Chapitre
[2]	οἰκονομουμένων διαφεύγωσιν ἡμᾶς, ἀλλὰ πάντως	γε	τὸ παρὰ τοῦ σοφοῦ καὶ
[1]	τὰς λύπας ἰδίας ἑαυτῶν ποιουμένων.	Καίτοιγε	ἐδόκει τὰ μέχρι τοῦ παρόντος
[1]	ὁ χρόνος τοῦ βίου, πάντες	δὲ	ἄνθρωποι, μεθ´ ἡμῶν στένοντες, παρισῶσαι
[2]	μὲν θᾶττον ἐντεῦθεν ἀπάγονται, οἳ	δὲ	ἐπὶ πλεῖον προσταλαιπωρεῖν τῷ ὀδυνηρῷ
[1]	λυποῦντα ὑμᾶς, ἐν τοῖς πλείστοις	δὲ	κατὰ ῥοῦν ὑμῖν τὰ πράγματα
[2]	ὑποπεσεῖν τῷ βάρει τῆς λύπης,	μηδὲ	καταποθῆναι τὴν ψυχήν, ἐκεῖνο πεπεισμένον
[1]	ἔτι ἀμφίβολος ὤν, διὰ τὸ	μηδὲ	σαφῶς δυνηθῆναι ἡμῖν τὸν μηνυτὴν
[2]	κἂν ἐπίπονον ᾖ. Αὐτὸς γὰρ	οἶδε	πῶς ἑκάστῳ διατίθησι τὸ συμφέρον
[2]	καὶ ἐν ταῖς εὐημερίαις μέτρα	οἶδε	ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν ὁρίζειν, καὶ
[2]	παιδός, ἀλλ´ ἀπεδώκαμεν τῷ χρήσαντι·	οὐδὲ	ἠφανίσθη αὐτοῦ ἡ ζωή, ἀλλ´
[2]	τοῦ κακοῦ λύσιν. Διὸ παρακαλῶ	σε,	ὡς γενναῖον ἀγωνιστήν, στῆναι πρὸς
[2]	ἀνθρωπίνων, καὶ ὑποβάλλειν ἡμῖν ἅ	τε	εἴδομεν, ἅ τε ἠκούσαμεν, ὅτι
[1]	ἀρχῆς προσπεφυκότων ὑμῖν καὶ τάς	τε	εὐφροσύνας ὑμῶν καὶ τὰς λύπας
[2]	ἡμῖν ἅ τε εἴδομεν, ἅ	τε	ἠκούσαμεν, ὅτι γέμει ὁ βίος
[1]	ἔξω παντελῶς τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως,	ὥστε	ἀπαθῶς ἐνεγκεῖν τὸ συμβάν, ἢ
[2]	τῷ ὀδυνηρῷ τούτῳ βίῳ καταλιμπάνονται.	Ὥστε	ἐπὶ πᾶσι προσκυνεῖν αὐτοῦ τὴν
[1]	ἐκλῦσαι καὶ εἰς συμπάθειαν ἀγαγεῖν;	Ὥστε	οὐδὲν μέγα, εἰ καὶ ἡμῶν
[2]	τὸ βέλτιον διημείφθη· οὐ γῆ	κατέκρυψε	τὸν ἀγαπητὸν ἡμῶν, ἀλλ´ οὐρανὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/04/2009