Chapitre |
[1] |
σιωπᾶσθαι
ἄξιον
νομισθῆναι;
Πάντα
μὲν
|
γὰρ |
ἀθρόως
εἰσάπαξ
εἰπεῖν
ἀμήχανον,
τὸ |
[3] |
ταύτης
εἶναι
τῆς
διανοίας
(οὐδὲ
|
γὰρ |
αὐτὸς
ἀμελῶς
ἔχειν
τοῦ
ἀνδρός |
[2] |
κυβερνήσει
τὴν
ζωὴν
διηγάγετε.
Οὐ
|
γὰρ |
ἥψατο
ὑμῶν
αἱρετικῶν
πνευμάτων
ζάλη, |
[4] |
οὐδὲ
τῶν
ἐφεξῆς
ἀπελπιστέον.
Οἶδε
|
γὰρ |
Κύριος
τοὺς
ὄντας
αὐτοῦ,
καὶ
|
[1] |
ἡμῶν
ἐπὶ
τῇ
λύπῃ.
Τί
|
γὰρ |
τῶν
ἐκείνου
τοιοῦτον
οἷον
ἢ |
[2] |
ἐπιζητήσειε,
πρὸς
ὑμᾶς
ἀποβλέπων.
Μόνοι
|
γὰρ |
ὧν
ἴσμεν,
ἢ
κομιδῇ
γε
|
[2] |
γὰρ
ὧν
ἴσμεν,
ἢ
κομιδῇ
|
γε
|
ἐν
ὀλίγοις,
ἐν
χειμῶνι
τοσούτῳ |
[3] |
τὸ
λυπηρὸν
διαφέρειν.
Ἐπεὶ
ὅσα
|
γέ |
ἐστιν
εἰπεῖν
ἀποκλαιομένους
τὴν
ζημίαν |
[3] |
ἤδη
προειλημμένη
πάθεσιν,
ὑπ´
οὐδενός
|
γε |
μὴν
οὕτως
εἰς
αὐτὰ
τὰ |
[3] |
ἀξία
τοῖς
εὐλαβέσι.
Καὶ
εἴη
|
γε |
πολλοὺς
ὑμῶν
ἐπὶ
ταύτης
εἶναι |
[3] |
τέως
καταληπτόν,
ὀνείρων
ἀσθενέστερον,
ὅσα
|
γε |
πρὸς
ἀνθρώπους,
διιπτάμενον
οἴχεται.
Τίς |
[5] |
ἡμῖν
διεβεβαιοῦτο,
προλήψεις,
ἀλλ´
οὖν
|
γε |
τῆς
πρὸς
αὐτὸν
ὁμοδοξίας
καὶ |
[3] |
ὁ
ἀνήρ,
ἀλλ´
οὖν
τοῦ
|
γε |
χρόνου
ἕνεκεν
τῆς
ὑμετέρας
ἐπιστασίας
|
[5] |
ἀμελείας
ἐπισπασαμένους
Ταῦτα
εἴτε
ὡς
|
γειτόνων |
συμπάθειαν,
εἴτε
ὡς
ὁμοδοξούντων
κοινωνίαν, |
[4] |
ἕκαστον
τῶν
ἁγίων
τῇ
ἰδίᾳ
|
γενεᾷ |
ἐπιτρέψας
ὑπηρετήσασθαι,
τοῖς
καθήκουσι
χρόνοις
|
[4] |
Οὐκ
ἀνανήψομεν;
Οὐχ
ἡμῶν
αὐτῶν
|
γενησόμεθα; |
Οὐκ
ἀποβλέψομεν
πρὸς
τὸν
κοινὸν |
[5] |
πρὸς
παντελῆ
διάστασιν·
ὃ
μὴ
|
γένοιτο, |
οὐδὲ
ἔσται
τῇ
τοῦ
Θεοῦ |
[3] |
εἰ
καὶ
μὴ
ἐπ´
ἐσχάτου
|
γήρως |
ἤλαυνεν
ὁ
ἀνήρ,
ἀλλ´
οὖν |
[3] |
οὐχὶ
ἀφορμὴ
κόρου
τοῖς
πειραθεῖσιν
|
γίνεται, |
ὥστε,
ὅσῳ
ἐν
πλείονι
χρόνῳ |
[3] |
ἐμὲ
αὐτὸν
διαφεύγει.
Σιωπᾷ
μὲν
|
γλῶττα |
ποταμοῖς
ἴσα
τὰς
ἀκοὰς
ἐπικλύζουσα, |
[1] |
διακωλύοντα,
λειπόμενον
ἦν
διὰ
τοῦ
|
γράμματος |
κοινωνεῖν
ὑμῖν
τῶν
παρόντων.
Τὰ |
[4] |
μεγάλου
προστάτου
τῆς
Ἐκκλησίας
ὑμῶν
|
Γρηγορίου |
μέχρι
τοῦ
μακαρίου
τούτου,
ἄλλον |
[2] |
ἁπάντων,
ὃς
τῷ
σῷ
θεράποντι
|
Γρηγορίῳ, |
τῷ
ἐξ
ἀρχῆς
πηξαμένῳ
τὴν
|