HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Sur l'envie

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ς  =  68 formes différentes pour 77 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[9]   κατορθουμένων οὐδὲ προσβλέπουσι, τοῖς δὲ  σαθροῖς   ἐπιτίθενται· κἄν τι προσπταῖσαι συμβῇ,
[4]   Ἐπάταξε Δαβὶδ ἐν μυριάσι, καὶ  Σαοὺλ   ἐν χιλιάσιν αὐτοῦ· διὰ μίαν
[4]   ὠφελείας βασκαίνεις; Ὁποῖος ἦν  Σαοὺλ,   ὃς τῶν εὐεργεσιῶν τὰς ὑπερβολὰς
[10]   ὑποδέχῃ τὴν ὠφέλειαν; Ἀλλὰ δάκνει  σε   κρότος τῶν ἀκουόντων, καὶ
[8]   θελήματος. Εἶτα οὐ φρίσσεις ὑπηρέτην  σεαυτὸν   ποιῶν δαίμονος ὀλεθρίου, ἀλλ´ ὑποδέχῃ
[11]   εὐσεβείας παθήμασιν. Οὕτω γὰρ καὶ  σεαυτὸν   σώσεις, καὶ ἐπὶ μείζοσιν ἀγαθοῖς
[11]   ἀρετῆς, ὥσπερ τι ῥεῦμα, μετάθες  σεαυτοῦ   τὸ φιλότιμον. Μὴ γὰρ πάντως
[9]   παρ´ ἐκείνοις, οὐ λόγου δύναμις  σεμνότητι   κεκοσμημένη καὶ χάρισιν, οὐκ ἄλλο
[8]   τὸν ἰὸν, καὶ κατὰ μικρὸν  σηπεδόσι   τὸ δηχθὲν ἐπινέμεται· τοὺς δὲ
[1]   τῷ κεκτημένῳ. Ὥσπερ γὰρ ἰὸς  σίδηρον,   οὕτως φθόνος τὴν ἔχουσαν
[5]   τῆς Αἰγύπτου, καὶ διὰ τὴν  σιτοδείαν   ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ πρὸς
[7]   ἐρυσίβη ἴδιόν ἐστι τοῦ  σίτου   νόσημα, οὕτως φθόνος φιλίας
[10]   τῷ τοιούτῳ, μηδὲ βουληθῇς ποτε  σιωπῆσαι   τὸν τῶν ἱερῶν ὑποφήτην, εἰ
[7]   Οὐχὶ τῷ Αἰγυπτίῳ βασκαίνει  Σκύθης,   ἀλλὰ τῷ ὁμοεθνεῖ ἕκαστος· καὶ
[10]   γάρ ἐστι τὸ ἀγαθὸν, καί  σοι   ἐπέμφθη διὰ τοῦ ἀδελφοῦ τῆς
[11]   κόσμου πραγμάτων. Οὐ γὰρ ἐπὶ  σοὶ   ταῦτα· ἀλλὰ δίκαιος ἔσο, καὶ
[7]   αὐτῷ προσεγγίσαντα. Ἐπείπερ κατὰ τὸν  Σολομῶντος   λόγον, Τῷ ἀνδρὶ ζῆλος
[10]   ἔπαινος ἐκ τῶν ἀκουόντων ἀκολουθεῖ.  Σὸν   γάρ ἐστι τὸ ἀγαθὸν, καί
[5]   Θεοῦ οἰκονομίας περιτρέπεται αὐτοῖς τὸ  σοφόν.   Δι´ ὧν γὰρ ἐνόμιζον ἐμποδίζειν
[7]   διὰ τοῦ ἴσου πάθους συγκαταβάλλων.  ~Σοφὸς   ἄρα ἦν τῷ βασκάνῳ
[10]   ῥώμην τοῦ σώματος, οὐχ  σοφὸς   διὰ τὴν τοῦ λόγου περιουσίαν.
[2]   ἐλεεινὸν γενέσθαι τὸν ζηλωτόν. Τότε  σπένδεται,   καὶ φίλος ἐστὶν, ὅταν δακρύοντα
[4]   ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐν τῷ  σπηλαίῳ,   τοῦ μὲν τὴν ἀρετὴν λαμπροτέραν
[1]   τὴν νόσον ὑποσμύχουσαν αὐτοῦ τὰ  σπλάγχνα   καὶ κατεσθίουσαν. ~Οὐκοῦν οὔτε ἰατρὸν
[9]   ἐμπόδιον εὐσεβείας, ὁδὸς ἐπὶ γέενναν,  στέρησις   βασιλείας. Δῆλοι δέ πως καὶ
[10]   κατηγορίᾳ τοῦ κακοῦ τὸν λόγον  στήσομεν;   Ἀλλὰ τοῦτο ὥσπερ ἥμισύ τί
[4]   εὐεργέτην· ἔπειτα σὺν αὐτῷ τῷ  στρατῷ   ἐκ τῶν πολεμίων περισωθεὶς, καὶ
[11]   τοῦτο πρὸς τὸ φθονεῖν ἀφορμή)  σὺ   δὲ ἐπὶ τὴν κτῆσιν τῆς
[7]   κἀν τούτοις πάλιν, ἡλικιώταις καὶ  συγγενέσι   καὶ ἀδελφοῖς. Καὶ ὅλως, ὥσπερ
[6]   ἑαυτῷ διὰ τοῦ ἴσου πάθους  συγκαταβάλλων.   ~Σοφὸς ἄρα ἦν τῷ
[1]   γενώμεθα, καὶ εὑρεθῶμεν τῷ αὐτῷ  συγκαταδικαζόμενοι   κρίματι. Εἰ γὰρ τυφωθεὶς
[9]   συμπεπτωκυῖα, (ἡ ψυχὴ τῷ πάθει  συγκεχυμένη,   τὸ τῆς ἀληθείας κριτήριον ἐπὶ
[1]   μὲν, καὶ κατηφής ἐστι, καὶ  συγκέχυται,   καὶ ποτνιᾶται, καὶ ἀπόλωλεν ὑπὸ
[3]   νόσον θεομαχίας διδάσκαλον, ἀνδροφονίας μητέρα,  σύγχυσιν   φύσεως, οἰκειότητος ἄγνοιαν, συμφορὰν ἀλογωτάτην.
[11]   ἀγαθῶν ἔκπτωσις, Θεοῦ ἀλλοτρίωσις, θεσμῶν  σύγχυσις,   καὶ ἀνατροπὴ πάντων ὁμοῦ τῶν
[4]   ἐπινικίοις τὸ δεκαπλάσιον τῆς τῶν  συμβάντων   αἰτίας τῷ Δαβὶδ ἀνέθεσαν αἱ
[9]   σαθροῖς ἐπιτίθενται· κἄν τι προσπταῖσαι  συμβῇ,   οἷα πολλὰ τὰ ἀνθρώπινα, τοῦτο
[2]   οὐχ ὑπὸ φιλανθρωπίας, καὶ τοῦ  συμπαθὴς   εἶναι, ἐξαίρων τῷ λόγῳ τὰ
[9]   καὶ ἀλαμπὲς, παρειὰ κατηφὴς, ὁφρὺς  συμπεπτωκυῖα,   (ἡ ψυχὴ τῷ πάθει συγκεχυμένη,
[7]   ποιοῦντας. Οὐδὲ γὰρ ἄλλως δυνατὸν  συμπλακῆναι   τῷ φθόνῳ, μὴ δι´ οἰκειότητος
[3]   μητέρα, σύγχυσιν φύσεως, οἰκειότητος ἄγνοιαν,  συμφορὰν   ἀλογωτάτην. ~Τί λυπῇ, ἄνθρωπε, μηδὲν
[1]   τὸ πάθος, ἐρυθριᾷ δημοσιεῦσαι τὴν  συμφορὰν,   ὅτι Βάσκανός εἰμι καὶ πικρὸς,
[1]   θέαν τῶν ἀλλοτρίων καλῶν, ἀλλὰ  συμφορὰν   ποιοῦμαι τὴν τῶν πλησίον εὐημερίαν.
[2]   ἵνα βαρυτέραν αὐτῷ κατασκευάσῃ τὴν  συμφοράν.   Τὸ παιδίον μετὰ τὸν θάνατον
[4]   δόρατι διαπεῖραι τὸν εὐεργέτην· ἔπειτα  σὺν   αὐτῷ τῷ στρατῷ ἐκ τῶν
[11]   οὗ δόξα τῷ Πατρὶ  σὺν   τῷ ἁγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς
[8]   αὐτῶν καταβασκαινόμενα, καὶ ὅλον ἀθρόως  συναναιρεῖσθαι   τὸν ὄγκον, οἷον ῥεύματός τινος
[2]   μὲν οὐ συνευφραίνεται· ὀδυρομένῳ δὲ  συνδακρύει.   Καὶ τὴν μεταβολὴν τοῦ βίου,
[7]   τῷ βασκάνῳ ἀνδρὶ μηδὲ  συνδειπνεῖν   ἐπιτρέπων· ἀπὸ τῆς ἐν τῷ
[5]   ὑπηρέταις τοῦ Φαραὼ, οὐδ´ ἂν  συνέβαλε   τὰ ὀνείρατα, ὅθεν τὴν ἀρχὴν
[3]   ἀδελφὰς ἀνομίας, ἃς καὶ Παῦλος  συνέζευξεν,   εἰπών· Μεστοὺς φθόνου, φόνου. Τί
[2]   θεάσηται. Καὶ εὐθυμοῦντι μὲν οὐ  συνευφραίνεται·   ὀδυρομένῳ δὲ συνδακρύει. Καὶ τὴν
[10]   οὐδὲ βασκαίνει ἐκείνοις, ἀλλ´ ἑαυτῷ  συνεύχεται   τὴν ἀπόλαυσιν· λόγου δὲ πνευματικοῦ
[7]   τοῖς ἀγνοουμένοις φθονεῖ, ἀλλὰ τοῖς  συνηθεστάτοις·   καὶ τῶν συνήθων τοῖς γείτοσι
[5]   εἰς δεσμωτήριον, οὐκ ἂν ἐγένετο  συνήθης   τοῖς ὑπηρέταις τοῦ Φαραὼ, οὐδ´
[7]   ἀλλὰ τοῖς συνηθεστάτοις· καὶ τῶν  συνήθων   τοῖς γείτοσι καὶ ὁμοτέχνοις, καὶ
[7]   ἀπὸ τῆς ἐν τῷ δείπνῳ  συνουσίας   περὶ πάσης ὁμοῦ τῆς κατὰ
[6]   ἀπὸ καταβολῆς ἀρξάμενος κόσμου μέχρι  συντελείας   αἰῶνος πάντας τιτρώσκει καὶ καταβάλλει
[2]   χαρισάμενος. Ἐὰν μέντοι πολλοὺς ἴδῃ  συντρέχοντας   τῷ ἐπαίνῳ, μεταβαλὼν πάλιν, βασκαίνει
[6]   μέγιστον φθόνον, καὶ ἐπὶ μεγίστοις  συστάντα,   ὃς ἐκ τῆς Ἰουδαίων μανίας
[4]   διώξεως καθεύδων καταληφθεὶς, ἕτοιμος εἰς  σφαγὴν   προκείμενος τῷ ἐχθρῷ, καὶ πάλιν
[5]   ὄψεις, ἀντὶ τίνος βασκαίνετε τῷ  σφαλλομένῳ;   Νυνὶ δὲ ὑπὸ τῆς τοῦ
[7]   τοῦ κακοῦ, ὅτι ὅσῳπερ ἂν  σφοδρότερος   κινηθῇ, τοσούτῳ χαλεπώτερός ἐστι τῷ
[8]   βλάβην ἐπιβάλλειν· ὥστε τὰ εὐεκτικὰ  σώματα,   καὶ ἐκ τῆς κατὰ τὴν
[10]   ἄφθονος εἶναι τοῖς δεομένοις, τῷ  σώματι   δὲ ὑπηρεσίαν παρέχειν τοῖς ἀσθενοῦσι·
[10]   μὴ δόξαν τὴν ἀπανθοῦσαν· μὴ  σώματος   εὐεξίαν. Οὐ γὰρ ἐν τοῖς
[2]   τὴν ἔκπτωσιν. Τὴν ὥραν τοῦ  σώματος,   τὴν (ῥώμην καὶ τὴν
[10]   δυναστείᾳ μέγα φρονοῦντα, καὶ εὐεξίᾳ  σώματος,   καὶ καλῶς μὲν κεχρημένον οἷς
[11]   τῶν χρημάτων περιβολὴ, καὶ ὥρα  σώματος,   καὶ ὄγκος ἀξιωμάτων, οὐκ ἐφ´
[10]   ἰσχυρὸς διὰ τὴν ῥώμην τοῦ  σώματος,   οὐχ σοφὸς διὰ τὴν
[4]   ἀγαθοῖς τισιν ὄντι, μηδὲν τῶν  σῶν   ἐλαττώσαντι; Ἐὰν δὲ δὴ καὶ
[11]   παθήμασιν. Οὕτω γὰρ καὶ σεαυτὸν  σώσεις,   καὶ ἐπὶ μείζοσιν ἀγαθοῖς μείζονα
[6]   Τίνες δὲ ἦσαν αἱ θαυματοποιίαι;  Σωτηρία   τῶν δεομένων· ἐτρέφοντο οἱ πεινῶντες,
[6]   τῆς Ἰουδαίων μανίας κατὰ τοῦ  Σωτῆρος   ἐγένετο. Διὰ τί ἐφθονεῖτο; Διὰ
[9]   τὸν ἀνδρεῖον, ἀνάλγητον δὲ τὸν  σώφρονα·   τὸν δίκαιον ἀπηνῆ· κακοῦργον τὸν
[5]   εἰς Αἴγυπτον, οὐκ ἂν διὰ  σωφροσύνην   ταῖς ἐπιβουλαῖς τῆς ἀκολάστου γυναικὸς
[11]   ταῦτα· ἀλλὰ δίκαιος ἔσο, καὶ  σώφρων,   καὶ φρόνιμος, καὶ ἀνδρεῖος, καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 6/04/2009