Chapitre |
[3] |
νῦν
μὲν
ὧδέ
πη
λέγων·
|
Μακάριοι |
οἱ
ἄμωμοι
ἐν
ὁδῷ,
οἱ |
[4] |
ὥς
τι
προσλαμβάνοντες,
χαίρομεν·
καὶ
|
μακάριον |
κρίνομεν,
ὅταν
ἐκ
παιδὸς
μὲν |
[15] |
Οὐδενὸς
ἀνθρώπων
ὁ
βίος
διόλου
|
μακάριος. |
Τὸ
διὰ
παντὸς
εὖ
πράττειν |
[8] |
εἶτα
οὐκ
ἔχων
δοῦναι,
θρηνήσει
|
μακρὰ, |
καὶ
σκότος
οἰκήσει
διηνεκὲς,
πολλὰ |
[15] |
Καὶ
ἡ
μὲν
πρὸς
τὸν
|
μακρὸν |
χρόνον
ἀπαγορεύσασα,
τῷ
δικαίῳ
παρίστατο, |
[8] |
ἄριστα
βουλευόμενος,
τῆς
ψυχῆς
ὅτι
|
μάλιστα |
φροντίσει,
καὶ
τοῦτο
διὰ
πάντων |
[6] |
καὶ
τῶν
ἰδίων
ὄντως
ἑκάστου
|
μᾶλλον |
ἀλλοτρίωσίς
τε
καὶ
μείωσις,
ἐλαττουμένου |
[12] |
ἀφεῖναι
δὲ
τὸ
βέλος
κεκώλυται·
|
μᾶλλον |
δὲ
ἀφῆκε
μὲν,
ἀντέστραπται
δὲ |
[8] |
τὴν
οὐράνιον
ὁδοιπορίαν
ἐργάσεται,
καὶ
|
μᾶλλον |
εἰς
τὰ
προκείμενα
κτήσεται
συνεργόν· |
[9] |
φυγήν.
Πολλῷ
δὲ
ἐκείνων
δήπου
|
μᾶλλον |
ταῦτα
ἡμᾶς
βουλεύεσθαί
τε
προσήκει |
[10] |
μανθάνουσι
παρ´
ἡμῶν,
ὅτι
λυσιτελεῖ
|
μᾶλλον |
τῶν
ἀρετῶν
τὰ
τοιαῦτα
μετιέναι
|
[12] |
τῷ
δυσμενεῖ
τὴν
αἰσχύνην
αὐξήσετε
|
μᾶλλον, |
ὡς
οὐδὲ
δάκρυον
ὑμῖν
δυνηθέντι |
[12] |
τὴν
τῆς
ἑαυτοῦ
ποίμνης
ᾠκοδόμησε
|
μάνδραν. |
Ἐτάχθη
καὶ
νῦν
μεθ´
ἡμῶν |
[10] |
πεπληρωμένας
πολυτελῶν
δώρων
κατάγουσι,
καὶ
|
μανθάνουσι |
παρ´
ἡμῶν,
ὅτι
λυσιτελεῖ
μᾶλλον |
[12] |
ῥυῆναι
πεποίηκε,
καὶ
συστεῖλαι
τὴν
|
μανίαν
|
αὐτοῦ
εἰς
ἑαυτὸν
πάλιν
προσέταξε. |
[14] |
πατὴρ
εἴη
φιλόστοργος
οἷς
ἔπραττε
|
μαρτυρόμενος. |
Πλὴν
καὶ
τότε
ταῖς
λύπαις |
[14] |
προσῆγε
μηχάνημα,
καὶ
τὸ
σῶμα
|
μαστίξας |
ἀῤῥήτοις
πληγαῖς,
σκωλήκων
ἀναδίδοσθαι
πηγὰς |
[2] |
καὶ
μέθαι,
καὶ
καταυλούμεναι
τράπεζαι
|
(Ματαιότης |
γὰρ,
φησὶν,
ματαιοτήτων,
τὰ
πάντα |
[2] |
γὰρ,
φησὶν,
ματαιοτήτων,
τὰ
πάντα
|
ματαιότης) |
μηδὲ
εἰ
σωμάτων
κάλλη
προτείνοιτο, |
[2] |
καταυλούμεναι
τράπεζαι
(Ματαιότης
γὰρ,
φησὶν,
|
ματαιοτήτων, |
τὰ
πάντα
ματαιότης)
μηδὲ
εἰ |
[3] |
ἔλεγεν·
Ὁ
Θεὸς
ὁ
περιζωννύων
|
με |
δύναμιν,
καὶ
ἔθετο
ἄμωμον
τὴν
|
[3] |
τῆς
ὁδοῦ
πέρας
ἐπείγεσθαι.
~Καί
|
με |
μηδεὶς
ὑπολάβοι
καινῶν
ὀνομάτων
γίνεσθαι |
[14] |
πατὴρ
ἐφ´
ὅσον
ὁ
τοῦτό
|
με
|
ποιήσας
ἐβούλετο
χρόνον.
Περιελεῖν
μου |
[3] |
καὶ
τῷ
νόμῳ
σου
ἐλέησόν
|
με. |
Ποτὲ
δὲ
ὑμνῶν
τὴν
ὀξεῖαν |
[14] |
γένους,
ἐγὼ
δὲ
ὄργανον.
Τί
|
με |
χρὴ
δοῦλον
ὄντα
δυσχεραίνειν
ἀνόνητα, |
[12] |
ἵνα
καὶ
βλάπτων
ἐκεῖνος
μηδὲν
|
μέγα |
βλάψαι
δοκῇ,
καὶ
πολεμήσας,
μηδένα
|
[10] |
ἠγνόησας·
μηδὲ
βούλου
λαβεῖν
οὕτω
|
μεγάλα |
σὺ
τῶν
ἐλαττόνων
φεισάμενος.
Ἀπόλαυε |
[5] |
πλέθρα
κτήσαιτό
τις
μυρία,
καὶ
|
μεγαλοπρεπεῖς
|
οἰκίας,
καὶ
ζώων
ἀγέλας
παντοδαπῶν, |
[6] |
εἰ
τοῖς
σπλάγχνοις
ἐγχρονίσοι,
τὰ
|
μέγιστα |
περὶ
τοῦ
ζῇν
κινδυνεύσοντες.
Πολλοῖς |
[15] |
ἂν
δῷ
σοι,
τοῦτο
δέχου
|
μεθ´ |
ἡδονῆς.
Δεῖξον
ἐν
τοῖς
ἀλγεινοῖς, |
[3] |
βοήθειαν,
καὶ
τῇ
λύρᾳ
προσάγων
|
μεθ´ |
ἡδονῆς,
Καὶ
τίς
Θεὸς
πλὴν |
[12] |
ᾠκοδόμησε
μάνδραν.
Ἐτάχθη
καὶ
νῦν
|
μεθ´ |
ἡμῶν
ὁ
καὶ
πάλαι
σβέσας |
[2] |
εἰ
χορεῖαι,
καὶ
κῶμοι,
καὶ
|
μέθαι, |
καὶ
καταυλούμεναι
τράπεζαι
(Ματαιότης
γὰρ, |
[6] |
ἐλθὼν
ὁ
νοῦς,
ὥσπερ
ἐκ
|
μέθης
|
ἢ
χειμῶνός
τινος,
τοῦ
λογίσασθαι, |
[9] |
δικαιοσύνη
λοιπὸν
εἰς
τὸν
ἐκείνων
|
μεθίσταται |
χῶρον,
πράγματα
κοῦφα,
καὶ
οὐκ |
[12] |
ποιήσασθε
πρόφασιν.
Ἂν
γὰρ
ἀκατάσειστοι
|
μείνητε, |
καὶ
τῇ
πίστει
φανήσεσθε
δοκιμώτεροι, |
[6] |
ἑκάστου
μᾶλλον
ἀλλοτρίωσίς
τε
καὶ
|
μείωσις, |
ἐλαττουμένου
τοῦ
σώματος
ἐν
ταῖς |
[15] |
προέκυψε
τῶν
πηγῶν,
τὸ
δὲ
|
μέλλει· |
καὶ
πρὸς
τὴν
κοινὴν
ἅπαντες
|
[6] |
τῆς
γνησιωτάτης
καὶ
συνεκτικωτάτης
τῶν
|
μελῶν |
ἀποσυλωμένου
τροφῆς;
Τοιγαροῦν
ἑκάστου
τῶν |
[5] |
τερπνῶν,
ἐφ´
οἷς
οἱ
πλείους
|
μεμήνασιν, |
ἡμέτερον
ὄντως
ἐστὶν,
ἢ
γίνεσθαι
|
[14] |
δοῦλον
ὄντα
δυσχεραίνειν
ἀνόνητα,
καὶ
|
μέμφεσθαι |
ψῆφον
ἣν
οὐ
δύναμαι
λύειν; |
[8] |
τρυφῇ
καὶ
τῇ
ταύτης
πλάνῃ
|
μεμφόμενος, |
ὑφ´
ἧς
τὸν
τῆς
σωτηρίας |
[5] |
μεταβαίνουσαν.
Ἢ
οὐκ
ἴσμεν
ὁπόσοι
|
μὲν |
ἀγροὶ,
πόσαι
δὲ
οἰκίαι,
πόσα |
[10] |
τῶν
ἐνίων
περιεστήκασι
τράπεζαν!
οἱ
|
μὲν |
αἰσχροῖς
ῥήμασι
τὸν
ἑστιάτορα
θέλγοντες, |
[16] |
τοῖς
ἀποθανοῦσιν
ἐβλάστησεν;
Ὅτι
τὰ
|
μὲν |
ἄλογα
κτήνη,
καὶ
πᾶς
ὁ
|
[4] |
μακάριον
κρίνομεν,
ὅταν
ἐκ
παιδὸς
|
μὲν |
ἀνὴρ,
ἐκ
(δὲ
ἀνδρὸς
γένηταί |
[12] |
βέλος
κεκώλυται·
μᾶλλον
δὲ
ἀφῆκε
|
μὲν, |
ἀντέστραπται
δὲ
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτοῦ |
[15] |
δὲ
ἔτι
πορεύεται·
καὶ
τὸ
|
μὲν |
ἄρτι
προέκυψε
τῶν
πηγῶν,
τὸ |
[15] |
καὶ
κύμασιν
ἀλλεπαλλήλοις
πληρούμενος.
Τὸ
|
μὲν |
γὰρ
αὐτοῦ
προέῤῥευσεν
ἤδη,
τὸ
|
[13] |
οὐκ
ἐδέξατο
καιρίαν
πληγήν.
Περιεῖλε
|
μὲν |
γὰρ
αὐτοῦ
τὴν
εὐπραγίαν
τῶν |
[8] |
καὶ
σκεπάσματα,
τούτοις
ἀρκεσθησόμεθα.
Ταῦτα
|
μὲν |
γὰρ
ἐπᾴδων
αὐτῷ
συνεχῶς
καὶ
|
[9] |
ταῖς
ψυχαῖς
πλοῦτον
ἐπισωρεύσομεν.
Πορνεία
|
μὲν |
γὰρ,
καὶ
ὅσα
τοιαῦτα,
ῥιφέντα |
[9] |
τε
προσήκει
καὶ
πράττειν.
Ἐκεῖνοι
|
μὲν |
γὰρ
ὅπερ
ἂν
ἀποῤῥίψωσιν,
εὐθέως |
[16] |
τοῦτο
εἶχε
κτῆμα
διπλοῦν.
Οἱ
|
μὲν |
γὰρ
παρῆσαν
τὴν
ἐν
τῷ |
[12] |
ᾧπερ
ἠβουλήθη
τῆς
ἐγχειρήσεως;
Γείτονα
|
μὲν |
γὰρ
τῆς
Ἐκκλησίας
ὁ
δυσμενὴς |
[12] |
τῆς
ὑμνῳδίας
σκιρτημάτων
ὑμῖν.
Πάλιν
|
μὲν |
γὰρ,
ὡς
ἴστε,
τὴν
οἰκείαν |
[3] |
τοὺς
δὲ
βραδύτερον,
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
διὰ
πάντων
τῶν
τοῦ
χρόνου |
[12] |
αὐτοῦ.
Τὸ
δὲ
ὅπως,
λέξω
|
μὲν |
ἐγὼ,
πράξατε
δὲ
ὑμεῖς.
Εἰσί |
[10] |
σχολαίτερον
βαδίσαι
μετάσχωμεν.
Καὶ,
εἰ
|
μὲν |
εἰς
γῆν
νεύσοι,
τὴν
συμφορὰν |
[3] |
ταῖς
ἡλικίαις
καθάπερ
σταθμοῖς,
ἀρχὴν
|
μὲν |
ἑκάστῳ
τῆς
ὁδοιπορίας
παρέχουσα
τὰς |
[2] |
ἄγκιστρον·
εἶτα
ὑπὸ
τούτου
τὰ
|
μὲν |
ἑκόντες,
τὰ
δὲ
ἄκοντες,
προσδεθῶμεν |
[4] |
θελήσοι,
δυνάμενος.
~Ἡμεῖς
δὲ
ἡδόμεθα
|
μὲν |
ἐπὶ
τὰ
πρόσω
φερόμενοι,
καὶ |
[1] |
πλεονεκτικοὶ
τῶν
ἀνθρώπων,
οἷς
ἔργον
|
μέν |
ἐστι
καὶ
προαίρεσις
(ἐκ
τῶν |
[2] |
ποτε,
τοῖς
ὁρωμένοις
δελεασθέντες,
τῆς
|
μὲν |
εὐθείας
ἐκτραπῶμεν
ὁδοῦ,
πρὸς
δὲ |
[4] |
προσήκει,
ταῦτα
συλλέγομεν·
καὶ
ἃ
|
μὲν |
ἡμῖν
ἑνωθῆναι,
καὶ
κόσμος
ὄντως |
[3] |
πρὸς
ἐκείνας
ἅπαντας
ἄγουσα,
τοὺς
|
μὲν
|
θᾶττον,
τοὺς
δὲ
βραδύτερον,
καὶ |
[16] |
μισθός.
Διὰ
τί
δὲ
ἵππους
|
μὲν, |
καὶ
ἡμιόνους,
καὶ
καμήλους,
καὶ |
[4] |
Οὐδὲ
ἐθέλομεν
σκοπεῖν
ἀκριβῶς,
ποῖα
|
μὲν |
κοῦφα
φορτία
πρὸς
τὸν
τοιοῦτον |
[3] |
ἐναυλισθέντας
τοῦ
βίου
σταθμοῖς;
Τὰς
|
μὲν |
οὖν
ἄλλας
ὁδοὺς,
ὅσαι
πρὸς |
[8] |
μου,
γυμνὸς
καὶ
ἀπελεύσομαι.
~Ὁ
|
μὲν |
οὖν
ἄριστα
βουλευόμενος,
τῆς
ψυχῆς |
[11] |
ἤπερ
ἐκεῖνος
ὁ
πλούσιος.
~Εἰ
|
μὲν |
οὖν
ὁ
καιρὸς
ἐνεδίδου,
δύναμίς |
[10] |
ἀπατῶντες
αὐτόν.
Καὶ
οὐ
τὸ
|
μὲν |
οὕτως
ἑστιαθῆναι
λαμπρῶς
μόνον
κερδαίνουσιν, |
[5] |
μετημφιάσαντο
δεσποτῶν;
καὶ
ὡς
οἱ
|
μὲν |
πάλαι
δουλεύοντες
ἐπὶ
τὸν
τῆς |
[15] |
ἐπειρᾶτο
τὸν
ἀθλητήν.
Καὶ
ἡ
|
μὲν
|
πρὸς
τὸν
μακρὸν
χρόνον
ἀπαγορεύσασα, |
[4] |
ἀκολουθῆσαι
τοῖς
ἔχουσιν.
Ἀλλ´
ὅσα
|
μὲν |
συλλέγειν
ἐχρῆν,
κατελίπομεν·
ὧν
δὲ |
[15] |
ἠσεβηκέναι
νενόμικα
νῦν,
ἐπειδήπερ
ἓν
|
μὲν |
σῶμα
ἀμφοτέρους
ἡμᾶς
ὁ
γάμος |
[15] |
αὐτῷ
καρποὺς
ὀνειδίζουσα,
καὶ
καταλέγουσα
|
μὲν |
τὴν
παλαιὰν
εὐθηνίαν
τῶν
οἰκείων, |
[12] |
ἑαυτὸν
πάλιν
προσέταξε.
Καὶ
τὸ
|
μὲν |
τῆς
ἐπιβουλῆς
τόξον
ηὐτρέπισεν
ὁ |
[6] |
τὴν
πρᾶξιν
εὐθὺς,
ὅταν
ὁ
|
μὲν
|
τῆς
σαρκὸς
οἶστρος
ἀπομαρανθῇ,
πρὸς |
[10] |
γεέννης
φλόγα
μετέλθωμεν.
Ἐπεὶ
πολλὰ
|
μὲν |
τοῦ
Ἀβραὰμ
δεηθησόμεθα
τότε,
πολλὰ |
[10] |
καλοῦμεν
καὶ
βίαιον.
Καὶ,
εἰ
|
μὲν |
τύχοι
καλυπτόμενος
ὑγιέσιν
ἐσθήμασιν
δεδωκότος |
[15] |
μισθὸν,
ἔλεγέ
τε
ἀεὶ
τῆς
|
μὲν |
τῶν
γυναικῶν
ὀλιγοψυχίας
(ἄξια
ῥήματα, |
[5] |
τοῖς
κτησαμένοις
συνεκδημεῖν.
Ἀλλ´
οἱ
|
μὲν |
ὑπὸ
τοῦ
πρὸς
βίαν
χωρίζοντος |
[3] |
οὕτω
τὸν
βίον
ὠνόμασε·
νῦν
|
μὲν |
ὧδέ
πη
λέγων·
Μακάριοι
οἱ |
[1] |
ἐμπρησμοῦ
ἔξωθεν
τῆς
Ἐκκλησίας.
~Ἐγὼ
|
μὲν |
ᾤμην,
ἀγαπητοὶ,
σφοδρότερον
ἑκάστοτε
τοῦ |
[7] |
τῷ
παλαίειν,
οὐ
στέφανον.
~Ταῦτα
|
μὲν |
ὡς
ἀλλότρια
πάντη
καὶ
περιττὰ, |
[16] |
ὁ
πλοῦτος
συνέῤῥευσεν,
ἵνα
τὸ
|
μὲν |
ὡς
μηδὲν
ἀπολωλεκὼς
ἔχῃ,
τὸ |
[5] |
βίῳ
συναγάγοιεν
ἄπλετον,
ἴδιος
αὐτῶν
|
μένει |
διηνεκῶς·
ἀλλ´
ἢ
ζῶντας
ἔτι |
[4] |
οὐδὲ
προσέχομεν·
ἃ
δὲ
ἀλλότρια
|
μένει |
διηνεκῶς,
μόνην
ἡμῖν
ἐναποματτόμενα
τὴν
|
[8] |
μετρίας
ἐπιμελείας
ἐῤῥωμένον
τηρεῖν,
μὴ
|
μέντοιγε |
ἐπιτρέπειν
ὑπὸ
κόρου
σκιρτᾷν.
Εἰ |
[16] |
καὶ
τεθνεῶτες,
ἔζων
τῷ
καλλίστῳ
|
μέρει
|
τῆς
φύσεως.
Κοσμηθεὶς
οὖν
αὖθις |
[9] |
καὶ
τὸν
νοῦν
ταῖς
τούτου
|
μερίμναις
|
κατέδησεν,
ἢ
μύσος
ἀσελγείας
προσῆψε |
[16] |
γεγραμμένον,
Ἐπίῤῥιψον
ἐπὶ
Κύριον
τὴν
|
μέριμνάν |
σου,
καὶ
αὐτός
σε
διαθρέψει. |
[1] |
δύναμις
δὲ
οὐ
πάρεστιν
ὥστε
|
μετὰ |
παῤῥησίας
βιάζεσθαι,
ταῖς
ὁδοῖς
ἐφεδρεύειν |
[10] |
λέγομεν
ἐργάτην
αὐτόν·
εἰ
δὲ
|
μετὰ
|
παῤῥησίας
προσβλέψοι
διὰ
τὸ
βαρὺ |
[10] |
φθεγγόμενος,
ἀποστρεφόμεθα
τὸν
ὁμοφυῆ,
βδελυττόμεθα,
|
μετὰ |
σπουδῆς
ἀποτρέχομεν,
ὥσπερ
δεδοικότες
μὴ |
[6] |
ὀχληρὰ
καὶ
περιττὰ
δυσχεραίνομεν,
καὶ
|
μετὰ |
σπουδῆς
ἔξω
ποι
βάλλομεν,
ὡς |
[6] |
τῶν
ταῖς
ἀσελγέσιν
ἐγκαλινδηθέντων
εὐναῖς,
|
μετὰ |
τὴν
πρᾶξιν
εὐθὺς,
ὅταν
ὁ |
[3] |
ταύτης
ἐλθεῖν·
ἕκαστος
δὲ
ἡμῶν,
|
μετὰ |
τὸ
τοὺς
μητρῴους
κόλπους
ἀποφυγεῖν, |
[5] |
κύριοι
καὶ
δεσπόται
καλούμενοι
στῆναι
|
μετὰ |
τῶν
ἀρχομένων
ἠγάπησαν,
καὶ
τοῖς |
[5] |
πολεμίους
τυχὸν,
τὴν
εὐπραγίαν
ὄψεται
|
μεταβαίνουσαν. |
Ἢ
οὐκ
ἴσμεν
ὁπόσοι
μὲν |
[3] |
ἐρεισθεῖσαν
δευτέραν
ἀποδεικνύντες
τῇ
ταχείᾳ
|
μεταθέσει |
τῆς
ἄλλης,
ῥᾳδίως
ἐπὶ
τὸ |
[6] |
σφοδρός
τις
εἰσέρχεται
τῆς
ἀκρασίας
|
μετάμελος. |
Ἀδρανεστέρου
τε
γὰρ
αἰσθάνεται
γεγενημένου |
[5] |
περισφίγγοντας
ἀποδιδράσκει,
πρὸς
τοὺς
δυνατωτέρους
|
μεταῤῥυεὶς, |
ἢ
πρὸς
τῷ
θανάτῳ
γεγενημένους |
[5] |
πρὸς
τὴν
ἀναγκαῖαν
ὁδὸν,
πυκνὰ
|
μεταστρεφόμενοι |
πρὸς
τὰ
χρήματα,
τοὺς
ἐκ |
[10] |
αὐτῆς
ἐκ
τοῦ
σχολαίτερον
βαδίσαι
|
μετάσχωμεν. |
Καὶ,
εἰ
μὲν
εἰς
γῆν |
[9] |
ἀσφαλεστέρας
τινὰς,
τὰς
(τῶν
πενήτων
|
μετατεθέντα |
γαστέρας,
διασώζεται
καὶ
φθάνει
πρὸς |
[10] |
τὰς
ἀκοάς·
ἀλλὰ
τὴν
δαπάνην
|
μετατιθέντες |
ἐπὶ
τοῖς
χείροσι,
καὶ
τὸ |
[5] |
ὑπέκυψαν,
ὥσπερ
ἐν
κύβων
περιτροπαῖς,
|
μεταχθέντων |
ἄφνω
τῶν
πραγμάτων
αὐτοῖς;
Τά |
[10] |
αὐτὴν
ἐκείνῳ
τῆς
γεέννης
φλόγα
|
μετέλθωμεν. |
Ἐπεὶ
πολλὰ
μὲν
τοῦ
Ἀβραὰμ |
[5] |
ἔτι
τῶν
κτησαμένων,
ἑτέρων
ὀνόματα
|
μετημφιάσαντο
|
δεσποτῶν;
καὶ
ὡς
οἱ
μὲν |
[10] |
μᾶλλον
τῶν
ἀρετῶν
τὰ
τοιαῦτα
|
μετιέναι
|
καὶ
πράττειν
αὐτοῖς.
Εἰ
δὲ |
[8] |
τῇ
τῆς
ψυχῆς
ὑπηρεσίᾳ
διὰ
|
μετρίας |
ἐπιμελείας
ἐῤῥωμένον
τηρεῖν,
μὴ
μέντοιγε |
[14] |
τότε
ταῖς
λύπαις
ὅρον
καὶ
|
μέτρον |
ἐπιτιθεὶς,
καὶ
ταῖς
εὐσεβέσιν
ἐκείναις |
[4] |
δαπανωμένου
τοῦ
βίου,
καίτοιγε
ἀεὶ
|
μετροῦντες |
αὐτὸν
ἀπὸ
τοῦ
παραδραμόντος
καὶ |
[15] |
φησὶν,
ὦ
γύναι,
τὴν
συμβουλήν.
|
Μέχρι |
τίνος
τὴν
κοινὴν
ἐν
οἷς |
[3] |
ἐκκλῖναι,
καὶ
μὴ
ὁδεῦσαι
τὸν
|
μὴ |
βουλόμενον·
αὕτη
δὲ,
κἂν
ἡμεῖς |
[9] |
ἐκβολὴν
ποιησάσθω
τῶν
ἀγωγίμων,
ἃ
|
μὴ |
δεόντως
συνέλεξε,
καὶ
μιμησάσθω
τοὺς |
[9] |
~Φύγωμεν
οὖν
ὅπως
ἔνι
τάχους,
|
μὴ |
ἑαυτοὺς
ἑκόντες
συμπνίξωμεν.
Εἰ
δ´ |
[10] |
δὲ
ἕκαστος
ἐκείνων
ἡμῖν
κεκραγώς·
|
Μὴ |
ζήτει
φιλανθρωπίαν,
ἢν
αὐτὸς
ἐφ´ |
[10] |
δικαίως,
ἡμῖν.
Δέδοικα
δὲ
ἐγὼ,
|
μὴ |
καὶ
πικροτέροις
ἡμᾶς
τούτων
βάλωσι |
[3] |
καὶ
τῆς
ὁδοῦ
ταύτης
ἐπιβάντα,
|
μὴ |
καὶ
πρὸς
τὸ
τέλος
ταύτης |
[10] |
μετὰ
σπουδῆς
ἀποτρέχομεν,
ὥσπερ
δεδοικότες
|
μὴ |
καὶ
τῆς
δυσπραγίας
αὐτῆς
ἐκ |
[8] |
διὰ
μετρίας
ἐπιμελείας
ἐῤῥωμένον
τηρεῖν,
|
μὴ |
μέντοιγε
ἐπιτρέπειν
ὑπὸ
κόρου
σκιρτᾷν. |
[3] |
πόλεως
ἄγουσιν,
ἔστιν
ἐκκλῖναι,
καὶ
|
μὴ |
ὁδεῦσαι
τὸν
μὴ
βουλόμενον·
αὕτη |
[12] |
δρόμον
αὖθις
ἀδελφοί
τινες
ἐπανάγουσι,
|
μὴ |
παραδραμεῖν
τὰ
χθὲς
ὑπὸ
τοῦ |
[10] |
πρὸς
τοὺς
δεομένους
τῷ
πλούτῳ.
|
Μὴ |
παραδράμωμεν
τοὺς
ἐν
ὀφθαλμοῖς
ἡμῶν |
[15] |
τὸ
λυσιτελοῦν
ἐπιμετρεῖ
τοῖς
οἰκέταις.
|
Μὴ |
περιεργάζου
τοῦ
Δεσπότου
τὴν
κρίσιν. |
[2] |
ἑαυτοὺς
ἀποκλίνωμεν.
Καὶ
δέος
πολὺ
|
μή |
ποτε,
προσδραμόντες
ἀφυλάκτως
αὐτοῖς,
καὶ |
[7] |
μοχθοῦντας
ἡμᾶς
ἀπολιμπάνειν
ἐθέλουσιν,
ἢν
|
μὴ |
πρὸς
βίαν
αὐτὰς
ἑκόντες
ἀποδιώξωμεν |
[0] |
~ΟΜΙΛΙΑ
ΚΑʹ
(Περὶ
τοῦ
|
μὴ |
προσηλῶσθαι
τοῖς
βιωτικοῖς,
καὶ
περὶ |
[2] |
(Πλοῦτος
γὰρ,
φησὶν,
ἐὰν
ῥέῃ,
|
μὴ |
προστίθεσθε
καρδίᾳ)
μηδὲ
εἰ
γῆ
|
[1] |
προκαλύμμασιν,
ἀθρόον
ἐπιπηδῶσιν
αὐτοῖς,
ὥστε
|
μὴ |
πρότερον
δυνηθῆναί
τινα
τοὺς
τοῦ |
[12] |
οἱ
διαφυγόντες
τὸν
κίνδυνον,
ἀδελφοὶ,
|
μὴ |
σφόδρα
ἄχθεσθε
τοῖς
συμβεβηκόσι
κακοῖς, |
[10] |
ἱκετηρίαις
ἐκεῖνος
ἀναμιγνὺς,
οὔτε
τὸ
|
μὴ |
τοιούτοις
πάθεσι
περιπεσεῖν
ἡμᾶς
ἐξορκῶν |
[10] |
ἢν
αὐτὸς
ἐφ´
ἑτέρων
ἠγνόησας·
|
μηδὲ |
βούλου
λαβεῖν
οὕτω
μεγάλα
σὺ |
[2] |
ἐὰν
ῥέῃ,
μὴ
προστίθεσθε
καρδίᾳ)
|
μηδὲ |
εἰ
γῆ
βλαστάνουσα
πᾶσαν
τρυφὴν, |
[2] |
ὄφεως
φεῦγε,
φησὶν
ὁ
Σοφός)
|
μηδὲ |
εἰ
δυναστεῖαι
καὶ
τυραννίδες,
καὶ |
[2] |
καὶ
δορυφόρων
ἢ
κολάκων
ἐσμοί·
|
μηδὲ |
εἰ
θρόνος
ὑψηλὸς
καὶ
λαμπρὸς, |
[2] |
φησὶν,
ματαιοτήτων,
τὰ
πάντα
ματαιότης)
|
μηδὲ |
εἰ
σωμάτων
κάλλη
προτείνοιτο,
παρὰ |
[2] |
οὗ
καὶ
Σωτῆρα
ἀπεκδεχόμεθα
Χριστόν)
|
μηδὲ |
εἰ
χορεῖαι,
καὶ
κῶμοι,
καὶ |
[2] |
καὶ
μηδενὶ
προσερείδειν
τὴν
ἔννοιαν,
|
μηδὲ |
εἰ
χρυσὸς
φαίνοιτο
χύδην
προκείμενος, |
[9] |
ῥιφέντα
διόλλυται,
καὶ
πρὸς
τὸ
|
μηδὲ |
εἶναι
χωρεῖ,
λυθέντα
τοῖς
δάκρυσιν· |
[12] |
σφόδρα
ἄχθεσθε
τοῖς
συμβεβηκόσι
κακοῖς,
|
μηδὲ
|
κατασεισθῆτε
τὴν
ἔννοιαν,
ἀλλ´
ἀποτινάξασθε |
[13] |
πρόνοια
τάττει
τὰ
καθ´
ἡμᾶς,
|
μηδὲ |
κατηγορείτω
τῆς
οἰκονομίας
τοῦ
Δεσπότου |
[12] |
ὑπὸ
τοῦ
Δεσπότου
θαυματουργηθέντα
κελεύοντες,
|
μηδὲ |
σιγῆσαι
τὸ
τρόπαιον,
ὃ
κατὰ |
[10] |
ἀρκούντων
αὐτοῖς
εἰς
κόρον
βασκήνωμεν·
|
μηδὲ, |
τὸν
ἀνήμερον
ἐκεῖνον
ζηλώσαντες
πλούσιον, |
[10] |
ἔτι
καὶ
νῦν
κειμένους
Λαζάρους,
|
μηδὲ |
τῶν
ψιχίων
τῆς
ἡμετέρας
τραπέζης |
[13] |
ἔδοξεν,
οὕτω
καὶ
ἐγένετο.
Καὶ
|
μηδεὶς |
ἐξ
ὧν
ἔπαθεν
ἀναπεισθῇ
λογίσασθαί |
[3] |
ὁδοῦ
πέρας
ἐπείγεσθαι.
~Καί
με
|
μηδεὶς |
ὑπολάβοι
καινῶν
ὀνομάτων
γίνεσθαι
ποιητὴν, |
[12] |
ἀναρπασθέντες
ὑπὸ
τοῦ
κτίσαντος,
καὶ
|
μηδεμίαν |
ἔχοντες
περιλελειμμένην
αὐτοῖς
βίου
λοιπὸν |
[16] |
αὐτὸν,
ὡς
εἰκῆ
προσελθοῦσα,
καὶ
|
μηδὲν |
ἀνύσασα
πλέον.
Ἀνέθαλεν
εἰς
δευτέραν |
[16] |
συνέῤῥευσεν,
ἵνα
τὸ
μὲν
ὡς
|
μηδὲν |
ἀπολωλεκὼς
ἔχῃ,
τὸ
δὲ
ὑπάρξῃ |
[12] |
παράκλησιν,
ἵνα
καὶ
βλάπτων
ἐκεῖνος
|
μηδὲν |
μέγα
βλάψαι
δοκῇ,
καὶ
πολεμήσας, |
[5] |
πρὸς
θεραπείαν
τῆς
ἀχαρίστου
καὶ
|
μηδὲν |
στεγούσης
γαστρὸς,
πότ´
ἂν
ἡμέτερα
|
[12] |
μέγα
βλάψαι
δοκῇ,
καὶ
πολεμήσας,
|
μηδένα
|
δεῖξαι
νενικημένον,
καὶ
περιελὼν
τὴν |
[2] |
τερπνὰ,
καὶ
παρατρέχειν
εὐθὺς,
καὶ
|
μηδενὶ |
προσερείδειν
τὴν
ἔννοιαν,
μηδὲ
εἰ |
[6] |
κόρος
ἤγαγε
θάνατον,
καὶ
τοῦ
|
μηδενὸς |
ἀπολαύειν
ἔτι
γεγένηται
πρόξενος.
Κοῖται |
[15] |
μόχθον
ἑαυτῷ
καὶ
τῇ
συνοικούσῃ
|
μηκύνειν. |
Ὁ
δὲ,
ἐπὶ
τούτοις
τοῖς |
[5] |
τῶν
πραγμάτων
αὐτοῖς;
Τά
γε
|
μὴν |
εἰς
βρῶσιν
ἡμῖν
ἐπινενοημένα
καὶ
|
[9] |
καλυφθῆναί
τισι.
Τὰ
χρήματά
γε
|
μὴν, |
ἐκβληθέντα
καλῶς,
οὔτε
ἀπόλλυται
τοῖς |
[12] |
ἐπεστράτευσε.
Πάλιν
δὲ
ἡ
κοινὴ
|
μήτηρ |
ἐνίκησε,
καὶ
τῷ
πολεμίῳ
περιέτρεψε |
[7] |
κρατεῖ·
Γυμνὸς
ἐξῆλθον
ἐκ
κοιλίας
|
μητρός |
μου,
γυμνὸς
καὶ
ἀπελεύσομαι.
~Ὁ |
[3] |
τῆς
ὁδοιπορίας
παρέχουσα
τὰς
τῶν
|
μητρῶν |
ὠδῖνας,
τέρμα
δὲ
ὑποδεικνῦσα
τοῦ |
[7] |
τεχνίτου
τῶν
ὅλων
ἐν
τοῖς
|
μητρῴοις |
ἡμῶν
πλάττεται
κόλποις.
Τοῦτο
εἰς |
[3] |
δὲ
ἡμῶν,
μετὰ
τὸ
τοὺς
|
μητρῴους |
κόλπους
ἀποφυγεῖν,
εὐθὺς
τοῖς
τοῦ |
[12] |
καὶ
τῷ
πολεμίῳ
περιέτρεψε
τὸ
|
μηχάνημα, |
καὶ
οὐδὲν
ὑπῆρξεν
αὐτῷ
πλὴν |
[14] |
σαρκὶ
τὸ
τῆς
πείρας
προσῆγε
|
μηχάνημα, |
καὶ
τὸ
σῶμα
μαστίξας
ἀῤῥήτοις |
[15] |
τί
φησιν;
Ἵνα
τί
ὡς
|
μία |
τῶν
ἀφρόνων
γυναικῶν
ἐφθέγξω;
Κατάθου, |
[8] |
πρὸς
τὸ
ζῇν
ἐπὶ
γῆς,
|
μικρὰ |
πρὸς
τὰς
τούτου
χρείας
ἐπιστραφήσεται, |
[6] |
κἂν
ἐπαντλῆται
διηνεκῶς;
~Ἅ
γε
|
μικράν |
τινα
τῇ
γεύσει
μόνον
ἐναποθέμενα |
[7] |
κτίσις
ὑφήπλωται.
Τούτῳ
κεῖται
νόμος,
|
μιμεῖσθαι
|
τὸν
πλάστην
εἰς
δύναμιν,
καὶ |
[9] |
ἃ
μὴ
δεόντως
συνέλεξε,
καὶ
|
μιμησάσθω |
τοὺς
τῆς
θαλάττης
ἐργάτας.
Ἐκεῖνοι |
[6] |
ἐλαττουμένου
τοῦ
σώματος
ἐν
ταῖς
|
μίξεσι, |
καὶ
τῆς
γνησιωτάτης
καὶ
συνεκτικωτάτης |
[15] |
θυσιῶν
ἐδέξατο
παρὰ
τοῦ
Δεσπότου
|
μισθὸν, |
ἔλεγέ
τε
ἀεὶ
τῆς
μὲν |
[16] |
ὑπάρξῃ
τῆς
καρτερίας
τῷ
δικαίῳ
|
μισθός. |
Διὰ
τί
δὲ
ἵππους
μὲν, |
[15] |
τὴν
τῆς
ἀρχαίας
ἐπιβουλῆς
ἔρχεται
|
μνήμην, |
καὶ
τὴν
τοῦ
γυναίου
διάνοιαν |
[12] |
τὴν
ἑαυτῶν.
Ἐναγκαλισώμεθα
τοὺς
περισωθέντας
|
μόλις |
τῶν
ἀδελφῶν,
εἴπωμεν
πρὸς
ἕκαστον |
[10] |
Εἰ
δὲ
παρασταίη
πένης
ἡμῖν,
|
(μόλις |
ὑπὸ
τοῦ
λιμοῦ
καὶ
φθεγγόμενος, |
[9] |
τὴν
ναῦν
τοῦ
κύματος,
καὶ
|
μόναις |
ταῖς
ψυχαῖς,
εἴπερ
οἷόν
τε, |
[12] |
αὐτοῖς
βίου
λοιπὸν
ἀφορμὴν,
ἀλλὰ
|
μόνῃ |
τῇ
ψυχῇ
καὶ
τῷ
σώματι |
[4] |
ἃ
δὲ
ἀλλότρια
μένει
διηνεκῶς,
|
μόνην |
ἡμῖν
ἐναποματτόμενα
τὴν
αἰσχύνην,
ταῦτα |
[8] |
χρείας
ἐπιστραφήσεται,
καὶ
ὥστε
συνέχειν
|
μόνον |
αὐτὸ,
καὶ
τῇ
τῆς
ψυχῆς |
[5] |
δὲ
εἰς
ἑτέρων
χεῖρας
ὁρᾷ,
|
μόνον |
ἐκείνοις
τὸν
ἐπὶ
τῇ
συλλογῇ |
[6] |
γε
μικράν
τινα
τῇ
γεύσει
|
μόνον |
ἐναποθέμενα
κατὰ
τὴν
πάροδον
ἡδονὴν, |
[10] |
τὸ
μὲν
οὕτως
ἑστιαθῆναι
λαμπρῶς
|
μόνον |
κερδαίνουσιν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
χεῖρας |
[15] |
τοῦ
Δεσπότου
τὴν
κρίσιν.
Ἀγάπα
|
μόνον |
τὰ
παρὰ
τῆς
αὐτοῦ
σοφίας |
[14] |
τὸ
τῆς
εὐφροσύνης
δωμάτιον,
τότε
|
μόνον |
τὴν
ἐσθῆτα
διέῤῥηξε,
τὸ
τῆς |
[14] |
Κυρίῳ
ἔδοξεν,
οὕτω
καὶ
ἐγένετο,
|
μονονουχὶ
|
τοιαῦτα
βοῶν·
Ἐκλήθην
πατὴρ
ἐφ´ |
[15] |
Τὸ
διὰ
παντὸς
εὖ
πράττειν
|
μόνου |
Θεοῦ·
Σὺ
δὲ,
εἰ
τοῖς |
[8] |
φείδεσθαι
καὶ
τοῦ
σώματος,
ὡς
|
μόνου |
κτήματος
ἀναγκαίου
ψυχῇ,
καὶ
συνεργοῦντος |
[6] |
οὐδὲ
ὄσον
προσβλέψαι
ταῖς
λαμπούσαις
|
μορφαῖς, |
εἴγε
ἐθέλοιεν
στεφανωθῆναι
τὴν
κεφαλὴν, |
[7] |
Γυμνὸς
ἐξῆλθον
ἐκ
κοιλίας
μητρός
|
μου, |
γυμνὸς
καὶ
ἀπελεύσομαι.
~Ὁ
μὲν |
[3] |
καὶ
ἔθετο
ἄμωμον
τὴν
ὁδόν
|
μου· |
πανταχοῦ
τὴν
ἐπὶ
γῆς
τῶν |
[14] |
με
ποιήσας
ἐβούλετο
χρόνον.
Περιελεῖν
|
μου |
τὸν
ἐκ
τῆς
γονῆς
στέφανον |
[15] |
δεινὰ,
τὸν
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι
|
μόχθον |
ἑαυτῷ
καὶ
τῇ
συνοικούσῃ
μηκύνειν. |
[5] |
ἐκείνοις
τὸν
ἐπὶ
τῇ
συλλογῇ
|
μόχθον |
καὶ
τὸ
τῆς
πλεονεξίας
ἔγκλημα |
[7] |
φύσει·
καὶ
οὔτε
ἐπὶ
γῆς
|
μοχθοῦντας |
ἡμᾶς
ἀπολιμπάνειν
ἐθέλουσιν,
ἢν
μὴ |
[4] |
τὴν
αἰσχύνην,
ταῦτα
ἀθροίζειν
ἐπιχειροῦμεν,
|
μοχθοῦντες
|
διακενῆς,
καὶ
πονοῦντες
πόνον,
οἱονεί |
[5] |
ἐπὶ
γῆς
πλέθρα
κτήσαιτό
τις
|
μυρία, |
καὶ
μεγαλοπρεπεῖς
οἰκίας,
καὶ
ζώων |
[9] |
ταῖς
τούτου
μερίμναις
κατέδησεν,
ἢ
|
μύσος |
ἀσελγείας
προσῆψε
τῇ
φύσει
δυσέκνιπτον, |