Chapitre
[1]	δακρύων καὶ στεναγμῶν ἄξιον, ἐκπέμψαντα	παῖδα	ἐν αὐτῷ τῷ ἄνθει τῆς
[2]	τῶν ἀνθρωπίνων, τῷ μὲν Κυρίῳ	ἀπελογησάμεθα	ἐφ´ οἷς κατὰ συναρπαγὴν ἡ
[1]	σου πάθος καὶ ἡμέτερον ἴδιον	ἐλογισάμεθα	καὶ ἐπεστενάξαμεν αὐτοῦ τῇ ἀωρίᾳ
[2]	περισχόντος. ~Ἐπεὶ δὲ ἡμῶν αὐτῶν	ἐγενόμεθα	καὶ διεβλέψαμεν τῷ τῆς ψυχῆς
[2]	εἶναι; Ἡ γὰρ ἐπὶ πλεῖον	ἐνταῦθα	διατριβὴ πλειόνων κακῶν ἐστιν ἀφορμή.
[1]	τῶν εἰς αὐτὸν πεπιστευκότων τὴν	διὰ	τῆς εὐσεβείας μόρφωσιν ἐπιτρέψας, τὸ
[2]	πάθους, ὡς ἐμαυτὸν πείθω, ἀλλὰ	παραμυθία	τοῦ γεγονότος ἐστίν. Εὐχαριστεῖσθαι ὀφείλει
[2]	ταῖς ἀναγώγοις ψυχαῖς ἐγγίνεσθαι πέφυκεν·	οὐδεμιᾷ	τούτων κηλῖδι τὴν ψυχὴν ἀπῆλθε
[1]	ἐλογισάμεθα καὶ ἐπεστενάξαμεν αὐτοῦ τῇ	ἀωρίᾳ	τοῦ χωρισμοῦ, συμπαθόντες μάλιστά σοι
[2]	γῆς ὀρφανὰ τέκνα, ὅτι μὴ	γυναῖκα	χήραν θλίψει μακρᾷ ἔκδοτον ἀφῆκεν
[2]	κηλῖδι τὴν ψυχὴν ἀπῆλθε κατεστιγμένος,	ἀλλὰ	καθαρὸς ἀνεχώρησε πρὸς τὴν ἀμείνω
[2]	τοῦ πάθους, ὡς ἐμαυτὸν πείθω,	ἀλλὰ	παραμυθία τοῦ γεγονότος ἐστίν. Εὐχαριστεῖσθαι
[1]	μακρὰν ταύτην καὶ ἀπευκτὴν σιωπήν.	Ἀλλὰ	ταῦτα μὲν ὡς ἀνθρώπους ἡμᾶς
[2]	οὕτω καὶ ἐγένετο. Εἴη τὸ	ὄνομα	Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας.
[2]	ὅτι μὴ κατέλιπεν ἐπὶ γῆς	ὀρφανὰ	τέκνα, ὅτι μὴ γυναῖκα χήραν
[2]	μὴ κατέλιπεν ἐπὶ γῆς ὀρφανὰ	τέκνα,	ὅτι μὴ γυναῖκα χήραν θλίψει
[2]	ἐκ θνητοῦ γεννηθέντα θνητοῦ γενέσθαι	πατέρα;	Τὸ δὲ πρὸ ὥρας καὶ
[2]	γεννηθείς. Τί τοίνυν λογίζεσθαι τὸν	πατέρα	τοῦ τοιούτου προσῆκε; Τί ἄλλο
[2]	οὐρανὸς ὑπεδέξατο. Θεὸς ὁ τὰ	ἡμέτερα	οἰκονομῶν, ὁ τὰς τῶν χρόνων
[1]	~ΠΑΤΡΙ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΙΚΗ. ~Ἐπειδὴ ἐν	δευτέρᾳ	τάξει πατέρων ἔθετο ἡμᾶς ὁ
[2]	ὅτι μὴ γυναῖκα χήραν θλίψει	μακρᾷ	ἔκδοτον ἀφῆκεν ἢ ἀνδρὶ ἑτέρῳ
[2]	οὐ τὰ τῆς σαρκὸς πάθη,	ὅσα	ταῖς ἀναγώγοις ψυχαῖς ἐγγίνεσθαι πέφυκεν·
[2]	ἀλλ´ οὐρανὸς ὑπεδέξατο. Θεὸς ὁ	τὰ	ἡμέτερα οἰκονομῶν, ὁ τὰς τῶν
[2]	οὐ πλεονεξίαν, οὐ φιληδονίαν, οὐ	τὰ	τῆς σαρκὸς πάθη, ὅσα ταῖς
[2]	μὲν Κυρίῳ ἀπελογησάμεθα ἐφ´ οἷς	κατὰ	συναρπαγὴν ἡ ψυχὴ ἡμῶν διετέθη
[1]	φύσιν, ὅπου γε ἡμῖν τοῖς	κατὰ	τὴν ἐντολὴν ᾠκειωμένοις τοσοῦτον τῆς
[1]	ὀδύνης τὸ βάρος πατρὶ τῷ	κατὰ	φύσιν, ὅπου γε ἡμῖν τοῖς
[1]	πολλῶν δακρύων καὶ στεναγμῶν ἄξιον,	ἐκπέμψαντα	παῖδα ἐν αὐτῷ τῷ ἄνθει
[2]	Τί οὖν θαυμαστὸν ἐκ θνητοῦ	γεννηθέντα	θνητοῦ γενέσθαι πατέρα; Τὸ δὲ
[2]	τῆς παλαιᾶς τοῦ Θεοῦ ἀποφάσεως	συγκληρωθέντα	τῇ ζωῇ τῶν ἀνθρώπων. Οἴχεται
[1]	ἡλικίας ἐπὶ Λόγων ἄσκησιν ὑποδέξασθαι	σιωπῶντα	τὴν μακρὰν ταύτην καὶ ἀπευκτὴν
[1]	τῇ ἀωρίᾳ τοῦ χωρισμοῦ, συμπαθόντες	μάλιστά	σοι καὶ ὑπολογισάμενοι ἡλίκον ἔσται
[2]	ἑαυτοὺς δὲ ἐνουθετήσαμεν μετρίως φέρειν	ταῦτα	ἐκ τῆς παλαιᾶς τοῦ Θεοῦ
[1]	ταύτην καὶ ἀπευκτὴν σιωπήν. Ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν ὡς ἀνθρώπους ἡμᾶς εὐθὺς
[2]	καὶ διαδοχὴν τοῦ γένους καταλιπεῖν,	ταῦτα	οὐκ αὔξησις τοῦ πάθους, ὡς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/04/2009