HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (VII)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ο = 24 formes différentes pour 132 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Homélie, Chap.

[7, 5]   ἠμελημένον παρὰ Θεοῦ. Πάντα σκοπεύει ὁ ἀκοίμητος ὀφθαλμός. Πᾶσι πάρεστιν, ἐκπορίζων

[7, 6]   τὸ τιμιώτατον. ~Ἀκουέτω δὲ καὶ ὁ ἀνὴρ τῆς προσηκούσης αὐτῷ παραινέσεως.

[7, 5]   συνέλθητε. Ὁ τῆς φύσεως δεσμὸς, ὁ διὰ τῆς εὐλογίας ζυγὸς, ἕνωσις

[7, 3]   διὰ τοῦτο καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη. Ὁ δίκαιος ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ Ἰακώβ.

[7, 4]   διότι ἐπ´ ὀλίγον αὐτῇ προσδιατρίβων ὁ ἥλιος, οὐκ ἐξάγει αὐτῆς ὅλον

[7, 5]   ταῦτα τὸν ἐχῖνον ἐδίδαξεν, ἀλλ´ ὁ θαλάσσης καὶ ἀνέμων Κύριος καὶ

[7, 5]   ἐγὼ τῶν παραλίων τινὸς, ὅτι ὁ θαλάσσιος ἐχῖνος, τὸ μικρὸν παντελῶς

[7, 6]   καὶ ταύτης νεκρᾶς, καὶ λαγωὸς ὁ θαλάσσιος, οὐχ ἧττόν ἐστι φοβερὰ,

[7, 1]   ζʹ Περὶ ἑρπετῶν. ~Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ

[7, 5]   ἐχῖνον ἔξω τῆς ἑαυτοῦ ἐπισκοπῆς ὁ Θεὸς οὐκ ἀφῆκε, τὰ σὰ

[7, 6]   παιδαγωγοῦντα ἡμῶν τὸ ῥᾴθυμον. Ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα.

[7, 3]   κατεδικάσθη. Ὁ δίκαιος ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ Ἰακώβ. Διὰ τοῦτο Κατοικίζει Κύριος

[7, 5]   αἱρετὸν αὐτῷ καὶ τὸ φευκτὸν ὁ ἰχθὺς, τί ἐροῦμεν ἡμεῖς οἱ

[7, 3]   φυγεῖν τῶν κακούργων τὴν μίμησιν. Ὁ καρκῖνος τῆς σαρκὸς ἐπιθυμεῖ τοῦ

[7, 4]   ἐπὶ τὸν Εὔξεινον ῥέοντας. Τίς ὁ κινῶν; ποῖον πρόσταγμα βασιλέως; ποῖα

[7, 3]   χρήσιμον ἀποτέτακται. Οὗτος μὲν γὰρ ὁ κόλπος τάδε τινὰ γένη τῶν

[7, 6]   Οὕτω σε διὰ πάντων ἐγρηγορέναι ὁ κτίστης βούλεται, ἵν´ ἐν τῇ

[7, 3]   τοιαῦτα ἤθη λύκους ἅρπαγας ὀνομάζει ὁ Κύριος, ἐν ἐνδύμασι προβάτων προφαινομένους.

[7, 4]   πάντες ὑποστρέφουσιν οἴκαδε. Καὶ τίς ὁ λόγος, ἀκούσωμεν παρὰ τῶν σιωπώντων.

[7, 6]   θάλασσαν δραπετεύσει. Ἔοικε δέ μοι ὁ λόγος ἐμπεσὼν εἰς τὰ μυρία

[7, 6]   ὅσα κατὰ τὴν ἑσπέραν ἐπῆλθεν ὁ λόγος· καὶ ταῖς περὶ τούτων

[7, 5]   τῷ ἰοβόλῳ. Τί βούλεταί μοι ὁ λόγος; Ὅτι κἂν τραχὺς ᾖ

[7, 3]   τῶν ἰχθύων οἱ πλεῖστοι, καὶ ὁ μικρότερος παρ´ ἐκείνοις βρῶμά ἐστι

[7, 1]   οἰκείων βλαστημάτων κόσμον· ἀπέλαβε δὲ ὁ οὐρανὸς τῶν ἄστρων τὰ ἄνθη,

[7, 3]   δίωκε δὲ ἀλήθειαν, εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα. Ὁ ὄφις ποικίλος· διὰ τοῦτο καὶ

[7, 1]   αἰτία δήλη. Ὅτι ἡμῖν μὲν ὁ πνεύμων ἔγκειται, ἀραιὸν καὶ πολύπορον

[7, 6]   ἅλας τὸ ὕδωρ πήγνυται· πῶς ὁ πολυτίμητος λίθος τὸ κουράλλιον χλόη

[7, 4]   φέρεται. Ἐκ τούτου προτιμότερος αὐτοῖς ὁ Πόντος τῶν λοιπῶν ἐστι κόλπων,

[7, 3]   τῶν πλησίον ἀπέχεσθαι. Τοιοῦτός ἐστιν ὁ πρὸς τὸν ἀδελφὸν πορευόμενος δόλῳ,

[7, 5]   ᾖ κἂν ἄγριος τὸ ἦθος ὁ σύνοικος, ἀνάγκη φέρειν τὴν ὁμόζυγα,

[7, 4]   συνθήματι πάντες ἀπαίρουσιν. Ἐπειδὰν γὰρ ὁ τεταγμένος καιρὸς τῆς κυήσεως καταλάβῃ,

[7, 5]   τινα ὠφέλειαν· τί ἐρεῖς σὺ ὁ τῇ ἀργίᾳ συζῶν; Ἀργία δὲ,

[7, 3]   τί διαφέρει τοῦ τελευταίου ἰχθύος ὁ τῇ λαιμάργῳ φιλοπλουτίᾳ τοῖς ἀπληρώτοις

[7, 5]   ἀλλήλοις πρὸς κοινωνίαν γάμου συνέλθητε. Ὁ τῆς φύσεως δεσμὸς, ὁ διὰ

[7, 6]   τεκμαιρόμενοι, ἀγνοοῦσι πολλάκις ὅσον διέδραμον. Ὃ δὴ καὶ περὶ ἡμᾶς ἔοικε

[7, 1]   ἔγκειται, ἀραιὸν καὶ πολύπορον σπλάγχνον, ὃ διὰ τῆς τοῦ θώρακος διαστολῆς

[7, 4]   ὀλίγας ἀκτὰς καὶ ὑποδρομὰς ἔχουσα. Διὸ καὶ ἐκ πυθμένος οἱ ἄνεμοι

[7, 3]   τῆς σαρκὸς ἡ φύσις κατησφαλίσατο. Διὸ καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ ἐπειδὴ

[7, 1]   νηκτῶν πρὸς τὸ ὕδωρ συγγένειαν, διὸ μικρὸν οἱ ἰχθύες χωρισθέντες τοῦ

[7, 2]   τὴν ὁμοιότητα τῆς φύσεως προσεγγίζουσιν. Ἄλλο γένος τὸ τῶν ὠοτοκούντων, καὶ

[7, 2]   αἱ μυρίαι τῶν ὀστρέων διαφοραί. Ἄλλο πάλιν παρὰ ταῦτα γένος, τὰ

[7, 3]   Τί οὖν ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἄλλο τι ποιοῦμεν ἐν τῇ καταδυναστείᾳ

[7, 2]   γένος τὸ τῶν ὠοτοκούντων, καὶ ἄλλο τὸ τῶν ζωοτοκούντων. Ζωοτοκεῖ δὲ

[7, 2]   τε καὶ μεγάλα τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα καὶ ἡ ἄφατος ἐκείνη

[7, 4]   Γλυκύτερον γὰρ τῆς λοιπῆς θαλάσσης ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ, διότι ἐπ´ ὀλίγον

[7, 4]   καὶ ἀποδημητικοὶ τῶν ἰχθύων, ὥσπερ ἀπὸ κοινοῦ βουλευτηρίου πρὸς τὴν ὑπερορίαν

[7, 5]   ἡμῖν τοῦ καλοῦ, καὶ ἀλλοτρίωσιν ἀπὸ τῶν βλαβερῶν ὑποδεικνὺς ἐγκατέσπαρται. Οὐκ

[7, 2]   νεαροὺς ἔτι τοὺς σκύμνους, διαπτοηθέντας ὑπὸ αἰτίας τινὸς, λέγεται πάλιν τῇ

[7, 4]   Ἀλλὰ καὶ ψυχρὰ, χειμῶνος ὥρᾳ, ὑπὸ πολλῶν καὶ μεγάλων ποταμῶν πληρουμένη.

[7, 3]   ἐλάττονος κρατήσαντα ἑτέρου γενέσθαι θήραμα, ὑπὸ τὴν μίαν ἄγονται γαστέρα τοῦ

[7, 6]   καὶ ταῖς περὶ τούτων ἐννοίαις ὑπὸ τοῦ ὕπνου καταληφθέντες, τῆς μεθημερινῆς

[7, 5]   ἰδίας αὐτῶν σωτηρίας, καὶ οἶδε τὸ αἱρετὸν αὐτῷ καὶ τὸ φευκτὸν

[7, 4]   ἐρήμην νήσων, ᾗ μηδεμία πρὸς τὸ ἀντιπέρας ἀντικαθέστηκεν ἤπειρος. Διόπερ ἄπλους

[7, 3]   ὀστράκου γίνεται. Ἀρραγεῖ γὰρ ἑρκίῳ τὸ ἁπαλὸν τῆς σαρκὸς ἡ φύσις

[7, 6]   ἀκτὰς, οὐδὲ αἰγιαλοὺς διατρίβει, ἀλλὰ τὸ Ἀτλαντικὸν λεγόμενον πέλαγος ἐνοικεῖ. Τοιαῦτά

[7, 3]   καὶ πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου. Ὅρα μὴ τὸ αὐτό σε πέρας τῶν ἰχθύων

[7, 4]   πρακτέον ὑποδεικνύντα. Βαδίσωμεν, φασὶν, ἐπὶ τὸ βόρειον πέλαγος. Γλυκύτερον γὰρ τῆς

[7, 2]   τινα τῆς φύσεως, προβληθῆναι κελεύει· τὸ δὲ πλῆθος αὐτῶν ἐν τῇ

[7, 1]   μόνον καὶ ὁρμὴ τοῦ θελήματος· τὸ δὲ τῆς ἐν τῷ προστάγματι

[7, 4]   τῶν χωρίων ἐπείγονται, καὶ φυγόντες τὸ δυσήνεμον τῶν ἀρκτῴων, τοῖς ἐπ´

[7, 3]   φύσεως ἴσως καὶ δικαίως κατὰ τὸ ἑκάστου χρειῶδες τὴν δίαιταν ἑκάστοις

[7, 3]   διακωλύει τὴν σύμπτυξιν, καὶ εὑρίσκεται τὸ ἐλλεῖπον τῆς δυνάμεως διὰ τῆς

[7, 3]   ἀπ´ αὐτῶν φυλάξασθαι βλάβην, διὰ τὸ ἐν τῷ προσχήματι τῆς φιλίας

[7, 1]   θώρακος διαστολῆς τὸν ἀέρα δεχόμενον, τὸ ἔνδον ἡμῶν θερμὸν διαρριπίζει καὶ

[7, 1]   ὁμοῦ τῷ προστάγματι τῆς πρὸς τὸ ζῳογονεῖν ἐπιτηδειότητος ἐγγενομένης τοῖς ὕδασιν.

[7, 5]   κἂν τραχὺς ᾖ κἂν ἄγριος τὸ ἦθος ὁ σύνοικος, ἀνάγκη φέρειν

[7, 3]   θήραμα τῷ πανούργῳ. Τοιοῦτοί εἰσι τὸ ἦθος οἱ τὰς ἀεὶ κρατούσας

[7, 2]   ὕδατα κατὰ γένος. Ἕτερον γένος τὸ κητῶδες, καὶ τὸ τῶν λεπτῶν

[7, 6]   πήγνυται· πῶς ὁ πολυτίμητος λίθος τὸ κουράλλιον χλόη μέν ἐστιν ἐν

[7, 6]   Κυρίου, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν

[7, 4]   τοῖς μεγίστοις τῶν ὀρῶν κατὰ τὸ μέγεθος ἐοικότα, ὡς οἱ τεθεαμένοι

[7, 5]   ἡμεῖς δὲ ἐκ τῆς πρὸς τὸ μέλλον ἀνελπιστίας δι´ ἡδονῆς βοσκηματώδους

[7, 1]   δένδρα κἂν ζῆν λέγηται διὰ τὸ μετέχειν τῆς θρεπτικῆς καὶ αὐξητικῆς

[7, 5]   σαλεύει, κατεχόμενος τῷ βάρει πρὸς τὸ μὴ ῥᾳδίως τοῖς κύμασιν ὑποσύρεσθαι.

[7, 1]   προστάγματι, τό τε μέγα καὶ τὸ μικρὸν μεταλαγχάνει τοῦ εἶναι. Ἐξαγαγέτω

[7, 5]   τινὸς, ὅτι ὁ θαλάσσιος ἐχῖνος, τὸ μικρὸν παντελῶς καὶ εὐκαταφρόνητον ζῷον,

[7, 6]   ἡπλωμένοις ἱστίοις ἐξ οὐρίας φερόμενα τὸ μικρότατον ἰχθύδιον ἡ ἐχενηῒς οὕτω

[7, 1]   καρκῖνοι) ἀλλ´ οὖν προηγούμενον ἔχει τὸ νηκτικόν. Διὰ τοῦτο, Ἐξαγαγέτω τὰ

[7, 1]   Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετά. Πᾶν τὸ νηκτικὸν κἂν τῇ ἐπιφανείᾳ τοῦ

[7, 3]   δύο κοιλότητες ἀκριβῶς ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι τὸ ὄστρεον περιπτύσσονται, ἀναγκαίως ἄπρακτοί εἰσιν

[7, 3]   καὶ ἐν ἀσθενεῖ ζῴῳ πολὺ τὸ πανοῦργον καὶ ἐπίβουλον καταμαθὼν, βούλομαί

[7, 3]   ἐν ἐνδύμασι προβάτων προφαινομένους. Φεῦγε τὸ παντοδαπὸν καὶ πολλαπλοῦν τοῦ τρόπου·

[7, 3]   μετεχόντων. Ἐγὼ δέ σε βούλομαι τὸ ποριστικὸν καὶ εὐμήχανον τῶν καρκίνων

[7, 4]   αὐτῆς ὅλον διὰ τῆς ἀκτῖνος τὸ πότιμον. Χαίρει δὲ τοῖς γλυκέσι

[7, 4]   φύσεως νόμον ἰσχυρῶς ἐνιδρυμένον, καὶ τὸ πρακτέον ὑποδεικνύντα. Βαδίσωμεν, φασὶν, ἐπὶ

[7, 2]   ὁμοίως μικρά τε καὶ μεγάλα τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα καὶ ἡ

[7, 6]   θαύματος. Ἄλλα φοβερὰ, παιδαγωγοῦντα ἡμῶν τὸ ῥᾴθυμον. Ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ

[7, 6]   αἴσθησιν. Ἀλλ´ εἰ καὶ φιλήκοον τὸ σεμνὸν τοῦτο θέατρον, καὶ γλυκεῖα

[7, 5]   Τοῦτο ὅταν ἴδωσιν οἱ ναυτικοὶ τὸ σημεῖον, ἴσασι τὴν προσδοκωμένην βιαίαν

[7, 4]   ἐκθρέψαι τὰ ἔκγονα. Ἐπειδὰν δὲ τὸ σπουδαζόμενον ἀρκούντως ἐκπληρωθῇ, πάλιν πανδημεὶ

[7, 1]   γένος, καὶ πετεινὰ πετόμενα κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ κατὰ γένος.

[7, 1]   δυνάμει, καὶ τῷ ἴσῳ προστάγματι, τό τε μέγα καὶ τὸ μικρὸν

[7, 6]   αἰδοῖ τῆς ἑνώσεως; Ἢ τάχα τὸ τῆς ἐχίδνης ὑπόδειγμα καὶ ἑτέρως

[7, 6]   ἐξεμεῖ, αἰδουμένη τὸν γάμον· σὺ τὸ τῆς ψυχῆς ἀπηνὲς καὶ ἀπάνθρωπον

[7, 6]   τοῦ σώματος καταναγκάζει ἀσθένεια, καὶ τὸ τῆς ὥρας ὀψέ· ἐπεὶ πολλὰ

[7, 5]   μέλος ἤδη σὸν, καὶ μελῶν τὸ τιμιώτατον. ~Ἀκουέτω δὲ καὶ ὁ

[7, 3]   σωφρονοῦσι προτιμοτέρα. Οὐκ ἂν παρέλθοιμι τὸ τοῦ πολύποδος δολερὸν καὶ ἐπίκλοπον,

[7, 2]   τὸ τῶν ὠοτοκούντων, καὶ ἄλλο τὸ τῶν ζωοτοκούντων. Ζωοτοκεῖ δὲ τὰ

[7, 2]   Ἕτερον γένος τὸ κητῶδες, καὶ τὸ τῶν λεπτῶν ἰχθύων ἕτερον. Πάλιν

[7, 2]   τῆς φύσεως προσεγγίζουσιν. Ἄλλο γένος τὸ τῶν ὠοτοκούντων, καὶ ἄλλο τὸ

[7, 4]   γὰρ τῆς λοιπῆς θαλάσσης ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ, διότι ἐπ´ ὀλίγον αὐτῇ

[7, 1]   βραγχίων διαστολὴ καὶ ἐπίπτυξις, δεχομένων τὸ ὕδωρ καὶ διιέντων, τὸν τῆς

[7, 1]   ἀὴρ, τοῦτο τῷ πλωτῷ γένει τὸ ὕδωρ. Καὶ ἡ αἰτία δήλη.

[7, 6]   θαλάσσης αὐτῆς. Πῶς εἰς ἅλας τὸ ὕδωρ πήγνυται· πῶς ὁ πολυτίμητος

[7, 1]   τὴν φυσικὴν τῶν νηκτῶν πρὸς τὸ ὕδωρ συγγένειαν, διὸ μικρὸν οἱ

[7, 1]   ἀπαριθμεῖσθαι, ἢ ταῖς κοτύλαις πειρᾶσθαι τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης ἀπομετρεῖν. Ἐξαγαγέτω

[7, 1]   ἐπινήχηται, κἂν διὰ βάθους τέμνῃ τὸ ὕδωρ, τῆς τῶν ἑρπηστικῶν ἐστι

[7, 2]   ἐκτρέφουσιν ἑαυτῶν τὰ ἔκγονα· ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὑποδεξάμενον ἐκπεσὸν τὸ ὠὸν,

[7, 5]   οἶδε τὸ αἱρετὸν αὐτῷ καὶ τὸ φευκτὸν ὁ ἰχθὺς, τί ἐροῦμεν

[7, 5]   ἕνωσις ἔστω τῶν διεστώτων. Ἔχιδνα, τὸ χαλεπώτατον τῶν ἑρπετῶν, πρὸς γάμον

[7, 3]   ὁροθεσίοις διῄρηται· καὶ αὐτομάτως ἑκάστῳ τὸ χρήσιμον ἀποτέτακται. Οὗτος μὲν γὰρ

[7, 6]   ἐλύτροις τῶν ὀστρέων ἐγκείμενα. Πόθεν τὸ χρυσοῦν ἔριον αἱ πίνναι τρέφουσιν,

[7, 2]   ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὑποδεξάμενον ἐκπεσὸν τὸ ὠὸν, ζῷον ἐποίησεν. Καὶ ἑκάστῳ

[7, 6]   οὐδεὶς τῶν ἀνθοβάφων μέχρι νῦν ἐμιμήσατο Πόθεν αἱ κόχλοι τοῖς βασιλεῦσι

[7, 3]   ἁπαλὸν τῆς σαρκὸς ἡ φύσις κατησφαλίσατο. Διὸ καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ

[7, 1]   τῶν παρελθόντων. Οὕτω πᾶν ὕδωρ ἠπείγετο τῷ δημιουργικῷ προστάγματι ὑπουργεῖν· καὶ

[7, 2]   μὴ ὀξέως κατατεμνομένη τῇ γαστρὶ παρεπέμπετο, ἐν τῇ λεπτοποιήσει διαφορεῖσθαι παρὰ

[7, 6]   αἰτήσωμεν τῶν λειπομένων τὴν πλήρωσιν. Γένοιτο δὲ ὑμῖν καὶ ἐν τῇ

[7, 4]   Οἵγε μεταίρομεν ὅρια αἰώνια, ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες ἡμῶν. Παρατεμνόμεθα γῆν,

[7, 1]   ἐμπίδες καὶ κώνωπες ἐξ αὐτῶν ἀπεζέννυντο δηλονότι. Τὰ γὰρ ἔτι καὶ

[7, 3]   πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου. Ὅρα μὴ τὸ αὐτό σε πέρας τῶν ἰχθύων ἐκδέξηται,

[7, 1]   τέλμασι τοῦ ὕδατος ἦν, οὐδὲ τοῦτο ἀργὸν, οὐδὲ ἄμοιρον τῆς κατὰ

[7, 1]   προηγούμενον ἔχει τὸ νηκτικόν. Διὰ τοῦτο, Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετά. Ἐν

[7, 4]   καὶ μεγάλων ποταμῶν πληρουμένη. Διὰ τοῦτο ἐφ´ ὅσον μέτριον ἀπολαύσαντες αὐτῆς

[7, 6]   εἰ καὶ φιλήκοον τὸ σεμνὸν τοῦτο θέατρον, καὶ γλυκεῖα δούλων ἀκοαῖς

[7, 3]   ἁπλότητα. Ὁ ὄφις ποικίλος· διὰ τοῦτο καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη. Ὁ δίκαιος

[7, 3]   ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ Ἰακώβ. Διὰ τοῦτο Κατοικίζει Κύριος μονοτρόπους ἐν οἴκῳ.

[7, 6]   καρίδος καὶ μαινίδος μείζονα, διὰ τοῦτο μεγάλα εἴρηται, ἀλλ´ ἐπειδὴ τοῖς

[7, 5]   μὴ ῥᾳδίως τοῖς κύμασιν ὑποσύρεσθαι. Τοῦτο ὅταν ἴδωσιν οἱ ναυτικοὶ τὸ

[7, 1]   κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ἡ ζωή. Διὰ τοῦτο οὐδὲ τιθασσεύεσθαί τι τῶν νηκτῶν

[7, 1]   ὅπερ τοῖς χερσαίοις ἐστὶν ἀὴρ, τοῦτο τῷ πλωτῷ γένει τὸ ὕδωρ.

[7, 3]   καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ ἐπειδὴ δύο κοιλότητες ἀκριβῶς ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι τὸ

Homélie, Chap.
[7, 5]	ἠμελημένον παρὰ Θεοῦ. Πάντα σκοπεύει	ὁ	ἀκοίμητος ὀφθαλμός. Πᾶσι πάρεστιν, ἐκπορίζων
[7, 6]	τὸ τιμιώτατον. ~Ἀκουέτω δὲ καὶ	ὁ	ἀνὴρ τῆς προσηκούσης αὐτῷ παραινέσεως.
[7, 5]	συνέλθητε. Ὁ τῆς φύσεως δεσμὸς,	ὁ	διὰ τῆς εὐλογίας ζυγὸς, ἕνωσις
[7, 3]	διὰ τοῦτο καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη.	Ὁ	δίκαιος ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ Ἰακώβ.
[7, 4]	διότι ἐπ´ ὀλίγον αὐτῇ προσδιατρίβων	ὁ	ἥλιος, οὐκ ἐξάγει αὐτῆς ὅλον
[7, 5]	ταῦτα τὸν ἐχῖνον ἐδίδαξεν, ἀλλ´	ὁ	θαλάσσης καὶ ἀνέμων Κύριος καὶ
[7, 5]	ἐγὼ τῶν παραλίων τινὸς, ὅτι	ὁ	θαλάσσιος ἐχῖνος, τὸ μικρὸν παντελῶς
[7, 6]	καὶ ταύτης νεκρᾶς, καὶ λαγωὸς	ὁ	θαλάσσιος, οὐχ ἧττόν ἐστι φοβερὰ,
[7, 1]	ζʹ Περὶ ἑρπετῶν. ~Καὶ εἶπεν	ὁ	Θεὸς, ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ
[7, 5]	ἐχῖνον ἔξω τῆς ἑαυτοῦ ἐπισκοπῆς	ὁ	Θεὸς οὐκ ἀφῆκε, τὰ σὰ
[7, 6]	παιδαγωγοῦντα ἡμῶν τὸ ῥᾴθυμον. Ἐποίησεν	ὁ	Θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα.
[7, 3]	κατεδικάσθη. Ὁ δίκαιος ἄπλαστος, ὁποῖος	ὁ	Ἰακώβ. Διὰ τοῦτο Κατοικίζει Κύριος
[7, 5]	αἱρετὸν αὐτῷ καὶ τὸ φευκτὸν	ὁ	ἰχθὺς, τί ἐροῦμεν ἡμεῖς οἱ
[7, 3]	φυγεῖν τῶν κακούργων τὴν μίμησιν.	Ὁ	καρκῖνος τῆς σαρκὸς ἐπιθυμεῖ τοῦ
[7, 4]	ἐπὶ τὸν Εὔξεινον ῥέοντας. Τίς	ὁ	κινῶν; ποῖον πρόσταγμα βασιλέως; ποῖα
[7, 3]	χρήσιμον ἀποτέτακται. Οὗτος μὲν γὰρ	ὁ	κόλπος τάδε τινὰ γένη τῶν
[7, 6]	Οὕτω σε διὰ πάντων ἐγρηγορέναι	ὁ	κτίστης βούλεται, ἵν´ ἐν τῇ
[7, 3]	τοιαῦτα ἤθη λύκους ἅρπαγας ὀνομάζει	ὁ	Κύριος, ἐν ἐνδύμασι προβάτων προφαινομένους.
[7, 4]	πάντες ὑποστρέφουσιν οἴκαδε. Καὶ τίς	ὁ	λόγος, ἀκούσωμεν παρὰ τῶν σιωπώντων.
[7, 6]	θάλασσαν δραπετεύσει. Ἔοικε δέ μοι	ὁ	λόγος ἐμπεσὼν εἰς τὰ μυρία
[7, 6]	ὅσα κατὰ τὴν ἑσπέραν ἐπῆλθεν	ὁ	λόγος· καὶ ταῖς περὶ τούτων
[7, 5]	τῷ ἰοβόλῳ. Τί βούλεταί μοι	ὁ	λόγος; Ὅτι κἂν τραχὺς ᾖ
[7, 3]	τῶν ἰχθύων οἱ πλεῖστοι, καὶ	ὁ	μικρότερος παρ´ ἐκείνοις βρῶμά ἐστι
[7, 1]	οἰκείων βλαστημάτων κόσμον· ἀπέλαβε δὲ	ὁ	οὐρανὸς τῶν ἄστρων τὰ ἄνθη,
[7, 3]	δίωκε δὲ ἀλήθειαν, εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα.	Ὁ	ὄφις ποικίλος· διὰ τοῦτο καὶ
[7, 1]	αἰτία δήλη. Ὅτι ἡμῖν μὲν	ὁ	πνεύμων ἔγκειται, ἀραιὸν καὶ πολύπορον
[7, 6]	ἅλας τὸ ὕδωρ πήγνυται· πῶς	ὁ	πολυτίμητος λίθος τὸ κουράλλιον χλόη
[7, 4]	φέρεται. Ἐκ τούτου προτιμότερος αὐτοῖς	ὁ	Πόντος τῶν λοιπῶν ἐστι κόλπων,
[7, 3]	τῶν πλησίον ἀπέχεσθαι. Τοιοῦτός ἐστιν	ὁ	πρὸς τὸν ἀδελφὸν πορευόμενος δόλῳ,
[7, 5]	ᾖ κἂν ἄγριος τὸ ἦθος	ὁ	σύνοικος, ἀνάγκη φέρειν τὴν ὁμόζυγα,
[7, 4]	συνθήματι πάντες ἀπαίρουσιν. Ἐπειδὰν γὰρ	ὁ	τεταγμένος καιρὸς τῆς κυήσεως καταλάβῃ,
[7, 5]	τινα ὠφέλειαν· τί ἐρεῖς σὺ	ὁ	τῇ ἀργίᾳ συζῶν; Ἀργία δὲ,
[7, 3]	τί διαφέρει τοῦ τελευταίου ἰχθύος	ὁ	τῇ λαιμάργῳ φιλοπλουτίᾳ τοῖς ἀπληρώτοις
[7, 5]	ἀλλήλοις πρὸς κοινωνίαν γάμου συνέλθητε.	Ὁ	τῆς φύσεως δεσμὸς, ὁ διὰ
[7, 6]	τεκμαιρόμενοι, ἀγνοοῦσι πολλάκις ὅσον διέδραμον.	Ὃ	δὴ καὶ περὶ ἡμᾶς ἔοικε
[7, 1]	ἔγκειται, ἀραιὸν καὶ πολύπορον σπλάγχνον,	ὃ	διὰ τῆς τοῦ θώρακος διαστολῆς
[7, 4]	ὀλίγας ἀκτὰς καὶ ὑποδρομὰς ἔχουσα.	Διὸ	καὶ ἐκ πυθμένος οἱ ἄνεμοι
[7, 3]	τῆς σαρκὸς ἡ φύσις κατησφαλίσατο.	Διὸ	καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ ἐπειδὴ
[7, 1]	νηκτῶν πρὸς τὸ ὕδωρ συγγένειαν,	διὸ	μικρὸν οἱ ἰχθύες χωρισθέντες τοῦ
[7, 2]	τὴν ὁμοιότητα τῆς φύσεως προσεγγίζουσιν.	Ἄλλο	γένος τὸ τῶν ὠοτοκούντων, καὶ
[7, 2]	αἱ μυρίαι τῶν ὀστρέων διαφοραί.	Ἄλλο	πάλιν παρὰ ταῦτα γένος, τὰ
[7, 3]	Τί οὖν ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι	ἄλλο	τι ποιοῦμεν ἐν τῇ καταδυναστείᾳ
[7, 2]	γένος τὸ τῶν ὠοτοκούντων, καὶ	ἄλλο	τὸ τῶν ζωοτοκούντων. Ζωοτοκεῖ δὲ
[7, 2]	τε καὶ μεγάλα τὸ πρῶτον	ἐκεῖνο	πρόσταγμα καὶ ἡ ἄφατος ἐκείνη
[7, 4]	Γλυκύτερον γὰρ τῆς λοιπῆς θαλάσσης	ἐκεῖνο	τὸ ὕδωρ, διότι ἐπ´ ὀλίγον
[7, 4]	καὶ ἀποδημητικοὶ τῶν ἰχθύων, ὥσπερ	ἀπὸ	κοινοῦ βουλευτηρίου πρὸς τὴν ὑπερορίαν
[7, 5]	ἡμῖν τοῦ καλοῦ, καὶ ἀλλοτρίωσιν	ἀπὸ	τῶν βλαβερῶν ὑποδεικνὺς ἐγκατέσπαρται. Οὐκ
[7, 2]	νεαροὺς ἔτι τοὺς σκύμνους, διαπτοηθέντας	ὑπὸ	αἰτίας τινὸς, λέγεται πάλιν τῇ
[7, 4]	Ἀλλὰ καὶ ψυχρὰ, χειμῶνος ὥρᾳ,	ὑπὸ	πολλῶν καὶ μεγάλων ποταμῶν πληρουμένη.
[7, 3]	ἐλάττονος κρατήσαντα ἑτέρου γενέσθαι θήραμα,	ὑπὸ	τὴν μίαν ἄγονται γαστέρα τοῦ
[7, 6]	καὶ ταῖς περὶ τούτων ἐννοίαις	ὑπὸ	τοῦ ὕπνου καταληφθέντες, τῆς μεθημερινῆς
[7, 5]	ἰδίας αὐτῶν σωτηρίας, καὶ οἶδε	τὸ	αἱρετὸν αὐτῷ καὶ τὸ φευκτὸν
[7, 4]	ἐρήμην νήσων, ᾗ μηδεμία πρὸς	τὸ	ἀντιπέρας ἀντικαθέστηκεν ἤπειρος. Διόπερ ἄπλους
[7, 3]	ὀστράκου γίνεται. Ἀρραγεῖ γὰρ ἑρκίῳ	τὸ	ἁπαλὸν τῆς σαρκὸς ἡ φύσις
[7, 6]	ἀκτὰς, οὐδὲ αἰγιαλοὺς διατρίβει, ἀλλὰ	τὸ	Ἀτλαντικὸν λεγόμενον πέλαγος ἐνοικεῖ. Τοιαῦτά
[7, 3]	καὶ πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου. Ὅρα μὴ	τὸ	αὐτό σε πέρας τῶν ἰχθύων
[7, 4]	πρακτέον ὑποδεικνύντα. Βαδίσωμεν, φασὶν, ἐπὶ	τὸ	βόρειον πέλαγος. Γλυκύτερον γὰρ τῆς
[7, 2]	τινα τῆς φύσεως, προβληθῆναι κελεύει·	τὸ	δὲ πλῆθος αὐτῶν ἐν τῇ
[7, 1]	μόνον καὶ ὁρμὴ τοῦ θελήματος·	τὸ	δὲ τῆς ἐν τῷ προστάγματι
[7, 4]	τῶν χωρίων ἐπείγονται, καὶ φυγόντες	τὸ	δυσήνεμον τῶν ἀρκτῴων, τοῖς ἐπ´
[7, 3]	φύσεως ἴσως καὶ δικαίως κατὰ	τὸ	ἑκάστου χρειῶδες τὴν δίαιταν ἑκάστοις
[7, 3]	διακωλύει τὴν σύμπτυξιν, καὶ εὑρίσκεται	τὸ	ἐλλεῖπον τῆς δυνάμεως διὰ τῆς
[7, 3]	ἀπ´ αὐτῶν φυλάξασθαι βλάβην, διὰ	τὸ	ἐν τῷ προσχήματι τῆς φιλίας
[7, 1]	θώρακος διαστολῆς τὸν ἀέρα δεχόμενον,	τὸ	ἔνδον ἡμῶν θερμὸν διαρριπίζει καὶ
[7, 1]	ὁμοῦ τῷ προστάγματι τῆς πρὸς	τὸ	ζῳογονεῖν ἐπιτηδειότητος ἐγγενομένης τοῖς ὕδασιν.
[7, 5]	κἂν τραχὺς ᾖ κἂν ἄγριος	τὸ	ἦθος ὁ σύνοικος, ἀνάγκη φέρειν
[7, 3]	θήραμα τῷ πανούργῳ. Τοιοῦτοί εἰσι	τὸ	ἦθος οἱ τὰς ἀεὶ κρατούσας
[7, 2]	ὕδατα κατὰ γένος. Ἕτερον γένος	τὸ	κητῶδες, καὶ τὸ τῶν λεπτῶν
[7, 6]	πήγνυται· πῶς ὁ πολυτίμητος λίθος	τὸ	κουράλλιον χλόη μέν ἐστιν ἐν
[7, 6]	Κυρίου, ᾧ ἡ δόξα καὶ	τὸ	κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
[7, 4]	τοῖς μεγίστοις τῶν ὀρῶν κατὰ	τὸ	μέγεθος ἐοικότα, ὡς οἱ τεθεαμένοι
[7, 5]	ἡμεῖς δὲ ἐκ τῆς πρὸς	τὸ	μέλλον ἀνελπιστίας δι´ ἡδονῆς βοσκηματώδους
[7, 1]	δένδρα κἂν ζῆν λέγηται διὰ	τὸ	μετέχειν τῆς θρεπτικῆς καὶ αὐξητικῆς
[7, 5]	σαλεύει, κατεχόμενος τῷ βάρει πρὸς	τὸ	μὴ ῥᾳδίως τοῖς κύμασιν ὑποσύρεσθαι.
[7, 1]	προστάγματι, τό τε μέγα καὶ	τὸ	μικρὸν μεταλαγχάνει τοῦ εἶναι. Ἐξαγαγέτω
[7, 5]	τινὸς, ὅτι ὁ θαλάσσιος ἐχῖνος,	τὸ	μικρὸν παντελῶς καὶ εὐκαταφρόνητον ζῷον,
[7, 6]	ἡπλωμένοις ἱστίοις ἐξ οὐρίας φερόμενα	τὸ	μικρότατον ἰχθύδιον ἡ ἐχενηῒς οὕτω
[7, 1]	καρκῖνοι) ἀλλ´ οὖν προηγούμενον ἔχει	τὸ	νηκτικόν. Διὰ τοῦτο, Ἐξαγαγέτω τὰ
[7, 1]	Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετά. Πᾶν	τὸ	νηκτικὸν κἂν τῇ ἐπιφανείᾳ τοῦ
[7, 3]	δύο κοιλότητες ἀκριβῶς ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι	τὸ	ὄστρεον περιπτύσσονται, ἀναγκαίως ἄπρακτοί εἰσιν
[7, 3]	καὶ ἐν ἀσθενεῖ ζῴῳ πολὺ	τὸ	πανοῦργον καὶ ἐπίβουλον καταμαθὼν, βούλομαί
[7, 3]	ἐν ἐνδύμασι προβάτων προφαινομένους. Φεῦγε	τὸ	παντοδαπὸν καὶ πολλαπλοῦν τοῦ τρόπου·
[7, 3]	μετεχόντων. Ἐγὼ δέ σε βούλομαι	τὸ	ποριστικὸν καὶ εὐμήχανον τῶν καρκίνων
[7, 4]	αὐτῆς ὅλον διὰ τῆς ἀκτῖνος	τὸ	πότιμον. Χαίρει δὲ τοῖς γλυκέσι
[7, 4]	φύσεως νόμον ἰσχυρῶς ἐνιδρυμένον, καὶ	τὸ	πρακτέον ὑποδεικνύντα. Βαδίσωμεν, φασὶν, ἐπὶ
[7, 2]	ὁμοίως μικρά τε καὶ μεγάλα	τὸ	πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα καὶ ἡ
[7, 6]	θαύματος. Ἄλλα φοβερὰ, παιδαγωγοῦντα ἡμῶν	τὸ	ῥᾴθυμον. Ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ
[7, 6]	αἴσθησιν. Ἀλλ´ εἰ καὶ φιλήκοον	τὸ	σεμνὸν τοῦτο θέατρον, καὶ γλυκεῖα
[7, 5]	Τοῦτο ὅταν ἴδωσιν οἱ ναυτικοὶ	τὸ	σημεῖον, ἴσασι τὴν προσδοκωμένην βιαίαν
[7, 4]	ἐκθρέψαι τὰ ἔκγονα. Ἐπειδὰν δὲ	τὸ	σπουδαζόμενον ἀρκούντως ἐκπληρωθῇ, πάλιν πανδημεὶ
[7, 1]	γένος, καὶ πετεινὰ πετόμενα κατὰ	τὸ	στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ κατὰ γένος.
[7, 1]	δυνάμει, καὶ τῷ ἴσῳ προστάγματι,	τό	τε μέγα καὶ τὸ μικρὸν
[7, 6]	αἰδοῖ τῆς ἑνώσεως; Ἢ τάχα	τὸ	τῆς ἐχίδνης ὑπόδειγμα καὶ ἑτέρως
[7, 6]	ἐξεμεῖ, αἰδουμένη τὸν γάμον· σὺ	τὸ	τῆς ψυχῆς ἀπηνὲς καὶ ἀπάνθρωπον
[7, 6]	τοῦ σώματος καταναγκάζει ἀσθένεια, καὶ	τὸ	τῆς ὥρας ὀψέ· ἐπεὶ πολλὰ
[7, 5]	μέλος ἤδη σὸν, καὶ μελῶν	τὸ	τιμιώτατον. ~Ἀκουέτω δὲ καὶ ὁ
[7, 3]	σωφρονοῦσι προτιμοτέρα. Οὐκ ἂν παρέλθοιμι	τὸ	τοῦ πολύποδος δολερὸν καὶ ἐπίκλοπον,
[7, 2]	τὸ τῶν ὠοτοκούντων, καὶ ἄλλο	τὸ	τῶν ζωοτοκούντων. Ζωοτοκεῖ δὲ τὰ
[7, 2]	Ἕτερον γένος τὸ κητῶδες, καὶ	τὸ	τῶν λεπτῶν ἰχθύων ἕτερον. Πάλιν
[7, 2]	τῆς φύσεως προσεγγίζουσιν. Ἄλλο γένος	τὸ	τῶν ὠοτοκούντων, καὶ ἄλλο τὸ
[7, 4]	γὰρ τῆς λοιπῆς θαλάσσης ἐκεῖνο	τὸ	ὕδωρ, διότι ἐπ´ ὀλίγον αὐτῇ
[7, 1]	βραγχίων διαστολὴ καὶ ἐπίπτυξις, δεχομένων	τὸ	ὕδωρ καὶ διιέντων, τὸν τῆς
[7, 1]	ἀὴρ, τοῦτο τῷ πλωτῷ γένει	τὸ	ὕδωρ. Καὶ ἡ αἰτία δήλη.
[7, 6]	θαλάσσης αὐτῆς. Πῶς εἰς ἅλας	τὸ	ὕδωρ πήγνυται· πῶς ὁ πολυτίμητος
[7, 1]	τὴν φυσικὴν τῶν νηκτῶν πρὸς	τὸ	ὕδωρ συγγένειαν, διὸ μικρὸν οἱ
[7, 1]	ἀπαριθμεῖσθαι, ἢ ταῖς κοτύλαις πειρᾶσθαι	τὸ	ὕδωρ τῆς θαλάσσης ἀπομετρεῖν. Ἐξαγαγέτω
[7, 1]	ἐπινήχηται, κἂν διὰ βάθους τέμνῃ	τὸ	ὕδωρ, τῆς τῶν ἑρπηστικῶν ἐστι
[7, 2]	ἐκτρέφουσιν ἑαυτῶν τὰ ἔκγονα· ἀλλὰ	τὸ	ὕδωρ ὑποδεξάμενον ἐκπεσὸν τὸ ὠὸν,
[7, 5]	οἶδε τὸ αἱρετὸν αὐτῷ καὶ	τὸ	φευκτὸν ὁ ἰχθὺς, τί ἐροῦμεν
[7, 5]	ἕνωσις ἔστω τῶν διεστώτων. Ἔχιδνα,	τὸ	χαλεπώτατον τῶν ἑρπετῶν, πρὸς γάμον
[7, 3]	ὁροθεσίοις διῄρηται· καὶ αὐτομάτως ἑκάστῳ	τὸ	χρήσιμον ἀποτέτακται. Οὗτος μὲν γὰρ
[7, 6]	ἐλύτροις τῶν ὀστρέων ἐγκείμενα. Πόθεν	τὸ	χρυσοῦν ἔριον αἱ πίνναι τρέφουσιν,
[7, 2]	ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὑποδεξάμενον ἐκπεσὸν	τὸ	ὠὸν, ζῷον ἐποίησεν. Καὶ ἑκάστῳ
[7, 6]	οὐδεὶς τῶν ἀνθοβάφων μέχρι νῦν	ἐμιμήσατο	Πόθεν αἱ κόχλοι τοῖς βασιλεῦσι
[7, 3]	ἁπαλὸν τῆς σαρκὸς ἡ φύσις	κατησφαλίσατο.	Διὸ καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ
[7, 1]	τῶν παρελθόντων. Οὕτω πᾶν ὕδωρ	ἠπείγετο	τῷ δημιουργικῷ προστάγματι ὑπουργεῖν· καὶ
[7, 2]	μὴ ὀξέως κατατεμνομένη τῇ γαστρὶ	παρεπέμπετο,	ἐν τῇ λεπτοποιήσει διαφορεῖσθαι παρὰ
[7, 6]	αἰτήσωμεν τῶν λειπομένων τὴν πλήρωσιν.	Γένοιτο	δὲ ὑμῖν καὶ ἐν τῇ
[7, 4]	Οἵγε μεταίρομεν ὅρια αἰώνια, ἃ	ἔθεντο	οἱ πατέρες ἡμῶν. Παρατεμνόμεθα γῆν,
[7, 1]	ἐμπίδες καὶ κώνωπες ἐξ αὐτῶν	ἀπεζέννυντο	δηλονότι. Τὰ γὰρ ἔτι καὶ
[7, 3]	πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου. Ὅρα μὴ τὸ	αὐτό	σε πέρας τῶν ἰχθύων ἐκδέξηται,
[7, 1]	τέλμασι τοῦ ὕδατος ἦν, οὐδὲ	τοῦτο	ἀργὸν, οὐδὲ ἄμοιρον τῆς κατὰ
[7, 1]	προηγούμενον ἔχει τὸ νηκτικόν. Διὰ	τοῦτο,	Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετά. Ἐν
[7, 4]	καὶ μεγάλων ποταμῶν πληρουμένη. Διὰ	τοῦτο	ἐφ´ ὅσον μέτριον ἀπολαύσαντες αὐτῆς
[7, 6]	εἰ καὶ φιλήκοον τὸ σεμνὸν	τοῦτο	θέατρον, καὶ γλυκεῖα δούλων ἀκοαῖς
[7, 3]	ἁπλότητα. Ὁ ὄφις ποικίλος· διὰ	τοῦτο	καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη. Ὁ δίκαιος
[7, 3]	ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ Ἰακώβ. Διὰ	τοῦτο	Κατοικίζει Κύριος μονοτρόπους ἐν οἴκῳ.
[7, 6]	καρίδος καὶ μαινίδος μείζονα, διὰ	τοῦτο	μεγάλα εἴρηται, ἀλλ´ ἐπειδὴ τοῖς
[7, 5]	μὴ ῥᾳδίως τοῖς κύμασιν ὑποσύρεσθαι.	Τοῦτο	ὅταν ἴδωσιν οἱ ναυτικοὶ τὸ
[7, 1]	κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ἡ ζωή. Διὰ	τοῦτο	οὐδὲ τιθασσεύεσθαί τι τῶν νηκτῶν
[7, 1]	ὅπερ τοῖς χερσαίοις ἐστὶν ἀὴρ,	τοῦτο	τῷ πλωτῷ γένει τὸ ὕδωρ.
[7, 3]	καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ ἐπειδὴ	δύο	κοιλότητες ἀκριβῶς ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι τὸ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/06/2009