HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (IX)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

θ = 27 formes différentes pour 46 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Homélie, Chap.

[9, 0]   ~ΟΜΙΛΙΑ θʹ Περὶ χερσαίων. ~Πῶς ὑμῖν ἡ

[9, 5]   μικροτάτοις οὐδὲν ἔλαττον συναγεῖραι τὸ θαῦμα. Ὥσπερ γὰρ οὐ μᾶλλον θαυμάζω

[9, 5]   θαῦμα. Ὥσπερ γὰρ οὐ μᾶλλον θαυμάζω τὰς μεγάλας τῶν ὀρῶν κορυφὰς,

[9, 4]   καὶ ἀποδεκτὴ ἡ δικαιοσύνη· καὶ θαυμαστὴ ἡ ἀνδρεία· καὶ ἡ φρόνησις

[9, 3]   καὶ διηγήσασθαι τοῦ τεχνίτου τὰ θαύματα; Εἴπωμεν καὶ ἡμεῖς μετὰ τοῦ

[9, 6]   παρεφαίνετο, ἐν βάθει ἐκεκάλυπτο τῆς θεολογίας τὸ κήρυγμα· ὅτε λοιπὸν ἀνθρώπου

[9, 6]   διὰ θυρίδων τινῶν, τοῦ τῆς θεολογίας φωτὸς διαλάμποντος, καὶ δευτέρου προσώπου

[9, 6]   ἀπεμάχετο, αὐτὸν ἑαυτῷ λέγων τὸν Θεὸν διαλέγεσθαι; Αὐτὸς γὰρ εἶπε, φησὶ,

[9, 6]   ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆς τὸν Θεὸν ἔστιν ἐπιγνῶναι, ἢ καὶ ἐκ

[9, 6]   ἀνάγκη τὴν αὐτὴν εἶναι μορφήν· θεοπρεπῶς δηλονότι τῆς μορφῆς νοουμένης, οὐκ

[9, 6]   τὸ στόμα. Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ποιήσωμεν ἄνθρωπον. Μὴ καὶ νῦν,

[9, 6]   σοφίας ἐξεδιδάχθην. Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ποιήσωμεν ἄνθρωπον. Ποῦ μοι ὁ

[9, 4]   ἄλληλα, διότι ὁ δημιουργήσας αὐτὰ Θεὸς τὴν τοῦ λόγου ἔλλειψιν διὰ

[9, 6]   τὸ ἀνόμοιον; Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον. Οὐχὶ, ἐποίησαν. Ἔφυγεν

[9, 5]   μεγέθει ὑποχείριον ἡμῖν κατέστησεν ὁ Θεὸς (ὥστε καὶ διδασκόμενον συνιέναι, καὶ

[9, 6]   ἀλλ´ ἐν τῷ ἰδιώματι τῆς θεότητος. Ἄκουε καὶ σὺ ὁ ἐκ

[9, 4]   κεχρημένοι τοῖς λαλοῦσι κατὰ τοῦ Θεοῦ ἀδικίαν, καὶ τῆς αὐτῆς αὐτοῖς

[9, 2]   θηρίων καὶ ἑρπετῶν. Νόησον ῥῆμα Θεοῦ διὰ τῆς κτίσεως τρέχον, καὶ

[9, 6]   καθ´ ὁμοίωσιν, ἐν τοῖς ἐφεξῆς, Θεοῦ διδόντος, εἰρήσεται. Νῦν δὲ τοσοῦτον

[9, 6]   εἰκόνι ἑαυτοῦ, ἀλλ´, Ἐν εἰκόνι Θεοῦ. Ἐν τίνι μὲν οὖν ἔχει

[9, 6]   ἐκφύγῃς τὸ ἐπικίνδυνον. Ἐν εἰκόνι Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν. Πάλιν τοῦ συνεργοῦ

[9, 1]   οὐδὲν περὶ σχημάτων ὁ τοῦ Θεοῦ θεράπων Μωϋσῆς διελέχθη, οὐδὲ εἶπε

[9, 6]   τοῦτο; Μὴ καὶ εἰκὼν μία Θεοῦ καὶ ἀγγέλων; Υἱοῦ μὲν γὰρ

[9, 6]   οὖν ἔχει τὸ κατ´ εἰκόνα Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος, καὶ πῶς μεραλαμβάνει

[9, 6]   οὓς ὁ λόγος γέγονε τοῦ Θεοῦ. Τοῖς ἀγγέλοις γὰρ λέγει τοῖς

[9, 6]   αὐτοῦ, ὅς ἐστιν εἰκὼν τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου; Τῇ ἰδίᾳ τοίνυν

[9, 1]   περὶ σχημάτων ὁ τοῦ Θεοῦ θεράπων Μωϋσῆς διελέχθη, οὐδὲ εἶπε δέκα

[9, 3]   τοῦ μύρμηκος ἀποβλέψας; Ὃς ἐν θέρει τὴν χειμέριον τροφὴν ἑαυτῷ θησαυρίζει,

[9, 3]   βοῦς, νωθὴς δὲ ὁ ὄνος· θερμὸς δὲ ὁ ἵππος πρὸς ἐπιθυμίαν

[9, 4]   μνημονεύονται. Ἤδη δέ τινες ἐπὶ θερμῷ τῷ πάθει καὶ ὁδηγοὶ τοῖς

[9, 5]   βλασφημιῶν ἀνεχόμενοι; ~Ἀλλ´ ἐπὶ τὴν θεωρίαν τῆς κτίσεως ἐπανίωμεν. Τὰ εὐαλωτότερα

[9, 2]   αὐτῆς ἀναδίδωσιν. Ὅπου γε περὶ Θήβας τὰς Αἰγυπτίας ἐπειδὰν ὕσῃ λάβρως

[9, 4]   Κἂν πενιχραῖς ταῖς μητρῴαις περιτύχῃ θηλαῖς, ἐκείναις ἀρκεῖται, πολλὰ παραδραμὼν οὔθατα

[9, 3]   ὁ ἵππος πρὸς ἐπιθυμίαν τοῦ θήλεος· ἀτιθάσσευτος ὁ λύκος, καὶ δολερὸν

[9, 3]   ἂν τὰ λείψανα τῆς ἑαυτοῦ θήρας ἐπέλθοι· ᾧ καὶ τηλικαῦτα τῆς

[9, 6]   σωφρονίζοντι. ~Πίστεώς ἐστιν ἀπόδειξις τὰ θηρία. Πέποιθας ἐπὶ Κύριον; Ἐπὶ ἀσπίδα

[9, 6]   εἶ, φοβοῦ μὴ μᾶλλον τὸ θηρίον ἢ τὴν σεαυτοῦ ἀπιστίαν, δι´

[9, 4]   ἢ τήνδε, φησὶν, ἐτράπη τὸ θηρίον, ἢ τήνδε, ἢ ἐπὶ τόδε

[9, 1]   καὶ φυτὸν, καὶ ἰχθὺν, καὶ θηρίον, καὶ κτῆνος, πάντα ὡς εἴρηται

[9, 4]   πεπαιδευμένος. Τὸ γὰρ ἴχνος τοῦ θηρίου διερευνώμενος, ἐπειδὰν εὕρῃ αὐτὸ πολυτρόπως

[9, 1]   ἑρμηνεύουσι, καὶ ἑρπετῶν γένεσιν καὶ θηρίων ἐπὶ τὰς οἰκείας ὑπονοίας παρατρέψαντες

[9, 2]   γῆ ψυχὴν ζῶσαν κτηνῶν καὶ θηρίων καὶ ἑρπετῶν. Νόησον ῥῆμα Θεοῦ

[9, 6]   τῆς εὐσεβείας· ὥσπερ δὲ τῶν θηρίων τὰ μισανθρωπότατα, ἐπειδὰν τοῖς ζώγροις

[9, 3]   θέρει τὴν χειμέριον τροφὴν ἑαυτῷ θησαυρίζει, καὶ οὐχ ὅτι μήπω πάρεστι

[9, 3]   φύσεως τὸ ἰδίωμα. Συναπεγεννήθη ὁ θυμὸς τῷ λέοντι, τὸ μοναστικὸν αὐτοῦ

[9, 6]   ἐν τοῖς κατόπιν, ὥσπερ διὰ θυρίδων τινῶν, τοῦ τῆς θεολογίας φωτὸς

Homélie, Chap.
[9, 0]	~ΟΜΙΛΙΑ	θʹ	Περὶ χερσαίων. ~Πῶς ὑμῖν ἡ
[9, 5]	μικροτάτοις οὐδὲν ἔλαττον συναγεῖραι τὸ	θαῦμα.	Ὥσπερ γὰρ οὐ μᾶλλον θαυμάζω
[9, 5]	θαῦμα. Ὥσπερ γὰρ οὐ μᾶλλον	θαυμάζω	τὰς μεγάλας τῶν ὀρῶν κορυφὰς,
[9, 4]	καὶ ἀποδεκτὴ ἡ δικαιοσύνη· καὶ	θαυμαστὴ	ἡ ἀνδρεία· καὶ ἡ φρόνησις
[9, 3]	καὶ διηγήσασθαι τοῦ τεχνίτου τὰ	θαύματα;	Εἴπωμεν καὶ ἡμεῖς μετὰ τοῦ
[9, 6]	παρεφαίνετο, ἐν βάθει ἐκεκάλυπτο τῆς	θεολογίας	τὸ κήρυγμα· ὅτε λοιπὸν ἀνθρώπου
[9, 6]	διὰ θυρίδων τινῶν, τοῦ τῆς	θεολογίας	φωτὸς διαλάμποντος, καὶ δευτέρου προσώπου
[9, 6]	ἀπεμάχετο, αὐτὸν ἑαυτῷ λέγων τὸν	Θεὸν	διαλέγεσθαι; Αὐτὸς γὰρ εἶπε, φησὶ,
[9, 6]	ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆς τὸν	Θεὸν	ἔστιν ἐπιγνῶναι, ἢ καὶ ἐκ
[9, 6]	ἀνάγκη τὴν αὐτὴν εἶναι μορφήν·	θεοπρεπῶς	δηλονότι τῆς μορφῆς νοουμένης, οὐκ
[9, 6]	τὸ στόμα. Καὶ εἶπεν ὁ	Θεὸς,	ποιήσωμεν ἄνθρωπον. Μὴ καὶ νῦν,
[9, 6]	σοφίας ἐξεδιδάχθην. Καὶ εἶπεν ὁ	Θεὸς,	ποιήσωμεν ἄνθρωπον. Ποῦ μοι ὁ
[9, 4]	ἄλληλα, διότι ὁ δημιουργήσας αὐτὰ	Θεὸς	τὴν τοῦ λόγου ἔλλειψιν διὰ
[9, 6]	τὸ ἀνόμοιον; Καὶ ἐποίησεν ὁ	Θεὸς	τὸν ἄνθρωπον. Οὐχὶ, ἐποίησαν. Ἔφυγεν
[9, 5]	μεγέθει ὑποχείριον ἡμῖν κατέστησεν ὁ	Θεὸς	(ὥστε καὶ διδασκόμενον συνιέναι, καὶ
[9, 6]	ἀλλ´ ἐν τῷ ἰδιώματι τῆς	θεότητος.	Ἄκουε καὶ σὺ ὁ ἐκ
[9, 4]	κεχρημένοι τοῖς λαλοῦσι κατὰ τοῦ	Θεοῦ	ἀδικίαν, καὶ τῆς αὐτῆς αὐτοῖς
[9, 2]	θηρίων καὶ ἑρπετῶν. Νόησον ῥῆμα	Θεοῦ	διὰ τῆς κτίσεως τρέχον, καὶ
[9, 6]	καθ´ ὁμοίωσιν, ἐν τοῖς ἐφεξῆς,	Θεοῦ	διδόντος, εἰρήσεται. Νῦν δὲ τοσοῦτον
[9, 6]	εἰκόνι ἑαυτοῦ, ἀλλ´, Ἐν εἰκόνι	Θεοῦ.	Ἐν τίνι μὲν οὖν ἔχει
[9, 6]	ἐκφύγῃς τὸ ἐπικίνδυνον. Ἐν εἰκόνι	Θεοῦ	ἐποίησεν αὐτόν. Πάλιν τοῦ συνεργοῦ
[9, 1]	οὐδὲν περὶ σχημάτων ὁ τοῦ	Θεοῦ	θεράπων Μωϋσῆς διελέχθη, οὐδὲ εἶπε
[9, 6]	τοῦτο; Μὴ καὶ εἰκὼν μία	Θεοῦ	καὶ ἀγγέλων; Υἱοῦ μὲν γὰρ
[9, 6]	οὖν ἔχει τὸ κατ´ εἰκόνα	Θεοῦ	ὁ ἄνθρωπος, καὶ πῶς μεραλαμβάνει
[9, 6]	οὓς ὁ λόγος γέγονε τοῦ	Θεοῦ.	Τοῖς ἀγγέλοις γὰρ λέγει τοῖς
[9, 6]	αὐτοῦ, ὅς ἐστιν εἰκὼν τοῦ	Θεοῦ	τοῦ ἀοράτου; Τῇ ἰδίᾳ τοίνυν
[9, 1]	περὶ σχημάτων ὁ τοῦ Θεοῦ	θεράπων	Μωϋσῆς διελέχθη, οὐδὲ εἶπε δέκα
[9, 3]	τοῦ μύρμηκος ἀποβλέψας; Ὃς ἐν	θέρει	τὴν χειμέριον τροφὴν ἑαυτῷ θησαυρίζει,
[9, 3]	βοῦς, νωθὴς δὲ ὁ ὄνος·	θερμὸς	δὲ ὁ ἵππος πρὸς ἐπιθυμίαν
[9, 4]	μνημονεύονται. Ἤδη δέ τινες ἐπὶ	θερμῷ	τῷ πάθει καὶ ὁδηγοὶ τοῖς
[9, 5]	βλασφημιῶν ἀνεχόμενοι; ~Ἀλλ´ ἐπὶ τὴν	θεωρίαν	τῆς κτίσεως ἐπανίωμεν. Τὰ εὐαλωτότερα
[9, 2]	αὐτῆς ἀναδίδωσιν. Ὅπου γε περὶ	Θήβας	τὰς Αἰγυπτίας ἐπειδὰν ὕσῃ λάβρως
[9, 4]	Κἂν πενιχραῖς ταῖς μητρῴαις περιτύχῃ	θηλαῖς,	ἐκείναις ἀρκεῖται, πολλὰ παραδραμὼν οὔθατα
[9, 3]	ὁ ἵππος πρὸς ἐπιθυμίαν τοῦ	θήλεος·	ἀτιθάσσευτος ὁ λύκος, καὶ δολερὸν
[9, 3]	ἂν τὰ λείψανα τῆς ἑαυτοῦ	θήρας	ἐπέλθοι· ᾧ καὶ τηλικαῦτα τῆς
[9, 6]	σωφρονίζοντι. ~Πίστεώς ἐστιν ἀπόδειξις τὰ	θηρία.	Πέποιθας ἐπὶ Κύριον; Ἐπὶ ἀσπίδα
[9, 6]	εἶ, φοβοῦ μὴ μᾶλλον τὸ	θηρίον	ἢ τὴν σεαυτοῦ ἀπιστίαν, δι´
[9, 4]	ἢ τήνδε, φησὶν, ἐτράπη τὸ	θηρίον,	ἢ τήνδε, ἢ ἐπὶ τόδε
[9, 1]	καὶ φυτὸν, καὶ ἰχθὺν, καὶ	θηρίον,	καὶ κτῆνος, πάντα ὡς εἴρηται
[9, 4]	πεπαιδευμένος. Τὸ γὰρ ἴχνος τοῦ	θηρίου	διερευνώμενος, ἐπειδὰν εὕρῃ αὐτὸ πολυτρόπως
[9, 1]	ἑρμηνεύουσι, καὶ ἑρπετῶν γένεσιν καὶ	θηρίων	ἐπὶ τὰς οἰκείας ὑπονοίας παρατρέψαντες
[9, 2]	γῆ ψυχὴν ζῶσαν κτηνῶν καὶ	θηρίων	καὶ ἑρπετῶν. Νόησον ῥῆμα Θεοῦ
[9, 6]	τῆς εὐσεβείας· ὥσπερ δὲ τῶν	θηρίων	τὰ μισανθρωπότατα, ἐπειδὰν τοῖς ζώγροις
[9, 3]	θέρει τὴν χειμέριον τροφὴν ἑαυτῷ	θησαυρίζει,	καὶ οὐχ ὅτι μήπω πάρεστι
[9, 3]	φύσεως τὸ ἰδίωμα. Συναπεγεννήθη ὁ	θυμὸς	τῷ λέοντι, τὸ μοναστικὸν αὐτοῦ
[9, 6]	ἐν τοῖς κατόπιν, ὥσπερ διὰ	θυρίδων	τινῶν, τοῦ τῆς θεολογίας φωτὸς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/06/2009