HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Τοῖς 2
τοῖς 37
τόν 1
τὸν 34
τοσοῦτον 3
τότε 3
τοῦ 56

Fréquences [« »]
24 ἢ
18 τὰς
24 τῇ
34 τὸν
35 γὰρ
37 δὲ
37 τοῖς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (IX)

τὸν

Homélie, Chap.

[9, 6]   διὰ τὸ πλήρη πίστεως εὑρεθῆναι τὸν ἅγιον; Εἰ δὲ ἄπιστος εἶ,

[9, 3]   Αἱ δὲ προγνώσεις τῆς περὶ τὸν ἀέρα μεταβολῆς ποίαν οὐχὶ σύνεσιν

[9, 5]   διαφεύγουσαν, ἀλλὰ καὶ ἀλεεινὸν ἀεὶ τὸν ἀέρα συνέχουσαν· οὕτως καὶ ἐν

[9, 6]   ἀνόμοιον; Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον. Οὐχὶ, ἐποίησαν. Ἔφυγεν ἐνταῦθα

[9, 2]   διεσχηματίσθης, οὕτω διάθου σεαυτοῦ καὶ τὸν βίον. Τὸ πολίτευμα ἔχε ἐν

[9, 6]   τὴν ἐκ φύσεως ὁμοιότητα πρὸς τὸν γεννήσαντα ἔχειν οὐκ ἐπιτρέπεις; Ἀλλὰ

[9, 5]   ἔτη καὶ πλείω τούτων βιοῦν τὸν ἐλέφαντα· διὰ τοῦτο συμπεπηγὸς καὶ

[9, 5]   ζῴων κατασκευαῖς οὐ μᾶλλον ἄγαμαι τὸν ἐλέφαντα τοῦ μεγέθους, ἢ τὸν

[9, 6]   Ἰουδαῖον παιδεύων, διὰ τούτων δὲ τὸν Ἑλληνισμὸν ἀποκλείων, ἀσφαλῶς ἀνέδραμεν ἐπὶ

[9, 6]   ἐκεῖθεν εὐκολίας τὸ μυθολόγημα· ἵνα τὸν ἕνα μὴ παραδέξωνται, μυρίους εἰσάγουσι.

[9, 6]   μὲν οὖν ὅσον διεγεῖραι ὑμῶν τὸν ζῆλον τοῦ λόγου παρηψάμεθα· τὴν

[9, 6]   ἡ ἑσπέρα πάλαι πρὸς δυσμὰς τὸν ἥλιον παραπέμψασα. Ἐνταῦθα δὴ οὖν

[9, 6]   ἀλήθειαν ἀπεμάχετο, αὐτὸν ἑαυτῷ λέγων τὸν Θεὸν διαλέγεσθαι; Αὐτὸς γὰρ εἶπε,

[9, 6]   μᾶλλον ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆς τὸν Θεὸν ἔστιν ἐπιγνῶναι, ἢ καὶ

[9, 5]   ὁ τεχνίτης, ὥστε δι´ αὐτοῦ τὸν ἰὸν τοῖς τρωθεῖσιν ἐνίεσθαι. Καὶ

[9, 6]   τῶν προσώπων. Δι´ ἐκείνων μὲν τὸν Ἰουδαῖον παιδεύων, διὰ τούτων δὲ

[9, 6]   ἐκ τῆς νέας κατατομῆς, ὁ τὸν Ἰουδαϊσμὸν πρεσβεύων ἐν Χριστιανισμοῦ προσποιήσει.

[9, 6]   αὐτοὺς ἀγνοοῦμεν. Ἀνάγκη οὖν εἰπεῖν, τὸν κατέχοντα ἡμᾶς ὄκνον παρωσαμένους. Τῷ

[9, 6]   κατασπεύδοντα. Ἀλλ´ ὅμως οἱ αὐτὸν τὸν Κύριον συκοφαντῆσαι μὴ κατοκνήσαντες, τί

[9, 6]   ἥλιον παραπέμψασα. Ἐνταῦθα δὴ οὖν τὸν λόγον καὶ ἡμεῖς κατευνάσωμεν, ἀρκεσθέντες

[9, 6]   Ἀλλ´ οὐ γὰρ ἡσυχῇ παραδέχεται τὸν λόγον τῆς εὐσεβείας· ὥσπερ δὲ

[9, 4]   ὅμως διὰ τοῦ στόματος ἀμύνεται τὸν λυπήσαντα. Οὔπω τὰ κέρατα τῷ

[9, 1]   Πνεύματος λόγια; ἢ μᾶλλον δοξάσω τὸν μὴ ἀπασχολήσαντα τὸν νοῦν ἡμῶν

[9, 5]   τὸν ἐλέφαντα τοῦ μεγέθους, ἢ τὸν μῦν, ὅτι φοβερός ἐστι τῷ

[9, 1]   μᾶλλον δοξάσω τὸν μὴ ἀπασχολήσαντα τὸν νοῦν ἡμῶν ἐπὶ τὰ μάταια,

[9, 1]   ταῖς καθ´ ὕπνον φαντασίαις πρὸς τὸν οἰκεῖον σκοπὸν τὰς ἐξηγήσεις ποιούμενοι.

[9, 6]   καὶ Ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ, ἑώρακε τὸν Πατέρα· ταύτῃ λέγει, Ποιήσωμεν ἄνθρωπον

[9, 6]   ἄνθρωπον. Οὐχὶ, ἐποίησαν. Ἔφυγεν ἐνταῦθα τὸν πληθυσμὸν τῶν προσώπων. Δι´ ἐκείνων

[9, 4]   κακούργους ἐποίησαν. Τί εἴπωσιν οἱ τὸν ποιήσαντα αὐτοὺς καὶ τρέφοντα Κύριον

[9, 5]   ἔχοντες τὴν ὁρμὴν, τῶν ἐναντίων τὸν συνασπισμὸν διακόπτουτιν; Οἷς εἰ μὴ

[9, 6]   μὴ παραδέξωνται, μυρίους εἰσάγουσι. Καὶ τὸν Υἱὸν ἀθετοῦντες, οἰκέταις τὸ τῆς

[9, 6]   ἐπῆλθεν ἀφόρητα δυσσεβεῖν, ἀνόμοιον λέγοντι τὸν Υἱὸν τῷ Πατρί; Ὢ τῆς

[9, 3]   δέ τινες τῶν φιλοπόνων καὶ τὸν χερσαῖον ἐχῖνον ἐτήρησαν διπλᾶς ἀναπνοὰς

[9, 3]   χειμῶνος λυπηρὰ, διὰ ῥᾳθυμίας παραπέμπει τὸν χρόνον· ἀλλὰ σπουδῇ τινι ἀπαραιτήτῳ

Homélie, Chap.
[9, 6]	διὰ τὸ πλήρη πίστεως εὑρεθῆναι	τὸν	ἅγιον; Εἰ δὲ ἄπιστος εἶ,
[9, 3]	Αἱ δὲ προγνώσεις τῆς περὶ	τὸν	ἀέρα μεταβολῆς ποίαν οὐχὶ σύνεσιν
[9, 5]	διαφεύγουσαν, ἀλλὰ καὶ ἀλεεινὸν ἀεὶ	τὸν	ἀέρα συνέχουσαν· οὕτως καὶ ἐν
[9, 6]	ἀνόμοιον; Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς	τὸν	ἄνθρωπον. Οὐχὶ, ἐποίησαν. Ἔφυγεν ἐνταῦθα
[9, 2]	διεσχηματίσθης, οὕτω διάθου σεαυτοῦ καὶ	τὸν	βίον. Τὸ πολίτευμα ἔχε ἐν
[9, 6]	τὴν ἐκ φύσεως ὁμοιότητα πρὸς	τὸν	γεννήσαντα ἔχειν οὐκ ἐπιτρέπεις; Ἀλλὰ
[9, 5]	ἔτη καὶ πλείω τούτων βιοῦν	τὸν	ἐλέφαντα· διὰ τοῦτο συμπεπηγὸς καὶ
[9, 5]	ζῴων κατασκευαῖς οὐ μᾶλλον ἄγαμαι	τὸν	ἐλέφαντα τοῦ μεγέθους, ἢ τὸν
[9, 6]	Ἰουδαῖον παιδεύων, διὰ τούτων δὲ	τὸν	Ἑλληνισμὸν ἀποκλείων, ἀσφαλῶς ἀνέδραμεν ἐπὶ
[9, 6]	ἐκεῖθεν εὐκολίας τὸ μυθολόγημα· ἵνα	τὸν	ἕνα μὴ παραδέξωνται, μυρίους εἰσάγουσι.
[9, 6]	μὲν οὖν ὅσον διεγεῖραι ὑμῶν	τὸν	ζῆλον τοῦ λόγου παρηψάμεθα· τὴν
[9, 6]	ἡ ἑσπέρα πάλαι πρὸς δυσμὰς	τὸν	ἥλιον παραπέμψασα. Ἐνταῦθα δὴ οὖν
[9, 6]	ἀλήθειαν ἀπεμάχετο, αὐτὸν ἑαυτῷ λέγων	τὸν	Θεὸν διαλέγεσθαι; Αὐτὸς γὰρ εἶπε,
[9, 6]	μᾶλλον ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆς	τὸν	Θεὸν ἔστιν ἐπιγνῶναι, ἢ καὶ
[9, 5]	ὁ τεχνίτης, ὥστε δι´ αὐτοῦ	τὸν	ἰὸν τοῖς τρωθεῖσιν ἐνίεσθαι. Καὶ
[9, 6]	τῶν προσώπων. Δι´ ἐκείνων μὲν	τὸν	Ἰουδαῖον παιδεύων, διὰ τούτων δὲ
[9, 6]	ἐκ τῆς νέας κατατομῆς, ὁ	τὸν	Ἰουδαϊσμὸν πρεσβεύων ἐν Χριστιανισμοῦ προσποιήσει.
[9, 6]	αὐτοὺς ἀγνοοῦμεν. Ἀνάγκη οὖν εἰπεῖν,	τὸν	κατέχοντα ἡμᾶς ὄκνον παρωσαμένους. Τῷ
[9, 6]	κατασπεύδοντα. Ἀλλ´ ὅμως οἱ αὐτὸν	τὸν	Κύριον συκοφαντῆσαι μὴ κατοκνήσαντες, τί
[9, 6]	ἥλιον παραπέμψασα. Ἐνταῦθα δὴ οὖν	τὸν	λόγον καὶ ἡμεῖς κατευνάσωμεν, ἀρκεσθέντες
[9, 6]	Ἀλλ´ οὐ γὰρ ἡσυχῇ παραδέχεται	τὸν	λόγον τῆς εὐσεβείας· ὥσπερ δὲ
[9, 4]	ὅμως διὰ τοῦ στόματος ἀμύνεται	τὸν	λυπήσαντα. Οὔπω τὰ κέρατα τῷ
[9, 1]	Πνεύματος λόγια; ἢ μᾶλλον δοξάσω	τὸν	μὴ ἀπασχολήσαντα τὸν νοῦν ἡμῶν
[9, 5]	τὸν ἐλέφαντα τοῦ μεγέθους, ἢ	τὸν	μῦν, ὅτι φοβερός ἐστι τῷ
[9, 1]	μᾶλλον δοξάσω τὸν μὴ ἀπασχολήσαντα	τὸν	νοῦν ἡμῶν ἐπὶ τὰ μάταια,
[9, 1]	ταῖς καθ´ ὕπνον φαντασίαις πρὸς	τὸν	οἰκεῖον σκοπὸν τὰς ἐξηγήσεις ποιούμενοι.
[9, 6]	καὶ Ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ, ἑώρακε	τὸν	Πατέρα· ταύτῃ λέγει, Ποιήσωμεν ἄνθρωπον
[9, 6]	ἄνθρωπον. Οὐχὶ, ἐποίησαν. Ἔφυγεν ἐνταῦθα	τὸν	πληθυσμὸν τῶν προσώπων. Δι´ ἐκείνων
[9, 4]	κακούργους ἐποίησαν. Τί εἴπωσιν οἱ	τὸν	ποιήσαντα αὐτοὺς καὶ τρέφοντα Κύριον
[9, 5]	ἔχοντες τὴν ὁρμὴν, τῶν ἐναντίων	τὸν	συνασπισμὸν διακόπτουτιν; Οἷς εἰ μὴ
[9, 6]	μὴ παραδέξωνται, μυρίους εἰσάγουσι. Καὶ	τὸν	Υἱὸν ἀθετοῦντες, οἰκέταις τὸ τῆς
[9, 6]	ἐπῆλθεν ἀφόρητα δυσσεβεῖν, ἀνόμοιον λέγοντι	τὸν	Υἱὸν τῷ Πατρί; Ὢ τῆς
[9, 3]	δέ τινες τῶν φιλοπόνων καὶ	τὸν	χερσαῖον ἐχῖνον ἐτήρησαν διπλᾶς ἀναπνοὰς
[9, 3]	χειμῶνος λυπηρὰ, διὰ ῥᾳθυμίας παραπέμπει	τὸν	χρόνον· ἀλλὰ σπουδῇ τινι ἀπαραιτήτῳ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/06/2009