Chapitre
[2]	Μὴ κατηγορήσωμεν τῆς δικαίας κρίσεως	τοῦ	Θεοῦ. Ἀμαθεῖς ἐσμεν ὥστε τὰ
[2]	κτίσαντος ἡμᾶς. Τῷ δὲ βουλήματι	τοῦ	Θεοῦ τίς ἀνθέστηκε; Καταδεξώμεθα τὸ
[2]	εἴ τι γέγονε, θελήματι γέγονε	τοῦ	κτίσαντος ἡμᾶς. Τῷ δὲ βουλήματι
[2]	ἀλλὰ μεγάλοι καὶ οἱ παρὰ	τοῦ	Κυρίου μισθοὶ τοῖς ὑπομένουσιν ἀποκείμενοι.
[2]	ἐκεῖνο εἰπεῖν ἰσχυρὸν ἔχω, φεῖσαι	τοῦ	ὁμοζύγου· ἀλλήλοις ἐστὲ παραμυθία· μὴ
[2]	οὐδὲ στρουθίον πίπτει ἄνευ θελήματος	τοῦ	Πατρὸς ἡμῶν, ὥστε, εἴ τι
[2]	Ἡ τούτων ἔννοια παραμυθία ἔστω	τοῦ	συμβεβηκότος. Μὴ καθ´ ἑαυτὸ μέτρει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/04/2009