Homélie, Chap.
[9, 4]	τοῖς ἀλόγοις τέκνων καὶ γονέων	πρὸς	ἄλληλα, διότι ὁ δημιουργήσας αὐτὰ
[9, 3]	σοφίᾳ ἐποίησας. Οὐ τοίνυν ἡμῖν	πρὸς	ἀπολογίαν αὔταρκες, τὸ μὴ γράμμασι
[9, 4]	ἡμῖν αἱ ἀρεταὶ κατὰ φύσιν,	πρὸς	ἃς ἡ οἰκείωσις τῆς ψυχῆς
[9, 4]	τὴν φωνὴν τῆς μητρὸς, καὶ	πρὸς	αὐτὴν ἐπείγεται, ἐπιζητεῖ δὲ τὰς
[9, 2]	δι´ ὁμοιότητος ἀποσώζουσα, ἕως ἂν	πρὸς	αὐτὸ καταντήσῃ τὸ τέλος. Ἵππον
[9, 2]	ψυχήν. Τὰ κτήνη γήϊνα καὶ	πρὸς	γῆν νενευκότα, ἀλλὰ τὸ οὐράνιον
[9, 6]	ἐπιτάσσει λοιπὸν ἡ ἑσπέρα πάλαι	πρὸς	δυσμὰς τὸν ἥλιον παραπέμψασα. Ἐνταῦθα
[9, 3]	ὄνος· θερμὸς δὲ ὁ ἵππος	πρὸς	ἐπιθυμίαν τοῦ θήλεος· ἀτιθάσσευτος ὁ
[9, 4]	τοῦ ζῴου, τίνα τῶν ἀχαρίστων	πρὸς	εὐεργέτας οὐ καταισχύνει; Ὅπου γε
[9, 1]	ἐκλείψεις ποιεῖ. Ἐπειδὴ τὰ μηδὲν	πρὸς	ἡμᾶς ὡς ἄχρηστα ἡμῖν ἀπεσιώπησεν·
[9, 5]	μὴ ἦν ἀναλογοῦντα τὰ κάτω,	πρὸς	οὐδένα ἂν χρόνον τὸ ζῷον
[9, 2]	τρόπου διώκει. Ἡ σὴ κεφαλὴ	πρὸς	οὐρανὸν διανέστηκεν· οἱ ὀφθαλμοί σου
[9, 6]	πολλὰ, φασὶν, ἐστὶ τὰ πρόσωπα	πρὸς	οὓς ὁ λόγος γέγονε τοῦ
[9, 1]	ἢ λικνοειδής ἐστι, καὶ μεσόκοιλος	(πρὸς	πάσας γὰρ ταύτας τὰς ὑπονοίας
[9, 4]	μισεῖν, ἀλλ´ αὐτόματον ἔχομεν τὴν	πρὸς	τὰ λυποῦντα διαβολήν· οὕτω καὶ
[9, 3]	μεταβολὴν ἐκδεχόμενοι, ἐκ τῶν βοοστασίων	πρὸς	τὰς ἐξόδους ὁρῶσι, πάντες ὑφ´
[9, 6]	μυστικῶς, οὔπω δὲ ἐναργῶς ἐκφανέντος,	πρὸς	τὴν ἀλήθειαν ἀπεμάχετο, αὐτὸν ἑαυτῷ
[9, 5]	αὐτοῖς ἡ τροφὴ, οὐδὲ ἀνάγκη	πρὸς	τὴν γῆν κατακύπτειν, σαρκοφάγοις οὖσι,
[9, 3]	χρόνον· ἀλλὰ σπουδῇ τινι ἀπαραιτήτῳ	πρὸς	τὴν ἐργασίαν ἑαυτὸν κατατείνει, ἕως
[9, 3]	τῆς ἑαυτῶν ζωῆς ἐπιμέλεια, ἢ	πρὸς	τὴν ἡμῶν αὐτῶν φυλακὴν καὶ
[9, 3]	τὴν τροφὴν ἐπεμβάλλεται, ὥσπερ ἐπισιτιζόμενον	πρὸς	τὴν μέλλουσαν ἔνδειαν. Βόες δὲ
[9, 5]	ὀλίγων τῶν τοῦ αὐχένος σφονδύλων	πρὸς	τὴν ῥάχιν συνάπτεται· ἔχει δὲ
[9, 6]	τῆς ἡμετέρας δημιουργίας. Τελειούμενος ἄνθρωπος	πρὸς	τὴν τῶν ἀγγέλων ἀξίαν ἀνάγεται.
[9, 6]	ἀλλότριον ἁμάρτημα καταβλέπων, βραδύς ἐστι	πρὸς	τὴν τῶν οἰκείων ἐλαττωμάτων ἐπίγνωσιν.
[9, 6]	νωθρός ἐστι καὶ ὄκνου πλήρης	πρὸς	τὴν τῶν οἰκείων ἐξέτασιν· καίτοι
[9, 4]	ἐν ἑαυτοῖς δεικνύντα ὅτι ἐμπαράσκευα	πρὸς	τὴν φυλακὴν τῆς οἰκείας αὐτῶν
[9, 1]	φύσιν, καὶ φυτὸν καὶ ἰχθὺν	πρὸς	τὸ ἑαυτοῖς δοκοῦν ἑρμηνεύουσι, καὶ
[9, 3]	καὶ ἄρρητόν τινα κέκτηται τὴν	πρὸς	τὸ κατὰ φύσιν οἰκείωσιν. ~Εἰσὶ
[9, 2]	τῆς ἐπιτηδειότητος τοῦ χωρίου φέρεται	πρὸς	τὸ κάταντες, οὐ πρότερον ἱσταμένη
[9, 5]	τῷ ὑπερβάλλοντι βάρει καταρρέπων ἀεὶ	πρὸς	τὸ κάτω. Νῦν δὲ ἡ
[9, 3]	αὐτοῦ τῆς ζωῆς, τὸ ἀκοινώνητον	πρὸς	τὸ ὁμόφυλον. Οἷον γάρ τις
[9, 5]	ἐνήρμοσε· τοιούτων γὰρ ἦν χρεία	πρὸς	τὸ τῆς τροφῆς εἶδος. Ἃ
[9, 3]	προαποθήσεις τὰς τοῦ μέλλοντος ἀναπαύσεις,	πρὸς	τὸ ὑπόδειγμα τοῦ μύρμηκος ἀποβλέψας;
[9, 6]	τί οὐκ ἂν εἴποιεν γεγυμνασμένην	πρὸς	τὸ ψεῦδος τὴν γλῶσσαν ἔχοντες;
[9, 6]	Υἱῷ τὴν ἐκ φύσεως ὁμοιότητα	πρὸς	τὸν γεννήσαντα ἔχειν οὐκ ἐπιτρέπεις;
[9, 1]	ἐν ταῖς καθ´ ὕπνον φαντασίαις	πρὸς	τὸν οἰκεῖον σκοπὸν τὰς ἐξηγήσεις
[9, 3]	τὴν ἐκ φύσεως ὑπεροψίαν, τὴν	πρὸς	τοὺς πολλοὺς ὁμοτιμίαν οὐ καταδέχεται.
[9, 6]	Κατ´ εἰκόνα ἡμετέραν. Τί λέγεις	πρὸς	τοῦτο; Μὴ καὶ εἰκὼν μία
[9, 3]	ὡς ἂν μὴ ἐκφυέντες ἄχρηστοι	πρὸς	τροφὴν αὐτῷ γένοιντο. Καὶ διαψύχει
[9, 3]	φιλόπονος· εὐχάριστον ὁ κύων καὶ	πρὸς	φιλίαν μνημονικόν. Ὁμοῦ τε γὰρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/06/2009