Chapitre |
[3] |
ζημίαν
οὐδὲ
ἐμὲ
αὐτὸν
διαφεύγει.
|
Σιωπᾷ |
μὲν
γλῶττα
ποταμοῖς
ἴσα
τὰς |
[1] |
τῆς
μνήμης
ἡμῶν
ἐκπεσεῖν,
ἢ
|
σιωπᾶσθαι |
ἄξιον
νομισθῆναι;
Πάντα
μὲν
γὰρ |
[5] |
νόμῳ
καὶ
τὸν
ἐκ
τοῦ
|
σιωπῆσαι |
κίνδυνον
ἐκκλινόντων,
μετὰ
πάσης
εὐνοίας |
[3] |
ἐπαισθάνεσθε·
σώματος
δὲ
δικαίου
καὶ
|
σκιὰ |
τοῦ
παντὸς
ἀξία
τοῖς
εὐλαβέσι. |
[3] |
κάλλιστος·
Ἐκκλησία
δὲ
μέμυκε
καὶ
|
σκυθρωπάζουσι |
πανηγύρεις
καὶ
τὸ
ἱερὸν
συνέδριον |
[1] |
ἀπ´
αὐτῆς
τῆς
θέας
τῶν
|
σκυθρωποτέρων |
συμμετασχεῖν,
καὶ
ὥστε
τῶν
ἀναγκαίων |
[3] |
τοῦ
βίου
ζημιωθεῖσα.
Νῦν
ἀπήνθηκέ
|
σοι |
κόσμος
ὁ
κάλλιστος·
Ἐκκλησία
δὲ |
[2] |
ὑπὲρ
πάντας
ἦν
τῷ
τῆς
|
σοφίας |
ἀρχαίῳ,
ἐκ
κοινῆς
συγχωρήσεως
τὸ |
[5] |
ψυχήν,
οἰκεῖον
ἕκαστον
ἑαυτοῦ
τὸ
|
σπουδαζόμενον |
κρίναντα
καὶ
τῆς
ἐφ´
ἑκάτερα |
[3] |
τὸ
μέλλον;
Τίς
ἐν
οὕτω
|
σταθερῷ |
καὶ
παγίῳ
τῆς
ψυχῆς
ἤθει |
[2] |
στῦλος
καὶ
ἑδραίωμα
τῆς
ἀληθείας,
|
στερέωμα |
τῆς
εἰς
Χριστὸν
πίστεως,
οἰκείοις |
[2] |
ἀγαθοῖς,
ἔρεισμα
πατρίδος,
Ἐκκλησιῶν
κόσμος,
|
στῦλος |
καὶ
ἑδραίωμα
τῆς
ἀληθείας,
στερέωμα |
[2] |
καὶ
ἐπέκεινα
φωστήρων
τρόπον
ἐκλάμψασι
|
συγγεγονέναι |
δοκεῖν.
Οὕτως
οὐδὲν
οἴκοθεν
οὐδὲ |
[2] |
Ἐκκλησίας
διαμορφῶν,
ὥστε
τοὺς
αὐτῷ
|
συγγενομένους |
τοῖς
πρὸ
διακοσίων
ἐτῶν
καὶ |
[2] |
τῆς
σοφίας
ἀρχαίῳ,
ἐκ
κοινῆς
|
συγχωρήσεως |
τὸ
πρωτεῖον
καρπούμενος.
Ὅσον
δὲ |
[2] |
κατὰ
τὴν
ἡλικίαν
ἐν
τοῖς
|
συλλόγοις |
τῶν
ὁμοτίμων
ἠξιοῦτο,
ἀλλ´
ὑπὲρ |
[5] |
ἡγούμενον,
μηδέ,
τὸ
τοῖς
πολλοῖς
|
συμβαῖνον, |
πρὸς
τὸν
πλησίον
τὴν
τῶν |
[2] |
προστησάμενοι,
ἐμμελέστερον
μετ´
ἐκείνου
τὸ
|
συμβὰν |
ἀποκλαύσατε.
~Καίτοιγε
εἰ
καὶ
μὴ |
[1] |
ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ
ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΙΚΗ.
~Ἀπῄτει
μὲν
τὰ
|
συμβάντα |
τὴν
ἡμῶν
αὐτῶν
παρουσίαν,
τοῦ |
[3] |
ἀνδρός
φημι
χρῆναι)
ἀλλ´
ἀνθρωπίνως
|
συμβουλεύω |
τὸ
λυπηρὸν
διαφέρειν.
Ἐπεὶ
ὅσα |
[1] |
αὐτῆς
τῆς
θέας
τῶν
σκυθρωποτέρων
|
συμμετασχεῖν, |
καὶ
ὥστε
τῶν
ἀναγκαίων
βουλευμάτων |
[5] |
ἐπισπασαμένους
Ταῦτα
εἴτε
ὡς
γειτόνων
|
συμπάθειαν, |
εἴτε
ὡς
ὁμοδοξούντων
κοινωνίαν,
εἴτε |
[3] |
ὅτι
καὶ
ὁ
χρόνος
αὔξησις
|
συμπαθείας |
καὶ
προσθήκη
φίλτρου,
οὐχὶ
ἀφορμὴ |
[1] |
πλήθει
τὸν
λόγον
προσάγειν,
οὕτω
|
συμπεπτωκυίας |
τῆς
ψυχῆς
ἡμῶν
ἐπὶ
τῇ |
[4] |
ἄλλον
ἐπ´
ἄλλῳ
προστιθεὶς
καὶ
|
συναρμόζων |
ἀεί,
οἷον
ἔκ
τινος
ἁρμοῦ |
[1] |
κοινωνῆσαι.
Ἐπεὶ
δὲ
τὴν
σωματικὴν
|
συνάφειαν |
πολλὰ
τὰ
διακωλύοντα,
λειπόμενον
ἦν |
[5] |
ὑμῖν,
ἢ
ἐπὶ
πλέον
τῷ
|
συνδέσμῳ |
τῆς
ἀγάπης
ἑνωθησόμεθα,
ἢ
πρὸς |
[3] |
σκυθρωπάζουσι
πανηγύρεις
καὶ
τὸ
ἱερὸν
|
συνέδριον |
τὸν
κορυφαῖον
ἐπιποθεῖ,
λόγοι
δὲ |
[1] |
τῷ
μακαρίῳ
τοῖς
οἰκειοτάτοις
ὑμῖν
|
συνεκπληρῶσαι |
καὶ
τοῦ
τῆς
ἐπὶ
τῷ |
[5] |
πρὸς
τὴν
εἰρήνην
τῶν
Ἐκκλησιῶν
|
συντρέχοντα |
ἡμῖν
οὐκ
ἔσχομεν
τὸν
μακάριον, |
[2] |
δεικνὺς
τὸ
παλαιὸν
τῆς
Ἐκκλησίας
|
σχῆμα, |
οἷον
ἀπό
τινος
ἱεροπρεποῦς
εἰκόνος, |
[2] |
Δέσποτα
τῶν
ἁπάντων,
ὃς
τῷ
|
σῷ |
θεράποντι
Γρηγορίῳ,
τῷ
ἐξ
ἀρχῆς |
[1] |
ὑμῖν
κοινωνῆσαι.
Ἐπεὶ
δὲ
τὴν
|
σωματικὴν |
συνάφειαν
πολλὰ
τὰ
διακωλύοντα,
λειπόμενον |
[3] |
τοσούτῳ
μᾶλλον
τῆς
ἀπολείψεως
ἐπαισθάνεσθε·
|
σώματος |
δὲ
δικαίου
καὶ
σκιὰ
τοῦ |
[3] |
εἶχε
τοῦ
βίου,
τοῦ
τε
|
σώματος |
τοσοῦτον
μετεῖχεν
ὅσον
τῆς
ψυχῆς |