HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (VII)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

η = 75 formes différentes pour 151 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Homélie, Chap.

[7, 3]   ἐκδέξηται, ἄγκιστρόν που, ἢ κύρτος, ἢ δίκτυον. Πάντως γὰρ καὶ ἡμεῖς

[7, 2]   τῶν ἡμιόνων ἐπὶ τῆς χέρσου, ἢ καί τινων ὀρνίθων ἐπιπλοκαὶ παραχαρασσόντων

[7, 3]   τῶν ἰχθύων ἐκδέξηται, ἄγκιστρόν που, ἢ κύρτος, ἢ δίκτυον. Πάντως γὰρ

[7, 4]   οὖν ἕκαστον γένος, ὥσπερ πόλεσιν ἢ κώμαις τισὶν ἢ πατρίσιν ἀρχαίαις,

[7, 4]   ὥσπερ πόλεσιν ἢ κώμαις τισὶν ἢ πατρίσιν ἀρχαίαις, τοῖς ἀποτεταγμένοις αὐτοῖς

[7, 1]   ἐστὶ καὶ κύματα πελάγους ἀπαριθμεῖσθαι, ἢ ταῖς κοτύλαις πειρᾶσθαι τὸ ὕδωρ

[7, 6]   οὐκ ἀποτίθεσαι αἰδοῖ τῆς ἑνώσεως; Ἢ τάχα τὸ τῆς ἐχίδνης ὑπόδειγμα

[7, 2]   τοῖς ἰοβόλοις μᾶλλον τῶν ἑρπετῶν, ἢ τοῖς ἰχθύσι κατὰ τὴν ὁμοιότητα

[7, 5]   ὁ λόγος; Ὅτι κἂν τραχὺς ᾖ κἂν ἄγριος τὸ ἦθος ὁ

[7, 3]   ἐπιθυμεῖ τοῦ ὀστρέου· ἀλλὰ δυσάλωτος ἡ ἄγρα αὐτῷ διὰ τὴν περιβολὴν

[7, 1]   πλωτῷ γένει τὸ ὕδωρ. Καὶ ἡ αἰτία δήλη. Ὅτι ἡμῖν μὲν

[7, 2]   τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα καὶ ἡ ἄφατος ἐκείνη παρήγαγε δύναμις. Πολλαὶ

[7, 4]   παρὰ τῶν σιωπώντων. Ἐπιπόλαιος, φασὶν, ἡ βορεινὴ θάλασσα, καὶ ὑπτία προκειμένη

[7, 1]   τὴν λῆξιν. Ἀπέλαβε μὲν γὰρ ἡ γῆ τὸν ἐκ τῶν οἰκείων

[7, 5]   τῶν βυθῶν πρὸς γαμικὴν συμπλοκήν. Ἡ δὲ ὑπακούει, καὶ ἑνοῦται τῷ

[7, 2]   ζῷον ἐποίησεν. Καὶ ἑκάστῳ γένει ἡ διαδοχὴ ἀπαράλλακτος καὶ ἀνεπίμικτος πρὸς

[7, 6]   μείζοσι τοῖς κατ´ ἤπειρον παραδόξοις ἡ διάνοια ἡμῶν ἐντυχοῦσα, πάλιν κατὰ

[7, 6]   οὐρίας φερόμενα τὸ μικρότατον ἰχθύδιον ἡ ἐχενηῒς οὕτω ῥᾳδίως ἵστησιν, ὥστε

[7, 6]   ἀνὴρ τῆς προσηκούσης αὐτῷ παραινέσεως. Ἡ ἔχιδνα τὸν ἰὸν ἐξεμεῖ, αἰδουμένη

[7, 1]   ἰδία φύσις, δίαιτα κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ἡ ζωή. Διὰ τοῦτο οὐδὲ τιθασσεύεσθαί

[7, 3]   Κύριος μονοτρόπους ἐν οἴκῳ. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος·

[7, 1]   καὶ κατὰ φύσιν γενῶν. Καὶ ἡ θάλασσα τὰ παντοδαπὰ γένη τῶν

[7, 3]   διὰ τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος. Αὕτη ἡ κακία τῶν μήτε λόγου μήτε

[7, 6]   ὑμῖν λέγειν, Ἐγὼ καθεύδω, καὶ ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ, μελετῶσα νυκτὸς

[7, 1]   εὐθὺς ἐνεργὸν καὶ κινουμένην ἀπέδειξεν ἡ μεγάλη καὶ ἄφατος τοῦ Θεοῦ

[7, 3]   ἐν οἴκῳ. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος· ἐκεῖ ἑρπετὰ,

[7, 1]   πτερύγια καὶ οἷς μή ἐστιν; Ἡ μὲν φωνὴ τοῦ προστάγματος μικρὰ,

[7, 2]   τὰ μαλάκια οὕτω προσαγορευθέντα, ὅσων ἡ σὰρξ ἁπαλὴ καὶ χαύνη· πολύποδες,

[7, 6]   μοιχεία τίς ἐστι τῆς φύσεως ἡ τῆς ἐχίδνης καὶ τῆς μυραίνης

[7, 2]   ἵνα μὴ τῇ χρονίᾳ μασήσει ἡ τροφὴ διαρρέῃ· ἔμελλε γὰρ, εἰ

[7, 1]   διαρριπίζει καὶ ἀναψύχει· ἐκείνοις δὲ ἡ τῶν βραγχίων διαστολὴ καὶ ἐπίπτυξις,

[7, 6]   τῷ ὀστρέῳ τὸν βαρύτιμον μαργαρίτην ἡ φύσις ἐνέθηκεν. Ἃ γὰρ ἐπιθυμοῦσι

[7, 3]   ἑρκίῳ τὸ ἁπαλὸν τῆς σαρκὸς ἡ φύσις κατησφαλίσατο. Διὸ καὶ ὀστρακόδερμον

[7, 6]   Ἐνταῦθά με στῆναι τοῦ λόγου ἥ τε τοῦ σώματος καταναγκάζει ἀσθένεια,

[7, 4]   κατείληφε θάλασσαν, τὴν ἐρήμην νήσων, ᾗ μηδεμία πρὸς τὸ ἀντιπέρας ἀντικαθέστηκεν

[7, 4]   ὁ τεταγμένος καιρὸς τῆς κυήσεως καταλάβῃ, ἄλλοι ἀπ´ ἄλλων κόλπων μεταναστάντες,

[7, 3]   ἐστι τοῦ μείζονος. Κἄν ποτε συμβῇ τὸν τοῦ ἐλάττονος κρατήσαντα ἑτέρου

[7, 1]   λῆξιν. Ἀπέλαβε μὲν γὰρ ἡ γῆ τὸν ἐκ τῶν οἰκείων βλαστημάτων

[7, 5]   ζωὴν ἀναλίσκομεν. Ἰχθὺς τοσαῦτα διαμείβει πελάγη ὑπὲρ τοῦ εὕρασθαί τινα ὠφέλειαν·

[7, 4]   καὶ τούτων ἀλογώτερος ᾖς, τῇ διαταγῇ τοῦ κτίσαντος ἀνθιστάμενος. Ἄκουε τῶν

[7, 6]   ἀγνοοῦσι πολλάκις ὅσον διέδραμον. Ὃ δὴ καὶ περὶ ἡμᾶς ἔοικε γεγενῆσθαι,

[7, 3]   τὰς πτύχας ἑαυτοῦ διαπλώσαντα, τότε δὴ λάθρᾳ ψηφῖδα παρεμβαλὼν, διακωλύει τὴν

[7, 3]   τὴν τελευταίαν τιμωρίαν οὐκ ἀποδρασόμεθα. Ἤδη δὲ καὶ ἐν ἀσθενεῖ ζῴῳ

[7, 4]   αὐτοῖς τῆς θαλάσσης μέρεσιν ἐναυλίζεται. Ἤδη δέ τινες καὶ ἀποδημητικοὶ τῶν

[7, 5]   Τραχὺς καὶ δυσάρεστος; Ἀλλὰ μέλος ἤδη σὸν, καὶ μελῶν τὸ τιμιώτατον.

[7, 3]   καρκίνου. Τί οὖν ποιεῖ; Ὅταν ἴδῃ ἐν ἀπηνέμοις χωρίοις μεθ´ ἡδονῆς

[7, 4]   ἀνεχόμεθα. Μὴ καταφρόνει τῶν ἰχθύων, ἐπειδὴ ἄφωνα καὶ ἄλογα παντελῶς, ἀλλὰ

[7, 3]   Διὸ καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ ἐπειδὴ δύο κοιλότητες ἀκριβῶς ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι

[7, 6]   τὰ κήτη τὰ μεγάλα. Οὐκ ἐπειδὴ καρίδος καὶ μαινίδος μείζονα, διὰ

[7, 5]   Οὐκ ἀφίσταμαι τῶν θαλασσίων ὑποδειγμάτων, ἐπειδὴ ταῦτα ἡμῖν πρόκειται εἰς ἐξέτασιν.

[7, 6]   διὰ τοῦτο μεγάλα εἴρηται, ἀλλ´ ἐπειδὴ τοῖς μεγίστοις ὄρεσι τῷ ὄγκῳ

[7, 5]   τοῖς πλέουσι γίνεται. Ὃς ὅταν προΐδῃ ταραχὴν ἐξ ἀνέμων, ψηφῖδά τινα

[7, 2]   τῶν ζωοτοκούντων. Ζωοτοκεῖ δὲ τὰ γαλεώδη καὶ οἱ κυνίσκοι, καὶ ἁπαξαπλῶς

[7, 1]   τούτοις ἔνι τὰ πελάγια, τὰ αἰγιαλώδη, τὰ βύθια, τὰ πετρώδη, τὰ

[7, 1]   τὰ αἰγιαλώδη, τὰ βύθια, τὰ πετρώδη, τὰ ἀγελαῖα, τὰ σποραδικὰ, τὰ

[7, 2]   ὅταν αὐξάνεσθαι αὐτὰ καὶ πληθύνεσθαι δέῃ. Ἄλλου γένους ἐστὶ τὰ ὀστρακόδερμα

[7, 2]   τῇ χρονίᾳ μασήσει ἡ τροφὴ διαρρέῃ· ἔμελλε γὰρ, εἰ μὴ ὀξέως

[7, 6]   οἰκοδομεῖσθαι τὴν Ἐκκλησίαν. Καταστελλέσθω τὰ πάθη τῶν ἀκολάστων, καὶ ἐγγείοις καὶ

[7, 3]   τὴν πονηρίαν κατακεκρύφθαι. Τὰ τοιαῦτα ἤθη λύκους ἅρπαγας ὀνομάζει ὁ Κύριος,

[7, 1]   τῇ συζυγίᾳ τῶν μεγάλων φωστήρων κατεκοσμήθη. Λειπόμενον ἦν καὶ τοῖς ὕδασι

[7, 1]   ὁ οὐρανὸς τῶν ἄστρων τὰ ἄνθη, καὶ οἱονεὶ διδύμων ὀφθαλμῶν βολαῖς

[7, 6]   ἁλουργίδας χαρίζονται, αἳ καὶ τὰ ἄνθη τῶν λειμώνων τῇ εὐχροίᾳ παρέδραμον.

[7, 3]   ποικίλος· διὰ τοῦτο καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη. Ὁ δίκαιος ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ

[7, 6]   τί δὲ οὐχὶ τῶν πολυτελῶν ἐχαρίσθη τῷ βίῳ; Τὰ μὲν εἰς

[7, 6]   ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸν ἀέρα ἐξενεχθῇ, πρὸς λίθου στερρότητα μεταπήγνυται· πόθεν

[7, 4]   Ἐπειδὰν δὲ τὸ σπουδαζόμενον ἀρκούντως ἐκπληρωθῇ, πάλιν πανδημεὶ πάντες ὑποστρέφουσιν οἴκαδε.

[7, 1]   ἂν τὰ γένη τις ἐξαριθμήσασθαι δυνηθείη, τούτων τὴν ζωὴν εὐθὺς ἐνεργὸν

[7, 3]   ὁποίᾳ ποτ´ ἂν ἑκάστοτε πέτρᾳ περιπλακῇ, τὴν ἐκείνης ὑπέρχεται χρόαν. Ὥστε

[7, 5]   ἄγριος τὸ ἦθος ὁ σύνοικος, ἀνάγκη φέρειν τὴν ὁμόζυγα, καὶ ἐκ

[7, 6]   τῆς ἐχίδνης καὶ τῆς μυραίνης ἐπιπλοκή. Διδαχθήτωσαν οὖν οἱ τοῖς ἀλλοτρίοις

[7, 1]   ἐνεργὸν καὶ κινουμένην ἀπέδειξεν ἡ μεγάλη καὶ ἄφατος τοῦ Θεοῦ δύναμις,

[7, 3]   οἴκῳ. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος· ἐκεῖ ἑρπετὰ, ὧν

[7, 2]   οὕτω προσαγορευθέντα, ὅσων ἡ σὰρξ ἁπαλὴ καὶ χαύνη· πολύποδες, καὶ σηπίαι,

[7, 1]   τὸ ὕδωρ. Καὶ ἡ αἰτία δήλη. Ὅτι ἡμῖν μὲν ὁ πνεύμων

[7, 3]   ὕδατος. ~Τροφὴ δὲ ἰχθύσιν ἄλλοις ἄλλη κατὰ γένος διωρισμένη. Οἱ μὲν

[7, 1]   ἐκείνοις δὲ ἡ τῶν βραγχίων διαστολὴ καὶ ἐπίπτυξις, δεχομένων τὸ ὕδωρ

[7, 3]   πρὸς τὰς ἑκάστοτε χρείας μεθαρμοζόμενοι, μὴ ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἀεὶ προαιρέσεως

[7, 1]   οἷς ἐστι πτερύγια καὶ οἷς μή ἐστιν; Ἡ μὲν φωνὴ τοῦ

[7, 4]   καὶ ἄλογα παντελῶς, ἀλλὰ φοβοῦ μὴ καὶ τούτων ἀλογώτερος ᾖς, τῇ

[7, 4]   ἄνθρωποι σωτηρίων διδαγμάτων οὐκ ἀνεχόμεθα. Μὴ καταφρόνει τῶν ἰχθύων, ἐπειδὴ ἄφωνα

[7, 6]   τοῦ λόγου διὰ τῆς κτίσεως, μὴ λαβεῖν τοῦ πλήθους τῶν εἰρημένων

[7, 6]   ἤγαγε. Καίτοι θαυμάσαιμι ἂν, εἰ μὴ μείζοσι τοῖς κατ´ ἤπειρον παραδόξοις

[7, 2]   τροφὴ διαρρέῃ· ἔμελλε γὰρ, εἰ μὴ ὀξέως κατατεμνομένη τῇ γαστρὶ παρεπέμπετο,

[7, 5]   κατεχόμενος τῷ βάρει πρὸς τὸ μὴ ῥᾳδίως τοῖς κύμασιν ὑποσύρεσθαι. Τοῦτο

[7, 2]   ὀξυτάταις ἀκμαῖς ὀδόντων καταπεπύκνωται, ἵνα μὴ τῇ χρονίᾳ μασήσει ἡ τροφὴ

[7, 3]   ἀνεφάνης, καὶ πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου. Ὅρα μὴ τὸ αὐτό σε πέρας τῶν

[7, 2]   μηρυκίζει τι παρ´ αὐτοῖς, εἰ μὴ τὸν σκάρον μόνον ἱστοροῦσί τινες.

[7, 1]   φωνὴ, ἀλλὰ ῥοπὴ μόνον καὶ ὁρμὴ τοῦ θελήματος· τὸ δὲ τῆς

[7, 2]   τοῖς ἰχθύσι μυρίαι διαφοραὶ κατὰ γένη διῃρημέναι· ὧν καὶ ὀνόματα ἴδια,

[7, 2]   τινων ὀρνίθων ἐπιπλοκαὶ παραχαρασσόντων τὰ γένη. Οὐδὲν παρὰ τοῖς ἰχθύσιν ἐξ

[7, 1]   πάντα σχεδὸν τῶν ἰχθύων τὰ γένη; οὐχ ὅσα λεπιδωτὰ, οὐχ ὅσα

[7, 1]   καὶ ὧν οὐδ´ ἂν τὰ γένη τις ἐξαριθμήσασθαι δυνηθείη, τούτων τὴν

[7, 3]   γὰρ ὁ κόλπος τάδε τινὰ γένη τῶν ἰχθύων βόσκει, κἀκεῖνος ἕτερα·

[7, 3]   καὶ μιμήσασθαι ἄξιον. Πῶς τὰ γένη τῶν ἰχθύων ἕκαστα τὴν ἐπιτηδείαν

[7, 1]   Καὶ ἡ θάλασσα τὰ παντοδαπὰ γένη τῶν πλωτῶν ὤδινε, καὶ οὐδὲ

[7, 2]   καὶ ὀνόματα ἴδια, καὶ τροφὴ παρηλλαγμένη, καὶ σχῆμα καὶ μέγεθος καὶ

[7, 4]   ἡ βορεινὴ θάλασσα, καὶ ὑπτία προκειμένη τῶν ἀνέμων ταῖς βίαις, ὀλίγας

[7, 2]   ἔμελλε γὰρ, εἰ μὴ ὀξέως κατατεμνομένη τῇ γαστρὶ παρεπέμπετο, ἐν τῇ

[7, 3]   ἰχθύσιν ἄλλοις ἄλλη κατὰ γένος διωρισμένη. Οἱ μὲν γὰρ ἰλύϊ τρέφονται·

[7, 1]   τῶν ἰχθύων, ἰδία φύσις, δίαιτα κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ἡ ζωή. Διὰ τοῦτο

[7, 6]   Ἡ ἔχιδνα τὸν ἰὸν ἐξεμεῖ, αἰδουμένη τὸν γάμον· σὺ τὸ τῆς

[7, 4]   ὑπὸ πολλῶν καὶ μεγάλων ποταμῶν πληρουμένη. Διὰ τοῦτο ἐφ´ ὅσον μέτριον

[7, 2]   ἐκεῖνο πρόσταγμα καὶ ἡ ἄφατος ἐκείνη παρήγαγε δύναμις. Πολλαὶ τῶν βίων

[7, 4]   τῶν σιωπώντων. Ἐπιπόλαιος, φασὶν, ἡ βορεινὴ θάλασσα, καὶ ὑπτία προκειμένη τῶν

[7, 1]   ὕδατος ἐπινήχηται, κἂν διὰ βάθους τέμνῃ τὸ ὕδωρ, τῆς τῶν ἑρπηστικῶν

[7, 2]   ὅσων ἡ σὰρξ ἁπαλὴ καὶ χαύνη· πολύποδες, καὶ σηπίαι, καὶ τὰ

[7, 1]   προστάγματος μικρὰ, μᾶλλον δὲ οὐδὲ φωνὴ, ἀλλὰ ῥοπὴ μόνον καὶ ὁρμὴ

[7, 1]   οἷς μή ἐστιν; Ἡ μὲν φωνὴ τοῦ προστάγματος μικρὰ, μᾶλλον δὲ

[7, 6]   εὐφροσύνης καὶ καθεύδοντες ἀπολαύσοιτε, ἵνα ἐξῇ ὑμῖν λέγειν, Ἐγὼ καθεύδω, καὶ

[7, 6]   ὁ πολυτίμητος λίθος τὸ κουράλλιον χλόη μέν ἐστιν ἐν τῇ θαλάσσῃ,

[7, 1]   μᾶλλον δὲ οὐδὲ φωνὴ, ἀλλὰ ῥοπὴ μόνον καὶ ὁρμὴ τοῦ θελήματος·

[7, 6]   χλόη μέν ἐστιν ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸν ἀέρα

[7, 6]   περὶ τῶν φυομένων ἐν τῇ θαλάσσῃ· περὶ θαλάσσης αὐτῆς. Πῶς εἰς

[7, 5]   ὠφέλειαν· τί ἐρεῖς σὺ ὁ τῇ ἀργίᾳ συζῶν; Ἀργία δὲ, κακουργίας

[7, 1]   ὑπέρογκα, τὰ λεπτότατα τῶν ἰχθύων. Τῇ γὰρ αὐτῇ δυνάμει, καὶ τῷ

[7, 2]   γὰρ, εἰ μὴ ὀξέως κατατεμνομένη τῇ γαστρὶ παρεπέμπετο, ἐν τῇ λεπτοποιήσει

[7, 2]   ὑπὸ αἰτίας τινὸς, λέγεται πάλιν τῇ γαστρὶ ὑποδεχόμενα περιστέλλειν. Ἐξαγαγέτω τὰ

[7, 4]   μὴ καὶ τούτων ἀλογώτερος ᾖς, τῇ διαταγῇ τοῦ κτίσαντος ἀνθιστάμενος. Ἄκουε

[7, 1]   ἑρπετά. Πᾶν τὸ νηκτικὸν κἂν τῇ ἐπιφανείᾳ τοῦ ὕδατος ἐπινήχηται, κἂν

[7, 6]   καὶ τὰ ἄνθη τῶν λειμώνων τῇ εὐχροίᾳ παρέδραμον. Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα.

[7, 6]   κουράλλιον χλόη μέν ἐστιν ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸν

[7, 6]   ἄξια περὶ τῶν φυομένων ἐν τῇ θαλάσσῃ· περὶ θαλάσσης αὐτῆς. Πῶς

[7, 3]   ἄνθρωποι ἄλλο τι ποιοῦμεν ἐν τῇ καταδυναστείᾳ τῶν ὑποδεεστέρων; τί διαφέρει

[7, 3]   διαφέρει τοῦ τελευταίου ἰχθύος ὁ τῇ λαιμάργῳ φιλοπλουτίᾳ τοῖς ἀπληρώτοις τῆς

[7, 2]   κατατεμνομένη τῇ γαστρὶ παρεπέμπετο, ἐν τῇ λεπτοποιήσει διαφορεῖσθαι παρὰ τοῦ ὕδατος.

[7, 2]   τὸ δὲ πλῆθος αὐτῶν ἐν τῇ μετὰ ταῦτα διαδοχῇ ταμιεύεται, ὅταν

[7, 6]   Γένοιτο δὲ ὑμῖν καὶ ἐν τῇ μεταλήψει τῆς τροφῆς ἐπιτραπέζια διηγήματα,

[7, 3]   νηχομένους τῷ πολύποδι περιπίπτειν, ὡς τῇ πέτρᾳ δῆθεν, καὶ ἕτοιμον γίνεσθαι

[7, 6]   ὁ κτίστης βούλεται, ἵν´ ἐν τῇ πρὸς Θεὸν ἐλπίδι τὰς ἀπ´

[7, 1]   καὶ οἱονεὶ διδύμων ὀφθαλμῶν βολαῖς τῇ συζυγίᾳ τῶν μεγάλων φωστήρων κατεκοσμήθη.

[7, 2]   ἀκμαῖς ὀδόντων καταπεπύκνωται, ἵνα μὴ τῇ χρονίᾳ μασήσει ἡ τροφὴ διαρρέῃ·

[7, 6]   ῥᾴθυμον. Ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα. Οὐκ ἐπειδὴ καρίδος

[7, 1]   τὰ ἀγελαῖα, τὰ σποραδικὰ, τὰ κήτη, τὰ ὑπέρογκα, τὰ λεπτότατα τῶν

[7, 4]   πλησίον ἀφελώμεθά τι. Οἶδε τὰ κήτη τὴν ἀφωρισμένην αὐτοῖς παρὰ τῆς

[7, 4]   πλωτῆρας ἀναπειθούσης. Ἐκείνην καταλαβόντα τὰ κήτη, τοῖς μεγίστοις τῶν ὀρῶν κατὰ

[7, 1]   λεπτότατα τῶν ἰχθύων. Τῇ γὰρ αὐτῇ δυνάμει, καὶ τῷ ἴσῳ προστάγματι,

[7, 4]   τὸ ὕδωρ, διότι ἐπ´ ὀλίγον αὐτῇ προσδιατρίβων ὁ ἥλιος, οὐκ ἐξάγει

[7, 3]   Κατοικίζει Κύριος μονοτρόπους ἐν οἴκῳ. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ

[7, 3]   δυνάμεως διὰ τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος. Αὕτη ἡ κακία τῶν μήτε λόγου

[7, 3]   λεπτοποιήσει διαφορεῖσθαι παρὰ τοῦ ὕδατος. ~Τροφὴ δὲ ἰχθύσιν ἄλλοις ἄλλη κατὰ

[7, 2]   μὴ τῇ χρονίᾳ μασήσει ἡ τροφὴ διαρρέῃ· ἔμελλε γὰρ, εἰ μὴ

[7, 2]   ὧν καὶ ὀνόματα ἴδια, καὶ τροφὴ παρηλλαγμένη, καὶ σχῆμα καὶ μέγεθος

[7, 3]   μικρὰ μετὰ μεγάλων. Ἀλλ´ ὅμως σοφή τίς ἐστι παρ´ αὐτοῖς καὶ

[7, 2]   οἱ κυνίσκοι, καὶ ἁπαξαπλῶς τὰ σελάχη λεγόμενα. Καὶ τῶν κητῶν τὰ

[7, 1]   καὶ τὰ ὅμοια τούτοις τὰ σελάχη λεγόμενα; οὐ τὰ ὠοτόκα, ἅπερ

[7, 2]   ἐποίησεν. Καὶ ἑκάστῳ γένει ἡ διαδοχὴ ἀπαράλλακτος καὶ ἀνεπίμικτος πρὸς ἑτέραν

[7, 2]   αὐτῶν ἐν τῇ μετὰ ταῦτα διαδοχῇ ταμιεύεται, ὅταν αὐξάνεσθαι αὐτὰ καὶ

[7, 5]   ἀργίᾳ συζῶν; Ἀργία δὲ, κακουργίας ἀρχή. Μηδεὶς ἄγνοιαν προφασιζέσθω. Φυσικὸς λόγος

[7, 1]   Κἂν ὑπόποδα δὲ καὶ πορευτικὰ ὑπάρχῃ τινὰ τῶν ἐνύδρων (μάλιστα μὲν

[7, 1]   φύσις, δίαιτα κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ἡ ζωή. Διὰ τοῦτο οὐδὲ τιθασσεύεσθαί τι

[7, 6]   ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς

Homélie, Chap.
[7, 3]	ἐκδέξηται, ἄγκιστρόν που, ἢ κύρτος,	ἢ	δίκτυον. Πάντως γὰρ καὶ ἡμεῖς
[7, 2]	τῶν ἡμιόνων ἐπὶ τῆς χέρσου,	ἢ	καί τινων ὀρνίθων ἐπιπλοκαὶ παραχαρασσόντων
[7, 3]	τῶν ἰχθύων ἐκδέξηται, ἄγκιστρόν που,	ἢ	κύρτος, ἢ δίκτυον. Πάντως γὰρ
[7, 4]	οὖν ἕκαστον γένος, ὥσπερ πόλεσιν	ἢ	κώμαις τισὶν ἢ πατρίσιν ἀρχαίαις,
[7, 4]	ὥσπερ πόλεσιν ἢ κώμαις τισὶν	ἢ	πατρίσιν ἀρχαίαις, τοῖς ἀποτεταγμένοις αὐτοῖς
[7, 1]	ἐστὶ καὶ κύματα πελάγους ἀπαριθμεῖσθαι,	ἢ	ταῖς κοτύλαις πειρᾶσθαι τὸ ὕδωρ
[7, 6]	οὐκ ἀποτίθεσαι αἰδοῖ τῆς ἑνώσεως;	Ἢ	τάχα τὸ τῆς ἐχίδνης ὑπόδειγμα
[7, 2]	τοῖς ἰοβόλοις μᾶλλον τῶν ἑρπετῶν,	ἢ	τοῖς ἰχθύσι κατὰ τὴν ὁμοιότητα
[7, 5]	ὁ λόγος; Ὅτι κἂν τραχὺς	ᾖ	κἂν ἄγριος τὸ ἦθος ὁ
[7, 3]	ἐπιθυμεῖ τοῦ ὀστρέου· ἀλλὰ δυσάλωτος	ἡ	ἄγρα αὐτῷ διὰ τὴν περιβολὴν
[7, 1]	πλωτῷ γένει τὸ ὕδωρ. Καὶ	ἡ	αἰτία δήλη. Ὅτι ἡμῖν μὲν
[7, 2]	τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα καὶ	ἡ	ἄφατος ἐκείνη παρήγαγε δύναμις. Πολλαὶ
[7, 4]	παρὰ τῶν σιωπώντων. Ἐπιπόλαιος, φασὶν,	ἡ	βορεινὴ θάλασσα, καὶ ὑπτία προκειμένη
[7, 1]	τὴν λῆξιν. Ἀπέλαβε μὲν γὰρ	ἡ	γῆ τὸν ἐκ τῶν οἰκείων
[7, 5]	τῶν βυθῶν πρὸς γαμικὴν συμπλοκήν.	Ἡ	δὲ ὑπακούει, καὶ ἑνοῦται τῷ
[7, 2]	ζῷον ἐποίησεν. Καὶ ἑκάστῳ γένει	ἡ	διαδοχὴ ἀπαράλλακτος καὶ ἀνεπίμικτος πρὸς
[7, 6]	μείζοσι τοῖς κατ´ ἤπειρον παραδόξοις	ἡ	διάνοια ἡμῶν ἐντυχοῦσα, πάλιν κατὰ
[7, 6]	οὐρίας φερόμενα τὸ μικρότατον ἰχθύδιον	ἡ	ἐχενηῒς οὕτω ῥᾳδίως ἵστησιν, ὥστε
[7, 6]	ἀνὴρ τῆς προσηκούσης αὐτῷ παραινέσεως.	Ἡ	ἔχιδνα τὸν ἰὸν ἐξεμεῖ, αἰδουμένη
[7, 1]	ἰδία φύσις, δίαιτα κεχωρισμένη, ἰδιότροπος	ἡ	ζωή. Διὰ τοῦτο οὐδὲ τιθασσεύεσθαί
[7, 3]	Κύριος μονοτρόπους ἐν οἴκῳ. Αὕτη	ἡ	θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος·
[7, 1]	καὶ κατὰ φύσιν γενῶν. Καὶ	ἡ	θάλασσα τὰ παντοδαπὰ γένη τῶν
[7, 3]	διὰ τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος. Αὕτη	ἡ	κακία τῶν μήτε λόγου μήτε
[7, 6]	ὑμῖν λέγειν, Ἐγὼ καθεύδω, καὶ	ἡ	καρδία μου ἀγρυπνεῖ, μελετῶσα νυκτὸς
[7, 1]	εὐθὺς ἐνεργὸν καὶ κινουμένην ἀπέδειξεν	ἡ	μεγάλη καὶ ἄφατος τοῦ Θεοῦ
[7, 3]	ἐν οἴκῳ. Αὕτη ἡ θάλασσα	ἡ	μεγάλη καὶ εὐρύχωρος· ἐκεῖ ἑρπετὰ,
[7, 1]	πτερύγια καὶ οἷς μή ἐστιν;	Ἡ	μὲν φωνὴ τοῦ προστάγματος μικρὰ,
[7, 2]	τὰ μαλάκια οὕτω προσαγορευθέντα, ὅσων	ἡ	σὰρξ ἁπαλὴ καὶ χαύνη· πολύποδες,
[7, 6]	μοιχεία τίς ἐστι τῆς φύσεως	ἡ	τῆς ἐχίδνης καὶ τῆς μυραίνης
[7, 2]	ἵνα μὴ τῇ χρονίᾳ μασήσει	ἡ	τροφὴ διαρρέῃ· ἔμελλε γὰρ, εἰ
[7, 1]	διαρριπίζει καὶ ἀναψύχει· ἐκείνοις δὲ	ἡ	τῶν βραγχίων διαστολὴ καὶ ἐπίπτυξις,
[7, 6]	τῷ ὀστρέῳ τὸν βαρύτιμον μαργαρίτην	ἡ	φύσις ἐνέθηκεν. Ἃ γὰρ ἐπιθυμοῦσι
[7, 3]	ἑρκίῳ τὸ ἁπαλὸν τῆς σαρκὸς	ἡ	φύσις κατησφαλίσατο. Διὸ καὶ ὀστρακόδερμον
[7, 6]	Ἐνταῦθά με στῆναι τοῦ λόγου	ἥ	τε τοῦ σώματος καταναγκάζει ἀσθένεια,
[7, 4]	κατείληφε θάλασσαν, τὴν ἐρήμην νήσων,	ᾗ	μηδεμία πρὸς τὸ ἀντιπέρας ἀντικαθέστηκεν
[7, 4]	ὁ τεταγμένος καιρὸς τῆς κυήσεως	καταλάβῃ,	ἄλλοι ἀπ´ ἄλλων κόλπων μεταναστάντες,
[7, 3]	ἐστι τοῦ μείζονος. Κἄν ποτε	συμβῇ	τὸν τοῦ ἐλάττονος κρατήσαντα ἑτέρου
[7, 1]	λῆξιν. Ἀπέλαβε μὲν γὰρ ἡ	γῆ	τὸν ἐκ τῶν οἰκείων βλαστημάτων
[7, 5]	ζωὴν ἀναλίσκομεν. Ἰχθὺς τοσαῦτα διαμείβει	πελάγη	ὑπὲρ τοῦ εὕρασθαί τινα ὠφέλειαν·
[7, 4]	καὶ τούτων ἀλογώτερος ᾖς, τῇ	διαταγῇ	τοῦ κτίσαντος ἀνθιστάμενος. Ἄκουε τῶν
[7, 6]	ἀγνοοῦσι πολλάκις ὅσον διέδραμον. Ὃ	δὴ	καὶ περὶ ἡμᾶς ἔοικε γεγενῆσθαι,
[7, 3]	τὰς πτύχας ἑαυτοῦ διαπλώσαντα, τότε	δὴ	λάθρᾳ ψηφῖδα παρεμβαλὼν, διακωλύει τὴν
[7, 3]	τὴν τελευταίαν τιμωρίαν οὐκ ἀποδρασόμεθα.	Ἤδη	δὲ καὶ ἐν ἀσθενεῖ ζῴῳ
[7, 4]	αὐτοῖς τῆς θαλάσσης μέρεσιν ἐναυλίζεται.	Ἤδη	δέ τινες καὶ ἀποδημητικοὶ τῶν
[7, 5]	Τραχὺς καὶ δυσάρεστος; Ἀλλὰ μέλος	ἤδη	σὸν, καὶ μελῶν τὸ τιμιώτατον.
[7, 3]	καρκίνου. Τί οὖν ποιεῖ; Ὅταν	ἴδῃ	ἐν ἀπηνέμοις χωρίοις μεθ´ ἡδονῆς
[7, 4]	ἀνεχόμεθα. Μὴ καταφρόνει τῶν ἰχθύων,	ἐπειδὴ	ἄφωνα καὶ ἄλογα παντελῶς, ἀλλὰ
[7, 3]	Διὸ καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ	ἐπειδὴ	δύο κοιλότητες ἀκριβῶς ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι
[7, 6]	τὰ κήτη τὰ μεγάλα. Οὐκ	ἐπειδὴ	καρίδος καὶ μαινίδος μείζονα, διὰ
[7, 5]	Οὐκ ἀφίσταμαι τῶν θαλασσίων ὑποδειγμάτων,	ἐπειδὴ	ταῦτα ἡμῖν πρόκειται εἰς ἐξέτασιν.
[7, 6]	διὰ τοῦτο μεγάλα εἴρηται, ἀλλ´	ἐπειδὴ	τοῖς μεγίστοις ὄρεσι τῷ ὄγκῳ
[7, 5]	τοῖς πλέουσι γίνεται. Ὃς ὅταν	προΐδῃ	ταραχὴν ἐξ ἀνέμων, ψηφῖδά τινα
[7, 2]	τῶν ζωοτοκούντων. Ζωοτοκεῖ δὲ τὰ	γαλεώδη	καὶ οἱ κυνίσκοι, καὶ ἁπαξαπλῶς
[7, 1]	τούτοις ἔνι τὰ πελάγια, τὰ	αἰγιαλώδη,	τὰ βύθια, τὰ πετρώδη, τὰ
[7, 1]	τὰ αἰγιαλώδη, τὰ βύθια, τὰ	πετρώδη,	τὰ ἀγελαῖα, τὰ σποραδικὰ, τὰ
[7, 2]	ὅταν αὐξάνεσθαι αὐτὰ καὶ πληθύνεσθαι	δέῃ.	Ἄλλου γένους ἐστὶ τὰ ὀστρακόδερμα
[7, 2]	τῇ χρονίᾳ μασήσει ἡ τροφὴ	διαρρέῃ·	ἔμελλε γὰρ, εἰ μὴ ὀξέως
[7, 6]	οἰκοδομεῖσθαι τὴν Ἐκκλησίαν. Καταστελλέσθω τὰ	πάθη	τῶν ἀκολάστων, καὶ ἐγγείοις καὶ
[7, 3]	τὴν πονηρίαν κατακεκρύφθαι. Τὰ τοιαῦτα	ἤθη	λύκους ἅρπαγας ὀνομάζει ὁ Κύριος,
[7, 1]	τῇ συζυγίᾳ τῶν μεγάλων φωστήρων	κατεκοσμήθη.	Λειπόμενον ἦν καὶ τοῖς ὕδασι
[7, 1]	ὁ οὐρανὸς τῶν ἄστρων τὰ	ἄνθη,	καὶ οἱονεὶ διδύμων ὀφθαλμῶν βολαῖς
[7, 6]	ἁλουργίδας χαρίζονται, αἳ καὶ τὰ	ἄνθη	τῶν λειμώνων τῇ εὐχροίᾳ παρέδραμον.
[7, 3]	ποικίλος· διὰ τοῦτο καὶ ἕρπειν	κατεδικάσθη.	Ὁ δίκαιος ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ
[7, 6]	τί δὲ οὐχὶ τῶν πολυτελῶν	ἐχαρίσθη	τῷ βίῳ; Τὰ μὲν εἰς
[7, 6]	ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸν ἀέρα	ἐξενεχθῇ,	πρὸς λίθου στερρότητα μεταπήγνυται· πόθεν
[7, 4]	Ἐπειδὰν δὲ τὸ σπουδαζόμενον ἀρκούντως	ἐκπληρωθῇ,	πάλιν πανδημεὶ πάντες ὑποστρέφουσιν οἴκαδε.
[7, 1]	ἂν τὰ γένη τις ἐξαριθμήσασθαι	δυνηθείη,	τούτων τὴν ζωὴν εὐθὺς ἐνεργὸν
[7, 3]	ὁποίᾳ ποτ´ ἂν ἑκάστοτε πέτρᾳ	περιπλακῇ,	τὴν ἐκείνης ὑπέρχεται χρόαν. Ὥστε
[7, 5]	ἄγριος τὸ ἦθος ὁ σύνοικος,	ἀνάγκη	φέρειν τὴν ὁμόζυγα, καὶ ἐκ
[7, 6]	τῆς ἐχίδνης καὶ τῆς μυραίνης	ἐπιπλοκή.	Διδαχθήτωσαν οὖν οἱ τοῖς ἀλλοτρίοις
[7, 1]	ἐνεργὸν καὶ κινουμένην ἀπέδειξεν ἡ	μεγάλη	καὶ ἄφατος τοῦ Θεοῦ δύναμις,
[7, 3]	οἴκῳ. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ	μεγάλη	καὶ εὐρύχωρος· ἐκεῖ ἑρπετὰ, ὧν
[7, 2]	οὕτω προσαγορευθέντα, ὅσων ἡ σὰρξ	ἁπαλὴ	καὶ χαύνη· πολύποδες, καὶ σηπίαι,
[7, 1]	τὸ ὕδωρ. Καὶ ἡ αἰτία	δήλη.	Ὅτι ἡμῖν μὲν ὁ πνεύμων
[7, 3]	ὕδατος. ~Τροφὴ δὲ ἰχθύσιν ἄλλοις	ἄλλη	κατὰ γένος διωρισμένη. Οἱ μὲν
[7, 1]	ἐκείνοις δὲ ἡ τῶν βραγχίων	διαστολὴ	καὶ ἐπίπτυξις, δεχομένων τὸ ὕδωρ
[7, 3]	πρὸς τὰς ἑκάστοτε χρείας μεθαρμοζόμενοι,	μὴ	ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἀεὶ προαιρέσεως
[7, 1]	οἷς ἐστι πτερύγια καὶ οἷς	μή	ἐστιν; Ἡ μὲν φωνὴ τοῦ
[7, 4]	καὶ ἄλογα παντελῶς, ἀλλὰ φοβοῦ	μὴ	καὶ τούτων ἀλογώτερος ᾖς, τῇ
[7, 4]	ἄνθρωποι σωτηρίων διδαγμάτων οὐκ ἀνεχόμεθα.	Μὴ	καταφρόνει τῶν ἰχθύων, ἐπειδὴ ἄφωνα
[7, 6]	τοῦ λόγου διὰ τῆς κτίσεως,	μὴ	λαβεῖν τοῦ πλήθους τῶν εἰρημένων
[7, 6]	ἤγαγε. Καίτοι θαυμάσαιμι ἂν, εἰ	μὴ	μείζοσι τοῖς κατ´ ἤπειρον παραδόξοις
[7, 2]	τροφὴ διαρρέῃ· ἔμελλε γὰρ, εἰ	μὴ	ὀξέως κατατεμνομένη τῇ γαστρὶ παρεπέμπετο,
[7, 5]	κατεχόμενος τῷ βάρει πρὸς τὸ	μὴ	ῥᾳδίως τοῖς κύμασιν ὑποσύρεσθαι. Τοῦτο
[7, 2]	ὀξυτάταις ἀκμαῖς ὀδόντων καταπεπύκνωται, ἵνα	μὴ	τῇ χρονίᾳ μασήσει ἡ τροφὴ
[7, 3]	ἀνεφάνης, καὶ πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου. Ὅρα	μὴ	τὸ αὐτό σε πέρας τῶν
[7, 2]	μηρυκίζει τι παρ´ αὐτοῖς, εἰ	μὴ	τὸν σκάρον μόνον ἱστοροῦσί τινες.
[7, 1]	φωνὴ, ἀλλὰ ῥοπὴ μόνον καὶ	ὁρμὴ	τοῦ θελήματος· τὸ δὲ τῆς
[7, 2]	τοῖς ἰχθύσι μυρίαι διαφοραὶ κατὰ	γένη	διῃρημέναι· ὧν καὶ ὀνόματα ἴδια,
[7, 2]	τινων ὀρνίθων ἐπιπλοκαὶ παραχαρασσόντων τὰ	γένη.	Οὐδὲν παρὰ τοῖς ἰχθύσιν ἐξ
[7, 1]	πάντα σχεδὸν τῶν ἰχθύων τὰ	γένη;	οὐχ ὅσα λεπιδωτὰ, οὐχ ὅσα
[7, 1]	καὶ ὧν οὐδ´ ἂν τὰ	γένη	τις ἐξαριθμήσασθαι δυνηθείη, τούτων τὴν
[7, 3]	γὰρ ὁ κόλπος τάδε τινὰ	γένη	τῶν ἰχθύων βόσκει, κἀκεῖνος ἕτερα·
[7, 3]	καὶ μιμήσασθαι ἄξιον. Πῶς τὰ	γένη	τῶν ἰχθύων ἕκαστα τὴν ἐπιτηδείαν
[7, 1]	Καὶ ἡ θάλασσα τὰ παντοδαπὰ	γένη	τῶν πλωτῶν ὤδινε, καὶ οὐδὲ
[7, 2]	καὶ ὀνόματα ἴδια, καὶ τροφὴ	παρηλλαγμένη,	καὶ σχῆμα καὶ μέγεθος καὶ
[7, 4]	ἡ βορεινὴ θάλασσα, καὶ ὑπτία	προκειμένη	τῶν ἀνέμων ταῖς βίαις, ὀλίγας
[7, 2]	ἔμελλε γὰρ, εἰ μὴ ὀξέως	κατατεμνομένη	τῇ γαστρὶ παρεπέμπετο, ἐν τῇ
[7, 3]	ἰχθύσιν ἄλλοις ἄλλη κατὰ γένος	διωρισμένη.	Οἱ μὲν γὰρ ἰλύϊ τρέφονται·
[7, 1]	τῶν ἰχθύων, ἰδία φύσις, δίαιτα	κεχωρισμένη,	ἰδιότροπος ἡ ζωή. Διὰ τοῦτο
[7, 6]	Ἡ ἔχιδνα τὸν ἰὸν ἐξεμεῖ,	αἰδουμένη	τὸν γάμον· σὺ τὸ τῆς
[7, 4]	ὑπὸ πολλῶν καὶ μεγάλων ποταμῶν	πληρουμένη.	Διὰ τοῦτο ἐφ´ ὅσον μέτριον
[7, 2]	ἐκεῖνο πρόσταγμα καὶ ἡ ἄφατος	ἐκείνη	παρήγαγε δύναμις. Πολλαὶ τῶν βίων
[7, 4]	τῶν σιωπώντων. Ἐπιπόλαιος, φασὶν, ἡ	βορεινὴ	θάλασσα, καὶ ὑπτία προκειμένη τῶν
[7, 1]	ὕδατος ἐπινήχηται, κἂν διὰ βάθους	τέμνῃ	τὸ ὕδωρ, τῆς τῶν ἑρπηστικῶν
[7, 2]	ὅσων ἡ σὰρξ ἁπαλὴ καὶ	χαύνη·	πολύποδες, καὶ σηπίαι, καὶ τὰ
[7, 1]	προστάγματος μικρὰ, μᾶλλον δὲ οὐδὲ	φωνὴ,	ἀλλὰ ῥοπὴ μόνον καὶ ὁρμὴ
[7, 1]	οἷς μή ἐστιν; Ἡ μὲν	φωνὴ	τοῦ προστάγματος μικρὰ, μᾶλλον δὲ
[7, 6]	εὐφροσύνης καὶ καθεύδοντες ἀπολαύσοιτε, ἵνα	ἐξῇ	ὑμῖν λέγειν, Ἐγὼ καθεύδω, καὶ
[7, 6]	ὁ πολυτίμητος λίθος τὸ κουράλλιον	χλόη	μέν ἐστιν ἐν τῇ θαλάσσῃ,
[7, 1]	μᾶλλον δὲ οὐδὲ φωνὴ, ἀλλὰ	ῥοπὴ	μόνον καὶ ὁρμὴ τοῦ θελήματος·
[7, 6]	χλόη μέν ἐστιν ἐν τῇ	θαλάσσῃ,	ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸν ἀέρα
[7, 6]	περὶ τῶν φυομένων ἐν τῇ	θαλάσσῃ·	περὶ θαλάσσης αὐτῆς. Πῶς εἰς
[7, 5]	ὠφέλειαν· τί ἐρεῖς σὺ ὁ	τῇ	ἀργίᾳ συζῶν; Ἀργία δὲ, κακουργίας
[7, 1]	ὑπέρογκα, τὰ λεπτότατα τῶν ἰχθύων.	Τῇ	γὰρ αὐτῇ δυνάμει, καὶ τῷ
[7, 2]	γὰρ, εἰ μὴ ὀξέως κατατεμνομένη	τῇ	γαστρὶ παρεπέμπετο, ἐν τῇ λεπτοποιήσει
[7, 2]	ὑπὸ αἰτίας τινὸς, λέγεται πάλιν	τῇ	γαστρὶ ὑποδεχόμενα περιστέλλειν. Ἐξαγαγέτω τὰ
[7, 4]	μὴ καὶ τούτων ἀλογώτερος ᾖς,	τῇ	διαταγῇ τοῦ κτίσαντος ἀνθιστάμενος. Ἄκουε
[7, 1]	ἑρπετά. Πᾶν τὸ νηκτικὸν κἂν	τῇ	ἐπιφανείᾳ τοῦ ὕδατος ἐπινήχηται, κἂν
[7, 6]	καὶ τὰ ἄνθη τῶν λειμώνων	τῇ	εὐχροίᾳ παρέδραμον. Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα.
[7, 6]	κουράλλιον χλόη μέν ἐστιν ἐν	τῇ	θαλάσσῃ, ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸν
[7, 6]	ἄξια περὶ τῶν φυομένων ἐν	τῇ	θαλάσσῃ· περὶ θαλάσσης αὐτῆς. Πῶς
[7, 3]	ἄνθρωποι ἄλλο τι ποιοῦμεν ἐν	τῇ	καταδυναστείᾳ τῶν ὑποδεεστέρων; τί διαφέρει
[7, 3]	διαφέρει τοῦ τελευταίου ἰχθύος ὁ	τῇ	λαιμάργῳ φιλοπλουτίᾳ τοῖς ἀπληρώτοις τῆς
[7, 2]	κατατεμνομένη τῇ γαστρὶ παρεπέμπετο, ἐν	τῇ	λεπτοποιήσει διαφορεῖσθαι παρὰ τοῦ ὕδατος.
[7, 2]	τὸ δὲ πλῆθος αὐτῶν ἐν	τῇ	μετὰ ταῦτα διαδοχῇ ταμιεύεται, ὅταν
[7, 6]	Γένοιτο δὲ ὑμῖν καὶ ἐν	τῇ	μεταλήψει τῆς τροφῆς ἐπιτραπέζια διηγήματα,
[7, 3]	νηχομένους τῷ πολύποδι περιπίπτειν, ὡς	τῇ	πέτρᾳ δῆθεν, καὶ ἕτοιμον γίνεσθαι
[7, 6]	ὁ κτίστης βούλεται, ἵν´ ἐν	τῇ	πρὸς Θεὸν ἐλπίδι τὰς ἀπ´
[7, 1]	καὶ οἱονεὶ διδύμων ὀφθαλμῶν βολαῖς	τῇ	συζυγίᾳ τῶν μεγάλων φωστήρων κατεκοσμήθη.
[7, 2]	ἀκμαῖς ὀδόντων καταπεπύκνωται, ἵνα μὴ	τῇ	χρονίᾳ μασήσει ἡ τροφὴ διαρρέῃ·
[7, 6]	ῥᾴθυμον. Ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ	κήτη	τὰ μεγάλα. Οὐκ ἐπειδὴ καρίδος
[7, 1]	τὰ ἀγελαῖα, τὰ σποραδικὰ, τὰ	κήτη,	τὰ ὑπέρογκα, τὰ λεπτότατα τῶν
[7, 4]	πλησίον ἀφελώμεθά τι. Οἶδε τὰ	κήτη	τὴν ἀφωρισμένην αὐτοῖς παρὰ τῆς
[7, 4]	πλωτῆρας ἀναπειθούσης. Ἐκείνην καταλαβόντα τὰ	κήτη,	τοῖς μεγίστοις τῶν ὀρῶν κατὰ
[7, 1]	λεπτότατα τῶν ἰχθύων. Τῇ γὰρ	αὐτῇ	δυνάμει, καὶ τῷ ἴσῳ προστάγματι,
[7, 4]	τὸ ὕδωρ, διότι ἐπ´ ὀλίγον	αὐτῇ	προσδιατρίβων ὁ ἥλιος, οὐκ ἐξάγει
[7, 3]	Κατοικίζει Κύριος μονοτρόπους ἐν οἴκῳ.	Αὕτη	ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ
[7, 3]	δυνάμεως διὰ τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος.	Αὕτη	ἡ κακία τῶν μήτε λόγου
[7, 3]	λεπτοποιήσει διαφορεῖσθαι παρὰ τοῦ ὕδατος.	~Τροφὴ	δὲ ἰχθύσιν ἄλλοις ἄλλη κατὰ
[7, 2]	μὴ τῇ χρονίᾳ μασήσει ἡ	τροφὴ	διαρρέῃ· ἔμελλε γὰρ, εἰ μὴ
[7, 2]	ὧν καὶ ὀνόματα ἴδια, καὶ	τροφὴ	παρηλλαγμένη, καὶ σχῆμα καὶ μέγεθος
[7, 3]	μικρὰ μετὰ μεγάλων. Ἀλλ´ ὅμως	σοφή	τίς ἐστι παρ´ αὐτοῖς καὶ
[7, 2]	οἱ κυνίσκοι, καὶ ἁπαξαπλῶς τὰ	σελάχη	λεγόμενα. Καὶ τῶν κητῶν τὰ
[7, 1]	καὶ τὰ ὅμοια τούτοις τὰ	σελάχη	λεγόμενα; οὐ τὰ ὠοτόκα, ἅπερ
[7, 2]	ἐποίησεν. Καὶ ἑκάστῳ γένει ἡ	διαδοχὴ	ἀπαράλλακτος καὶ ἀνεπίμικτος πρὸς ἑτέραν
[7, 2]	αὐτῶν ἐν τῇ μετὰ ταῦτα	διαδοχῇ	ταμιεύεται, ὅταν αὐξάνεσθαι αὐτὰ καὶ
[7, 5]	ἀργίᾳ συζῶν; Ἀργία δὲ, κακουργίας	ἀρχή.	Μηδεὶς ἄγνοιαν προφασιζέσθω. Φυσικὸς λόγος
[7, 1]	Κἂν ὑπόποδα δὲ καὶ πορευτικὰ	ὑπάρχῃ	τινὰ τῶν ἐνύδρων (μάλιστα μὲν
[7, 1]	φύσις, δίαιτα κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ἡ	ζωή.	Διὰ τοῦτο οὐδὲ τιθασσεύεσθαί τι
[7, 6]	ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου, ᾧ	ἡ	δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/06/2009