HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Lettre à l'église de NéoCésarée

Liste des contextes (ordre alphabétique)

μ = 29 formes différentes pour 41 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[5]   συντρέχοντα ἡμῖν οὐκ ἔσχομεν τὸν μακάριον, διά τινας, ὡς αὐτὸς ἡμῖν

[4]   Ἐκκλησίας ὑμῶν Γρηγορίου μέχρι τοῦ μακαρίου τούτου, ἄλλον ἐπ´ ἄλλῳ προστιθεὶς

[5]   τῆς ὀρθῆς πίστεως, πρὸς τοῦ μακαρίου τούτου, διαναστῆναι τὴν ψυχήν, οἰκεῖον

[1]   τοῦ τε τὴν τιμὴν τῷ μακαρίῳ τοῖς οἰκειοτάτοις ὑμῖν συνεκπληρῶσαι καὶ

[1]   ἀνδρὸς θαύματα, ἐφ´ οἷς καὶ μάλιστα τὴν ζημίαν ἡμῖν ἀφόρητον ὑπάρχειν

[3]   χρόνῳ τῆς εὐεργεσίας πεπείρασθε, τοσούτῳ μᾶλλον τῆς ἀπολείψεως ἐπαισθάνεσθε· σώματος δὲ

[5]   πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς ἀγώνων, ὑπὸ μάρτυρι τῷ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις τοῖς

[5]   ἡμῶν τυχὸν οὐ προσδοκωμένους. ~Πάλαι με θέλοντα τῶν λόγων παύσασθαι ἡ

[4]   δὲ ἀναδεῖξαι, ὅς, ἀπὸ τοῦ μεγάλου προστάτου τῆς Ἐκκλησίας ὑμῶν Γρηγορίου

[3]   Τίς ὀξύτερον ἐκείνου προϊδέσθαι τὸ μέλλον; Τίς ἐν οὕτω σταθερῷ καὶ

[3]   κόσμος ὁ κάλλιστος· Ἐκκλησία δὲ μέμυκε καὶ σκυθρωπάζουσι πανηγύρεις καὶ τὸ

[4]   τινος ποιμένος ἐπιστασίᾳ. Ὃν ὑμέτερον μὲν αἰτῆσαι, φιλονεικίας πάσης καὶ φιλοπρωτίας

[1]   ἢ σιωπᾶσθαι ἄξιον νομισθῆναι; Πάντα μὲν γὰρ ἀθρόως εἰσάπαξ εἰπεῖν ἀμήχανον,

[3]   οὐδὲ ἐμὲ αὐτὸν διαφεύγει. Σιωπᾷ μὲν γλῶττα ποταμοῖς ἴσα τὰς ἀκοὰς

[3]   ἐπελθεῖν ἱκανός; Ὦ πόλις πολλοῖς μὲν ἤδη προειλημμένη πάθεσιν, ὑπ´ οὐδενός

[4]   κύνες. Τί λέγω κύνες; Λύκοι μὲν οὖν βαρεῖς, ἐν ἐπιφανείᾳ προβάτων

[1]   κοινωνεῖν ὑμῖν τῶν παρόντων. Τὰ μὲν οὖν τοῦ ἀνδρὸς θαύματα, ἐφ´

[1]   ~Τῌ ΕΚΚΛΗΣΙᾼ ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΙΚΗ. ~Ἀπῄτει μὲν τὰ συμβάντα τὴν ἡμῶν αὐτῶν

[1]   εἰπεῖν ἀμήχανον, τὸ δὲ ἐκ μέρους λέγειν δέδοικα μὴ προδοσίαν ἔχῃ

[4]   καὶ ἀγάγοι ἂν εἰς τὸ μέσον τοὺς παρ´ ἡμῶν τυχὸν οὐ

[2]   τὸν κορυφαῖον ἑαυτῶν προστησάμενοι, ἐμμελέστερον μετ´ ἐκείνου τὸ συμβὰν ἀποκλαύσατε. ~Καίτοιγε

[5]   ἐκ τοῦ σιωπῆσαι κίνδυνον ἐκκλινόντων, μετὰ πάσης εὐνοίας δέξασθε, πεπεισμένοι ὅτι

[3]   βίου, τοῦ τε σώματος τοσοῦτον μετεῖχεν ὅσον τῆς ψυχῆς τὸ καρτερὸν

[1]   ὑπάρχειν λογιζόμεθα, οὔτ´ ἂν ἐπιστολῆς μέτρον ὑποδέξαιτο, καὶ ἄλλως ἄωρον ἀνδραγαθημάτων

[4]   προστάτου τῆς Ἐκκλησίας ὑμῶν Γρηγορίου μέχρι τοῦ μακαρίου τούτου, ἄλλον ἐπ´

[5]   ἢ πρὸς παντελῆ διάστασιν· ὃ μὴ γένοιτο, οὐδὲ ἔσται τῇ τοῦ

[3]   συμβὰν ἀποκλαύσατε. ~Καίτοιγε εἰ καὶ μὴ ἐπ´ ἐσχάτου γήρως ἤλαυνεν ὁ

[2]   μὴ ὁμοιωθῶμεν ἐν τούτῳ τοῖς μὴ ἔχουσιν ἐλπίδα) ὑμεῖς, εἰ δοκεῖ,

[2]   (ὥσπερ οὖν οὔ φημι, ἵνα μὴ ὁμοιωθῶμεν ἐν τούτῳ τοῖς μὴ

[1]   δὲ ἐκ μέρους λέγειν δέδοικα μὴ προδοσίαν ἔχῃ τῆς ἀληθείας. ~Οἴχεται

[2]   ἀταραξίας τὴν χάριν ἔδωκας. Ἣν μὴ προδῶτε ὑμεῖς ἐν τῷ παρόντι

[2]   ὑμεῖς ἐν τῷ παρόντι καιρῷ, μηδὲ θρήνων ἀμετρίᾳ καὶ τῷ ἐκδότους

[5]   ἐκβάσεως πρῶτον αὐτὸν ἀπολαύσειν ἡγούμενον, μηδέ, τὸ τοῖς πολλοῖς συμβαῖνον, πρὸς

[2]   κρηπῖδα τῆς Ἐκκλησίας τῆς ἐπὶ μήκιστον ἀταραξίας τὴν χάριν ἔδωκας. Ἣν

[3]   προειλημμένη πάθεσιν, ὑπ´ οὐδενός γε μὴν οὕτως εἰς αὐτὰ τὰ καίρια

[2]   καὶ ναυάγια ταῖς εὐπεριτρέπτοις ψυχαῖς. Μήτε δὲ ἅψαιτό ποτε, ὦ Δέσποτα

[1]   ἐκείνου τοιοῦτον οἷον ἢ τῆς μνήμης ἡμῶν ἐκπεσεῖν, ἢ σιωπᾶσθαι ἄξιον

[4]   τὸν θρῆνον αἴρουσιν. ~Ἀλλὰ ποῦ μοι ὁ λόγος ὑφ´ ἡδονῆς τῶν

[2]   ἂν ἐπιζητήσειε, πρὸς ὑμᾶς ἀποβλέπων. Μόνοι γὰρ ὧν ἴσμεν, ἢ κομιδῇ

[3]   τὸν κορυφαῖον ἐπιποθεῖ, λόγοι δὲ μυστικοὶ τὸν ἐξηγητὴν ἀναμένουσιν, οἱ παῖδες

[2]   ὁ ἀνήρ, ἀλλά, κατὰ τὴν Μωσέως εὐλογίαν, ᾔδει προκομίζειν ἐκ τῶν

Chapitre
[5]	συντρέχοντα ἡμῖν οὐκ ἔσχομεν τὸν	μακάριον,	διά τινας, ὡς αὐτὸς ἡμῖν
[4]	Ἐκκλησίας ὑμῶν Γρηγορίου μέχρι τοῦ	μακαρίου	τούτου, ἄλλον ἐπ´ ἄλλῳ προστιθεὶς
[5]	τῆς ὀρθῆς πίστεως, πρὸς τοῦ	μακαρίου	τούτου, διαναστῆναι τὴν ψυχήν, οἰκεῖον
[1]	τοῦ τε τὴν τιμὴν τῷ	μακαρίῳ	τοῖς οἰκειοτάτοις ὑμῖν συνεκπληρῶσαι καὶ
[1]	ἀνδρὸς θαύματα, ἐφ´ οἷς καὶ	μάλιστα	τὴν ζημίαν ἡμῖν ἀφόρητον ὑπάρχειν
[3]	χρόνῳ τῆς εὐεργεσίας πεπείρασθε, τοσούτῳ	μᾶλλον	τῆς ἀπολείψεως ἐπαισθάνεσθε· σώματος δὲ
[5]	πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς ἀγώνων, ὑπὸ	μάρτυρι	τῷ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις τοῖς
[5]	ἡμῶν τυχὸν οὐ προσδοκωμένους. ~Πάλαι	με	θέλοντα τῶν λόγων παύσασθαι ἡ
[4]	δὲ ἀναδεῖξαι, ὅς, ἀπὸ τοῦ	μεγάλου	προστάτου τῆς Ἐκκλησίας ὑμῶν Γρηγορίου
[3]	Τίς ὀξύτερον ἐκείνου προϊδέσθαι τὸ	μέλλον;	Τίς ἐν οὕτω σταθερῷ καὶ
[3]	κόσμος ὁ κάλλιστος· Ἐκκλησία δὲ	μέμυκε	καὶ σκυθρωπάζουσι πανηγύρεις καὶ τὸ
[4]	τινος ποιμένος ἐπιστασίᾳ. Ὃν ὑμέτερον	μὲν	αἰτῆσαι, φιλονεικίας πάσης καὶ φιλοπρωτίας
[1]	ἢ σιωπᾶσθαι ἄξιον νομισθῆναι; Πάντα	μὲν	γὰρ ἀθρόως εἰσάπαξ εἰπεῖν ἀμήχανον,
[3]	οὐδὲ ἐμὲ αὐτὸν διαφεύγει. Σιωπᾷ	μὲν	γλῶττα ποταμοῖς ἴσα τὰς ἀκοὰς
[3]	ἐπελθεῖν ἱκανός; Ὦ πόλις πολλοῖς	μὲν	ἤδη προειλημμένη πάθεσιν, ὑπ´ οὐδενός
[4]	κύνες. Τί λέγω κύνες; Λύκοι	μὲν	οὖν βαρεῖς, ἐν ἐπιφανείᾳ προβάτων
[1]	κοινωνεῖν ὑμῖν τῶν παρόντων. Τὰ	μὲν	οὖν τοῦ ἀνδρὸς θαύματα, ἐφ´
[1]	~Τῌ ΕΚΚΛΗΣΙᾼ ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΙΚΗ. ~Ἀπῄτει	μὲν	τὰ συμβάντα τὴν ἡμῶν αὐτῶν
[1]	εἰπεῖν ἀμήχανον, τὸ δὲ ἐκ	μέρους	λέγειν δέδοικα μὴ προδοσίαν ἔχῃ
[4]	καὶ ἀγάγοι ἂν εἰς τὸ	μέσον	τοὺς παρ´ ἡμῶν τυχὸν οὐ
[2]	τὸν κορυφαῖον ἑαυτῶν προστησάμενοι, ἐμμελέστερον	μετ´	ἐκείνου τὸ συμβὰν ἀποκλαύσατε. ~Καίτοιγε
[5]	ἐκ τοῦ σιωπῆσαι κίνδυνον ἐκκλινόντων,	μετὰ	πάσης εὐνοίας δέξασθε, πεπεισμένοι ὅτι
[3]	βίου, τοῦ τε σώματος τοσοῦτον	μετεῖχεν	ὅσον τῆς ψυχῆς τὸ καρτερὸν
[1]	ὑπάρχειν λογιζόμεθα, οὔτ´ ἂν ἐπιστολῆς	μέτρον	ὑποδέξαιτο, καὶ ἄλλως ἄωρον ἀνδραγαθημάτων
[4]	προστάτου τῆς Ἐκκλησίας ὑμῶν Γρηγορίου	μέχρι	τοῦ μακαρίου τούτου, ἄλλον ἐπ´
[5]	ἢ πρὸς παντελῆ διάστασιν· ὃ	μὴ	γένοιτο, οὐδὲ ἔσται τῇ τοῦ
[3]	συμβὰν ἀποκλαύσατε. ~Καίτοιγε εἰ καὶ	μὴ	ἐπ´ ἐσχάτου γήρως ἤλαυνεν ὁ
[2]	μὴ ὁμοιωθῶμεν ἐν τούτῳ τοῖς	μὴ	ἔχουσιν ἐλπίδα) ὑμεῖς, εἰ δοκεῖ,
[2]	(ὥσπερ οὖν οὔ φημι, ἵνα	μὴ	ὁμοιωθῶμεν ἐν τούτῳ τοῖς μὴ
[1]	δὲ ἐκ μέρους λέγειν δέδοικα	μὴ	προδοσίαν ἔχῃ τῆς ἀληθείας. ~Οἴχεται
[2]	ἀταραξίας τὴν χάριν ἔδωκας. Ἣν	μὴ	προδῶτε ὑμεῖς ἐν τῷ παρόντι
[2]	ὑμεῖς ἐν τῷ παρόντι καιρῷ,	μηδὲ	θρήνων ἀμετρίᾳ καὶ τῷ ἐκδότους
[5]	ἐκβάσεως πρῶτον αὐτὸν ἀπολαύσειν ἡγούμενον,	μηδέ,	τὸ τοῖς πολλοῖς συμβαῖνον, πρὸς
[2]	κρηπῖδα τῆς Ἐκκλησίας τῆς ἐπὶ	μήκιστον	ἀταραξίας τὴν χάριν ἔδωκας. Ἣν
[3]	προειλημμένη πάθεσιν, ὑπ´ οὐδενός γε	μὴν	οὕτως εἰς αὐτὰ τὰ καίρια
[2]	καὶ ναυάγια ταῖς εὐπεριτρέπτοις ψυχαῖς.	Μήτε	δὲ ἅψαιτό ποτε, ὦ Δέσποτα
[1]	ἐκείνου τοιοῦτον οἷον ἢ τῆς	μνήμης	ἡμῶν ἐκπεσεῖν, ἢ σιωπᾶσθαι ἄξιον
[4]	τὸν θρῆνον αἴρουσιν. ~Ἀλλὰ ποῦ	μοι	ὁ λόγος ὑφ´ ἡδονῆς τῶν
[2]	ἂν ἐπιζητήσειε, πρὸς ὑμᾶς ἀποβλέπων.	Μόνοι	γὰρ ὧν ἴσμεν, ἢ κομιδῇ
[3]	τὸν κορυφαῖον ἐπιποθεῖ, λόγοι δὲ	μυστικοὶ	τὸν ἐξηγητὴν ἀναμένουσιν, οἱ παῖδες
[2]	ὁ ἀνήρ, ἀλλά, κατὰ τὴν	Μωσέως	εὐλογίαν, ᾔδει προκομίζειν ἐκ τῶν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/04/2009