Homélie, Chap. |
[7, 5] |
ἀνάγκη
φέρειν
τὴν
ὁμόζυγα,
καὶ
|
ἐκ |
μηδεμιᾶς
προφάσεως
καταδέχεσθαι
τὴν
ἕνωσιν
|
[7, 4] |
καὶ
ὑποδρομὰς
ἔχουσα.
Διὸ
καὶ
|
ἐκ |
πυθμένος
οἱ
ἄνεμοι
ῥᾳδίως
αὐτὴν
|
[7, 5] |
τινα
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν,
ἡμεῖς
δὲ
|
ἐκ |
τῆς
πρὸς
τὸ
μέλλον
ἀνελπιστίας |
[7, 4] |
πολλάκις,
καὶ
πόρρω
θαλάσσης
φέρεται.
|
Ἐκ |
τούτου
προτιμότερος
αὐτοῖς
ὁ
Πόντος |
[7, 6] |
βλάβας
ἀποδιδράσκῃς.
Ἀλλὰ
γὰρ
ἀναδραμόντες
|
ἐκ |
τῶν
βυθῶν,
ἐπὶ
τὴν
ἤπειρον |
[7, 5] |
τὴν
παρουσίαν
σημήνασα
ἐκκαλεῖται
αὐτὴν
|
ἐκ |
τῶν
βυθῶν
πρὸς
γαμικὴν
συμπλοκήν. |
[7, 1] |
μὲν
γὰρ
ἡ
γῆ
τὸν
|
ἐκ |
τῶν
οἰκείων
βλαστημάτων
κόσμον·
ἀπέλαβε |
[7, 3] |
πάσης
ἀπολαύσεως
τοῖς
σωφρονοῦσι
προτιμοτέρα.
|
Οὐκ |
ἂν
παρέλθοιμι
τὸ
τοῦ
πολύποδος |
[7, 4] |
Θεοῦ,
καὶ
ἄνθρωποι
σωτηρίων
διδαγμάτων
|
οὐκ |
ἀνεχόμεθα.
Μὴ
καταφρόνει
τῶν
ἰχθύων, |
[7, 4] |
διὰ
τῶν
μικροτάτων
διήκουσαν.
Ἰχθὺς
|
οὐκ |
ἀντιλέγει
νόμῳ
Θεοῦ,
καὶ
ἄνθρωποι |
[7, 3] |
ἀδίκων
διεξελθόντες,
τὴν
τελευταίαν
τιμωρίαν
|
οὐκ |
ἀποδρασόμεθα.
Ἤδη
δὲ
καὶ
ἐν
|
[7, 6] |
τῆς
ψυχῆς
ἀπηνὲς
καὶ
ἀπάνθρωπον
|
οὐκ
|
ἀποτίθεσαι
αἰδοῖ
τῆς
ἑνώσεως;
Ἢ |
[7, 5] |
τῆς
ἑαυτοῦ
ἐπισκοπῆς
ὁ
Θεὸς
|
οὐκ |
ἀφῆκε,
τὰ
σὰ
οὐκ
ἐπισκοπεῖ; |
[7, 5] |
ἀπὸ
τῶν
βλαβερῶν
ὑποδεικνὺς
ἐγκατέσπαρται.
|
Οὐκ |
ἀφίσταμαι
τῶν
θαλασσίων
ὑποδειγμάτων,
ἐπειδὴ |
[7, 1] |
ῥήμασι
τί
παρεῖται
γένος;
τί
|
οὐκ
|
ἐμπεριείληπται
τῷ
προστάγματι
τῆς
δημιουργίας; |
[7, 4] |
ὀλίγον
αὐτῇ
προσδιατρίβων
ὁ
ἥλιος,
|
οὐκ |
ἐξάγει
αὐτῆς
ὅλον
διὰ
τῆς |
[7, 6] |
Θεὸς
τὰ
κήτη
τὰ
μεγάλα.
|
Οὐκ
|
ἐπειδὴ
καρίδος
καὶ
μαινίδος
μείζονα, |
[7, 3] |
τὴν
ἐπιτηδείαν
ἑαυτοῖς
διανειμάμενα
χώραν,
|
οὐκ |
ἐπεμβαίνει
ἀλλήλοις,
ἀλλὰ
τοῖς
οἰκείοις |
[7, 5] |
Θεὸς
οὐκ
ἀφῆκε,
τὰ
σὰ
|
οὐκ |
ἐπισκοπεῖ;
Οἱ
ἄνδρες,
ἀγαπᾶτε
τὰς |
[7, 2] |
τὰς
διαδοχὰς
ἑκάστου
γένους
διαφοραί.
|
Οὐκ |
ἐπωάζουσιν
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
ἰχθύων |
[7, 3] |
καὶ
εὐρύχωρος·
ἐκεῖ
ἑρπετὰ,
ὧν
|
οὐκ
|
ἔστιν
ἀριθμός·
ζῷα
μικρὰ
μετὰ |
[7, 4] |
τὴν
μακρὰν
ταύτην
ἀποδημίαν
στελλόμεθα.
|
Οὐκ |
ἔχουσιν
ἴδιον
λόγον,
ἔχουσι
δὲ |