Chapitre
[3]	τῆς οἰκουμένης εἶδες βάραθρον αὐτοφυές,	ἃ	δὴ καὶ Χαρώνειά τισι προσαγορεύειν
[1]	ἑαυτήν. Οἷα γὰρ πέπονθεν οὐκ	ἀγνοεῖς,	ὦ ἄριστε· ὅτι Πενθέως τρόπον
[2]	νῦν γε ἡγούμεθα τοὺς μὲν	ἀγνοίᾳ	τῆς ἀληθείας ἴσως, τοὺς δὲ
[3]	φανείη νῦν τις ἐμβαλὼν τῇ	ἀγορᾷ	ἢ Ἀθήνησι πρότερον οἱ ἀτιμίαν
[3]	ἐκεῖνοι καὶ λόγοι, αἱ κατ´	ἀγορὰν	συντυχίαι τῶν ἐλλογίμων ἀνδρῶν καὶ
[3]	λογίζεσθαι ἡ περὶ τοῦ ζῆν	ἀγωνία.	Κίνδυνος γὰρ οὐχ ὁ τυχών,
[1]	καὶ καταμέμψασθαι, ἐπὶ τὸ παρεθὲν	ἀεὶ	τρέποντες τὰς αἰτίας. ~Καίτοι ἔγωγε
[3]	ἡμῶν, οὐ τὸ φαυλότατον, τὴν	ἀειφυγίαν	Ποδανδοῦ προτιμήσαντες. Ὅταν δὲ Ποδανδὸν
[3]	Χαρώνειά τισι προσαγορεύειν αὐτομάτως ἐπῆλθεν,	ἀέρα	φθοροποιὸν ἀναπνέοντα. Τοιούτῳ τινὶ ἐοικὸς
[3]	τις ἐμβαλὼν τῇ ἀγορᾷ ἢ	Ἀθήνησι	πρότερον οἱ ἀτιμίαν κατεγνωσμένοι ἢ
[3]	μὲν γὰρ ἐκεῖνοι καὶ λόγοι,	αἱ	κατ´ ἀγορὰν συντυχίαι τῶν ἐλλογίμων
[2]	Καίτοι τί λέγω Σιμωνίδην, δέον	Αἰσχύλον	εἰπεῖν ἢ εἰ δή τις
[1]	τὸ παρεθὲν ἀεὶ τρέποντες τὰς	αἰτίας.	~Καίτοι ἔγωγε καὶ αὐτοῦ τούτου
[3]	ἀπαναστάντες· οἳ δὲ ἀπάγονται ὥσπερ	αἰχμάλωτοι,	οἱ πλεῖστοι τῶν ἐν τῇ
[1]	τὸν βίον εὐξαίμην ἄν σου	ἀκούειν,	καὶ μακρὸν ἄν μοι γενέσθαι
[4]	γινομένοις μὴ συντιθέμενος. Ἐκεῖνο δ´	ἀκριβῶς	οἶδα, ὅτι, καὶ εἴ τίς
[4]	τῇ ἐλευθερίᾳ οὐκ ἔχων, τῆς	ἀκροπόλεως	ἤδη κατεχομένης, τὰ ὅπλα ἐνδὺς
[3]	Γυμνάσια δὲ κεκλεισμένα καὶ νύκτας	ἀλαμπεῖς	οὐκ ἐᾷ ἡμᾶς λογίζεσθαι ἡ
[2]	ἡγούμεθα τοὺς μὲν ἀγνοίᾳ τῆς	ἀληθείας	ἴσως, τοὺς δὲ τῷ μὴ
[1]	εἰς ἐνιαυτὸν μόνον, ὡς ὁ	Ἀλκίνους	τοῦ Ὀδυσσέως, ἀλλ´ εἰς πάντα
[2]	φαίνεσθαι συναλγῶν, ἀρκοῦσαν δώσεις παραμυθίαν.	Ἀλλ´	εἴθε γὰρ ἦν οἷόν τε
[1]	ὡς ὁ Ἀλκίνους τοῦ Ὀδυσσέως,	ἀλλ´	εἰς πάντα μου τὸν βίον
[2]	ἐν ἀριθμῷ εἶναι τὴν δύναμιν,	ἀλλ´	ἐν τοῖς πράγμασιν· ἐπεὶ νῦν
[2]	κατηφείᾳ τῆς πόλεως. Σὺ δὲ	ἀλλ´	ἡμῖν διηγουμένοις μὴ ἀπιστήσῃς ὅτι
[2]	τὴν πατρίδα ἡμῶν μὴ περιιδεῖν,	ἀλλὰ	καταλαβόντα τὸ Στρατόπεδον εἰπεῖν μετὰ
[2]	τινὸς οἰκουμένης ἐπεισήγαγον τὴν ἑτέραν,	ἀλλὰ	παραπλήσιόν τι πεποιήκασιν ὥσπερ ἂν
[1]	τι ὄφελος ἐσομένους τοῖς πράγμασιν,	ἀλλὰ	τὴν ἐκ τῆς ἀπολείψεως μέμψιν
[2]	ἔχουσαν ἐν ἑαυτῇ τὸν ὄκνον,	ἀλλὰ	τό γε ἐπιστεῖλαι πόνος οὐδείς.
[1]	τὸ εἰς ταὐτόν ποθ´ ἡμᾶς	ἀλλήλοις	ἐλθεῖν καὶ ἐπὶ πλεῖόν σοι
[2]	μιᾶς ἐπαρχίας· οὐ γὰρ ἐξ	ἄλλης	τινὸς οἰκουμένης ἐπεισήγαγον τὴν ἑτέραν,
[1]	εἴτε πολιτεῖαι ἀνδρῶν ὑπερπεφυκότων τοὺς	ἄλλους,	πάντα σου τῷ ταμιείῳ τῆς
[2]	βίου προαιρέσει. Εἰ δὲ βαρὺ	ἄλλως	καὶ διὰ τὴν ὥραν τοῦ
[3]	τῶν συνήθων οὐ φέροντες καὶ	ἅμα	τῆς χρείας ἀτονώτεροι ἀπελεγχόμενοι πρὸς
[1]	ὡς εὔκολοι μὲν ἐλπίσαι οἱ	ἀμηχανοῦντες,	εὔκολοι δέ που καὶ καταμέμψασθαι,
[3]	τούτοις Σκυθῶν τινων ἢ Μασσαγετῶν	ἀμουσία.	Μία δὲ φωνὴ ἀπαιτούντων καὶ
[4]	τοῦ Σόλωνος πεποιηκὼς ἔσει, ὃς	ἀμύνειν	αὐτοῖς τῇ ἐλευθερίᾳ οὐκ ἔχων,
[1]	ἄν σου ἀκούειν, καὶ μακρὸν	ἄν	μοι γενέσθαι τούτου γε ἕνεκα
[1]	πάντα μου τὸν βίον εὐξαίμην	ἄν	σου ἀκούειν, καὶ μακρὸν ἄν
[2]	ἀλλὰ παραπλήσιόν τι πεποιήκασιν ὥσπερ	ἂν	εἴ τις ἵππον ἢ βοῦν
[1]	Μᾶλλον δὲ ἐγὼ καὶ πλεῖστον	ἂν	ἔχειν εἴποιμι τὸ διάφορον ὅσα
[2]	λαβεῖν τὰ σκυθρωπά. Οὕτω γὰρ	ἂν	ἴσως ἀπ´ αὐτῆς τῆς ἐναργείας
[3]	συγκατενεχθῆναι τὰ πάντα. Καὶ τίς	ἂν	λόγος τῶν κακῶν τῶν ἡμετέρων
[1]	~Ἐμὲ τί οἴει, πόσου ποτ´	ἂν	τιμήσασθαι τὸ εἰς ταὐτόν ποθ´
[3]	περὶ παιδείαν καὶ λόγους ἧττον	ἂν	φανείη νῦν τις ἐμβαλὼν τῇ
[1]	ἐπείγοντες ἡμᾶς οἱ πολῖται, καὶ	ἀνάγκη	ἀπαντᾶν, οὐχ ὥς τι ὄφελος
[1]	τὸν πάντων ὁμοῦ τὴν πεῖραν	ἀναδεξάμενον;	Μᾶλλον δὲ ἐγὼ καὶ πλεῖστον
[3]	προσαγορεύειν αὐτομάτως ἐπῆλθεν, ἀέρα φθοροποιὸν	ἀναπνέοντα.	Τοιούτῳ τινὶ ἐοικὸς νόμισον καὶ
[3]	κατ´ ἀγορὰν συντυχίαι τῶν ἐλλογίμων	ἀνδρῶν	καὶ ὅσα πρότερον ἐποίει τὴν
[1]	λόγος μνήμης ἄξιος, εἴτε πολιτεῖαι	ἀνδρῶν	ὑπερπεφυκότων τοὺς ἄλλους, πάντα σου
[2]	δίχα διελών, δύο νομίζοι ἔχειν	ἀνθ´	ἑνός· οὔτε γὰρ δύο ἐποίησε
[1]	πρὸς μαρτυρίαν παιδεύσεως τὸ πολλῶν	ἀνθρώπων	ἰδεῖν ἄστεα καὶ νόον γνῶναι,
[3]	τὰς χεῖρας ὄντες μὴ καθαροί.	Ἀντεισῆκται	δὲ τούτοις Σκυθῶν τινων ἢ
[2]	μήτοι νομίζειν αὐτοὺς δύο κεκτῆσθαι	ἀντὶ	μιᾶς ἐπαρχίας· οὐ γὰρ ἐξ
[1]	πρᾶξις ἀρίστη, εἴτε λόγος μνήμης	ἄξιος,	εἴτε πολιτεῖαι ἀνδρῶν ὑπερπεφυκότων τοὺς
[2]	σκυθρωπά. Οὕτω γὰρ ἂν ἴσως	ἀπ´	αὐτῆς τῆς ἐναργείας τῶν ὁρωμένων
[3]	καὶ ἑστίαις ἀπαναστάντες· οἳ δὲ	ἀπάγονται	ὥσπερ αἰχμάλωτοι, οἱ πλεῖστοι τῶν
[3]	Μία δὲ φωνὴ ἀπαιτούντων καὶ	ἀπαιτουμένων	καὶ ξαινομένων ταῖς μάστιξι. Στοαὶ
[3]	Μασσαγετῶν ἀμουσία. Μία δὲ φωνὴ	ἀπαιτούντων	καὶ ἀπαιτουμένων καὶ ξαινομένων ταῖς
[3]	φεύγουσιν αὐταῖς γυναιξὶ καὶ ἑστίαις	ἀπαναστάντες·	οἳ δὲ ἀπάγονται ὥσπερ αἰχμάλωτοι,
[1]	ἡμᾶς οἱ πολῖται, καὶ ἀνάγκη	ἀπαντᾶν,	οὐχ ὥς τι ὄφελος ἐσομένους
[4]	τὰ πράγματα κατὰ τὴν πρόρρησιν	ἀπαντήσαντα.
[3]	ἀπελεγχόμενοι πρὸς αὐτὸ τὸ ζῆν	ἀπειρήκασι.	~Ταῦτά σε φανερὰ ποιῆσαι πᾶσι
[1]	ἕλκη ποιοῦντες τῇ παρ´ ἑαυτῶν	ἀπειρίᾳ.	Ἐπεὶ οὖν κέκμηκε κατατεμνομένη, λείπεται
[3]	καὶ ἅμα τῆς χρείας ἀτονώτεροι	ἀπελεγχόμενοι	πρὸς αὐτὸ τὸ ζῆν ἀπειρήκασι.
[2]	δὲ ἀλλ´ ἡμῖν διηγουμένοις μὴ	ἀπιστήσῃς	ὅτι Σιμωνίδου ὄντως ἤ τινος
[4]	παρρησίᾳ τῇ δικαίᾳ, ἣν ἔχεις	ἀπὸ	τοῦ βίου, ἐκεῖνο σαφῶς προειπόντα
[2]	ἐπιστεῖλαι πόνος οὐδείς. Ὥστε, τὴν	ἀπὸ	τῶν γραμμάτων βοήθειαν χαρισάμενος τῇ
[4]	σου νῦν τὴν γνώμην μὴ	ἀποδέχοιτο,	μικρὸν ὕστερον εὐνοίας τε ὁμοῦ
[1]	πλεῖόν σοι συγγενέσθαι ὥστε πάντων	ἀπολαῦσαι	τῶν ἐν σοὶ καλῶν; Καὶ
[1]	πράγμασιν, ἀλλὰ τὴν ἐκ τῆς	ἀπολείψεως	μέμψιν ἐκκλίνοντας. Οἶσθα γὰρ ὡς
[3]	λέλειπται. Οὗτοι δὲ τήν τε	ἀπόλειψιν	τῶν συνήθων οὐ φέροντες καὶ
[1]	ἐπιμιξίας συνάγει τὴν ἱστορίαν τῆς	ἀρετῆς.	Εἴτε γὰρ πρᾶξις ἀρίστη, εἴτε
[2]	τὴν Βασιλείαν· οὐ γὰρ ἐν	ἀριθμῷ	εἶναι τὴν δύναμιν, ἀλλ´ ἐν
[1]	γὰρ πέπονθεν οὐκ ἀγνοεῖς, ὦ	ἄριστε·	ὅτι Πενθέως τρόπον Μαινάδες ὄντως
[1]	τῆς ἀρετῆς. Εἴτε γὰρ πρᾶξις	ἀρίστη,	εἴτε λόγος μνήμης ἄξιος, εἴτε
[3]	πλεῖστοι τῶν ἐν τῇ πόλει	ἄριστοι,	ἐλεεινὸν φίλοις θέαμα, ἐχθροῖς δὲ
[2]	κάμνουσιν, αὐτῷ τῷ φαίνεσθαι συναλγῶν,	ἀρκοῦσαν	δώσεις παραμυθίαν. Ἀλλ´ εἴθε γὰρ
[1]	κατατεμνομένη, λείπεται αὐτὴν θεραπεύειν ὡς	ἀρρωστοῦσαν.	Ἐπέστειλαν οὖν ἐπείγοντες ἡμᾶς οἱ
[1]	παιδεύσεως τὸ πολλῶν ἀνθρώπων ἰδεῖν	ἄστεα	καὶ νόον γνῶναι, τοῦτο οἶμαι
[1]	ἔχειν εἴποιμι τὸ διάφορον ὅσα	ἀταλαίπωρον	τὴν γνῶσιν τῶν καλῶν προξενεῖ
[3]	ἀγορᾷ ἢ Ἀθήνησι πρότερον οἱ	ἀτιμίαν	κατεγνωσμένοι ἢ τὰς χεῖρας ὄντες
[3]	φέροντες καὶ ἅμα τῆς χρείας	ἀτονώτεροι	ἀπελεγχόμενοι πρὸς αὐτὸ τὸ ζῆν
[2]	καὶ τοῖς παραδυναστεύουσι μὴ τοῦτον	αὔξειν	τὸν τρόπον τὴν Βασιλείαν· οὐ
[3]	τοίνυν μοιρῶν, οἳ μὲν φεύγουσιν	αὐταῖς	γυναιξὶ καὶ ἑστίαις ἀπαναστάντες· οἳ
[1]	τρόπον Μαινάδες ὄντως τινές, δαίμονες,	αὐτὴν	διεσπάσαντο. Διαιροῦσι γὰρ αὐτὴν καὶ
[1]	Ἐπεὶ οὖν κέκμηκε κατατεμνομένη, λείπεται	αὐτὴν	θεραπεύειν ὡς ἀρρωστοῦσαν. Ἐπέστειλαν οὖν
[1]	δαίμονες, αὐτὴν διεσπάσαντο. Διαιροῦσι γὰρ	αὐτὴν	καὶ ἐπιδιαιροῦσιν, ὥσπερ οἱ κακοὶ
[2]	Οὕτω γὰρ ἂν ἴσως ἀπ´	αὐτῆς	τῆς ἐναργείας τῶν ὁρωμένων συγκινηθεὶς
[3]	τῆς χρείας ἀτονώτεροι ἀπελεγχόμενοι πρὸς	αὐτὸ	τὸ ζῆν ἀπειρήκασι. ~Ταῦτά σε
[2]	τοὺς δὲ καὶ οὐ μέλον	αὐτοῖς,	περιορᾶν τὰ γινόμενα. Εἰ μὲν
[4]	Σόλωνος πεποιηκὼς ἔσει, ὃς ἀμύνειν	αὐτοῖς	τῇ ἐλευθερίᾳ οὐκ ἔχων, τῆς
[3]	δὴ καὶ Χαρώνειά τισι προσαγορεύειν	αὐτομάτως	ἐπῆλθεν, ἀέρα φθοροποιὸν ἀναπνέοντα. Τοιούτῳ
[1]	τοῦτον, καὶ ταῦτα δυσχερῶς πρὸς	αὐτὸν	διακείμενος, Τί δήποτ´ οὖν ἐπιστέλλω
[2]	Εἰ μὲν οὖν ἦν δυνατὸν	αὐτὸν	ἐλθεῖν πρὸς Βασιλέα, τοῦτο κράτιστον
[2]	εἴθε γὰρ ἦν οἷόν τε	αὐτὸν	ἐπιστάντα τοῖς πράγμασιν ὄψει λαβεῖν
[2]	καὶ διὰ τὴν ἡλικίαν, ὡς	αὐτὸς	ἔφης, σύντροφον ἔχουσαν ἐν ἑαυτῇ
[2]	τὰς αἰτίας. ~Καίτοι ἔγωγε καὶ	αὐτοῦ	τούτου ἕνεκεν ἐδεόμην σοι συνελθεῖν
[2]	παρρησίας τῆς σῆς μήτοι νομίζειν	αὐτοὺς	δύο κεκτῆσθαι ἀντὶ μιᾶς ἐπαρχίας·
[3]	που τῆς οἰκουμένης εἶδες βάραθρον	αὐτοφυές,	ἃ δὴ καὶ Χαρώνειά τισι
[2]	ἔπειτα μέντοι καὶ τοῖς κάμνουσιν,	αὐτῷ	τῷ φαίνεσθαι συναλγῶν, ἀρκοῦσαν δώσεις
[2]	τῆς ἐναργείας τῶν ὁρωμένων συγκινηθεὶς	ἀφῆκάς	τινα φωνὴν πρέπουσαν καὶ τῇ
[3]	σκυθρωπὸν ἐπηχοῦσαι οἷον οἰκείαν δοκοῦσιν	ἀφιέναι	φωνὴν τοῖς γινομένοις ἐπιστενάζουσαι. Γυμνάσια

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/04/2009