Chapitre |
[1] |
σημαῖνον
τὴν
ἀπευκτὴν
ἀγγελίαν.
Ἐφ´
|
ᾧ |
ὅσον
μὲν
ἐστέναξα
καὶ
ὅσον |
[2] |
ἡμῶν
προενεγκεῖν
νῦν,
τὸν
λογισμὸν
|
λέγω |
τὸν
σώφρονα,
ὃς
καὶ
ἐν |
[1] |
φαιδρότης
ἠφάνισται,
καὶ
ἐγενόμεθα
τῷ
|
βίῳ |
διήγημα
σκυθρωπόν.
Ἐὰν
μὲν
οὖν |
[2] |
πλεῖον
προσταλαιπωρεῖν
τῷ
ὀδυνηρῷ
τούτῳ
|
βίῳ |
καταλιμπάνονται.
Ὥστε
ἐπὶ
πᾶσι
προσκυνεῖν |
[1] |
ἀπαθῶς
ἐνεγκεῖν
τὸ
συμβάν,
ἢ
|
μετρίῳ |
πάθει
τὴν
ψυχὴν
καταληφθῆναι;
Οἴκου |
[2] |
ὁ
Κύριος
ἀφείλετο·
ὡς
τῷ
|
Κυρίῳ |
ἔδοξεν,
οὕτω
καὶ
ἐγένετο.
Ἡμέτερον |
[2] |
μετρίαν
τοῦ
κακοῦ
λύσιν.
Διὸ
|
παρακαλῶ |
σε,
ὡς
γενναῖον
ἀγωνιστήν,
στῆναι |
[2] |
δόξης
ἀπόκεινται·
ἐὰν
ἐπιτρέψωμεν
τῷ
|
λογισμῷ |
ταῦτα
ἡμῖν
κατεπᾴδειν,
τάχα
ἂν
|
[2] |
Μικρὸν
ἀναμείνωμεν
καὶ
συνεσόμεθα
τῷ
|
ποθουμένῳ. |
Εἰ
γὰρ
καὶ
θᾶττον
τὴν |
[1] |
οὕτω
λίθινος
τὴν
καρδίαν,
ἢ
|
ἔξω |
παντελῶς
τῆς
ἀνθρωπίνης
φύσεως,
ὥστε |
[1] |
~ΠΡΟΣ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΝ
ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΙΚΗ.
|
~Οὔπω |
εἶχον
τρίτην
ἢ
τετάρτην
ἡμέραν |
[2] |
δὲ
ἐπὶ
πλεῖον
προσταλαιπωρεῖν
τῷ
|
ὀδυνηρῷ |
τούτῳ
βίῳ
καταλιμπάνονται.
Ὥστε
ἐπὶ |
[2] |
τῆς
μεγάλης
ὑπομονῆς
μεγάλοι
παρὰ
|
τῷ |
Ἀθλοθέτῃ
οἱ
στέφανοι
τῆς
δόξης |
[1] |
μυρίαις
εὐχαῖς
ἐντραφέν,
ἐν
αὐτῷ
|
τῷ |
ἄνθει
τῆς
ἡλικίας
ὤν,
ἐκ |
[2] |
τῆς
πληγῆς
καὶ
μὴ
ὑποπεσεῖν
|
τῷ |
βάρει
τῆς
λύπης,
μηδὲ
καταποθῆναι |
[1] |
ἡ
φαιδρότης
ἠφάνισται,
καὶ
ἐγενόμεθα
|
τῷ |
βίῳ
διήγημα
σκυθρωπόν.
Ἐὰν
μὲν |
[2] |
ἔδωκεν,
ὁ
Κύριος
ἀφείλετο·
ὡς
|
τῷ |
Κυρίῳ
ἔδοξεν,
οὕτω
καὶ
ἐγένετο. |
[2] |
τῆς
δόξης
ἀπόκεινται·
ἐὰν
ἐπιτρέψωμεν
|
τῷ |
λογισμῷ
ταῦτα
ἡμῖν
κατεπᾴδειν,
τάχα |
[2] |
οἳ
δὲ
ἐπὶ
πλεῖον
προσταλαιπωρεῖν
|
τῷ |
ὀδυνηρῷ
τούτῳ
βίῳ
καταλιμπάνονται.
Ὥστε |
[1] |
ἄνθρωποι,
μεθ´
ἡμῶν
στένοντες,
παρισῶσαι
|
τῷ |
πάθει
τὸν
ὀδυρμὸν
οὐ
δυνήσονται· |
[2] |
ὑπεδέξατο.
Μικρὸν
ἀναμείνωμεν
καὶ
συνεσόμεθα
|
τῷ |
ποθουμένῳ.
Εἰ
γὰρ
καὶ
θᾶττον
|
[2] |
ἀπεστερήθημεν
τοῦ
παιδός,
ἀλλ´
ἀπεδώκαμεν
|
τῷ |
χρήσαντι·
οὐδὲ
ἠφανίσθη
αὐτοῦ
ἡ
|
[2] |
ᾖ.
Αὐτὸς
γὰρ
οἶδε
πῶς
|
ἑκάστῳ |
διατίθησι
τὸ
συμφέρον
καὶ
διὰ |
[2] |
ἤθους
τῆς
αὐτῆς
τοῖς
ἐν
|
Χριστῷ |
νηπίοις
ἀναπαύσεως
τύχωμεν.
|
[1] |
ὑπὸ
μυρίαις
εὐχαῖς
ἐντραφέν,
ἐν
|
αὐτῷ |
τῷ
ἄνθει
τῆς
ἡλικίας
ὤν, |
[2] |
ἀφείλετο·
ὡς
τῷ
Κυρίῳ
ἔδοξεν,
|
οὕτω |
καὶ
ἐγένετο.
Ἡμέτερον
ποιησώμεθα
τὸ |
[1] |
καὶ
λέγειν;
Καὶ
γὰρ
τίς
|
οὕτω |
λίθινος
τὴν
καρδίαν,
ἢ
ἔξω |
[2] |
ἐπὶ
πλεῖον
προσταλαιπωρεῖν
τῷ
ὀδυνηρῷ
|
τούτῳ |
βίῳ
καταλιμπάνονται.
Ὥστε
ἐπὶ
πᾶσι |