Chapitre |
[1] |
πράγματα
φέρεσθαι·
ἀλλ´
ἀθρόως,
βασκανίᾳ
|
δαίμονος, |
πᾶσα
τοῦ
οἴκου
ἐκείνου
ἡ
|
[1] |
ποτνιᾶσθαι
ἐπὶ
τοῖς
συμβᾶσι
καὶ
|
δακρύειν |
βουλώμεθα,
οὐκ
ἐξαρκέσει
ἡμῖν
ὁ |
[1] |
κἂν
τὸ
τῶν
ποταμῶν
ῥεῦμα
|
δάκρυον |
γένηται,
ἐκπληρῶσαι
τῶν
συμβάντων
τὸν |
[1] |
μὲν
ἐστέναξα
καὶ
ὅσον
ἀφῆκα
|
δάκρυον |
τί
χρὴ
καὶ
λέγειν;
Καὶ |
[1] |
ὁ
χρόνος
τοῦ
βίου,
πάντες
|
δὲ |
ἄνθρωποι,
μεθ´
ἡμῶν
στένοντες,
παρισῶσαι |
[2] |
μὲν
θᾶττον
ἐντεῦθεν
ἀπάγονται,
οἳ
|
δὲ
|
ἐπὶ
πλεῖον
προσταλαιπωρεῖν
τῷ
ὀδυνηρῷ |
[1] |
λυποῦντα
ὑμᾶς,
ἐν
τοῖς
πλείστοις
|
δὲ |
κατὰ
ῥοῦν
ὑμῖν
τὰ
πράγματα |
[2] |
ἀνεφθέγξατο,
ἐπὶ
μιᾶς
τραπέζης
ἰδὼν
|
δέκα |
παῖδας
ἐν
βραχείᾳ
καιροῦ
ῥοπῇ |
[2] |
ἀναμένει
κατάλυμα.
Μόνον
γένοιτο
ἡμᾶς
|
δι´ |
ἀρετῆς
τῇ
καθαρότητι
ἐκείνου
ὁμοιωθῆναι, |
[2] |
γάρ
τις
αἰτία
ἀνθρώποις
ἀκατάληπτος,
|
δι´ |
ἣν
οἳ
μὲν
θᾶττον
ἐντεῦθεν |
[1] |
οὐδὲν
μέγα,
εἰ
καὶ
ἡμῶν
|
διὰ
|
βάθους
ἥψατο
τὸ
κακόν,
ὁλοκλήρως |
[2] |
κεκοιμημένοις
τοὺς
εἰς
Χριστὸν
πεπιστευκότας,
|
διὰ |
τὴν
ἐλπίδα
τῆς
ἀναστάσεως,
καὶ |
[2] |
ἑκάστῳ
διατίθησι
τὸ
συμφέρον
καὶ
|
διὰ |
τί
ἄνισα
ἡμῖν
τοῦ
βίου |
[2] |
τῇ
καθαρότητι
ἐκείνου
ὁμοιωθῆναι,
ἵνα
|
διὰ |
τὸ
ἄδολον
τοῦ
ἤθους
τῆς |
[1] |
πάθους,
καὶ
ἔτι
ἀμφίβολος
ὤν,
|
διὰ |
τὸ
μηδὲ
σαφῶς
δυνηθῆναι
ἡμῖν |
[1] |
τὴν
ψυχὴν
καταληφθῆναι;
Οἴκου
λαμπροῦ
|
διαδοχή, |
ἔρεισμα
γένους,
πατρίδος
ἐλπίς,
γονέων |
[2] |
Αὐτὸς
γὰρ
οἶδε
πῶς
ἑκάστῳ
|
διατίθησι |
τὸ
συμφέρον
καὶ
διὰ
τί |
[2] |
λόγοι
τῶν
παρὰ
Θεοῦ
οἰκονομουμένων
|
διαφεύγωσιν |
ἡμᾶς,
ἀλλὰ
πάντως
γε
τὸ |
[1] |
ἠφάνισται,
καὶ
ἐγενόμεθα
τῷ
βίῳ
|
διήγημα |
σκυθρωπόν.
Ἐὰν
μὲν
οὖν
ποτνιᾶσθαι
|
[1] |
μηνυτὴν
τῶν
ἀνιαρῶν
τὸ
συμβὰν
|
διηγήσασθαι |
καὶ
τὸ
ἀπεύχεσθαι
ἀληθῆ
εἶναι, |
[2] |
ζωή,
ἀλλ´
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον
|
διημείφθη· |
οὐ
γῆ
κατέκρυψε
τὸν
ἀγαπητὸν |
[2] |
ἴσος
ὁ
μισθὸς
παρὰ
τοῦ
|
δικαίου |
Κριτοῦ
τοῖς
τὰ
ἴσα
ἐπιδεικνυμένοις |
[2] |
τινα
μετρίαν
τοῦ
κακοῦ
λύσιν.
|
Διὸ |
παρακαλῶ
σε,
ὡς
γενναῖον
ἀγωνιστήν, |
[2] |
τῷ
Ἀθλοθέτῃ
οἱ
στέφανοι
τῆς
|
δόξης |
ἀπόκεινται·
ἐὰν
ἐπιτρέψωμεν
τῷ
λογισμῷ |
[1] |
ὤν,
διὰ
τὸ
μηδὲ
σαφῶς
|
δυνηθῆναι |
ἡμῖν
τὸν
μηνυτὴν
τῶν
ἀνιαρῶν |
[1] |
τῷ
πάθει
τὸν
ὀδυρμὸν
οὐ
|
δυνήσονται· |
ἀλλὰ
κἂν
τὸ
τῶν
ποταμῶν |
[1] |
καὶ
τὸ
ἀπεύχεσθαι
ἀληθῆ
εἶναι,
|
δυσπαραδέκτως |
ἔχων
πρὸς
τὰ
θρυλούμενα,
ἐδεξάμην
|
[2] |
τὴν
φιλανθρωπίαν
ὀφείλομεν
καὶ
μὴ
|
δυσχεραίνειν, |
μεμνημένοι
τῆς
μεγάλης
ἐκείνης
καὶ |
[2] |
μέντοι
θελήσωμεν
τὸ
τοῦ
Θεοῦ
|
δῶρον |
ὃ
ἐναπέθετο
ἐν
ταῖς
καρδίαις |