Homélie, Chap.
[8, 3]	μυρίαι καὶ ἐν τοῖς ὄρνισιν,	ἃς	ἐάν τις κατὰ τὸν αὐτὸν
[8, 5]	τῶν πελαργῶν πρόνοια ἐξήρκει τοὺς	παῖδας	ἡμῶν, εἰ προσέχειν ἐβούλοντο, φιλοπάτορας
[8, 5]	ναυτικοὶ πάντες ἴσασι τοῦτο, καὶ	ἁλκυονίδας	τὰς ἡμέρας ἐκείνας προσαγορεύουσι. Ταῦτά
[8, 3]	τὰ δὲ δερμόπτερα, ὡς τὰς	νυκτερίδας·	τὰ δὲ πτιλωτὰ, ὡς τοὺς
[8, 7]	ἑτέραν ἐν αὐτοῖς κατασκευὴν εὑρήσεις·	πόδας	οὔτε διεσχισμένους, ὡς τοὺς τῆς
[8, 6]	παρασεσημειωμένον ἐκ τῆς περὶ τοὺς	ὄρνιθας	ἱστορίας, ἵν´ ἐπειδάν ποτε ἴδῃς
[8, 5]	καὶ συμμαχίαν τινὰ παρεχόμεναι πρὸς	ὄρνιθας	πολεμίους. Σημεῖον δὲ, πρῶτον μὲν
[8, 2]	πάντα ἀναγκαίως τῆς τῶν ποδῶν	ὑπουργίας	προσδεῖσθαι. Τοῖς μὲν γὰρ ἁρπακτικοῖς
[8, 3]	κοινωνικὸν ἐκτὸς τοῦ κατὰ τὰς	συζυγίας	συνδυασμοῦ. Μυρία δὲ ἄλλα τὸν
[8, 5]	μείζονα δώσει τοῖς ἐξ ὅλης	καρδίας	ἐπιβοωμένοις αὐτόν; Ἁλκυών ἐστι θαλάττιον
[8, 8]	ὑπομνήματα καταλιπὼν, πληρώσαι ὑμῶν τὰς	καρδίας	πάσης εὐφροσύνης πνευματικῆς, ἐν Χριστῷ
[8, 8]	δώσει σοι τὰ αἰτήματα τῆς	καρδίας	σου. Εἰ φιλόπλουτος εἶ, ἔχεις
[8, 7]	ἐπωάζῃ, διὰ πάσης νυκτὸς τῆς	μελῳδίας	μὴ ἀπολήγουσα. Πῶς τετράπουν τὸ
[8, 7]	κατασκευάσαντος; Τίς ὁ τρόπος τῆς	μελῳδίας	τοῦ τέττιγος; Καὶ πῶς ἐν
[8, 5]	~Πῶς ἄν σοι πάντα δι´	ἀκριβείας	ἐπέλθοιμι τὰ ἐν τοῖς βίοις
[8, 1]	ἔχει κτησάσθω, Θεοῦ δωρουμένου τῆς	ἐνεργείας	τὴν δύναμιν. Οὕτω καὶ νῦν,
[8, 4]	κηρίων αἱ σύριγγες, οὐκ ἐπ´	εὐθείας	ἀλλήλαις κατεπικείμεναι, ἵνα μὴ κάμνωσιν
[8, 2]	τάς τε περιστροφὰς καὶ τὰς	εὐθείας	ὁρμὰς ἑαυτοῖς οἰακίζοντες· οὕτω καὶ
[8, 5]	τὴν διαδοχὴν ὑποδεξαμένη, ἧς ἔτυχεν	ἀσφαλείας	ἀντέδωκεν ἐν τῷ μέρει. Ταύτην
[8, 2]	τὰς ἑαυτῶν ψυχὰς καὶ τὰς	κυνείας	ὁμοειδεῖς ἀλλήλαις τιθέμενοι· οἱ λέγοντες
[8, 6]	γυναῖκες, ὅπως τὸ σεμνὸν τῆς	χηρείας,	καὶ παρὰ τοῖς ἀλόγοις, τοῦ
[8, 7]	διεξόδων ἀνοιγομένων. Οὐδὲν περιττότερον τῆς	χρείας,	οὔτε μὴν ἐλλεῖπόν τινι τῶν
[8, 4]	καὶ πολιτικὰ τῶν ἀλόγων, εἴπερ	πολιτείας	ἴδιον, τὸ πρὸς ἓν πέρας
[8, 6]	λοιπὸν τῆς πτήσεως, ἐκβάλλουσι τῆς	καλιᾶς,	τύπτοντες τοῖς πτεροῖς καὶ ὠθοῦντες,
[8, 8]	ἁμαρτάνειν ἐκ τῆς ἐνταῦθα ὑμῖν	ἀσχολίας	περίεστιν. Ὥστε τὸ ἐπὶ πλέον
[8, 4]	τοῦ βασιλέως, ταχὺ μεταμέλει τῆς	ἀβουλίας,	ὅτι τῇ πληγῇ τοῦ κέντρου
[8, 7]	νυκτερίδες ἔχονται, καὶ μία τῆς	μιᾶς	ἤρτηνται· ὅπερ ἐφ´ ἡμῶν τῶν
[8, 4]	αὕτη τῶν ἐπαίνων παρὰ τῆς	Παροιμίας	τετύχηκε, σοφὴ καὶ ἐργάτις ὀνομασθεῖσα·
[8, 2]	τὴν αὐτὴν ὑποστρέφουσιν, ἀξίαν τῆς	ῥᾳθυμίας	δίκην τὸν ἐκ τῆς ὁδοιπορίας
[8, 6]	τῆς φύσεως, παρθένον τεκεῖν, τῆς	παρθενίας	αὐτῆς φυλαττομένης ἀχράντου, ἐνθυμηθῇς ὅτι
[8, 5]	Τίς παρ´ αὐταῖς τοὺς τῆς	φιλοξενίας	διώρισε νόμους; Τίς αὐταῖς ἠπείλησε
[8, 6]	τῶν γονέων, οἱ ἐπὶ προφάσει	πενίας	ἐκτιθέμενοι τὰ νήπια· ἢ καὶ
[8, 8]	δὲ τῆς ἐν τοῖς ῥήμασι	διανοίας,	τότε ἐκφαίνεται τὸ μέγα θαῦμα
[8, 5]	περὶ τὰ ἄλογα τοῦ Θεοῦ	προνοίας	νενομοθέτηται. Τί οὐκ ἂν γένοιτο
[8, 8]	Σχολὴ γὰρ, ἄνευ φόβου Θεοῦ,	πονηρίας	διδάσκαλος τοῖς ἀκαιρουμένοις ἐστί. Τάχα
[8, 1]	χρόνῳ ταμιευσαμένη τὴν μῆνιν, ἐπειδὰν	εὐκαιρίας	λάβηται, τὸ κακὸν ἀντιδίδωσιν. Ἀκούσατε,
[8, 2]	ῥᾳθυμίας δίκην τὸν ἐκ τῆς	ὁδοιπορίας	κόπον ὑπέχοντες, οὕτω καὶ ἡμῖν,
[8, 6]	ἐκ τῆς περὶ τοὺς ὄρνιθας	ἱστορίας,	ἵν´ ἐπειδάν ποτε ἴδῃς γελῶντάς
[8, 4]	διεκπίπτῃ. Κατάμαθε πῶς τὰ τῆς	γεωμετρίας	εὑρέματα πάρεργά ἐστι τῆς σοφωτάτης
[8, 7]	ἀλλήλων ἐπιστρατεύσωσιν; Ἴδοις γὰρ ἂν	μυρίας	ἀγέλας γυπῶν τοῖς στρατοπέδοις παρεπομένας,
[8, 3]	ἓν μὲν ὄνομα τῶν πετεινῶν,	μυρίας	δὲ ἐν τούτοις διαφορὰς ἔν
[8, 6]	τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας,	μυρίας	ἐκ τῆς φύσεως ἀφορμὰς πρὸς
[8, 3]	τινῶν τῆς ἀσυνήθους καὶ ξένης	ὀνομασίας,	τὸ ἰδίωμα ἑκάστου γένους ἐπιγινώσκηται.
[8, 2]	ἀκροατῶν ἀγνοοῦσι τὴν αἰτίαν τῆς	ἀφασίας.	Πῶς γάρ; οἱ διὰ τοῦ
[8, 2]	πρόσγειον ἀντὶ τῆς τῶν ποδῶν	ὑπηρεσίας	ἐστίν. ~Εἰσὶ μέντοι γενῶν διαφοραὶ
[8, 8]	ἐκεῖ, καὶ φιλονεικίαι χαλεπαὶ, καὶ	φιλοχρηματίας	ὠδῖνες. Δαίμων παρέστηκε διὰ τῶν
[8, 7]	ἀνθρωπίνων. Πῶς σοι τὰς φοβερὰς	ἐπιστρατιὰς	τῆς ἀκρίδος διηγήσομαι, ἣ ὑφ´
[8, 8]	ποικίλον τῆς ἐν τοῖς δημιουργήμασι	σοφίας	ἀποβλέψω, οὐδὲ ἦρχθαι νομίζω τῆς
[8, 8]	ἐκφαίνεται τὸ μέγα θαῦμα τῆς	σοφίας	τοῦ κτίσαντος. Πόσας προείδετο διαφορὰς
[8, 5]	ἐναργῆ τοῦ συνασπισμοῦ καὶ τῆς	ἐπιμαχίας	τὰ σημεῖα κομίζουσι. Τίς παρ´
[8, 5]	γέρανοι τὰς ἐν τῇ νυκτὶ	προφυλακὰς	ἐκ περιτροπῆς ὑποδέχονται· καὶ αἱ
[8, 4]	οὕτω δὲ σοφῶς φιλοτεχνοῦσα τὰς	ἀποθήκας	τοῦ μέλιτος (εἰς λεπτὸν γὰρ
[8, 7]	τῶν πτηνῶν, οἷον μελίσσας καὶ	σφῆκας	(οὕτω γὰρ αὐτὰ προσειρήκασι διὰ
[8, 3]	τὰ δὲ πτιλωτὰ, ὡς τοὺς	σφῆκας·	τὰ δὲ κολεόπτερα, ὡς τοὺς
[8, 2]	λέγοντες ἑαυτοὺς γεγενῆσθαί ποτε καὶ	γυναῖκας	καὶ θάμνους καὶ ἰχθύας θαλασσίους.
[8, 7]	ἐπιστρατεύσωσιν; Ἴδοις γὰρ ἂν μυρίας	ἀγέλας	γυπῶν τοῖς στρατοπέδοις παρεπομένας, ἐκ
[8, 5]	δὲ καὶ τροφῆς αὐτοῖς χρεία,	ἄλλας	ἑπτὰ πρὸς τὴν τῶν νεοττῶν
[8, 8]	ἐναέρια ὑμῖν θαύματα διηγούμενον. Καλεῖ	ἡμᾶς	ἡ χέρσος πρὸς τὴν τῶν
[8, 2]	καὶ οὐκ ἐλάχιστον τοῦτο, παρέλαθεν	ἡμᾶς,	καὶ μικροῦ ἀπιὼν ᾤχετο ἀνεξέταστον
[8, 2]	τὴν τῶν χερσαίων ἐξέτασιν. Διέφυγεν	ἡμᾶς	τὸ πτηνὸν ἐν τῷ μέσῳ.
[8, 7]	αὐτὰ προσειρήκασι διὰ τὸ πανταχόθεν	ἐντομάς	τινας φαίνειν) ἐνθυμοῦ, ὅτι τούτοις
[8, 2]	τε περιστροφὰς καὶ τὰς εὐθείας	ὁρμὰς	ἑαυτοῖς οἰακίζοντες· οὕτω καὶ ἐπὶ
[8, 6]	καὶ τὰς πρὸς τὸ ζῆν	ἀφορμὰς	ἴσως αὐτοῖς καὶ ὁμοτίμως παρέχειν.
[8, 6]	πιστεύοντας, μυρίας ἐκ τῆς φύσεως	ἀφορμὰς	πρὸς τὴν πίστιν τῶν παραδόξων
[8, 8]	ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον. Ἐὰν	ὑμᾶς	διαφῶ, καὶ διαλύσω τὸν σύλλογον,
[8, 8]	Ἅμα δὲ καὶ τὸ παρακατέχειν	ὑμᾶς	ἐπὶ πλεῖον οὐκ ἄχρηστον. Τί
[8, 8]	τῆς ἑσπέρας χρόνον; Οὐκ ἐπείγουσιν	ὑμᾶς	οἱ ἑστιάτορες· οὐκ ἀναμένει ὑμᾶς
[8, 8]	μὴ ὁ ὑπερβάλλων κόρος ἀμβλυτέρους	ὑμᾶς	πρὸς τὴν τῶν ἑσπερινῶν ἀπόλαυσιν
[8, 8]	ὑμᾶς οἱ ἑστιάτορες· οὐκ ἀναμένει	ὑμᾶς	τὰ συμπόσια. Ὅθεν, εἰ δοκεῖ,
[8, 8]	εὐφροσύνην τῶν συνεληλυθότων. Ἡ γῆ	ὑμᾶς	ταῖς οἰκείαις βλάσταις ἐδεξιώσατο· ἡ
[8, 8]	πλέον κατέχειν, ἐπὶ πλέον ἐστὶν	ὑμᾶς	τῶν κακῶν ὑπεξάγειν. Ἱκανὰ {καὶ}
[8, 7]	μυρίας ἀγέλας γυπῶν τοῖς στρατοπέδοις	παρεπομένας,	ἐκ τῆς τῶν ὅπλων παρασκευῆς
[8, 5]	τοῦτο, καὶ ἁλκυονίδας τὰς ἡμέρας	ἐκείνας	προσαγορεύουσι. Ταῦτά σοι εἰς προτροπὴν
[8, 6]	ἵν´ ἐπειδάν ποτε ἴδῃς γελῶντάς	τινας	τὸ μυστήριον ἡμῶν, ὡς ἀδυνάτου
[8, 7]	τὴν βασιλίδα πόλιν περισώσαντο, πολεμίους	τινὰς	ὑπὸ γῆς δι´ ὑπονόμων ἀφανῶν
[8, 7]	προσειρήκασι διὰ τὸ πανταχόθεν ἐντομάς	τινας	φαίνειν) ἐνθυμοῦ, ὅτι τούτοις ἀναπνοὴ
[8, 4]	γὰρ ὑμένα τὸν κηρὸν διατείνασα,	πυκνὰς	καὶ συνεχεῖς ἀλλήλαις συνοικοδομεῖ τὰς
[8, 5]	ἕνεκεν σοῦ, ὃς κατ´ εἰκόνα	γέγονας	τοῦ Θεοῦ, ὅπουγε ὑπὲρ ὄρνιθος
[8, 2]	μέσῳ. Ἀνάγκη τοίνυν, κατὰ τοὺς	ἐπιλήσμονας	τῶν ὁδοιπόρων, οἳ ἐπειδάν τι
[8, 8]	καὶ τὸ κράτος, εἰς τοὺς	αἰῶνας	τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
[8, 4]	οὐ πρότερον καταδεχόμεναι ἐπὶ τοὺς	λειμῶνας	ἐλθεῖν, πρὶν ἂν ἴδωσι κατάρξαντα
[8, 6]	ἐστι τὰ ὑπηνέμια, τοὺς δὲ	γύπας	φασὶν ἀσυνδυάστως τίκτειν ὡς τὰ
[8, 5]	ἀνέμοις ἡ θάλασσα τῇ γῇ	προσαράσ–	σεται. Ἀλλ´ ὅμως κοιμίζονται μὲν
[8, 7]	λογισμῶν ἀνθρωπίνων. Πῶς σοι τὰς	φοβερὰς	ἐπιστρατιὰς τῆς ἀκρίδος διηγήσομαι, ἣ
[8, 5]	ἴσασι τοῦτο, καὶ ἁλκυονίδας τὰς	ἡμέρας	ἐκείνας προσαγορεύουσι. Ταῦτά σοι εἰς
[8, 5]	ὅταν ἁλκυὼν ἐπωάζῃ τὰς ἑπτὰ	ἡμέρας.	Ἐν τοσαύταις γὰρ μόναις ἐκλεπίζει
[8, 4]	πολιτείας ἴδιον, τὸ πρὸς ἓν	πέρας	κοινὸν συννεύειν τὴν ἐνέργειαν τῶν
[8, 2]	νηκτῶν, ὅσα ὁ καιρὸς ἐνεδίδου	ἑσπέρας·	σήμερον μετέβημεν ἐπὶ τὴν τῶν
[8, 8]	καὶ ποιοῖ τὸν μέχρι τῆς	ἑσπέρας	χρόνον; Οὐκ ἐπείγουσιν ὑμᾶς οἱ
[8, 4]	παντί. Ἑκάστη γὰρ φρεατία τῆς	ἑτέρας	ἔχεται, λεπτῷ πρὸς αὐτὴν διειργομένη
[8, 8]	ἀποβλέπῃ, ἀλλὰ πρὸς τὸ τῆς	ἡμετέρας	δυνάμεως ἀσθενὲς, καὶ πρὸς τὸ
[8, 1]	ἐπὶ δὲ τῶν χερσαίων, ὡς	τελειοτέρας	αὐτῶν οὔσης τῆς ζωῆς, ἡ
[8, 1]	τῶν μὲν νηκτῶν ἡ φύσις	ἀτελεστέρας	πως δοκεῖ ζωῆς μετέχειν, διὰ
[8, 5]	Θεοῦ, ὅπουγε ὑπὲρ ὄρνιθος οὕτω	μικρᾶς	ἡ μεγάλη καὶ φοβερὰ κατέχεται
[8, 5]	παῖδας ἡμῶν, εἰ προσέχειν ἐβούλοντο,	φιλοπάτορας	καταστῆσαι. Πάντως γὰρ οὐδεὶς οὕτως
[8, 3]	πετεινῶν, μυρίας δὲ ἐν τούτοις	διαφορὰς	ἔν τε τοῖς μεγέθεσι καὶ
[8, 8]	σοφίας τοῦ κτίσαντος. Πόσας προείδετο	διαφορὰς	πτηνῶν; ὅπως αὐτὰ κατὰ γένος
[8, 5]	Ἀκουέτωσαν οἱ κακόξενοι, καὶ τὰς	θύρας	κλείοντες, καὶ μηδὲ στέγης ἐν
[8, 7]	στρατοπεδευσαμένη κατὰ τὸ πλάτος τῆς	χώρας,	οὐ πρότερον ἅπτεται τῶν καρπῶν,
[8, 6]	φυλαττομένης ἀχράντου, ἐνθυμηθῇς ὅτι ὁ	εὐδοκήσας	ἐν τῇ μωρίᾳ τοῦ κηρύγματος
[8, 8]	τῶν ψυχῶν εὐφροσύνην ἀποχρησώμεθα. Πολλάκις	ὑπηρετήσας	τῇ σαρκὶ πρὸς ἀπόλαυσιν, σήμερον
[8, 8]	θαῦμα τῆς σοφίας τοῦ κτίσαντος.	Πόσας	προείδετο διαφορὰς πτηνῶν; ὅπως αὐτὰ
[8, 7]	ἔντομα λεγόμενα τῶν πτηνῶν, οἷον	μελίσσας	καὶ σφῆκας (οὕτω γὰρ αὐτὰ
[8, 2]	πρὸς τὴν γῆν· καὶ πάλιν	ἀναλύσας	διὰ τῶν αὐτῶν ἀναπόδισον ἀπὸ
[8, 8]	καταστήσῃ. Ὁ δὲ τὰ πάντα	πληρώσας	τῆς ἑαυτοῦ κτίσεως, καὶ ἐν
[8, 4]	προσφέρονται) οὕτω δὲ σοφῶς φιλοτεχνοῦσα	τὰς	ἀποθήκας τοῦ μέλιτος (εἰς λεπτὸν
[8, 3]	συνανθρωπιστικοί τινες τῶν ὀρνίθων εἰσὶ,	τὰς	αὐτὰς ἡμῖν οἰκήσεις καταδεχόμενοι· ἄλλοι
[8, 2]	σοβαρῶν φιλοσόφων, οἳ οὐκ αἰσχύνονται	τὰς	ἑαυτῶν ψυχὰς καὶ τὰς κυνείας
[8, 5]	ἰδιώματα; Πῶς μὲν αἱ γέρανοι	τὰς	ἐν τῇ νυκτὶ προφυλακὰς ἐκ
[8, 5]	κῦμα θαλάσσιον, ὅταν ἁλκυὼν ἐπωάζῃ	τὰς	ἑπτὰ ἡμέρας. Ἐν τοσαύταις γὰρ
[8, 2]	μεταβολῇ τάς τε περιστροφὰς καὶ	τὰς	εὐθείας ὁρμὰς ἑαυτοῖς οἰακίζοντες· οὕτω
[8, 5]	πάντες ἴσασι τοῦτο, καὶ ἁλκυονίδας	τὰς	ἡμέρας ἐκείνας προσαγορεύουσι. Ταῦτά σοι
[8, 5]	προπομπῆς. Ἀκουέτωσαν οἱ κακόξενοι, καὶ	τὰς	θύρας κλείοντες, καὶ μηδὲ στέγης
[8, 8]	τὰ ὑπομνήματα καταλιπὼν, πληρώσαι ὑμῶν	τὰς	καρδίας πάσης εὐφροσύνης πνευματικῆς, ἐν
[8, 4]	πυκνὰς καὶ συνεχεῖς ἀλλήλαις συνοικοδομεῖ	τὰς	κοιλότητας) ὡς τὸ πυκνὸν τῆς
[8, 2]	αἰσχύνονται τὰς ἑαυτῶν ψυχὰς καὶ	τὰς	κυνείας ὁμοειδεῖς ἀλλήλαις τιθέμενοι· οἱ
[8, 8]	ἀλλοιώσεως, ὁρῶντες πολλὰ τῶν ἀερίων	τὰς	μορφὰς μεταβάλλοντα; Ὁποῖα καὶ περὶ
[8, 3]	ἀετούς· τὰ δὲ δερμόπτερα, ὡς	τὰς	νυκτερίδας· τὰ δὲ πτιλωτὰ, ὡς
[8, 5]	πρὸς ὑγείαν ἐπανάγει τῶν ἐκγόνων	τὰς	ὄψεις. Ταῦτά σε νουθετείτω, μὴ
[8, 3]	καὶ κατὰ τοὺς βίους, καὶ	τὰς	πράξεις, καὶ τὰ ἤθη, ἀμύθητον
[8, 6]	ἑκάστῳ τοῦ εἶναι, οὕτω καὶ	τὰς	πρὸς τὸ ζῆν ἀφορμὰς ἴσως
[8, 3]	οὐδὲν κοινωνικὸν ἐκτὸς τοῦ κατὰ	τὰς	συζυγίας συνδυασμοῦ. Μυρία δὲ ἄλλα
[8, 2]	τῇ δὲ τοῦ οὐραίου μεταβολῇ	τάς	τε περιστροφὰς καὶ τὰς εὐθείας
[8, 5]	τοῖς οἰκείοις πτεροῖς διαθάλπουσι, καὶ	τὰς	τροφὰς ἀφθόνως παρασκευάζοντες, τὴν δυνατὴν
[8, 7]	ἐστι λογισμῶν ἀνθρωπίνων. Πῶς σοι	τὰς	φοβερὰς ἐπιστρατιὰς τῆς ἀκρίδος διηγήσομαι,
[8, 4]	καὶ συνεχεῖς ἀλλήλαις συνοικοδομεῖ τὰς	κοιλότητας)	ὡς τὸ πυκνὸν τῆς τῶν
[8, 5]	οὕτω δὲ ὑφ´ ἑνὶ συνθήματι	πάντας	ἀπαίρειν. Δορυφοροῦσι δὲ αὐτοὺς αἱ
[8, 5]	μὲν κατὰ τὸν ἕνα καιρὸν	πάντας	ἐπιδημεῖν τοῖς τῇδε χωρίοις· οὕτω
[8, 5]	μεταδιδόντες. Ἡ δὲ περὶ τοὺς	γηράσαντας	τῶν πελαργῶν πρόνοια ἐξήρκει τοὺς
[8, 6]	τὰ πολλὰ, καὶ ταῦτα μακροβιωτάτους	ὄντας·	οἷς γε μέχρις ἑκατὸν ἐτῶν,
[8, 7]	γῆς δι´ ὑπονόμων ἀφανῶν ἤδη	μέλλοντας	τὴν ἄκραν τῆς Ῥώμης καταλαμβάνειν
[8, 4]	τιμωρίαν τοὺς τῶν μεγίστων δυναστειῶν	ἐπιβαίνοντας.	Ἀλλὰ καὶ ταῖς μελίσσαις, ὅσαι
[8, 6]	μωρίᾳ τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς	πιστεύοντας,	μυρίας ἐκ τῆς φύσεως ἀφορμὰς
[8, 6]	ἱστορίας, ἵν´ ἐπειδάν ποτε ἴδῃς	γελῶντάς	τινας τὸ μυστήριον ἡμῶν, ὡς
[8, 6]	ἐπειδὰν ἴδωσι τοὺς ἑαυτῶν νεοττοὺς	κατατολμῶντας	λοιπὸν τῆς πτήσεως, ἐκβάλλουσι τῆς
[8, 3]	τινες τῶν ὀρνίθων εἰσὶ, τὰς	αὐτὰς	ἡμῖν οἰκήσεις καταδεχόμενοι· ἄλλοι δὲ
[8, 2]	καὶ γυναῖκας καὶ θάμνους καὶ	ἰχθύας	θαλασσίους. Ἐγὼ δὲ εἰ μὲν
[8, 5]	οἰκείοις πτεροῖς διαθάλπουσι, καὶ τὰς	τροφὰς	ἀφθόνως παρασκευάζοντες, τὴν δυνατὴν καὶ
[8, 2]	τοῦ οὐραίου μεταβολῇ τάς τε	περιστροφὰς	καὶ τὰς εὐθείας ὁρμὰς ἑαυτοῖς
[8, 8]	ὁρῶντες πολλὰ τῶν ἀερίων τὰς	μορφὰς	μεταβάλλοντα; Ὁποῖα καὶ περὶ τοῦ
[8, 2]	οἳ οὐκ αἰσχύνονται τὰς ἑαυτῶν	ψυχὰς	καὶ τὰς κυνείας ὁμοειδεῖς ἀλλήλαις
[8, 4]	Ἔπειτα διώροφοι καὶ τριώροφοι αἱ	σύριγγες	αὗται ἀλλήλαις ἐπῳκοδόμηνται. Ἐφυλάξατο γὰρ
[8, 4]	καὶ ἰσόπλευροι τῶν κηρίων αἱ	σύριγγες,	οὐκ ἐπ´ εὐθείας ἀλλήλαις κατεπικείμεναι,
[8, 2]	οὔτε ἀγρεύειν δυνάμεναι, καὶ αἱ	δρεπανίδες	λεγόμεναι, οἷς ἡ τροφὴ ἀπὸ
[8, 7]	καὶ ὥσπερ ὁρμαθὸς, ἀλλήλων αἱ	νυκτερίδες	ἔχονται, καὶ μία τῆς μιᾶς
[8, 7]	ἐν τῷ φωτὶ τὰ ἡμερόφοιτα.	Νυκτερίδες	μὲν γὰρ, καὶ γλαῦκες, καὶ
[8, 2]	δεδώρηται. Ὀλίγοι δὲ τῶν ὀρνίθων	κακόποδές	εἰσιν, οὔτε βαδίζειν οὔτε ἀγρεύειν
[8, 7]	μὲν γὰρ, καὶ γλαῦκες, καὶ	νυκτοκόρακες,	τῶν νυκτινόμων εἰσίν. Ὥστε σοί
[8, 6]	ἕτερον κοινωνίαν ἀπαρνουμένην. Ἀκουέτωσαν αἱ	γυναῖκες,	ὅπως τὸ σεμνὸν τῆς χηρείας,
[8, 8]	τὴν τούτων ἐργασίαν ἀναπηνιζόμεναι, αἱ	γυναῖκες,	τὰ νήματα λέγω ἃ πέμπουσιν
[8, 1]	καμήλων μνησίκακον, καὶ βαρύμηνι, καὶ	διαρκὲς	πρὸς ὀργὴν, τί ἂν μιμήσασθαι
[8, 8]	δυνάμεως ἀσθενὲς, καὶ πρὸς τὸ	αὔταρκες	εἰς εὐφροσύνην τῶν συνεληλυθότων. Ἡ
[8, 7]	ἡμερόφοιτα. Νυκτερίδες μὲν γὰρ, καὶ	γλαῦκες,	καὶ νυκτοκόρακες, τῶν νυκτινόμων εἰσίν.
[8, 8]	πρὸς τὸ τῆς ἡμετέρας δυνάμεως	ἀσθενὲς,	καὶ πρὸς τὸ αὔταρκες εἰς
[8, 4]	κατεπικείμεναι, ἵνα μὴ κάμνωσιν οἱ	πυθμένες	τοῖς διακένοις ἐφηρμοσμένοι· ἀλλ´ αἱ
[8, 6]	μιμήσῃ τῶν γαμψωνύχων ὀρνίθων τὸ	ἀπηνές·	οἳ ἐπειδὰν ἴδωσι τοὺς ἑαυτῶν
[8, 8]	καὶ φιλονεικίαι χαλεπαὶ, καὶ φιλοχρηματίας	ὠδῖνες.	Δαίμων παρέστηκε διὰ τῶν κατεστιγμένων
[8, 8]	τὰ ῥήματα τῆς Γραφῆς, συλλαβαί	τινες	εἰσι μικραί· Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα
[8, 4]	χρῆται τούτῳ πρὸς ἄμυναν. Νόμοι	τινές	εἰσιν οὗτοι τῆς φύσεως ἄγραφοι,
[8, 3]	ἄλληλα παραλλαγήν. Ἤδη μὲν οὖν	τινες	ἐπειράθησαν καὶ ὀνοματοποιίαις χρήσασθαι, ἵν´,
[8, 5]	παρὰ πᾶσι διαβεβόηται, ὥστε ἤδη	τινὲς	τὴν τῶν εὐεργετημάτων ἀντίδοσιν ἀντιπελάργωσιν
[8, 3]	οὐχ ὑφίσταται. Ἀλλὰ καὶ συνανθρωπιστικοί	τινες	τῶν ὀρνίθων εἰσὶ, τὰς αὐτὰς
[8, 2]	ποσὶν ἐπιτήδειοι· ὡς αἵ τε	χελιδόνες	εἰσὶ, οὔτε βαδίζειν, οὔτε ἀγρεύειν
[8, 1]	γῆ; καὶ χώραν ἔχουσιν οἱ	ματαιόφρονες	Μανιχαῖοι, ψυχὴν ἐντιθέντες τῇ γῇ;
[8, 4]	ἐπῳκοδόμηνται. Ἐφυλάξατο γὰρ μίαν ποιῆσαι	διαμπερὲς	τὴν κοιλότητα, ἵνα μὴ τῷ
[8, 8]	λέγω ἃ πέμπουσιν ὑμῖν οἱ	Σῆρες	πρὸς τὴν τῶν μαλακῶν ἐνδυμάτων
[8, 3]	ὡς περιστεραὶ, καὶ γέρανοι, καὶ	ψῆρες,	καὶ κολοιοί. Πάλιν ἐν τούτοις
[8, 8]	χρόνον; Οὐκ ἐπείγουσιν ὑμᾶς οἱ	ἑστιάτορες·	οὐκ ἀναμένει ὑμᾶς τὰ συμπόσια.
[8, 5]	σεται. Ἀλλ´ ὅμως κοιμίζονται μὲν	πάντες	ἄνεμοι, ἡσυχάζει δὲ κῦμα θαλάσσιον,
[8, 5]	ζῴῳ παρέσχετο. Ὥστε καὶ ναυτικοὶ	πάντες	ἴσασι τοῦτο, καὶ ἁλκυονίδας τὰς
[8, 7]	τὴν ἄκραν τῆς Ῥώμης καταλαμβάνειν	καταμηνύσαντες.	Ἐν ποίῳ γένει τῶν ὀρνίθων
[8, 5]	πατέρα ὑπὸ τοῦ γήρως πτερορρυήσαντα	περιστάντες	ἐν κύκλῳ τοῖς οἰκείοις πτεροῖς
[8, 2]	πρὸς ἀλλήλους ὁρᾶν καὶ ἐννεύειν	ἐπιστρέψαντές	με πρὸς ἑαυτοὺς, καὶ εἰς
[8, 1]	ἔχουσιν οἱ ματαιόφρονες Μανιχαῖοι, ψυχὴν	ἐντιθέντες	τῇ γῇ; Οὐκ ἐπειδὴ εἶπεν,
[8, 7]	τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ, ὡς	προλαβόντες	ἀποδεδώκαμεν, οὐρανοῦ ἐνταῦθα παρὰ τὸ
[8, 2]	πρὸς ἑαυτοὺς, καὶ εἰς ἔννοιαν	ἀγαγόντες	τῶν παρεθέντων. Εἶδος γὰρ ὅλον
[8, 2]	κυνείας ὁμοειδεῖς ἀλλήλαις τιθέμενοι· οἱ	λέγοντες	ἑαυτοὺς γεγενῆσθαί ποτε καὶ γυναῖκας
[8, 5]	χειμῶνι καὶ νυκτὶ τοῖς ἐπιδημοῦσι	μεταδιδόντες.	Ἡ δὲ περὶ τοὺς γηράσαντας
[8, 5]	διαθάλπουσι, καὶ τὰς τροφὰς ἀφθόνως	παρασκευάζοντες,	τὴν δυνατὴν καὶ ἐν τῇ
[8, 2]	καὶ τὰς εὐθείας ὁρμὰς ἑαυτοῖς	οἰακίζοντες·	οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν πτηνῶν
[8, 5]	παρέχονται βοήθειαν, ἠρέμα τῷ πτερῷ	κουφίζοντες	ἑκατέρωθεν. Καὶ οὕτω τοῦτο παρὰ
[8, 5]	οἱ κακόξενοι, καὶ τὰς θύρας	κλείοντες,	καὶ μηδὲ στέγης ἐν χειμῶνι
[8, 1]	ὁρῶσιν ἀμβλὺ διὰ τοῦ ὕδατος	βλέποντες,	καὶ οὔτε τις μνήμη παρ´
[8, 6]	τῆς πτήσεως, ἐκβάλλουσι τῆς καλιᾶς,	τύπτοντες	τοῖς πτεροῖς καὶ ὠθοῦντες, καὶ
[8, 1]	οἱ τὴν μνησικακίαν ὡς ἀρετὴν	ἐπιτηδεύοντες,	τίνι ἐστὲ ἐμφερεῖς, ὅταν τὴν
[8, 2]	τὸν ἐκ τῆς ὁδοιπορίας κόπον	ὑπέχοντες,	οὕτω καὶ ἡμῖν, ὡς ἔοικε,
[8, 6]	καλιᾶς, τύπτοντες τοῖς πτεροῖς καὶ	ὠθοῦντες,	καὶ οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιοῦνται πρὸς
[8, 2]	τῶν πτερύγων εἰς τὸ πρόσω	χωροῦντες,	τῇ δὲ τοῦ οὐραίου μεταβολῇ
[8, 8]	κατὰ γένος. Τί φατε, οἱ	ἀπιστοῦντες	τῷ Παύλῳ περὶ τῆς κατὰ
[8, 8]	τῆς κατὰ τὴν ἀνάστασιν ἀλλοιώσεως,	ὁρῶντες	πολλὰ τῶν ἀερίων τὰς μορφὰς
[8, 7]	οἱ περὶ τὴν ματαίαν σοφίαν	ἐσχολακότες.	Καὶ γὰρ ἐκείνης ἡ ὄψις,
[8, 5]	ἡ δὲ τὴν διαδοχὴν ὑποδεξαμένη,	ἧς	ἔτυχεν ἀσφαλείας ἀντέδωκεν ἐν τῷ
[8, 5]	παρὰ τῆς φύσεως ἰατρικὴν, δι´	ἧς	πρὸς ὑγείαν ἐπανάγει τῶν ἐκγόνων
[8, 4]	μὲν φιλοπόνως τὴν τροφὴν συναγείρουσα	(Ἧς	τοὺς πόνους, φησὶ, βασιλεῖς καὶ
[8, 7]	πόλιν περισώσαντο, πολεμίους τινὰς ὑπὸ	γῆς	δι´ ὑπονόμων ἀφανῶν ἤδη μέλλοντας
[8, 1]	τῆς ζωτικῆς δυνάμεως τῶν ἐπὶ	γῆς	διαιτωμένων μετειληφότων. Ἄλογα μὲν γὰρ,
[8, 2]	διὰ τῶν αὐτῶν ἀναπόδισον ἀπὸ	γῆς	εἰς σάρκα, ἀπὸ σαρκὸς εἰς
[8, 7]	τοῦ οὐρανοῦ. Ἐπὶ μὲν τῆς	γῆς	ἐκελεύσθη πετάσθαι, διὰ τὸ πᾶσι
[8, 8]	ὕδατα πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς	γῆς	κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ·
[8, 2]	καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς	γῆς	κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ
[8, 2]	καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς	γῆς	κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ.
[8, 7]	καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς	γῆς,	κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ.
[8, 2]	πᾶσι τὴν δίαιταν ἀπὸ τῆς	γῆς	ὑπάρχειν, καὶ πάντα ἀναγκαίως τῆς
[8, 7]	πᾶσι τὴν τροφὴν ἀπὸ τῆς	γῆς	ὑπάρχειν· Κατὰ δὲ τὸ στερέωμα
[8, 1]	παρὰ τοῦ Θεοῦ διὰ τῆς	ἐπιταγῆς.	Ἔπειτα καὶ εἰς τὸ ἐναντίον
[8, 5]	τὰς θύρας κλείοντες, καὶ μηδὲ	στέγης	ἐν χειμῶνι καὶ νυκτὶ τοῖς
[8, 7]	ἡ σελευκὶς ἐφέπεται ἴαμα τῆς	πληγῆς,	ἀπέραντον ἔχουσα τοῦ ἐσθίειν τὴν
[8, 6]	ὄρνιθας ἱστορίας, ἵν´ ἐπειδάν ποτε	ἴδῃς	γελῶντάς τινας τὸ μυστήριον ἡμῶν,
[8, 7]	ἐπειρώμην ἐφικνεῖσθαι τοῦ τάχους. Ὅταν	ἴδῃς	τὰ ἔντομα λεγόμενα τῶν πτηνῶν,
[8, 3]	τὰ δὲ ἄμουσα παντελῶς καὶ	ᾠδῆς	ἄμοιρα. Καὶ τὰ μὲν μιμηλὰ,
[8, 2]	γῆ ψυχὴν ζῶσαν ἐξάγει; Ἵνα	μάθῃς	διαφορὰν ψυχῆς κτήνους καὶ ψυχῆς
[8, 7]	τὸ ὑγρὸν διωθούμενοι. Ἐὰν δὲ	καταμάθῃς,	ὅπως εἰς βάθος ὁ κύκνος
[8, 6]	τῆς παρθενίας αὐτῆς φυλαττομένης ἀχράντου,	ἐνθυμηθῇς	ὅτι ὁ εὐδοκήσας ἐν τῇ
[8, 5]	ἀσφάλειαν· εἶτα τοῦ καιροῦ τῆς	φυλακῆς	πληρουμένου, ἡ μὲν βοήσασα πρὸς
[8, 5]	πελαργῶν οὐδὲ πόρρω ἐστὶ συνέσεως	λογικῆς·	οὕτω μὲν κατὰ τὸν ἕνα
[8, 4]	τὸ κράτος φέρουσαι) οὐδὲ ἐκ	πατρικῆς	διαδοχῆς τοῖς βασιλείοις ἐγκαθεζόμενος (καὶ
[8, 8]	ὑμῶν τὰς καρδίας πάσης εὐφροσύνης	πνευματικῆς,	ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ
[8, 1]	γενέσθαι, ὡς πλέον τι τῆς	ζωτικῆς	δυνάμεως τῶν ἐπὶ γῆς διαιτωμένων
[8, 6]	κύησιν δεῖται τῆς τῶν ἀρρένων	ἐπιπλοκῆς·	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις
[8, 7]	ταῖς κάτωθεν ἀναφοραῖς τὸν ὑπὲρ	κεφαλῆς	ἡμῶν ἀέρα. Ἔχεις οὖν οὐρανὸν
[8, 5]	πόσῳ μείζονα δώσει τοῖς ἐξ	ὅλης	καρδίας ἐπιβοωμένοις αὐτόν; Ἁλκυών ἐστι
[8, 8]	τῆς κατὰ τὸ ζῷον τοῦτο	μεταβολῆς,	ἐναργῆ λαμβάνετε τῆς ἀναστάσεως ἔννοιαν,
[8, 1]	μέχρι τοσούτου φυλάσσετε, ἕως ἂν	ὕλης	λαβόμενοι, οἷον φλόγα τινὰ τὸν
[8, 7]	ἤδη μέλλοντας τὴν ἄκραν τῆς	Ῥώμης	καταλαμβάνειν καταμηνύσαντες. Ἐν ποίῳ γένει
[8, 6]	παρθένον τεκεῖν, τῆς παρθενίας αὐτῆς	φυλαττομένης	ἀχράντου, ἐνθυμηθῇς ὅτι ὁ εὐδοκήσας
[8, 8]	κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ·	ἐρευνωμένης	δὲ τῆς ἐν τοῖς ῥήμασι
[8, 3]	καυτήρων τινῶν τῆς ἀσυνήθους καὶ	ξένης	ὀνομασίας, τὸ ἰδίωμα ἑκάστου γένους
[8, 7]	ματαίαν σοφίαν ἐσχολακότες. Καὶ γὰρ	ἐκείνης	ἡ ὄψις, νυκτὸς μὲν ἔρρωται,
[8, 8]	Ἀλλὰ τοῦτο μέτρον ἔστω τῆς	ἑωθινῆς	ἑστιάσεως, ἵνα μὴ ὁ ὑπερβάλλων
[8, 8]	πληρώσαι ὑμῶν τὰς καρδίας πάσης	εὐφροσύνης	πνευματικῆς, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ
[8, 5]	κατὰ τὴν φρόνησιν, ὡς μὴ	αἰσχύνης	ἄξιον κρίνειν τῶν ἀλογωτάτων ὀρνίθων
[8, 7]	οὔτε διεσχισμένους, ὡς τοὺς τῆς	κορώνης,	οὔτε ἀγκύλους, ὡς τοὺς τῶν
[8, 6]	πρὸς τὸ λοιπόν. Ἐπαινετὸν τῆς	κορώνης	τὸ φιλότεκνον· ἣ καὶ πετομένων
[8, 7]	τοῦ Θεοῦ σοφίαν καταμανθάνων, μὴ	λήξῃς	ποτὲ τοῦ θαύματος, μηδὲ τοῦ
[8, 5]	γραφὴν, ὡς μηδεμίαν ἀπολείπεσθαι τῆς	προπομπῆς.	Ἀκουέτωσαν οἱ κακόξενοι, καὶ τὰς
[8, 5]	ἐν τῇ νυκτὶ προφυλακὰς ἐκ	περιτροπῆς	ὑποδέχονται· καὶ αἱ μὲν καθεύδουσιν,
[8, 4]	καὶ οὗτοι ἀπαίδευτοι καὶ ἀμαθεῖς	πάσης	ἀρετῆς, διὰ τρυφὴν καὶ κολακείαν,
[8, 8]	καταλιπὼν, πληρώσαι ὑμῶν τὰς καρδίας	πάσης	εὐφροσύνης πνευματικῆς, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ
[8, 7]	ἡ ἀηδὼν, ὅταν ἐπωάζῃ, διὰ	πάσης	νυκτὸς τῆς μελῳδίας μὴ ἀπολήγουσα.
[8, 7]	τοῦ θαύματος, μηδὲ τοῦ διὰ	πάσης	τῆς κτίσεως δοξάζειν τὸν ποιητήν.
[8, 4]	εὑρέματα πάρεργά ἐστι τῆς σοφωτάτης	μελίσσης.	Ἑξάγωνοι γὰρ πᾶσαι καὶ ἰσόπλευροι
[8, 4]	ἀγαθῷ τὸ κακόν. Μίμησαι τῆς	μελίσσης	τὸ ἰδιότροπον, ὅτι οὐδενὶ λυμαινομένη,
[8, 1]	τῶν χερσαίων, ὡς τελειοτέρας αὐτῶν	οὔσης	τῆς ζωῆς, ἡ ψυχὴ τὴν
[8, 4]	ὑποδείγματι τοῦ βασιλέως, ταχὺ μεταμέλει	τῆς	ἀβουλίας, ὅτι τῇ πληγῇ τοῦ
[8, 7]	Πῶς σοι τὰς φοβερὰς ἐπιστρατιὰς	τῆς	ἀκρίδος διηγήσομαι, ἣ ὑφ´ ἑνὶ
[8, 8]	ζῷον τοῦτο μεταβολῆς, ἐναργῆ λαμβάνετε	τῆς	ἀναστάσεως ἔννοιαν, καὶ μὴ ἀπιστεῖτε
[8, 3]	ἵν´, ὥσπερ διὰ καυτήρων τινῶν	τῆς	ἀσυνήθους καὶ ξένης ὀνομασίας, τὸ
[8, 2]	τῶν ἀκροατῶν ἀγνοοῦσι τὴν αἰτίαν	τῆς	ἀφασίας. Πῶς γάρ; οἱ διὰ
[8, 4]	ἐκτὸς διεκπίπτῃ. Κατάμαθε πῶς τὰ	τῆς	γεωμετρίας εὑρέματα πάρεργά ἐστι τῆς
[8, 7]	στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. Ἐπὶ μὲν	τῆς	γῆς ἐκελεύσθη πετάσθαι, διὰ τὸ
[8, 8]	τὰ ὕδατα πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ	τῆς	γῆς κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ
[8, 2]	γένος, καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ	τῆς	γῆς κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ
[8, 2]	γένος, καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ	τῆς	γῆς κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ
[8, 7]	ζωσῶν, καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ	τῆς	γῆς, κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ
[8, 2]	τὸ πᾶσι τὴν δίαιταν ἀπὸ	τῆς	γῆς ὑπάρχειν, καὶ πάντα ἀναγκαίως
[8, 7]	τὸ πᾶσι τὴν τροφὴν ἀπὸ	τῆς	γῆς ὑπάρχειν· Κατὰ δὲ τὸ
[8, 7]	προτιμότερον. Πῶς ἐοίκασι τοῖς ὄμμασι	τῆς	γλαυκὸς οἱ περὶ τὴν ματαίαν
[8, 3]	κοινὴ χρῆσις, καὶ οἱ παρὰ	τῆς	Γραφῆς περί τε καθαρῶν καὶ
[8, 8]	ἐκπορίζηται. ~Ἁπλῶς ἀναγινωσκόμενα τὰ ῥήματα	τῆς	Γραφῆς, συλλαβαί τινες εἰσι μικραί·
[8, 3]	ἄλλη κατασκευὴ πρέπουσα τῷ τρόπῳ	τῆς	διαίτης αὐτῶν, ὀνύχων ἀκμαὶ, καὶ
[8, 8]	σοφίας ἀποβλέψω, οὐδὲ ἦρχθαι νομίζω	τῆς	διηγήσεως. Ἅμα δὲ καὶ τὸ
[8, 8]	Ὁ δὲ τὰ πάντα πληρώσας	τῆς	ἑαυτοῦ κτίσεως, καὶ ἐν πᾶσιν
[8, 8]	δὲ πάλιν πρὸς τὸ ποικίλον	τῆς	ἐν τοῖς δημιουργήμασι σοφίας ἀποβλέψω,
[8, 2]	ἀλλὰ τὸ τρίτον ἔοικεν εἶναι	τῆς	ἐν τοῖς ζῴοις κτίσεως, εἴπερ
[8, 8]	στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ· ἐρευνωμένης δὲ	τῆς	ἐν τοῖς ῥήμασι διανοίας, τότε
[8, 1]	μὴ ἔχει κτησάσθω, Θεοῦ δωρουμένου	τῆς	ἐνεργείας τὴν δύναμιν. Οὕτω καὶ
[8, 8]	τό γε μὴ ἁμαρτάνειν ἐκ	τῆς	ἐνταῦθα ὑμῖν ἀσχολίας περίεστιν. Ὥστε
[8, 5]	ἐπανερχόμεναι ἐναργῆ τοῦ συνασπισμοῦ καὶ	τῆς	ἐπιμαχίας τὰ σημεῖα κομίζουσι. Τίς
[8, 1]	αὐτῇ παρὰ τοῦ Θεοῦ διὰ	τῆς	ἐπιταγῆς. Ἔπειτα καὶ εἰς τὸ
[8, 8]	τις καὶ ποιοῖ τὸν μέχρι	τῆς	ἑσπέρας χρόνον; Οὐκ ἐπείγουσιν ὑμᾶς
[8, 4]	τῷ παντί. Ἑκάστη γὰρ φρεατία	τῆς	ἑτέρας ἔχεται, λεπτῷ πρὸς αὐτὴν
[8, 8]	ἀντεπιδείξασθαι. Ἀλλὰ τοῦτο μέτρον ἔστω	τῆς	ἑωθινῆς ἑστιάσεως, ἵνα μὴ ὁ
[8, 1]	χερσαίων, ὡς τελειοτέρας αὐτῶν οὔσης	τῆς	ζωῆς, ἡ ψυχὴ τὴν ἡγεμονίαν
[8, 1]	προσετάχθη γενέσθαι, ὡς πλέον τι	τῆς	ζωτικῆς δυνάμεως τῶν ἐπὶ γῆς
[8, 8]	κτίσεως ἀποβλέπῃ, ἀλλὰ πρὸς τὸ	τῆς	ἡμετέρας δυνάμεως ἀσθενὲς, καὶ πρὸς
[8, 6]	κατατολμῶντας λοιπὸν τῆς πτήσεως, ἐκβάλλουσι	τῆς	καλιᾶς, τύπτοντες τοῖς πτεροῖς καὶ
[8, 8]	καὶ δώσει σοι τὰ αἰτήματα	τῆς	καρδίας σου. Εἰ φιλόπλουτος εἶ,
[8, 8]	οἱ ἀπιστοῦντες τῷ Παύλῳ περὶ	τῆς	κατὰ τὴν ἀνάστασιν ἀλλοιώσεως, ὁρῶντες
[8, 8]	τῶν μαλακῶν ἐνδυμάτων κατασκευὴν, μεμνημέναι	τῆς	κατὰ τὸ ζῷον τοῦτο μεταβολῆς,
[8, 7]	πόδας οὔτε διεσχισμένους, ὡς τοὺς	τῆς	κορώνης, οὔτε ἀγκύλους, ὡς τοὺς
[8, 6]	ποιοῦνται πρὸς τὸ λοιπόν. Ἐπαινετὸν	τῆς	κορώνης τὸ φιλότεκνον· ἣ καὶ
[8, 8]	μή τις πρὸς τὸν πλοῦτον	τῆς	κτίσεως ἀποβλέπῃ, ἀλλὰ πρὸς τὸ
[8, 7]	θαύματος, μηδὲ τοῦ διὰ πάσης	τῆς	κτίσεως δοξάζειν τὸν ποιητήν. Ἔχεις
[8, 2]	τῶν παρεθέντων. Εἶδος γὰρ ὅλον	τῆς	κτίσεως, καὶ οὐκ ἐλάχιστον τοῦτο,
[8, 7]	ὀξυτάτη μέν ἐστι πρὸς τὴν	τῆς	ματαιότητος θεωρίαν, πρὸς δὲ τὴν
[8, 4]	τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν. Μίμησαι	τῆς	μελίσσης τὸ ἰδιότροπον, ὅτι οὐδενὶ
[8, 7]	ὅταν ἐπωάζῃ, διὰ πάσης νυκτὸς	τῆς	μελῳδίας μὴ ἀπολήγουσα. Πῶς τετράπουν
[8, 7]	ἀνθρώπων κατασκευάσαντος; Τίς ὁ τρόπος	τῆς	μελῳδίας τοῦ τέττιγος; Καὶ πῶς
[8, 7]	αἱ νυκτερίδες ἔχονται, καὶ μία	τῆς	μιᾶς ἤρτηνται· ὅπερ ἐφ´ ἡμῶν
[8, 8]	καὶ οὐδὲ ἐπὶ ταύτης ἵσταται	τῆς	μορφῆς, ἀλλὰ χαύνοις καὶ πλατέσι
[8, 2]	τῆς ῥᾳθυμίας δίκην τὸν ἐκ	τῆς	ὁδοιπορίας κόπον ὑπέχοντες, οὕτω καὶ
[8, 5]	τῇ μεθ´ ἑαυτὴν τὴν ἡγεμονίαν	τῆς	ὁδοῦ παραδίδωσι. Τὸ δὲ τῶν
[8, 2]	τῶν καιρίων καταλίπωσι, κἂν ἐπιπολὺ	τῆς	ὁδοῦ προέλθωσι, πάλιν τὴν αὐτὴν
[8, 6]	ἔξω τῆς φύσεως, παρθένον τεκεῖν,	τῆς	παρθενίας αὐτῆς φυλαττομένης ἀχράντου, ἐνθυμηθῇς
[8, 4]	πρεπόντων αὕτη τῶν ἐπαίνων παρὰ	τῆς	Παροιμίας τετύχηκε, σοφὴ καὶ ἐργάτις
[8, 5]	τὰ πρὸς σωτη– ρίαν διὰ	τῆς	περὶ τὰ ἄλογα τοῦ Θεοῦ
[8, 6]	Τοῦτό μοι ἔχε παρασεσημειωμένον ἐκ	τῆς	περὶ τοὺς ὄρνιθας ἱστορίας, ἵν´
[8, 7]	Πῶς ἡ σελευκὶς ἐφέπεται ἴαμα	τῆς	πληγῆς, ἀπέραντον ἔχουσα τοῦ ἐσθίειν
[8, 5]	λειποστρατίου γραφὴν, ὡς μηδεμίαν ἀπολείπεσθαι	τῆς	προπομπῆς. Ἀκουέτωσαν οἱ κακόξενοι, καὶ
[8, 5]	καὶ τακτόν τινα χρόνον προκαθηγησαμένη	τῆς	πτήσεως, εἰς τὸ κατόπιν περιελθοῦσα,
[8, 6]	τοὺς ἑαυτῶν νεοττοὺς κατατολμῶντας λοιπὸν	τῆς	πτήσεως, ἐκβάλλουσι τῆς καλιᾶς, τύπτοντες
[8, 4]	ἂν ἴδωσι κατάρξαντα τὸν βασιλέα	τῆς	πτήσεως. Καὶ ἔστιν αὐταῖς οὐ
[8, 2]	ἐμφερομένων ἐπινενόηται. Χελιδόνι δὲ τὸ	τῆς	πτήσεως πρόσγειον ἀντὶ τῆς τῶν
[8, 2]	πάλιν τὴν αὐτὴν ὑποστρέφουσιν, ἀξίαν	τῆς	ῥᾳθυμίας δίκην τὸν ἐκ τῆς
[8, 7]	ἀφανῶν ἤδη μέλλοντας τὴν ἄκραν	τῆς	Ῥώμης καταλαμβάνειν καταμηνύσαντες. Ἐν ποίῳ
[8, 2]	ὑποστάσεως, μηδὲ ἐπιδιαμένουσαν μετὰ τὴν	τῆς	σαρκὸς διάλυσιν. Φεῦγε φληνάφους τῶν
[8, 8]	τότε ἐκφαίνεται τὸ μέγα θαῦμα	τῆς	σοφίας τοῦ κτίσαντος. Πόσας προείδετο
[8, 4]	τῆς γεωμετρίας εὑρέματα πάρεργά ἐστι	τῆς	σοφωτάτης μελίσσης. Ἑξάγωνοι γὰρ πᾶσαι
[8, 2]	ψυχή. Μὴ νόμιζε πρεσβυτέραν εἶναι	τῆς	τοῦ σώματος αὐτῶν ὑποστάσεως, μηδὲ
[8, 6]	μόνον ἀναλαβὼν, οἰκειοῦται, διὰ τὸ	τῆς	τροφῆς ἐπίπονον ἀποποιούμενος ὃν ἐγέννησεν.
[8, 2]	λοιποῖς, διά τε τὸν πορισμὸν	τῆς	τροφῆς, καὶ διὰ τὴν λοιπὴν
[8, 2]	συνέστη· νῦν δὲ ἄκουε περὶ	τῆς	τῶν ἀλόγων ψυχῆς. Ἐπειδὴ κατὰ
[8, 6]	οὐδὲν πρὸς τὴν κύησιν δεῖται	τῆς	τῶν ἀρρένων ἐπιπλοκῆς· ἀλλ´ ἐν
[8, 3]	καθ´ ὃν ἐν μέρει καὶ	τῆς	τῶν ἰχθύων ἐξετάσεως ἐφηψάμεθα, εὑρήσει
[8, 4]	τὰς κοιλότητας) ὡς τὸ πυκνὸν	τῆς	τῶν μικροτάτων πρὸς ἄλληλα δέσεως,
[8, 7]	γυπῶν τοῖς στρατοπέδοις παρεπομένας, ἐκ	τῆς	τῶν ὅπλων παρασκευῆς τεκμαιρομένων τὴν
[8, 2]	τὸ τῆς πτήσεως πρόσγειον ἀντὶ	τῆς	τῶν ποδῶν ὑπηρεσίας ἐστίν. ~Εἰσὶ
[8, 2]	γῆς ὑπάρχειν, καὶ πάντα ἀναγκαίως	τῆς	τῶν ποδῶν ὑπουργίας προσδεῖσθαι. Τοῖς
[8, 2]	τις αὐτοῖς ἡ συγγένεια ἐκ	τῆς	τῶν ὑδάτων γενέσεως παρεσχέθη. Πλήν
[8, 5]	κομίζουσι. Τίς παρ´ αὐταῖς τοὺς	τῆς	φιλοξενίας διώρισε νόμους; Τίς αὐταῖς
[8, 5]	τὴν ἀσφάλειαν· εἶτα τοῦ καιροῦ	τῆς	φυλακῆς πληρουμένου, ἡ μὲν βοήσασα
[8, 4]	ἄμυναν. Νόμοι τινές εἰσιν οὗτοι	τῆς	φύσεως ἄγραφοι, ἀργοὺς εἶναι πρὸς
[8, 6]	σῶσαι τοὺς πιστεύοντας, μυρίας ἐκ	τῆς	φύσεως ἀφορμὰς πρὸς τὴν πίστιν
[8, 5]	τὰ ὄμματα, ἔχει τινὰ παρὰ	τῆς	φύσεως ἰατρικὴν, δι´ ἧς πρὸς
[8, 6]	ὡς ἀδυνάτου ὄντος καὶ ἔξω	τῆς	φύσεως, παρθένον τεκεῖν, τῆς παρθενίας
[8, 1]	ἀλλ´ ὅμως ἕκαστον τῇ ἐκ	τῆς	φύσεως φωνῇ πολλὰ τῶν κατὰ
[8, 3]	δειλίαν καὶ ἀνανδρίαν, τὴν συνεχῆ	τῆς	χειρὸς ἐνόχλησιν οὐχ ὑφίσταται. Ἀλλὰ
[8, 5]	οἴκοι περιουσίαν καταλιπὼν, πρὸς τὸ	τῆς	χελιδόνος εὐμήχανον ἀποβλέπων. Ἐκείνη γὰρ
[8, 6]	αἱ γυναῖκες, ὅπως τὸ σεμνὸν	τῆς	χηρείας, καὶ παρὰ τοῖς ἀλόγοις,
[8, 7]	τῶν διεξόδων ἀνοιγομένων. Οὐδὲν περιττότερον	τῆς	χρείας, οὔτε μὴν ἐλλεῖπόν τινι
[8, 7]	καὶ στρατοπεδευσαμένη κατὰ τὸ πλάτος	τῆς	χώρας, οὐ πρότερον ἅπτεται τῶν
[8, 5]	πέφυκεν, ἐπ´ αὐτῆς τὰ ὠὰ	τῆς	ψάμμου καταθεμένη· καὶ νοσσεύει κατὰ
[8, 1]	τὴν ψυχὴν, ἐρήμην ἑαυτὴν κατέλιπε	τῆς	ψυχῆς. Ἀλλ´ ἐκείνων μὲν τὸ
[8, 8]	ἀπόλαυσιν, σήμερον τῇ διακονίᾳ παράμεινον	τῆς	ψυχῆς. Κατατρύφησον τοῦ Κυρίου, καὶ
[8, 4]	γεωμετρίας εὑρέματα πάρεργά ἐστι τῆς	σοφωτάτης	μελίσσης. Ἑξάγωνοι γὰρ πᾶσαι καὶ
[8, 4]	οὗτοι ἀπαίδευτοι καὶ ἀμαθεῖς πάσης	ἀρετῆς,	διὰ τρυφὴν καὶ κολακείαν, ὡς
[8, 3]	κατασκευὴ πρέπουσα τῷ τρόπῳ τῆς	διαίτης	αὐτῶν, ὀνύχων ἀκμαὶ, καὶ χεῖλος
[8, 3]	καὶ ἡ περὶ τὴν φωνὴν	ἰδιότης	ἑκάστου. Οἱ μὲν γὰρ κωτίλοι
[8, 5]	νοσσεύειν τοὺς αἰγιαλοὺς πέφυκεν, ἐπ´	αὐτῆς	τὰ ὠὰ τῆς ψάμμου καταθεμένη·
[8, 7]	δύναμιν, τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ ἀκόρεστον	αὐτῆς	τὴν φύσιν ἐπ´ εὐεργεσίᾳ τῶν
[8, 6]	φύσεως, παρθένον τεκεῖν, τῆς παρθενίας	αὐτῆς	φυλαττομένης ἀχράντου, ἐνθυμηθῇς ὅτι ὁ
[8, 1]	κάτω που ἐν ταῖς λαγόσιν	ἑαυτῆς	ἀποκεκρυμμένα ἀνῆκε πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν·
[8, 6]	ἀλλ´ ὑπολαβοῦσα αὐτὸν τοῖς οἰκείοις	ἑαυτῆς	νεοσσοῖς συνεκτρέφει. Τοιοῦτοι, τῶν γονέων,
[8, 8]	βομβυλιὸς γίνεται, καὶ οὐδὲ ἐπὶ	ταύτης	ἵσταται τῆς μορφῆς, ἀλλὰ χαύνοις
[8, 7]	παρεπομένας, ἐκ τῆς τῶν ὅπλων	παρασκευῆς	τεκμαιρομένων τὴν ἔκβασιν. Τοῦτο δὲ
[8, 3]	χρῆσις, καὶ οἱ παρὰ τῆς	Γραφῆς	περί τε καθαρῶν καὶ ἀκαθάρτων
[8, 8]	~Ἁπλῶς ἀναγινωσκόμενα τὰ ῥήματα τῆς	Γραφῆς,	συλλαβαί τινες εἰσι μικραί· Ἐξαγαγέτω
[8, 5]	τοὺς νεοττούς. Ἐπεὶ δὲ καὶ	τροφῆς	αὐτοῖς χρεία, ἄλλας ἑπτὰ πρὸς
[8, 1]	τὴν τοῦ συνήθους ἐπίγνωσιν, καὶ	τροφῆς	ἔνδειαν, καὶ χωρισμὸν τῶν συννόμων,
[8, 6]	ἀναλαβὼν, οἰκειοῦται, διὰ τὸ τῆς	τροφῆς	ἐπίπονον ἀποποιούμενος ὃν ἐγέννησεν. Ἀλλ´
[8, 2]	διά τε τὸν πορισμὸν τῆς	τροφῆς,	καὶ διὰ τὴν λοιπὴν τοῦ
[8, 8]	οὐδὲ ἐπὶ ταύτης ἵσταται τῆς	μορφῆς,	ἀλλὰ χαύνοις καὶ πλατέσι πετάλοις
[8, 4]	κράτος φέρουσαι) οὐδὲ ἐκ πατρικῆς	διαδοχῆς	τοῖς βασιλείοις ἐγκαθεζόμενος (καὶ γὰρ
[8, 1]	ψυχὴν, ἐρήμην ἑαυτὴν κατέλιπε τῆς	ψυχῆς.	Ἀλλ´ ἐκείνων μὲν τὸ βδελυκτὸν
[8, 2]	μάθῃς διαφορὰν ψυχῆς κτήνους καὶ	ψυχῆς	ἀνθρώπου. Μικρὸν ὕστερον γνώσῃ, πῶς
[8, 2]	ἄκουε περὶ τῆς τῶν ἀλόγων	ψυχῆς.	Ἐπειδὴ κατὰ τὸ γεγραμμένον, παντὸς
[8, 8]	σήμερον τῇ διακονίᾳ παράμεινον τῆς	ψυχῆς.	Κατατρύφησον τοῦ Κυρίου, καὶ δώσει
[8, 2]	ζῶσαν ἐξάγει; Ἵνα μάθῃς διαφορὰν	ψυχῆς	κτήνους καὶ ψυχῆς ἀνθρώπου. Μικρὸν
[8, 2]	ψυχὴν ζῶσαν. Ὅρα τὴν ἀκολουθίαν	ψυχῆς	πρὸς αἷμα, αἵματος πρὸς σάρκα,
[8, 1]	ὡς τελειοτέρας αὐτῶν οὔσης τῆς	ζωῆς,	ἡ ψυχὴ τὴν ἡγεμονίαν ἐπιτέτραπται
[8, 1]	ἡ φύσις ἀτελεστέρας πως δοκεῖ	ζωῆς	μετέχειν, διὰ τὸ ἐν τῇ
[8, 6]	αὐτῶν εἰς γῆν καταρρήγνυσι, ταῖς	πληγαῖς	τῶν πτερῶν ἀπωθούμενος· τὸν δὲ
[8, 8]	συνεληλυθότων. Ἡ γῆ ὑμᾶς ταῖς	οἰκείαις	βλάσταις ἐδεξιώσατο· ἡ θάλασσα τοῖς
[8, 3]	μὲν οὖν τινες ἐπειράθησαν καὶ	ὀνοματοποιίαις	χρήσασθαι, ἵν´, ὥσπερ διὰ καυτήρων
[8, 6]	τοῖς ἀλόγοις, τοῦ ἐν ταῖς	πολυγαμίαις	ἀπρεποῦς προτιμότερον. Ἀδικώτατος περὶ τὴν
[8, 3]	τοὺς κανθάρους, καὶ ὅσα ἐν	θήκαις	τισὶ καὶ περιβολαῖς γεννηθέντα, περιρραγέντος
[8, 4]	καὶ τριώροφοι αἱ σύριγγες αὗται	ἀλλήλαις	ἐπῳκοδόμηνται. Ἐφυλάξατο γὰρ μίαν ποιῆσαι
[8, 4]	αἱ σύριγγες, οὐκ ἐπ´ εὐθείας	ἀλλήλαις	κατεπικείμεναι, ἵνα μὴ κάμνωσιν οἱ
[8, 4]	κηρὸν διατείνασα, πυκνὰς καὶ συνεχεῖς	ἀλλήλαις	συνοικοδομεῖ τὰς κοιλότητας) ὡς τὸ
[8, 2]	ψυχὰς καὶ τὰς κυνείας ὁμοειδεῖς	ἀλλήλαις	τιθέμενοι· οἱ λέγοντες ἑαυτοὺς γεγενῆσθαί
[8, 3]	ὅσα ἐν θήκαις τισὶ καὶ	περιβολαῖς	γεννηθέντα, περιρραγέντος αὐτοῖς τοῦ ἐλύτρου,
[8, 5]	ἑπτὰ ἡμέρας. Ἐν τοσαύταις γὰρ	μόναις	ἐκλεπίζει τοὺς νεοττούς. Ἐπεὶ δὲ
[8, 3]	τοῖς σχήμασι καὶ ἐν ταῖς	χρόαις·	καὶ κατὰ τοὺς βίους, καὶ
[8, 7]	ῥᾳδίως ἐπινήχωνται τῷ ὕδατι, οἱονεὶ	κώπαις	τισὶ τοῖς τῶν ποδῶν ὑμέσι
[8, 7]	καὶ μᾶλλον πεπιλημένον ταῖς κάτωθεν	ἀναφοραῖς	τὸν ὑπὲρ κεφαλῆς ἡμῶν ἀέρα.
[8, 4]	δυναστειῶν ἐπιβαίνοντας. Ἀλλὰ καὶ ταῖς	μελίσσαις,	ὅσαι ἂν μὴ ἀκολουθήσωσι τῷ
[8, 7]	αἰθερίου σώματος, καὶ μᾶλλον πεπιλημένον	ταῖς	κάτωθεν ἀναφοραῖς τὸν ὑπὲρ κεφαλῆς
[8, 4]	ἄνθεσιν, ἐπισπασαμένη τῷ στόματι, ταύτην	ταῖς	κοιλότησι τῶν κηρίων ἐνίησιν. Ὅθεν
[8, 1]	τὴν κυπάρισσον κάτω που ἐν	ταῖς	λαγόσιν ἑαυτῆς ἀποκεκρυμμένα ἀνῆκε πρὸς
[8, 4]	μεγίστων δυναστειῶν ἐπιβαίνοντας. Ἀλλὰ καὶ	ταῖς	μελίσσαις, ὅσαι ἂν μὴ ἀκολουθήσωσι
[8, 8]	τῶν συνεληλυθότων. Ἡ γῆ ὑμᾶς	ταῖς	οἰκείαις βλάσταις ἐδεξιώσατο· ἡ θάλασσα
[8, 6]	ἕτερον αὐτῶν εἰς γῆν καταρρήγνυσι,	ταῖς	πληγαῖς τῶν πτερῶν ἀπωθούμενος· τὸν
[8, 6]	παρὰ τοῖς ἀλόγοις, τοῦ ἐν	ταῖς	πολυγαμίαις ἀπρεποῦς προτιμότερον. Ἀδικώτατος περὶ
[8, 3]	ἐν τοῖς σχήμασι καὶ ἐν	ταῖς	χρόαις· καὶ κατὰ τοὺς βίους,
[8, 3]	καὶ ζηλότυπον, κακούργως συμπράττων τοῖς	θηραταῖς	πρὸς τὴν ἄγραν. ~Μυρίαι, ὡς
[8, 8]	Ἡ γῆ ὑμᾶς ταῖς οἰκείαις	βλάσταις	ἐδεξιώσατο· ἡ θάλασσα τοῖς ἰχθύσιν,
[8, 5]	αἱ δὲ κύκλῳ περιιοῦσαι, πᾶσαν	αὐταῖς	ἐν τῷ ὕπνῳ παρέχονται τὴν
[8, 5]	τῆς φιλοξενίας διώρισε νόμους; Τίς	αὐταῖς	ἠπείλησε λειποστρατίου γραφὴν, ὡς μηδεμίαν
[8, 4]	βασιλέα τῆς πτήσεως. Καὶ ἔστιν	αὐταῖς	οὐ χειροτονητὸς ὁ βασιλεὺς (πολλάκις
[8, 5]	τὰ σημεῖα κομίζουσι. Τίς παρ´	αὐταῖς	τοὺς τῆς φιλοξενίας διώρισε νόμους;
[8, 5]	ἐπωάζῃ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας. Ἐν	τοσαύταις	γὰρ μόναις ἐκλεπίζει τοὺς νεοττούς.
[8, 2]	γῆς εἰς σάρκα, ἀπὸ σαρκὸς	εἰς	αἷμα, ἀπὸ αἵματος εἰς ψυχήν·
[8, 4]	γὰρ ἀκρισία δήμου τὸν χείριστον	εἰς	ἀρχὴν προεστήσατο) οὐδὲ κληρωτὴν ἔχων
[8, 7]	διωθούμενοι. Ἐὰν δὲ καταμάθῃς, ὅπως	εἰς	βάθος ὁ κύκνος καθιεὶς τὸν
[8, 2]	μεταβάλλειν· ἡ δὲ σὰρξ φθαρεῖσα	εἰς	γῆν ἀναλύεται· γεηρά τίς ἐστιν
[8, 6]	ἐξαγαγὼν νεοσσοὺς, τὸν ἕτερον αὐτῶν	εἰς	γῆν καταρρήγνυσι, ταῖς πληγαῖς τῶν
[8, 2]	ἐπιστρέψαντές με πρὸς ἑαυτοὺς, καὶ	εἰς	ἔννοιαν ἀγαγόντες τῶν παρεθέντων. Εἶδος
[8, 8]	ἀσθενὲς, καὶ πρὸς τὸ αὔταρκες	εἰς	εὐφροσύνην τῶν συνεληλυθότων. Ἡ γῆ
[8, 8]	σκώληκος ἱστορεῖται τοῦ κερασφόρου· ὃς	εἰς	κάμπην τὰ πρῶτα μεταβαλὼν, εἶτα
[8, 4]	φιλοτεχνοῦσα τὰς ἀποθήκας τοῦ μέλιτος	(εἰς	λεπτὸν γὰρ ὑμένα τὸν κηρὸν
[8, 5]	ἡμέρας ἐκείνας προσαγορεύουσι. Ταῦτά σοι	εἰς	προτροπὴν τοῦ αἰτεῖν παρὰ Θεοῦ
[8, 2]	τῶν αὐτῶν ἀναπόδισον ἀπὸ γῆς	εἰς	σάρκα, ἀπὸ σαρκὸς εἰς αἷμα,
[8, 2]	αὐτοῦ ἐστιν· αἷμα δὲ παγὲν	εἰς	σάρκα πέφυκε μεταβάλλειν· ἡ δὲ
[8, 8]	εἰ δοκεῖ, τῇ σωματικῇ νηστείᾳ	εἰς	τὴν τῶν ψυχῶν εὐφροσύνην ἀποχρησώμεθα.
[8, 7]	Θεοῦ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος	εἰς	τὸ εἶναι παραχθέντα, καὶ ὅσα
[8, 1]	διὰ τῆς ἐπιταγῆς. Ἔπειτα καὶ	εἰς	τὸ ἐναντίον αὐτοῖς ὁ λόγος
[8, 5]	τινα χρόνον προκαθηγησαμένη τῆς πτήσεως,	εἰς	τὸ κατόπιν περιελθοῦσα, τῇ μεθ´
[8, 2]	τῇ μὲν κινήσει τῶν πτερύγων	εἰς	τὸ πρόσω χωροῦντες, τῇ δὲ
[8, 8]	ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος,	εἰς	τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
[8, 2]	σαρκὸς εἰς αἷμα, ἀπὸ αἵματος	εἰς	ψυχήν· καὶ εὑρήσεις ὅτι γῆ
[8, 1]	μὲν τῶν παρόντων αἱ ἀντιλήψεις·	ἀκριβεῖς	δὲ μνῆμαι τῶν παρελθόντων παρὰ
[8, 5]	τῶν εὐεργετημάτων ἀντίδοσιν ἀντιπελάργωσιν ὀνομάζουσι.	Μηδεὶς	πενίαν ὀδυρέσθω· μηδὲ ἀπογινωσκέτω ἑαυτοῦ
[8, 2]	ἑαυτῶν ψυχὰς καὶ τὰς κυνείας	ὁμοειδεῖς	ἀλλήλαις τιθέμενοι· οἱ λέγοντες ἑαυτοὺς
[8, 5]	ἐβούλοντο, φιλοπάτορας καταστῆσαι. Πάντως γὰρ	οὐδεὶς	οὕτως ἐλλείπων κατὰ τὴν φρόνησιν,
[8, 7]	τῶν σαρκοφάγων· ἀλλὰ πλατεῖς καὶ	ὑμενώδεις,	ἵνα ῥᾳδίως ἐπινήχωνται τῷ ὕδατι,
[8, 4]	γὰρ καὶ οὗτοι ἀπαίδευτοι καὶ	ἀμαθεῖς	πάσης ἀρετῆς, διὰ τρυφὴν καὶ
[8, 8]	αὐτὰ χρήματα πρὸς ἑκάτερον μέρος	μετατιθεὶς,	νῦν τοῦτον ἐπαίρων τῇ νίκῃ,
[8, 7]	ὅπως εἰς βάθος ὁ κύκνος	καθιεὶς	τὸν αὐχένα, κάτωθεν ἑαυτῷ τὴν
[8, 4]	συναγείρουσα (Ἧς τοὺς πόνους, φησὶ,	βασιλεῖς	καὶ ἰδιῶται πρὸς ὑγείαν προσφέρονται)
[8, 3]	αἱ περιστεραὶ καὶ αἱ κατοικίδιοι	ὄρνεις,	ἐπὶ παντὸς καιροῦ τὸ συνουσιαστικὸν
[8, 3]	κατὰ τοὺς βίους, καὶ τὰς	πράξεις,	καὶ τὰ ἤθη, ἀμύθητον οὖσαν
[8, 1]	ὡς ἀρετὴν ἐπιτηδεύοντες, τίνι ἐστὲ	ἐμφερεῖς,	ὅταν τὴν κατὰ τοῦ πλησίον
[8, 1]	ἐπιτέτραπται πᾶσαν. Αἵ τε γὰρ	αἰσθήσεις	μᾶλλον τετράνωνται· καὶ ὀξεῖαι μὲν
[8, 3]	ὀρνίθων εἰσὶ, τὰς αὐτὰς ἡμῖν	οἰκήσεις	καταδεχόμενοι· ἄλλοι δὲ ὄρειοι, καὶ
[8, 2]	ἀπὸ αἵματος εἰς ψυχήν· καὶ	εὑρήσεις	ὅτι γῆ ἐστι τῶν κτηνῶν
[8, 7]	καταμαθὼν, ἑτέραν ἐν αὐτοῖς κατασκευὴν	εὑρήσεις·	πόδας οὔτε διεσχισμένους, ὡς τοὺς
[8, 7]	ἑαυτῷ τὴν τροφὴν ἀναφέρει, τότε	εὑρήσεις	τὴν σοφίαν τοῦ κτίσαντος, ὅτι
[8, 7]	ὡς τοὺς τῶν σαρκοφάγων· ἀλλὰ	πλατεῖς	καὶ ὑμενώδεις, ἵνα ῥᾳδίως ἐπινήχωνται
[8, 7]	τῆς κτίσεως δοξάζειν τὸν ποιητήν.	Ἔχεις	ἐν τῷ σκότει τὰ νυκτερόβια
[8, 7]	τὸν ὑπὲρ κεφαλῆς ἡμῶν ἀέρα.	Ἔχεις	οὖν οὐρανὸν διακεκοσμημένον, γῆν κεκαλλωπισμένην,
[8, 8]	καρδίας σου. Εἰ φιλόπλουτος εἶ,	ἔχεις	πλοῦτον πνευματικὸν, Τὰ κρίματα Κυρίου
[8, 8]	πολύν. Εἰ ἀπολαυστικὸς καὶ φιλήδονος,	ἔχεις	τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ τῷ
[8, 4]	τὸν κηρὸν διατείνασα, πυκνὰς καὶ	συνεχεῖς	ἀλλήλαις συνοικοδομεῖ τὰς κοιλότητας) ὡς
[8, 1]	ὀξεῖαι μὲν τῶν παρόντων αἱ	ἀντιλήψεις·	ἀκριβεῖς δὲ μνῆμαι τῶν παρελθόντων
[8, 5]	ὑγείαν ἐπανάγει τῶν ἐκγόνων τὰς	ὄψεις.	Ταῦτά σε νουθετείτω, μὴ διὰ
[8, 4]	αὐταῖς οὐ χειροτονητὸς ὁ βασιλεὺς	(πολλάκις	γὰρ ἀκρισία δήμου τὸν χείριστον
[8, 1]	ὁ ὄνος. Οἶδεν ὁδὸν ἣν	πολλάκις	ἐβάδισε· καί που καὶ ὁδηγὸς
[8, 4]	κλήρων ἐπὶ τὸν πάντων ἔσχατον	πολλάκις	τὸ κράτος φέρουσαι) οὐδὲ ἐκ
[8, 8]	τὴν τῶν ψυχῶν εὐφροσύνην ἀποχρησώμεθα.	Πολλάκις	ὑπηρετήσας τῇ σαρκὶ πρὸς ἀπόλαυσιν,
[8, 7]	τὸ θεῖον πρόσταγμα; Πῶς ἡ	σελευκὶς	ἐφέπεται ἴαμα τῆς πληγῆς, ἀπέραντον
[8, 7]	ἔργα σε διεγείρει ὁ σύνοικος	ὄρνις,	ὀξείᾳ τῇ φωνῇ ἐμβοῶν καὶ
[8, 6]	πολλὰ, καὶ ταῦτα μακροβιωτάτους ὄντας·	οἷς	γε μέχρις ἑκατὸν ἐτῶν, ὡς
[8, 2]	δυνάμεναι, καὶ αἱ δρεπανίδες λεγόμεναι,	οἷς	ἡ τροφὴ ἀπὸ τῶν ἐν
[8, 4]	τοῦ κέντρου ἐπαποθνήσκουσιν. Ἀκουέτωσαν Χριστιανοὶ,	οἷς	πρόσταγμά ἐστι μηδενὶ κακὸν ἀντὶ
[8, 6]	τῆς χηρείας, καὶ παρὰ τοῖς	ἀλόγοις,	τοῦ ἐν ταῖς πολυγαμίαις ἀπρεποῦς
[8, 7]	ἂν μυρίας ἀγέλας γυπῶν τοῖς	στρατοπέδοις	παρεπομένας, ἐκ τῆς τῶν ὅπλων
[8, 7]	θάνατον, ὅταν κατ´ ἀλλήλων ἐπιστρατεύσωσιν;	Ἴδοις	γὰρ ἂν μυρίας ἀγέλας γυπῶν
[8, 5]	τὸν χειμῶνα, ὅτε πολλοῖς καὶ	βιαίοις	ἀνέμοις ἡ θάλασσα τῇ γῇ
[8, 5]	ἀκριβείας ἐπέλθοιμι τὰ ἐν τοῖς	βίοις	τῶν ὀρνίθων ἰδιώματα; Πῶς μὲν
[8, 7]	γῆν κεκαλλωπισμένην, θάλασαν εὐθηνουμένην τοῖς	οἰκείοις	γεννήμασιν, ἀέρα πλήρη τῶν διιπταμένων
[8, 6]	φήνη· ἀλλ´ ὑπολαβοῦσα αὐτὸν τοῖς	οἰκείοις	ἑαυτῆς νεοσσοῖς συνεκτρέφει. Τοιοῦτοι, τῶν
[8, 5]	πτερορρυήσαντα περιστάντες ἐν κύκλῳ τοῖς	οἰκείοις	πτεροῖς διαθάλπουσι, καὶ τὰς τροφὰς
[8, 4]	οὐδὲ ἐκ πατρικῆς διαδοχῆς τοῖς	βασιλείοις	ἐγκαθεζόμενος (καὶ γὰρ καὶ οὗτοι
[8, 5]	καιρὸν πάντας ἐπιδημεῖν τοῖς τῇδε	χωρίοις·	οὕτω δὲ ὑφ´ ἑνὶ συνθήματι
[8, 2]	ὑπουργίας προσδεῖσθαι. Τοῖς μὲν γὰρ	ἁρπακτικοῖς	πρὸς τὴν ἄγραν αἱ τῶν
[8, 8]	μορφῆς, ἀλλὰ χαύνοις καὶ πλατέσι	πετάλοις	ὑποπτεροῦται. Ὅταν οὖν καθέζησθε τὴν
[8, 5]	τὴν χρείαν· καὶ κατὰ μικρὸν	ἀλλήλοις	τὰ κάρφη οἷον κόλλῃ τινὶ
[8, 6]	ἐπιπλοκῆς· ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς	ἄλλοις	ἄγονά ἐστι τὰ ὑπηνέμια, τοὺς
[8, 5]	μέσον που τὸν χειμῶνα, ὅτε	πολλοῖς	καὶ βιαίοις ἀνέμοις ἡ θάλασσα
[8, 7]	τοῦ κοινωνικοῦ καὶ ἡνωμένου τοῖς	πολλοῖς	προτιμότερον. Πῶς ἐοίκασι τοῖς ὄμμασι
[8, 5]	χειμῶνα, ὅτε πολλοῖς καὶ βιαίοις	ἀνέμοις	ἡ θάλασσα τῇ γῇ προσαράσ–
[8, 4]	μὴ κάμνωσιν οἱ πυθμένες τοῖς	διακένοις	ἐφηρμοσμένοι· ἀλλ´ αἱ γωνίαι τῶν
[8, 8]	τι καὶ ὄφελος ἐν τοῖς	λεγομένοις	εὑρήσεται· εἰ δὲ μὴ, ἀλλὰ
[8, 2]	ὥσπερ συγγένειά τίς ἐστι τοῖς	πετομένοις	πρὸς τὰ νηκτά. Καὶ γὰρ
[8, 8]	διέστησεν ἀπ´ ἀλλήλων; πῶς ἕκαστον	κεχωρισμένοις	ἐχαρακτήρισεν ἰδιώμασιν; Ἐπιλείπει με ἡ
[8, 8]	φόβου Θεοῦ, πονηρίας διδάσκαλος τοῖς	ἀκαιρουμένοις	ἐστί. Τάχα μὲν οὖν τι
[8, 5]	δώσει τοῖς ἐξ ὅλης καρδίας	ἐπιβοωμένοις	αὐτόν; Ἁλκυών ἐστι θαλάττιον ὄρνεον.
[8, 8]	τοῖς ἰχθύσιν, ὁ ἀὴρ τοῖς	πτηνοῖς.	Ἑτοίμη ἡ χέρσος, ὁμότιμα τούτοις
[8, 8]	τῷ πλωτῷ γένει καὶ τοῖς	πτηνοῖς	πᾶσιν ἀντεπιδείξασθαι. Ἐξαγαγέτω ἡ γῆ
[8, 2]	τί ἐξ ὑδάτων καὶ τοῖς	πτηνοῖς	τὴν γένεσιν ἔδωκεν; Ὅτι ὥσπερ
[8, 1]	διαιτᾶσθαι. Καὶ γὰρ ἀκοὴ παρ´	ἐκείνοις	βαρεῖα, καὶ ὁρῶσιν ἀμβλὺ διὰ
[8, 1]	καὶ οὔτε τις μνήμη παρ´	ἐκείνοις,	οὔτε φαντασία, οὔτε τοῦ συνήθους
[8, 8]	ταύτης ἵσταται τῆς μορφῆς, ἀλλὰ	χαύνοις	καὶ πλατέσι πετάλοις ὑποπτεροῦται. Ὅταν
[8, 2]	τῶν ὀνύχων ἀκμαί· τοῖς δὲ	λοιποῖς,	διά τε τὸν πορισμὸν τῆς
[8, 1]	καὶ πρὸς πᾶσαν βίου κοινωνίαν	ἀνθρώποις	ἀμεταχείριστα. Ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον
[8, 1]	ὅτι ἡ σαρκικὴ ζωὴ τοῖς	ἐνύδροις	καθηγεῖται τῶν ψυχικῶν κινημάτων· ἐπὶ
[8, 2]	Ὥστε ἐπειδὴ ἓν ἰδίωμα ἐν	ἑκατέροις	τὸ νήχεσθαι, μία τις αὐτοῖς
[8, 5]	περιστάντες ἐν κύκλῳ τοῖς οἰκείοις	πτεροῖς	διαθάλπουσι, καὶ τὰς τροφὰς ἀφθόνως
[8, 6]	ἐκβάλλουσι τῆς καλιᾶς, τύπτοντες τοῖς	πτεροῖς	καὶ ὠθοῦντες, καὶ οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν
[8, 2]	ἰδεῖν διανηχομένων τὸν ἀέρα τοῖς	πτεροῖς	κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον. Ὥστε
[8, 7]	πόρρωθεν ἔτι τὸν ἥλιον προσελαύνοντα,	ὁδοιπόροις	συνδιορθρίζων, γεωργοὺς δὲ ἐξάγων πρὸς
[8, 6]	ὑπολαβοῦσα αὐτὸν τοῖς οἰκείοις ἑαυτῆς	νεοσσοῖς	συνεκτρέφει. Τοιοῦτοι, τῶν γονέων, οἱ
[8, 8]	ἄνευ φόβου Θεοῦ, πονηρίας διδάσκαλος	τοῖς	ἀκαιρουμένοις ἐστί. Τάχα μὲν οὖν
[8, 6]	ἀρρένων ἐπιπλοκῆς· ἀλλ´ ἐν μὲν	τοῖς	ἄλλοις ἄγονά ἐστι τὰ ὑπηνέμια,
[8, 6]	σεμνὸν τῆς χηρείας, καὶ παρὰ	τοῖς	ἀλόγοις, τοῦ ἐν ταῖς πολυγαμίαις
[8, 4]	μέλι, τὴν δροσοειδῶς ἐνεσπαρμένην νοτίδα	τοῖς	ἄνθεσιν, ἐπισπασαμένη τῷ στόματι, ταύτην
[8, 4]	φέρουσαι) οὐδὲ ἐκ πατρικῆς διαδοχῆς	τοῖς	βασιλείοις ἐγκαθεζόμενος (καὶ γὰρ καὶ
[8, 5]	δι´ ἀκριβείας ἐπέλθοιμι τὰ ἐν	τοῖς	βίοις τῶν ὀρνίθων ἰδιώματα; Πῶς
[8, 7]	ἡ φύσις δείκνυσι; Τίς ὁ	τοῖς	γυψὶ προαπαγγέλλων τῶν ἀνθρώπων τὸν
[8, 2]	ἄγραν αἱ τῶν ὀνύχων ἀκμαί·	τοῖς	δὲ λοιποῖς, διά τε τὸν
[8, 8]	πρὸς τὸ ποικίλον τῆς ἐν	τοῖς	δημιουργήμασι σοφίας ἀποβλέψω, οὐδὲ ἦρχθαι
[8, 4]	ἵνα μὴ κάμνωσιν οἱ πυθμένες	τοῖς	διακένοις ἐφηρμοσμένοι· ἀλλ´ αἱ γωνίαι
[8, 1]	λόγος, ὅτι ἡ σαρκικὴ ζωὴ	τοῖς	ἐνύδροις καθηγεῖται τῶν ψυχικῶν κινημάτων·
[8, 5]	τηλικαῦτα χαρίζεται, πόσῳ μείζονα δώσει	τοῖς	ἐξ ὅλης καρδίας ἐπιβοωμένοις αὐτόν;
[8, 5]	στέγης ἐν χειμῶνι καὶ νυκτὶ	τοῖς	ἐπιδημοῦσι μεταδιδόντες. Ἡ δὲ περὶ
[8, 2]	τρίτον ἔοικεν εἶναι τῆς ἐν	τοῖς	ζῴοις κτίσεως, εἴπερ τρία ζῴων
[8, 3]	πέρδιξ καὶ ζηλότυπον, κακούργως συμπράττων	τοῖς	θηραταῖς πρὸς τὴν ἄγραν. ~Μυρίαι,
[8, 8]	οἰκείαις βλάσταις ἐδεξιώσατο· ἡ θάλασσα	τοῖς	ἰχθύσιν, ὁ ἀὴρ τοῖς πτηνοῖς.
[8, 8]	οὖν τι καὶ ὄφελος ἐν	τοῖς	λεγομένοις εὑρήσεται· εἰ δὲ μὴ,
[8, 3]	ἐν τούτοις διαφορὰς ἔν τε	τοῖς	μεγέθεσι καὶ ἐν τοῖς σχήμασι
[8, 2]	τῆς τῶν ποδῶν ὑπουργίας προσδεῖσθαι.	Τοῖς	μὲν γὰρ ἁρπακτικοῖς πρὸς τὴν
[8, 7]	διακεκοσμημένον, γῆν κεκαλλωπισμένην, θάλασαν εὐθηνουμένην	τοῖς	οἰκείοις γεννήμασιν, ἀέρα πλήρη τῶν
[8, 6]	ἡ φήνη· ἀλλ´ ὑπολαβοῦσα αὐτὸν	τοῖς	οἰκείοις ἑαυτῆς νεοσσοῖς συνεκτρέφει. Τοιοῦτοι,
[8, 5]	γήρως πτερορρυήσαντα περιστάντες ἐν κύκλῳ	τοῖς	οἰκείοις πτεροῖς διαθάλπουσι, καὶ τὰς
[8, 7]	τοῖς πολλοῖς προτιμότερον. Πῶς ἐοίκασι	τοῖς	ὄμμασι τῆς γλαυκὸς οἱ περὶ
[8, 3]	γενῶν διαφοραὶ μυρίαι καὶ ἐν	τοῖς	ὄρνισιν, ἃς ἐάν τις κατὰ
[8, 2]	Ὅτι ὥσπερ συγγένειά τίς ἐστι	τοῖς	πετομένοις πρὸς τὰ νηκτά. Καὶ
[8, 1]	δὲ μνῆμαι τῶν παρελθόντων παρὰ	τοῖς	πλείστοις τῶν τετραπόδων. Διὰ τοῦτο,
[8, 7]	ἰδιάζον τοῦ κοινωνικοῦ καὶ ἡνωμένου	τοῖς	πολλοῖς προτιμότερον. Πῶς ἐοίκασι τοῖς
[8, 5]	τῷ στόματι διακομίζει· πηλὸν δὲ	τοῖς	ποσὶν ἆραι μὴ δυναμένη, τὰ
[8, 7]	θαύματος τῶν πτηνῶν, ἢ εἰ	τοῖς	ποσὶν αὐτῶν ἐπειρώμην ἐφικνεῖσθαι τοῦ
[8, 2]	εἰσιν, οὔτε βαδίζειν οὔτε ἀγρεύειν	τοῖς	ποσὶν ἐπιτήδειοι· ὡς αἵ τε
[8, 6]	πτήσεως, ἐκβάλλουσι τῆς καλιᾶς, τύπτοντες	τοῖς	πτεροῖς καὶ ὠθοῦντες, καὶ οὐδεμίαν
[8, 2]	ἐστιν ἰδεῖν διανηχομένων τὸν ἀέρα	τοῖς	πτεροῖς κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον.
[8, 8]	θάλασσα τοῖς ἰχθύσιν, ὁ ἀὴρ	τοῖς	πτηνοῖς. Ἑτοίμη ἡ χέρσος, ὁμότιμα
[8, 8]	καὶ τῷ πλωτῷ γένει καὶ	τοῖς	πτηνοῖς πᾶσιν ἀντεπιδείξασθαι. Ἐξαγαγέτω ἡ
[8, 2]	Διὰ τί ἐξ ὑδάτων καὶ	τοῖς	πτηνοῖς τὴν γένεσιν ἔδωκεν; Ὅτι
[8, 8]	οὐρανοῦ· ἐρευνωμένης δὲ τῆς ἐν	τοῖς	ῥήμασι διανοίας, τότε ἐκφαίνεται τὸ
[8, 7]	γὰρ ἂν μυρίας ἀγέλας γυπῶν	τοῖς	στρατοπέδοις παρεπομένας, ἐκ τῆς τῶν
[8, 3]	τε τοῖς μεγέθεσι καὶ ἐν	τοῖς	σχήμασι καὶ ἐν ταῖς χρόαις·
[8, 5]	τὸν ἕνα καιρὸν πάντας ἐπιδημεῖν	τοῖς	τῇδε χωρίοις· οὕτω δὲ ὑφ´
[8, 7]	τῷ ὕδατι, οἱονεὶ κώπαις τισὶ	τοῖς	τῶν ποδῶν ὑμέσι τὸ ὑγρὸν
[8, 8]	βοσκημάτων ἐπίδειξιν, ἑτοίμως ἔχουσα ὁμότιμα	τοῖς	φυτοῖς καὶ τῷ πλωτῷ γένει
[8, 5]	πρὸς κακουργίαν τρέπεσθαι· μηδὲ ἐν	τοῖς	χαλεπωτάτοις πάθεσι πᾶσαν ἐλπίδα ῥίψαντα,
[8, 5]	κακουργίαν τρέπεσθαι· μηδὲ ἐν τοῖς	χαλεπωτάτοις	πάθεσι πᾶσαν ἐλπίδα ῥίψαντα, ἄπρακτον
[8, 1]	μνῆμαι τῶν παρελθόντων παρὰ τοῖς	πλείστοις	τῶν τετραπόδων. Διὰ τοῦτο, ὡς
[8, 2]	ἑκατέροις τὸ νήχεσθαι, μία τις	αὐτοῖς	ἡ συγγένεια ἐκ τῆς τῶν
[8, 7]	διατριβὴν, καὶ τὴν τῶν ὑπαρχόντων	αὐτοῖς	ἰδιωμάτων ἐξέτασιν πρὸς δοξολογίαν τοῦ
[8, 6]	πρὸς τὸ ζῆν ἀφορμὰς ἴσως	αὐτοῖς	καὶ ὁμοτίμως παρέχειν. Μὴ μιμήσῃ
[8, 7]	τῶν ζῴων καταμαθὼν, ἑτέραν ἐν	αὐτοῖς	κατασκευὴν εὑρήσεις· πόδας οὔτε διεσχισμένους,
[8, 1]	Ἔπειτα καὶ εἰς τὸ ἐναντίον	αὐτοῖς	ὁ λόγος περιτραπήσεται. Εἰ γὰρ
[8, 3]	καὶ τὰ ἤθη, ἀμύθητον οὖσαν	αὐτοῖς	τὴν πρὸς ἄλληλα παραλλαγήν. Ἤδη
[8, 3]	τισὶ καὶ περιβολαῖς γεννηθέντα, περιρραγέντος	αὐτοῖς	τοῦ ἐλύτρου, πρὸς τὴν πτῆσιν
[8, 5]	νεοττούς. Ἐπεὶ δὲ καὶ τροφῆς	αὐτοῖς	χρεία, ἄλλας ἑπτὰ πρὸς τὴν
[8, 2]	περιστροφὰς καὶ τὰς εὐθείας ὁρμὰς	ἑαυτοῖς	οἰακίζοντες· οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν
[8, 7]	ἐντομάς τινας φαίνειν) ἐνθυμοῦ, ὅτι	τούτοις	ἀναπνοὴ οὐκ ἔστιν, οὐδὲ πνεύμων,
[8, 8]	πτηνοῖς. Ἑτοίμη ἡ χέρσος, ὁμότιμα	τούτοις	ἀντεπιδείξασθαι. Ἀλλὰ τοῦτο μέτρον ἔστω
[8, 7]	νῦν, τὴν ἐπὶ πλεῖον ἐν	τούτοις	διατριβὴν ἐκκλίνων, ὡς ἂν μὴ
[8, 7]	ὕπνου, ἐξαρκεῖν καὶ τὴν ἐν	τούτοις	διατριβὴν, καὶ τὴν τῶν ὑπαρχόντων
[8, 3]	τῶν πετεινῶν, μυρίας δὲ ἐν	τούτοις	διαφορὰς ἔν τε τοῖς μεγέθεσι
[8, 3]	δέ τις καὶ ἑτέρα ἐν	τούτοις	ἐστὶ διαφορὰ, καθ´ ἣν τὰ
[8, 3]	τρεφομένων τοῦ συντυχόντος. Καὶ ἐν	τούτοις	πλεῖσται διαφοραί. Τὰ μὲν γὰρ
[8, 3]	ψῆρες, καὶ κολοιοί. Πάλιν ἐν	τούτοις	τὰ μὲν ἄναρχά ἐστι καὶ
[8, 8]	ἐπίδειξιν, ἑτοίμως ἔχουσα ὁμότιμα τοῖς	φυτοῖς	καὶ τῷ πλωτῷ γένει καὶ
[8, 2]	ἔοικεν εἶναι τῆς ἐν τοῖς	ζῴοις	κτίσεως, εἴπερ τρία ζῴων ἐστὶ
[8, 7]	τὸ αὐτὸ καὶ πτηνὸν ἡ	νυκτερίς.	Πῶς μόνη τῶν ὀρνίθων ὀδοῦσι
[8, 6]	ταῦτα μακροβιωτάτους ὄντας· οἷς γε	μέχρις	ἑκατὸν ἐτῶν, ὡς τὰ πολλὰ,
[8, 4]	γὰρ ἐκείνων κοινὴ μὲν ἡ	οἴκησις,	κοινὴ δὲ ἡ πτῆσις, ἐργασία
[8, 3]	τῶν γενῶν ἰδιότητα ἡ κοινὴ	χρῆσις,	καὶ οἱ παρὰ τῆς Γραφῆς
[8, 4]	ἡ οἴκησις, κοινὴ δὲ ἡ	πτῆσις,	ἐργασία δὲ πάντων μία· καὶ
[8, 1]	ὅτι τῶν μὲν νηκτῶν ἡ	φύσις	ἀτελεστέρας πως δοκεῖ ζωῆς μετέχειν,
[8, 7]	οὐκ ἴδιόν τι θαῦμα ἡ	φύσις	δείκνυσι; Τίς ὁ τοῖς γυψὶ
[8, 1]	ἐπιφάνειαν· ἀλλ´ ὁ θεῖος λόγος	φύσις	ἐστὶ τῶν γινομένων. Βλαστησάτω ἡ
[8, 3]	πτῆσιν ἠλευθερώθη. Ἀλλ´ ἡμῖν ἀρκοῦσα	σημείωσις	πρὸς τὴν τῶν γενῶν ἰδιότητα
[8, 1]	οὔτε φαντασία, οὔτε τοῦ συνήθους	ἐπίγνωσις.	Διὰ τοῦτο οἱονεὶ ἐνδείκνυται ὁ
[8, 5]	τοὺς τῆς φιλοξενίας διώρισε νόμους;	Τίς	αὐταῖς ἠπείλησε λειποστρατίου γραφὴν, ὡς
[8, 2]	ἐν ἑκατέροις τὸ νήχεσθαι, μία	τις	αὐτοῖς ἡ συγγένεια ἐκ τῆς
[8, 5]	τοὺς νεοττοὺς ἐκτρέφει· ὧν ἐάν	τις	ἐκκεντήσῃ τὰ ὄμματα, ἔχει τινὰ
[8, 2]	γένεσιν ἔδωκεν; Ὅτι ὥσπερ συγγένειά	τίς	ἐστι τοῖς πετομένοις πρὸς τὰ
[8, 2]	φθαρεῖσα εἰς γῆν ἀναλύεται· γεηρά	τίς	ἐστιν εἰκότως ἡ ψυχὴ τῶν
[8, 4]	ὡς ἐπὶ τῶν μελισσῶν ἄν	τις	ἴδοι. Καὶ γὰρ ἐκείνων κοινὴ
[8, 3]	ὡς αἱ γέρανοι. Ἤδη δέ	τις	καὶ ἑτέρα ἐν τούτοις ἐστὶ
[8, 8]	οὐκ ἄχρηστον. Τί γὰρ ἄν	τις	καὶ ποιοῖ τὸν μέχρι τῆς
[8, 3]	ἐν τοῖς ὄρνισιν, ἃς ἐάν	τις	κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐπίῃ
[8, 1]	τοῦ ὕδατος βλέποντες, καὶ οὔτε	τις	μνήμη παρ´ ἐκείνοις, οὔτε φαντασία,
[8, 7]	τι θαῦμα ἡ φύσις δείκνυσι;	Τίς	ὁ τοῖς γυψὶ προαπαγγέλλων τῶν
[8, 7]	ἐπ´ εὐεργεσίᾳ τῶν ἀνθρώπων κατασκευάσαντος;	Τίς	ὁ τρόπος τῆς μελῳδίας τοῦ
[8, 5]	τῆς ἐπιμαχίας τὰ σημεῖα κομίζουσι.	Τίς	παρ´ αὐταῖς τοὺς τῆς φιλοξενίας
[8, 8]	εἰρημένα εὐγνώμονι κριτῇ, ἐὰν μή	τις	πρὸς τὸν πλοῦτον τῆς κτίσεως
[8, 4]	τῆς Παροιμίας τετύχηκε, σοφὴ καὶ	ἐργάτις	ὀνομασθεῖσα· οὕτω μὲν φιλοπόνως τὴν
[8, 7]	ἐσχολακότες. Καὶ γὰρ ἐκείνης ἡ	ὄψις,	νυκτὸς μὲν ἔρρωται, ἡλίου δὲ
[8, 5]	ἀνενέργητον· ἀλλ´ ἐπὶ Θεὸν καταφεύγειν,	ὃς	εἰ χελιδόνι τὰ τηλικαῦτα χαρίζεται,
[8, 8]	Ἰνδικοῦ σκώληκος ἱστορεῖται τοῦ κερασφόρου·	ὃς	εἰς κάμπην τὰ πρῶτα μεταβαλὼν,
[8, 5]	γένοιτο τῶν παραδόξων ἕνεκεν σοῦ,	ὃς	κατ´ εἰκόνα γέγονας τοῦ Θεοῦ,
[8, 1]	πολλάκις ἐβάδισε· καί που καὶ	ὁδηγὸς	ἐνίοτε ἀποσφαλέντι γίνεται τῷ ἀνθρώπῳ.
[8, 7]	ὁ τρόπος τῆς μελῳδίας τοῦ	τέττιγος;	Καὶ πῶς ἐν τῇ μεσημβρίᾳ
[8, 2]	ἀπιὼν ᾤχετο ἀνεξέταστον παντελῶς ὁ	λόγος	καταλιπών. Ἐξαγαγέτω γὰρ τὰ ὕδατα
[8, 1]	Διὰ τοῦτο οἱονεὶ ἐνδείκνυται ὁ	λόγος,	ὅτι ἡ σαρκικὴ ζωὴ τοῖς
[8, 7]	εἶναι παραχθέντα, καὶ ὅσα ὁ	λόγος	παρῆκε νῦν, τὴν ἐπὶ πλεῖον
[8, 1]	εἰς τὸ ἐναντίον αὐτοῖς ὁ	λόγος	περιτραπήσεται. Εἰ γὰρ ἐξήνεγκεν ἡ
[8, 1]	τὴν ἐπιφάνειαν· ἀλλ´ ὁ θεῖος	λόγος	φύσις ἐστὶ τῶν γινομένων. Βλαστησάτω
[8, 6]	τρυγόνα φασὶ διαζευχθεῖσάν ποτε τοῦ	ὁμόζυγος,	μηκέτι τὴν πρὸς ἕτερον καταδέχεσθαι
[8, 2]	εἰς ἔννοιαν ἀγαγόντες τῶν παρεθέντων.	Εἶδος	γὰρ ὅλον τῆς κτίσεως, καὶ
[8, 7]	σοι τὰς φοβερὰς ἐπιστρατιὰς τῆς	ἀκρίδος	διηγήσομαι, ἣ ὑφ´ ἑνὶ συνθήματι
[8, 1]	καὶ ἐνύδρων. ~Καὶ εἶπεν ὁ	Θεὸς,	ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν
[8, 7]	ἐλλεῖπόν τινι τῶν ἀναγκαίων ὁ	Θεὸς	ἡμῶν ἔκτισε. Πάλιν τὰ φίλυδρα
[8, 5]	τῶν νεοττῶν αὔξησιν ὁ μεγαλόδωρος	Θεὸς	τῷ μικροτάτῳ ζῴῳ παρέσχετο. Ὥστε
[8, 7]	Ἐὰν δὲ καταμάθῃς, ὅπως εἰς	βάθος	ὁ κύκνος καθιεὶς τὸν αὐχένα,
[8, 7]	ἐν τῇ φύσει, καὶ ὥσπερ	ὁρμαθὸς,	ἀλλήλων αἱ νυκτερίδες ἔχονται, καὶ
[8, 8]	μὲν οὖν ἀπίδω πρὸς τὸ	πλῆθος	τῶν εἰρημένων, ἔξω ἐμαυτὸν ὁρῶ
[8, 5]	γέγονας τοῦ Θεοῦ, ὅπουγε ὑπὲρ	ὄρνιθος	οὕτω μικρᾶς ἡ μεγάλη καὶ
[8, 1]	πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν· ἀλλ´ ὁ	θεῖος	λόγος φύσις ἐστὶ τῶν γινομένων.
[8, 8]	τὰ πρῶτα μεταβαλὼν, εἶτα προϊὼν	βομβυλιὸς	γίνεται, καὶ οὐδὲ ἐπὶ ταύτης
[8, 7]	ἐν τῇ διαστολῇ ποιοῦνται τοῦ	θώρακος,	ἐκδιδομένου τοῦ φθόγγου; Ἀλλὰ γὰρ
[8, 8]	Ὁποῖα καὶ περὶ τοῦ Ἰνδικοῦ	σκώληκος	ἱστορεῖται τοῦ κερασφόρου· ὃς εἰς
[8, 7]	ἐπ´ ἔργα σε διεγείρει ὁ	σύνοικος	ὄρνις, ὀξείᾳ τῇ φωνῇ ἐμβοῶν
[8, 8]	καὶ λίθον τίμιον πολύν. Εἰ	ἀπολαυστικὸς	καὶ φιλήδονος, ἔχεις τὰ λόγια
[8, 2]	μηδὲ ἐπιδιαμένουσαν μετὰ τὴν τῆς	σαρκὸς	διάλυσιν. Φεῦγε φληνάφους τῶν σοβαρῶν
[8, 2]	ἀπὸ γῆς εἰς σάρκα, ἀπὸ	σαρκὸς	εἰς αἷμα, ἀπὸ αἵματος εἰς
[8, 2]	πρὸς αἷμα, αἵματος πρὸς σάρκα,	σαρκὸς	πρὸς τὴν γῆν· καὶ πάλιν
[8, 7]	Πῶς ἐοίκασι τοῖς ὄμμασι τῆς	γλαυκὸς	οἱ περὶ τὴν ματαίαν σοφίαν
[8, 8]	γὰρ, ἄνευ φόβου Θεοῦ, πονηρίας	διδάσκαλος	τοῖς ἀκαιρουμένοις ἐστί. Τάχα μὲν
[8, 8]	Τάχα μὲν οὖν τι καὶ	ὄφελος	ἐν τοῖς λεγομένοις εὑρήσεται· εἰ
[8, 8]	δεικνὺς, καὶ τοῦτον κατῃσχυμμένον. Τί	ὄφελος,	νηστεύειν τῷ σώματι, τὴν δὲ
[8, 1]	θαλαττίων δύναιτο; Πάλαι ποτὲ πληγεῖσα	κάμηλος,	μακρῷ χρόνῳ ταμιευσαμένη τὴν μῆνιν,
[8, 3]	διαίτης αὐτῶν, ὀνύχων ἀκμαὶ, καὶ	χεῖλος	ἀγκύλον, καὶ πτερὸν ὀξὺ, ὥστε
[8, 8]	μὴ ἀπιστεῖτε τῇ ἀλλαγῇ ἣν	Παῦλος	ἅπασι κατεπαγγέλλεται. Ἀλλὰ γὰρ αἰσθάνομαι
[8, 2]	τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ κατὰ	γένος.	Διὰ τί ἐξ ὑδάτων καὶ
[8, 8]	διαφορὰς πτηνῶν; ὅπως αὐτὰ κατὰ	γένος	διέστησεν ἀπ´ ἀλλήλων; πῶς ἕκαστον
[8, 1]	καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία κατὰ	γένος.	Καὶ ἐγένετο οὕτως. Ἦλθε τὸ
[8, 2]	ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ	γένος,	καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς
[8, 2]	ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ	γένος,	καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς
[8, 7]	Πῶς ἄγρυπνον τὸ τῶν χηνῶν	γένος,	καὶ πρὸς τὴν τῶν λανθανόντων
[8, 1]	ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ	γένος,	τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία
[8, 8]	καὶ θηρίων καὶ ἑρπετῶν κατὰ	γένος.	Τί φατε, οἱ ἀπιστοῦντες τῷ
[8, 3]	ἀκαθάρτων διορισμοί. Ἄλλο μὲν οὖν	γένος	τὸ τῶν σαρκοφάγων, καὶ ἄλλη
[8, 7]	ὑπερεκπίπτειν τοῦ μέτρου, κατὰ σεαυτὸν	συλλογισάμενος,	ὅγε φιλόπονος, τὴν ἐν ἅπασι
[8, 4]	ἐκ πατρικῆς διαδοχῆς τοῖς βασιλείοις	ἐγκαθεζόμενος	(καὶ γὰρ καὶ οὗτοι ἀπαίδευτοι
[8, 6]	καταρρήγνυσι, ταῖς πληγαῖς τῶν πτερῶν	ἀπωθούμενος·	τὸν δὲ ἕτερον μόνον ἀναλαβὼν,
[8, 6]	διὰ τὸ τῆς τροφῆς ἐπίπονον	ἀποποιούμενος	ὃν ἐγέννησεν. Ἀλλ´ οὐκ ἐᾷ
[8, 2]	Ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν.	Τίνος	ἕνεκεν, τοῦ λόγου τρέχοντος ἀθρόως,
[8, 7]	καταμάθῃς, ὅπως εἰς βάθος ὁ	κύκνος	καθιεὶς τὸν αὐχένα, κάτωθεν ἑαυτῷ
[8, 1]	Οἶδε τὴν συνήθη φωνὴν ὁ	ὄνος.	Οἶδεν ὁδὸν ἣν πολλάκις ἐβάδισε·
[8, 1]	Ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον καὶ	ὄνος	τὴν φάντην τοῦ κυρίου αὐτοῦ·
[8, 8]	τίμιον πολύν. Εἰ ἀπολαυστικὸς καὶ	φιλήδονος,	ἔχεις τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ
[8, 5]	περιουσίαν καταλιπὼν, πρὸς τὸ τῆς	χελιδόνος	εὐμήχανον ἀποβλέπων. Ἐκείνη γὰρ τὴν
[8, 7]	μέτρου, κατὰ σεαυτὸν συλλογισάμενος, ὅγε	φιλόπονος,	τὴν ἐν ἅπασι τοῦ Θεοῦ
[8, 3]	δὲ ἀπαίρειν πέφυκε πορροτάτω, καὶ	χειμῶνος	ἐγγίζοντος ἐκτοπίζειν ὡς τὰ πολλά.
[8, 7]	τῶν ἀνθρώπων κατασκευάσαντος; Τίς ὁ	τρόπος	τῆς μελῳδίας τοῦ τέττιγος; Καὶ
[8, 7]	εἰσιν ᾠδικώτεροι, τῇ ὁλκῇ τοῦ	ἀέρος,	ἣν ἐν τῇ διαστολῇ ποιοῦνται
[8, 7]	ἐνταῦθα παρὰ τὸ ὁρᾶσθαι τοῦ	ἀέρος	προσειρημένου· στερεώματος δὲ, διὰ τὸ
[8, 8]	τὰ αὐτὰ χρήματα πρὸς ἑκάτερον	μέρος	μετατιθεὶς, νῦν τοῦτον ἐπαίρων τῇ
[8, 2]	περὶ τῶν νηκτῶν, ὅσα ὁ	καιρὸς	ἐνεδίδου ἑσπέρας· σήμερον μετέβημεν ἐπὶ
[8, 3]	καὶ ἀνανδρίαν, τὴν συνεχῆ τῆς	χειρὸς	ἐνόχλησιν οὐχ ὑφίσταται. Ἀλλὰ καὶ
[8, 8]	ἑστιάσεως, ἵνα μὴ ὁ ὑπερβάλλων	κόρος	ἀμβλυτέρους ὑμᾶς πρὸς τὴν τῶν
[8, 2]	ζῶσαν. Ὅρα τὴν ἀκολουθίαν ψυχῆς	πρὸς	αἷμα, αἵματος πρὸς σάρκα, σαρκὸς
[8, 4]	τὸ πυκνὸν τῆς τῶν μικροτάτων	πρὸς	ἄλληλα δέσεως, ἔρεισμα γίνεσθαι τῷ
[8, 3]	ἤθη, ἀμύθητον οὖσαν αὐτοῖς τὴν	πρὸς	ἄλληλα παραλλαγήν. Ἤδη μὲν οὖν
[8, 2]	Πῶς γάρ; οἱ διὰ τοῦ	πρὸς	ἀλλήλους ὁρᾶν καὶ ἐννεύειν ἐπιστρέψαντές
[8, 7]	ὁδοιπόροις συνδιορθρίζων, γεωργοὺς δὲ ἐξάγων	πρὸς	ἀμητόν. Πῶς ἄγρυπνον τὸ τῶν
[8, 4]	βασιλεῖ, ἀλλ´ οὐ χρῆται τούτῳ	πρὸς	ἄμυναν. Νόμοι τινές εἰσιν οὗτοι
[8, 8]	ἀποχρησώμεθα. Πολλάκις ὑπηρετήσας τῇ σαρκὶ	πρὸς	ἀπόλαυσιν, σήμερον τῇ διακονίᾳ παράμεινον
[8, 4]	φρεατία τῆς ἑτέρας ἔχεται, λεπτῷ	πρὸς	αὐτὴν διειργομένη τε ὁμοῦ καὶ
[8, 7]	πρὸς τὴν τῆς ματαιότητος θεωρίαν,	πρὸς	δὲ τὴν τοῦ ἀληθινοῦ φωτὸς
[8, 7]	τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς ἰδιωμάτων ἐξέτασιν	πρὸς	δοξολογίαν τοῦ ποιητοῦ. Πῶς ἄγρυπνον
[8, 2]	ὁρᾶν καὶ ἐννεύειν ἐπιστρέψαντές με	πρὸς	ἑαυτοὺς, καὶ εἰς ἔννοιαν ἀγαγόντες
[8, 8]	ἐξάπτων, καὶ τὰ αὐτὰ χρήματα	πρὸς	ἑκάτερον μέρος μετατιθεὶς, νῦν τοῦτον
[8, 4]	ἀλόγων, εἴπερ πολιτείας ἴδιον, τὸ	πρὸς	ἓν πέρας κοινὸν συννεύειν τὴν
[8, 6]	ποτε τοῦ ὁμόζυγος, μηκέτι τὴν	πρὸς	ἕτερον καταδέχεσθαι κοινωνίαν, ἀλλὰ μένειν
[8, 6]	μνήμῃ τοῦ ποτὲ συζευχθέντος τὴν	πρὸς	ἕτερον κοινωνίαν ἀπαρνουμένην. Ἀκουέτωσαν αἱ
[8, 5]	σε νουθετείτω, μὴ διὰ πενίαν	πρὸς	κακουργίαν τρέπεσθαι· μηδὲ ἐν τοῖς
[8, 1]	μνησίκακον, καὶ βαρύμηνι, καὶ διαρκὲς	πρὸς	ὀργὴν, τί ἂν μιμήσασθαι τῶν
[8, 5]	δοκεῖν, καὶ συμμαχίαν τινὰ παρεχόμεναι	πρὸς	ὄρνιθας πολεμίους. Σημεῖον δὲ, πρῶτον
[8, 1]	καὶ ἀνήμερα, καὶ ἀδίδακτα, καὶ	πρὸς	πᾶσαν βίου κοινωνίαν ἀνθρώποις ἀμεταχείριστα.
[8, 2]	ἀκολουθίαν ψυχῆς πρὸς αἷμα, αἵματος	πρὸς	σάρκα, σαρκὸς πρὸς τὴν γῆν·
[8, 5]	τοῦ αἰτεῖν παρὰ Θεοῦ τὰ	πρὸς	σωτη– ρίαν διὰ τῆς περὶ
[8, 6]	τῇ διανομῇ τοῦ κλήρου ἀνισότατοι	πρὸς	τὰ ἔκγονα. Δίκαιον γὰρ, ὥσπερ
[8, 2]	συγγένειά τίς ἐστι τοῖς πετομένοις	πρὸς	τὰ νηκτά. Καὶ γὰρ ὥσπερ
[8, 2]	προσδεῖσθαι. Τοῖς μὲν γὰρ ἁρπακτικοῖς	πρὸς	τὴν ἄγραν αἱ τῶν ὀνύχων
[8, 3]	ζηλότυπον, κακούργως συμπράττων τοῖς θηραταῖς	πρὸς	τὴν ἄγραν. ~Μυρίαι, ὡς ἔφαμεν,
[8, 2]	αἷμα, αἵματος πρὸς σάρκα, σαρκὸς	πρὸς	τὴν γῆν· καὶ πάλιν ἀναλύσας
[8, 1]	ταῖς λαγόσιν ἑαυτῆς ἀποκεκρυμμένα ἀνῆκε	πρὸς	τὴν ἐπιφάνειαν· ἀλλ´ ὁ θεῖος
[8, 6]	Πολλὰ τῶν ὀρνίθων γένη οὐδὲν	πρὸς	τὴν κύησιν δεῖται τῆς τῶν
[8, 4]	ἐστίν· εἶτα τῷ χρόνῳ συμπεφθὲν,	πρὸς	τὴν οἰκείαν σύστασιν καὶ ἡδονὴν
[8, 6]	μυρίας ἐκ τῆς φύσεως ἀφορμὰς	πρὸς	τὴν πίστιν τῶν παραδόξων προλαβὼν
[8, 3]	γεννηθέντα, περιρραγέντος αὐτοῖς τοῦ ἐλύτρου,	πρὸς	τὴν πτῆσιν ἠλευθερώθη. Ἀλλ´ ἡμῖν
[8, 7]	ἡ διάνοια ὀξυτάτη μέν ἐστι	πρὸς	τὴν τῆς ματαιότητος θεωρίαν, πρὸς
[8, 3]	ἠλευθερώθη. Ἀλλ´ ἡμῖν ἀρκοῦσα σημείωσις	πρὸς	τὴν τῶν γενῶν ἰδιότητα ἡ
[8, 8]	ὁ ὑπερβάλλων κόρος ἀμβλυτέρους ὑμᾶς	πρὸς	τὴν τῶν ἑσπερινῶν ἀπόλαυσιν καταστήσῃ.
[8, 8]	διηγούμενον. Καλεῖ ἡμᾶς ἡ χέρσος	πρὸς	τὴν τῶν θηρίων καὶ ἑρπετῶν
[8, 7]	τὸ τῶν χηνῶν γένος, καὶ	πρὸς	τὴν τῶν λανθανόντων αἴσθησιν ὀξύτατον,
[8, 8]	ἃ πέμπουσιν ὑμῖν οἱ Σῆρες	πρὸς	τὴν τῶν μαλακῶν ἐνδυμάτων κατασκευὴν,
[8, 5]	τροφῆς αὐτοῖς χρεία, ἄλλας ἑπτὰ	πρὸς	τὴν τῶν νεοττῶν αὔξησιν ὁ
[8, 4]	τῆς φύσεως ἄγραφοι, ἀργοὺς εἶναι	πρὸς	τιμωρίαν τοὺς τῶν μεγίστων δυναστειῶν
[8, 8]	τῆς ἡμετέρας δυνάμεως ἀσθενὲς, καὶ	πρὸς	τὸ αὔταρκες εἰς εὐφροσύνην τῶν
[8, 4]	μὴ τῷ βάρει τὸ ὑγρὸν	πρὸς	τὸ ἐκτὸς διεκπίπτῃ. Κατάμαθε πῶς
[8, 6]	τοῦ εἶναι, οὕτω καὶ τὰς	πρὸς	τὸ ζῆν ἀφορμὰς ἴσως αὐτοῖς
[8, 6]	ὠθοῦντες, καὶ οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιοῦνται	πρὸς	τὸ λοιπόν. Ἐπαινετὸν τῆς κορώνης
[8, 8]	ἐκβαίνοντος. Ὅταν μὲν οὖν ἀπίδω	πρὸς	τὸ πλῆθος τῶν εἰρημένων, ἔξω
[8, 8]	μέτρου φερόμενον· ὅταν δὲ πάλιν	πρὸς	τὸ ποικίλον τῆς ἐν τοῖς
[8, 8]	πλοῦτον τῆς κτίσεως ἀποβλέπῃ, ἀλλὰ	πρὸς	τὸ τῆς ἡμετέρας δυνάμεως ἀσθενὲς,
[8, 5]	ὁ μηδεμίαν οἴκοι περιουσίαν καταλιπὼν,	πρὸς	τὸ τῆς χελιδόνος εὐμήχανον ἀποβλέπων.
[8, 8]	εὐγνώμονι κριτῇ, ἐὰν μή τις	πρὸς	τὸν πλοῦτον τῆς κτίσεως ἀποβλέπῃ,
[8, 5]	τῆς φύσεως ἰατρικὴν, δι´ ἧς	πρὸς	ὑγείαν ἐπανάγει τῶν ἐκγόνων τὰς
[8, 4]	πόνους, φησὶ, βασιλεῖς καὶ ἰδιῶται	πρὸς	ὑγείαν προσφέρονται) οὕτω δὲ σοφῶς
[8, 5]	φυλακῆς πληρουμένου, ἡ μὲν βοήσασα	πρὸς	ὕπνον ἐτράπετο, ἡ δὲ τὴν
[8, 5]	τὴν τῶν νεοττῶν αὔξησιν ὁ	μεγαλόδωρος	Θεὸς τῷ μικροτάτῳ ζῴῳ παρέσχετο.
[8, 8]	ἀὴρ τοῖς πτηνοῖς. Ἑτοίμη ἡ	χέρσος,	ὁμότιμα τούτοις ἀντεπιδείξασθαι. Ἀλλὰ τοῦτο
[8, 8]	θαύματα διηγούμενον. Καλεῖ ἡμᾶς ἡ	χέρσος	πρὸς τὴν τῶν θηρίων καὶ
[8, 1]	καὶ ὁρῶσιν ἀμβλὺ διὰ τοῦ	ὕδατος	βλέποντες, καὶ οὔτε τις μνήμη
[8, 1]	τὸ ἐν τῇ παχύτητι τοῦ	ὕδατος	διαιτᾶσθαι. Καὶ γὰρ ἀκοὴ παρ´
[8, 7]	ἀρθεῖσα καὶ στρατοπεδευσαμένη κατὰ τὸ	πλάτος	τῆς χώρας, οὐ πρότερον ἅπτεται
[8, 6]	εὐδοκήσας ἐν τῇ μωρίᾳ τοῦ	κηρύγματος	σῶσαι τοὺς πιστεύοντας, μυρίας ἐκ
[8, 2]	ἀπὸ σαρκὸς εἰς αἷμα, ἀπὸ	αἵματος	εἰς ψυχήν· καὶ εὑρήσεις ὅτι
[8, 2]	τὴν ἀκολουθίαν ψυχῆς πρὸς αἷμα,	αἵματος	πρὸς σάρκα, σαρκὸς πρὸς τὴν
[8, 7]	καταμανθάνων, μὴ λήξῃς ποτὲ τοῦ	θαύματος,	μηδὲ τοῦ διὰ πάσης τῆς
[8, 7]	πλεῖον ἀπολείπεσθαι τῷ λόγῳ τοῦ	θαύματος	τῶν πτηνῶν, ἢ εἰ τοῖς
[8, 7]	τὸ ὁρᾶσθαι τοῦ ἀέρος προσειρημένου·	στερεώματος	δὲ, διὰ τὸ πυκνότερόν πως
[8, 2]	νόμιζε πρεσβυτέραν εἶναι τῆς τοῦ	σώματος	αὐτῶν ὑποστάσεως, μηδὲ ἐπιδιαμένουσαν μετὰ
[8, 7]	πως εἶναι, συγκρίσει τοῦ αἰθερίου	σώματος,	καὶ μᾶλλον πεπιλημένον ταῖς κάτωθεν
[8, 8]	ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ	κράτος,	εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
[8, 4]	τὸν πάντων ἔσχατον πολλάκις τὸ	κράτος	φέρουσαι) οὐδὲ ἐκ πατρικῆς διαδοχῆς
[8, 6]	ἐν ταῖς πολυγαμίαις ἀπρεποῦς προτιμότερον.	Ἀδικώτατος	περὶ τὴν τῶν ἐκγόνων ἐκτροφὴν
[8, 6]	τὴν τῶν ἐκγόνων ἐκτροφὴν ὁ	ἀετός.	Δύο γὰρ ἐξαγαγὼν νεοσσοὺς, τὸν
[8, 4]	πτήσεως. Καὶ ἔστιν αὐταῖς οὐ	χειροτονητὸς	ὁ βασιλεὺς (πολλάκις γὰρ ἀκρισία
[8, 7]	μέν ἐστι πρὸς τὴν τῆς	ματαιότητος	θεωρίαν, πρὸς δὲ τὴν τοῦ
[8, 4]	σοφῶς φιλοτεχνοῦσα τὰς ἀποθήκας τοῦ	μέλιτος	(εἰς λεπτὸν γὰρ ὑμένα τὸν
[8, 4]	βάρει τὸ ὑγρὸν πρὸς τὸ	ἐκτὸς	διεκπίπτῃ. Κατάμαθε πῶς τὰ τῆς
[8, 3]	ἁρπακτικῶν· τούτων δὲ οὐδὲν κοινωνικὸν	ἐκτὸς	τοῦ κατὰ τὰς συζυγίας συνδυασμοῦ.
[8, 7]	Καὶ γὰρ ἐκείνης ἡ ὄψις,	νυκτὸς	μὲν ἔρρωται, ἡλίου δὲ λάμψαντος
[8, 7]	ἀηδὼν, ὅταν ἐπωάζῃ, διὰ πάσης	νυκτὸς	τῆς μελῳδίας μὴ ἀπολήγουσα. Πῶς
[8, 2]	ψυχῆς. Ἐπειδὴ κατὰ τὸ γεγραμμένον,	παντὸς	ζῴου ἡ ψυχὴ τὸ αἷμα
[8, 3]	καὶ αἱ κατοικίδιοι ὄρνεις, ἐπὶ	παντὸς	καιροῦ τὸ συνουσιαστικὸν ἔχουσαι. Δολερὸν
[8, 3]	σπερμολόγων κατασκευή· ἄλλη τῶν ἐκ	παντὸς	τρεφομένων τοῦ συντυχόντος. Καὶ ἐν
[8, 7]	φύσιν ἐπ´ εὐεργεσίᾳ τῶν ἀνθρώπων	κατασκευάσαντος;	Τίς ὁ τρόπος τῆς μελῳδίας
[8, 7]	τότε εὑρήσεις τὴν σοφίαν τοῦ	κτίσαντος,	ὅτι διὰ τοῦτο μακρότερον τῶν
[8, 8]	μέγα θαῦμα τῆς σοφίας τοῦ	κτίσαντος.	Πόσας προείδετο διαφορὰς πτηνῶν; ὅπως
[8, 7]	πανταχόθεν συνάγειν τὸ θαῦμα τοῦ	κτίσαντος.	Πῶς μὲν ἐπ´ ἔργα σε
[8, 7]	νυκτὸς μὲν ἔρρωται, ἡλίου δὲ	λάμψαντος	ἀμαυροῦται. Καὶ τούτων μὲν ἡ
[8, 3]	θήκαις τισὶ καὶ περιβολαῖς γεννηθέντα,	περιρραγέντος	αὐτοῖς τοῦ ἐλύτρου, πρὸς τὴν
[8, 7]	πόρων ἀποφραγέντων· ὄξους δὲ εὐθὺς	ἐπιβληθέντος	πάλιν ἀναβιώσκεται, τῶν διεξόδων ἀνοιγομένων.
[8, 6]	μένειν ἀσυνδύαστον, μνήμῃ τοῦ ποτὲ	συζευχθέντος	τὴν πρὸς ἕτερον κοινωνίαν ἀπαρνουμένην.
[8, 7]	προστάγματι Θεοῦ ἐκ τοῦ μὴ	ὄντος	εἰς τὸ εἶναι παραχθέντα, καὶ
[8, 6]	τὸ μυστήριον ἡμῶν, ὡς ἀδυνάτου	ὄντος	καὶ ἔξω τῆς φύσεως, παρθένον
[8, 3]	ἀπαίρειν πέφυκε πορροτάτω, καὶ χειμῶνος	ἐγγίζοντος	ἐκτοπίζειν ὡς τὰ πολλά. Χειροήθη
[8, 8]	αἰσθάνομαι τοῦ λόγου τὴν συμμετρίαν	ἐκβαίνοντος.	Ὅταν μὲν οὖν ἀπίδω πρὸς
[8, 7]	σοί ποτε ἐν καιρῷ μὴ	παρόντος	τοῦ ὕπνου, ἐξαρκεῖν καὶ τὴν
[8, 2]	ζῶσαν. Τίνος ἕνεκεν, τοῦ λόγου	τρέχοντος	ἀθρόως, ἀπεσιώπησα χρόνον οὐκ ὀλίγον,
[8, 3]	τῶν ἐκ παντὸς τρεφομένων τοῦ	συντυχόντος.	Καὶ ἐν τούτοις πλεῖσται διαφοραί.
[8, 8]	αἰτήματα τῆς καρδίας σου. Εἰ	φιλόπλουτος	εἶ, ἔχεις πλοῦτον πνευματικὸν, Τὰ
[8, 7]	πρὸς δὲ τὴν τοῦ ἀληθινοῦ	φωτὸς	κατανόησιν ἐξημαύρωται. Ἐν ἡμέρᾳ δέ
[8, 1]	Ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν.	Ἔμψυχος	ἄρα ἡ γῆ; καὶ χώραν
[8, 4]	ἔστιν αὐταῖς οὐ χειροτονητὸς ὁ	βασιλεὺς	(πολλάκις γὰρ ἀκρισία δήμου τὸν
[8, 7]	τῶν πόρων ἀποφραγέντων· ὄξους δὲ	εὐθὺς	ἐπιβληθέντος πάλιν ἀναβιώσκεται, τῶν διεξόδων
[8, 1]	τὴν φάντην τοῦ κυρίου αὐτοῦ·	ἰχθὺς	δὲ οὐκ ἂν ἐπιγνοίη τὸν
[8, 2]	δὲ εἰ μὲν ἐγένοντό ποτε	ἰχθῦς	οὐκ ἂν εἴποιμι, ὅτι δὲ
[8, 2]	νηκτά. Καὶ γὰρ ὥσπερ οἱ	ἰχθῦς	τὸ ὕδωρ τέμνουσι, τῇ μὲν
[8, 8]	ἐμποιῶν, πάλιν δὲ ἐκεῖνον γαυριῶντα	δεικνὺς,	καὶ τοῦτον κατῃσχυμμένον. Τί ὄφελος,
[8, 1]	βίου κοινωνίαν ἀνθρώποις ἀμεταχείριστα. Ἔγνω	βοῦς	τὸν κτησάμενον καὶ ὄνος τὴν
[8, 8]	σύλλογον, οἱ μὲν ἐπὶ τοὺς	κύβους	δραμοῦνται. Ὅρκοι ἐκεῖ, καὶ φιλονεικίαι
[8, 4]	εἰσιν οὗτοι τῆς φύσεως ἄγραφοι,	ἀργοὺς	εἶναι πρὸς τιμωρίαν τοὺς τῶν
[8, 7]	τὸν ἥλιον προσελαύνοντα, ὁδοιπόροις συνδιορθρίζων,	γεωργοὺς	δὲ ἐξάγων πρὸς ἀμητόν. Πῶς
[8, 1]	ἐναποκείμενον αὐτῇ προήνεγκεν, ἀλλ´ ὁ	δοὺς	τὸ πρόσταγμα, καὶ τὴν τοῦ
[8, 4]	καὶ σχήματι καὶ τῇ τοῦ	ἤθους	πραότητι. Ἔστι μὲν γὰρ κέντρον
[8, 1]	καὶ λύπην, καὶ τὴν τοῦ	συνήθους	ἐπίγνωσιν, καὶ τροφῆς ἔνδειαν, καὶ
[8, 1]	ἐκείνοις, οὔτε φαντασία, οὔτε τοῦ	συνήθους	ἐπίγνωσις. Διὰ τοῦτο οἱονεὶ ἐνδείκνυται
[8, 3]	ὥσπερ διὰ καυτήρων τινῶν τῆς	ἀσυνήθους	καὶ ξένης ὀνομασίας, τὸ ἰδίωμα
[8, 3]	ταῖς χρόαις· καὶ κατὰ τοὺς	βίους,	καὶ τὰς πράξεις, καὶ τὰ
[8, 5]	συμμαχίαν τινὰ παρεχόμεναι πρὸς ὄρνιθας	πολεμίους.	Σημεῖον δὲ, πρῶτον μὲν τὸ
[8, 7]	καὶ τὴν βασιλίδα πόλιν περισώσαντο,	πολεμίους	τινὰς ὑπὸ γῆς δι´ ὑπονόμων
[8, 2]	γυναῖκας καὶ θάμνους καὶ ἰχθύας	θαλασσίους.	Ἐγὼ δὲ εἰ μὲν ἐγένοντό
[8, 5]	Αὕτη παρ´ αὐτοὺς νοσσεύειν τοὺς	αἰγιαλοὺς	πέφυκεν, ἐπ´ αὐτῆς τὰ ὠὰ
[8, 2]	γάρ; οἱ διὰ τοῦ πρὸς	ἀλλήλους	ὁρᾶν καὶ ἐννεύειν ἐπιστρέψαντές με
[8, 7]	ὡς τοὺς τῆς κορώνης, οὔτε	ἀγκύλους,	ὡς τοὺς τῶν σαρκοφάγων· ἀλλὰ
[8, 5]	αὐταῖς τοὺς τῆς φιλοξενίας διώρισε	νόμους;	Τίς αὐταῖς ἠπείλησε λειποστρατίου γραφὴν,
[8, 3]	ξένης ὀνομασίας, τὸ ἰδίωμα ἑκάστου	γένους	ἐπιγινώσκηται. Καὶ τὰ μὲν ὠνόμασαν
[8, 7]	αὐτοῖς κατασκευὴν εὑρήσεις· πόδας οὔτε	διεσχισμένους,	ὡς τοὺς τῆς κορώνης, οὔτε
[8, 2]	ἐξάγει; Ἵνα μάθῃς διαφορὰν ψυχῆς	κτήνους	καὶ ψυχῆς ἀνθρώπου. Μικρὸν ὕστερον
[8, 2]	γεγενῆσθαί ποτε καὶ γυναῖκας καὶ	θάμνους	καὶ ἰχθύας θαλασσίους. Ἐγὼ δὲ
[8, 4]	τὴν τροφὴν συναγείρουσα (Ἧς τοὺς	πόνους,	φησὶ, βασιλεῖς καὶ ἰδιῶται πρὸς
[8, 7]	καταβραχέντα φθείρεται, τῶν πόρων ἀποφραγέντων·	ὄξους	δὲ εὐθὺς ἐπιβληθέντος πάλιν ἀναβιώσκεται,
[8, 6]	ἀλόγοις, τοῦ ἐν ταῖς πολυγαμίαις	ἀπρεποῦς	προτιμότερον. Ἀδικώτατος περὶ τὴν τῶν
[8, 3]	τὰ δὲ κολεόπτερα, ὡς τοὺς	κανθάρους,	καὶ ὅσα ἐν θήκαις τισὶ
[8, 8]	ἵνα μὴ ὁ ὑπερβάλλων κόρος	ἀμβλυτέρους	ὑμᾶς πρὸς τὴν τῶν ἑσπερινῶν
[8, 6]	ὁ ἀετός. Δύο γὰρ ἐξαγαγὼν	νεοσσοὺς,	τὸν ἕτερον αὐτῶν εἰς γῆν
[8, 3]	τὰ μὲν ὠνόμασαν σχιζόπτερα, ὡς	τοὺς	ἀετούς· τὰ δὲ δερμόπτερα, ὡς
[8, 5]	ὄρνεον. Αὕτη παρ´ αὐτοὺς νοσσεύειν	τοὺς	αἰγιαλοὺς πέφυκεν, ἐπ´ αὐτῆς τὰ
[8, 8]	δόξα καὶ τὸ κράτος, εἰς	τοὺς	αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
[8, 3]	ἐν ταῖς χρόαις· καὶ κατὰ	τοὺς	βίους, καὶ τὰς πράξεις, καὶ
[8, 5]	ἐπιδημοῦσι μεταδιδόντες. Ἡ δὲ περὶ	τοὺς	γηράσαντας τῶν πελαργῶν πρόνοια ἐξήρκει
[8, 6]	ἄλλοις ἄγονά ἐστι τὰ ὑπηνέμια,	τοὺς	δὲ γύπας φασὶν ἀσυνδυάστως τίκτειν
[8, 6]	τὸ ἀπηνές· οἳ ἐπειδὰν ἴδωσι	τοὺς	ἑαυτῶν νεοττοὺς κατατολμῶντας λοιπὸν τῆς
[8, 2]	τῷ μέσῳ. Ἀνάγκη τοίνυν, κατὰ	τοὺς	ἐπιλήσμονας τῶν ὁδοιπόρων, οἳ ἐπειδάν
[8, 3]	σφῆκας· τὰ δὲ κολεόπτερα, ὡς	τοὺς	κανθάρους, καὶ ὅσα ἐν θήκαις
[8, 8]	τὸν σύλλογον, οἱ μὲν ἐπὶ	τοὺς	κύβους δραμοῦνται. Ὅρκοι ἐκεῖ, καὶ
[8, 4]	ἅπτονται, οὐ πρότερον καταδεχόμεναι ἐπὶ	τοὺς	λειμῶνας ἐλθεῖν, πρὶν ἂν ἴδωσι
[8, 5]	τῷ πηλῷ συνδήσασα, ἐν αὐτῇ	τοὺς	νεοττοὺς ἐκτρέφει· ὧν ἐάν τις
[8, 5]	Ἐν τοσαύταις γὰρ μόναις ἐκλεπίζει	τοὺς	νεοττούς. Ἐπεὶ δὲ καὶ τροφῆς
[8, 6]	ἔχε παρασεσημειωμένον ἐκ τῆς περὶ	τοὺς	ὄρνιθας ἱστορίας, ἵν´ ἐπειδάν ποτε
[8, 5]	γηράσαντας τῶν πελαργῶν πρόνοια ἐξήρκει	τοὺς	παῖδας ἡμῶν, εἰ προσέχειν ἐβούλοντο,
[8, 6]	τῇ μωρίᾳ τοῦ κηρύγματος σῶσαι	τοὺς	πιστεύοντας, μυρίας ἐκ τῆς φύσεως
[8, 4]	φιλοπόνως τὴν τροφὴν συναγείρουσα (Ἧς	τοὺς	πόνους, φησὶ, βασιλεῖς καὶ ἰδιῶται
[8, 3]	νυκτερίδας· τὰ δὲ πτιλωτὰ, ὡς	τοὺς	σφῆκας· τὰ δὲ κολεόπτερα, ὡς
[8, 7]	εὑρήσεις· πόδας οὔτε διεσχισμένους, ὡς	τοὺς	τῆς κορώνης, οὔτε ἀγκύλους, ὡς
[8, 5]	σημεῖα κομίζουσι. Τίς παρ´ αὐταῖς	τοὺς	τῆς φιλοξενίας διώρισε νόμους; Τίς
[8, 4]	ἄγραφοι, ἀργοὺς εἶναι πρὸς τιμωρίαν	τοὺς	τῶν μεγίστων δυναστειῶν ἐπιβαίνοντας. Ἀλλὰ
[8, 7]	τῆς κορώνης, οὔτε ἀγκύλους, ὡς	τοὺς	τῶν σαρκοφάγων· ἀλλὰ πλατεῖς καὶ
[8, 6]	ὡς τὰ πολλὰ, καὶ ταῦτα	μακροβιωτάτους	ὄντας· οἷς γε μέχρις ἑκατὸν
[8, 3]	μὲν ὠνόμασαν σχιζόπτερα, ὡς τοὺς	ἀετούς·	τὰ δὲ δερμόπτερα, ὡς τὰς
[8, 5]	πηλῷ συνδήσασα, ἐν αὐτῇ τοὺς	νεοττοὺς	ἐκτρέφει· ὧν ἐάν τις ἐκκεντήσῃ
[8, 5]	τοσαύταις γὰρ μόναις ἐκλεπίζει τοὺς	νεοττούς.	Ἐπεὶ δὲ καὶ τροφῆς αὐτοῖς
[8, 6]	οἳ ἐπειδὰν ἴδωσι τοὺς ἑαυτῶν	νεοττοὺς	κατατολμῶντας λοιπὸν τῆς πτήσεως, ἐκβάλλουσι
[8, 5]	συνθήματι πάντας ἀπαίρειν. Δορυφοροῦσι δὲ	αὐτοὺς	αἱ παρ´ ἡμῖν κορῶναι, καὶ
[8, 6]	καὶ πετομένων ἤδη παρέπεται, σιτίζουσα	αὐτοὺς	καὶ ἐκτρέφουσα μέχρι πλείστου. Πολλὰ
[8, 5]	ἐστι θαλάττιον ὄρνεον. Αὕτη παρ´	αὐτοὺς	νοσσεύειν τοὺς αἰγιαλοὺς πέφυκεν, ἐπ´
[8, 2]	ὁμοειδεῖς ἀλλήλαις τιθέμενοι· οἱ λέγοντες	ἑαυτοὺς	γεγενῆσθαί ποτε καὶ γυναῖκας καὶ
[8, 2]	καὶ ἐννεύειν ἐπιστρέψαντές με πρὸς	ἑαυτοὺς,	καὶ εἰς ἔννοιαν ἀγαγόντες τῶν
[8, 2]	τὴν τῆς σαρκὸς διάλυσιν. Φεῦγε	φληνάφους	τῶν σοβαρῶν φιλοσόφων, οἳ οὐκ
[8, 7]	ποσὶν αὐτῶν ἐπειρώμην ἐφικνεῖσθαι τοῦ	τάχους.	Ὅταν ἴδῃς τὰ ἔντομα λεγόμενα
[8, 6]	γελῶντάς τινας τὸ μυστήριον ἡμῶν,	ὡς	ἀδυνάτου ὄντος καὶ ἔξω τῆς
[8, 3]	δὲ ὑφ´ ἡγεμόνι τετάχθαι καταδεχόμενα,	ὡς	αἱ γέρανοι. Ἤδη δέ τις
[8, 2]	οὔτε ἀγρεύειν τοῖς ποσὶν ἐπιτήδειοι·	ὡς	αἵ τε χελιδόνες εἰσὶ, οὔτε
[8, 7]	πλεῖον ἐν τούτοις διατριβὴν ἐκκλίνων,	ὡς	ἂν μὴ δόξῃ ὑπερεκπίπτειν τοῦ
[8, 1]	οἱ βαρύθυμοι, οἱ τὴν μνησικακίαν	ὡς	ἀρετὴν ἐπιτηδεύοντες, τίνι ἐστὲ ἐμφερεῖς,
[8, 4]	καὶ ἔρεισμα τῶν ὑπερκειμένων εἰσὶν,	ὡς	ἀσφαλῶς ὑπὲρ ἑαυτῶν μετεωρίζειν τὰ
[8, 2]	κόπον ὑπέχοντες, οὕτω καὶ ἡμῖν,	ὡς	ἔοικε, τὴν αὐτὴν πάλιν βαδιστέον.
[8, 1]	πλείστοις τῶν τετραπόδων. Διὰ τοῦτο,	ὡς	ἔοικεν, ἐπὶ μὲν τῶν ἐνύδρων
[8, 4]	τὴν ἐνέργειαν τῶν καθ´ ἕκαστον,	ὡς	ἐπὶ τῶν μελισσῶν ἄν τις
[8, 4]	θηραταῖς πρὸς τὴν ἄγραν. ~Μυρίαι,	ὡς	ἔφαμεν, καὶ τῶν πράξεων καὶ
[8, 5]	οὕτως ἐλλείπων κατὰ τὴν φρόνησιν,	ὡς	μὴ αἰσχύνης ἄξιον κρίνειν τῶν
[8, 5]	Τίς αὐταῖς ἠπείλησε λειποστρατίου γραφὴν,	ὡς	μηδεμίαν ἀπολείπεσθαι τῆς προπομπῆς. Ἀκουέτωσαν
[8, 3]	ἄλλα τὸν ἀθροισματικὸν ᾕρηται βίον,	ὡς	περιστεραὶ, καὶ γέρανοι, καὶ ψῆρες,
[8, 1]	ψυχὴ σώματα οἰκονομοῦσα προσετάχθη γενέσθαι,	ὡς	πλέον τι τῆς ζωτικῆς δυνάμεως
[8, 7]	δὲ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ,	ὡς	προλαβόντες ἀποδεδώκαμεν, οὐρανοῦ ἐνταῦθα παρὰ
[8, 4]	ἀρετῆς, διὰ τρυφὴν καὶ κολακείαν,	ὡς	τὰ πολλὰ, γίνονται) ἀλλ´ ἐκ
[8, 6]	δὲ γύπας φασὶν ἀσυνδυάστως τίκτειν	ὡς	τὰ πολλὰ, καὶ ταῦτα μακροβιωτάτους
[8, 6]	οἷς γε μέχρις ἑκατὸν ἐτῶν,	ὡς	τὰ πολλὰ, παρατείνεται ἡ ζωή.
[8, 3]	πορροτάτω, καὶ χειμῶνος ἐγγίζοντος ἐκτοπίζειν	ὡς	τὰ πολλά. Χειροήθη δὲ καὶ
[8, 7]	ὀδοῦσι κέχρηται, καὶ ζωογονεῖ μὲν	ὡς	τὰ τετράποδα, ἐπιπολάζει δὲ τῷ
[8, 3]	τοὺς ἀετούς· τὰ δὲ δερμόπτερα,	ὡς	τὰς νυκτερίδας· τὰ δὲ πτιλωτὰ,
[8, 1]	κινημάτων· ἐπὶ δὲ τῶν χερσαίων,	ὡς	τελειοτέρας αὐτῶν οὔσης τῆς ζωῆς,
[8, 4]	συνεχεῖς ἀλλήλαις συνοικοδομεῖ τὰς κοιλότητας)	ὡς	τὸ πυκνὸν τῆς τῶν μικροτάτων
[8, 3]	Καὶ τὰ μὲν ὠνόμασαν σχιζόπτερα,	ὡς	τοὺς ἀετούς· τὰ δὲ δερμόπτερα,
[8, 3]	τοὺς σφῆκας· τὰ δὲ κολεόπτερα,	ὡς	τοὺς κανθάρους, καὶ ὅσα ἐν
[8, 3]	τὰς νυκτερίδας· τὰ δὲ πτιλωτὰ,	ὡς	τοὺς σφῆκας· τὰ δὲ κολεόπτερα,
[8, 7]	κατασκευὴν εὑρήσεις· πόδας οὔτε διεσχισμένους,	ὡς	τοὺς τῆς κορώνης, οὔτε ἀγκύλους,
[8, 7]	τοὺς τῆς κορώνης, οὔτε ἀγκύλους,	ὡς	τοὺς τῶν σαρκοφάγων· ἀλλὰ πλατεῖς
[8, 6]	ἐγέννησεν. Ἀλλ´ οὐκ ἐᾷ τοῦτον,	ὥς	φασι, διαφθαρῆναι ἡ φήνη· ἀλλ´
[8, 3]	Γαῦρον ὁ ἀλεκτρυών· φιλόκαλον ὁ	ταώς·	λάγνιοι αἱ περιστεραὶ καὶ αἱ
[8, 3]	Δολερὸν ὁ πέρδιξ καὶ ζηλότυπον,	κακούργως	συμπράττων τοῖς θηραταῖς πρὸς τὴν
[8, 4]	συναγείρει, τὸ δὲ μέλι, τὴν	δροσοειδῶς	ἐνεσπαρμένην νοτίδα τοῖς ἄνθεσιν, ἐπισπασαμένη
[8, 1]	ἐν σποδιᾷ, μέχρι τοσούτου φυλάσσετε,	ἕως	ἂν ὕλης λαβόμενοι, οἷον φλόγα
[8, 4]	μὴ ἀκολουθήσωσι τῷ ὑποδείγματι τοῦ	βασιλέως,	ταχὺ μεταμέλει τῆς ἀβουλίας, ὅτι
[8, 8]	ἀλλὰ πρὸς τὸ τῆς ἡμετέρας	δυνάμεως	ἀσθενὲς, καὶ πρὸς τὸ αὔταρκες
[8, 1]	ὡς πλέον τι τῆς ζωτικῆς	δυνάμεως	τῶν ἐπὶ γῆς διαιτωμένων μετειληφότων.
[8, 8]	τοῦτο μέτρον ἔστω τῆς ἑωθινῆς	ἑστιάσεως,	ἵνα μὴ ὁ ὑπερβάλλων κόρος
[8, 3]	μέρει καὶ τῆς τῶν ἰχθύων	ἐξετάσεως	ἐφηψάμεθα, εὑρήσει ἓν μὲν ὄνομα
[8, 8]	τοῦτο μεταβολῆς, ἐναργῆ λαμβάνετε τῆς	ἀναστάσεως	ἔννοιαν, καὶ μὴ ἀπιστεῖτε τῇ
[8, 2]	εἶναι τῆς τοῦ σώματος αὐτῶν	ὑποστάσεως,	μηδὲ ἐπιδιαμένουσαν μετὰ τὴν τῆς
[8, 4]	τῆς τῶν μικροτάτων πρὸς ἄλληλα	δέσεως,	ἔρεισμα γίνεσθαι τῷ παντί. Ἑκάστη
[8, 2]	συγγένεια ἐκ τῆς τῶν ὑδάτων	γενέσεως	παρεσχέθη. Πλήν γε ὅτι οὐδὲν
[8, 5]	τῶν πελαργῶν οὐδὲ πόρρω ἐστὶ	συνέσεως	λογικῆς· οὕτω μὲν κατὰ τὸν
[8, 8]	ἀποβλέψω, οὐδὲ ἦρχθαι νομίζω τῆς	διηγήσεως.	Ἅμα δὲ καὶ τὸ παρακατέχειν
[8, 3]	ἔχοντα τὸ μιμεῖσθαι, ἢ ἐξ	ἀσκήσεως	προσλαβόντα· τὰ δὲ μονότροπον καὶ
[8, 5]	τακτόν τινα χρόνον προκαθηγησαμένη τῆς	πτήσεως,	εἰς τὸ κατόπιν περιελθοῦσα, τῇ
[8, 6]	ἑαυτῶν νεοττοὺς κατατολμῶντας λοιπὸν τῆς	πτήσεως,	ἐκβάλλουσι τῆς καλιᾶς, τύπτοντες τοῖς
[8, 4]	ἴδωσι κατάρξαντα τὸν βασιλέα τῆς	πτήσεως.	Καὶ ἔστιν αὐταῖς οὐ χειροτονητὸς
[8, 2]	ἐπινενόηται. Χελιδόνι δὲ τὸ τῆς	πτήσεως	πρόσγειον ἀντὶ τῆς τῶν ποδῶν
[8, 8]	τις πρὸς τὸν πλοῦτον τῆς	κτίσεως	ἀποβλέπῃ, ἀλλὰ πρὸς τὸ τῆς
[8, 7]	μηδὲ τοῦ διὰ πάσης τῆς	κτίσεως	δοξάζειν τὸν ποιητήν. Ἔχεις ἐν
[8, 2]	εἶναι τῆς ἐν τοῖς ζῴοις	κτίσεως,	εἴπερ τρία ζῴων ἐστὶ γένη,
[8, 8]	τὰ πάντα πληρώσας τῆς ἑαυτοῦ	κτίσεως,	καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν τῶν
[8, 2]	παρεθέντων. Εἶδος γὰρ ὅλον τῆς	κτίσεως,	καὶ οὐκ ἐλάχιστον τοῦτο, παρέλαθεν
[8, 4]	Νόμοι τινές εἰσιν οὗτοι τῆς	φύσεως	ἄγραφοι, ἀργοὺς εἶναι πρὸς τιμωρίαν
[8, 6]	τοὺς πιστεύοντας, μυρίας ἐκ τῆς	φύσεως	ἀφορμὰς πρὸς τὴν πίστιν τῶν
[8, 3]	τὰ μὲν μιμηλὰ, ἢ ἐκ	φύσεως	ἔχοντα τὸ μιμεῖσθαι, ἢ ἐξ
[8, 4]	τὰ πολλὰ, γίνονται) ἀλλ´ ἐκ	φύσεως	ἔχων τὸ κατὰ πάντων πρωτεῖον,
[8, 5]	ὄμματα, ἔχει τινὰ παρὰ τῆς	φύσεως	ἰατρικὴν, δι´ ἧς πρὸς ὑγείαν
[8, 6]	ἀδυνάτου ὄντος καὶ ἔξω τῆς	φύσεως,	παρθένον τεκεῖν, τῆς παρθενίας αὐτῆς
[8, 1]	ὅμως ἕκαστον τῇ ἐκ τῆς	φύσεως	φωνῇ πολλὰ τῶν κατὰ ψυχὴν
[8, 8]	περὶ τῆς κατὰ τὴν ἀνάστασιν	ἀλλοιώσεως,	ὁρῶντες πολλὰ τῶν ἀερίων τὰς
[8, 2]	τῆς γῆς ὑπάρχειν, καὶ πάντα	ἀναγκαίως	τῆς τῶν ποδῶν ὑπουργίας προσδεῖσθαι.
[8, 7]	ἀλλὰ πλατεῖς καὶ ὑμενώδεις, ἵνα	ῥᾳδίως	ἐπινήχωνται τῷ ὕδατι, οἱονεὶ κώπαις
[8, 3]	πτερὸν ὀξὺ, ὥστε καὶ συλληφθῆναι	ῥᾳδίως	τὸ θήραμα, καὶ διασπαραγὲν τροφὴν
[8, 4]	ἔρεισμα τῶν ὑπερκειμένων εἰσὶν, ὡς	ἀσφαλῶς	ὑπὲρ ἑαυτῶν μετεωρίζειν τὰ βάρη,
[8, 3]	καὶ πολύφωνα· τὰ δὲ ἄμουσα	παντελῶς	καὶ ᾠδῆς ἄμοιρα. Καὶ τὰ
[8, 2]	καὶ μικροῦ ἀπιὼν ᾤχετο ἀνεξέταστον	παντελῶς	ὁ λόγος καταλιπών. Ἐξαγαγέτω γὰρ
[8, 8]	Ὁ μὴ κυβεύων, σχολὴν δὲ	ἄλλως	ἄγων, τί οὐ φθέγγεται τῶν
[8, 8]	τῷ βάθει κεκρυμμένην τροφὴν ἐκπορίζηται.	~Ἁπλῶς	ἀναγινωσκόμενα τὰ ῥήματα τῆς Γραφῆς,
[8, 8]	καὶ ἑρπετῶν καὶ βοσκημάτων ἐπίδειξιν,	ἑτοίμως	ἔχουσα ὁμότιμα τοῖς φυτοῖς καὶ
[8, 6]	ζῆν ἀφορμὰς ἴσως αὐτοῖς καὶ	ὁμοτίμως	παρέχειν. Μὴ μιμήσῃ τῶν γαμψωνύχων
[8, 1]	γὰρ, καὶ τὰ χερσαῖα· ἀλλ´	ὅμως	ἕκαστον τῇ ἐκ τῆς φύσεως
[8, 5]	τῇ γῇ προσαράσ– σεται. Ἀλλ´	ὅμως	κοιμίζονται μὲν πάντες ἄνεμοι, ἡσυχάζει
[8, 5]	πτεροῖς διαθάλπουσι, καὶ τὰς τροφὰς	ἀφθόνως	παρασκευάζοντες, τὴν δυνατὴν καὶ ἐν
[8, 4]	καὶ ἐργάτις ὀνομασθεῖσα· οὕτω μὲν	φιλοπόνως	τὴν τροφὴν συναγείρουσα (Ἧς τοὺς
[8, 2]	ἰχθύων ἦσαν ἀλογώτεροι, καὶ πάνυ	εὐτόνως	διατειναίμην. Ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν
[8, 2]	Τίνος ἕνεκεν, τοῦ λόγου τρέχοντος	ἀθρόως,	ἀπεσιώπησα χρόνον οὐκ ὀλίγον, ἴσως
[8, 7]	ἐξέτασιν πρὸς δοξολογίαν τοῦ ποιητοῦ.	Πῶς	ἄγρυπνον ἡ ἀηδὼν, ὅταν ἐπωάζῃ,
[8, 7]	γεωργοὺς δὲ ἐξάγων πρὸς ἀμητόν.	Πῶς	ἄγρυπνον τὸ τῶν χηνῶν γένος,
[8, 5]	ἑκάστῃ κοιλότητι τὸ ὑγρὸν ἐγκατέχεσθαι.	~Πῶς	ἄν σοι πάντα δι´ ἀκριβείας
[8, 2]	ἀγνοοῦσι τὴν αἰτίαν τῆς ἀφασίας.	Πῶς	γάρ; οἱ διὰ τοῦ πρὸς
[8, 1]	μὲν νηκτῶν ἡ φύσις ἀτελεστέρας	πως	δοκεῖ ζωῆς μετέχειν, διὰ τὸ
[8, 7]	στερεώματος δὲ, διὰ τὸ πυκνότερόν	πως	εἶναι, συγκρίσει τοῦ αἰθερίου σώματος,
[8, 8]	κατὰ γένος διέστησεν ἀπ´ ἀλλήλων;	πῶς	ἕκαστον κεχωρισμένοις ἐχαρακτήρισεν ἰδιώμασιν; Ἐπιλείπει
[8, 7]	τῆς μελῳδίας τοῦ τέττιγος; Καὶ	πῶς	ἐν τῇ μεσημβρίᾳ ἑαυτῶν εἰσιν
[8, 7]	καὶ ἡνωμένου τοῖς πολλοῖς προτιμότερον.	Πῶς	ἐοίκασι τοῖς ὄμμασι τῆς γλαυκὸς
[8, 7]	ἐνδοθῆναι αὐτῇ τὸ θεῖον πρόσταγμα;	Πῶς	ἡ σελευκὶς ἐφέπεται ἴαμα τῆς
[8, 2]	ψυχῆς ἀνθρώπου. Μικρὸν ὕστερον γνώσῃ,	πῶς	ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου συνέστη·
[8, 5]	τοῖς βίοις τῶν ὀρνίθων ἰδιώματα;	Πῶς	μὲν αἱ γέρανοι τὰς ἐν
[8, 7]	συνάγειν τὸ θαῦμα τοῦ κτίσαντος.	Πῶς	μὲν ἐπ´ ἔργα σε διεγείρει
[8, 7]	κουφιζομένη, ἀλλ´ ὑμένι τινὶ δερματίνῳ.	Πῶς	μέντοι καὶ τοῦτο ἔχει τὸ
[8, 7]	αὐτὸ καὶ πτηνὸν ἡ νυκτερίς.	Πῶς	μόνη τῶν ὀρνίθων ὀδοῦσι κέχρηται,
[8, 7]	οὐ μακράν ἐστι λογισμῶν ἀνθρωπίνων.	Πῶς	σοι τὰς φοβερὰς ἐπιστρατιὰς τῆς
[8, 4]	πρὸς τὸ ἐκτὸς διεκπίπτῃ. Κατάμαθε	πῶς	τὰ τῆς γεωμετρίας εὑρέματα πάρεργά
[8, 7]	νυκτὸς τῆς μελῳδίας μὴ ἀπολήγουσα.	Πῶς	τετράπουν τὸ αὐτὸ καὶ πτηνὸν
[8, 8]	κτίσαντος. Πόσας προείδετο διαφορὰς πτηνῶν;	ὅπως	αὐτὰ κατὰ γένος διέστησεν ἀπ´
[8, 7]	ὑγρὸν διωθούμενοι. Ἐὰν δὲ καταμάθῃς,	ὅπως	εἰς βάθος ὁ κύκνος καθιεὶς
[8, 6]	κοινωνίαν ἀπαρνουμένην. Ἀκουέτωσαν αἱ γυναῖκες,	ὅπως	τὸ σεμνὸν τῆς χηρείας, καὶ
[8, 4]	γὰρ κηρὸν ἀπὸ τῶν ἀνθῶν	φανερῶς	συναγείρει, τὸ δὲ μέλι, τὴν
[8, 5]	Ἐκεῖνοι τὸν πατέρα ὑπὸ τοῦ	γήρως	πτερορρυήσαντα περιστάντες ἐν κύκλῳ τοῖς
[8, 6]	τὰς πρὸς τὸ ζῆν ἀφορμὰς	ἴσως	αὐτοῖς καὶ ὁμοτίμως παρέχειν. Μὴ
[8, 2]	ἀθρόως, ἀπεσιώπησα χρόνον οὐκ ὀλίγον,	ἴσως	θαυμάζουσιν οἱ πολλοί· ἀλλ´ οὐχὶ
[8, 5]	εἰ προσέχειν ἐβούλοντο, φιλοπάτορας καταστῆσαι.	Πάντως	γὰρ οὐδεὶς οὕτως ἐλλείπων κατὰ
[8, 4]	ἑαυτῶν μετεωρίζειν τὰ βάρη, καὶ	ἰδιαζόντως	ἑκάστῃ κοιλότητι τὸ ὑγρὸν ἐγκατέχεσθαι.
[8, 2]	γῆν ἀναλύεται· γεηρά τίς ἐστιν	εἰκότως	ἡ ψυχὴ τῶν κτηνῶν. Ἐξαγαγέτω
[8, 6]	ὑπηνέμια, τοὺς δὲ γύπας φασὶν	ἀσυνδυάστως	τίκτειν ὡς τὰ πολλὰ, καὶ
[8, 5]	φιλοπάτορας καταστῆσαι. Πάντως γὰρ οὐδεὶς	οὕτως	ἐλλείπων κατὰ τὴν φρόνησιν, ὡς
[8, 5]	εἶτα τῇ λεπτοτάτῃ κόνει ἐνειληθεῖσα,	οὕτως	ἐπινοεῖ τοῦ πηλοῦ τὴν χρείαν·
[8, 1]	θηρία κατὰ γένος. Καὶ ἐγένετο	οὕτως.	Ἦλθε τὸ πρόσταγμα ὁδῷ βαδίζον,
[8, 4]	πρὸς ὑγείαν προσφέρονται) οὕτω δὲ	σοφῶς	φιλοτεχνοῦσα τὰς ἀποθήκας τοῦ μέλιτος