Homélie, Chap. |
[9, 2] |
ἀναδίδωσιν.
Ὅπου
γε
περὶ
Θήβας
|
τὰς |
Αἰγυπτίας
ἐπειδὰν
ὕσῃ
λάβρως
ἐν |
[9, 4] |
κόνιν
καταχαράσσοντες,
τριῶν
προτάσεων
ἀναιροῦντες
|
τὰς |
δύο,
καὶ
ἐν
τῇ
λειπομένῃ |
[9, 4] |
ἐπειδὰν
εὕρῃ
αὐτὸ
πολυτρόπως
σχιζόμενον,
|
τὰς |
ἑκασταχοῦ
φερούσας
ἐκτροπὰς
ἐπελθὼν,
μονονουχὶ |
[9, 1] |
πῶς
τοῦτο
τῇ
σελήνῃ
προσενεχθὲν
|
τὰς |
ἐκλείψεις
ποιεῖ.
Ἐπειδὴ
τὰ
μηδὲν |
[9, 1] |
φαντασίαις
πρὸς
τὸν
οἰκεῖον
σκοπὸν
|
τὰς |
ἐξηγήσεις
ποιούμενοι.
Ἐγὼ
δὲ
χόρτον |
[9, 3] |
ἐκδεχόμενοι,
ἐκ
τῶν
βοοστασίων
πρὸς
|
τὰς |
ἐξόδους
ὁρῶσι,
πάντες
ὑφ´
ἑνὶ |
[9, 1] |
περιτυχών.
Ἃς
οἱ
μὴ
καταδεχόμενοι
|
τὰς |
κοινὰς
τῶν
γεγραμμένων
ἐννοίας,
τὸ |
[9, 5] |
Ὥσπερ
γὰρ
οὐ
μᾶλλον
θαυμάζω
|
τὰς |
μεγάλας
τῶν
ὀρῶν
κορυφὰς,
αἳ |
[9, 5] |
πρόεισιν,
ὥς
φασι·
καὶ
ἔχιδναι
|
τὰς |
μήτρας
ἐκφαγοῦσαι
προέρχονται,
πρέποντας
τῇ |
[9, 4] |
πρὸς
αὐτὴν
ἐπείγεται,
ἐπιζητεῖ
δὲ
|
τὰς |
οἰκείας
πηγὰς
τοῦ
γάλακτος;
Κἂν |
[9, 1] |
ἑρπετῶν
γένεσιν
καὶ
θηρίων
ἐπὶ
|
τὰς
|
οἰκείας
ὑπονοίας
παρατρέψαντες
ἐξηγοῦνται,
ὥσπερ |
[9, 6] |
καρυκευμάτων
τῇ
μνήμῃ
τῶν
εἰρημένων
|
τὰς |
σεμνὰς
ὑμῶν
κατακοσμοῦντες
τραπέζας.
Καταισχυνέσθω |
[9, 3] |
ἐν
τῷ
παρόντι
αἰῶνι
προαποθήσεις
|
τὰς |
τοῦ
μέλλοντος
ἀναπαύσεις,
πρὸς
τὸ
|
[9, 2] |
καὶ
φθορᾷ
κτίσιν
ὁμαλῶς
διεξέρχεται,
|
τὰς |
τῶν
γενῶν
ἀκολουθίας
δι´
ὁμοιότητος |
[9, 4] |
ἐξεῦρον
οἱ
τοῦ
κόσμου
σοφοὶ,
|
τὰς |
τῶν
συλλογισμῶν
λέγω
πλοκὰς,
ταῦτα |
[9, 1] |
μεσόκοιλος
(πρὸς
πάσας
γὰρ
ταύτας
|
τὰς |
ὑπονοίας
οἱ
τὰ
περὶ
τοῦ |
[9, 4] |
ἀπόδειξιν
ἔχει
τοῦ
ἀδιδάκτους
εἶναι
|
τὰς |
φύσεις
ἁπάντων,
καὶ
μηδὲν
εἶναι |
[9, 3] |
τούτῳ
ξηρὰν
τὴν
φύσιν
ἔχοντι
|
τὰς |
ὠτειλὰς
παραβύουσα.
Ἴδοις
δ´
ἂν |