Homélie, Chap. |
[9, 6] |
δημιουργίας.
Τελειούμενος
ἄνθρωπος
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
ἀγγέλων
ἀξίαν
ἀνάγεται.
Ποῖον
δὲ |
[9, 4] |
τοῦ
λόγου
ἔλλειψιν
διὰ
τῆς
|
τῶν |
αἰσθητηρίων
περιουσίας
παρεμυθήσατο.
Πόθεν
γὰρ |
[9, 6] |
τὸ
κράτος
εἰς
τοὺς
αἰῶνας
|
τῶν
|
αἰώνων.
Ἀμήν.
|
[9, 6] |
καὶ
μονονουχὶ
ἀκούειν
δοκῶ
μοι
|
τῶν |
ἀκροατῶν
ἐν
ταῖς
καρδίαις
καταβοώντων, |
[9, 5] |
ὠμοβόρων
ἐκδαπανώμενον.
Τὰ
δὲ
φθαρτικὰ
|
τῶν |
ἄλλων,
ὀλιγοτόκα.
Ὅθεν
λέοντος
ἑνὸς |
[9, 3] |
ὅταν
εὑρεθῶμεν
καὶ
τῆς
μιμήσεως
|
τῶν
|
ἀλόγων
ἀπολειπόμενοι.
Ἄρκτος
πολλάκις
βαθυτάταις |
[9, 3] |
ὁμόφυλον.
Οἷον
γάρ
τις
τύραννος
|
τῶν |
ἀλόγων,
διὰ
τὴν
ἐκ
φύσεως |
[9, 3] |
προστάγματι
συνυπέστη.
Μία
δὲ
ψυχὴ
|
τῶν |
ἀλόγων.
Ἓν
γὰρ
αὐτὴν
τὸ |
[9, 3] |
ἐναποκειμένη
τῇ
γῇ
ἡ
ψυχὴ
|
τῶν |
ἀλόγων
ἐξεφάνη,
ἀλλ´
ὁμοῦ
τῷ
|
[9, 5] |
ὁ
κτίσας
προσέθηκεν,
οὔτε
ἀφεῖλε
|
τῶν |
ἀναγκαίων.
Τοῖς
σαρκοφάγοις
ζῴοις
ὀξεῖς
|
[9, 5] |
τὰ
κῶλα,
συνεχεῖς
ἂν
ἐγίνοντο
|
τῶν |
ἄρθρων
αἱ
ἐκτροπαὶ,
συνοκλάζοντος
καὶ |
[9, 5] |
Οὐ
γὰρ
ἂν
ὑπήνεγκε
τὸ
|
τῶν
|
ἄρθρων
ὀλισθηρὸν
τὴν
πολυσαρκίαν
τοῦ |
[9, 4] |
τῆς
χάριτος
τοῦ
ζῴου,
τίνα
|
τῶν
|
ἀχαρίστων
πρὸς
εὐεργέτας
οὐ
καταισχύνει; |
[9, 3] |
αἰσθήσει
τὴν
μεταβολὴν
ἐκδεχόμενοι,
ἐκ
|
τῶν |
βοοστασίων
πρὸς
τὰς
ἐξόδους
ὁρῶσι, |
[9, 1] |
οἱ
μὴ
καταδεχόμενοι
τὰς
κοινὰς
|
τῶν |
γεγραμμένων
ἐννοίας,
τὸ
ὕδωρ
οὐχ |
[9, 2] |
φθορᾷ
κτίσιν
ὁμαλῶς
διεξέρχεται,
τὰς
|
τῶν |
γενῶν
ἀκολουθίας
δι´
ὁμοιότητος
ἀποσώζουσα, |
[9, 4] |
Τί
περισσότερον
ποιοῦσιν
οἱ
ἐπὶ
|
τῶν |
διαγραμμάτων
σεμνῶς
καθεζόμενοι,
καὶ
τὴν |
[9, 6] |
τῶν
ποικίλων
καρυκευμάτων
τῇ
μνήμῃ
|
τῶν
|
εἰρημένων
τὰς
σεμνὰς
ὑμῶν
κατακοσμοῦντες |
[9, 2] |
ἀνίησιν,
οὐδὲ
ἄλλα
μυρία
γένη
|
τῶν |
ἐμφερομένων
τῷ
ἀέρι
πτηνῶν,
ὧν |
[9, 5] |
σάρκινοι,
ἀνυπόστατον
ἔχοντες
τὴν
ὁρμὴν,
|
τῶν |
ἐναντίων
τὸν
συνασπισμὸν
διακόπτουτιν;
Οἷς |
[9, 5] |
χερσαίων
τὸ
μέγιστον,
εἰς
τὴν
|
τῶν |
ἐντυγχανόντων
ἔκπληξιν
παραχθὲν,
πολύσαρκον
ἐχρῆν
|
[9, 1] |
πένητός
τινος
ἑστιάτορος
φιλοφροσύνῃ,
ὃς
|
τῶν |
εὐτραπέζων
τις
εἶναι
φιλοτιμούμενος,
ἀπορίᾳ |
[9, 5] |
οὖσι,
καὶ
ἐκ
τῆς
ἄγρας
|
τῶν
|
ζῴων
διαρκουμένοις.
Τί
βούλεται
ἡ |
[9, 5] |
ἄμοιρα.
Κἂν
αὐτὰ
τὰ
μέλη
|
τῶν |
ζῴων
καταμάθῃς,
εὑρήσεις
ὅτι
οὔτε |
[9, 5] |
συνέχουσαν·
οὕτως
καὶ
ἐν
ταῖς
|
τῶν |
ζῴων
κατασκευαῖς
οὐ
μᾶλλον
ἄγαμαι |
[9, 3] |
ἀλογία.
Ἰδιώμασι
δὲ
διαφόροις
ἕκαστον
|
τῶν |
ζῴων
κέκριται.
Εὐσταθὴς
μὲν
γὰρ |
[9, 5] |
τῆς
κτίσεως
ἐπανίωμεν.
Τὰ
εὐαλωτότερα
|
τῶν |
ζῴων,
πολυγονώτερα.
Διὰ
τοῦτο
πολυτόκοι
|
[9, 2] |
χρόνος
διεφθαρμένα
ἢ
ἐξίτηλα
ποιεῖ
|
τῶν |
ζῴων
τὰ
ἰδιώματα,
ἀλλ´
ὥσπερ |
[9, 2] |
καὶ
ἀετὸν
ἀετοῦ·
καὶ
ἕκαστον
|
τῶν
|
ζῴων
ταῖς
ἐφεξῆς
διαδοχαῖς
συντηρούμενον |
[9, 5] |
μόνον
δὲ
ἐν
τοῖς
μεγάλοις
|
τῶν |
ζῴων
τὴν
ἀνεξιχνίαστον
σοφίαν
ἔξεστι |
[9, 3] |
διδασκαλίαν
ἐξεῦρεν,
ἀλλὰ
φυσικῶς
ἕκαστον
|
τῶν |
ζῴων
τῆς
οἰκείας
ἐστὶ
σωτηρίας
|
[9, 5] |
καὶ
ἔνυστρα,
οὐκ
ἀργῶς
ἔγκειται
|
τῶν |
ζῴων
τοῖς
ἔχουσιν,
ἀλλ´
ἀναγκαίων |
[9, 3] |
ἡ
φύσις
ἐνέθηκεν,
ὥστε
πολλὰ
|
τῶν
|
ζῴων
ὑπερβάλλοντα
τῇ
ταχύτητι,
μόνῳ |
[9, 6] |
λόγον
τῆς
εὐσεβείας·
ὥσπερ
δὲ
|
τῶν |
θηρίων
τὰ
μισανθρωπότατα,
ἐπειδὰν
τοῖς |
[9, 2] |
πρότερον
ἱσταμένη
πρὶν
ἄν
τι
|
τῶν |
ἰσοπέδων
αὐτὴν
ὑποδέξηται·
οὕτως
ἡ |
[9, 3] |
Διακόπτει
γὰρ
ταῖς
ἑαυτοῦ
χηλαῖς
|
τῶν |
καρπῶν
τὸ
μεσαίτατον,
ὡς
ἂν |
[9, 4] |
καὶ
παρ´
αὐτὴν
τὴν
τροφὴν
|
τῶν |
κατὰ
τοῦ
τρέφοντος
βλασφημιῶν
ἀνεχόμενοι; |
[9, 4] |
τινες
ὑγίειαν
εἶναι
τὴν
εὐστάθειαν
|
τῶν |
κατὰ
φύσιν
ἐνεργειῶν.
Ὃ
καὶ |
[9, 4] |
φονευθεῖσι
δεσπόταις
κατ´
ἐρημίαν,
πολλοὶ
|
τῶν |
κυνῶν
ἐπαποθανόντες
μνημονεύονται.
Ἤδη
δέ |
[9, 1] |
τοῦτό
ἐστιν
ἑαυτὸν
σοφώτερον
ποιοῦντος
|
τῶν |
λογίων
τοῦ
Πνεύματος,
καὶ
ἐν |
[9, 1] |
χερσαίων.
~Πῶς
ὑμῖν
ἡ
ἑωθινὴ
|
τῶν |
λόγων
τράπεζα
κατεφάνη;
Ἐμοὶ
μὲν |
[9, 5] |
λέοντος
δὲ,
καὶ
τίγριδος,
καὶ
|
τῶν |
λοιπῶν,
ὅσα
τούτου
τοῦ
γένους· |
[9, 3] |
ἐπιρρυέντα
παρ´
ὅσον
χρόνον
ἐκ
|
τῶν |
μυρμήκων
ὁ
σῖτος
προβέβληται.
Τίς |
[9, 5] |
κορυφὰς,
αἳ
τῷ
πλησίον
εἶναι
|
τῶν |
νεφῶν
τῇ
συνεχεῖ
περιπνοίᾳ
διασώζουσι |
[9, 6] |
καταβλέπων,
βραδύς
ἐστι
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
οἰκείων
ἐλαττωμάτων
ἐπίγνωσιν.
Διὰ
τοῦτο |
[9, 6] |
καὶ
ὄκνου
πλήρης
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
οἰκείων
ἐξέτασιν·
καίτοι
οὐ
μᾶλλον |
[9, 2] |
αὐτὴν
ὑποδέξηται·
οὕτως
ἡ
φύσις
|
τῶν |
ὄντων
ἑνὶ
προστάγματι
κινηθεῖσα,
τὴν |
[9, 5] |
μήτηρ
γίνεται.
Ταῖς
γὰρ
ἀκμαῖς
|
τῶν
|
ὀνύχων
διασπαράξας
τὴν
μήτραν,
οὕτω |
[9, 6] |
ἢ
τέκτων,
ἢ
σκυτοτόμος,
ἐπὶ
|
τῶν |
ὀργάνων
τῆς
τέχνης
μόνος
καθήμενος, |
[9, 5] |
οὐ
μᾶλλον
θαυμάζω
τὰς
μεγάλας
|
τῶν |
ὀρῶν
κορυφὰς,
αἳ
τῷ
πλησίον
|
[9, 6] |
ἀντὶ
παντὸς
ὄψου
πολυτελοῦς
καὶ
|
τῶν |
ποικίλων
καρυκευμάτων
τῇ
μνήμῃ
τῶν
|
[9, 1] |
εὐτραπέζων
τις
εἶναι
φιλοτιμούμενος,
ἀπορίᾳ
|
τῶν |
πολυτελεστέρων
ἀποκναίει
τοὺς
δαιτυμόνας,
τὴν |
[9, 6] |
παρηψάμεθα·
τὴν
δὲ
τελειοτέραν
περὶ
|
τῶν |
προκειμένων
ἐξέτασιν
ἐν
τοῖς
ἑξῆς |
[9, 6] |
ἐποίησαν.
Ἔφυγεν
ἐνταῦθα
τὸν
πληθυσμὸν
|
τῶν |
προσώπων.
Δι´
ἐκείνων
μὲν
τὸν |
[9, 4] |
ἢ
πατὴρ
διὰ
δευτέρων
γάμων
|
τῶν |
προτέρων
παίδων
ἐπιλανθάνηται;
Ἀμήχανός
ἐστιν |
[9, 2] |
μὲν
γὰρ
ἐκ
τῆς
διαδοχῆς
|
τῶν
|
προϋπαρχόντων
παράγεται·
τὰ
δὲ
ἔτι |
[9, 4] |
γὰρ
ἐν
μυρίοις
προβάτοις
ἀρνειὸς
|
τῶν |
σηκῶν
ἐξαλλόμενος
οἶδε
μὲν
τὴν |
[9, 4] |
οἱ
τοῦ
κόσμου
σοφοὶ,
τὰς
|
τῶν |
συλλογισμῶν
λέγω
πλοκὰς,
ταῦτα
δείκνυται |
[9, 5] |
ἡ
μὲν
κεφαλὴ
δι´
ὀλίγων
|
τῶν |
τοῦ
αὐχένος
σφονδύλων
πρὸς
τὴν |
[9, 5] |
ὀδοῦσι,
πολλαῖς
καὶ
ποικίλαις
ἀποθήκαις
|
τῶν |
τροφῶν
παρεσκεύασε.
Διὰ
γὰρ
τὸ |
[9, 5] |
κοιλότητα,
οὐ
μόνον
τὸ
δυσήνεμον
|
τῶν |
ὑψηλῶν
διαφεύγουσαν,
ἀλλὰ
καὶ
ἀλεεινὸν
|
[9, 1] |
παρατρέψαντες
ἐξηγοῦνται,
ὥσπερ
οἱ
ὀνειροκρίται
|
τῶν |
φανέντων
ἐν
ταῖς
καθ´
ὕπνον |
[9, 3] |
τὸ
σχῆμα.
Ἤδη
δέ
τινες
|
τῶν |
φιλοπόνων
καὶ
τὸν
χερσαῖον
ἐχῖνον |
[9, 5] |
Ὅτι
μέγα
τὸ
ζῷον,
καὶ
|
τῶν |
χερσαίων
τὸ
μέγιστον,
εἰς
τὴν
|
[9, 4] |
αὐτό·
καὶ
οὕτως
τῇ
ἀναιρέσει
|
τῶν |
ψευδῶν
εὑρίσκει
τὸ
ἀληθές.
Τί |
[9, 1] |
πάντα
εἰς
οἰκοδομὴν
καὶ
καταρτισμὸν
|
τῶν |
ψυχῶν
ἡμῶν
γραφῆναι
οἰκονομήσαντα;
Ὅ |
[9, 3] |
ἡμῶν
αὐτῶν
φυλακὴν
καὶ
τῆς
|
τῶν
|
ψυχῶν
σωτηρίας
πρόνοιαν
κινηθησόμεθα,
ἢ |
[9, 5] |
μὴ
ἐπιλείπῃ
τὸ
γένος
ὑπὸ
|
τῶν |
ὠμοβόρων
ἐκδαπανώμενον.
Τὰ
δὲ
φθαρτικὰ |
[9, 3] |
ῥιζοτομικὴ
τέχνη,
οὐδὲ
ἐμπειρία
βοτανικὴ
|
τῶν |
ὠφελίμων
τοῖς
ἀλόγοις
τὴν
διδασκαλίαν |