HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Lettre à l'église de NéoCésarée

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 31 formes différentes pour 54 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[2]   γὰρ ὧν ἴσμεν, ἢ κομιδῇ γε ἐν ὀλίγοις, ἐν χειμῶνι τοσούτῳ

[3]   τὸ λυπηρὸν διαφέρειν. Ἐπεὶ ὅσα γέ ἐστιν εἰπεῖν ἀποκλαιομένους τὴν ζημίαν

[3]   ἤδη προειλημμένη πάθεσιν, ὑπ´ οὐδενός γε μὴν οὕτως εἰς αὐτὰ τὰ

[3]   ἀξία τοῖς εὐλαβέσι. Καὶ εἴη γε πολλοὺς ὑμῶν ἐπὶ ταύτης εἶναι

[3]   τέως καταληπτόν, ὀνείρων ἀσθενέστερον, ὅσα γε πρὸς ἀνθρώπους, διιπτάμενον οἴχεται. Τίς

[5]   ἡμῖν διεβεβαιοῦτο, προλήψεις, ἀλλ´ οὖν γε τῆς πρὸς αὐτὸν ὁμοδοξίας καὶ

[3]   ὁ ἀνήρ, ἀλλ´ οὖν τοῦ γε χρόνου ἕνεκεν τῆς ὑμετέρας ἐπιστασίας

[3]   μετ´ ἐκείνου τὸ συμβὰν ἀποκλαύσατε. ~Καίτοιγε εἰ καὶ μὴ ἐπ´ ἐσχάτου

[4]   τὰς ψυχὰς καθαρεύοντας, τοῦ Κυρίου δὲ ἀναδεῖξαι, ὅς, ἀπὸ τοῦ μεγάλου

[2]   ναυάγια ταῖς εὐπεριτρέπτοις ψυχαῖς. Μήτε δὲ ἅψαιτό ποτε, ὦ Δέσποτα τῶν

[3]   ἴσα τὰς ἀκοὰς ἐπικλύζουσα, καρδίας δὲ βάθος, οὐδενὶ τέως καταληπτόν, ὀνείρων

[3]   μᾶλλον τῆς ἀπολείψεως ἐπαισθάνεσθε· σώματος δὲ δικαίου καὶ σκιὰ τοῦ παντὸς

[5]   νῦν εἴποιμι βλάσφημον οὐδέν. Τοῦτο δὲ εἰδέναι ὑμᾶς βουλόμεθα, ὅτι εἰ

[1]   ἀθρόως εἰσάπαξ εἰπεῖν ἀμήχανον, τὸ δὲ ἐκ μέρους λέγειν δέδοικα μὴ

[3]   σοι κόσμος ὁ κάλλιστος· Ἐκκλησία δὲ μέμυκε καὶ σκυθρωπάζουσι πανηγύρεις καὶ

[3]   συνέδριον τὸν κορυφαῖον ἐπιποθεῖ, λόγοι δὲ μυστικοὶ τὸν ἐξηγητὴν ἀναμένουσιν, οἱ

[1]   ἀναγκαίων βουλευμάτων ὑμῖν κοινωνῆσαι. Ἐπεὶ δὲ τὴν σωματικὴν συνάφειαν πολλὰ τὰ

[2]   συγχωρήσεως τὸ πρωτεῖον καρπούμενος. Ὅσον δὲ τῆς τοιαύτης ἀγωγῆς τὸ κέρδος

[2]   ὑμεῖς ἐν τῷ παρόντι καιρῷ, μηδὲ θρήνων ἀμετρίᾳ καὶ τῷ ἐκδότους

[5]   ἐκβάσεως πρῶτον αὐτὸν ἀπολαύσειν ἡγούμενον, μηδέ, τὸ τοῖς πολλοῖς συμβαῖνον, πρὸς

[4]   Ὥστε οὐδὲ τῶν ἐφεξῆς ἀπελπιστέον. Οἶδε γὰρ Κύριος τοὺς ὄντας αὐτοῦ,

[3]   ἐπὶ ταύτης εἶναι τῆς διανοίας (οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἀμελῶς ἔχειν τοῦ

[3]   ἐστιν εἰπεῖν ἀποκλαιομένους τὴν ζημίαν οὐδὲ ἐμὲ αὐτὸν διαφεύγει. Σιωπᾷ μὲν

[5]   παντελῆ διάστασιν· ὃ μὴ γένοιτο, οὐδὲ ἔσται τῇ τοῦ Θεοῦ χάριτι,

[2]   συγγεγονέναι δοκεῖν. Οὕτως οὐδὲν οἴκοθεν οὐδὲ νεωτέρας φρενὸς εὕρημα προέφερεν ὁ

[4]   τῆς Ἐκκλησίας ὑμῶν ἐχαρίσατο. Ὥστε οὐδὲ τῶν ἐφεξῆς ἀπελπιστέον. Οἶδε γὰρ

[5]   κίνδυνον ἐκκλινόντων, μετὰ πάσης εὐνοίας δέξασθε, πεπεισμένοι ὅτι καύχημα ἡμῶν ἐστε,

[3]   ἐν πλείονι χρόνῳ τῆς εὐεργεσίας πεπείρασθε, τοσούτῳ μᾶλλον τῆς ἀπολείψεως ἐπαισθάνεσθε·

[3]   πεπείρασθε, τοσούτῳ μᾶλλον τῆς ἀπολείψεως ἐπαισθάνεσθε· σώματος δὲ δικαίου καὶ σκιὰ

[2]   τῶν ἀναγκαίων καιροὺς τοῖς ἐφεδρεύουσι πρόησθε. Ἀλλ´ εἰ δεῖ πάντως θρηνεῖν

[2]   ἀγωγῆς τὸ κέρδος οὐδεὶς ἂν ἐπιζητήσειε, πρὸς ὑμᾶς ἀποβλέπων. Μόνοι γὰρ

[3]   καίρια τοῦ βίου ζημιωθεῖσα. Νῦν ἀπήνθηκέ σοι κόσμος ὁ κάλλιστος· Ἐκκλησία

[3]   κόσμος ὁ κάλλιστος· Ἐκκλησία δὲ μέμυκε καὶ σκυθρωπάζουσι πανηγύρεις καὶ τὸ

[5]   ἡμῶν τυχὸν οὐ προσδοκωμένους. ~Πάλαι με θέλοντα τῶν λόγων παύσασθαι ἡ

[3]   εἰπεῖν ἀποκλαιομένους τὴν ζημίαν οὐδὲ ἐμὲ αὐτὸν διαφεύγει. Σιωπᾷ μὲν γλῶττα

[3]   ἐνδεῶς εἶχε τοῦ βίου, τοῦ τε σώματος τοσοῦτον μετεῖχεν ὅσον τῆς

[1]   τὴν ἡμῶν αὐτῶν παρουσίαν, τοῦ τε τὴν τιμὴν τῷ μακαρίῳ τοῖς

[2]   ἐμμελέστερον μετ´ ἐκείνου τὸ συμβὰν ἀποκλαύσατε. ~Καίτοιγε εἰ καὶ μὴ ἐπ´

[2]   τῇ ἐκείνου κυβερνήσει τὴν ζωὴν διηγάγετε. Οὐ γὰρ ἥψατο ὑμῶν αἱρετικῶν

[4]   ὅς, ἐκκλησιάζων ὑμῖν ἀεὶ διεστέλλετο· Βλέπετε, λέγων, τοὺς κύνας, βλέπετε τοὺς

[4]   διεστέλλετο· Βλέπετε, λέγων, τοὺς κύνας, βλέπετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας. Πολλοὶ οἱ

[4]   ἐν καιρῷ τῶν ἐκείνου φωνῶν ὑπομνήσθητε, ὅς, ἐκκλησιάζων ὑμῖν ἀεὶ διεστέλλετο·

[2]   καὶ ναυάγια ταῖς εὐπεριτρέπτοις ψυχαῖς. Μήτε δὲ ἅψαιτό ποτε, ὦ Δέσποτα

[5]   συμπάθειαν, εἴτε ὡς ὁμοδοξούντων κοινωνίαν, εἴτε καί, ὅπερ ἀληθέστερόν ἐστι, τῷ

[5]   διὰ τῆς ἀμελείας ἐπισπασαμένους Ταῦτα εἴτε ὡς γειτόνων συμπάθειαν, εἴτε ὡς

[5]   Ταῦτα εἴτε ὡς γειτόνων συμπάθειαν, εἴτε ὡς ὁμοδοξούντων κοινωνίαν, εἴτε καί,

[2]   εὐπεριτρέπτοις ψυχαῖς. Μήτε δὲ ἅψαιτό ποτε, ὦ Δέσποτα τῶν ἁπάντων, ὃς

[5]   δέξασθε, πεπεισμένοι ὅτι καύχημα ἡμῶν ἐστε, καθάπερ καὶ ἡμεῖς ὑμῶν εἰς

[3]   ἀφορμὴ κόρου τοῖς πειραθεῖσιν γίνεται, ὥστε, ὅσῳ ἐν πλείονι χρόνῳ τῆς

[4]   κάλλος τῆς Ἐκκλησίας ὑμῶν ἐχαρίσατο. Ὥστε οὐδὲ τῶν ἐφεξῆς ἀπελπιστέον. Οἶδε

[2]   τῆς ὑπ´ αὐτὸν Ἐκκλησίας διαμορφῶν, ὥστε τοὺς αὐτῷ συγγενομένους τοῖς πρὸ

[1]   θέας τῶν σκυθρωποτέρων συμμετασχεῖν, καὶ ὥστε τῶν ἀναγκαίων βουλευμάτων ὑμῖν κοινωνῆσαι.

[2]   τὴν χάριν ἔδωκας. Ἣν μὴ προδῶτε ὑμεῖς ἐν τῷ παρόντι καιρῷ,

[3]   τῆς ὑμετέρας ἐπιστασίας οὐκ ἐνδεῶς εἶχε τοῦ βίου, τοῦ τε σώματος

Chapitre
[2]	γὰρ ὧν ἴσμεν, ἢ κομιδῇ	γε	ἐν ὀλίγοις, ἐν χειμῶνι τοσούτῳ
[3]	τὸ λυπηρὸν διαφέρειν. Ἐπεὶ ὅσα	γέ	ἐστιν εἰπεῖν ἀποκλαιομένους τὴν ζημίαν
[3]	ἤδη προειλημμένη πάθεσιν, ὑπ´ οὐδενός	γε	μὴν οὕτως εἰς αὐτὰ τὰ
[3]	ἀξία τοῖς εὐλαβέσι. Καὶ εἴη	γε	πολλοὺς ὑμῶν ἐπὶ ταύτης εἶναι
[3]	τέως καταληπτόν, ὀνείρων ἀσθενέστερον, ὅσα	γε	πρὸς ἀνθρώπους, διιπτάμενον οἴχεται. Τίς
[5]	ἡμῖν διεβεβαιοῦτο, προλήψεις, ἀλλ´ οὖν	γε	τῆς πρὸς αὐτὸν ὁμοδοξίας καὶ
[3]	ὁ ἀνήρ, ἀλλ´ οὖν τοῦ	γε	χρόνου ἕνεκεν τῆς ὑμετέρας ἐπιστασίας
[3]	μετ´ ἐκείνου τὸ συμβὰν ἀποκλαύσατε.	~Καίτοιγε	εἰ καὶ μὴ ἐπ´ ἐσχάτου
[4]	τὰς ψυχὰς καθαρεύοντας, τοῦ Κυρίου	δὲ	ἀναδεῖξαι, ὅς, ἀπὸ τοῦ μεγάλου
[2]	ναυάγια ταῖς εὐπεριτρέπτοις ψυχαῖς. Μήτε	δὲ	ἅψαιτό ποτε, ὦ Δέσποτα τῶν
[3]	ἴσα τὰς ἀκοὰς ἐπικλύζουσα, καρδίας	δὲ	βάθος, οὐδενὶ τέως καταληπτόν, ὀνείρων
[3]	μᾶλλον τῆς ἀπολείψεως ἐπαισθάνεσθε· σώματος	δὲ	δικαίου καὶ σκιὰ τοῦ παντὸς
[5]	νῦν εἴποιμι βλάσφημον οὐδέν. Τοῦτο	δὲ	εἰδέναι ὑμᾶς βουλόμεθα, ὅτι εἰ
[1]	ἀθρόως εἰσάπαξ εἰπεῖν ἀμήχανον, τὸ	δὲ	ἐκ μέρους λέγειν δέδοικα μὴ
[3]	σοι κόσμος ὁ κάλλιστος· Ἐκκλησία	δὲ	μέμυκε καὶ σκυθρωπάζουσι πανηγύρεις καὶ
[3]	συνέδριον τὸν κορυφαῖον ἐπιποθεῖ, λόγοι	δὲ	μυστικοὶ τὸν ἐξηγητὴν ἀναμένουσιν, οἱ
[1]	ἀναγκαίων βουλευμάτων ὑμῖν κοινωνῆσαι. Ἐπεὶ	δὲ	τὴν σωματικὴν συνάφειαν πολλὰ τὰ
[2]	συγχωρήσεως τὸ πρωτεῖον καρπούμενος. Ὅσον	δὲ	τῆς τοιαύτης ἀγωγῆς τὸ κέρδος
[2]	ὑμεῖς ἐν τῷ παρόντι καιρῷ,	μηδὲ	θρήνων ἀμετρίᾳ καὶ τῷ ἐκδότους
[5]	ἐκβάσεως πρῶτον αὐτὸν ἀπολαύσειν ἡγούμενον,	μηδέ,	τὸ τοῖς πολλοῖς συμβαῖνον, πρὸς
[4]	Ὥστε οὐδὲ τῶν ἐφεξῆς ἀπελπιστέον.	Οἶδε	γὰρ Κύριος τοὺς ὄντας αὐτοῦ,
[3]	ἐπὶ ταύτης εἶναι τῆς διανοίας	(οὐδὲ	γὰρ αὐτὸς ἀμελῶς ἔχειν τοῦ
[3]	ἐστιν εἰπεῖν ἀποκλαιομένους τὴν ζημίαν	οὐδὲ	ἐμὲ αὐτὸν διαφεύγει. Σιωπᾷ μὲν
[5]	παντελῆ διάστασιν· ὃ μὴ γένοιτο,	οὐδὲ	ἔσται τῇ τοῦ Θεοῦ χάριτι,
[2]	συγγεγονέναι δοκεῖν. Οὕτως οὐδὲν οἴκοθεν	οὐδὲ	νεωτέρας φρενὸς εὕρημα προέφερεν ὁ
[4]	τῆς Ἐκκλησίας ὑμῶν ἐχαρίσατο. Ὥστε	οὐδὲ	τῶν ἐφεξῆς ἀπελπιστέον. Οἶδε γὰρ
[5]	κίνδυνον ἐκκλινόντων, μετὰ πάσης εὐνοίας	δέξασθε,	πεπεισμένοι ὅτι καύχημα ἡμῶν ἐστε,
[3]	ἐν πλείονι χρόνῳ τῆς εὐεργεσίας	πεπείρασθε,	τοσούτῳ μᾶλλον τῆς ἀπολείψεως ἐπαισθάνεσθε·
[3]	πεπείρασθε, τοσούτῳ μᾶλλον τῆς ἀπολείψεως	ἐπαισθάνεσθε·	σώματος δὲ δικαίου καὶ σκιὰ
[2]	τῶν ἀναγκαίων καιροὺς τοῖς ἐφεδρεύουσι	πρόησθε.	Ἀλλ´ εἰ δεῖ πάντως θρηνεῖν
[2]	ἀγωγῆς τὸ κέρδος οὐδεὶς ἂν	ἐπιζητήσειε,	πρὸς ὑμᾶς ἀποβλέπων. Μόνοι γὰρ
[3]	καίρια τοῦ βίου ζημιωθεῖσα. Νῦν	ἀπήνθηκέ	σοι κόσμος ὁ κάλλιστος· Ἐκκλησία
[3]	κόσμος ὁ κάλλιστος· Ἐκκλησία δὲ	μέμυκε	καὶ σκυθρωπάζουσι πανηγύρεις καὶ τὸ
[5]	ἡμῶν τυχὸν οὐ προσδοκωμένους. ~Πάλαι	με	θέλοντα τῶν λόγων παύσασθαι ἡ
[3]	εἰπεῖν ἀποκλαιομένους τὴν ζημίαν οὐδὲ	ἐμὲ	αὐτὸν διαφεύγει. Σιωπᾷ μὲν γλῶττα
[3]	ἐνδεῶς εἶχε τοῦ βίου, τοῦ	τε	σώματος τοσοῦτον μετεῖχεν ὅσον τῆς
[1]	τὴν ἡμῶν αὐτῶν παρουσίαν, τοῦ	τε	τὴν τιμὴν τῷ μακαρίῳ τοῖς
[2]	ἐμμελέστερον μετ´ ἐκείνου τὸ συμβὰν	ἀποκλαύσατε.	~Καίτοιγε εἰ καὶ μὴ ἐπ´
[2]	τῇ ἐκείνου κυβερνήσει τὴν ζωὴν	διηγάγετε.	Οὐ γὰρ ἥψατο ὑμῶν αἱρετικῶν
[4]	ὅς, ἐκκλησιάζων ὑμῖν ἀεὶ διεστέλλετο·	Βλέπετε,	λέγων, τοὺς κύνας, βλέπετε τοὺς
[4]	διεστέλλετο· Βλέπετε, λέγων, τοὺς κύνας,	βλέπετε	τοὺς κακοὺς ἐργάτας. Πολλοὶ οἱ
[4]	ἐν καιρῷ τῶν ἐκείνου φωνῶν	ὑπομνήσθητε,	ὅς, ἐκκλησιάζων ὑμῖν ἀεὶ διεστέλλετο·
[2]	καὶ ναυάγια ταῖς εὐπεριτρέπτοις ψυχαῖς.	Μήτε	δὲ ἅψαιτό ποτε, ὦ Δέσποτα
[5]	συμπάθειαν, εἴτε ὡς ὁμοδοξούντων κοινωνίαν,	εἴτε	καί, ὅπερ ἀληθέστερόν ἐστι, τῷ
[5]	διὰ τῆς ἀμελείας ἐπισπασαμένους Ταῦτα	εἴτε	ὡς γειτόνων συμπάθειαν, εἴτε ὡς
[5]	Ταῦτα εἴτε ὡς γειτόνων συμπάθειαν,	εἴτε	ὡς ὁμοδοξούντων κοινωνίαν, εἴτε καί,
[2]	εὐπεριτρέπτοις ψυχαῖς. Μήτε δὲ ἅψαιτό	ποτε,	ὦ Δέσποτα τῶν ἁπάντων, ὃς
[5]	δέξασθε, πεπεισμένοι ὅτι καύχημα ἡμῶν	ἐστε,	καθάπερ καὶ ἡμεῖς ὑμῶν εἰς
[3]	ἀφορμὴ κόρου τοῖς πειραθεῖσιν γίνεται,	ὥστε,	ὅσῳ ἐν πλείονι χρόνῳ τῆς
[4]	κάλλος τῆς Ἐκκλησίας ὑμῶν ἐχαρίσατο.	Ὥστε	οὐδὲ τῶν ἐφεξῆς ἀπελπιστέον. Οἶδε
[2]	τῆς ὑπ´ αὐτὸν Ἐκκλησίας διαμορφῶν,	ὥστε	τοὺς αὐτῷ συγγενομένους τοῖς πρὸ
[1]	θέας τῶν σκυθρωποτέρων συμμετασχεῖν, καὶ	ὥστε	τῶν ἀναγκαίων βουλευμάτων ὑμῖν κοινωνῆσαι.
[2]	τὴν χάριν ἔδωκας. Ἣν μὴ	προδῶτε	ὑμεῖς ἐν τῷ παρόντι καιρῷ,
[3]	τῆς ὑμετέρας ἐπιστασίας οὐκ ἐνδεῶς	εἶχε	τοῦ βίου, τοῦ τε σώματος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/04/2009