Homélie, Chap. |
[9, 1] |
περὶ
τοῦ
κόσμου
γράψαντες
ὑπηνέχθησαν,
|
τὰ |
ἀλλήλων
ἕκαστος
καταλύοντες)
οὐ
παρὰ
|
[9, 6] |
νῦν
ὁ
λόγος,
ὀξέως
ἐπελθὼν
|
τὰ |
ἀλλότρια,
νωθρός
ἐστι
καὶ
ὄκνου |
[9, 2] |
οὐρανὸν
διανέστηκεν·
οἱ
ὀφθαλμοί
σου
|
τὰ |
ἄνω
βλέπουσιν,
ὡς
ἐάν
ποτε |
[9, 2] |
αὐτοῖς.
Ἄλλη
σοι
μέριμνα
πρέπουσα,
|
τὰ |
ἄνω
ζητεῖν,
οὗ
ὁ
Χριστός
|
[9, 2] |
οὗ
ὁ
Χριστός
ἐστιν,
ὑπὲρ
|
τὰ |
γήϊνα
εἶναι
τῇ
διανοίᾳ.
Ὡς |
[9, 2] |
τῆς
διαδοχῆς
τῶν
προϋπαρχόντων
παράγεται·
|
τὰ |
δὲ
ἔτι
καὶ
νῦν
ἐξ |
[9, 4] |
Οὐδὲν
καινὸν
παραινεῖ
Παῦλος,
ἀλλὰ
|
τὰ |
δεσμὰ
τῆς
φύσεως
ἐπισφίγγει.
Εἰ |
[9, 1] |
Πνεύματος,
καὶ
ἐν
προσποιήσει
ἐξηγήσεως
|
τὰ |
ἑαυτοῦ
παρεισάγοντος.
Νοείσθω
τοίνυν
ὡς |
[9, 6] |
καὶ
σαυτῷ
μὲν
κύρια
μένειν
|
τὰ |
ἐκ
τῆς
χάριτος
παρασχεθέντα
νομίζεις, |
[9, 1] |
Ἐμοὶ
μὲν
γὰρ
ἐπῆλθεν
εἰκάσαι
|
τὰ |
ἐμαυτοῦ
πένητός
τινος
ἑστιάτορος
φιλοφροσύνῃ, |
[9, 4] |
ἐπισφίγγει.
Εἰ
ἡ
λέαινα
στέργει
|
τὰ |
ἐξ
αὐτῆς,
καὶ
λύκος
ὑπὲρ |
[9, 6] |
ἐπιγνῶναι.
Οὐ
γὰρ
μόνον
ὀφθαλμὸς
|
τὰ |
ἔξω
βλέπων
ἐφ´
ἑαυτὸν
οὐ |
[9, 3] |
μετὰ
τοῦ
προφήτου,
Ὡς
ἐμεγαλύνθη
|
τὰ |
ἔργα
σου,
Κύριε·
πάντα
ἐν |
[9, 6] |
τῷ
κτίσαντι;
Σκόπει
δὲ
καὶ
|
τὰ |
ἐφεξῆς,
Κατ´
εἰκόνα
ἡμετέραν.
Τί |
[9, 3] |
εἰπεῖν
καὶ
διηγήσασθαι
τοῦ
τεχνίτου
|
τὰ |
θαύματα;
Εἴπωμεν
καὶ
ἡμεῖς
μετὰ |
[9, 6] |
ἀκόλαστον
σωφρονίζοντι.
~Πίστεώς
ἐστιν
ἀπόδειξις
|
τὰ |
θηρία.
Πέποιθας
ἐπὶ
Κύριον;
Ἐπὶ |
[9, 2] |
ἢ
ἐξίτηλα
ποιεῖ
τῶν
ζῴων
|
τὰ |
ἰδιώματα,
ἀλλ´
ὥσπερ
ἄρτι
καθισταμένη |
[9, 5] |
Οἷς
εἰ
μὴ
ἦν
ἀναλογοῦντα
|
τὰ |
κάτω,
πρὸς
οὐδένα
ἂν
χρόνον
|
[9, 4] |
στόματος
ἀμύνεται
τὸν
λυπήσαντα.
Οὔπω
|
τὰ |
κέρατα
τῷ
μόσχῳ,
καὶ
οἶδε |
[9, 5] |
χαῦνα
αὐτῷ
καὶ
δίυγρα
ὑπετέθη
|
τὰ |
κῶλα,
συνεχεῖς
ἂν
ἐγίνοντο
τῶν |
[9, 5] |
τοῦτο
συμπεπηγὸς
καὶ
οὐ
διηρθρωμένον
|
τὰ |
κῶλα.
Τὴν
δὲ
τροφὴν,
ὥσπερ |
[9, 3] |
χθιζὴν
τροφὴν
προσίεται,
οὐδ´
ἂν
|
τὰ |
λείψανα
τῆς
ἑαυτοῦ
θήρας
ἐπέλθοι· |
[9, 4] |
ἀλλ´
αὐτόματον
ἔχομεν
τὴν
πρὸς
|
τὰ |
λυποῦντα
διαβολήν·
οὕτω
καὶ
τῇ
|
[9, 1] |
ἀπασχολήσαντα
τὸν
νοῦν
ἡμῶν
ἐπὶ
|
τὰ |
μάταια,
ἀλλὰ
πάντα
εἰς
οἰκοδομὴν |
[9, 5] |
αὐτοῖς
ἐπιμελείας
ἄμοιρα.
Κἂν
αὐτὰ
|
τὰ |
μέλη
τῶν
ζῴων
καταμάθῃς,
εὑρήσεις |
[9, 6] |
ἐν
ταῖς
καρδίαις
καταβοώντων,
ὅτι
|
τὰ |
μὲν
ἡμέτερα
ὁποῖά
τινά
ἐστι |
[9, 1] |
προσενεχθὲν
τὰς
ἐκλείψεις
ποιεῖ.
Ἐπειδὴ
|
τὰ |
μηδὲν
πρὸς
ἡμᾶς
ὡς
ἄχρηστα |
[9, 6] |
εὐσεβείας·
ὥσπερ
δὲ
τῶν
θηρίων
|
τὰ |
μισανθρωπότατα,
ἐπειδὰν
τοῖς
ζώγροις
ἐναποκλεισθῇ, |
[9, 4] |
τῷ
μόσχῳ,
καὶ
οἶδε
ποῦ
|
τὰ |
ὅπλα
αὐτῷ
ἐμφυήσεται.
Ταῦτα
ἀπόδειξιν |
[9, 3] |
ᾧ
καὶ
τηλικαῦτα
τῆς
φωνῆς
|
τὰ |
ὄργανα
ἡ
φύσις
ἐνέθηκεν,
ὥστε |
[9, 1] |
τὸ
εὐαγγέλιον.
Οὐδὲ
ἐπειδὴ
οἱ
|
τὰ |
περὶ
κόσμου
γράψαντες
πολλὰ
περὶ |
[9, 6] |
κατεσκεύασας.
Ἀλλὰ
γὰρ
αἰσθάνομαι
πάλαι
|
τὰ |
περὶ
τῆς
τοῦ
ἀνθρώπου
γενέσεως |
[9, 1] |
γὰρ
ταύτας
τὰς
ὑπονοίας
οἱ
|
τὰ |
περὶ
τοῦ
κόσμου
γράψαντες
ὑπηνέχθησαν, |
[9, 2] |
ἀέρι
πτηνῶν,
ὧν
ἀκατωνόμαστά
ἐστι
|
τὰ |
πλεῖστα
διὰ
λεπτότητα,
ἀλλ´
ἤδη |
[9, 6] |
Ἰουδαῖοι
στενοχωρούμενοι,
πολλὰ,
φασὶν,
ἐστὶ
|
τὰ
|
πρόσωπα
πρὸς
οὓς
ὁ
λόγος |
[9, 6] |
τοὺς
αἰῶνας
ἐποίησεν,
ὃς
φέρει
|
τὰ |
σύμπαντα
τῷ
ῥήματι
τῆς
δυνάμεως |
[9, 3] |
αὔταρκες,
τὸ
μὴ
γράμμασι
διδαχθῆναι
|
τὰ |
συμφέροντα,
τῷ
ἀδιδάκτῳ
τῆς
φύσεως |
[9, 4] |
πατέρας.
Οἱ
γονεῖς,
μὴ
παροργίζετε
|
τὰ |
τέκνα.
Μὴ
καὶ
ἡ
φύσις |
[9, 1] |
ἀτιμότερα
ἡγήσομαι
τῆς
μωρανθείσης
σοφίας
|
τὰ |
τοῦ
Πνεύματος
λόγια;
ἢ
μᾶλλον |
[9, 3] |
καὶ
οὐχ
ὅτι
μήπω
πάρεστι
|
τὰ |
τοῦ
χειμῶνος
λυπηρὰ,
διὰ
ῥᾳθυμίας |