Chapitre
[15]	γνώμην καὶ βλάσφημον, δι´ ἐκείνης	σαλεύειν	ἐπειρᾶτο τὸν ἀθλητήν. Καὶ ἡ
[16]	Ἐκκλησίαν τὴν πάνδημον· ὅταν ἡ	σάλπιγξ,	ἡ τὴν τοῦ βασιλέως ἐπιδημίαν
[14]	τούτων τιναχθῆναι δυνάμενον, αὐτῇ τῇ	σαρκὶ	τὸ τῆς πείρας προσῆγε μηχάνημα,
[7]	νοῦς ἐνδεδεμένος προσφόρῳ καὶ πρεπούσῃ	σαρκί.	Τοῦτο ὑπὸ τοῦ πανσόφου τεχνίτου
[8]	εἰλικρινές τε καὶ γνήσιον· τῆς	σαρκὸς	δὲ ἢ λιμῷ τηκομένης, ἢ
[5]	τὰς ψυχὰς τῆς ταλαιπώρου ταύτης	σαρκὸς	ἑλκόμενοι πρὸς τὴν ἀναγκαῖαν ὁδὸν,
[6]	εὐθὺς, ὅταν ὁ μὲν τῆς	σαρκὸς	οἶστρος ἀπομαρανθῇ, πρὸς τὸ βδελυρὸν
[16]	Ἀνέθαλεν εἰς δευτέραν ἥβην ἡ	σάρξ·	ἤνθησεν ὁ βίος πάλιν πᾶσι
[2]	εἰς δουλείαν ἑκούσιον (Πᾶσα γὰρ	σὰρξ	ὡς χόρτος, καὶ πᾶσα δόξα
[15]	παροῦσιν ἀλγεῖς, ἀπὸ τῶν προλαβόντων	σαυτὴν	παραμύθησαι. Νῦν δακρύεις, ἀλλ´ ἐγέλασας
[12]	μεθ´ ἡμῶν ὁ καὶ πάλαι	σβέσας	ἐν Βαβυλῶνι τὴν κάμινον. Πῶς
[16]	τὴν μέριμνάν σου, καὶ αὐτός	σε	διαθρέψει. Αὐτῷ πρέπει ἡ δόξα
[1]	Ἔλεγχε δὲ σοφὸν, καὶ ἀγαπήσει	σε,	φησί που τῶν αὑτοῦ λόγων
[15]	οὐχ ὑποίσομεν; Ἀνάμνησον τῶν φθασάντων	σεαυτὴν	ἀγαθῶν. Ἀντισήκωσον τὰ κρείττω τοῖς
[10]	πενίαν αὐτόν· εἰ δὲ σκεπάζοιτο	σεσηπόσι	ῥακίοις, ὡς ὀδωδότα πάλιν διώκομεν,
[12]	ὁπλίσας ἑαυτὸν, τοῖς τῆς Ἐκκλησίας	σηκοῖς	ἐπεστράτευσε. Πάλιν δὲ ἡ κοινὴ
[16]	ἡ τὴν τοῦ βασιλέως ἐπιδημίαν	σημαίνουσα,	τοῖς τάφοις σφοδρότερον ἐμβοήσασα, τὴν
[12]	τὴν κάμινον. Πῶς οἴεσθε στένει	σήμερον	ὁ διάβολος, οὐκ ἀπολαύσας ἐφ´
[10]	κόλποις, ἀσύλοις ταμείοις, ἐναποκλείσουσιν, Ὅπου	σὴς	οὐκ ἀφανίζει, οὐδὲ λῃσταὶ διορύττουσιν,
[12]	τοῦ Δεσπότου θαυματουργηθέντα κελεύοντες, μηδὲ	σιγῆσαι	τὸ τρόπαιον, ὃ κατὰ τῆς
[9]	καὶ πρὶν ὑποβρύχιον γενέσθαι τὸ	σκάφος,	ἐκβολὴν ποιησάσθω τῶν ἀγωγίμων, ἃ
[10]	προσποιεῖσθαι πενίαν αὐτόν· εἰ δὲ	σκεπάζοιτο	σεσηπόσι ῥακίοις, ὡς ὀδωδότα πάλιν
[8]	δυνάμεθα. Ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ	σκεπάσματα,	τούτοις ἀρκεσθησόμεθα. Ταῦτα μὲν γὰρ
[12]	εὑρέθη· καὶ τὸ συγγενὲς σῶμα	σκεπάσωμεν.	Ἀντιστήσωμεν ταῖς τοῦ δυσμενοῦς ἐπηρείαις
[2]	πᾶσαν τρυφὴν, καὶ πολυτελεῖς δεικνύουσα	σκηνὰς	(Ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμα ἐν
[3]	τοῦ δρόμου τὰς τῶν τάφων	σκηνὰς,	καὶ πρὸς ἐκείνας ἅπαντας ἄγουσα,
[8]	ἡ ἐπίγειος ἡμῶν οἰκία τοῦ	σκήνους	καταλυθῇ, οἰκοδομὴν ἐκ Θεοῦ ἔχομεν,
[7]	καὶ τὴν ἐν οὐρανοῖς εὐταξίαν	σκιαγραφεῖν	ἐπὶ γῆς. Τοῦτο, ἐντεῦθεν καλούμενον,
[1]	τὰς τῶν κοσμικῶν τέρψεων ὑποτρέχων	σκιὰς,	αἳ περὶ τὴν ὁδὸν τοῦ
[8]	μὴ μέντοιγε ἐπιτρέπειν ὑπὸ κόρου	σκιρτᾷν.	Εἰ δὲ ἴδοι ποτὲ ταῖς
[12]	δὲ ἀφορμὴν τῶν τῆς ὑμνῳδίας	σκιρτημάτων	ὑμῖν. Πάλιν μὲν γὰρ, ὡς
[4]	εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ. Οὐδὲ ἐθέλομεν	σκοπεῖν	ἀκριβῶς, ποῖα μὲν κοῦφα φορτία
[7]	Τοῦτο εἰς φῶς ἐκ τῶν	σκοτεινῶν	ἐκείνων θαλάμων ὁ τῶν ὠδίνων
[8]	ἔχων δοῦναι, θρηνήσει μακρὰ, καὶ	σκότος	οἰκήσει διηνεκὲς, πολλὰ τῇ τρυφῇ
[14]	τὸ σῶμα μαστίξας ἀῤῥήτοις πληγαῖς,	σκωλήκων	ἀναδίδοσθαι πηγὰς ἐξ αὐτοῦ παρεσκεύασε·
[10]	οἱ δὲ τοῖς εἰς ἀλλήλους	σκώμμασι	γέλωτα τῷ κεκληκότι κατασκευάζειν ἐθέλοντες·
[16]	Καὶ σὺ τοίνυν, εἴ τί	σοι	προσεπέλασε δυσχερὲς ἀπὸ τοῦ χθὲς
[15]	σοφίας οἰκονομούμενα. Ὅπερ ἂν δῷ	σοι,	τοῦτο δέχου μεθ´ ἡδονῆς. Δεῖξον
[8]	γὰρ τῷ ᾅδῃ τίς ἐξομολογήσεταί	σοι;	φησὶν ὁ Δαβίδ. ~Φύγωμεν οὖν
[1]	που τῶν αὑτοῦ λόγων ὁ	Σολομών.	Διὰ τοῦτο, ἀδελφοὶ, καὶ νῦν
[3]	ἀπ´ ἐμοῦ, καὶ τῷ νόμῳ	σου	ἐλέησόν με. Ποτὲ δὲ ὑμνῶν
[16]	Ἐπίῤῥιψον ἐπὶ Κύριον τὴν μέριμνάν	σου,	καὶ αὐτός σε διαθρέψει. Αὐτῷ
[15]	μόνον τὰ παρὰ τῆς αὐτοῦ	σοφίας	οἰκονομούμενα. Ὅπερ ἂν δῷ σοι,
[1]	Καὶ οὐδὲν ξένον. Ἐστὲ γὰρ	σοφοὶ	τὰ τοῦ πνεύματος. Ἔλεγχε δὲ
[1]	τὰ τοῦ πνεύματος. Ἔλεγχε δὲ	σοφὸν,	καὶ ἀγαπήσει σε, φησί που
[15]	βούλεται τάττει τὰ καθ´ ἡμᾶς.	Σοφὸς	δέ ἐστι, καὶ τὸ λυσιτελοῦν
[2]	προσώπου ὄφεως φεῦγε, φησὶν ὁ	Σοφός)	μηδὲ εἰ δυναστεῖαι καὶ τυραννίδες,
[11]	ψυχῶν προσαγάγετε τραύμασι. Δίδου γὰρ	σοφῷ	ἀφορμὴν, καὶ σοφώτερος ἔσται, φησὶν
[11]	Δίδου γὰρ σοφῷ ἀφορμὴν, καὶ	σοφώτερος	ἔσται, φησὶν ἡ Γραφή. Δυνατὸς
[14]	βαλλόμενος πάθεσιν, ἀκίνητος ἔμεινε· καὶ	σπαραττομένου	τοῦ σώματος, ἄσυλον ἐφύλαττε τὸν
[15]	τὴν κοινὴν ἅπαντες τοῦ θανάτου	σπεύδομεν	θάλατταν. Εἰ τὰ ἀγαθὰ ἐδεξάμεθα
[6]	ποι βάλλομεν, ὡς εἰ τοῖς	σπλάγχνοις	ἐγχρονίσοι, τὰ μέγιστα περὶ τοῦ
[10]	ἀποστρεφόμεθα τὸν ὁμοφυῆ, βδελυττόμεθα, μετὰ	σπουδῆς	ἀποτρέχομεν, ὥσπερ δεδοικότες μὴ καὶ
[6]	καὶ περιττὰ δυσχεραίνομεν, καὶ μετὰ	σπουδῆς	ἔξω ποι βάλλομεν, ὡς εἰ
[3]	πορεία διειλημμένη ταῖς ἡλικίαις καθάπερ	σταθμοῖς,	ἀρχὴν μὲν ἑκάστῳ τῆς ὁδοιπορίας
[3]	τοῖς πρώτοις ἐναυλισθέντας τοῦ βίου	σταθμοῖς;	Τὰς μὲν οὖν ἄλλας ὁδοὺς,
[5]	θεραπείαν τῆς ἀχαρίστου καὶ μηδὲν	στεγούσης	γαστρὸς, πότ´ ἂν ἡμέτερα γένοιτο,
[2]	ἀδελφοὶ, καθάπερ ὁδοιπόρους ἢ δρομέας	στειλαμένους	ἡμᾶς, καὶ πανταχόθεν τὸ κοῦφον
[12]	Βαβυλῶνι τὴν κάμινον. Πῶς οἴεσθε	στένει	σήμερον ὁ διάβολος, οὐκ ἀπολαύσας
[4]	καθάπαξ, οὐδὲ συγχωρούμενα διὰ τῆς	στενῆς	ἐκείνης πύλης ἀκολουθῆσαι τοῖς ἔχουσιν.
[8]	πρὸς γῆν ἀνθολκαῖς συνεπισπασθεὶς, κείσεται	στένων	ἀνόνητα. Καὶ πρὸς τὸν Δεσπότην
[14]	μου τὸν ἐκ τῆς γονῆς	στέφανον	ἐβουλεύσατο πάλιν, οὐ διαμάχομαι περὶ
[6]	ἀγούσης ἐν τῷ παλαίειν, οὐ	στέφανον.	~Ταῦτα μὲν ὡς ἀλλότρια πάντη
[2]	καὶ τοὺς ἐπὶ τῇ νίκῃ	στεφάνους	λαβεῖν, ἐγρηγορότας περιάγειν ἀεὶ πανταχόσε
[6]	ταῖς λαμπούσαις μορφαῖς, εἴγε ἐθέλοιεν	στεφανωθῆναι	τὴν κεφαλὴν, ὡς τῆς ἀκρασίας
[12]	ἀνδρειοτέροις χρησάμενοι, καὶ τὸ συμβεβηκὸς	στεφάνων	ποιήσασθε πρόφασιν. Ἂν γὰρ ἀκατάσειστοι
[5]	δὲ κύριοι καὶ δεσπόται καλούμενοι	στῆναι	μετὰ τῶν ἀρχομένων ἠγάπησαν, καὶ
[15]	παντὸς εὖ πράττειν μόνου Θεοῦ·	Σὺ	δὲ, εἰ τοῖς παροῦσιν ἀλγεῖς,
[15]	ἀμφοτέρους ἡμᾶς ὁ γάμος ἐποίησε,	σὺ	δὲ εἰς βλασφημίαν κατέπεσες. Εἰ
[16]	ὑπομονῆς ἑαυτῷ συνέλεξεν ἀγαθά; Καὶ	σὺ	τοίνυν, εἴ τί σοι προσεπέλασε
[10]	μηδὲ βούλου λαβεῖν οὕτω μεγάλα	σὺ	τῶν ἐλαττόνων φεισάμενος. Ἀπόλαυε τούτων
[12]	ἀπολωλὼς, καὶ εὑρέθη· καὶ τὸ	συγγενὲς	σῶμα σκεπάσωμεν. Ἀντιστήσωμεν ταῖς τοῦ
[15]	τὰς χεῖρας ἐπὶ τοῖς ὁρωμένοις	συγκρούουσα,	καὶ τοὺς τῆς εὐσεβείας αὐτῷ
[8]	συνεργόν· εἰ δὲ ὑβρίζειν αὐτὸ	συγχωρήσοι,	καὶ πάντων ἐφ´ ἡμέραν ἐμπίπλασθαι,
[4]	τοῖς ἀνθρώποις οἰκειοῦσθαι καθάπαξ, οὐδὲ	συγχωρούμενα	διὰ τῆς στενῆς ἐκείνης πύλης
[4]	τοῖς ἔχουσιν. Ἀλλ´ ὅσα μὲν	συλλέγειν	ἐχρῆν, κατελίπομεν· ὧν δὲ ὑπερορᾷν
[4]	ὧν δὲ ὑπερορᾷν προσήκει, ταῦτα	συλλέγομεν·	καὶ ἃ μὲν ἡμῖν ἑνωθῆναι,
[4]	ἡμῖν καὶ συμμεθίστασθαι δύναται τοῖς	συλλέξασι,	καὶ τὸν ἐκεῖ περιχαρῆ ποιεῖ
[5]	μόνον ἐκείνοις τὸν ἐπὶ τῇ	συλλογῇ	μόχθον καὶ τὸ τῆς πλεονεξίας
[14]	καὶ ἐγένετο· ~καὶ οὐδὲν τῶν	συμβαινόντων	δακρύων ἠξίωσεν. Ἐπειδὴ δὲ ἧκέ
[12]	λογισμοῖς ἀνδρειοτέροις χρησάμενοι, καὶ τὸ	συμβεβηκὸς	στεφάνων ποιήσασθε πρόφασιν. Ἂν γὰρ
[12]	ἀδελφοὶ, μὴ σφόδρα ἄχθεσθε τοῖς	συμβεβηκόσι	κακοῖς, μηδὲ κατασεισθῆτε τὴν ἔννοιαν,
[15]	Κατάθου, φησὶν, ὦ γύναι, τὴν	συμβουλήν.	Μέχρι τίνος τὴν κοινὴν ἐν
[12]	τὸν λόγον, εἰς τὸν τῆς	συμβουλῆς	δρόμον αὖθις ἀδελφοί τινες ἐπανάγουσι,
[13]	τὸν ἀθλητὴν ἐκεῖνον ὁράτω, κἀκεῖνον	σύμβουλον	ποιείσθω τοῦ κρείττονος. Ἀναλογιζέσθω τοὺς
[4]	τὸν τοιοῦτον δρόμον ἡμῖν καὶ	συμμεθίστασθαι	δύναται τοῖς συλλέξασι, καὶ τὸν
[14]	διέῤῥηξε, τὸ τῆς φύσεως ἐπιδεικνύμενος	συμπαθὲς,	καὶ ὅτι πατὴρ εἴη φιλόστοργος
[6]	Κοῖται δὲ ἀσελγεῖς, καὶ βέβηλοι	συμπλοκαὶ,	καὶ πάντα ὅσα λυττώσης ἔργα
[9]	ἔνι τάχους, μὴ ἑαυτοὺς ἑκόντες	συμπνίξωμεν.	Εἰ δ´ ἄρα τις καὶ
[7]	τῆς ἡμετέρας ἀνοίας αὐξανόμενος, οὔτε	συμπροῆλθε	πρὸς τὸν βίον ἡμῖν, οὔτε
[13]	τῶν κυμάτων ἐπιδρομὴν ἐζήλουν αἱ	συμφοραὶ,	καὶ πρὶν ἢ παυθῆναι τὸ
[10]	μὲν εἰς γῆν νεύσοι, τὴν	συμφορὰν	αἰσχυνόμενος, ὑποκρίσεως εἶναι λέγομεν ἐργάτην
[13]	(γὰρ τοῦ προτέρου τὴν τοιάνδε	συμφορὰν	ἐξαγγέλλοντος, ἕτερος ἄγγελος ἤρχετο, χειρόνων
[12]	πρὸς κοινωνίαν ἡμᾶς καθέλκουσα τῆς	συμφορᾶς.	Ὁ Σωτὴρ δὲ ἐπὶ τὸν
[4]	καὶ κόσμος ὄντως γενέσθαι δύναται	συμφυὴς	ψυχῇ τε καὶ σώματι, τούτοις
[16]	ὁ κριτὴς τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς	συναγάγῃ	τὴν Ἐκκλησίαν τὴν πάνδημον· ὅταν
[5]	χρυσόν τινες ἐν τῷ βίῳ	συναγάγοιεν	ἄπλετον, ἴδιος αὐτῶν μένει διηνεκῶς·
[7]	πρὸς τὸν βίον ἡμῖν, οὔτε	συναπῆλθέ	τισιν, ἀλλὰ τὸ τῷ δικαίῳ
[16]	αἰσχύνην ἐπήγαγε. ~Τί οὖν ἐντεῦθεν	συνέβαινεν;	Ἔφυγε αὖθις ἡ νόσος αὐτὸν,
[5]	καὶ οὐκ ἐθέλει τοῖς κτησαμένοις	συνεκδημεῖν.	Ἀλλ´ οἱ μὲν ὑπὸ τοῦ
[6]	μίξεσι, καὶ τῆς γνησιωτάτης καὶ	συνεκτικωτάτης	τῶν μελῶν ἀποσυλωμένου τροφῆς; Τοιγαροῦν
[10]	τούτων ὧν ἐν τῷ βίῳ	συνέλεξας.	Δάκρυε νῦν, ἐπειδὴ τότε δακρύοντα
[9]	τῶν ἀγωγίμων, ἃ μὴ δεόντως	συνέλεξε,	καὶ μιμησάσθω τοὺς τῆς θαλάττης
[16]	Ἰὼβ ἐκ τῆς ὑπομονῆς ἑαυτῷ	συνέλεξεν	ἀγαθά; Καὶ σὺ τοίνυν, εἴ
[8]	βιαίοις αὐτοῦ πρὸς γῆν ἀνθολκαῖς	συνεπισπασθεὶς,	κείσεται στένων ἀνόνητα. Καὶ πρὸς
[8]	μᾶλλον εἰς τὰ προκείμενα κτήσεται	συνεργόν·	εἰ δὲ ὑβρίζειν αὐτὸ συγχωρήσοι,
[8]	μόνου κτήματος ἀναγκαίου ψυχῇ, καὶ	συνεργοῦντος	αὐτῇ πρὸς τὸ ζῇν ἐπὶ
[16]	τὸν οἶκον (πανταχόθεν ὁ πλοῦτος	συνέῤῥευσεν,	ἵνα τὸ μὲν ὡς μηδὲν
[9]	κόνιν ἐξ ἀδικίας ἐφ´ ἑαυτὸν	συνεφόρησε,	καὶ τὸν νοῦν ταῖς τούτου
[8]	τούτου χρείας ἐπιστραφήσεται, καὶ ὥστε	συνέχειν	μόνον αὐτὸ, καὶ τῇ τῆς
[3]	Ἢ οὐχὶ καὶ ὑμῖν δοκεῖ	συνεχής	τις ὁδὸς ὑφηπλῶσθαι ἡ παροῦσα
[10]	τοιούτοις πάθεσι περιπεσεῖν ἡμᾶς ἐξορκῶν	συνεχῶς,	δύναται τὴν ἀνελεῆ κάμψαι προαίρεσιν.
[8]	Ταῦτα μὲν γὰρ ἐπᾴδων αὐτῷ	συνεχῶς	καὶ βοῶν, εὐήνιόν τε αὐτὸ
[15]	ἀγῶσι μόχθον ἑαυτῷ καὶ τῇ	συνοικούσῃ	μηκύνειν. Ὁ δὲ, ἐπὶ τούτοις
[7]	καὶ τοῖς ἀγγέλοις τὸν κτησάμενον	συντάττουσι,	καὶ λάμπουσι δι´ αἰῶνος ὑπὸ
[3]	εἰκότως. Ὥσπερ γὰρ οἵ τινα	συντεταμένην	πορείαν ἀνύοντες, ἐπὶ τὰ πρόσω
[7]	τις ἂν, ὅταν ἐξ ἐπιμελείας	συνυφανθῶσι	τῇ φύσει· καὶ οὔτε ἐπὶ
[1]	βαθείαις διεῤῥωγὸς, ἢ φυτῶν πυκνότητι	σύσκιον,	εἰς τοῦτο καταδυόμενοι, καὶ τὴν
[12]	ἀνάψαντα ταύτην ῥυῆναι πεποίηκε, καὶ	συστεῖλαι	τὴν μανίαν αὐτοῦ εἰς ἑαυτὸν
[12]	διαφυγόντες τὸν κίνδυνον, ἀδελφοὶ, μὴ	σφόδρα	ἄχθεσθε τοῖς συμβεβηκόσι κακοῖς, μηδὲ
[6]	ποῖ ποτέ ἐστι, λάβοι σχολὴν,	σφοδρός	τις εἰσέρχεται τῆς ἀκρασίας μετάμελος.
[1]	Ἐκκλησίας. ~Ἐγὼ μὲν ᾤμην, ἀγαπητοὶ,	σφοδρότερον	ἑκάστοτε τοῦ λόγου τὸ κέντρον
[16]	βασιλέως ἐπιδημίαν σημαίνουσα, τοῖς τάφοις	σφοδρότερον	ἐμβοήσασα, τὴν τῶν σωμάτων ἀπαιτήσῃ
[10]	δὲ ἀτόποις βλέμμασί τε καὶ	σχήμασι	τὸ τῆς ἀκρασίας ἐκκαίοντες πῦρ·
[10]	τῆς δυσπραγίας αὐτῆς ἐκ τοῦ	σχολαίτερον	βαδίσαι μετάσχωμεν. Καὶ, εἰ μὲν
[6]	λογίσασθαι, ποῖ ποτέ ἐστι, λάβοι	σχολὴν,	σφοδρός τις εἰσέρχεται τῆς ἀκρασίας
[8]	καὶ τοῦτο διὰ πάντων πειράσεται	σώζειν	εἰλικρινές τε καὶ γνήσιον· τῆς
[15]	νενόμικα νῦν, ἐπειδήπερ ἓν μὲν	σῶμα	ἀμφοτέρους ἡμᾶς ὁ γάμος ἐποίησε,
[14]	πείρας προσῆγε μηχάνημα, καὶ τὸ	σῶμα	μαστίξας ἀῤῥήτοις πληγαῖς, σκωλήκων ἀναδίδοσθαι
[12]	καὶ εὑρέθη· καὶ τὸ συγγενὲς	σῶμα	σκεπάσωμεν. Ἀντιστήσωμεν ταῖς τοῦ δυσμενοῦς
[2]	ψυχήν τε ὁμοῦ καὶ τὸ	σῶμα	τῆς ἐκ τῶν τραυμάτων αἰσχύνης
[7]	οὐδὲν δεομένη τῶν βαρυνόντων· καὶ	σῶμα,	τὸ ταύτῃ δοθὲν ὄχημα πρὸς
[9]	εἴπερ οἷόν τε, καὶ τοῖς	σώμασιν	ἐκ τοῦ κινδύνου δοῦναι φυγήν.
[6]	ἡδονῶν τοῖς νεανίσκοις φυλάττων τὰ	σώματα,	καὶ οὐκ ἐπιτρέπων ἀγωνιζομένοις αὐτοῖς,
[12]	μόνῃ τῇ ψυχῇ καὶ τῷ	σώματι	διαφυγόντες τὸν κίνδυνον. Ἡμεῖς τοίνυν
[4]	δύναται συμφυὴς ψυχῇ τε καὶ	σώματι,	τούτοις οὐδὲ προσέχομεν· ἃ δὲ
[14]	ἀκίνητος ἔμεινε· καὶ σπαραττομένου τοῦ	σώματος,	ἄσυλον ἐφύλαττε τὸν τῆς εὐσεβείας
[6]	τε καὶ μείωσις, ἐλαττουμένου τοῦ	σώματος	ἐν ταῖς μίξεσι, καὶ τῆς
[6]	τε γὰρ αἰσθάνεται γεγενημένου τοῦ	σώματος,	καὶ πρὸς τὴν τῶν ἀναγκαίων
[8]	τις ἐθέλοι φείδεσθαι καὶ τοῦ	σώματος,	ὡς μόνου κτήματος ἀναγκαίου ψυχῇ,
[16]	τάφοις σφοδρότερον ἐμβοήσασα, τὴν τῶν	σωμάτων	ἀπαιτήσῃ παρακαταθήκην. Τότε καὶ οἱ
[2]	τὰ πάντα ματαιότης) μηδὲ εἰ	σωμάτων	κάλλη προτείνοιτο, παρὰ πονηρῶν ψυχῶν
[12]	ἡμᾶς καθέλκουσα τῆς συμφορᾶς. Ὁ	Σωτὴρ	δὲ ἐπὶ τὸν ἀνάψαντα ταύτην
[12]	τοῦ διαβόλου λύττης ἔστησεν ὁ	Σωτήρ·	δοῦναι δὲ ἀφορμὴν τῶν τῆς
[2]	ἐν οὐρανῷ, ἐξ οὗ καὶ	Σωτῆρα	ἀπεκδεχόμεθα Χριστόν) μηδὲ εἰ χορεῖαι,
[8]	μεμφόμενος, ὑφ´ ἧς τὸν τῆς	σωτηρίας	ἐσυλήθη καιρόν· οὐδὲν δὲ ἐκ
[6]	τοῖς παιδοτρίβαις κατανοήσασιν ὁ τῆς	σωφροσύνης	ἐν ταῖς παλαίστραις γέγραπται νόμος,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/04/2009