Chapitre
[3]	ταῖς ἀλγηδόσιν αὐτοῦ δεικνύναι. Τυχὸν	δ´	ἄν τις ὑμῶν ὑπολάβοι ὅτι
[4]	ὁ λόγος ὑφ´ ἡδονῆς τῶν	δακρύων	ἐκφέρεται; Οὐκ ἀνανήψομεν; Οὐχ ἡμῶν
[4]	τὰς ψυχὰς καθαρεύοντας, τοῦ Κυρίου	δὲ	ἀναδεῖξαι, ὅς, ἀπὸ τοῦ μεγάλου
[2]	ναυάγια ταῖς εὐπεριτρέπτοις ψυχαῖς. Μήτε	δὲ	ἅψαιτό ποτε, ὦ Δέσποτα τῶν
[3]	ἴσα τὰς ἀκοὰς ἐπικλύζουσα, καρδίας	δὲ	βάθος, οὐδενὶ τέως καταληπτόν, ὀνείρων
[3]	μᾶλλον τῆς ἀπολείψεως ἐπαισθάνεσθε· σώματος	δὲ	δικαίου καὶ σκιὰ τοῦ παντὸς
[5]	νῦν εἴποιμι βλάσφημον οὐδέν. Τοῦτο	δὲ	εἰδέναι ὑμᾶς βουλόμεθα, ὅτι εἰ
[1]	ἀθρόως εἰσάπαξ εἰπεῖν ἀμήχανον, τὸ	δὲ	ἐκ μέρους λέγειν δέδοικα μὴ
[3]	σοι κόσμος ὁ κάλλιστος· Ἐκκλησία	δὲ	μέμυκε καὶ σκυθρωπάζουσι πανηγύρεις καὶ
[3]	συνέδριον τὸν κορυφαῖον ἐπιποθεῖ, λόγοι	δὲ	μυστικοὶ τὸν ἐξηγητὴν ἀναμένουσιν, οἱ
[1]	ἀναγκαίων βουλευμάτων ὑμῖν κοινωνῆσαι. Ἐπεὶ	δὲ	τὴν σωματικὴν συνάφειαν πολλὰ τὰ
[2]	συγχωρήσεως τὸ πρωτεῖον καρπούμενος. Ὅσον	δὲ	τῆς τοιαύτης ἀγωγῆς τὸ κέρδος
[1]	τὸ δὲ ἐκ μέρους λέγειν	δέδοικα	μὴ προδοσίαν ἔχῃ τῆς ἀληθείας.
[2]	τοῖς ἐφεδρεύουσι πρόησθε. Ἀλλ´ εἰ	δεῖ	πάντως θρηνεῖν (ὥσπερ οὖν οὔ
[3]	καρτερὸν ἐν ταῖς ἀλγηδόσιν αὐτοῦ	δεικνύναι.	Τυχὸν δ´ ἄν τις ὑμῶν
[2]	θεσμῶν, νεωτεροποιίας ἐχθρός· ἐν ἑαυτῷ	δεικνὺς	τὸ παλαιὸν τῆς Ἐκκλησίας σχῆμα,
[5]	κίνδυνον ἐκκλινόντων, μετὰ πάσης εὐνοίας	δέξασθε,	πεπεισμένοι ὅτι καύχημα ἡμῶν ἐστε,
[3]	δῆμος τὸν προστάτην, οἱ βίου	δεόμενοι	τὸν τροφέα· πάντες ἐκ τῶν
[2]	Μήτε δὲ ἅψαιτό ποτε, ὦ	Δέσποτα	τῶν ἁπάντων, ὃς τῷ σῷ
[4]	Οὐκ ἀποβλέψομεν πρὸς τὸν κοινὸν	Δεσπότην,	ὅς, ἕκαστον τῶν ἁγίων τῇ
[2]	τῆς ἀληθείας. ~Οἴχεται ἀνὴρ διαφανέστατα	δὴ	τῶν καθ´ ἑαυτὸν πᾶσιν ὁμοῦ
[3]	ἐν τέλει τὸν ἔξαρχον, ὁ	δῆμος	τὸν προστάτην, οἱ βίου δεόμενοι
[5]	λαθεῖν ἅπαντας ἴδιον ἑαυτοῖς κακὸν	διὰ	τῆς ἀμελείας ἐπισπασαμένους Ταῦτα εἴτε
[5]	ἡμῖν οὐκ ἔσχομεν τὸν μακάριον,	διά	τινας, ὡς αὐτὸς ἡμῖν διεβεβαιοῦτο,
[1]	πολλὰ τὰ διακωλύοντα, λειπόμενον ἦν	διὰ	τοῦ γράμματος κοινωνεῖν ὑμῖν τῶν
[2]	τοὺς αὐτῷ συγγενομένους τοῖς πρὸ	διακοσίων	ἐτῶν καὶ ἐπέκεινα φωστήρων τρόπον
[1]	τὴν σωματικὴν συνάφειαν πολλὰ τὰ	διακωλύοντα,	λειπόμενον ἦν διὰ τοῦ γράμματος
[2]	εἶδος τῆς ὑπ´ αὐτὸν Ἐκκλησίας	διαμορφῶν,	ὥστε τοὺς αὐτῷ συγγενομένους τοῖς
[5]	πίστεως, πρὸς τοῦ μακαρίου τούτου,	διαναστῆναι	τὴν ψυχήν, οἰκεῖον ἕκαστον ἑαυτοῦ
[5]	ἀπωθεῖσθαι, εἶτα, ἑκάστου τῇ αὐτῇ	διανοίᾳ	τῶν πραγμάτων ὀλιγωροῦντος, λαθεῖν ἅπαντας
[3]	ὑμῶν ἐπὶ ταύτης εἶναι τῆς	διανοίας	(οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἀμελῶς ἔχειν
[4]	τῆς οἰκουμένης τὸ Χριστοῦ ποίμνιον	διασπῶσιν.	Οὓς φυλακτέον ὑμῖν ἐγρηγορικοῦ τινος
[5]	ἀγάπης ἑνωθησόμεθα, ἢ πρὸς παντελῆ	διάστασιν·	ὃ μὴ γένοιτο, οὐδὲ ἔσται
[2]	ἔχῃ τῆς ἀληθείας. ~Οἴχεται ἀνὴρ	διαφανέστατα	δὴ τῶν καθ´ ἑαυτὸν πᾶσιν
[3]	ἀλλ´ ἀνθρωπίνως συμβουλεύω τὸ λυπηρὸν	διαφέρειν.	Ἐπεὶ ὅσα γέ ἐστιν εἰπεῖν
[3]	τὴν ζημίαν οὐδὲ ἐμὲ αὐτὸν	διαφεύγει.	Σιωπᾷ μὲν γλῶττα ποταμοῖς ἴσα
[5]	διά τινας, ὡς αὐτὸς ἡμῖν	διεβεβαιοῦτο,	προλήψεις, ἀλλ´ οὖν γε τῆς
[4]	ὑπομνήσθητε, ὅς, ἐκκλησιάζων ὑμῖν ἀεὶ	διεστέλλετο·	Βλέπετε, λέγων, τοὺς κύνας, βλέπετε
[2]	τῇ ἐκείνου κυβερνήσει τὴν ζωὴν	διηγάγετε.	Οὐ γὰρ ἥψατο ὑμῶν αἱρετικῶν
[3]	ἀσθενέστερον, ὅσα γε πρὸς ἀνθρώπους,	διιπτάμενον	οἴχεται. Τίς ὀξύτερον ἐκείνου προϊδέσθαι
[3]	τῆς ἀπολείψεως ἐπαισθάνεσθε· σώματος δὲ	δικαίου	καὶ σκιὰ τοῦ παντὸς ἀξία
[5]	Κυρίου, καὶ ὅτι ἐκ τοῦ	δοθησομένου	ποιμένος ὑμῖν, ἢ ἐπὶ πλέον
[2]	μὴ ἔχουσιν ἐλπίδα) ὑμεῖς, εἰ	δοκεῖ,	οἷόν τις χορὸς πενθήρης τὸν
[2]	ἐπέκεινα φωστήρων τρόπον ἐκλάμψασι συγγεγονέναι	δοκεῖν.	Οὕτως οὐδὲν οἴκοθεν οὐδὲ νεωτέρας
[4]	βαρεῖς, ἐν ἐπιφανείᾳ προβάτων τὸ	δολερὸν	ὑποκρύπτοντες, πανταχοῦ τῆς οἰκουμένης τὸ
[2]	εἰς Χριστὸν πίστεως, οἰκείοις ἀσφάλεια,	δυσμαχώτατος	τοῖς ὑπεναντίοις, φύλαξ πατρῴων θεσμῶν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/04/2009