Alphabétiquement     [«   »]
καθηγεῖται 1
καθιεὶς 1
Καὶ 16
καὶ 187
καί 1
καιρίων 1
καιρὸν 2
Fréquences     [«    »]
84 τὴν
91 τῆς
115 τῶν
187 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (VIII)

καὶ


Homélie, Chap.
[8, 1]   μόνον ἄφωνα, ἀλλὰ καὶ ἀνήμερα,  καὶ   ἀδίδακτα, καὶ πρὸς πᾶσαν βίου
[8, 2]   οὔτε βαδίζειν, οὔτε ἀγρεύειν δυνάμεναι,  καὶ   αἱ δρεπανίδες λεγόμεναι, οἷς
[8, 3]   ταώς· λάγνιοι αἱ περιστεραὶ  καὶ   αἱ κατοικίδιοι ὄρνεις, ἐπὶ παντὸς
[8, 5]   νυκτὶ προφυλακὰς ἐκ περιτροπῆς ὑποδέχονται·  καὶ   αἱ μὲν καθεύδουσιν, αἱ δὲ
[8, 3]   τῆς Γραφῆς περί τε καθαρῶν  καὶ   ἀκαθάρτων διορισμοί. Ἄλλο μὲν οὖν
[8, 5]   καὶ ναυτικοὶ πάντες ἴσασι τοῦτο,  καὶ   ἁλκυονίδας τὰς ἡμέρας ἐκείνας προσαγορεύουσι.
[8, 3]   οὖν γένος τὸ τῶν σαρκοφάγων,  καὶ   ἄλλη κατασκευὴ πρέπουσα τῷ τρόπῳ
[8, 4]   (καὶ γὰρ καὶ οὗτοι ἀπαίδευτοι  καὶ   ἀμαθεῖς πάσης ἀρετῆς, διὰ τρυφὴν
[8, 3]   ἀσκήσεως προσλαβόντα· τὰ δὲ μονότροπον  καὶ   ἀμετάβλητον τὴν φωνὴν ἀφιέντα. Γαῦρον
[8, 3]   ἀσθενῶν, δι´ ὑπερβάλλουσαν δειλίαν  καὶ   ἀνανδρίαν, τὴν συνεχῆ τῆς χειρὸς
[8, 5]   πᾶσαν ἐλπίδα ῥίψαντα, ἄπρακτον κεῖσθαι  καὶ   ἀνενέργητον· ἀλλ´ ἐπὶ Θεὸν καταφεύγειν,
[8, 1]   ἔνυδρα οὐ μόνον ἄφωνα, ἀλλὰ  καὶ   ἀνήμερα, καὶ ἀδίδακτα, καὶ πρὸς
[8, 1]   Ἦλθε τὸ πρόσταγμα ὁδῷ βαδίζον,  καὶ   ἀπέλαβε καὶ γῆ τὸν
[8, 1]   Τὸ δὲ τῶν καμήλων μνησίκακον,  καὶ   βαρύμηνι, καὶ διαρκὲς πρὸς ὀργὴν,
[8, 5]   που τὸν χειμῶνα, ὅτε πολλοῖς  καὶ   βιαίοις ἀνέμοις θάλασσα τῇ
[8, 8]   τὴν τῶν θηρίων καὶ ἑρπετῶν  καὶ   βοσκημάτων ἐπίδειξιν, ἑτοίμως ἔχουσα ὁμότιμα
[8, 4]   πατρικῆς διαδοχῆς τοῖς βασιλείοις ἐγκαθεζόμενος  (καὶ   γὰρ καὶ οὗτοι ἀπαίδευτοι καὶ
[8, 3]   ἀθροισματικὸν ᾕρηται βίον, ὡς περιστεραὶ,  καὶ   γέρανοι, καὶ ψῆρες, καὶ κολοιοί.
[8, 7]   τὰ ἡμερόφοιτα. Νυκτερίδες μὲν γὰρ,  καὶ   γλαῦκες, καὶ νυκτοκόρακες, τῶν νυκτινόμων
[8, 2]   οἱ λέγοντες ἑαυτοὺς γεγενῆσθαί ποτε  καὶ   γυναῖκας καὶ θάμνους καὶ ἰχθύας
[8, 2]   τε τὸν πορισμὸν τῆς τροφῆς,  καὶ   διὰ τὴν λοιπὴν τοῦ βίου
[8, 8]   καὶ κηρίον. Ἐὰν ὑμᾶς διαφῶ,  καὶ   διαλύσω τὸν σύλλογον, οἱ μὲν
[8, 1]   τῶν καμήλων μνησίκακον, καὶ βαρύμηνι,  καὶ   διαρκὲς πρὸς ὀργὴν, τί ἂν
[8, 3]   καὶ συλληφθῆναι ῥᾳδίως τὸ θήραμα,  καὶ   διασπαραγὲν τροφὴν τῷ ἑλόντι γενέσθαι.
[8, 8]   τῆς ψυχῆς. Κατατρύφησον τοῦ Κυρίου,  καὶ   δώσει σοι τὰ αἰτήματα τῆς
[8, 3]   τὰ μὲν ἐπιδημητικά τέ ἐστι  καὶ   ἐγχώρια, τὰ δὲ ἀπαίρειν πέφυκε
[8, 2]   ἐννεύειν ἐπιστρέψαντές με πρὸς ἑαυτοὺς,  καὶ   εἰς ἔννοιαν ἀγαγόντες τῶν παρεθέντων.
[8, 1]   Θεοῦ διὰ τῆς ἐπιταγῆς. Ἔπειτα  καὶ   εἰς τὸ ἐναντίον αὐτοῖς
[8, 6]   πετομένων ἤδη παρέπεται, σιτίζουσα αὐτοὺς  καὶ   ἐκτρέφουσα μέχρι πλείστου. Πολλὰ τῶν
[8, 7]   ὅλων τρέφεται τῷ ἀέρι. Διόπερ  καὶ   ἐλαίῳ καταβραχέντα φθείρεται, τῶν πόρων
[8, 8]   πάντα πληρώσας τῆς ἑαυτοῦ κτίσεως,  καὶ   ἐν πᾶσιν ἡμῖν τῶν οἰκείων
[8, 3]   μεγέθεσι καὶ ἐν τοῖς σχήμασι  καὶ   ἐν ταῖς χρόαις· καὶ κατὰ
[8, 6]   πενίας ἐκτιθέμενοι τὰ νήπια·  καὶ   ἐν τῇ διανομῇ τοῦ κλήρου
[8, 5]   τροφὰς ἀφθόνως παρασκευάζοντες, τὴν δυνατὴν  καὶ   ἐν τῇ πτήσει παρέχονται βοήθειαν,
[8, 5]   ἀντέδωκεν ἐν τῷ μέρει. Ταύτην  καὶ   ἐν τῇ πτήσει τὴν εὐταξίαν
[8, 3]   ~Εἰσὶ μέντοι γενῶν διαφοραὶ μυρίαι  καὶ   ἐν τοῖς ὄρνισιν, ἃς ἐάν
[8, 3]   διαφορὰς ἔν τε τοῖς μεγέθεσι  καὶ   ἐν τοῖς σχήμασι καὶ ἐν
[8, 2]   διὰ τοῦ πρὸς ἀλλήλους ὁρᾶν  καὶ   ἐννεύειν ἐπιστρέψαντές με πρὸς ἑαυτοὺς,
[8, 0]   ~ΟΜΙΛΙΑ ηʹ Περὶ πτηνῶν  καὶ   ἐνύδρων. ~Καὶ εἶπεν Θεὸς,
[8, 6]   μυστήριον ἡμῶν, ὡς ἀδυνάτου ὄντος  καὶ   ἔξω τῆς φύσεως, παρθένον τεκεῖν,
[8, 2]   εὐθείας ὁρμὰς ἑαυτοῖς οἰακίζοντες· οὕτω  καὶ   ἐπὶ τῶν πτηνῶν ἐστιν ἰδεῖν
[8, 4]   παρὰ τῆς Παροιμίας τετύχηκε, σοφὴ  καὶ   ἐργάτις ὀνομασθεῖσα· οὕτω μὲν φιλοπόνως
[8, 4]   γωνίαι τῶν κάτωθεν ἑξαγώνων, βάθρον  καὶ   ἔρεισμα τῶν ὑπερκειμένων εἰσὶν, ὡς
[8, 1]   ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα  καὶ   ἑρπετὰ καὶ θηρία κατὰ γένος.
[8, 8]   χέρσος πρὸς τὴν τῶν θηρίων  καὶ   ἑρπετῶν καὶ βοσκημάτων ἐπίδειξιν, ἑτοίμως
[8, 8]   ψυχὴν ζῶσαν κτηνῶν καὶ θηρίων  καὶ   ἑρπετῶν κατὰ γένος. Τί φατε,
[8, 3]   αἱ γέρανοι. Ἤδη δέ τις  καὶ   ἑτέρα ἐν τούτοις ἐστὶ διαφορὰ,
[8, 2]   αἷμα, ἀπὸ αἵματος εἰς ψυχήν·  καὶ   εὑρήσεις ὅτι γῆ ἐστι τῶν
[8, 3]   συνουσιαστικὸν ἔχουσαι. Δολερὸν πέρδιξ  καὶ   ζηλότυπον, κακούργως συμπράττων τοῖς θηραταῖς
[8, 7]   μόνη τῶν ὀρνίθων ὀδοῦσι κέχρηται,  καὶ   ζωογονεῖ μὲν ὡς τὰ τετράποδα,
[8, 1]   πρόσταγμα ὁδῷ βαδίζον, καὶ ἀπέλαβε  καὶ   γῆ τὸν ἴδιον κόσμον.
[8, 3]   καὶ φιλέρημοι. Μεγίστη δὲ διαφορὰ  καὶ   περὶ τὴν φωνὴν ἰδιότης
[8, 4]   συμπεφθὲν, πρὸς τὴν οἰκείαν σύστασιν  καὶ   ἡδονὴν ἐπανέρχεται. Καλῶν καὶ πρεπόντων
[8, 2]   τῆς ὁδοιπορίας κόπον ὑπέχοντες, οὕτω  καὶ   ἡμῖν, ὡς ἔοικε, τὴν αὐτὴν
[8, 7]   ἀπεσχισμένον καὶ ἰδιάζον τοῦ κοινωνικοῦ  καὶ   ἡνωμένου τοῖς πολλοῖς προτιμότερον. Πῶς
[8, 2]   ἑαυτοὺς γεγενῆσθαί ποτε καὶ γυναῖκας  καὶ   θάμνους καὶ ἰχθύας θαλασσίους. Ἐγὼ
[8, 1]   κατὰ γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ  καὶ   θηρία κατὰ γένος. Καὶ ἐγένετο
[8, 8]   γῆ ψυχὴν ζῶσαν κτηνῶν  καὶ   θηρίων καὶ ἑρπετῶν κατὰ γένος.
[8, 7]   ῥᾴδιον κατορθωθῆναι Τὸ γὰρ ἀπεσχισμένον  καὶ   ἰδιάζον τοῦ κοινωνικοῦ καὶ ἡνωμένου
[8, 4]   ὑπὲρ ἑαυτῶν μετεωρίζειν τὰ βάρη,  καὶ   ἰδιαζόντως ἑκάστῃ κοιλότητι τὸ ὑγρὸν
[8, 4]   (Ἧς τοὺς πόνους, φησὶ, βασιλεῖς  καὶ   ἰδιῶται πρὸς ὑγείαν προσφέρονται) οὕτω
[8, 4]   σοφωτάτης μελίσσης. Ἑξάγωνοι γὰρ πᾶσαι  καὶ   ἰσόπλευροι τῶν κηρίων αἱ σύριγγες,
[8, 2]   ποτε καὶ γυναῖκας καὶ θάμνους  καὶ   ἰχθύας θαλασσίους. Ἐγὼ δὲ εἰ
[8, 5]   ἐπινοεῖ τοῦ πηλοῦ τὴν χρείαν·  καὶ   κατὰ μικρὸν ἀλλήλοις τὰ κάρφη
[8, 3]   σχήμασι καὶ ἐν ταῖς χρόαις·  καὶ   κατὰ τοὺς βίους, καὶ τὰς
[8, 7]   ὄρνις, ὀξείᾳ τῇ φωνῇ ἐμβοῶν  καὶ   καταμηνύων πόρρωθεν ἔτι τὸν ἥλιον
[8, 8]   ἐρρωμένῳ Γλυκύτερα ὄντα ὑπὲρ μέλι  καὶ   κηρίον. Ἐὰν ὑμᾶς διαφῶ, καὶ
[8, 4]   ἀμαθεῖς πάσης ἀρετῆς, διὰ τρυφὴν  καὶ   κολακείαν, ὡς τὰ πολλὰ, γίνονται)
[8, 3]   περιστεραὶ, καὶ γέρανοι, καὶ ψῆρες,  καὶ   κολοιοί. Πάλιν ἐν τούτοις τὰ
[8, 3]   ἑκάστου. Οἱ μὲν γὰρ κωτίλοι  καὶ   λάλοι τῶν ὀρνίθων εἰσίν· οἱ
[8, 8]   αὐτὸ, τὰ ἐπιθυμητὰ ὑπὲρ χρυσίον  καὶ   λίθον τίμιον πολύν. Εἰ ἀπολαυστικὸς
[8, 1]   διασημαίνει. Καὶ γὰρ καὶ χαρὰν  καὶ   λύπην, καὶ τὴν τοῦ συνήθους
[8, 7]   εἶναι, συγκρίσει τοῦ αἰθερίου σώματος,  καὶ   μᾶλλον πεπιλημένον ταῖς κάτωθεν ἀναφοραῖς
[8, 4]   ἔχων τὸ κατὰ πάντων πρωτεῖον,  καὶ   μεγέθει διαφέρων καὶ σχήματι καὶ
[8, 8]   ἐναργῆ λαμβάνετε τῆς ἀναστάσεως ἔννοιαν,  καὶ   μὴ ἀπιστεῖτε τῇ ἀλλαγῇ ἣν
[8, 5]   κακόξενοι, καὶ τὰς θύρας κλείοντες,  καὶ   μηδὲ στέγης ἐν χειμῶνι καὶ
[8, 7]   ὁρμαθὸς, ἀλλήλων αἱ νυκτερίδες ἔχονται,  καὶ   μία τῆς μιᾶς ἤρτηνται· ὅπερ
[8, 2]   οὐκ ἐλάχιστον τοῦτο, παρέλαθεν ἡμᾶς,  καὶ   μικροῦ ἀπιὼν ᾤχετο ἀνεξέταστον παντελῶς
[8, 1]   ἔνδειαν, καὶ χωρισμὸν τῶν συννόμων,  καὶ   μυρία πάθη τῷ φθόγγῳ παραδηλοῖ.
[8, 5]   τῷ μικροτάτῳ ζῴῳ παρέσχετο. Ὥστε  καὶ   ναυτικοὶ πάντες ἴσασι τοῦτο, καὶ
[8, 5]   τὰ ὠὰ τῆς ψάμμου καταθεμένη·  καὶ   νοσσεύει κατὰ μέσον που τὸν
[8, 5]   καὶ μηδὲ στέγης ἐν χειμῶνι  καὶ   νυκτὶ τοῖς ἐπιδημοῦσι μεταδιδόντες.
[8, 7]   Νυκτερίδες μὲν γὰρ, καὶ γλαῦκες,  καὶ   νυκτοκόρακες, τῶν νυκτινόμων εἰσίν. Ὥστε
[8, 1]   τῆς ἐνεργείας τὴν δύναμιν. Οὕτω  καὶ   νῦν, Ἐξαγαγέτω γῆ ψυχὴν,
[8, 3]   διὰ καυτήρων τινῶν τῆς ἀσυνήθους  καὶ   ξένης ὀνομασίας, τὸ ἰδίωμα ἑκάστου
[8, 1]   γῆ, Βλαστησάτω βοτάνην χόρτου  καὶ   ξύλον κάρπιμον, κεκρυμμένον ἔχουσα τὸν
[8, 1]   ἣν πολλάκις ἐβάδισε· καί που  καὶ   ὁδηγὸς ἐνίοτε ἀποσφαλέντι γίνεται τῷ
[8, 3]   γενῶν ἰδιότητα κοινὴ χρῆσις,  καὶ   οἱ παρὰ τῆς Γραφῆς περί
[8, 3]   τούτοις τὰ μὲν ἄναρχά ἐστι  καὶ   οἷον αὐτόνομα· τὰ δὲ ὑφ´
[8, 6]   τὸ ζῆν ἀφορμὰς ἴσως αὐτοῖς  καὶ   ὁμοτίμως παρέχειν. Μὴ μιμήσῃ τῶν
[8, 3]   Ἤδη μὲν οὖν τινες ἐπειράθησαν  καὶ   ὀνοματοποιίαις χρήσασθαι, ἵν´, ὥσπερ διὰ
[8, 1]   ἀμεταχείριστα. Ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον  καὶ   ὄνος τὴν φάντην τοῦ κυρίου
[8, 1]   τε γὰρ αἰσθήσεις μᾶλλον τετράνωνται·  καὶ   ὀξεῖαι μὲν τῶν παρόντων αἱ
[8, 1]   γὰρ ἀκοὴ παρ´ ἐκείνοις βαρεῖα,  καὶ   ὁρῶσιν ἀμβλὺ διὰ τοῦ ὕδατος
[8, 3]   δὲ κολεόπτερα, ὡς τοὺς κανθάρους,  καὶ   ὅσα ἐν θήκαις τισὶ καὶ
[8, 7]   ὄντος εἰς τὸ εἶναι παραχθέντα,  καὶ   ὅσα λόγος παρῆκε νῦν,
[8, 8]   μεταβαλὼν, εἶτα προϊὼν βομβυλιὸς γίνεται,  καὶ   οὐδὲ ἐπὶ ταύτης ἵσταται τῆς
[8, 6]   τύπτοντες τοῖς πτεροῖς καὶ ὠθοῦντες,  καὶ   οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιοῦνται πρὸς τὸ
[8, 2]   Εἶδος γὰρ ὅλον τῆς κτίσεως,  καὶ   οὐκ ἐλάχιστον τοῦτο, παρέλαθεν ἡμᾶς,
[8, 1]   ἀμβλὺ διὰ τοῦ ὕδατος βλέποντες,  καὶ   οὔτε τις μνήμη παρ´ ἐκείνοις,
[8, 4]   τοῖς βασιλείοις ἐγκαθεζόμενος (καὶ γὰρ  καὶ   οὗτοι ἀπαίδευτοι καὶ ἀμαθεῖς πάσης
[8, 8]   ἐστί. Τάχα μὲν οὖν τι  καὶ   ὄφελος ἐν τοῖς λεγομένοις εὑρήσεται·
[8, 2]   σάρκα, σαρκὸς πρὸς τὴν γῆν·  καὶ   πάλιν ἀναλύσας διὰ τῶν αὐτῶν
[8, 2]   δίαιταν ἀπὸ τῆς γῆς ὑπάρχειν,  καὶ   πάντα ἀναγκαίως τῆς τῶν ποδῶν
[8, 2]   ἔγραφον τῶν ἰχθύων ἦσαν ἀλογώτεροι,  καὶ   πάνυ εὐτόνως διατειναίμην. Ἐξαγαγέτω
[8, 7]   ἐξημαύρωται. Ἐν ἡμέρᾳ δέ σοι  καὶ   πάνυ ῥᾴδιον πανταχόθεν συνάγειν τὸ
[8, 6]   ὅπως τὸ σεμνὸν τῆς χηρείας,  καὶ   παρὰ τοῖς ἀλόγοις, τοῦ ἐν
[8, 5]   αὐτοὺς αἱ παρ´ ἡμῖν κορῶναι,  καὶ   παραπέμπουσιν, ἐμοὶ δοκεῖν, καὶ συμμαχίαν
[8, 8]   ἀερίων τὰς μορφὰς μεταβάλλοντα; Ὁποῖα  καὶ   περὶ τοῦ Ἰνδικοῦ σκώληκος ἱστορεῖται
[8, 3]   καὶ ὅσα ἐν θήκαις τισὶ  καὶ   περιβολαῖς γεννηθέντα, περιρραγέντος αὐτοῖς τοῦ
[8, 7]   τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν,  καὶ   πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς,
[8, 2]   ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος,  καὶ   πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς
[8, 2]   ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος,  καὶ   πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς
[8, 6]   τῆς κορώνης τὸ φιλότεκνον·  καὶ   πετομένων ἤδη παρέπεται, σιτίζουσα αὐτοὺς
[8, 8]   ἵσταται τῆς μορφῆς, ἀλλὰ χαύνοις  καὶ   πλατέσι πετάλοις ὑποπτεροῦται. Ὅταν οὖν
[8, 8]   ἄχρηστον. Τί γὰρ ἄν τις  καὶ   ποιοῖ τὸν μέχρι τῆς ἑσπέρας
[8, 4]   βίων διαφοραί. Ἔστι δέ τινα  καὶ   πολιτικὰ τῶν ἀλόγων, εἴπερ πολιτείας
[8, 3]   σιγηλοί. Καὶ τὰ μὲν ᾠδικὰ  καὶ   πολύφωνα· τὰ δὲ ἄμουσα παντελῶς
[8, 4]   σύστασιν καὶ ἡδονὴν ἐπανέρχεται. Καλῶν  καὶ   πρεπόντων αὕτη τῶν ἐπαίνων παρὰ
[8, 1]   ἀλλὰ καὶ ἀνήμερα, καὶ ἀδίδακτα,  καὶ   πρὸς πᾶσαν βίου κοινωνίαν ἀνθρώποις
[8, 7]   ἄγρυπνον τὸ τῶν χηνῶν γένος,  καὶ   πρὸς τὴν τῶν λανθανόντων αἴσθησιν
[8, 8]   τὸ τῆς ἡμετέρας δυνάμεως ἀσθενὲς,  καὶ   πρὸς τὸ αὔταρκες εἰς εὐφροσύνην
[8, 3]   ὀνύχων ἀκμαὶ, καὶ χεῖλος ἀγκύλον,  καὶ   πτερὸν ὀξὺ, ὥστε καὶ συλληφθῆναι
[8, 7]   ἀπολήγουσα. Πῶς τετράπουν τὸ αὐτὸ  καὶ   πτηνὸν νυκτερίς. Πῶς μόνη
[8, 7]   ὑφ´ ἑνὶ συνθήματι πᾶσα ἀρθεῖσα  καὶ   στρατοπεδευσαμένη κατὰ τὸ πλάτος τῆς
[8, 3]   ἀγκύλον, καὶ πτερὸν ὀξὺ, ὥστε  καὶ   συλληφθῆναι ῥᾳδίως τὸ θήραμα, καὶ
[8, 5]   κορῶναι, καὶ παραπέμπουσιν, ἐμοὶ δοκεῖν,  καὶ   συμμαχίαν τινὰ παρεχόμεναι πρὸς ὄρνιθας
[8, 3]   χειρὸς ἐνόχλησιν οὐχ ὑφίσταται. Ἀλλὰ  καὶ   συνανθρωπιστικοί τινες τῶν ὀρνίθων εἰσὶ,
[8, 4]   πρὸς αὐτὴν διειργομένη τε ὁμοῦ  καὶ   συναπτομένη τῷ διαφράγματι. Ἔπειτα διώροφοι
[8, 4]   ὑμένα τὸν κηρὸν διατείνασα, πυκνὰς  καὶ   συνεχεῖς ἀλλήλαις συνοικοδομεῖ τὰς κοιλότητας)
[8, 7]   λεγόμενα τῶν πτηνῶν, οἷον μελίσσας  καὶ   σφῆκας (οὕτω γὰρ αὐτὰ προσειρήκασι
[8, 4]   πάντων πρωτεῖον, καὶ μεγέθει διαφέρων  καὶ   σχήματι καὶ τῇ τοῦ ἤθους
[8, 8]   κατεστιγμένων ὀστέων τὴν μανίαν ἐξάπτων,  καὶ   τὰ αὐτὰ χρήματα πρὸς ἑκάτερον
[8, 8]   ὑμᾶς τῶν κακῶν ὑπεξάγειν. Ἱκανὰ  {καὶ}   τὰ εἰρημένα εὐγνώμονι κριτῇ, ἐὰν
[8, 3]   τοὺς βίους, καὶ τὰς πράξεις,  καὶ   τὰ ἤθη, ἀμύθητον οὖσαν αὐτοῖς
[8, 1]   διαιτωμένων μετειληφότων. Ἄλογα μὲν γὰρ,  καὶ   τὰ χερσαῖα· ἀλλ´ ὅμως ἕκαστον
[8, 4]   τῶν μεγίστων δυναστειῶν ἐπιβαίνοντας. Ἀλλὰ  καὶ   ταῖς μελίσσαις, ὅσαι ἂν μὴ
[8, 5]   γὰρ ἄλλη τὴν ὁδηγίαν ἐκδέχεται,  καὶ   τακτόν τινα χρόνον προκαθηγησαμένη τῆς
[8, 4]   τὸ μέγιστον, ὅτι ὑπὸ βασιλεῖ  καὶ   ταξιάρχῳ τινὶ τῶν ἔργων ἅπτονται,
[8, 2]   οὐραίου μεταβολῇ τάς τε περιστροφὰς  καὶ   τὰς εὐθείας ὁρμὰς ἑαυτοῖς οἰακίζοντες·
[8, 5]   τῆς προπομπῆς. Ἀκουέτωσαν οἱ κακόξενοι,  καὶ   τὰς θύρας κλείοντες, καὶ μηδὲ
[8, 2]   οὐκ αἰσχύνονται τὰς ἑαυτῶν ψυχὰς  καὶ   τὰς κυνείας ὁμοειδεῖς ἀλλήλαις τιθέμενοι·
[8, 3]   χρόαις· καὶ κατὰ τοὺς βίους,  καὶ   τὰς πράξεις, καὶ τὰ ἤθη,
[8, 6]   μεταδεδώκασιν ἑκάστῳ τοῦ εἶναι, οὕτω  καὶ   τὰς πρὸς τὸ ζῆν ἀφορμὰς
[8, 5]   κύκλῳ τοῖς οἰκείοις πτεροῖς διαθάλπουσι,  καὶ   τὰς τροφὰς ἀφθόνως παρασκευάζοντες, τὴν
[8, 6]   ἀσυνδυάστως τίκτειν ὡς τὰ πολλὰ,  καὶ   ταῦτα μακροβιωτάτους ὄντας· οἷς γε
[8, 4]   καὶ μεγέθει διαφέρων καὶ σχήματι  καὶ   τῇ τοῦ ἤθους πραότητι. Ἔστι
[8, 7]   αἴσθησιν ὀξύτατον, οἵ γέ ποτε  καὶ   τὴν βασιλίδα πόλιν περισώσαντο, πολεμίους
[8, 7]   μὴ παρόντος τοῦ ὕπνου, ἐξαρκεῖν  καὶ   τὴν ἐν τούτοις διατριβὴν, καὶ
[8, 1]   ἀλλ´ δοὺς τὸ πρόσταγμα,  καὶ   τὴν τοῦ ἐξαγαγεῖν αὐτῇ δύναμιν
[8, 1]   γὰρ καὶ χαρὰν καὶ λύπην,  καὶ   τὴν τοῦ συνήθους ἐπίγνωσιν, καὶ
[8, 7]   καὶ τὴν ἐν τούτοις διατριβὴν,  καὶ   τὴν τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς ἰδιωμάτων
[8, 5]   τραυμάτων ἐπανερχόμεναι ἐναργῆ τοῦ συνασπισμοῦ  καὶ   τῆς ἐπιμαχίας τὰ σημεῖα κομίζουσι.
[8, 3]   ἐπίῃ καθ´ ὃν ἐν μέρει  καὶ   τῆς τῶν ἰχθύων ἐξετάσεως ἐφηψάμεθα,
[8, 3]   ὡς τὰ πολλά. Χειροήθη δὲ  καὶ   τιθασσὰ τὰ πολλὰ τῶν ὀρνέων
[8, 2]   τε χερσαῖον, καὶ τὸ πτηνὸν,  καὶ   τὸ ἔνυδρον. Ἐξαγαγέτω, φησὶ, τὰ
[8, 8]   Κυρίῳ ἡμῶν, δόξα  καὶ   τὸ κράτος, εἰς τοὺς αἰῶνας
[8, 4]   πτῆσις, ἐργασία δὲ πάντων μία·  καὶ   τὸ μέγιστον, ὅτι ὑπὸ βασιλεῖ
[8, 8]   νομίζω τῆς διηγήσεως. Ἅμα δὲ  καὶ   τὸ παρακατέχειν ὑμᾶς ἐπὶ πλεῖον
[8, 2]   ἐστὶ γένη, τό τε χερσαῖον,  καὶ   τὸ πτηνὸν, καὶ τὸ ἔνυδρον.
[8, 8]   φυτοῖς καὶ τῷ πλωτῷ γένει  καὶ   τοῖς πτηνοῖς πᾶσιν ἀντεπιδείξασθαι. Ἐξαγαγέτω
[8, 2]   γένος. Διὰ τί ἐξ ὑδάτων  καὶ   τοῖς πτηνοῖς τὴν γένεσιν ἔδωκεν;
[8, 7]   ὑμένι τινὶ δερματίνῳ. Πῶς μέντοι  καὶ   τοῦτο ἔχει τὸ φιλάλληλον ἐν
[8, 8]   πάλιν δὲ ἐκεῖνον γαυριῶντα δεικνὺς,  καὶ   τοῦτον κατῃσχυμμένον. Τί ὄφελος, νηστεύειν
[8, 4]   συναπτομένη τῷ διαφράγματι. Ἔπειτα διώροφοι  καὶ   τριώροφοι αἱ σύριγγες αὗται ἀλλήλαις
[8, 5]   ἐκλεπίζει τοὺς νεοττούς. Ἐπεὶ δὲ  καὶ   τροφῆς αὐτοῖς χρεία, ἄλλας ἑπτὰ
[8, 1]   καὶ τὴν τοῦ συνήθους ἐπίγνωσιν,  καὶ   τροφῆς ἔνδειαν, καὶ χωρισμὸν τῶν
[8, 8]   ἑτοίμως ἔχουσα ὁμότιμα τοῖς φυτοῖς  καὶ   τῷ πλωτῷ γένει καὶ τοῖς
[8, 4]   ὡς ἔφαμεν, καὶ τῶν πράξεων  καὶ   τῶν βίων διαφοραί. Ἔστι δέ
[8, 4]   τὴν ἄγραν. ~Μυρίαι, ὡς ἔφαμεν,  καὶ   τῶν πράξεων καὶ τῶν βίων
[8, 4]   κοιλότησι τῶν κηρίων ἐνίησιν. Ὅθεν  καὶ   ὑγρὸν παρὰ τὴν πρώτην ἐστίν·
[8, 7]   τοὺς τῶν σαρκοφάγων· ἀλλὰ πλατεῖς  καὶ   ὑμενώδεις, ἵνα ῥᾳδίως ἐπινήχωνται τῷ
[8, 3]   οἰκήσεις καταδεχόμενοι· ἄλλοι δὲ ὄρειοι,  καὶ   φιλέρημοι. Μεγίστη δὲ διαφορὰ καὶ
[8, 8]   λίθον τίμιον πολύν. Εἰ ἀπολαυστικὸς  καὶ   φιλήδονος, ἔχεις τὰ λόγια τοῦ
[8, 8]   τοὺς κύβους δραμοῦνται. Ὅρκοι ἐκεῖ,  καὶ   φιλονεικίαι χαλεπαὶ, καὶ φιλοχρηματίας ὠδῖνες.
[8, 8]   Ὅρκοι ἐκεῖ, καὶ φιλονεικίαι χαλεπαὶ,  καὶ   φιλοχρηματίας ὠδῖνες. Δαίμων παρέστηκε διὰ
[8, 5]   ὄρνιθος οὕτω μικρᾶς μεγάλη  καὶ   φοβερὰ κατέχεται θάλασσα, ἐν μέσῳ
[8, 1]   ψυχὴν παθημάτων διασημαίνει. Καὶ γὰρ  καὶ   χαρὰν καὶ λύπην, καὶ τὴν
[8, 3]   τῆς διαίτης αὐτῶν, ὀνύχων ἀκμαὶ,  καὶ   χεῖλος ἀγκύλον, καὶ πτερὸν ὀξὺ,
[8, 3]   τὰ δὲ ἀπαίρειν πέφυκε πορροτάτω,  καὶ   χειμῶνος ἐγγίζοντος ἐκτοπίζειν ὡς τὰ
[8, 1]   ζῶσαν. Ἔμψυχος ἄρα γῆ;  καὶ   χώραν ἔχουσιν οἱ ματαιόφρονες Μανιχαῖοι,
[8, 1]   συνήθους ἐπίγνωσιν, καὶ τροφῆς ἔνδειαν,  καὶ   χωρισμὸν τῶν συννόμων, καὶ μυρία
[8, 3]   βίον, ὡς περιστεραὶ, καὶ γέρανοι,  καὶ   ψῆρες, καὶ κολοιοί. Πάλιν ἐν
[8, 2]   Ἵνα μάθῃς διαφορὰν ψυχῆς κτήνους  καὶ   ψυχῆς ἀνθρώπου. Μικρὸν ὕστερον γνώσῃ,
[8, 3]   πολύφωνα· τὰ δὲ ἄμουσα παντελῶς  καὶ   ᾠδῆς ἄμοιρα. Καὶ τὰ μὲν
[8, 6]   τῆς καλιᾶς, τύπτοντες τοῖς πτεροῖς  καὶ   ὠθοῦντες, καὶ οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιοῦνται
[8, 7]   τὸ φιλάλληλον ἐν τῇ φύσει,  καὶ   ὥσπερ ὁρμαθὸς, ἀλλήλων αἱ νυκτερίδες




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/06/2009