Chapitre
[8]	Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν,	ᾧ	ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος
[7]	ὥσπερ τις στρατιώτης, παρὰ τῷ	στρατηγῷ	τὰ ὅπλα θέμενος, ἑτοίμως ἐπὶ
[8]	ταπεινοφροσύνην, ἣν ὁ Κύριος καὶ	λόγῳ	διετάξατο, καὶ ἔργῳ ὑπέδειξε· νῦν
[7]	παρέχηται, καὶ σύμμαχος ᾖ τῷ	λόγῳ	κατὰ τῆς ἁμαρτίας. Νεῦρον γάρ
[6]	καὶ οἷον χαλινῷ τινι τῷ	λόγῳ	καταπειθῆ, μηδαμοῦ τῆς τάξεως ἐκβαίνοντα
[2]	τότε δὴ τότε τὰ οὔτε	λόγῳ	ῥητὰ οὔτε ἔργῳ φορητὰ ἐπιδεῖν
[6]	μείνῃς ἀόργητος, ᾔσχυνας τὸν ὑβρίσαντα,	ἔργῳ	τὴν σωφροσύνην ἐπιδειξάμενος. Ἐῤῥαπίσθης; καὶ
[8]	Κύριος καὶ λόγῳ διετάξατο, καὶ	ἔργῳ	ὑπέδειξε· νῦν μὲν λέγων· Ὁ
[2]	τὰ οὔτε λόγῳ ῥητὰ οὔτε	ἔργῳ	φορητὰ ἐπιδεῖν ἐστι θεάματα· χεῖρας
[4]	Μαρίας λοιδορηθεὶς, οὐ κατενέτυχε τῷ	Θεῷ,	ἀλλὰ προσηύχετο ὑπὲρ αὐτῶν. Τίνων
[4]	διὰ τῆς μακροθυμίας προσχωρεῖς τῷ	Θεῷ,	ἢ διὰ τῆς ὀργῆς ἀποτρέχεις
[5]	Δικαιότερον μὲν οὖν, ὡς ἐμαυτὸν	πείθω,	καὶ ἐπιτεῖναι τὴν ἀγανάκτησιν, διότι
[7]	τὸν τῶν ἀδελφῶν φόνον ἐξώπλισε.	Θέσθω,	φησὶ, τὴν ῥομφαίαν ἕκαστος ἐπὶ
[6]	τὴν καρδίαν ὑλακτοῦσαν καὶ ἀγριαίνουσαν.	Αἰδείσθω	τὰ πάθη τοῦ ἐν σοὶ
[4]	ἄπρακτά σου καθυλακτεῖν· ἐφ´ ἑαυτῷ	διαῤῥηγνύσθω.	Ὥσπερ γὰρ ὁ τύπτων τὸν
[1]	τῇ ὀργῇ τόπον, ὥσπερ ῥεύματι	βιαίῳ	διέξοδον, καταμανθάνοντες δὲ ἐν ἡσυχίᾳ
[8]	ἡμῶν τὰ ἔνδον, καὶ τῷ	ἁγίῳ	Πνεύματι τὴν πάροδον ἀποκλείοντα. Ὅπου
[7]	μετὰ τοῦ διαβόλου παραδοθήσεται τῷ	αἰωνίῳ	πυρί. Ὥσπερ δὲ τὰ ὀνόματα
[7]	τὰς χεῖρας ὑμῶν σήμερον τῷ	Κυρίῳ,	ἕκαστος ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ,
[8]	γῆν) ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ	Κυρίῳ	ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ
[7]	τῷ Κυρίῳ, ἕκαστος ἐν τῷ	υἱῷ	αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ ἀδελφῷ
[3]	τοῦ λελυπηκότος κεκινημένης. ~Μὴ δὴ	κακῷ	τὸ κακὸν ἰᾶσθε, μηδὲ ἐπιχειρεῖτε
[7]	τῷ κεκτημένῳ γίνεται. Οἷον, τῷ	ἐπιθυμητικῷ	τῆς ψυχῆς ὁ μὲν εἰς
[3]	ἀντιπνοίας ἀντιδιδόντας τὸ ἐνεχθέν. Μὴ	διδασκάλῳ	χρήσῃ τῷ ἐχθρῷ, μηδὲ ὃ
[7]	γὰρ οὐκ εἰκῆ, ἄλλου ἐνεργοῦντος,	ἄλλῳ	χαλεπαίνων αὐτός; Καὶ ποιεῖς τὸ
[7]	ἐστι κεχρῆσθαι τῷ θυμῷ ὥσπερ	ὅπλῳ.	Διὰ τοῦτο Μωϋσῆς ὁ πάντων
[7]	ἀρίστη ἐστὶ καὶ ἔμμετρος τῷ	φρονίμῳ	τῆς ψυχῆς μέρει παρὰ τοῦ
[7]	ποιμένι, οὕτως ὁ θυμὸς τῷ	λογισμῷ	παρεπόμενος, πρᾶος μένῃ καὶ χειροήθης
[7]	τοῖς ὠφελοῦσι, καὶ εὐανάκλητος τῷ	λογισμῷ,	πρὸς μὲν τὴν ἀλλοτρίαν καὶ
[8]	καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων. Ἐὰν γὰρ	λογισμῷ	σώφρονι ἐκτεμεῖν δυνηθῇς τὴν πικρὰν
[7]	ἀνασχόμενος, εἰς δέον ἐχρήσατο τῷ	θυμῷ,	δι´ ἀμφοῖν ἐλάσας τὸν σειρομάστην.
[7]	ἀλσῶν, ἐσθίοντας τράπεζαν Ἰεζάβελ, λελογισμένῳ	θυμῷ	καὶ σώφρονι εἰς ὄφελος παντὸς
[7]	Μαδιηναίοις, διδάσκοντός ἐστι κεχρῆσθαι τῷ	θυμῷ	ὥσπερ ὅπλῳ. Διὰ τοῦτο Μωϋσῆς
[7]	ἢ κακὸν ἢ ἀγαθὸν τῷ	κεκτημένῳ	γίνεται. Οἷον, τῷ ἐπιθυμητικῷ τῆς
[7]	Καὶ ὁ Κύριος τῷ μὲν	ὀργιζομένῳ	εἰκῆ τὴν κρίσιν ἐπανατείνεται· τὸ
[7]	τῶν ἀλσῶν, ἐσθίοντας τράπεζαν Ἰεζάβελ,	λελογισμένῳ	θυμῷ καὶ σώφρονι εἰς ὄφελος
[5]	συγγνώμης ἄξιον, τί χαλεπαίνεις τῷ	θυμουμένῳ;	Ὥστε, εἰ δεύτερος ἦλθες πρὸς
[6]	ἀνὴρ, καὶ ἀνὴρ παράνομος, οὐκ	ἐκείνῳ	ἐχαλέπαινεν, ἀλλ´ ἑαυτὸν ἐταπείνου, ὡς
[6]	ἵππον ὑπεζευγμένον ἡμῖν, καὶ οἷον	χαλινῷ	τινι τῷ λόγῳ καταπειθῆ, μηδαμοῦ
[4]	ὑποδείγματι τῆς πραότητος, ἢ χαλεπώτερον	ἠμύνω	διὰ τῆς ὑπεροψίας. Τί γὰρ
[5]	βλέπων ἀσχημονοῦντα τὸν ὀργιζόμενον, οὐκ	ἐφυλάξω	αὐτοῦ τὴν ὁμοίωσιν, ἀλλ´ ἀγανακτεῖς
[6]	τουτέστιν, οὐ διεδόθη πρὸς τὸ	ἔξω	τὸ πάθος, ἀλλ´ οἷόν τι
[6]	ἱμάτια αὐτοῦ ἑαυτοῖς. Οὔπω κατεκρίθης,	οὔπω	ἐσταυρώθης. Πολλά σοι λείπει, ἵνα
[6]	διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἑαυτοῖς.	Οὔπω	κατεκρίθης, οὔπω ἐσταυρώθης. Πολλά σοι
[5]	τοῦ δεινοῦ, ἀλλ´ ὁ καὶ	πονηρῷ	ἡγεμόνι πρὸς τὴν ἁμαρτίαν ἐξακολουθήσας.
[4]	ἀληθείας. Οὕτω γὰρ καὶ τῷ	ἐχθρῷ	ἀμήχανον κατασκευάσεις τὴν ἄμυναν, ἄτρωτον
[4]	γὰρ ἂν γένοιτο ὀδυνηρότερον τῷ	ἐχθρῷ,	ἢ τὸν ἐχθρὸν ἑαυτοῦ ὁρᾷν
[3]	ἐνεχθέν. Μὴ διδασκάλῳ χρήσῃ τῷ	ἐχθρῷ,	μηδὲ ὃ μισεῖς, τοῦτο ζηλώσῃς.
[4]	καὶ εἰς ἴσον ἀντικαθιστάμενος τῷ	λοιδόρῳ,	τί καὶ ἀπολογήσῃ; ~Ὅτι παρώξυνε
[2]	καθ´ ἑαυτοὺς ἀμελοῦντες. Οἱονεὶ γὰρ	οἴστρῳ	τῇ μνήμῃ τῶν λελυπηκότων περικεντούμενοι,
[7]	οὐ παραιτεῖται. Τὸ γὰρ, Ἔχθραν	θήσω	ἀνὰ μέσον σου καὶ τοῦ
[6]	πάθος, ἀλλ´ οἷόν τι κῦμα	εἴσω	τῶν αἰγιαλῶν κατακλασθὲν ἐστορέσθη. Καθησύχασόν
[8]	προκατέχοντα ἡμῶν τὰ ἔνδον, καὶ	τῷ	ἁγίῳ Πνεύματι τὴν πάροδον ἀποκλείοντα.
[7]	τῷ υἱῷ αὐτοῦ, καὶ ἐν	τῷ	ἀδελφῷ αὐτοῦ, δοθῆναι ἐφ´ ὑμᾶς
[1]	Κυρίου λέγοντος τὸν ὀργιζόμενον εἰκῆ	τῷ	ἀδελφῷ αὐτοῦ ἔνοχον εἶναι τῇ
[7]	Ἰσραὴλ ἐθανάτωσε. Σὺ δὲ ὀργίζῃ	τῷ	ἀδελφῷ σου εἰκῆ. Πῶς γὰρ
[7]	ἁμαρτίᾳ, μετὰ τοῦ διαβόλου παραδοθήσεται	τῷ	αἰωνίῳ πυρί. Ὥσπερ δὲ τὰ
[6]	ταῖς μεγίσταις ὑπόχρεων χάρισι, πρὸς	τῷ	ἀχαρίστῳ ἔτι καὶ ὕβρεως καὶ
[7]	πατέρα, τὸν ἐργάτην τῆς ἁμαρτίας·	τῷ	δὲ ἀδελφῷ καὶ συμπάθησον, ὅτι,
[8]	τὸν ᾅδην, τῆς γῆς ὑποῤῥαγείσης	τῷ	δυσσεβεῖ, ἀλλὰ νουθετεῖ καὶ διδάσκει·
[7]	ἀγαθὸν τῷ κεκτημένῳ γίνεται. Οἷον,	τῷ	ἐπιθυμητικῷ τῆς ψυχῆς ὁ μὲν
[4]	τῆς ἀληθείας. Οὕτω γὰρ καὶ	τῷ	ἐχθρῷ ἀμήχανον κατασκευάσεις τὴν ἄμυναν,
[4]	Τί γὰρ ἂν γένοιτο ὀδυνηρότερον	τῷ	ἐχθρῷ, ἢ τὸν ἐχθρὸν ἑαυτοῦ
[3]	τὸ ἐνεχθέν. Μὴ διδασκάλῳ χρήσῃ	τῷ	ἐχθρῷ, μηδὲ ὃ μισεῖς, τοῦτο
[4]	καὶ Μαρίας λοιδορηθεὶς, οὐ κατενέτυχε	τῷ	Θεῷ, ἀλλὰ προσηύχετο ὑπὲρ αὐτῶν.
[4]	πότερον διὰ τῆς μακροθυμίας προσχωρεῖς	τῷ	Θεῷ, ἢ διὰ τῆς ὀργῆς
[5]	δὲ συγγνώμης ἄξιον, τί χαλεπαίνεις	τῷ	θυμουμένῳ; Ὥστε, εἰ δεύτερος ἦλθες
[7]	οὐκ ἀνασχόμενος, εἰς δέον ἐχρήσατο	τῷ	θυμῷ, δι´ ἀμφοῖν ἐλάσας τὸν
[7]	τοῖς Μαδιηναίοις, διδάσκοντός ἐστι κεχρῆσθαι	τῷ	θυμῷ ὥσπερ ὅπλῳ. Διὰ τοῦτο
[7]	χρήσεως ἢ κακὸν ἢ ἀγαθὸν	τῷ	κεκτημένῳ γίνεται. Οἷον, τῷ ἐπιθυμητικῷ
[7]	Ἐπληρώσατε τὰς χεῖρας ὑμῶν σήμερον	τῷ	Κυρίῳ, ἕκαστος ἐν τῷ υἱῷ
[8]	τὴν γῆν) ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ	τῷ	Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα
[7]	κύων ποιμένι, οὕτως ὁ θυμὸς	τῷ	λογισμῷ παρεπόμενος, πρᾶος μένῃ καὶ
[7]	χειροήθης τοῖς ὠφελοῦσι, καὶ εὐανάκλητος	τῷ	λογισμῷ, πρὸς μὲν τὴν ἀλλοτρίαν
[7]	βοηθείας παρέχηται, καὶ σύμμαχος ᾖ	τῷ	λόγῳ κατὰ τῆς ἁμαρτίας. Νεῦρον
[6]	ἡμῖν, καὶ οἷον χαλινῷ τινι	τῷ	λόγῳ καταπειθῆ, μηδαμοῦ τῆς τάξεως
[4]	δὲ καὶ εἰς ἴσον ἀντικαθιστάμενος	τῷ	λοιδόρῳ, τί καὶ ἀπολογήσῃ; ~Ὅτι
[4]	Τί δεῖ τὰ πολλὰ λέγειν;	Τῷ	μὲν ἀπέκλεισε τὴν τῶν οὐρανῶν
[7]	μὴ ἁμαρτάνετε. Καὶ ὁ Κύριος	τῷ	μὲν ὀργιζομένῳ εἰκῆ τὴν κρίσιν
[4]	ὥσπερ ῥίζῃ τινὶ καὶ ἀρχῇ,	τῷ	πάθει τούτῳ συνεκτεμεῖν. Ἐλοιδόρησε; σὺ
[2]	πρὶν ἢ κακόν τι δοῦναι	τῷ	παροξύναντι, ἤ πού τι καὶ
[6]	ποιοῦντι μεῖζόν ἐστι κακὸν ἢ	τῷ	πάσχοντι. Ἐκεῖνος ὑβριζέτω· σὺ δὲ
[6]	ἀτιμίας κατάρξαι. Δεινὸν μὲν, ἀλλὰ	τῷ	ποιοῦντι μεῖζόν ἐστι κακὸν ἢ
[8]	προσκυνούμενος, ὁ Φέρων τὰ σύμπαντα	τῷ	ῥήματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, οὐχὶ
[6]	ἔννοιαν· ὅτι Κύριος εἶπε, φησὶ,	τῷ	Σεμεεὶ καταρᾶσθαι τὸν Δαβίδ. Διόπερ
[7]	ὅταν, ὥσπερ τις στρατιώτης, παρὰ	τῷ	στρατηγῷ τὰ ὅπλα θέμενος, ἑτοίμως
[5]	Ἄκουε τοῦ Δαβὶδ λέγοντος· Ἐν	τῷ	συστῆναι τὸν ἁμαρτωλὸν ἐναντίον μου,
[7]	σήμερον τῷ Κυρίῳ, ἕκαστος ἐν	τῷ	υἱῷ αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ
[4]	Ἢ γὰρ ὠφέλησάς τι κἀκεῖνον	τῷ	ὑποδείγματι τῆς πραότητος, ἢ χαλεπώτερον
[7]	Αὕτη ἀρίστη ἐστὶ καὶ ἔμμετρος	τῷ	φρονίμῳ τῆς ψυχῆς μέρει παρὰ
[6]	κακὸν ἢ τῷ πάσχοντι. Ἐκεῖνος	ὑβριζέτω·	σὺ δὲ μὴ ὑβρίζου. Γυμνάσιόν
[6]	ὑποτρεχέτω σου τὴν διάνοιαν, καὶ	καταστελλέτω	τὴν φλεγμονήν. Αἱ γὰρ τοιαῦται
[6]	πρὸς τὴν μίμησιν. Τούτων ἕκαστον	ὑποτρεχέτω	σου τὴν διάνοιαν, καὶ καταστελλέτω
[1]	ὀργὴ καὶ θυμὸς καὶ κραυγὴ	ἀρθήτω	ἀφ´ ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ·
[8]	θέλων ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος	ἔστω	πάντων ἔσχατος· νῦν δὲ πράως
[6]	ὑβρίζου. Γυμνάσιόν σοι πρὸς φιλοσοφίαν	ἔστω	τὰ (ῥήματα. Ἐὰν μὴ δηχθῇς,
[6]	μεγίσταις ὑπόχρεων χάρισι, πρὸς τῷ	ἀχαρίστῳ	ἔτι καὶ ὕβρεως καὶ ἀτιμίας
[8]	αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν) ἐν	Χριστῷ	Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ
[7]	ἔχειν δοκῇ, τοῦ δὲ συνήθους	αὐτῷ	καὶ φίλου ἐμβοήσαντος, ὑποπτήσσων. Αὕτη
[6]	ἐταπείνου, ὡς κατὰ τὴν ἀξίαν	αὐτῷ	τῆς ὕβρεως ἀπαντώσης. Δύο δὴ
[4]	αὐτὸν ἄπρακτά σου καθυλακτεῖν· ἐφ´	ἑαυτῷ	διαῤῥηγνύσθω. Ὥσπερ γὰρ ὁ τύπτων
[3]	ὀργίλου, τὴν ἐκείνου μορφὴν ἐν	σεαυτῷ	δεικνύς. Ἐρυθρὸς ἐκεῖνος· σὺ δὲ
[6]	πάθῃς τι τὴν ψυχὴν, ἐν	σεαυτῷ	κάτασχε τὸ λυπηρόν. Ἐν ἐμοὶ
[4]	σεαυτὸν ταῖς λοιδορίαις δεικνύς· καὶ	σεαυτῷ	μέγαν τῆς ὑπομονῆς προξενήσεις τὸν
[5]	Οὐδὲν ἤκουσας δεινὸν, ἐὰν μὴ	σεαυτῷ	οἰκειώσῃς (τὰ εἰρημένα. Τίς ποτε
[4]	πάσῃ μηχανῇ τῶν ψυχῶν ἐξελόντες.	Οὕτω	γὰρ ἂν δυνηθείημεν τὰ πλεῖστα
[4]	ἀτιμίαν ἐλάττονα εὑρήσει τῆς ἀληθείας.	Οὕτω	γὰρ καὶ τῷ ἐχθρῷ ἀμήχανον
[6]	σου κατὰ τὴν ἀξίαν νομίσῃς.	Οὕτω	γὰρ οὐδέποτε ὁ θυμὸς ἐν
[7]	ὀργῆς εἰς μέσον ἀγαγὼν κατεφόνευσεν;	Οὕτω	γίνεται πολλάκις ὁ θυμὸς ἀγαθῶν
[7]	κτίσαντος ἀφορμὴν ἑαυτοῖς ἁμαρτίας ποιήσωμεν.	Οὕτω	δὴ καὶ ὁ θυμὸς, ὅτε
[2]	ὀργὴν ἄλλην καὶ μανίαν ὁμότιμον·	οὕτω	δὴ συμπεσόντες ἔδρασαν ἀλλήλους καὶ
[7]	ὀνόματα διάφορα θυμοῦ καὶ ὀργῆς,	οὕτω	καὶ τὰ ὑπ´ αὐτῶν σημαινόμενα
[3]	λοιδορίαν διὰ τῆς γλώττης ἐκσφενδονήσωσιν,	οὕτω	λοιπὸν πρὸς τὴν διὰ τῶν
[2]	ἔπαθον, ὅσα εἰκὸς τοὺς ὑπὸ	τοιούτῳ	δαίμονι στρατηγουμένους παθεῖν. Πηρώσεις γὰρ
[4]	τινὶ καὶ ἀρχῇ, τῷ πάθει	τούτῳ	συνεκτεμεῖν. Ἐλοιδόρησε; σὺ δὲ εὐλόγησον.
[7]	υἱῷ αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ	ἀδελφῷ	αὐτοῦ, δοθῆναι ἐφ´ ὑμᾶς εὐλογίαν.
[1]	λέγοντος τὸν ὀργιζόμενον εἰκῆ τῷ	ἀδελφῷ	αὐτοῦ ἔνοχον εἶναι τῇ κρίσει·
[7]	ἐργάτην τῆς ἁμαρτίας· τῷ δὲ	ἀδελφῷ	καὶ συμπάθησον, ὅτι, ἐὰν ἐπιμείνῃ
[7]	ἐθανάτωσε. Σὺ δὲ ὀργίζῃ τῷ	ἀδελφῷ	σου εἰκῆ. Πῶς γὰρ οὐκ
[3]	Οὐδὲ ἡ ἐν ταῖς ἐρημίαις	ἠχὼ	οὕτως ἀνεκλάσθη ἀκεραία πρὸς τὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/04/2009