HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (IX)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ι = 33 formes différentes pour 38 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Homélie, Chap.

[9, 3]   πολλάκις βαθυτάταις κατατρωθεῖσα πληγαῖς, ἑαυτὴν ἰατρεύει, πάσαις μηχαναῖς τῷ φλόμῳ τούτῳ

[9, 6]   τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου; Τῇ ἰδίᾳ τοίνυν εἰκόνι τῇ ζώσῃ, τῇ

[9, 4]   ἐν μυρίοις ἄρνασιν ἐπιγινώσκει τὸ ἴδιον; Φωνὴ μία, χρόα ἡ αὐτὴ,

[9, 3]   Νωθρὰ ἡ φύσις τῆς ἄρκτου, ἰδιότροπον καὶ τὸ ἦθος, ὕπουλον, βαθὺ

[9, 3]   συνεπηγάγετο ἑαυτῷ τῆς φύσεως τὸ ἰδίωμα. Συναπεγεννήθη ὁ θυμὸς τῷ λέοντι,

[9, 3]   τὸ χαρακτηρίζον ἐστὶν, ἡ ἀλογία. Ἰδιώμασι δὲ διαφόροις ἕκαστον τῶν ζῴων

[9, 2]   ἐξίτηλα ποιεῖ τῶν ζῴων τὰ ἰδιώματα, ἀλλ´ ὥσπερ ἄρτι καθισταμένη ἡ

[9, 6]   σχήματι σωματικῷ, ἀλλ´ ἐν τῷ ἰδιώματι τῆς θεότητος. Ἄκουε καὶ σὺ

[9, 3]   φύσιν ἔχοντι τὰς ὠτειλὰς παραβύουσα. Ἴδοις δ´ ἂν καὶ ἀλώπεκα τῷ

[9, 3]   καταστάσει φυλαττομένου. Ἀμέλει οὐκ ἂν ἴδοις ὄμβρον ἐκ νεφῶν ἐπιρρυέντα παρ´

[9, 2]   Ἀληθινή σου πατρὶς ἡ ἄνω Ἱερουσαλὴμ, πολῖται καὶ συμφυλέται οἱ πρωτότοκοι,

[9, 2]   ἄλλως ὁρῶμεν ἢ ἐκ τῆς ἰλύος συνισταμένας· ὧν οὔτε ὠὸν οὔτε

[9, 6]   ἀσφαλῶς ἀνέδραμεν ἐπὶ τὴν μονάδα, ἵνα καὶ Υἱὸν νοῇς μετὰ Πατρὸς,

[9, 5]   ἄγριαι, καὶ πρόβατα ἄγρια διδυμοτόκα, ἵνα μὴ ἐπιλείπῃ τὸ γένος ὑπὸ

[9, 5]   Μακρὸς ὁ τράχηλος τῆς καμήλου, ἵνα τοῖς ποσὶν ἐξισάζηται καὶ ἐφικνῆται

[9, 6]   τῆς ἐκεῖθεν εὐκολίας τὸ μυθολόγημα· ἵνα τὸν ἕνα μὴ παραδέξωνται, μυρίους

[9, 5]   τούτου ἕνεκεν τῷ ποιητῇ, ὅτι ἰοβόλα ζῷα καὶ φθαρτικὰ καὶ πολέμια

[9, 3]   ἀντιπαθείας φεύγει τὴν βλάβην τοῦ ἰοβόλου. Καὶ ὄφις τὴν ἐν τοῖς

[9, 5]   τεχνίτης, ὥστε δι´ αὐτοῦ τὸν ἰὸν τοῖς τρωθεῖσιν ἐνίεσθαι. Καὶ μηδεὶς

[9, 6]   τοῖς παρεστῶσιν αὐτῷ, Ποιήσωμεν ἄνθρωπον. Ἰουδαϊκὸν τὸ πλάσμα, τῆς ἐκεῖθεν εὐκολίας

[9, 6]   ἐχθρὸν τῆς ἀληθείας γένος οἱ Ἰουδαῖοι στενοχωρούμενοι, πολλὰ, φασὶν, ἐστὶ τὰ

[9, 6]   προσώπων. Δι´ ἐκείνων μὲν τὸν Ἰουδαῖον παιδεύων, διὰ τούτων δὲ τὸν

[9, 6]   Καταισχυνέσθω ὁ ἀνόμοιος, ἐντρεπέσθω ὁ Ἰουδαῖος, ἀγαλλέσθω τοῖς δόγμασι τῆς ἀληθείας

[9, 6]   ποιήσωμεν ἄνθρωπον. Ποῦ μοι ὁ Ἰουδαῖος, ὃς, ἐν τοῖς κατόπιν, ὥσπερ

[9, 6]   τῆς νέας κατατομῆς, ὁ τὸν Ἰουδαϊσμὸν πρεσβεύων ἐν Χριστιανισμοῦ προσποιήσει. Τίνι

[9, 2]   πρὸς αὐτὸ καταντήσῃ τὸ τέλος. Ἵππον μὲν γὰρ ἵππου ποιεῖται διάδοχον,

[9, 3]   ὁ ὄνος· θερμὸς δὲ ὁ ἵππος πρὸς ἐπιθυμίαν τοῦ θήλεος· ἀτιθάσσευτος

[9, 2]   τὸ τέλος. Ἵππον μὲν γὰρ ἵππου ποιεῖται διάδοχον, καὶ λέοντα λέοντος,

[9, 4]   Λόγου μὲν ἄμοιρος ὁ κύων, ἰσοδυναμοῦσαν δὲ ὅμως τῷ λόγῳ αἴσθησιν

[9, 6]   ἀξίαν ἀνάγεται. Ποῖον δὲ δημιούργημα ἴσον δύναται εἶναι τῷ κτίσαντι; Σκόπει

[9, 2]   ἱσταμένη πρὶν ἄν τι τῶν ἰσοπέδων αὐτὴν ὑποδέξηται· οὕτως ἡ φύσις

[9, 2]   πρὸς τὸ κάταντες, οὐ πρότερον ἱσταμένη πρὶν ἄν τι τῶν ἰσοπέδων

[9, 5]   διήρκεσε. Νῦν δὲ ἤδη τινὲς ἱστοροῦσι καὶ τριακόσια ἔτη καὶ πλείω

[9, 1]   χόρτον νοῶ, καὶ φυτὸν, καὶ ἰχθὺν, καὶ θηρίον, καὶ κτῆνος, πάντα

[9, 1]   ἄλλην φύσιν, καὶ φυτὸν καὶ ἰχθὺν πρὸς τὸ ἑαυτοῖς δοκοῦν ἑρμηνεύουσι,

[9, 4]   ἐν τοῖς οὖσιν, ἀλλὰ πάντα ἴχνη φέρειν τῆς τοῦ ποιήσαντος σοφίας,

[9, 4]   ὁ κύων πεπαιδευμένος. Τὸ γὰρ ἴχνος τοῦ θηρίου διερευνώμενος, ἐπειδὰν εὕρῃ

[9, 3]   τῷ δακρύῳ τῆς πίτυος ἑαυτὴν ἰωμένην. Χελώνη δὲ σαρκῶν ἐχίδνης ἐμφορηθεῖσα,

Homélie, Chap.
[9, 3]	πολλάκις βαθυτάταις κατατρωθεῖσα πληγαῖς, ἑαυτὴν	ἰατρεύει,	πάσαις μηχαναῖς τῷ φλόμῳ τούτῳ
[9, 6]	τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου; Τῇ	ἰδίᾳ	τοίνυν εἰκόνι τῇ ζώσῃ, τῇ
[9, 4]	ἐν μυρίοις ἄρνασιν ἐπιγινώσκει τὸ	ἴδιον;	Φωνὴ μία, χρόα ἡ αὐτὴ,
[9, 3]	Νωθρὰ ἡ φύσις τῆς ἄρκτου,	ἰδιότροπον	καὶ τὸ ἦθος, ὕπουλον, βαθὺ
[9, 3]	συνεπηγάγετο ἑαυτῷ τῆς φύσεως τὸ	ἰδίωμα.	Συναπεγεννήθη ὁ θυμὸς τῷ λέοντι,
[9, 3]	τὸ χαρακτηρίζον ἐστὶν, ἡ ἀλογία.	Ἰδιώμασι	δὲ διαφόροις ἕκαστον τῶν ζῴων
[9, 2]	ἐξίτηλα ποιεῖ τῶν ζῴων τὰ	ἰδιώματα,	ἀλλ´ ὥσπερ ἄρτι καθισταμένη ἡ
[9, 6]	σχήματι σωματικῷ, ἀλλ´ ἐν τῷ	ἰδιώματι	τῆς θεότητος. Ἄκουε καὶ σὺ
[9, 3]	φύσιν ἔχοντι τὰς ὠτειλὰς παραβύουσα.	Ἴδοις	δ´ ἂν καὶ ἀλώπεκα τῷ
[9, 3]	καταστάσει φυλαττομένου. Ἀμέλει οὐκ ἂν	ἴδοις	ὄμβρον ἐκ νεφῶν ἐπιρρυέντα παρ´
[9, 2]	Ἀληθινή σου πατρὶς ἡ ἄνω	Ἱερουσαλὴμ,	πολῖται καὶ συμφυλέται οἱ πρωτότοκοι,
[9, 2]	ἄλλως ὁρῶμεν ἢ ἐκ τῆς	ἰλύος	συνισταμένας· ὧν οὔτε ὠὸν οὔτε
[9, 6]	ἀσφαλῶς ἀνέδραμεν ἐπὶ τὴν μονάδα,	ἵνα	καὶ Υἱὸν νοῇς μετὰ Πατρὸς,
[9, 5]	ἄγριαι, καὶ πρόβατα ἄγρια διδυμοτόκα,	ἵνα	μὴ ἐπιλείπῃ τὸ γένος ὑπὸ
[9, 5]	Μακρὸς ὁ τράχηλος τῆς καμήλου,	ἵνα	τοῖς ποσὶν ἐξισάζηται καὶ ἐφικνῆται
[9, 6]	τῆς ἐκεῖθεν εὐκολίας τὸ μυθολόγημα·	ἵνα	τὸν ἕνα μὴ παραδέξωνται, μυρίους
[9, 5]	τούτου ἕνεκεν τῷ ποιητῇ, ὅτι	ἰοβόλα	ζῷα καὶ φθαρτικὰ καὶ πολέμια
[9, 3]	ἀντιπαθείας φεύγει τὴν βλάβην τοῦ	ἰοβόλου.	Καὶ ὄφις τὴν ἐν τοῖς
[9, 5]	τεχνίτης, ὥστε δι´ αὐτοῦ τὸν	ἰὸν	τοῖς τρωθεῖσιν ἐνίεσθαι. Καὶ μηδεὶς
[9, 6]	τοῖς παρεστῶσιν αὐτῷ, Ποιήσωμεν ἄνθρωπον.	Ἰουδαϊκὸν	τὸ πλάσμα, τῆς ἐκεῖθεν εὐκολίας
[9, 6]	ἐχθρὸν τῆς ἀληθείας γένος οἱ	Ἰουδαῖοι	στενοχωρούμενοι, πολλὰ, φασὶν, ἐστὶ τὰ
[9, 6]	προσώπων. Δι´ ἐκείνων μὲν τὸν	Ἰουδαῖον	παιδεύων, διὰ τούτων δὲ τὸν
[9, 6]	Καταισχυνέσθω ὁ ἀνόμοιος, ἐντρεπέσθω ὁ	Ἰουδαῖος,	ἀγαλλέσθω τοῖς δόγμασι τῆς ἀληθείας
[9, 6]	ποιήσωμεν ἄνθρωπον. Ποῦ μοι ὁ	Ἰουδαῖος,	ὃς, ἐν τοῖς κατόπιν, ὥσπερ
[9, 6]	τῆς νέας κατατομῆς, ὁ τὸν	Ἰουδαϊσμὸν	πρεσβεύων ἐν Χριστιανισμοῦ προσποιήσει. Τίνι
[9, 2]	πρὸς αὐτὸ καταντήσῃ τὸ τέλος.	Ἵππον	μὲν γὰρ ἵππου ποιεῖται διάδοχον,
[9, 3]	ὁ ὄνος· θερμὸς δὲ ὁ	ἵππος	πρὸς ἐπιθυμίαν τοῦ θήλεος· ἀτιθάσσευτος
[9, 2]	τὸ τέλος. Ἵππον μὲν γὰρ	ἵππου	ποιεῖται διάδοχον, καὶ λέοντα λέοντος,
[9, 4]	Λόγου μὲν ἄμοιρος ὁ κύων,	ἰσοδυναμοῦσαν	δὲ ὅμως τῷ λόγῳ αἴσθησιν
[9, 6]	ἀξίαν ἀνάγεται. Ποῖον δὲ δημιούργημα	ἴσον	δύναται εἶναι τῷ κτίσαντι; Σκόπει
[9, 2]	ἱσταμένη πρὶν ἄν τι τῶν	ἰσοπέδων	αὐτὴν ὑποδέξηται· οὕτως ἡ φύσις
[9, 2]	πρὸς τὸ κάταντες, οὐ πρότερον	ἱσταμένη	πρὶν ἄν τι τῶν ἰσοπέδων
[9, 5]	διήρκεσε. Νῦν δὲ ἤδη τινὲς	ἱστοροῦσι	καὶ τριακόσια ἔτη καὶ πλείω
[9, 1]	χόρτον νοῶ, καὶ φυτὸν, καὶ	ἰχθὺν,	καὶ θηρίον, καὶ κτῆνος, πάντα
[9, 1]	ἄλλην φύσιν, καὶ φυτὸν καὶ	ἰχθὺν	πρὸς τὸ ἑαυτοῖς δοκοῦν ἑρμηνεύουσι,
[9, 4]	ἐν τοῖς οὖσιν, ἀλλὰ πάντα	ἴχνη	φέρειν τῆς τοῦ ποιήσαντος σοφίας,
[9, 4]	ὁ κύων πεπαιδευμένος. Τὸ γὰρ	ἴχνος	τοῦ θηρίου διερευνώμενος, ἐπειδὰν εὕρῃ
[9, 3]	τῷ δακρύῳ τῆς πίτυος ἑαυτὴν	ἰωμένην.	Χελώνη δὲ σαρκῶν ἐχίδνης ἐμφορηθεῖσα,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/06/2009