Alphabétiquement     [«   »]
δακρύῳ 1
δαψιλῶς 1
δέ 2
δὲ 37
δεικνύντα 1
δείκνυται 2
δειλὸν 1
Fréquences     [«    »]
35 γὰρ
24 τῇ
34 τὸν
37 δὲ
37 τοῖς
38 ἐν
40
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (IX)

δὲ


Homélie, Chap.
[9, 6]   πίστεως εὑρεθῆναι τὸν ἅγιον; Εἰ  δὲ   ἄπιστος εἶ, φοβοῦ μὴ μᾶλλον
[9, 4]   δὲ πᾶν ἀρρωστία ψυχῆς,  δὲ   ἀρετὴ λόγον ὑγιείας ἐπέχει. Καλῶς
[9, 6]   ἐστι τὴν φύσιν διδασκόμεθα, ἡμᾶς  δὲ   αὐτοὺς ἀγνοοῦμεν. Ἀνάγκη οὖν εἰπεῖν,
[9, 5]   τὸ βάρος μὴ ἐξαρκούντων. Νῦν  δὲ   βραχὺς ἀστράγαλος ὑπόκειται τῷ ποδὶ
[9, 6]   τῶν ἀγγέλων ἀξίαν ἀνάγεται. Ποῖον  δὲ   δημιούργημα ἴσον δύναται εἶναι τῷ
[9, 3]   χαρακτηρίζον ἐστὶν, ἀλογία. Ἰδιώμασι  δὲ   διαφόροις ἕκαστον τῶν ζῴων κέκριται.
[9, 2]   μυῶν χώρα καταπληροῦται. Τὰς  δὲ   ἐγχέλεις οὐδὲ ἄλλως ὁρῶμεν
[9, 5]   πεποιῆσθαι τοῦ κτίσαντος. Οὐ μόνον  δὲ   ἐν τοῖς μεγάλοις τῶν ζῴων
[9, 6]   τοῦ ὑποδεικνυμένου μὲν μυστικῶς, οὔπω  δὲ   ἐναργῶς ἐκφανέντος, πρὸς τὴν ἀλήθειαν
[9, 5]   τὸ τῆς τροφῆς εἶδος.  δὲ   ἐξ ἡμισείας ὥπλισται τοῖς ὀδοῦσι,
[9, 2]   διαδοχῆς τῶν προϋπαρχόντων παράγεται· τὰ  δὲ   ἔτι καὶ νῦν ἐξ αὐτῆς
[9, 5]   ἀεὶ πρὸς τὸ κάτω. Νῦν  δὲ   μὲν κεφαλὴ δι´ ὀλίγων
[9, 5]   χρόνον τὸ ζῷον διήρκεσε. Νῦν  δὲ   ἤδη τινὲς ἱστοροῦσι καὶ τριακόσια
[9, 4]   τὸ κατὰ φύσιν οἰκείωσιν. ~Εἰσὶ  δὲ   καὶ παρ´ ἡμῖν αἱ ἀρεταὶ
[9, 6]   δύναται εἶναι τῷ κτίσαντι; Σκόπει  δὲ   καὶ τὰ ἐφεξῆς, Κατ´ εἰκόνα
[9, 5]   τράχηλος τῆς ἄρκτου· καὶ λέοντος  δὲ,   καὶ τίγριδος, καὶ τῶν λοιπῶν,
[9, 3]   πρὸς τὴν μέλλουσαν ἔνδειαν. Βόες  δὲ   κατακεκλεισμένοι χρονίως ἐν ὥρᾳ χειμερινῇ,
[9, 4]   λειπομένῃ τὸ ἀληθὲς ἐξευρίσκοντες; Τὸ  δὲ   μνημονικὸν τῆς χάριτος τοῦ ζῴου,
[9, 3]   νωθὴς δὲ ὄνος· θερμὸς  δὲ   ἵππος πρὸς ἐπιθυμίαν τοῦ
[9, 3]   μὲν γὰρ βοῦς, νωθὴς  δὲ   ὄνος· θερμὸς δὲ
[9, 4]   μὲν ἄμοιρος κύων, ἰσοδυναμοῦσαν  δὲ   ὅμως τῷ λόγῳ αἴσθησιν ἔχει.
[9, 3]   πνεῖν, ἀποφράσσοντα τὴν ἀρκτῴαν· νότου  δὲ   πάλιν μεταλαμβάνοντος, εἰς τὴν προσάρκτιον
[9, 4]   ἀδίδακτος ἔκκλισις τοῦ κακοῦ. Κακὸν  δὲ   πᾶν ἀρρωστία ψυχῆς, δὲ
[9, 3]   βλάβην ἐξιᾶται βοσκηθεὶς μάραθρον. Αἱ  δὲ   προγνώσεις τῆς περὶ τὸν ἀέρα
[9, 3]   τῆς πίτυος ἑαυτὴν ἰωμένην. Χελώνη  δὲ   σαρκῶν ἐχίδνης ἐμφορηθεῖσα, διὰ τῆς
[9, 4]   καὶ πρὸς αὐτὴν ἐπείγεται, ἐπιζητεῖ  δὲ   τὰς οἰκείας πηγὰς τοῦ γάλακτος;
[9, 6]   ζῆλον τοῦ λόγου παρηψάμεθα· τὴν  δὲ   τελειοτέραν περὶ τῶν προκειμένων ἐξέτασιν
[9, 6]   ἀνήμερον τῆς φύσεως ἐνδεικνύμενα, ἐκπληρῶσαι  δὲ   τὴν μανίαν οὐκ ἔχοντα· οὕτω
[9, 5]   πρὸς τὴν ῥάχιν συνάπτεται· ἔχει  δὲ   τὴν προνομαίαν, τὴν τοῦ τραχήλου
[9, 6]   τὸν Ἰουδαῖον παιδεύων, διὰ τούτων  δὲ   τὸν Ἑλληνισμὸν ἀποκλείων, ἀσφαλῶς ἀνέδραμεν
[9, 6]   ἐφεξῆς, Θεοῦ διδόντος, εἰρήσεται. Νῦν  δὲ   τοσοῦτον λεγέσθω, ὅτι εἰ μία
[9, 5]   οὐ διηρθρωμένον τὰ κῶλα. Τὴν  δὲ   τροφὴν, ὥσπερ ἔφαμεν, προνομαία
[9, 6]   τὸν λόγον τῆς εὐσεβείας· ὥσπερ  δὲ   τῶν θηρίων τὰ μισανθρωπότατα, ἐπειδὰν
[9, 6]   τῆς χάριτος παρασχεθέντα νομίζεις, τῷ  δὲ   Υἱῷ τὴν ἐκ φύσεως ὁμοιότητα
[9, 5]   ὑπὸ τῶν ὠμοβόρων ἐκδαπανώμενον. Τὰ  δὲ   φθαρτικὰ τῶν ἄλλων, ὀλιγοτόκα. Ὅθεν
[9, 1]   σκοπὸν τὰς ἐξηγήσεις ποιούμενοι. Ἐγὼ  δὲ   χόρτον ἀκούσας, χόρτον νοῶ, καὶ
[9, 3]   ὁμοῦ τῷ προστάγματι συνυπέστη. Μία  δὲ   ψυχὴ τῶν ἀλόγων. Ἓν γὰρ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/06/2009