Homélie, Chap.
[8, 3]	πλήν γε δὴ τῶν ἀσθενῶν,	ἃ	δι´ ὑπερβάλλουσαν δειλίαν καὶ ἀνανδρίαν,
[8, 8]	αἱ γυναῖκες, τὰ νήματα λέγω	ἃ	πέμπουσιν ὑμῖν οἱ Σῆρες πρὸς
[8, 8]	ῥήμασι διανοίας, τότε ἐκφαίνεται τὸ	μέγα	θαῦμα τῆς σοφίας τοῦ κτίσαντος.
[8, 1]	τῶν ἐπὶ γῆς διαιτωμένων μετειληφότων.	Ἄλογα	μὲν γὰρ, καὶ τὰ χερσαῖα·
[8, 5]	ρίαν διὰ τῆς περὶ τὰ	ἄλογα	τοῦ Θεοῦ προνοίας νενομοθέτηται. Τί
[8, 1]	ἕως ἂν ὕλης λαβόμενοι, οἷον	φλόγα	τινὰ τὸν θυμὸν ἀνακαύσητε. ~Ἐξαγαγέτω
[8, 7]	τοῦ κτίσαντος. Πῶς μὲν ἐπ´	ἔργα	σε διεγείρει ὁ σύνοικος ὄρνις,
[8, 4]	πῶς τὰ τῆς γεωμετρίας εὑρέματα	πάρεργά	ἐστι τῆς σοφωτάτης μελίσσης. Ἑξάγωνοι
[8, 7]	οἵ γέ ποτε καὶ τὴν	βασιλίδα	πόλιν περισώσαντο, πολεμίους τινὰς ὑπὸ
[8, 5]	ἐν τοῖς χαλεπωτάτοις πάθεσι πᾶσαν	ἐλπίδα	ῥίψαντα, ἄπρακτον κεῖσθαι καὶ ἀνενέργητον·
[8, 4]	δὲ μέλι, τὴν δροσοειδῶς ἐνεσπαρμένην	νοτίδα	τοῖς ἄνθεσιν, ἐπισπασαμένη τῷ στόματι,
[8, 7]	καὶ ζωογονεῖ μὲν ὡς τὰ	τετράποδα,	ἐπιπολάζει δὲ τῷ ἀέρι, οὐχὶ
[8, 1]	γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος,	τετράποδα	καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία κατὰ
[8, 6]	ἀποποιούμενος ὃν ἐγέννησεν. Ἀλλ´ οὐκ	ἐᾷ	τοῦτον, ὥς φασι, διαφθαρῆναι ἡ
[8, 4]	πρὶν ἂν ἴδωσι κατάρξαντα τὸν	βασιλέα	τῆς πτήσεως. Καὶ ἔστιν αὐταῖς
[8, 3]	καὶ τῆς τῶν ἰχθύων ἐξετάσεως	ἐφηψάμεθα,	εὑρήσει ἓν μὲν ὄνομα τῶν
[8, 1]	ἡ δὲ γῆ ψυχὴν ζῶσαν;	Λογιζόμεθα	τοίνυν, ὅτι τῶν μὲν νηκτῶν
[8, 8]	εἰς τὴν τῶν ψυχῶν εὐφροσύνην	ἀποχρησώμεθα.	Πολλάκις ὑπηρετήσας τῇ σαρκὶ πρὸς
[8, 7]	οὐρανοῦ, ὡς προλαβόντες ἀποδεδώκαμεν, οὐρανοῦ	ἐνταῦθα	παρὰ τὸ ὁρᾶσθαι τοῦ ἀέρος
[8, 8]	γε μὴ ἁμαρτάνειν ἐκ τῆς	ἐνταῦθα	ὑμῖν ἀσχολίας περίεστιν. Ὥστε τὸ
[8, 2]	τὴν λοιπὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν,	ἀναγκαία	τῶν ποδῶν ἡ ὑπηρεσία δεδώρηται.
[8, 1]	Ἄλογα μὲν γὰρ, καὶ τὰ	χερσαῖα·	ἀλλ´ ὅμως ἕκαστον τῇ ἐκ
[8, 7]	Ἔχεις ἐν τῷ σκότει τὰ	νυκτερόβια	γένη τῶν ὀρνίθων· ἐν τῷ
[8, 8]	ἀπολαυστικὸς καὶ φιλήδονος, ἔχεις τὰ	λόγια	τοῦ Θεοῦ τῷ τὴν πνευματικὴν
[8, 3]	καὶ ὀνοματοποιίαις χρήσασθαι, ἵν´, ὥσπερ	διὰ	καυτήρων τινῶν τῆς ἀσυνήθους καὶ
[8, 7]	ἄγρυπνον ἡ ἀηδὼν, ὅταν ἐπωάζῃ,	διὰ	πάσης νυκτὸς τῆς μελῳδίας μὴ
[8, 7]	ποτὲ τοῦ θαύματος, μηδὲ τοῦ	διὰ	πάσης τῆς κτίσεως δοξάζειν τὸν
[8, 5]	ὄψεις. Ταῦτά σε νουθετείτω, μὴ	διὰ	πενίαν πρὸς κακουργίαν τρέπεσθαι· μηδὲ
[8, 2]	ὀνύχων ἀκμαί· τοῖς δὲ λοιποῖς,	διά	τε τὸν πορισμὸν τῆς τροφῆς,
[8, 2]	τὸν πορισμὸν τῆς τροφῆς, καὶ	διὰ	τὴν λοιπὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν,
[8, 1]	δεδομένην αὐτῇ παρὰ τοῦ Θεοῦ	διὰ	τῆς ἐπιταγῆς. Ἔπειτα καὶ εἰς
[8, 5]	Θεοῦ τὰ πρὸς σωτη– ρίαν	διὰ	τῆς περὶ τὰ ἄλογα τοῦ
[8, 2]	στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ κατὰ γένος.	Διὰ	τί ἐξ ὑδάτων καὶ τοῖς
[8, 2]	~Ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν.	Διὰ	τί ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν
[8, 1]	μὲν τὸ βδελυκτὸν αὐτόθεν γνώριμον.	Διὰ	τί μέντοι τὰ μὲν ὕδατα
[8, 1]	ἀτελεστέρας πως δοκεῖ ζωῆς μετέχειν,	διὰ	τὸ ἐν τῇ παχύτητι τοῦ
[8, 7]	σφῆκας (οὕτω γὰρ αὐτὰ προσειρήκασι	διὰ	τὸ πανταχόθεν ἐντομάς τινας φαίνειν)
[8, 2]	ὅτι οὐδὲν τῶν πτηνῶν ἄπουν,	διὰ	τὸ πᾶσι τὴν δίαιταν ἀπὸ
[8, 7]	μὲν τῆς γῆς ἐκελεύσθη πετάσθαι,	διὰ	τὸ πᾶσι τὴν τροφὴν ἀπὸ
[8, 7]	τοῦ ἀέρος προσειρημένου· στερεώματος δὲ,	διὰ	τὸ πυκνότερόν πως εἶναι, συγκρίσει
[8, 6]	δὲ ἕτερον μόνον ἀναλαβὼν, οἰκειοῦται,	διὰ	τὸ τῆς τροφῆς ἐπίπονον ἀποποιούμενος
[8, 2]	τῆς ἀφασίας. Πῶς γάρ; οἱ	διὰ	τοῦ πρὸς ἀλλήλους ὁρᾶν καὶ
[8, 1]	ἐκείνοις βαρεῖα, καὶ ὁρῶσιν ἀμβλὺ	διὰ	τοῦ ὕδατος βλέποντες, καὶ οὔτε
[8, 7]	τὴν σοφίαν τοῦ κτίσαντος, ὅτι	διὰ	τοῦτο μακρότερον τῶν ποδῶν τὸν
[8, 1]	φαντασία, οὔτε τοῦ συνήθους ἐπίγνωσις.	Διὰ	τοῦτο οἱονεὶ ἐνδείκνυται ὁ λόγος,
[8, 1]	παρὰ τοῖς πλείστοις τῶν τετραπόδων.	Διὰ	τοῦτο, ὡς ἔοικεν, ἐπὶ μὲν
[8, 4]	ἀπαίδευτοι καὶ ἀμαθεῖς πάσης ἀρετῆς,	διὰ	τρυφὴν καὶ κολακείαν, ὡς τὰ
[8, 2]	τὴν γῆν· καὶ πάλιν ἀναλύσας	διὰ	τῶν αὐτῶν ἀναπόδισον ἀπὸ γῆς
[8, 8]	καὶ φιλοχρηματίας ὠδῖνες. Δαίμων παρέστηκε	διὰ	τῶν κατεστιγμένων ὀστέων τὴν μανίαν
[8, 1]	ὥσπερ τινὰ σπινθῆρα κεκρυμμένον ἐν	σποδιᾷ,	μέχρι τοσούτου φυλάσσετε, ἕως ἂν
[8, 5]	συνασπισμοῦ καὶ τῆς ἐπιμαχίας τὰ	σημεῖα	κομίζουσι. Τίς παρ´ αὐταῖς τοὺς
[8, 2]	νήχεσθαι, μία τις αὐτοῖς ἡ	συγγένεια	ἐκ τῆς τῶν ὑδάτων γενέσεως
[8, 2]	τὴν γένεσιν ἔδωκεν; Ὅτι ὥσπερ	συγγένειά	τίς ἐστι τοῖς πετομένοις πρὸς
[8, 7]	σε διεγείρει ὁ σύνοικος ὄρνις,	ὀξείᾳ	τῇ φωνῇ ἐμβοῶν καὶ καταμηνύων
[8, 1]	Καὶ γὰρ ἀκοὴ παρ´ ἐκείνοις	βαρεῖα,	καὶ ὁρῶσιν ἀμβλὺ διὰ τοῦ
[8, 5]	Ἐπεὶ δὲ καὶ τροφῆς αὐτοῖς	χρεία,	ἄλλας ἑπτὰ πρὸς τὴν τῶν
[8, 8]	Ὅθεν, εἰ δοκεῖ, τῇ σωματικῇ	νηστείᾳ	εἰς τὴν τῶν ψυχῶν εὐφροσύνην
[8, 0]		~ΟΜΙΛΙΑ	ηʹ Περὶ πτηνῶν καὶ ἐνύδρων.
[8, 4]	ἡ πτῆσις, ἐργασία δὲ πάντων	μία·	καὶ τὸ μέγιστον, ὅτι ὑπὸ
[8, 7]	ἀλλήλων αἱ νυκτερίδες ἔχονται, καὶ	μία	τῆς μιᾶς ἤρτηνται· ὅπερ ἐφ´
[8, 2]	ἰδίωμα ἐν ἑκατέροις τὸ νήχεσθαι,	μία	τις αὐτοῖς ἡ συγγένεια ἐκ
[8, 6]	τοῖς ἄλλοις ἄγονά ἐστι τὰ	ὑπηνέμια,	τοὺς δὲ γύπας φασὶν ἀσυνδυάστως
[8, 8]	σαρκὶ πρὸς ἀπόλαυσιν, σήμερον τῇ	διακονίᾳ	παράμεινον τῆς ψυχῆς. Κατατρύφησον τοῦ
[8, 7]	ἀμαυροῦται. Καὶ τούτων μὲν ἡ	διάνοια	ὀξυτάτη μέν ἐστι πρὸς τὴν
[8, 5]	περὶ τοὺς γηράσαντας τῶν πελαργῶν	πρόνοια	ἐξήρκει τοὺς παῖδας ἡμῶν, εἰ
[8, 8]	τῶν ἀερίων τὰς μορφὰς μεταβάλλοντα;	Ὁποῖα	καὶ περὶ τοῦ Ἰνδικοῦ σκώληκος
[8, 6]	ἐπὶ προφάσει πενίας ἐκτιθέμενοι τὰ	νήπια·	ἢ καὶ ἐν τῇ διανομῇ
[8, 7]	τέττιγος; Καὶ πῶς ἐν τῇ	μεσημβρίᾳ	ἑαυτῶν εἰσιν ᾠδικώτεροι, τῇ ὁλκῇ
[8, 8]	Ἐπιλείπει με ἡ ἡμέρα, τὰ	ἐναέρια	ὑμῖν θαύματα διηγούμενον. Καλεῖ ἡμᾶς
[8, 1]	γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ	θηρία	κατὰ γένος. Καὶ ἐγένετο οὕτως.
[8, 4]	οὐδὲ καρπὸν ἀλλότριον διαφθείρουσα, τὰ	κηρία	συμπήγνυται. Τὸν μὲν γὰρ κηρὸν
[8, 2]	ἐν τοῖς ζῴοις κτίσεως, εἴπερ	τρία	ζῴων ἐστὶ γένη, τό τε
[8, 3]	τοῦ κατὰ τὰς συζυγίας συνδυασμοῦ.	Μυρία	δὲ ἄλλα τὸν ἀθροισματικὸν ᾕρηται
[8, 1]	καὶ χωρισμὸν τῶν συννόμων, καὶ	μυρία	πάθη τῷ φθόγγῳ παραδηλοῖ. Τὰ
[8, 6]	ὅτι ὁ εὐδοκήσας ἐν τῇ	μωρίᾳ	τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας,
[8, 3]	μὲν ἐπιδημητικά τέ ἐστι καὶ	ἐγχώρια,	τὰ δὲ ἀπαίρειν πέφυκε πορροτάτω,
[8, 4]	οἴκησις, κοινὴ δὲ ἡ πτῆσις,	ἐργασία	δὲ πάντων μία· καὶ τὸ
[8, 1]	τις μνήμη παρ´ ἐκείνοις, οὔτε	φαντασία,	οὔτε τοῦ συνήθους ἐπίγνωσις. Διὰ
[8, 7]	ἀκόρεστον αὐτῆς τὴν φύσιν ἐπ´	εὐεργεσίᾳ	τῶν ἀνθρώπων κατασκευάσαντος; Τίς ὁ
[8, 2]	διεξαγωγὴν, ἀναγκαία τῶν ποδῶν ἡ	ὑπηρεσία	δεδώρηται. Ὀλίγοι δὲ τῶν ὀρνίθων
[8, 4]	χειροτονητὸς ὁ βασιλεὺς (πολλάκις γὰρ	ἀκρισία	δήμου τὸν χείριστον εἰς ἀρχὴν
[8, 8]	ἑστιάτορες· οὐκ ἀναμένει ὑμᾶς τὰ	συμπόσια.	Ὅθεν, εἰ δοκεῖ, τῇ σωματικῇ
[8, 4]	γίνεσθαι τῷ παντί. Ἑκάστη γὰρ	φρεατία	τῆς ἑτέρας ἔχεται, λεπτῷ πρὸς
[8, 3]	δὲ σιγηλοί. Καὶ τὰ μὲν	ᾠδικὰ	καὶ πολύφωνα· τὰ δὲ ἄμουσα
[8, 3]	Τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν ἐστιν	ἀγελικὰ,	πλὴν τῶν ἁρπακτικῶν· τούτων δὲ
[8, 1]	τὸν χόρτον ἐξήνεγκεν· οὐδὲ τὸν	φοίνικα,	ἢ τὴν δρῦν, ἢ τὴν
[8, 7]	ἐκδιδομένου τοῦ φθόγγου; Ἀλλὰ γὰρ	ἔοικα	πλεῖον ἀπολείπεσθαι τῷ λόγῳ τοῦ
[8, 3]	διαφορὰ, καθ´ ἣν τὰ μὲν	ἐπιδημητικά	τέ ἐστι καὶ ἐγχώρια, τὰ
[8, 4]	διαφοραί. Ἔστι δέ τινα καὶ	πολιτικὰ	τῶν ἀλόγων, εἴπερ πολιτείας ἴδιον,
[8, 2]	αὐτῶν ἀναπόδισον ἀπὸ γῆς εἰς	σάρκα,	ἀπὸ σαρκὸς εἰς αἷμα, ἀπὸ
[8, 2]	ἐστιν· αἷμα δὲ παγὲν εἰς	σάρκα	πέφυκε μεταβάλλειν· ἡ δὲ σὰρξ
[8, 2]	ψυχῆς πρὸς αἷμα, αἵματος πρὸς	σάρκα,	σαρκὸς πρὸς τὴν γῆν· καὶ
[8, 4]	πυκνὸν τῆς τῶν μικροτάτων πρὸς	ἄλληλα	δέσεως, ἔρεισμα γίνεσθαι τῷ παντί.
[8, 3]	ἀμύθητον οὖσαν αὐτοῖς τὴν πρὸς	ἄλληλα	παραλλαγήν. Ἤδη μὲν οὖν τινες
[8, 3]	ᾠδῆς ἄμοιρα. Καὶ τὰ μὲν	μιμηλὰ,	ἢ ἐκ φύσεως ἔχοντα τὸ
[8, 8]	ἀλλαγῇ ἣν Παῦλος ἅπασι κατεπαγγέλλεται.	Ἀλλὰ	γὰρ αἰσθάνομαι τοῦ λόγου τὴν
[8, 7]	τοῦ θώρακος, ἐκδιδομένου τοῦ φθόγγου;	Ἀλλὰ	γὰρ ἔοικα πλεῖον ἀπολείπεσθαι τῷ
[8, 1]	δὲ ἔνυδρα οὐ μόνον ἄφωνα,	ἀλλὰ	καὶ ἀνήμερα, καὶ ἀδίδακτα, καὶ
[8, 3]	τῆς χειρὸς ἐνόχλησιν οὐχ ὑφίσταται.	Ἀλλὰ	καὶ συνανθρωπιστικοί τινες τῶν ὀρνίθων
[8, 4]	τοὺς τῶν μεγίστων δυναστειῶν ἐπιβαίνοντας.	Ἀλλὰ	καὶ ταῖς μελίσσαις, ὅσαι ἂν
[8, 6]	τὴν πρὸς ἕτερον καταδέχεσθαι κοινωνίαν,	ἀλλὰ	μένειν ἀσυνδύαστον, μνήμῃ τοῦ ποτὲ
[8, 4]	μηδενὶ κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἀποδιδόναι,	ἀλλὰ	νικᾶν ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ
[8, 7]	ἀγκύλους, ὡς τοὺς τῶν σαρκοφάγων·	ἀλλὰ	πλατεῖς καὶ ὑμενώδεις, ἵνα ῥᾳδίως
[8, 8]	τὸν πλοῦτον τῆς κτίσεως ἀποβλέπῃ,	ἀλλὰ	πρὸς τὸ τῆς ἡμετέρας δυνάμεως
[8, 1]	γῆ ψυχὴν, οὐ τὴν ἐναποκειμένην,	ἀλλὰ	τὴν δεδομένην αὐτῇ παρὰ τοῦ
[8, 8]	λεγομένοις εὑρήσεται· εἰ δὲ μὴ,	ἀλλὰ	τό γε μὴ ἁμαρτάνειν ἐκ
[8, 2]	οὐδὲ εὐκαταφρόνητόν ἐστι τὸ παρεθὲν,	ἀλλὰ	τὸ τρίτον ἔοικεν εἶναι τῆς
[8, 8]	ἡ χέρσος, ὁμότιμα τούτοις ἀντεπιδείξασθαι.	Ἀλλὰ	τοῦτο μέτρον ἔστω τῆς ἑωθινῆς
[8, 8]	ἐπὶ ταύτης ἵσταται τῆς μορφῆς,	ἀλλὰ	χαύνοις καὶ πλατέσι πετάλοις ὑποπτεροῦται.
[8, 3]	τὰς συζυγίας συνδυασμοῦ. Μυρία δὲ	ἄλλα	τὸν ἀθροισματικὸν ᾕρηται βίον, ὡς
[8, 4]	τρυφὴν καὶ κολακείαν, ὡς τὰ	πολλὰ,	γίνονται) ἀλλ´ ἐκ φύσεως ἔχων
[8, 6]	φασὶν ἀσυνδυάστως τίκτειν ὡς τὰ	πολλὰ,	καὶ ταῦτα μακροβιωτάτους ὄντας· οἷς
[8, 6]	μέχρις ἑκατὸν ἐτῶν, ὡς τὰ	πολλὰ,	παρατείνεται ἡ ζωή. Τοῦτό μοι
[8, 8]	κατὰ τὴν ἀνάστασιν ἀλλοιώσεως, ὁρῶντες	πολλὰ	τῶν ἀερίων τὰς μορφὰς μεταβάλλοντα;
[8, 1]	τῇ ἐκ τῆς φύσεως φωνῇ	πολλὰ	τῶν κατὰ ψυχὴν παθημάτων διασημαίνει.
[8, 3]	Χειροήθη δὲ καὶ τιθασσὰ τὰ	πολλὰ	τῶν ὀρνέων ἐκτρεφόμενα γίνεται, πλήν
[8, 6]	αὐτοὺς καὶ ἐκτρέφουσα μέχρι πλείστου.	Πολλὰ	τῶν ὀρνίθων γένη οὐδὲν πρὸς
[8, 3]	χειμῶνος ἐγγίζοντος ἐκτοπίζειν ὡς τὰ	πολλά.	Χειροήθη δὲ καὶ τιθασσὰ τὰ
[8, 7]	οὐκ ἔστιν, οὐδὲ πνεύμων, ἀλλ´	ὅλα	δι´ ὅλων τρέφεται τῷ ἀέρι.
[8, 8]	οὐδὲ ἦρχθαι νομίζω τῆς διηγήσεως.	Ἅμα	δὲ καὶ τὸ παρακατέχειν ὑμᾶς
[8, 7]	πρόσταγμα; Πῶς ἡ σελευκὶς ἐφέπεται	ἴαμα	τῆς πληγῆς, ἀπέραντον ἔχουσα τοῦ
[8, 3]	ὥστε καὶ συλληφθῆναι ῥᾳδίως τὸ	θήραμα,	καὶ διασπαραγὲν τροφὴν τῷ ἑλόντι
[8, 4]	κέντρου ἐπαποθνήσκουσιν. Ἀκουέτωσαν Χριστιανοὶ, οἷς	πρόσταγμά	ἐστι μηδενὶ κακὸν ἀντὶ κακοῦ
[8, 1]	προήνεγκεν, ἀλλ´ ὁ δοὺς τὸ	πρόσταγμα,	καὶ τὴν τοῦ ἐξαγαγεῖν αὐτῇ
[8, 1]	Καὶ ἐγένετο οὕτως. Ἦλθε τὸ	πρόσταγμα	ὁδῷ βαδίζον, καὶ ἀπέλαβε καὶ
[8, 7]	πρὶν ἐνδοθῆναι αὐτῇ τὸ θεῖον	πρόσταγμα;	Πῶς ἡ σελευκὶς ἐφέπεται ἴαμα
[8, 5]	ἐν τῇ πτήσει παρέχονται βοήθειαν,	ἠρέμα	τῷ πτερῷ κουφίζοντες ἑκατέρωθεν. Καὶ
[8, 2]	Ὅρα τὴν ἀκολουθίαν ψυχῆς πρὸς	αἷμα,	αἵματος πρὸς σάρκα, σαρκὸς πρὸς
[8, 2]	εἰς σάρκα, ἀπὸ σαρκὸς εἰς	αἷμα,	ἀπὸ αἵματος εἰς ψυχήν· καὶ
[8, 2]	παντὸς ζῴου ἡ ψυχὴ τὸ	αἷμα	αὐτοῦ ἐστιν· αἷμα δὲ παγὲν
[8, 2]	ψυχὴ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐστιν·	αἷμα	δὲ παγὲν εἰς σάρκα πέφυκε
[8, 8]	καὶ βοσκημάτων ἐπίδειξιν, ἑτοίμως ἔχουσα	ὁμότιμα	τοῖς φυτοῖς καὶ τῷ πλωτῷ
[8, 8]	τοῖς πτηνοῖς. Ἑτοίμη ἡ χέρσος,	ὁμότιμα	τούτοις ἀντεπιδείξασθαι. Ἀλλὰ τοῦτο μέτρον
[8, 3]	ἐξετάσεως ἐφηψάμεθα, εὑρήσει ἓν μὲν	ὄνομα	τῶν πετεινῶν, μυρίας δὲ ἐν
[8, 3]	μὲν ἄναρχά ἐστι καὶ οἷον	αὐτόνομα·	τὰ δὲ ὑφ´ ἡγεμόνι τετάχθαι
[8, 7]	τοῦ τάχους. Ὅταν ἴδῃς τὰ	ἔντομα	λεγόμενα τῶν πτηνῶν, οἷον μελίσσας
[8, 4]	τῶν μικροτάτων πρὸς ἄλληλα δέσεως,	ἔρεισμα	γίνεσθαι τῷ παντί. Ἑκάστη γὰρ
[8, 4]	τῶν κάτωθεν ἑξαγώνων, βάθρον καὶ	ἔρεισμα	τῶν ὑπερκειμένων εἰσὶν, ὡς ἀσφαλῶς
[8, 7]	τῶν ὀρνίθων οὐκ ἴδιόν τι	θαῦμα	ἡ φύσις δείκνυσι; Τίς ὁ
[8, 8]	διανοίας, τότε ἐκφαίνεται τὸ μέγα	θαῦμα	τῆς σοφίας τοῦ κτίσαντος. Πόσας
[8, 7]	πάνυ ῥᾴδιον πανταχόθεν συνάγειν τὸ	θαῦμα	τοῦ κτίσαντος. Πῶς μὲν ἐπ´
[8, 5]	μὲν πάντες ἄνεμοι, ἡσυχάζει δὲ	κῦμα	θαλάσσιον, ὅταν ἁλκυὼν ἐπωάζῃ τὰς
[8, 2]	ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ	στερέωμα	τοῦ οὐρανοῦ. Εἴπαμεν τὰ περὶ
[8, 7]	ἐπὶ τῆς γῆς, κατὰ τὸ	στερέωμα	τοῦ οὐρανοῦ. Ἐπὶ μὲν τῆς
[8, 8]	ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ	στερέωμα	τοῦ οὐρανοῦ· ἐρευνωμένης δὲ τῆς
[8, 2]	ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ	στερέωμα	τοῦ οὐρανοῦ κατὰ γένος. Διὰ
[8, 7]	γῆς ὑπάρχειν· Κατὰ δὲ τὸ	στερέωμα	τοῦ οὐρανοῦ, ὡς προλαβόντες ἀποδεδώκαμεν,
[8, 3]	ἀσυνήθους καὶ ξένης ὀνομασίας, τὸ	ἰδίωμα	ἑκάστου γένους ἐπιγινώσκηται. Καὶ τὰ
[8, 2]	ὅμοιον τρόπον. Ὥστε ἐπειδὴ ἓν	ἰδίωμα	ἐν ἑκατέροις τὸ νήχεσθαι, μία
[8, 8]	ἐστὶν ὑμᾶς τῶν κακῶν ὑπεξάγειν.	Ἱκανὰ	{καὶ} τὰ εἰρημένα εὐγνώμονι κριτῇ,
[8, 5]	λογικῆς· οὕτω μὲν κατὰ τὸν	ἕνα	καιρὸν πάντας ἐπιδημεῖν τοῖς τῇδε
[8, 8]	κακῶν ὑπεξάγειν. Ἱκανὰ {καὶ} τὰ	εἰρημένα	εὐγνώμονι κριτῇ, ἐὰν μή τις
[8, 1]	που ἐν ταῖς λαγόσιν ἑαυτῆς	ἀποκεκρυμμένα	ἀνῆκε πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν· ἀλλ´
[8, 7]	τάχους. Ὅταν ἴδῃς τὰ ἔντομα	λεγόμενα	τῶν πτηνῶν, οἷον μελίσσας καὶ
[8, 8]	βάθει κεκρυμμένην τροφὴν ἐκπορίζηται. ~Ἁπλῶς	ἀναγινωσκόμενα	τὰ ῥήματα τῆς Γραφῆς, συλλαβαί
[8, 7]	ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν, καὶ πετεινὰ	πετόμενα	ἐπὶ τῆς γῆς, κατὰ τὸ
[8, 2]	ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ πετεινὰ	πετόμενα	ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ
[8, 2]	ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ πετεινὰ	πετόμενα	ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ
[8, 8]	μικραί· Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα πετεινὰ	πετόμενα	ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ
[8, 3]	τιθασσὰ τὰ πολλὰ τῶν ὀρνέων	ἐκτρεφόμενα	γίνεται, πλήν γε δὴ τῶν
[8, 3]	τὰ δὲ ὑφ´ ἡγεμόνι τετάχθαι	καταδεχόμενα,	ὡς αἱ γέρανοι. Ἤδη δέ
[8, 4]	τοῦ μέλιτος (εἰς λεπτὸν γὰρ	ὑμένα	τὸν κηρὸν διατείνασα, πυκνὰς καὶ
[8, 8]	κρίματα Κυρίου τὰ ἀληθινὰ, τὰ	δεδικαιωμένα	ἐπὶ τὸ αὐτὸ, τὰ ἐπιθυμητὰ
[8, 1]	μὲν τῶν ἐνύδρων σώματα ἐκτίσθη	ἐψυχωμένα	(ἑρπετὰ γὰρ ψυχῶν ζωσῶν ἐκ
[8, 7]	βάθος ὁ κύκνος καθιεὶς τὸν	αὐχένα,	κάτωθεν ἑαυτῷ τὴν τροφὴν ἀναφέρει,
[8, 7]	τοῦτο μακρότερον τῶν ποδῶν τὸν	αὐχένα	προσέθηκεν, ἵνα ὥσπερ τινὰ ὁρμιὰν
[8, 2]	ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν ἐξάγει;	Ἵνα	μάθῃς διαφορὰν ψυχῆς κτήνους καὶ
[8, 4]	οὐκ ἐπ´ εὐθείας ἀλλήλαις κατεπικείμεναι,	ἵνα	μὴ κάμνωσιν οἱ πυθμένες τοῖς
[8, 8]	μέτρον ἔστω τῆς ἑωθινῆς ἑστιάσεως,	ἵνα	μὴ ὁ ὑπερβάλλων κόρος ἀμβλυτέρους
[8, 4]	μίαν ποιῆσαι διαμπερὲς τὴν κοιλότητα,	ἵνα	μὴ τῷ βάρει τὸ ὑγρὸν
[8, 7]	σαρκοφάγων· ἀλλὰ πλατεῖς καὶ ὑμενώδεις,	ἵνα	ῥᾳδίως ἐπινήχωνται τῷ ὕδατι, οἱονεὶ
[8, 7]	τῶν ποδῶν τὸν αὐχένα προσέθηκεν,	ἵνα	ὥσπερ τινὰ ὁρμιὰν κατάγων, τὴν
[8, 2]	ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ	πετεινὰ	πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ
[8, 2]	ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ	πετεινὰ	πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ
[8, 7]	ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν, καὶ	πετεινὰ	πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς, κατὰ
[8, 8]	εἰσι μικραί· Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα	πετεινὰ	πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ
[8, 8]	πνευματικὸν, Τὰ κρίματα Κυρίου τὰ	ἀληθινὰ,	τὰ δεδικαιωμένα ἐπὶ τὸ αὐτὸ,
[8, 4]	τῶν βίων διαφοραί. Ἔστι δέ	τινα	καὶ πολιτικὰ τῶν ἀλόγων, εἴπερ
[8, 7]	τὸν αὐχένα προσέθηκεν, ἵνα ὥσπερ	τινὰ	ὁρμιὰν κατάγων, τὴν ἐν τῷ
[8, 5]	τις ἐκκεντήσῃ τὰ ὄμματα, ἔχει	τινὰ	παρὰ τῆς φύσεως ἰατρικὴν, δι´
[8, 5]	παραπέμπουσιν, ἐμοὶ δοκεῖν, καὶ συμμαχίαν	τινὰ	παρεχόμεναι πρὸς ὄρνιθας πολεμίους. Σημεῖον
[8, 1]	κατὰ τοῦ πλησίον λύπην, ὥσπερ	τινὰ	σπινθῆρα κεκρυμμένον ἐν σποδιᾷ, μέχρι
[8, 1]	ἂν ὕλης λαβόμενοι, οἷον φλόγα	τινὰ	τὸν θυμὸν ἀνακαύσητε. ~Ἐξαγαγέτω ἡ
[8, 5]	τὴν ὁδηγίαν ἐκδέχεται, καὶ τακτόν	τινα	χρόνον προκαθηγησαμένη τῆς πτήσεως, εἰς
[8, 6]	ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις	ἄγονά	ἐστι τὰ ὑπηνέμια, τοὺς δὲ
[8, 6]	τοῦ κλήρου ἀνισότατοι πρὸς τὰ	ἔκγονα.	Δίκαιον γὰρ, ὥσπερ ἐξ ἴσου
[8, 6]	χειμῶνι γαλήνην ἄγειν ἐπιταχθεῖσα; ~Τὴν	τρυγόνα	φασὶ διαζευχθεῖσάν ποτε τοῦ ὁμόζυγος,
[8, 5]	χελιδόνι τὰ τηλικαῦτα χαρίζεται, πόσῳ	μείζονα	δώσει τοῖς ἐξ ὅλης καρδίας
[8, 5]	παραδόξων ἕνεκεν σοῦ, ὃς κατ´	εἰκόνα	γέγονας τοῦ Θεοῦ, ὅπουγε ὑπὲρ
[8, 5]	νοσσεύει κατὰ μέσον που τὸν	χειμῶνα,	ὅτε πολλοῖς καὶ βιαίοις ἀνέμοις
[8, 1]	Τὰ δὲ ἔνυδρα οὐ μόνον	ἄφωνα,	ἀλλὰ καὶ ἀνήμερα, καὶ ἀδίδακτα,
[8, 3]	Καὶ τὰ μὲν ᾠδικὰ καὶ	πολύφωνα·	τὰ δὲ ἄμουσα παντελῶς καὶ
[8, 8]	τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ	δόξα	καὶ τὸ κράτος, εἰς τοὺς
[8, 1]	ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν. Ἔμψυχος	ἄρα	ἡ γῆ; καὶ χώραν ἔχουσιν
[8, 5]	σοι εἰς προτροπὴν τοῦ αἰτεῖν	παρὰ	Θεοῦ τὰ πρὸς σωτη– ρίαν
[8, 5]	κουφίζοντες ἑκατέρωθεν. Καὶ οὕτω τοῦτο	παρὰ	πᾶσι διαβεβόηται, ὥστε ἤδη τινὲς
[8, 4]	κηρίων ἐνίησιν. Ὅθεν καὶ ὑγρὸν	παρὰ	τὴν πρώτην ἐστίν· εἶτα τῷ
[8, 3]	ἡ κοινὴ χρῆσις, καὶ οἱ	παρὰ	τῆς Γραφῆς περί τε καθαρῶν
[8, 4]	καὶ πρεπόντων αὕτη τῶν ἐπαίνων	παρὰ	τῆς Παροιμίας τετύχηκε, σοφὴ καὶ
[8, 5]	ἐκκεντήσῃ τὰ ὄμματα, ἔχει τινὰ	παρὰ	τῆς φύσεως ἰατρικὴν, δι´ ἧς
[8, 7]	ὡς προλαβόντες ἀποδεδώκαμεν, οὐρανοῦ ἐνταῦθα	παρὰ	τὸ ὁρᾶσθαι τοῦ ἀέρος προσειρημένου·
[8, 6]	τὸ σεμνὸν τῆς χηρείας, καὶ	παρὰ	τοῖς ἀλόγοις, τοῦ ἐν ταῖς
[8, 1]	ἀκριβεῖς δὲ μνῆμαι τῶν παρελθόντων	παρὰ	τοῖς πλείστοις τῶν τετραπόδων. Διὰ
[8, 1]	ἐναποκειμένην, ἀλλὰ τὴν δεδομένην αὐτῇ	παρὰ	τοῦ Θεοῦ διὰ τῆς ἐπιταγῆς.
[8, 7]	Θεὸς ἡμῶν ἔκτισε. Πάλιν τὰ	φίλυδρα	τῶν ζῴων καταμαθὼν, ἑτέραν ἐν
[8, 1]	τῷ φθόγγῳ παραδηλοῖ. Τὰ δὲ	ἔνυδρα	οὐ μόνον ἄφωνα, ἀλλὰ καὶ
[8, 7]	ἀναφοραῖς τὸν ὑπὲρ κεφαλῆς ἡμῶν	ἀέρα.	Ἔχεις οὖν οὐρανὸν διακεκοσμημένον, γῆν
[8, 7]	θάλασαν εὐθηνουμένην τοῖς οἰκείοις γεννήμασιν,	ἀέρα	πλήρη τῶν διιπταμένων αὐτὸν ὀρνίθων.
[8, 2]	πτηνῶν ἐστιν ἰδεῖν διανηχομένων τὸν	ἀέρα	τοῖς πτεροῖς κατὰ τὸν ὅμοιον
[8, 5]	οὕτω μικρᾶς ἡ μεγάλη καὶ	φοβερὰ	κατέχεται θάλασσα, ἐν μέσῳ χειμῶνι
[8, 7]	ἀληθινοῦ φωτὸς κατανόησιν ἐξημαύρωται. Ἐν	ἡμέρᾳ	δέ σοι καὶ πάνυ ῥᾴδιον
[8, 8]	ἐχαρακτήρισεν ἰδιώμασιν; Ἐπιλείπει με ἡ	ἡμέρα,	τὰ ἐναέρια ὑμῖν θαύματα διηγούμενον.
[8, 1]	οὐ μόνον ἄφωνα, ἀλλὰ καὶ	ἀνήμερα,	καὶ ἀδίδακτα, καὶ πρὸς πᾶσαν
[8, 5]	ὑστερίζειν κατ´ ἀρετήν. Ἐκεῖνοι τὸν	πατέρα	ὑπὸ τοῦ γήρως πτερορρυήσαντα περιστάντες
[8, 3]	γέρανοι. Ἤδη δέ τις καὶ	ἑτέρα	ἐν τούτοις ἐστὶ διαφορὰ, καθ´
[8, 3]	ὡς τοὺς σφῆκας· τὰ δὲ	κολεόπτερα,	ὡς τοὺς κανθάρους, καὶ ὅσα
[8, 3]	ἐπιγινώσκηται. Καὶ τὰ μὲν ὠνόμασαν	σχιζόπτερα,	ὡς τοὺς ἀετούς· τὰ δὲ
[8, 3]	ὡς τοὺς ἀετούς· τὰ δὲ	δερμόπτερα,	ὡς τὰς νυκτερίδας· τὰ δὲ
[8, 8]	τῷ τὴν πνευματικὴν αἴσθησιν ἐρρωμένῳ	Γλυκύτερα	ὄντα ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον.
[8, 2]	σὰρξ φθαρεῖσα εἰς γῆν ἀναλύεται·	γεηρά	τίς ἐστιν εἰκότως ἡ ψυχὴ
[8, 1]	τοῦ πλησίον λύπην, ὥσπερ τινὰ	σπινθῆρα	κεκρυμμένον ἐν σποδιᾷ, μέχρι τοσούτου
[8, 3]	δὲ ἄμουσα παντελῶς καὶ ᾠδῆς	ἄμοιρα.	Καὶ τὰ μὲν μιμηλὰ, ἢ
[8, 5]	ποσὶν ἆραι μὴ δυναμένη, τὰ	ἄκρα	τῶν πτερῶν ὕδατι καταβρέξασα, εἶτα
[8, 2]	οὖν ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν.	Ὅρα	τὴν ἀκολουθίαν ψυχῆς πρὸς αἷμα,
[8, 3]	καὶ ἑτέρα ἐν τούτοις ἐστὶ	διαφορὰ,	καθ´ ἣν τὰ μὲν ἐπιδημητικά
[8, 3]	ὄρειοι, καὶ φιλέρημοι. Μεγίστη δὲ	διαφορὰ	καὶ ἡ περὶ τὴν φωνὴν
[8, 4]	λεπτὸν γὰρ ὑμένα τὸν κηρὸν	διατείνασα,	πυκνὰς καὶ συνεχεῖς ἀλλήλαις συνοικοδομεῖ
[8, 5]	τὰ ἄκρα τῶν πτερῶν ὕδατι	καταβρέξασα,	εἶτα τῇ λεπτοτάτῃ κόνει ἐνειληθεῖσα,
[8, 7]	διηγήσομαι, ἣ ὑφ´ ἑνὶ συνθήματι	πᾶσα	ἀρθεῖσα καὶ στρατοπεδευσαμένη κατὰ τὸ
[8, 5]	οἷον κόλλῃ τινὶ τῷ πηλῷ	συνδήσασα,	ἐν αὐτῇ τοὺς νεοττοὺς ἐκτρέφει·
[8, 5]	τῆς φυλακῆς πληρουμένου, ἡ μὲν	βοήσασα	πρὸς ὕπνον ἐτράπετο, ἡ δὲ
[8, 2]	ἕνεκεν, τοῦ λόγου τρέχοντος ἀθρόως,	ἀπεσιώπησα	χρόνον οὐκ ὀλίγον, ἴσως θαυμάζουσιν
[8, 1]	τῶν θαλαττίων δύναιτο; Πάλαι ποτὲ	πληγεῖσα	κάμηλος, μακρῷ χρόνῳ ταμιευσαμένη τὴν
[8, 5]	καταβρέξασα, εἶτα τῇ λεπτοτάτῃ κόνει	ἐνειληθεῖσα,	οὕτως ἐπινοεῖ τοῦ πηλοῦ τὴν
[8, 7]	ἣ ὑφ´ ἑνὶ συνθήματι πᾶσα	ἀρθεῖσα	καὶ στρατοπεδευσαμένη κατὰ τὸ πλάτος
[8, 4]	Παροιμίας τετύχηκε, σοφὴ καὶ ἐργάτις	ὀνομασθεῖσα·	οὕτω μὲν φιλοπόνως τὴν τροφὴν
[8, 5]	ἐν μέσῳ χειμῶνι γαλήνην ἄγειν	ἐπιταχθεῖσα;	~Τὴν τρυγόνα φασὶ διαζευχθεῖσάν ποτε
[8, 2]	πέφυκε μεταβάλλειν· ἡ δὲ σὰρξ	φθαρεῖσα	εἰς γῆν ἀναλύεται· γεηρά τίς
[8, 3]	κολεόπτερα, ὡς τοὺς κανθάρους, καὶ	ὅσα	ἐν θήκαις τισὶ καὶ περιβολαῖς
[8, 2]	Εἴπαμεν τὰ περὶ τῶν νηκτῶν,	ὅσα	ὁ καιρὸς ἐνεδίδου ἑσπέρας· σήμερον
[8, 7]	εἰς τὸ εἶναι παραχθέντα, καὶ	ὅσα	ὁ λόγος παρῆκε νῦν, τὴν
[8, 3]	τὰ πολλά. Χειροήθη δὲ καὶ	τιθασσὰ	τὰ πολλὰ τῶν ὀρνέων ἐκτρεφόμενα
[8, 5]	ἡ μεγάλη καὶ φοβερὰ κατέχεται	θάλασσα,	ἐν μέσῳ χειμῶνι γαλήνην ἄγειν
[8, 5]	πολλοῖς καὶ βιαίοις ἀνέμοις ἡ	θάλασσα	τῇ γῇ προσαράσ– σεται. Ἀλλ´
[8, 8]	ταῖς οἰκείαις βλάσταις ἐδεξιώσατο· ἡ	θάλασσα	τοῖς ἰχθύσιν, ὁ ἀὴρ τοῖς
[8, 6]	φασι, διαφθαρῆναι ἡ φήνη· ἀλλ´	ὑπολαβοῦσα	αὐτὸν τοῖς οἰκείοις ἑαυτῆς νεοσσοῖς
[8, 7]	πάσης νυκτὸς τῆς μελῳδίας μὴ	ἀπολήγουσα.	Πῶς τετράπουν τὸ αὐτὸ καὶ
[8, 6]	ἣ καὶ πετομένων ἤδη παρέπεται,	σιτίζουσα	αὐτοὺς καὶ ἐκτρέφουσα μέχρι πλείστου.
[8, 5]	τῆς πτήσεως, εἰς τὸ κατόπιν	περιελθοῦσα,	τῇ μεθ´ ἑαυτὴν τὴν ἡγεμονίαν
[8, 3]	τὴν πτῆσιν ἠλευθερώθη. Ἀλλ´ ἡμῖν	ἀρκοῦσα	σημείωσις πρὸς τὴν τῶν γενῶν
[8, 3]	ᾠδικὰ καὶ πολύφωνα· τὰ δὲ	ἄμουσα	παντελῶς καὶ ᾠδῆς ἄμοιρα. Καὶ
[8, 1]	δὲ τῶν χερσαίων ψυχὴ σώματα	οἰκονομοῦσα	προσετάχθη γενέσθαι, ὡς πλέον τι
[8, 4]	ὑγείαν προσφέρονται) οὕτω δὲ σοφῶς	φιλοτεχνοῦσα	τὰς ἀποθήκας τοῦ μέλιτος (εἰς
[8, 3]	τῶν σαρκοφάγων, καὶ ἄλλη κατασκευὴ	πρέπουσα	τῷ τρόπῳ τῆς διαίτης αὐτῶν,
[8, 4]	οὕτω μὲν φιλοπόνως τὴν τροφὴν	συναγείρουσα	(Ἧς τοὺς πόνους, φησὶ, βασιλεῖς
[8, 4]	οὐδενὶ λυμαινομένη, οὐδὲ καρπὸν ἀλλότριον	διαφθείρουσα,	τὰ κηρία συμπήγνυται. Τὸν μὲν
[8, 6]	ἤδη παρέπεται, σιτίζουσα αὐτοὺς καὶ	ἐκτρέφουσα	μέχρι πλείστου. Πολλὰ τῶν ὀρνίθων
[8, 8]	ἑρπετῶν καὶ βοσκημάτων ἐπίδειξιν, ἑτοίμως	ἔχουσα	ὁμότιμα τοῖς φυτοῖς καὶ τῷ
[8, 1]	χόρτου καὶ ξύλον κάρπιμον, κεκρυμμένον	ἔχουσα	τὸν χόρτον ἐξήνεγκεν· οὐδὲ τὸν
[8, 7]	ἐφέπεται ἴαμα τῆς πληγῆς, ἀπέραντον	ἔχουσα	τοῦ ἐσθίειν τὴν δύναμιν, τοῦ
[8, 8]	τοῦ Κυρίου, καὶ δώσει σοι	τὰ	αἰτήματα τῆς καρδίας σου. Εἰ
[8, 5]	τοῖς ποσὶν ἆραι μὴ δυναμένη,	τὰ	ἄκρα τῶν πτερῶν ὕδατι καταβρέξασα,
[8, 8]	πλοῦτον πνευματικὸν, Τὰ κρίματα Κυρίου	τὰ	ἀληθινὰ, τὰ δεδικαιωμένα ἐπὶ τὸ
[8, 5]	σωτη– ρίαν διὰ τῆς περὶ	τὰ	ἄλογα τοῦ Θεοῦ προνοίας νενομοθέτηται.
[8, 8]	ὀστέων τὴν μανίαν ἐξάπτων, καὶ	τὰ	αὐτὰ χρήματα πρὸς ἑκάτερον μέρος
[8, 4]	ὡς ἀσφαλῶς ὑπὲρ ἑαυτῶν μετεωρίζειν	τὰ	βάρη, καὶ ἰδιαζόντως ἑκάστῃ κοιλότητι
[8, 3]	τὰ μὲν ᾠδικὰ καὶ πολύφωνα·	τὰ	δὲ ἄμουσα παντελῶς καὶ ᾠδῆς
[8, 3]	ἐπιδημητικά τέ ἐστι καὶ ἐγχώρια,	τὰ	δὲ ἀπαίρειν πέφυκε πορροτάτω, καὶ
[8, 3]	ὠνόμασαν σχιζόπτερα, ὡς τοὺς ἀετούς·	τὰ	δὲ δερμόπτερα, ὡς τὰς νυκτερίδας·
[8, 1]	μυρία πάθη τῷ φθόγγῳ παραδηλοῖ.	Τὰ	δὲ ἔνυδρα οὐ μόνον ἄφωνα,
[8, 3]	δὲ πτιλωτὰ, ὡς τοὺς σφῆκας·	τὰ	δὲ κολεόπτερα, ὡς τοὺς κανθάρους,
[8, 3]	μιμεῖσθαι, ἢ ἐξ ἀσκήσεως προσλαβόντα·	τὰ	δὲ μονότροπον καὶ ἀμετάβλητον τὴν
[8, 3]	δὲ δερμόπτερα, ὡς τὰς νυκτερίδας·	τὰ	δὲ πτιλωτὰ, ὡς τοὺς σφῆκας·
[8, 3]	ἄναρχά ἐστι καὶ οἷον αὐτόνομα·	τὰ	δὲ ὑφ´ ἡγεμόνι τετάχθαι καταδεχόμενα,
[8, 8]	Τὰ κρίματα Κυρίου τὰ ἀληθινὰ,	τὰ	δεδικαιωμένα ἐπὶ τὸ αὐτὸ, τὰ
[8, 8]	τῶν κακῶν ὑπεξάγειν. Ἱκανὰ {καὶ}	τὰ	εἰρημένα εὐγνώμονι κριτῇ, ἐὰν μή
[8, 6]	διανομῇ τοῦ κλήρου ἀνισότατοι πρὸς	τὰ	ἔκγονα. Δίκαιον γὰρ, ὥσπερ ἐξ
[8, 5]	σοι πάντα δι´ ἀκριβείας ἐπέλθοιμι	τὰ	ἐν τοῖς βίοις τῶν ὀρνίθων
[8, 8]	ἰδιώμασιν; Ἐπιλείπει με ἡ ἡμέρα,	τὰ	ἐναέρια ὑμῖν θαύματα διηγούμενον. Καλεῖ
[8, 7]	ἐφικνεῖσθαι τοῦ τάχους. Ὅταν ἴδῃς	τὰ	ἔντομα λεγόμενα τῶν πτηνῶν, οἷον
[8, 8]	τὰ δεδικαιωμένα ἐπὶ τὸ αὐτὸ,	τὰ	ἐπιθυμητὰ ὑπὲρ χρυσίον καὶ λίθον
[8, 3]	βίους, καὶ τὰς πράξεις, καὶ	τὰ	ἤθη, ἀμύθητον οὖσαν αὐτοῖς τὴν
[8, 7]	τῶν ὀρνίθων· ἐν τῷ φωτὶ	τὰ	ἡμερόφοιτα. Νυκτερίδες μὲν γὰρ, καὶ
[8, 5]	χρείαν· καὶ κατὰ μικρὸν ἀλλήλοις	τὰ	κάρφη οἷον κόλλῃ τινὶ τῷ
[8, 4]	λυμαινομένη, οὐδὲ καρπὸν ἀλλότριον διαφθείρουσα,	τὰ	κηρία συμπήγνυται. Τὸν μὲν γὰρ
[8, 8]	φιλόπλουτος εἶ, ἔχεις πλοῦτον πνευματικὸν,	Τὰ	κρίματα Κυρίου τὰ ἀληθινὰ, τὰ
[8, 8]	Εἰ ἀπολαυστικὸς καὶ φιλήδονος, ἔχεις	τὰ	λόγια τοῦ Θεοῦ τῷ τὴν
[8, 3]	καὶ κολοιοί. Πάλιν ἐν τούτοις	τὰ	μὲν ἄναρχά ἐστι καὶ οἷον
[8, 3]	Καὶ ἐν τούτοις πλεῖσται διαφοραί.	Τὰ	μὲν γὰρ αὐτῶν ἐστιν ἀγελικὰ,
[8, 3]	τούτοις ἐστὶ διαφορὰ, καθ´ ἣν	τὰ	μὲν ἐπιδημητικά τέ ἐστι καὶ
[8, 5]	Ἐκείνη γὰρ τὴν καλιὰν πηγνυμένη,	τὰ	μὲν κάρφη τῷ στόματι διακομίζει·
[8, 3]	παντελῶς καὶ ᾠδῆς ἄμοιρα. Καὶ	τὰ	μὲν μιμηλὰ, ἢ ἐκ φύσεως
[8, 1]	αὐτόθεν γνώριμον. Διὰ τί μέντοι	τὰ	μὲν ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν
[8, 3]	εἰσίν· οἱ δὲ σιγηλοί. Καὶ	τὰ	μὲν ᾠδικὰ καὶ πολύφωνα· τὰ
[8, 3]	ἰδίωμα ἑκάστου γένους ἐπιγινώσκηται. Καὶ	τὰ	μὲν ὠνόμασαν σχιζόπτερα, ὡς τοὺς
[8, 2]	τίς ἐστι τοῖς πετομένοις πρὸς	τὰ	νηκτά. Καὶ γὰρ ὥσπερ οἱ
[8, 8]	τούτων ἐργασίαν ἀναπηνιζόμεναι, αἱ γυναῖκες,	τὰ	νήματα λέγω ἃ πέμπουσιν ὑμῖν
[8, 6]	οἱ ἐπὶ προφάσει πενίας ἐκτιθέμενοι	τὰ	νήπια· ἢ καὶ ἐν τῇ
[8, 7]	ποιητήν. Ἔχεις ἐν τῷ σκότει	τὰ	νυκτερόβια γένη τῶν ὀρνίθων· ἐν
[8, 5]	ἐκτρέφει· ὧν ἐάν τις ἐκκεντήσῃ	τὰ	ὄμματα, ἔχει τινὰ παρὰ τῆς
[8, 8]	ἑσπερινῶν ἀπόλαυσιν καταστήσῃ. Ὁ δὲ	τὰ	πάντα πληρώσας τῆς ἑαυτοῦ κτίσεως,
[8, 2]	τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. Εἴπαμεν	τὰ	περὶ τῶν νηκτῶν, ὅσα ὁ
[8, 4]	διὰ τρυφὴν καὶ κολακείαν, ὡς	τὰ	πολλὰ, γίνονται) ἀλλ´ ἐκ φύσεως
[8, 6]	γύπας φασὶν ἀσυνδυάστως τίκτειν ὡς	τὰ	πολλὰ, καὶ ταῦτα μακροβιωτάτους ὄντας·
[8, 6]	γε μέχρις ἑκατὸν ἐτῶν, ὡς	τὰ	πολλὰ, παρατείνεται ἡ ζωή. Τοῦτό
[8, 3]	πολλά. Χειροήθη δὲ καὶ τιθασσὰ	τὰ	πολλὰ τῶν ὀρνέων ἐκτρεφόμενα γίνεται,
[8, 3]	καὶ χειμῶνος ἐγγίζοντος ἐκτοπίζειν ὡς	τὰ	πολλά. Χειροήθη δὲ καὶ τιθασσὰ
[8, 5]	προτροπὴν τοῦ αἰτεῖν παρὰ Θεοῦ	τὰ	πρὸς σωτη– ρίαν διὰ τῆς
[8, 8]	τοῦ κερασφόρου· ὃς εἰς κάμπην	τὰ	πρῶτα μεταβαλὼν, εἶτα προϊὼν βομβυλιὸς
[8, 8]	κεκρυμμένην τροφὴν ἐκπορίζηται. ~Ἁπλῶς ἀναγινωσκόμενα	τὰ	ῥήματα τῆς Γραφῆς, συλλαβαί τινες
[8, 5]	τοῦ συνασπισμοῦ καὶ τῆς ἐπιμαχίας	τὰ	σημεῖα κομίζουσι. Τίς παρ´ αὐταῖς
[8, 8]	οἱ ἑστιάτορες· οὐκ ἀναμένει ὑμᾶς	τὰ	συμπόσια. Ὅθεν, εἰ δοκεῖ, τῇ
[8, 7]	κέχρηται, καὶ ζωογονεῖ μὲν ὡς	τὰ	τετράποδα, ἐπιπολάζει δὲ τῷ ἀέρι,
[8, 5]	Θεὸν καταφεύγειν, ὃς εἰ χελιδόνι	τὰ	τηλικαῦτα χαρίζεται, πόσῳ μείζονα δώσει
[8, 4]	τὸ ἐκτὸς διεκπίπτῃ. Κατάμαθε πῶς	τὰ	τῆς γεωμετρίας εὑρέματα πάρεργά ἐστι
[8, 7]	τῶν παραδόξων προλαβὼν κατεβάλετο. ~Ἐξαγαγέτω	τὰ	ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν, καὶ
[8, 2]	καὶ τὸ ἔνυδρον. Ἐξαγαγέτω, φησὶ,	τὰ	ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ
[8, 2]	ὁ λόγος καταλιπών. Ἐξαγαγέτω γὰρ	τὰ	ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ
[8, 1]	τὸν ἴδιον κόσμον. Ἐκεῖ, Ἐξαγαγέτω	τὰ	ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν· ὧδε,
[8, 8]	συλλαβαί τινες εἰσι μικραί· Ἐξαγαγέτω	τὰ	ὕδατα πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς
[8, 6]	μὲν τοῖς ἄλλοις ἄγονά ἐστι	τὰ	ὑπηνέμια, τοὺς δὲ γύπας φασὶν
[8, 8]	ἡμῖν τῶν οἰκείων θαυμάτων ἐναργῆ	τὰ	ὑπομνήματα καταλιπὼν, πληρώσαι ὑμῶν τὰς
[8, 7]	ὁ Θεὸς ἡμῶν ἔκτισε. Πάλιν	τὰ	φίλυδρα τῶν ζῴων καταμαθὼν, ἑτέραν
[8, 1]	μετειληφότων. Ἄλογα μὲν γὰρ, καὶ	τὰ	χερσαῖα· ἀλλ´ ὅμως ἕκαστον τῇ
[8, 5]	τοὺς αἰγιαλοὺς πέφυκεν, ἐπ´ αὐτῆς	τὰ	ὠὰ τῆς ψάμμου καταθεμένη· καὶ
[8, 1]	Διὰ τί μέντοι τὰ μὲν	ὕδατα	ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν ἐξαγαγεῖν προσετάχθη,
[8, 7]	παραδόξων προλαβὼν κατεβάλετο. ~Ἐξαγαγέτω τὰ	ὕδατα	ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν, καὶ πετεινὰ
[8, 2]	λόγος καταλιπών. Ἐξαγαγέτω γὰρ τὰ	ὕδατα	ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος,
[8, 2]	τὸ ἔνυδρον. Ἐξαγαγέτω, φησὶ, τὰ	ὕδατα	ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος,
[8, 1]	ἴδιον κόσμον. Ἐκεῖ, Ἐξαγαγέτω τὰ	ὕδατα	ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν· ὧδε, Ἐξαγαγέτω
[8, 8]	τινες εἰσι μικραί· Ἐξαγαγέτω τὰ	ὕδατα	πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς
[8, 2]	κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ	κατὰ	γένος. Διὰ τί ἐξ ὑδάτων
[8, 8]	προείδετο διαφορὰς πτηνῶν; ὅπως αὐτὰ	κατὰ	γένος διέστησεν ἀπ´ ἀλλήλων; πῶς
[8, 1]	τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία	κατὰ	γένος. Καὶ ἐγένετο οὕτως. Ἦλθε
[8, 2]	τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν	κατὰ	γένος, καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ
[8, 2]	τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν	κατὰ	γένος, καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ
[8, 1]	ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν	κατὰ	γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ
[8, 8]	κτηνῶν καὶ θηρίων καὶ ἑρπετῶν	κατὰ	γένος. Τί φατε, οἱ ἀπιστοῦντες
[8, 7]	τροφὴν ἀπὸ τῆς γῆς ὑπάρχειν·	Κατὰ	δὲ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ,
[8, 5]	τῆς ψάμμου καταθεμένη· καὶ νοσσεύει	κατὰ	μέσον που τὸν χειμῶνα, ὅτε
[8, 5]	τοῦ πηλοῦ τὴν χρείαν· καὶ	κατὰ	μικρὸν ἀλλήλοις τὰ κάρφη οἷον
[8, 4]	ἀλλ´ ἐκ φύσεως ἔχων τὸ	κατὰ	πάντων πρωτεῖον, καὶ μεγέθει διαφέρων
[8, 7]	μὴ δόξῃ ὑπερεκπίπτειν τοῦ μέτρου,	κατὰ	σεαυτὸν συλλογισάμενος, ὅγε φιλόπονος, τὴν
[8, 3]	δὲ οὐδὲν κοινωνικὸν ἐκτὸς τοῦ	κατὰ	τὰς συζυγίας συνδυασμοῦ. Μυρία δὲ
[8, 8]	ἀπιστοῦντες τῷ Παύλῳ περὶ τῆς	κατὰ	τὴν ἀνάστασιν ἀλλοιώσεως, ὁρῶντες πολλὰ
[8, 5]	Πάντως γὰρ οὐδεὶς οὕτως ἐλλείπων	κατὰ	τὴν φρόνησιν, ὡς μὴ αἰσχύνης
[8, 2]	τῆς τῶν ἀλόγων ψυχῆς. Ἐπειδὴ	κατὰ	τὸ γεγραμμένον, παντὸς ζῴου ἡ
[8, 8]	μαλακῶν ἐνδυμάτων κατασκευὴν, μεμνημέναι τῆς	κατὰ	τὸ ζῷον τοῦτο μεταβολῆς, ἐναργῆ
[8, 7]	συνθήματι πᾶσα ἀρθεῖσα καὶ στρατοπεδευσαμένη	κατὰ	τὸ πλάτος τῆς χώρας, οὐ
[8, 2]	πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς	κατὰ	τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. Εἴπαμεν
[8, 7]	πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς,	κατὰ	τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. Ἐπὶ
[8, 8]	πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς	κατὰ	τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ· ἐρευνωμένης
[8, 2]	πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς	κατὰ	τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ κατὰ
[8, 3]	τοῖς ὄρνισιν, ἃς ἐάν τις	κατὰ	τὸν αὐτὸν τρόπον ἐπίῃ καθ´
[8, 5]	ἐστὶ συνέσεως λογικῆς· οὕτω μὲν	κατὰ	τὸν ἕνα καιρὸν πάντας ἐπιδημεῖν
[8, 2]	διανηχομένων τὸν ἀέρα τοῖς πτεροῖς	κατὰ	τὸν ὅμοιον τρόπον. Ὥστε ἐπειδὴ
[8, 1]	τίνι ἐστὲ ἐμφερεῖς, ὅταν τὴν	κατὰ	τοῦ πλησίον λύπην, ὥσπερ τινὰ
[8, 3]	καὶ ἐν ταῖς χρόαις· καὶ	κατὰ	τοὺς βίους, καὶ τὰς πράξεις,
[8, 2]	ἐν τῷ μέσῳ. Ἀνάγκη τοίνυν,	κατὰ	τοὺς ἐπιλήσμονας τῶν ὁδοιπόρων, οἳ
[8, 1]	τῆς φύσεως φωνῇ πολλὰ τῶν	κατὰ	ψυχὴν παθημάτων διασημαίνει. Καὶ γὰρ
[8, 4]	Κατάμαθε πῶς τὰ τῆς γεωμετρίας	εὑρέματα	πάρεργά ἐστι τῆς σοφωτάτης μελίσσης.
[8, 8]	ἐργασίαν ἀναπηνιζόμεναι, αἱ γυναῖκες, τὰ	νήματα	λέγω ἃ πέμπουσιν ὑμῖν οἱ
[8, 8]	τῶν οἰκείων θαυμάτων ἐναργῆ τὰ	ὑπομνήματα	καταλιπὼν, πληρώσαι ὑμῶν τὰς καρδίας
[8, 8]	τροφὴν ἐκπορίζηται. ~Ἁπλῶς ἀναγινωσκόμενα τὰ	ῥήματα	τῆς Γραφῆς, συλλαβαί τινες εἰσι
[8, 8]	μανίαν ἐξάπτων, καὶ τὰ αὐτὰ	χρήματα	πρὸς ἑκάτερον μέρος μετατιθεὶς, νῦν
[8, 8]	Κυρίου, καὶ δώσει σοι τὰ	αἰτήματα	τῆς καρδίας σου. Εἰ φιλόπλουτος
[8, 8]	εἶ, ἔχεις πλοῦτον πνευματικὸν, Τὰ	κρίματα	Κυρίου τὰ ἀληθινὰ, τὰ δεδικαιωμένα
[8, 5]	ὧν ἐάν τις ἐκκεντήσῃ τὰ	ὄμματα,	ἔχει τινὰ παρὰ τῆς φύσεως
[8, 8]	ἡ ἡμέρα, τὰ ἐναέρια ὑμῖν	θαύματα	διηγούμενον. Καλεῖ ἡμᾶς ἡ χέρσος
[8, 5]	ἐν τοῖς βίοις τῶν ὀρνίθων	ἰδιώματα;	Πῶς μὲν αἱ γέρανοι τὰς
[8, 1]	ἔοικεν, ἐπὶ μὲν τῶν ἐνύδρων	σώματα	ἐκτίσθη ἐψυχωμένα (ἑρπετὰ γὰρ ψυχῶν
[8, 1]	ἐπὶ δὲ τῶν χερσαίων ψυχὴ	σώματα	οἰκονομοῦσα προσετάχθη γενέσθαι, ὡς πλέον
[8, 2]	σώματος αὐτῶν ὑποστάσεως, μηδὲ ἐπιδιαμένουσαν	μετὰ	τὴν τῆς σαρκὸς διάλυσιν. Φεῦγε
[8, 5]	ἐκεῖνον κορώνην παντάπασιν, ἔπειθ´ ὅτι	μετὰ	τραυμάτων ἐπανερχόμεναι ἐναργῆ τοῦ συνασπισμοῦ
[8, 1]	τῶν ἐνύδρων σώματα ἐκτίσθη ἐψυχωμένα	(ἑρπετὰ	γὰρ ψυχῶν ζωσῶν ἐκ τῶν
[8, 1]	ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα καὶ	ἑρπετὰ	καὶ θηρία κατὰ γένος. Καὶ
[8, 1]	τί μέντοι τὰ μὲν ὕδατα	ἑρπετὰ	ψυχῶν ζωσῶν ἐξαγαγεῖν προσετάχθη, ἡ
[8, 7]	προλαβὼν κατεβάλετο. ~Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα	ἑρπετὰ	ψυχῶν ζωσῶν, καὶ πετεινὰ πετόμενα
[8, 2]	ἔνυδρον. Ἐξαγαγέτω, φησὶ, τὰ ὕδατα	ἑρπετὰ	ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ
[8, 2]	καταλιπών. Ἐξαγαγέτω γὰρ τὰ ὕδατα	ἑρπετὰ	ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ
[8, 1]	κόσμον. Ἐκεῖ, Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα	ἑρπετὰ	ψυχῶν ζωσῶν· ὧδε, Ἐξαγαγέτω ἡ
[8, 8]	δεδικαιωμένα ἐπὶ τὸ αὐτὸ, τὰ	ἐπιθυμητὰ	ὑπὲρ χρυσίον καὶ λίθον τίμιον
[8, 3]	σημείωσις πρὸς τὴν τῶν γενῶν	ἰδιότητα	ἡ κοινὴ χρῆσις, καὶ οἱ
[8, 4]	γὰρ μίαν ποιῆσαι διαμπερὲς τὴν	κοιλότητα,	ἵνα μὴ τῷ βάρει τὸ
[8, 8]	εἰς κάμπην τὰ πρῶτα μεταβαλὼν,	εἶτα	προϊὼν βομβυλιὸς γίνεται, καὶ οὐδὲ
[8, 5]	ἄκρα τῶν πτερῶν ὕδατι καταβρέξασα,	εἶτα	τῇ λεπτοτάτῃ κόνει ἐνειληθεῖσα, οὕτως
[8, 5]	τῷ ὕπνῳ παρέχονται τὴν ἀσφάλειαν·	εἶτα	τοῦ καιροῦ τῆς φυλακῆς πληρουμένου,
[8, 4]	ὑγρὸν παρὰ τὴν πρώτην ἐστίν·	εἶτα	τῷ χρόνῳ συμπεφθὲν, πρὸς τὴν
[8, 4]	ὁμοῦ καὶ συναπτομένη τῷ διαφράγματι.	Ἔπειτα	διώροφοι καὶ τριώροφοι αἱ σύριγγες
[8, 1]	τοῦ Θεοῦ διὰ τῆς ἐπιταγῆς.	Ἔπειτα	καὶ εἰς τὸ ἐναντίον αὐτοῖς
[8, 7]	ὀρνίθων· ἐν τῷ φωτὶ τὰ	ἡμερόφοιτα.	Νυκτερίδες μὲν γὰρ, καὶ γλαῦκες,
[8, 1]	ἄφωνα, ἀλλὰ καὶ ἀνήμερα, καὶ	ἀδίδακτα,	καὶ πρὸς πᾶσαν βίου κοινωνίαν
[8, 2]	ἐστι τοῖς πετομένοις πρὸς τὰ	νηκτά.	Καὶ γὰρ ὥσπερ οἱ ἰχθῦς
[8, 4]	λειμῶνας ἐλθεῖν, πρὶν ἂν ἴδωσι	κατάρξαντα	τὸν βασιλέα τῆς πτήσεως. Καὶ
[8, 2]	ἀπὸ τῆς γῆς ὑπάρχειν, καὶ	πάντα	ἀναγκαίως τῆς τῶν ποδῶν ὑπουργίας
[8, 5]	ὑγρὸν ἐγκατέχεσθαι. ~Πῶς ἄν σοι	πάντα	δι´ ἀκριβείας ἐπέλθοιμι τὰ ἐν
[8, 8]	ἀπόλαυσιν καταστήσῃ. Ὁ δὲ τὰ	πάντα	πληρώσας τῆς ἑαυτοῦ κτίσεως, καὶ
[8, 7]	πλήρη τῶν διιπταμένων αὐτὸν ὀρνίθων.	Πάντα	προστάγματι Θεοῦ ἐκ τοῦ μὴ
[8, 5]	τὸν πατέρα ὑπὸ τοῦ γήρως	πτερορρυήσαντα	περιστάντες ἐν κύκλῳ τοῖς οἰκείοις
[8, 5]	τοῖς χαλεπωτάτοις πάθεσι πᾶσαν ἐλπίδα	ῥίψαντα,	ἄπρακτον κεῖσθαι καὶ ἀνενέργητον· ἀλλ´
[8, 3]	ἐν θήκαις τισὶ καὶ περιβολαῖς	γεννηθέντα,	περιρραγέντος αὐτοῖς τοῦ ἐλύτρου, πρὸς
[8, 7]	μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι	παραχθέντα,	καὶ ὅσα ὁ λόγος παρῆκε
[8, 3]	μονότροπον καὶ ἀμετάβλητον τὴν φωνὴν	ἀφιέντα.	Γαῦρον ὁ ἀλεκτρυών· φιλόκαλον ὁ
[8, 7]	τῷ ἀέρι. Διόπερ καὶ ἐλαίῳ	καταβραχέντα	φθείρεται, τῶν πόρων ἀποφραγέντων· ὄξους
[8, 8]	τὴν πνευματικὴν αἴσθησιν ἐρρωμένῳ Γλυκύτερα	ὄντα	ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον. Ἐὰν
[8, 3]	τὸ μιμεῖσθαι, ἢ ἐξ ἀσκήσεως	προσλαβόντα·	τὰ δὲ μονότροπον καὶ ἀμετάβλητον
[8, 8]	πολλὰ τῶν ἀερίων τὰς μορφὰς	μεταβάλλοντα;	Ὁποῖα καὶ περὶ τοῦ Ἰνδικοῦ
[8, 7]	καταμηνύων πόρρωθεν ἔτι τὸν ἥλιον	προσελαύνοντα,	ὁδοιπόροις συνδιορθρίζων, γεωργοὺς δὲ ἐξάγων
[8, 1]	δὲ οὐκ ἂν ἐπιγνοίη τὸν	τρέφοντα.	Οἶδε τὴν συνήθη φωνὴν ὁ
[8, 3]	μὲν μιμηλὰ, ἢ ἐκ φύσεως	ἔχοντα	τὸ μιμεῖσθαι, ἢ ἐξ ἀσκήσεως
[8, 8]	κατήφειαν ἐμποιῶν, πάλιν δὲ ἐκεῖνον	γαυριῶντα	δεικνὺς, καὶ τοῦτον κατῃσχυμμένον. Τί
[8, 5]	θαλάσσιον, ὅταν ἁλκυὼν ἐπωάζῃ τὰς	ἑπτὰ	ἡμέρας. Ἐν τοσαύταις γὰρ μόναις
[8, 5]	καὶ τροφῆς αὐτοῖς χρεία, ἄλλας	ἑπτὰ	πρὸς τὴν τῶν νεοττῶν αὔξησιν
[8, 1]	πρὸς πᾶσαν βίου κοινωνίαν ἀνθρώποις	ἀμεταχείριστα.	Ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον καὶ
[8, 8]	Πόσας προείδετο διαφορὰς πτηνῶν; ὅπως	αὐτὰ	κατὰ γένος διέστησεν ἀπ´ ἀλλήλων;
[8, 7]	μελίσσας καὶ σφῆκας (οὕτω γὰρ	αὐτὰ	προσειρήκασι διὰ τὸ πανταχόθεν ἐντομάς
[8, 8]	τὴν μανίαν ἐξάπτων, καὶ τὰ	αὐτὰ	χρήματα πρὸς ἑκάτερον μέρος μετατιθεὶς,
[8, 5]	καταφεύγειν, ὃς εἰ χελιδόνι τὰ	τηλικαῦτα	χαρίζεται, πόσῳ μείζονα δώσει τοῖς
[8, 2]	εἴποιμι, ὅτι δὲ ἐν ᾧ	ταῦτα	ἔγραφον τῶν ἰχθύων ἦσαν ἀλογώτεροι,
[8, 6]	τίκτειν ὡς τὰ πολλὰ, καὶ	ταῦτα	μακροβιωτάτους ὄντας· οἷς γε μέχρις
[8, 5]	ἐπανάγει τῶν ἐκγόνων τὰς ὄψεις.	Ταῦτά	σε νουθετείτω, μὴ διὰ πενίαν
[8, 5]	ἁλκυονίδας τὰς ἡμέρας ἐκείνας προσαγορεύουσι.	Ταῦτά	σοι εἰς προτροπὴν τοῦ αἰτεῖν
[8, 3]	ὡς τὰς νυκτερίδας· τὰ δὲ	πτιλωτὰ,	ὡς τοὺς σφῆκας· τὰ δὲ
[8, 8]	κερασφόρου· ὃς εἰς κάμπην τὰ	πρῶτα	μεταβαλὼν, εἶτα προϊὼν βομβυλιὸς γίνεται,
[8, 8]	πονηρίας διδάσκαλος τοῖς ἀκαιρουμένοις ἐστί.	Τάχα	μὲν οὖν τι καὶ ὄφελος
[8, 3]	Πάλιν ἐν τούτοις τὰ μὲν	ἄναρχά	ἐστι καὶ οἷον αὐτόνομα· τὰ
[8, 5]	αἰγιαλοὺς πέφυκεν, ἐπ´ αὐτῆς τὰ	ὠὰ	τῆς ψάμμου καταθεμένη· καὶ νοσσεύει