Homélie, Chap.
[8, 6]	περὶ τὴν τῶν ἐκγόνων ἐκτροφὴν	ὁ	ἀετός. Δύο γὰρ ἐξαγαγὼν νεοσσοὺς,
[8, 8]	ἐδεξιώσατο· ἡ θάλασσα τοῖς ἰχθύσιν,	ὁ	ἀὴρ τοῖς πτηνοῖς. Ἑτοίμη ἡ
[8, 3]	ἀμετάβλητον τὴν φωνὴν ἀφιέντα. Γαῦρον	ὁ	ἀλεκτρυών· φιλόκαλον ὁ ταώς· λάγνιοι
[8, 4]	Καὶ ἔστιν αὐταῖς οὐ χειροτονητὸς	ὁ	βασιλεὺς (πολλάκις γὰρ ἀκρισία δήμου
[8, 8]	τὴν τῶν ἑσπερινῶν ἀπόλαυσιν καταστήσῃ.	Ὁ	δὲ τὰ πάντα πληρώσας τῆς
[8, 1]	τὸ ἐναποκείμενον αὐτῇ προήνεγκεν, ἀλλ´	ὁ	δοὺς τὸ πρόσταγμα, καὶ τὴν
[8, 6]	αὐτῆς φυλαττομένης ἀχράντου, ἐνθυμηθῇς ὅτι	ὁ	εὐδοκήσας ἐν τῇ μωρίᾳ τοῦ
[8, 1]	ἀνῆκε πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν· ἀλλ´	ὁ	θεῖος λόγος φύσις ἐστὶ τῶν
[8, 1]	πτηνῶν καὶ ἐνύδρων. ~Καὶ εἶπεν	ὁ	Θεὸς, ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν
[8, 7]	μὴν ἐλλεῖπόν τινι τῶν ἀναγκαίων	ὁ	Θεὸς ἡμῶν ἔκτισε. Πάλιν τὰ
[8, 2]	τὰ περὶ τῶν νηκτῶν, ὅσα	ὁ	καιρὸς ἐνεδίδου ἑσπέρας· σήμερον μετέβημεν
[8, 7]	δὲ καταμάθῃς, ὅπως εἰς βάθος	ὁ	κύκνος καθιεὶς τὸν αὐχένα, κάτωθεν
[8, 2]	μικροῦ ἀπιὼν ᾤχετο ἀνεξέταστον παντελῶς	ὁ	λόγος καταλιπών. Ἐξαγαγέτω γὰρ τὰ
[8, 1]	ἐπίγνωσις. Διὰ τοῦτο οἱονεὶ ἐνδείκνυται	ὁ	λόγος, ὅτι ἡ σαρκικὴ ζωὴ
[8, 7]	τὸ εἶναι παραχθέντα, καὶ ὅσα	ὁ	λόγος παρῆκε νῦν, τὴν ἐπὶ
[8, 1]	καὶ εἰς τὸ ἐναντίον αὐτοῖς	ὁ	λόγος περιτραπήσεται. Εἰ γὰρ ἐξήνεγκεν
[8, 5]	πρὸς τὴν τῶν νεοττῶν αὔξησιν	ὁ	μεγαλόδωρος Θεὸς τῷ μικροτάτῳ ζῴῳ
[8, 8]	δὲ ψυχὴν μυρίων κακῶν ἐμπεπλῆσθαι;	Ὁ	μὴ κυβεύων, σχολὴν δὲ ἄλλως
[8, 5]	μηδὲ ἀπογινωσκέτω ἑαυτοῦ τὴν ζωὴν,	ὁ	μηδεμίαν οἴκοι περιουσίαν καταλιπὼν, πρὸς
[8, 1]	τρέφοντα. Οἶδε τὴν συνήθη φωνὴν	ὁ	ὄνος. Οἶδεν ὁδὸν ἣν πολλάκις
[8, 3]	καιροῦ τὸ συνουσιαστικὸν ἔχουσαι. Δολερὸν	ὁ	πέρδιξ καὶ ζηλότυπον, κακούργως συμπράττων
[8, 7]	μὲν ἐπ´ ἔργα σε διεγείρει	ὁ	σύνοικος ὄρνις, ὀξείᾳ τῇ φωνῇ
[8, 3]	ἀφιέντα. Γαῦρον ὁ ἀλεκτρυών· φιλόκαλον	ὁ	ταώς· λάγνιοι αἱ περιστεραὶ καὶ
[8, 7]	θαῦμα ἡ φύσις δείκνυσι; Τίς	ὁ	τοῖς γυψὶ προαπαγγέλλων τῶν ἀνθρώπων
[8, 7]	εὐεργεσίᾳ τῶν ἀνθρώπων κατασκευάσαντος; Τίς	ὁ	τρόπος τῆς μελῳδίας τοῦ τέττιγος;
[8, 8]	τῆς ἑωθινῆς ἑστιάσεως, ἵνα μὴ	ὁ	ὑπερβάλλων κόρος ἀμβλυτέρους ὑμᾶς πρὸς
[8, 1]	οὐχ ὅπερ ἔχει προβαλλέτω, ἀλλ´	ὃ	μὴ ἔχει κτησάσθω, Θεοῦ δωρουμένου
[8, 3]	τε καθαρῶν καὶ ἀκαθάρτων διορισμοί.	Ἄλλο	μὲν οὖν γένος τὸ τῶν
[8, 1]	δὲ ὀξυήκοον τοῦ ζῴου οὐδὲ	ἄλλο	τι ἔχειν λέγεται τῶν χερσαίων.
[8, 2]	σάρκα, ἀπὸ σαρκὸς εἰς αἷμα,	ἀπὸ	αἵματος εἰς ψυχήν· καὶ εὑρήσεις
[8, 2]	ἀναλύσας διὰ τῶν αὐτῶν ἀναπόδισον	ἀπὸ	γῆς εἰς σάρκα, ἀπὸ σαρκὸς
[8, 2]	ἀναπόδισον ἀπὸ γῆς εἰς σάρκα,	ἀπὸ	σαρκὸς εἰς αἷμα, ἀπὸ αἵματος
[8, 2]	διὰ τὸ πᾶσι τὴν δίαιταν	ἀπὸ	τῆς γῆς ὑπάρχειν, καὶ πάντα
[8, 7]	διὰ τὸ πᾶσι τὴν τροφὴν	ἀπὸ	τῆς γῆς ὑπάρχειν· Κατὰ δὲ
[8, 4]	συμπήγνυται. Τὸν μὲν γὰρ κηρὸν	ἀπὸ	τῶν ἀνθῶν φανερῶς συναγείρει, τὸ
[8, 2]	δρεπανίδες λεγόμεναι, οἷς ἡ τροφὴ	ἀπὸ	τῶν ἐν τῷ ἀέρι ἐμφερομένων
[8, 4]	μία· καὶ τὸ μέγιστον, ὅτι	ὑπὸ	βασιλεῖ καὶ ταξιάρχῳ τινὶ τῶν
[8, 7]	βασιλίδα πόλιν περισώσαντο, πολεμίους τινὰς	ὑπὸ	γῆς δι´ ὑπονόμων ἀφανῶν ἤδη
[8, 5]	πρῶτον μὲν τὸ μὴ φαίνεσθαι	ὑπὸ	τὸν καιρὸν ἐκεῖνον κορώνην παντάπασιν,
[8, 5]	κατ´ ἀρετήν. Ἐκεῖνοι τὸν πατέρα	ὑπὸ	τοῦ γήρως πτερορρυήσαντα περιστάντες ἐν
[8, 2]	γεγραμμένον, παντὸς ζῴου ἡ ψυχὴ	τὸ	αἷμα αὐτοῦ ἐστιν· αἷμα δὲ
[8, 6]	Μὴ μιμήσῃ τῶν γαμψωνύχων ὀρνίθων	τὸ	ἀπηνές· οἳ ἐπειδὰν ἴδωσι τοὺς
[8, 8]	ἡμετέρας δυνάμεως ἀσθενὲς, καὶ πρὸς	τὸ	αὔταρκες εἰς εὐφροσύνην τῶν συνεληλυθότων.
[8, 7]	μελῳδίας μὴ ἀπολήγουσα. Πῶς τετράπουν	τὸ	αὐτὸ καὶ πτηνὸν ἡ νυκτερίς.
[8, 8]	τὰ ἀληθινὰ, τὰ δεδικαιωμένα ἐπὶ	τὸ	αὐτὸ, τὰ ἐπιθυμητὰ ὑπὲρ χρυσίον
[8, 1]	τῆς ψυχῆς. Ἀλλ´ ἐκείνων μὲν	τὸ	βδελυκτὸν αὐτόθεν γνώριμον. Διὰ τί
[8, 7]	τῶν ἀνθρώπων οὐ ῥᾴδιον κατορθωθῆναι	Τὸ	γὰρ ἀπεσχισμένον καὶ ἰδιάζον τοῦ
[8, 8]	εὑρήσεται· εἰ δὲ μὴ, ἀλλὰ	τό	γε μὴ ἁμαρτάνειν ἐκ τῆς
[8, 2]	τῶν ἀλόγων ψυχῆς. Ἐπειδὴ κατὰ	τὸ	γεγραμμένον, παντὸς ζῴου ἡ ψυχὴ
[8, 4]	ἀπὸ τῶν ἀνθῶν φανερῶς συναγείρει,	τὸ	δὲ μέλι, τὴν δροσοειδῶς ἐνεσπαρμένην
[8, 1]	ἐνίοτε ἀποσφαλέντι γίνεται τῷ ἀνθρώπῳ.	Τὸ	δὲ ὀξυήκοον τοῦ ζῴου οὐδὲ
[8, 1]	τι ἔχειν λέγεται τῶν χερσαίων.	Τὸ	δὲ τῶν καμήλων μνησίκακον, καὶ
[8, 5]	τὴν ἡγεμονίαν τῆς ὁδοῦ παραδίδωσι.	Τὸ	δὲ τῶν πελαργῶν οὐδὲ πόρρω
[8, 7]	ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς	τὸ	εἶναι παραχθέντα, καὶ ὅσα ὁ
[8, 4]	τῷ βάρει τὸ ὑγρὸν πρὸς	τὸ	ἐκτὸς διεκπίπτῃ. Κατάμαθε πῶς τὰ
[8, 1]	πως δοκεῖ ζωῆς μετέχειν, διὰ	τὸ	ἐν τῇ παχύτητι τοῦ ὕδατος
[8, 1]	τῆς ἐπιταγῆς. Ἔπειτα καὶ εἰς	τὸ	ἐναντίον αὐτοῖς ὁ λόγος περιτραπήσεται.
[8, 1]	γῇ; Οὐκ ἐπειδὴ εἶπεν, Ἐξαγαγέτω,	τὸ	ἐναποκείμενον αὐτῇ προήνεγκεν, ἀλλ´ ὁ
[8, 2]	χερσαῖον, καὶ τὸ πτηνὸν, καὶ	τὸ	ἔνυδρον. Ἐξαγαγέτω, φησὶ, τὰ ὕδατα
[8, 8]	ἐνταῦθα ὑμῖν ἀσχολίας περίεστιν. Ὥστε	τὸ	ἐπὶ πλέον κατέχειν, ἐπὶ πλέον
[8, 6]	εἶναι, οὕτω καὶ τὰς πρὸς	τὸ	ζῆν ἀφορμὰς ἴσως αὐτοῖς καὶ
[8, 8]	ἐνδυμάτων κατασκευὴν, μεμνημέναι τῆς κατὰ	τὸ	ζῷον τοῦτο μεταβολῆς, ἐναργῆ λαμβάνετε
[8, 7]	καὶ πάνυ ῥᾴδιον πανταχόθεν συνάγειν	τὸ	θαῦμα τοῦ κτίσαντος. Πῶς μὲν
[8, 7]	τῶν καρπῶν, πρὶν ἐνδοθῆναι αὐτῇ	τὸ	θεῖον πρόσταγμα; Πῶς ἡ σελευκὶς
[8, 3]	ὀξὺ, ὥστε καὶ συλληφθῆναι ῥᾳδίως	τὸ	θήραμα, καὶ διασπαραγὲν τροφὴν τῷ
[8, 4]	τὸ κακόν. Μίμησαι τῆς μελίσσης	τὸ	ἰδιότροπον, ὅτι οὐδενὶ λυμαινομένη, οὐδὲ
[8, 3]	τῆς ἀσυνήθους καὶ ξένης ὀνομασίας,	τὸ	ἰδίωμα ἑκάστου γένους ἐπιγινώσκηται. Καὶ
[8, 1]	τὴν μῆνιν, ἐπειδὰν εὐκαιρίας λάβηται,	τὸ	κακὸν ἀντιδίδωσιν. Ἀκούσατε, οἱ βαρύθυμοι,
[8, 4]	ἀλλὰ νικᾶν ἐν τῷ ἀγαθῷ	τὸ	κακόν. Μίμησαι τῆς μελίσσης τὸ
[8, 4]	γίνονται) ἀλλ´ ἐκ φύσεως ἔχων	τὸ	κατὰ πάντων πρωτεῖον, καὶ μεγέθει
[8, 5]	χρόνον προκαθηγησαμένη τῆς πτήσεως, εἰς	τὸ	κατόπιν περιελθοῦσα, τῇ μεθ´ ἑαυτὴν
[8, 8]	ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ	τὸ	κράτος, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
[8, 4]	ἐπὶ τὸν πάντων ἔσχατον πολλάκις	τὸ	κράτος φέρουσαι) οὐδὲ ἐκ πατρικῆς
[8, 6]	καὶ οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιοῦνται πρὸς	τὸ	λοιπόν. Ἐπαινετὸν τῆς κορώνης τὸ
[8, 8]	τοῖς ῥήμασι διανοίας, τότε ἐκφαίνεται	τὸ	μέγα θαῦμα τῆς σοφίας τοῦ
[8, 4]	ἐργασία δὲ πάντων μία· καὶ	τὸ	μέγιστον, ὅτι ὑπὸ βασιλεῖ καὶ
[8, 5]	πολεμίους. Σημεῖον δὲ, πρῶτον μὲν	τὸ	μὴ φαίνεσθαι ὑπὸ τὸν καιρὸν
[8, 3]	μιμηλὰ, ἢ ἐκ φύσεως ἔχοντα	τὸ	μιμεῖσθαι, ἢ ἐξ ἀσκήσεως προσλαβόντα·
[8, 6]	ἐπειδάν ποτε ἴδῃς γελῶντάς τινας	τὸ	μυστήριον ἡμῶν, ὡς ἀδυνάτου ὄντος
[8, 2]	ἐπειδὴ ἓν ἰδίωμα ἐν ἑκατέροις	τὸ	νήχεσθαι, μία τις αὐτοῖς ἡ
[8, 7]	προλαβόντες ἀποδεδώκαμεν, οὐρανοῦ ἐνταῦθα παρὰ	τὸ	ὁρᾶσθαι τοῦ ἀέρος προσειρημένου· στερεώματος
[8, 7]	(οὕτω γὰρ αὐτὰ προσειρήκασι διὰ	τὸ	πανταχόθεν ἐντομάς τινας φαίνειν) ἐνθυμοῦ,
[8, 8]	τῆς διηγήσεως. Ἅμα δὲ καὶ	τὸ	παρακατέχειν ὑμᾶς ἐπὶ πλεῖον οὐκ
[8, 2]	Καὶ γὰρ οὐδὲ εὐκαταφρόνητόν ἐστι	τὸ	παρεθὲν, ἀλλὰ τὸ τρίτον ἔοικεν
[8, 2]	οὐδὲν τῶν πτηνῶν ἄπουν, διὰ	τὸ	πᾶσι τὴν δίαιταν ἀπὸ τῆς
[8, 7]	τῆς γῆς ἐκελεύσθη πετάσθαι, διὰ	τὸ	πᾶσι τὴν τροφὴν ἀπὸ τῆς
[8, 7]	πᾶσα ἀρθεῖσα καὶ στρατοπεδευσαμένη κατὰ	τὸ	πλάτος τῆς χώρας, οὐ πρότερον
[8, 8]	Ὅταν μὲν οὖν ἀπίδω πρὸς	τὸ	πλῆθος τῶν εἰρημένων, ἔξω ἐμαυτὸν
[8, 8]	φερόμενον· ὅταν δὲ πάλιν πρὸς	τὸ	ποικίλον τῆς ἐν τοῖς δημιουργήμασι
[8, 4]	τῶν ἀλόγων, εἴπερ πολιτείας ἴδιον,	τὸ	πρὸς ἓν πέρας κοινὸν συννεύειν
[8, 1]	αὐτῇ προήνεγκεν, ἀλλ´ ὁ δοὺς	τὸ	πρόσταγμα, καὶ τὴν τοῦ ἐξαγαγεῖν
[8, 1]	γένος. Καὶ ἐγένετο οὕτως. Ἦλθε	τὸ	πρόσταγμα ὁδῷ βαδίζον, καὶ ἀπέλαβε
[8, 2]	μὲν κινήσει τῶν πτερύγων εἰς	τὸ	πρόσω χωροῦντες, τῇ δὲ τοῦ
[8, 2]	τῶν χερσαίων ἐξέτασιν. Διέφυγεν ἡμᾶς	τὸ	πτηνὸν ἐν τῷ μέσῳ. Ἀνάγκη
[8, 2]	γένη, τό τε χερσαῖον, καὶ	τὸ	πτηνὸν, καὶ τὸ ἔνυδρον. Ἐξαγαγέτω,
[8, 4]	ἀλλήλαις συνοικοδομεῖ τὰς κοιλότητας) ὡς	τὸ	πυκνὸν τῆς τῶν μικροτάτων πρὸς
[8, 7]	ἀέρος προσειρημένου· στερεώματος δὲ, διὰ	τὸ	πυκνότερόν πως εἶναι, συγκρίσει τοῦ
[8, 6]	ἀπαρνουμένην. Ἀκουέτωσαν αἱ γυναῖκες, ὅπως	τὸ	σεμνὸν τῆς χηρείας, καὶ παρὰ
[8, 2]	πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ	τὸ	στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. Εἴπαμεν τὰ
[8, 7]	πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς, κατὰ	τὸ	στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. Ἐπὶ μὲν
[8, 8]	πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ	τὸ	στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ· ἐρευνωμένης δὲ
[8, 2]	πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ	τὸ	στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ κατὰ γένος.
[8, 7]	τῆς γῆς ὑπάρχειν· Κατὰ δὲ	τὸ	στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ, ὡς προλαβόντες
[8, 3]	κατοικίδιοι ὄρνεις, ἐπὶ παντὸς καιροῦ	τὸ	συνουσιαστικὸν ἔχουσαι. Δολερὸν ὁ πέρδιξ
[8, 2]	εἴπερ τρία ζῴων ἐστὶ γένη,	τό	τε χερσαῖον, καὶ τὸ πτηνὸν,
[8, 8]	τῆς κτίσεως ἀποβλέπῃ, ἀλλὰ πρὸς	τὸ	τῆς ἡμετέρας δυνάμεως ἀσθενὲς, καὶ
[8, 2]	ἀέρι ἐμφερομένων ἐπινενόηται. Χελιδόνι δὲ	τὸ	τῆς πτήσεως πρόσγειον ἀντὶ τῆς
[8, 6]	ἕτερον μόνον ἀναλαβὼν, οἰκειοῦται, διὰ	τὸ	τῆς τροφῆς ἐπίπονον ἀποποιούμενος ὃν
[8, 5]	μηδεμίαν οἴκοι περιουσίαν καταλιπὼν, πρὸς	τὸ	τῆς χελιδόνος εὐμήχανον ἀποβλέπων. Ἐκείνη
[8, 2]	εὐκαταφρόνητόν ἐστι τὸ παρεθὲν, ἀλλὰ	τὸ	τρίτον ἔοικεν εἶναι τῆς ἐν
[8, 3]	διορισμοί. Ἄλλο μὲν οὖν γένος	τὸ	τῶν σαρκοφάγων, καὶ ἄλλη κατασκευὴ
[8, 7]	ἐξάγων πρὸς ἀμητόν. Πῶς ἄγρυπνον	τὸ	τῶν χηνῶν γένος, καὶ πρὸς
[8, 7]	τισὶ τοῖς τῶν ποδῶν ὑμέσι	τὸ	ὑγρὸν διωθούμενοι. Ἐὰν δὲ καταμάθῃς,
[8, 4]	βάρη, καὶ ἰδιαζόντως ἑκάστῃ κοιλότητι	τὸ	ὑγρὸν ἐγκατέχεσθαι. ~Πῶς ἄν σοι
[8, 4]	κοιλότητα, ἵνα μὴ τῷ βάρει	τὸ	ὑγρὸν πρὸς τὸ ἐκτὸς διεκπίπτῃ.
[8, 2]	Καὶ γὰρ ὥσπερ οἱ ἰχθῦς	τὸ	ὕδωρ τέμνουσι, τῇ μὲν κινήσει
[8, 7]	Πῶς μέντοι καὶ τοῦτο ἔχει	τὸ	φιλάλληλον ἐν τῇ φύσει, καὶ
[8, 6]	τὸ λοιπόν. Ἐπαινετὸν τῆς κορώνης	τὸ	φιλότεκνον· ἣ καὶ πετομένων ἤδη
[8, 4]	αἱ σύριγγες αὗται ἀλλήλαις ἐπῳκοδόμηνται.	Ἐφυλάξατο	γὰρ μίαν ποιῆσαι διαμπερὲς τὴν
[8, 4]	δήμου τὸν χείριστον εἰς ἀρχὴν	προεστήσατο)	οὐδὲ κληρωτὴν ἔχων τὴν ἐξουσίαν
[8, 1]	τὴν τοῦ ἐξαγαγεῖν αὐτῇ δύναμιν	ἐχαρίσατο.	Οὔτε γὰρ ὅτε ἤκουσεν ἡ
[8, 8]	γῆ ὑμᾶς ταῖς οἰκείαις βλάσταις	ἐδεξιώσατο·	ἡ θάλασσα τοῖς ἰχθύσιν, ὁ
[8, 8]	τῆς σοφίας τοῦ κτίσαντος. Πόσας	προείδετο	διαφορὰς πτηνῶν; ὅπως αὐτὰ κατὰ
[8, 6]	τὴν πίστιν τῶν παραδόξων προλαβὼν	κατεβάλετο.	~Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν
[8, 1]	καὶ θηρία κατὰ γένος. Καὶ	ἐγένετο	οὕτως. Ἦλθε τὸ πρόσταγμα ὁδῷ
[8, 5]	ἡ μὲν βοήσασα πρὸς ὕπνον	ἐτράπετο,	ἡ δὲ τὴν διαδοχὴν ὑποδεξαμένη,
[8, 5]	μεγαλόδωρος Θεὸς τῷ μικροτάτῳ ζῴῳ	παρέσχετο.	Ὥστε καὶ ναυτικοὶ πάντες ἴσασι
[8, 2]	παρέλαθεν ἡμᾶς, καὶ μικροῦ ἀπιὼν	ᾤχετο	ἀνεξέταστον παντελῶς ὁ λόγος καταλιπών.
[8, 1]	τί ἂν μιμήσασθαι τῶν θαλαττίων	δύναιτο;	Πάλαι ποτὲ πληγεῖσα κάμηλος, μακρῷ
[8, 5]	προνοίας νενομοθέτηται. Τί οὐκ ἂν	γένοιτο	τῶν παραδόξων ἕνεκεν σοῦ, ὃς
[8, 7]	ποτε καὶ τὴν βασιλίδα πόλιν	περισώσαντο,	πολεμίους τινὰς ὑπὸ γῆς δι´
[8, 5]	τοὺς παῖδας ἡμῶν, εἰ προσέχειν	ἐβούλοντο,	φιλοπάτορας καταστῆσαι. Πάντως γὰρ οὐδεὶς
[8, 2]	θαλασσίους. Ἐγὼ δὲ εἰ μὲν	ἐγένοντό	ποτε ἰχθῦς οὐκ ἂν εἴποιμι,
[8, 7]	μὴ ἀπολήγουσα. Πῶς τετράπουν τὸ	αὐτὸ	καὶ πτηνὸν ἡ νυκτερίς. Πῶς
[8, 8]	ἀληθινὰ, τὰ δεδικαιωμένα ἐπὶ τὸ	αὐτὸ,	τὰ ἐπιθυμητὰ ὑπὲρ χρυσίον καὶ
[8, 7]	ὅπλων παρασκευῆς τεκμαιρομένων τὴν ἔκβασιν.	Τοῦτο	δὲ οὐ μακράν ἐστι λογισμῶν
[8, 7]	τινὶ δερματίνῳ. Πῶς μέντοι καὶ	τοῦτο	ἔχει τὸ φιλάλληλον ἐν τῇ
[8, 5]	Ὥστε καὶ ναυτικοὶ πάντες ἴσασι	τοῦτο,	καὶ ἁλκυονίδας τὰς ἡμέρας ἐκείνας
[8, 7]	σοφίαν τοῦ κτίσαντος, ὅτι διὰ	τοῦτο	μακρότερον τῶν ποδῶν τὸν αὐχένα
[8, 8]	μεμνημέναι τῆς κατὰ τὸ ζῷον	τοῦτο	μεταβολῆς, ἐναργῆ λαμβάνετε τῆς ἀναστάσεως
[8, 8]	χέρσος, ὁμότιμα τούτοις ἀντεπιδείξασθαι. Ἀλλὰ	τοῦτο	μέτρον ἔστω τῆς ἑωθινῆς ἑστιάσεως,
[8, 6]	τὰ πολλὰ, παρατείνεται ἡ ζωή.	Τοῦτό	μοι ἔχε παρασεσημειωμένον ἐκ τῆς
[8, 1]	οὔτε τοῦ συνήθους ἐπίγνωσις. Διὰ	τοῦτο	οἱονεὶ ἐνδείκνυται ὁ λόγος, ὅτι
[8, 5]	πτερῷ κουφίζοντες ἑκατέρωθεν. Καὶ οὕτω	τοῦτο	παρὰ πᾶσι διαβεβόηται, ὥστε ἤδη
[8, 2]	τῆς κτίσεως, καὶ οὐκ ἐλάχιστον	τοῦτο,	παρέλαθεν ἡμᾶς, καὶ μικροῦ ἀπιὼν
[8, 1]	τοῖς πλείστοις τῶν τετραπόδων. Διὰ	τοῦτο,	ὡς ἔοικεν, ἐπὶ μὲν τῶν
[8, 6]	τῶν ἐκγόνων ἐκτροφὴν ὁ ἀετός.	Δύο	γὰρ ἐξαγαγὼν νεοσσοὺς, τὸν ἕτερον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/06/2009