]   γὰρ ἀρετὴ ἐφ´ ἡμῖν, καὶ  δυνατὴ   κτηθῆναι τῷ φιλοπόνῳ· δὲ
[9]   ἔχουσα. Οὐ πρᾶξις κατ´ ἀρετὴν  ἐπαινετὴ   παρ´ ἐκείνοις, οὐ λόγου δύναμις
[11]   τὴν περιφάνειαν. μὲν γὰρ  ἀρετὴ   ἐφ´ ἡμῖν, καὶ δυνατὴ κτηθῆναι
[11]   τοίνυν καὶ μεῖζον ἀγαθὸν  ἀρετὴ   καὶ διαρκέστερον, καὶ ὁμολογουμένην παρὰ
[11]   ἡλίκον κακὸν ὑπόκρισις; Καὶ  αὕτη   καρπός ἐστι τοῦ φθόνου. Τὸ
[11]   ἡμῖν ἐκεῖθεν ὥσπερ ἐκ πηγῆς  ἐπεῤῥύη,   ἀγαθῶν ἔκπτωσις, Θεοῦ ἀλλοτρίωσις, θεσμῶν
[1]   ἄνδρα οὐκ ἐπιλείπουσι; ταῦτα πάντα  τροφὴ   τῆς νόσου, καὶ προσθήκη τῆς
[8]   σεαυτὸν ποιῶν δαίμονος ὀλεθρίου, ἀλλ´  ὑποδέχῃ   κακὸν, δι´ οὗ ἐχθρὸς μὲν
[10]   ἀκοὰς μετ´ εὐφροσύνης; οὐκ εὐχαρίστως  ὑποδέχῃ   τὴν ὠφέλειαν; Ἀλλὰ δάκνει σε
[11]   ὑπερφαίνεσθαι, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ  ἀνέχῃ   δεύτερος (εἶναι (ἔστι γὰρ οὖν
[10]   εἰ τῇ τοῦ Πνεύματος χάριτι  ἀποδοχή   τις καὶ ἔπαινος ἐκ τῶν
[5]   προσερεθίζει· καὶ ὅσῳπερ ἂν μειζόνων  τύχῃ,   μειζόνως ἀγανακτεῖ καὶ ἀνιᾶται, καὶ
[11]   ἡμῖν διωκτέον· ἣν ἐγγενέσθαι τῇ  ψυχῇ,   ἀπό τε τῶν ἄλλων παθῶν
[9]   παρειὰ κατηφὴς, ὁφρὺς συμπεπτωκυῖα, (ἡ  ψυχὴ   τῷ πάθει συγκεχυμένη, τὸ τῆς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 6/04/2009