HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (VII)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


α  =  183 formes différentes pour 356 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Homélie, Chap.
[7, 6]   τῷ ὄγκῳ τοῦ σώματος παρισάζεται·     γε καὶ νήσων πολλάκις φαντασίαν
[7, 6]   βαρύτιμον μαργαρίτην φύσις ἐνέθηκεν.     γὰρ ἐπιθυμοῦσι θησαυροὶ βασιλέων, ταῦτα
[7, 4]   Πόθεν; Οἵγε μεταίρομεν ὅρια αἰώνια,     ἔθεντο οἱ πατέρες ἡμῶν. Παρατεμνόμεθα
[7, 3]   ἔχομεν τῶν ἰχθύων, ἀλλ´ ἔστιν     καὶ μιμήσασθαι ἄξιον. Πῶς τὰ
[7, 2]   πλεῖστα ζωοτόκα· δελφῖνες, καὶ φῶκαι,     καὶ νεαροὺς ἔτι τοὺς σκύμνους,
[7, 1]   τῷ ἴσῳ προστάγματι, τό τε  μέγα   καὶ τὸ μικρὸν μεταλαγχάνει τοῦ
[7, 5]   Θεοῦ σοφίαν ἐθαύμασα. Εἰ τὰ  ἄλογα   ἐπινοητικὰ καὶ φυλακτικὰ τῆς ἰδίας
[7, 4]   τῶν ἰχθύων, ἐπειδὴ ἄφωνα καὶ  ἄλογα   παντελῶς, ἀλλὰ φοβοῦ μὴ καὶ
[7, 5]   σύνοικος, ἀνάγκη φέρειν τὴν  ὁμόζυγα,   καὶ ἐκ μηδεμιᾶς προφάσεως καταδέχεσθαι
[7, 3]   ἑαυτοῦ διαπλώσαντα, τότε δὴ λάθρᾳ  ψηφῖδα   παρεμβαλὼν, διακωλύει τὴν σύμπτυξιν, καὶ
[7, 5]   ὅταν προΐδῃ ταραχὴν ἐξ ἀνέμων,  ψηφῖδά   τινα ὑπελθὼν γενναίαν, ἐπ´ αὐτῆς,
[7, 1]   τῷ τοῦ ὕδατος σώματι. Κἂν  ὑπόποδα   δὲ καὶ πορευτικὰ ὑπάρχῃ τινὰ
[7, 4]   γένους τὴν μακρὰν ταύτην ἀποδημίαν  στελλόμεθα.   Οὐκ ἔχουσιν ἴδιον λόγον, ἔχουσι
[7, 4]   ἔθεντο οἱ πατέρες ἡμῶν.  Παρατεμνόμεθα   γῆν, συνάπτομεν οἰκίαν πρὸς οἰκίαν
[7, 3]   διεξελθόντες, τὴν τελευταίαν τιμωρίαν οὐκ  ἀποδρασόμεθα.   Ἤδη δὲ καὶ ἐν ἀσθενεῖ
[7, 4]   καὶ ἄνθρωποι σωτηρίων διδαγμάτων οὐκ  ἀνεχόμεθα.   Μὴ καταφρόνει τῶν ἰχθύων, ἐπειδὴ
[7, 4]   πρὸς ἀγρὸν, ἵνα τοῦ πλησίον  ἀφελώμεθά   τι. Οἶδε τὰ κήτη τὴν
[7, 6]   ἐγγείοις καὶ θαλαττίοις ὑποδείγμασι παιδευόμενα.  Ἐνταῦθά   με στῆναι τοῦ λόγου
[7, 6]   δούλων ἀκοαῖς δεσποτικῶν θαυμάτων διήγησις,  ἐνταῦθα   τὸν λόγον ὁρμίσαντες, μείνωμεν τὴν
[7, 1]   τὰ βύθια, τὰ πετρώδη, τὰ  ἀγελαῖα,   τὰ σποραδικὰ, τὰ κήτη, τὰ
[7, 1]   τινὰ τῶν ἐνύδρων (μάλιστα μὲν  ἀμφίβια   τὰ πολλὰ τούτων ἐστίν· οἷον
[7, 1]   ἑρπετά. Ἐν τούτοις ἔνι τὰ  πελάγια,   τὰ αἰγιαλώδη, τὰ βύθια, τὰ
[7, 5]   σὺ τῇ ἀργίᾳ συζῶν;  Ἀργία   δὲ, κακουργίας ἀρχή. Μηδεὶς ἄγνοιαν
[7, 5]   τί ἐρεῖς σὺ τῇ  ἀργίᾳ   συζῶν; Ἀργία δὲ, κακουργίας ἀρχή.
[7, 1]   οἱονεὶ διδύμων ὀφθαλμῶν βολαῖς τῇ  συζυγίᾳ   τῶν μεγάλων φωστήρων κατεκοσμήθη. Λειπόμενον
[7, 1]   ὅσα φολιδωτὰ, οὐχ οἷς ἐστι  πτερύγια   καὶ οἷς μή ἐστιν;
[7, 1]   ἐπιφανείᾳ τοῦ ὕδατος ἐπινήχηται, κἂν  διὰ   βάθους τέμνῃ τὸ ὕδωρ, τῆς
[7, 6]   τὴν φθορὰν ἐπιφέροντα. Οὕτω σε  διὰ   πάντων ἐγρηγορέναι κτίστης βούλεται,
[7, 3]   ἀλλὰ δυσάλωτος ἄγρα αὐτῷ  διὰ   τὴν περιβολὴν τοῦ ὀστράκου γίνεται.
[7, 4]   ἥλιος, οὐκ ἐξάγει αὐτῆς ὅλον  διὰ   τῆς ἀκτῖνος τὸ πότιμον. Χαίρει
[7, 3]   εὑρίσκεται τὸ ἐλλεῖπον τῆς δυνάμεως  διὰ   τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος. Αὕτη
[7, 5]   τῆς φύσεως δεσμὸς,  διὰ   τῆς εὐλογίας ζυγὸς, ἕνωσις ἔστω
[7, 6]   ἔοικε γεγενῆσθαι, τρέχοντος τοῦ λόγου  διὰ   τῆς κτίσεως, μὴ λαβεῖν τοῦ
[7, 4]   ῥεῦμα τοὺς ἰχθῦς ἡνωμένους, καὶ  διὰ   τῆς Προποντίδος ἐπὶ τὸν Εὔξεινον
[7, 1]   ἀραιὸν καὶ πολύπορον σπλάγχνον,  διὰ   τῆς τοῦ θώρακος διαστολῆς τὸν
[7, 3]   τὴν ἀπ´ αὐτῶν φυλάξασθαι βλάβην,  διὰ   τὸ ἐν τῷ προσχήματι τῆς
[7, 1]   καὶ δένδρα κἂν ζῆν λέγηται  διὰ   τὸ μετέχειν τῆς θρεπτικῆς καὶ
[7, 1]   οὖν προηγούμενον ἔχει τὸ νηκτικόν.  Διὰ   τοῦτο, Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετά.
[7, 4]   πολλῶν καὶ μεγάλων ποταμῶν πληρουμένη.  Διὰ   τοῦτο ἐφ´ ὅσον μέτριον ἀπολαύσαντες
[7, 3]   εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα. ὄφις ποικίλος·  διὰ   τοῦτο καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη.
[7, 3]   δίκαιος ἄπλαστος, ὁποῖος Ἰακώβ.  Διὰ   τοῦτο Κατοικίζει Κύριος μονοτρόπους ἐν
[7, 6]   ἐπειδὴ καρίδος καὶ μαινίδος μείζονα,  διὰ   τοῦτο μεγάλα εἴρηται, ἀλλ´ ἐπειδὴ
[7, 1]   δίαιτα κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ζωή.  Διὰ   τοῦτο οὐδὲ τιθασσεύεσθαί τι τῶν
[7, 4]   θείαν διάταξιν πάντα πληροῦσαν, καὶ  διὰ   τῶν μικροτάτων διήκουσαν. Ἰχθὺς οὐκ
[7, 1]   ἀποπληροῖ. Ἴδιος κλῆρος τῶν ἰχθύων,  ἰδία   φύσις, δίαιτα κεχωρισμένη, ἰδιότροπος
[7, 2]   γένη διῃρημέναι· ὧν καὶ ὀνόματα  ἴδια,   καὶ τροφὴ παρηλλαγμένη, καὶ σχῆμα
[7, 6]   λέγειν, Ἐγὼ καθεύδω, καὶ  καρδία   μου ἀγρυπνεῖ, μελετῶσα νυκτὸς καὶ
[7, 6]   τὸ σεμνὸν τοῦτο θέατρον, καὶ  γλυκεῖα   δούλων ἀκοαῖς δεσποτικῶν θαυμάτων διήγησις,
[7, 1]   Πᾶν τὸ νηκτικὸν κἂν τῇ  ἐπιφανείᾳ   τοῦ ὕδατος ἐπινήχηται, κἂν διὰ
[7, 6]   τε τοῦ σώματος καταναγκάζει  ἀσθένεια,   καὶ τὸ τῆς ὥρας ὀψέ·
[7, 3]   ἄλλο τι ποιοῦμεν ἐν τῇ  καταδυναστείᾳ   τῶν ὑποδεεστέρων; τί διαφέρει τοῦ
[7, 6]   καὶ ἑτέρως ἡμῖν χρησιμεύσει, ὅτι  μοιχεία   τίς ἐστι τῆς φύσεως
[7, 6]   ἐν τῇ μεταλήψει τῆς τροφῆς  ἐπιτραπέζια   διηγήματα, ὅσα τε ἕωθεν ὑμῖν,
[7, 1]   τὰ πελάγια, τὰ αἰγιαλώδη, τὰ  βύθια,   τὰ πετρώδη, τὰ ἀγελαῖα, τὰ
[7, 3]   τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος. Αὕτη  κακία   τῶν μήτε λόγου μήτε φωνῆς
[7, 2]   παρὰ ταῦτα γένος ἐστὶ τὰ  μαλάκια   οὕτω προσαγορευθέντα, ὅσων σὰρξ
[7, 4]   τῷ βυθῷ ἀλέαν καὶ τὰ  προσήλια   τῶν χωρίων ἐπείγονται, καὶ φυγόντες
[7, 0]    ~ΟΜΙΛΙΑ   ζʹ Περὶ ἑρπετῶν. ~Καὶ εἶπεν
[7, 4]   θάλασσαν, τὴν ἐρήμην νήσων,  μηδεμία   πρὸς τὸ ἀντιπέρας ἀντικαθέστηκεν ἤπειρος.
[7, 3]   τῶν κατεγνωσμένων. Τοῖς οἰκείοις ἀρκοῦ.  Πενία   μετὰ αὐταρκείας ἀληθοῦς, πάσης ἀπολαύσεως
[7, 2]   ὀδόντων καταπεπύκνωται, ἵνα μὴ τῇ  χρονίᾳ   μασήσει τροφὴ διαρρέῃ· ἔμελλε
[7, 4]   τοιοῦτοι. Πόθεν; Οἵγε μεταίρομεν ὅρια  αἰώνια,   ἔθεντο οἱ πατέρες ἡμῶν.
[7, 6]   προσθεῖναι εἶχον τοῖς φιληκόοις θαύματος  ἄξια   περὶ τῶν φυομένων ἐν τῇ
[7, 2]   πολύποδες, καὶ σηπίαι, καὶ τὰ  ὅμοια   τούτοις. Καὶ ἐν τούτοις πάλιν
[7, 1]   δελφῖνες καὶ νάρκαι, καὶ τὰ  ὅμοια   τούτοις τὰ σελάχη λεγόμενα; οὐ
[7, 6]   τοῖς κατ´ ἤπειρον παραδόξοις  διάνοια   ἡμῶν ἐντυχοῦσα, πάλιν κατὰ τὸν
[7, 4]   κινῶν; ποῖον πρόσταγμα βασιλέως;  ποῖα   διαγράμματα κατ´ ἀγορὰν ἡπλωμένα τὴν
[7, 3]   πολύποδος δολερὸν καὶ ἐπίκλοπον, ὃς  ὁποίᾳ   ποτ´ ἂν ἑκάστοτε πέτρᾳ περιπλακῇ,
[7, 6]   τὰ ἄνθη τῶν λειμώνων τῇ  εὐχροίᾳ   παρέδραμον. Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα. Καὶ
[7, 4]   ἡμεῖς τοιοῦτοι. Πόθεν; Οἵγε μεταίρομεν  ὅρια   αἰώνια, ἔθεντο οἱ πατέρες
[7, 6]   λόγος ἐμπεσὼν εἰς τὰ  μυρία   θαύματα ἐπιλελῆσθαι τῆς συμμετρίας, καὶ
[7, 2]   κάραβοι, καὶ καρκῖνοι, καὶ τὰ  παραπλήσια   τούτοις. Ἕτερον παρὰ ταῦτα γένος
[7, 4]   δὲ τοῖς γλυκέσι καὶ τὰ  θαλάσσια·   ὅθεν καὶ ἐπὶ τοὺς ποταμοὺς
[7, 1]   γένει τὸ ὕδωρ. Καὶ  αἰτία   δήλη. Ὅτι ἡμῖν μὲν
[7, 4]   φασὶν, βορεινὴ θάλασσα, καὶ  ὑπτία   προκειμένη τῶν ἀνέμων ταῖς βίαις,
[7, 3]   τελευταίου ἰχθύος τῇ λαιμάργῳ  φιλοπλουτίᾳ   τοῖς ἀπληρώτοις τῆς πλεονεξίας αὐτοῦ
[7, 2]   πάλιν παρὰ ταῦτα γένος, τὰ  μαλακόστρακα   προσειρημένα, κάραβοι, καὶ καρκῖνοι, καὶ
[7, 1]   τὰ σποραδικὰ, τὰ κήτη, τὰ  ὑπέρογκα,   τὰ λεπτότατα τῶν ἰχθύων. Τῇ
[7, 1]   ζῷα, οὐδὲ ἔμψυχα. Τούτου γε  ἕνεκα,   Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετά. Πᾶν
[7, 1]   τὰ πετρώδη, τὰ ἀγελαῖα, τὰ  σποραδικὰ,   τὰ κήτη, τὰ ὑπέρογκα, τὰ
[7, 5]   σοφίαν ἐθαύμασα. Εἰ τὰ ἄλογα  ἐπινοητικὰ   καὶ φυλακτικὰ τῆς ἰδίας αὐτῶν
[7, 5]   Εἰ τὰ ἄλογα ἐπινοητικὰ καὶ  φυλακτικὰ   τῆς ἰδίας αὐτῶν σωτηρίας, καὶ
[7, 1]   σώματι. Κἂν ὑπόποδα δὲ καὶ  πορευτικὰ   ὑπάρχῃ τινὰ τῶν ἐνύδρων (μάλιστα
[7, 1]   τὰ σελάχη λεγόμενα; οὐ τὰ  ὠοτόκα,   ἅπερ ἐστὶ πάντα σχεδὸν τῶν
[7, 2]   Καὶ τῶν κητῶν τὰ πλεῖστα  ζωοτόκα·   δελφῖνες, καὶ φῶκαι, καὶ
[7, 6]   καὶ μαινίδος μείζονα, διὰ τοῦτο  μεγάλα   εἴρηται, ἀλλ´ ἐπειδὴ τοῖς μεγίστοις
[7, 6]   Θεὸς τὰ κήτη τὰ  μεγάλα.   Οὐκ ἐπειδὴ καρίδος καὶ μαινίδος
[7, 2]   δὲ ὁμοίως μικρά τε καὶ  μεγάλα   τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα καὶ
[7, 6]   τὰς ἀπ´ αὐτῶν βλάβας ἀποδιδράσκῃς.  Ἀλλὰ   γὰρ ἀναδραμόντες ἐκ τῶν βυθῶν,
[7, 3]   τῆς σαρκὸς ἐπιθυμεῖ τοῦ ὀστρέου·  ἀλλὰ   δυσάλωτος ἄγρα αὐτῷ διὰ
[7, 6]   καὶ φάλαιναι καὶ ζύγαιναι, φοβεραὶ,  ἀλλὰ   καὶ τρυγόνος κέντρον τῆς θαλασσίας,
[7, 4]   βυθίαν ψάμμον τοῖς κύμασιν ἀναμίγνυσθαι.  Ἀλλὰ   καὶ ψυχρὰ, χειμῶνος ὥρᾳ, ὑπὸ
[7, 5]   τὴν φύσιν. Τραχὺς καὶ δυσάρεστος;  Ἀλλὰ   μέλος ἤδη σὸν, καὶ μελῶν
[7, 3]   οὐ ποταμὸς τὴν διάβασιν ἀποτέμνεται,  ἀλλὰ   νόμος τίς ἐστι φύσεως ἴσως
[7, 1]   μικρὰ, μᾶλλον δὲ οὐδὲ φωνὴ,  ἀλλὰ   ῥοπὴ μόνον καὶ ὁρμὴ τοῦ
[7, 6]   περὶ ἀκτὰς, οὐδὲ αἰγιαλοὺς διατρίβει,  ἀλλὰ   τὸ Ἀτλαντικὸν λεγόμενον πέλαγος ἐνοικεῖ.
[7, 2]   πόνων ἐκτρέφουσιν ἑαυτῶν τὰ ἔκγονα·  ἀλλὰ   τὸ ὕδωρ ὑποδεξάμενον ἐκπεσὸν τὸ
[7, 3]   διανειμάμενα χώραν, οὐκ ἐπεμβαίνει ἀλλήλοις,  ἀλλὰ   τοῖς οἰκείοις ὅροις ἐνδιατρίβει; Οὐδεὶς
[7, 4]   ἐπειδὴ ἄφωνα καὶ ἄλογα παντελῶς,  ἀλλὰ   φοβοῦ μὴ καὶ τούτων ἀλογώτερος
[7, 2]   ἱστορίαν πάντων δι´ ἀκριβείας γνωρίσαι;  Ἄλλα   γνωρίζουσιν οἱ τὴν Ἰνδικὴν ἁλιεύοντες
[7, 6]   ἤπειρον καταφύγωμεν. Καὶ γάρ πως  ἄλλα   ἐπ´ ἄλλοις καταλαβόντα ἡμᾶς τῆς
[7, 2]   ἀγρεύοντες κόλπον· ἄλλα, νησιῶται· καὶ  ἄλλα,   Μαυρούσιοι. Πάντα δὲ ὁμοίως μικρά
[7, 2]   οἱ τὸν Αἰγύπτιον ἀγρεύοντες κόλπον·  ἄλλα,   νησιῶται· καὶ ἄλλα, Μαυρούσιοι. Πάντα
[7, 2]   οἱ τὴν Ἰνδικὴν ἁλιεύοντες θάλασσαν·  ἄλλα,   οἱ τὸν Αἰγύπτιον ἀγρεύοντες κόλπον·
[7, 6]   τοῦ περὶ τὴν κτίσιν θαύματος.  Ἄλλα   φοβερὰ, παιδαγωγοῦντα ἡμῶν τὸ ῥᾴθυμον.
[7, 6]   τὸ τῆς ὥρας ὀψέ· ἐπεὶ  πολλὰ   ἔτι προσθεῖναι εἶχον τοῖς φιληκόοις
[7, 1]   ἐνύδρων (μάλιστα μὲν ἀμφίβια τὰ  πολλὰ   τούτων ἐστίν· οἷον φῶκαι, καὶ
[7, 3]   δίκτυον. Πάντως γὰρ καὶ ἡμεῖς  πολλὰ   τῶν ἀδίκων διεξελθόντες, τὴν τελευταίαν
[7, 3]   πέτρᾳ δῆθεν, καὶ ἕτοιμον γίνεσθαι  θήραμα   τῷ πανούργῳ. Τοιοῦτοί εἰσι τὸ
[7, 3]   τοῦ ἐλάττονος κρατήσαντα ἑτέρου γενέσθαι  θήραμα,   ὑπὸ τὴν μίαν ἄγονται γαστέρα
[7, 4]   ῥέοντας. Τίς κινῶν; ποῖον  πρόσταγμα   βασιλέως; ποῖα διαγράμματα κατ´ ἀγορὰν
[7, 1]   τὸν οἰκεῖον κόσμον ἀποδοθῆναι. Ἦλθε  πρόσταγμα,   καὶ εὐθὺς καὶ ποταμοὶ ἐνεργοὶ,
[7, 2]   καὶ μεγάλα τὸ πρῶτον ἐκεῖνο  πρόσταγμα   καὶ ἄφατος ἐκείνη παρήγαγε
[7, 6]   τάχα τὸ τῆς ἐχίδνης  ὑπόδειγμα   καὶ ἑτέρως ἡμῖν χρησιμεύσει, ὅτι
[7, 2]   ἴδια, καὶ τροφὴ παρηλλαγμένη, καὶ  σχῆμα   καὶ μέγεθος καὶ σαρκῶν ποιότητες,
[7, 2]   δέῃ. Ἄλλου γένους ἐστὶ τὰ  ὀστρακόδερμα   προσαγορευόμενα· οἷον κόγχαι, καὶ κτένες,
[7, 4]   καιρὸν τῆς ἀνόδου ὥσπερ τι  ῥεῦμα   τοὺς ἰχθῦς ἡνωμένους, καὶ διὰ
[7, 1]   καὶ πετεινὰ πετόμενα κατὰ τὸ  στερέωμα   τοῦ οὐρανοῦ κατὰ γένος. Μετὰ
[7, 3]   καὶ μικρότερος παρ´ ἐκείνοις  βρῶμά   ἐστι τοῦ μείζονος. Κἄν ποτε
[7, 5]   ζυγὸς, ἕνωσις ἔστω τῶν διεστώτων.  Ἔχιδνα,   τὸ χαλεπώτατον τῶν ἑρπετῶν, πρὸς
[7, 6]   τῆς προσηκούσης αὐτῷ παραινέσεως.  ἔχιδνα   τὸν ἰὸν ἐξεμεῖ, αἰδουμένη τὸν
[7, 3]   ἰχθύων ἕκαστα τὴν ἐπιτηδείαν ἑαυτοῖς  διανειμάμενα   χώραν, οὐκ ἐπεμβαίνει ἀλλήλοις, ἀλλὰ
[7, 2]   παρὰ ταῦτα γένος, τὰ μαλακόστρακα  προσειρημένα,   κάραβοι, καὶ καρκῖνοι, καὶ τὰ
[7, 6]   διέρριπται, τοῖς ἐλύτροις τῶν ὀστρέων  ἐγκείμενα.   Πόθεν τὸ χρυσοῦν ἔριον αἱ
[7, 2]   κυνίσκοι, καὶ ἁπαξαπλῶς τὰ σελάχη  λεγόμενα.   Καὶ τῶν κητῶν τὰ πλεῖστα
[7, 1]   τὰ ὅμοια τούτοις τὰ σελάχη  λεγόμενα;   οὐ τὰ ὠοτόκα, ἅπερ ἐστὶ
[7, 4]   νήσοις, μήτε ταῖς παραλίοις πόλεσι  λυμαινόμενα.   Οὕτω μὲν οὖν ἕκαστον γένος,
[7, 6]   πλοίων ἡπλωμένοις ἱστίοις ἐξ οὐρίας  φερόμενα   τὸ μικρότατον ἰχθύδιον ἐχενηῒς
[7, 1]   ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ πετεινὰ  πετόμενα   κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ
[7, 6]   καὶ ἐγγείοις καὶ θαλαττίοις ὑποδείγμασι  παιδευόμενα.   Ἐνταῦθά με στῆναι τοῦ λόγου
[7, 2]   Ἄλλου γένους ἐστὶ τὰ ὀστρακόδερμα  προσαγορευόμενα·   οἷον κόγχαι, καὶ κτένες, καὶ
[7, 2]   τινὸς, λέγεται πάλιν τῇ γαστρὶ  ὑποδεχόμενα   περιστέλλειν. Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα κατὰ
[7, 2]   ποιότητες, πάντα μεγίσταις διαφοραῖς ἀλλήλων  κεχωρισμένα,   καὶ ἐν ἑτέροις καὶ ἑτέροις
[7, 4]   βασιλέως; ποῖα διαγράμματα κατ´ ἀγορὰν  ἡπλωμένα   τὴν προθεσμίαν δηλοῖ; οἱ ξεναγοῦντες
[7, 1]   Τὰ γὰρ ἔτι καὶ νῦν  ὁρώμενα   ἀπόδειξίς ἐστι τῶν παρελθόντων. Οὕτω
[7, 6]   μεθημερινῆς εὐφροσύνης καὶ καθεύδοντες ἀπολαύσοιτε,  ἵνα   ἐξῇ ὑμῖν λέγειν, Ἐγὼ καθεύδω,
[7, 2]   δὲ ὀξυτάταις ἀκμαῖς ὀδόντων καταπεπύκνωται,  ἵνα   μὴ τῇ χρονίᾳ μασήσει
[7, 4]   οἰκίαν καὶ ἀγρὸν πρὸς ἀγρὸν,  ἵνα   τοῦ πλησίον ἀφελώμεθά τι. Οἶδε
[7, 1]   ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ  πετεινὰ   πετόμενα κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ
[7, 3]   μὲν γὰρ κόλπος τάδε  τινὰ   γένη τῶν ἰχθύων βόσκει, κἀκεῖνος
[7, 6]   τῆς δημιουργίας τὰ θαύματα, οἷόν  τινα   κύματα, ταῖς συνεχέσι καὶ ἐπαλλήλοις
[7, 5]   οἱ μὲν ἴσασι τοῦ μέλλοντός  τινα   ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ἡμεῖς δὲ ἐκ
[7, 2]   τὰς ἀπαρχὰς νῦν, οἱονεὶ σπέρματά  τινα   τῆς φύσεως, προβληθῆναι κελεύει· τὸ
[7, 1]   ὑπόποδα δὲ καὶ πορευτικὰ ὑπάρχῃ  τινὰ   τῶν ἐνύδρων (μάλιστα μὲν ἀμφίβια
[7, 5]   προΐδῃ ταραχὴν ἐξ ἀνέμων, ψηφῖδά  τινα   ὑπελθὼν γενναίαν, ἐπ´ αὐτῆς, ὥσπερ
[7, 5]   διαμείβει πελάγη ὑπὲρ τοῦ εὕρασθαί  τινα   ὠφέλειαν· τί ἐρεῖς σὺ
[7, 3]   ἡδονῆς διαθαλπόμενον, καὶ πρὸς τὴν  ἀκτῖνα   τοῦ ἡλίου τὰς πτύχας ἑαυτοῦ
[7, 2]   μετὰ πόνων ἐκτρέφουσιν ἑαυτῶν τὰ  ἔκγονα·   ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὑποδεξάμενον ἐκπεσὸν
[7, 4]   ἐπιτήδειος ἐναποκυῆσαι καὶ ἐκθρέψαι τὰ  ἔκγονα.   Ἐπειδὰν δὲ τὸ σπουδαζόμενον ἀρκούντως
[7, 6]   Οὐκ ἐπειδὴ καρίδος καὶ μαινίδος  μείζονα,   διὰ τοῦτο μεγάλα εἴρηται, ἀλλ´
[7, 4]   Μὴ καταφρόνει τῶν ἰχθύων, ἐπειδὴ  ἄφωνα   καὶ ἄλογα παντελῶς, ἀλλὰ φοβοῦ
[7, 6]   τῷ νόμῳ Κυρίου,  δόξα   καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς
[7, 1]   γενῶν. Καὶ θάλασσα τὰ  παντοδαπὰ   γένη τῶν πλωτῶν ὤδινε, καὶ
[7, 5]   ἐνέθηκεν. Οὐδὲν ἀπρονόητον, οὐδὲν ἠμελημένον  παρὰ   Θεοῦ. Πάντα σκοπεύει ἀκοίμητος
[7, 2]   καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις. Ἕτερον  παρὰ   ταῦτα γένος ἐστὶ τὰ μαλάκια
[7, 2]   τῶν ὀστρέων διαφοραί. Ἄλλο πάλιν  παρὰ   ταῦτα γένος, τὰ μαλακόστρακα προσειρημένα,
[7, 4]   τὰ κήτη τὴν ἀφωρισμένην αὐτοῖς  παρὰ   τῆς φύσεως δίαιταν, τὴν ἔξω
[7, 2]   ἐπιπλοκαὶ παραχαρασσόντων τὰ γένη. Οὐδὲν  παρὰ   τοῖς ἰχθύσιν ἐξ ἡμισείας ὥπλισται
[7, 2]   παρεπέμπετο, ἐν τῇ λεπτοποιήσει διαφορεῖσθαι  παρὰ   τοῦ ὕδατος. ~Τροφὴ δὲ ἰχθύσιν
[7, 4]   Καὶ τίς λόγος, ἀκούσωμεν  παρὰ   τῶν σιωπώντων. Ἐπιπόλαιος, φασὶν,
[7, 3]   τοῦ ὀστρέου· ἀλλὰ δυσάλωτος  ἄγρα   αὐτῷ διὰ τὴν περιβολὴν τοῦ
[7, 1]   ζῷον δημιουργεῖται. Φυτὰ γὰρ καὶ  δένδρα   κἂν ζῆν λέγηται διὰ τὸ
[7, 1]   τῆς τοῦ θώρακος διαστολῆς τὸν  ἀέρα   δεχόμενον, τὸ ἔνδον ἡμῶν θερμὸν
[7, 6]   θαλάσσῃ, ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸν  ἀέρα   ἐξενεχθῇ, πρὸς λίθου στερρότητα μεταπήγνυται·
[7, 1]   ἔχουσιν ἀναπνοὴν ὥστε ἕλκειν τὸν  ἀέρα   τοῦτον· ἀλλ´ ὅπερ τοῖς χερσαίοις
[7, 6]   περὶ τὴν κτίσιν θαύματος. Ἄλλα  φοβερὰ,   παιδαγωγοῦντα ἡμῶν τὸ ῥᾴθυμον. Ἐποίησεν
[7, 6]   θαλάσσιος, οὐχ ἧττόν ἐστι  φοβερὰ,   ταχεῖαν καὶ ἀπαραίτητον τὴν φθορὰν
[7, 3]   γένη τῶν ἰχθύων βόσκει, κἀκεῖνος  ἕτερα·   καὶ τὰ ὧδε πληθύνοντα, ἄπορα
[7, 3]   ἀληθοῦς, πάσης ἀπολαύσεως τοῖς σωφρονοῦσι  προτιμοτέρα.   Οὐκ ἂν παρέλθοιμι τὸ τοῦ
[7, 3]   θήραμα, ὑπὸ τὴν μίαν ἄγονται  γαστέρα   τοῦ τελευταίου. Τί οὖν ἡμεῖς
[7, 3]   πτύχας ἑαυτοῦ διαπλώσαντα, τότε δὴ  λάθρᾳ   ψηφῖδα παρεμβαλὼν, διακωλύει τὴν σύμπτυξιν,
[7, 1]   μὲν φωνὴ τοῦ προστάγματος  μικρὰ,   μᾶλλον δὲ οὐδὲ φωνὴ, ἀλλὰ
[7, 3]   ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός· ζῷα  μικρὰ   μετὰ μεγάλων. Ἀλλ´ ὅμως σοφή
[7, 2]   ἄλλα, Μαυρούσιοι. Πάντα δὲ ὁμοίως  μικρά   τε καὶ μεγάλα τὸ πρῶτον
[7, 3]   ἀδικώτερος ἀνεφάνης, καὶ πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου.  Ὅρα   μὴ τὸ αὐτό σε πέρας
[7, 3]   ἕτερα· καὶ τὰ ὧδε πληθύνοντα,  ἄπορα   παρ´ ἑτέροις. Οὐδὲν ὄρος ὀξείαις
[7, 3]   τῷ πολύποδι περιπίπτειν, ὡς τῇ  πέτρᾳ   δῆθεν, καὶ ἕτοιμον γίνεσθαι θήραμα
[7, 3]   ὃς ὁποίᾳ ποτ´ ἂν ἑκάστοτε  πέτρᾳ   περιπλακῇ, τὴν ἐκείνης ὑπέρχεται χρόαν.
[7, 4]   τοῖς κύμασιν ἀναμίγνυσθαι. Ἀλλὰ καὶ  ψυχρὰ,   χειμῶνος ὥρᾳ, ὑπὸ πολλῶν καὶ
[7, 4]   ἀναμίγνυσθαι. Ἀλλὰ καὶ ψυχρὰ, χειμῶνος  ὥρᾳ,   ὑπὸ πολλῶν καὶ μεγάλων ποταμῶν
[7, 5]   Θεὸς οὐκ ἀφῆκε, τὰ  σὰ   οὐκ ἐπισκοπεῖ; Οἱ ἄνδρες, ἀγαπᾶτε
[7, 5]   ἐν πᾶσι τοῦ Θεοῦ σοφίαν  ἐθαύμασα.   Εἰ τὰ ἄλογα ἐπινοητικὰ καὶ
[7, 5]   μυραίνης, καὶ συριγμῷ τὴν παρουσίαν  σημήνασα   ἐκκαλεῖται αὐτὴν ἐκ τῶν βυθῶν
[7, 6]   ὅσα τε ἕωθεν ὑμῖν, καὶ  ὅσα   κατὰ τὴν ἑσπέραν ἐπῆλθεν
[7, 1]   τῶν ἰχθύων τὰ γένη; οὐχ  ὅσα   λεπιδωτὰ, οὐχ ὅσα φολιδωτὰ, οὐχ
[7, 6]   μεταλήψει τῆς τροφῆς ἐπιτραπέζια διηγήματα,  ὅσα   τε ἕωθεν ὑμῖν, καὶ ὅσα
[7, 1]   γένη; οὐχ ὅσα λεπιδωτὰ, οὐχ  ὅσα   φολιδωτὰ, οὐχ οἷς ἐστι πτερύγια
[7, 3]   μονοτρόπους ἐν οἴκῳ. Αὕτη  θάλασσα   μεγάλη καὶ εὐρύχωρος· ἐκεῖ
[7, 4]   σιωπώντων. Ἐπιπόλαιος, φασὶν, βορεινὴ  θάλασσα,   καὶ ὑπτία προκειμένη τῶν ἀνέμων
[7, 1]   κατὰ φύσιν γενῶν. Καὶ  θάλασσα   τὰ παντοδαπὰ γένη τῶν πλωτῶν
[7, 5]   ταῦτα ἡμῖν πρόκειται εἰς ἐξέτασιν.  Ἤκουσα   ἐγὼ τῶν παραλίων τινὸς, ὅτι
[7, 4]   βίαις, ὀλίγας ἀκτὰς καὶ ὑποδρομὰς  ἔχουσα.   Διὸ καὶ ἐκ πυθμένος οἱ
[7, 6]   ἤπειρον παραδόξοις διάνοια ἡμῶν  ἐντυχοῦσα,   πάλιν κατὰ τὸν Ἰωνᾶν ἐπὶ
[7, 6]   καὶ καρδία μου ἀγρυπνεῖ,  μελετῶσα   νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐν τῷ
[7, 1]   αἰγιαλώδη, τὰ βύθια, τὰ πετρώδη,  τὰ   ἀγελαῖα, τὰ σποραδικὰ, τὰ κήτη,
[7, 1]   Ἐν τούτοις ἔνι τὰ πελάγια,  τὰ   αἰγιαλώδη, τὰ βύθια, τὰ πετρώδη,
[7, 5]   τοῦ Θεοῦ σοφίαν ἐθαύμασα. Εἰ  τὰ   ἄλογα ἐπινοητικὰ καὶ φυλακτικὰ τῆς
[7, 1]   δὲ οὐρανὸς τῶν ἄστρων  τὰ   ἄνθη, καὶ οἱονεὶ διδύμων ὀφθαλμῶν
[7, 6]   τὰς ἁλουργίδας χαρίζονται, αἳ καὶ  τὰ   ἄνθη τῶν λειμώνων τῇ εὐχροίᾳ
[7, 1]   ἔνι τὰ πελάγια, τὰ αἰγιαλώδη,  τὰ   βύθια, τὰ πετρώδη, τὰ ἀγελαῖα,
[7, 2]   τὸ τῶν ζωοτοκούντων. Ζωοτοκεῖ δὲ  τὰ   γαλεώδη καὶ οἱ κυνίσκοι, καὶ
[7, 1]   κώνωπες ἐξ αὐτῶν ἀπεζέννυντο δηλονότι.  Τὰ   γὰρ ἔτι καὶ νῦν ὁρώμενα
[7, 2]   καί τινων ὀρνίθων ἐπιπλοκαὶ παραχαρασσόντων  τὰ   γένη. Οὐδὲν παρὰ τοῖς ἰχθύσιν
[7, 1]   ἐστὶ πάντα σχεδὸν τῶν ἰχθύων  τὰ   γένη; οὐχ ὅσα λεπιδωτὰ, οὐχ
[7, 1]   ὑπουργεῖν· καὶ ὧν οὐδ´ ἂν  τὰ   γένη τις ἐξαριθμήσασθαι δυνηθείη, τούτων
[7, 3]   καὶ μιμήσασθαι ἄξιον. Πῶς  τὰ   γένη τῶν ἰχθύων ἕκαστα τὴν
[7, 6]   Τὰ μὲν εἰς ὑπηρεσίαν ἀνθρώπων·  τὰ   δὲ, εἰς θεωρίαν τοῦ περὶ
[7, 2]   οὔτε μετὰ πόνων ἐκτρέφουσιν ἑαυτῶν  τὰ   ἔκγονα· ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὑποδεξάμενον
[7, 4]   ὡς ἐπιτήδειος ἐναποκυῆσαι καὶ ἐκθρέψαι  τὰ   ἔκγονα. Ἐπειδὰν δὲ τὸ σπουδαζόμενον
[7, 1]   τῷ προστάγματι τῆς δημιουργίας; Οὐ  τὰ   ζωοτοκοῦντα, οἷον φῶκαι καὶ δελφῖνες
[7, 4]   Χαίρει δὲ τοῖς γλυκέσι καὶ  τὰ   θαλάσσια· ὅθεν καὶ ἐπὶ τοὺς
[7, 6]   ἄλλοις καταλαβόντα ἡμᾶς τῆς δημιουργίας  τὰ   θαύματα, οἷόν τινα κύματα, ταῖς
[7, 5]   σοφισθέντες, εἶτα τῶν ἰχθύων ἀλογώτερον  τὰ   καθ´ ἑαυτοὺς διατιθέμενοι; Εἴπερ οἱ
[7, 6]   τὸ ῥᾴθυμον. Ἐποίησεν Θεὸς  τὰ   κήτη τὰ μεγάλα. Οὐκ ἐπειδὴ
[7, 1]   πετρώδη, τὰ ἀγελαῖα, τὰ σποραδικὰ,  τὰ   κήτη, τὰ ὑπέρογκα, τὰ λεπτότατα
[7, 4]   τοῦ πλησίον ἀφελώμεθά τι. Οἶδε  τὰ   κήτη τὴν ἀφωρισμένην αὐτοῖς παρὰ
[7, 4]   τοὺς πλωτῆρας ἀναπειθούσης. Ἐκείνην καταλαβόντα  τὰ   κήτη, τοῖς μεγίστοις τῶν ὀρῶν
[7, 1]   σποραδικὰ, τὰ κήτη, τὰ ὑπέρογκα,  τὰ   λεπτότατα τῶν ἰχθύων. Τῇ γὰρ
[7, 2]   Ἕτερον παρὰ ταῦτα γένος ἐστὶ  τὰ   μαλάκια οὕτω προσαγορευθέντα, ὅσων
[7, 2]   Ἄλλο πάλιν παρὰ ταῦτα γένος,  τὰ   μαλακόστρακα προσειρημένα, κάραβοι, καὶ καρκῖνοι,
[7, 6]   Ἐποίησεν Θεὸς τὰ κήτη  τὰ   μεγάλα. Οὐκ ἐπειδὴ καρίδος καὶ
[7, 6]   ζῷα. Ἐὰν δὲ ἀκούσῃς ὅτι  τὰ   μέγιστα τῶν πλοίων ἡπλωμένοις ἱστίοις
[7, 6]   τῶν πολυτελῶν ἐχαρίσθη τῷ βίῳ;  Τὰ   μὲν εἰς ὑπηρεσίαν ἀνθρώπων· τὰ
[7, 6]   μοι λόγος ἐμπεσὼν εἰς  τὰ   μυρία θαύματα ἐπιλελῆσθαι τῆς συμμετρίας,
[7, 2]   χαύνη· πολύποδες, καὶ σηπίαι, καὶ  τὰ   ὅμοια τούτοις. Καὶ ἐν τούτοις
[7, 1]   καὶ δελφῖνες καὶ νάρκαι, καὶ  τὰ   ὅμοια τούτοις τὰ σελάχη λεγόμενα;
[7, 2]   πληθύνεσθαι δέῃ. Ἄλλου γένους ἐστὶ  τὰ   ὀστρακόδερμα προσαγορευόμενα· οἷον κόγχαι, καὶ
[7, 6]   πανταχόθεν οἰκοδομεῖσθαι τὴν Ἐκκλησίαν. Καταστελλέσθω  τὰ   πάθη τῶν ἀκολάστων, καὶ ἐγγείοις
[7, 1]   φύσιν γενῶν. Καὶ θάλασσα  τὰ   παντοδαπὰ γένη τῶν πλωτῶν ὤδινε,
[7, 2]   προσειρημένα, κάραβοι, καὶ καρκῖνοι, καὶ  τὰ   παραπλήσια τούτοις. Ἕτερον παρὰ ταῦτα
[7, 1]   ὕδατα ἑρπετά. Ἐν τούτοις ἔνι  τὰ   πελάγια, τὰ αἰγιαλώδη, τὰ βύθια,
[7, 1]   πελάγια, τὰ αἰγιαλώδη, τὰ βύθια,  τὰ   πετρώδη, τὰ ἀγελαῖα, τὰ σποραδικὰ,
[7, 2]   σελάχη λεγόμενα. Καὶ τῶν κητῶν  τὰ   πλεῖστα ζωοτόκα· δελφῖνες, καὶ φῶκαι,
[7, 1]   τῶν ἐνύδρων (μάλιστα μὲν ἀμφίβια  τὰ   πολλὰ τούτων ἐστίν· οἷον φῶκαι,
[7, 6]   λεγόμενον πέλαγος ἐνοικεῖ. Τοιαῦτά ἐστι  τὰ   πρὸς φόβον καὶ ἔκπληξιν ἡμετέραν
[7, 4]   ἐν τῷ βυθῷ ἀλέαν καὶ  τὰ   προσήλια τῶν χωρίων ἐπείγονται, καὶ
[7, 5]   ἐπισκοπῆς Θεὸς οὐκ ἀφῆκε,  τὰ   σὰ οὐκ ἐπισκοπεῖ; Οἱ ἄνδρες,
[7, 2]   καὶ οἱ κυνίσκοι, καὶ ἁπαξαπλῶς  τὰ   σελάχη λεγόμενα. Καὶ τῶν κητῶν
[7, 1]   νάρκαι, καὶ τὰ ὅμοια τούτοις  τὰ   σελάχη λεγόμενα; οὐ τὰ ὠοτόκα,
[7, 1]   βύθια, τὰ πετρώδη, τὰ ἀγελαῖα,  τὰ   σποραδικὰ, τὰ κήτη, τὰ ὑπέρογκα,
[7, 3]   βαθέως κατεσκευασμένην τὴν πονηρίαν κατακεκρύφθαι.  Τὰ   τοιαῦτα ἤθη λύκους ἅρπαγας ὀνομάζει
[7, 3]   ἐναποκρύπτων τοὺς ἀσθενεῖς; Ἐκεῖνος εἶχε  τὰ   τοῦ πένητος· σὺ τοῦτον λαβὼν
[7, 1]   μικρὸν μεταλαγχάνει τοῦ εἶναι. Ἐξαγαγέτω  τὰ   ὕδατα. Ἔδειξέ σοι τὴν φυσικὴν
[7, 1]   ὕδωρ τῆς θαλάσσης ἀπομετρεῖν. Ἐξαγαγέτω  τὰ   ὕδατα ἑρπετά. Ἐν τούτοις ἔνι
[7, 1]   τὸ νηκτικόν. Διὰ τοῦτο, Ἐξαγαγέτω  τὰ   ὕδατα ἑρπετά. Ἐν τούτοις τοῖς
[7, 1]   ἔμψυχα. Τούτου γε ἕνεκα, Ἐξαγαγέτω  τὰ   ὕδατα ἑρπετά. Πᾶν τὸ νηκτικὸν
[7, 2]   ὑπομένει χειρὸς ἀνθρωπίνης ἐπιβολήν. ~Ἐξαγαγέτω  τὰ   ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ
[7, 1]   ~Καὶ εἶπεν Θεὸς, ἐξαγαγέτω  τὰ   ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ
[7, 1]   ἐπιτηδειότητος ἐγγενομένης τοῖς ὕδασιν. Ἐξαγαγέτω  τὰ   ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν. Νῦν
[7, 6]   λειμώνων τῇ εὐχροίᾳ παρέδραμον. Ἐξαγαγέτω  τὰ   ὕδατα. Καὶ τί οὐ γέγονε
[7, 2]   τῇ γαστρὶ ὑποδεχόμενα περιστέλλειν. Ἐξαγαγέτω  τὰ   ὕδατα κατὰ γένος. Ἕτερον γένος
[7, 1]   τὴν τῶν φωστήρων δημιουργίαν, καὶ  τὰ   ὕδατα λοιπὸν πληροῦται ζῴων, ὥστε
[7, 1]   ἀγελαῖα, τὰ σποραδικὰ, τὰ κήτη,  τὰ   ὑπέρογκα, τὰ λεπτότατα τῶν ἰχθύων.
[7, 3]   ἰχθύων βόσκει, κἀκεῖνος ἕτερα· καὶ  τὰ   ὧδε πληθύνοντα, ἄπορα παρ´ ἑτέροις.
[7, 1]   τούτοις τὰ σελάχη λεγόμενα; οὐ  τὰ   ὠοτόκα, ἅπερ ἐστὶ πάντα σχεδὸν
[7, 1]   μεταλαγχάνει τοῦ εἶναι. Ἐξαγαγέτω τὰ  ὕδατα.   Ἔδειξέ σοι τὴν φυσικὴν τῶν
[7, 1]   τῆς θαλάσσης ἀπομετρεῖν. Ἐξαγαγέτω τὰ  ὕδατα   ἑρπετά. Ἐν τούτοις ἔνι τὰ
[7, 1]   νηκτικόν. Διὰ τοῦτο, Ἐξαγαγέτω τὰ  ὕδατα   ἑρπετά. Ἐν τούτοις τοῖς μικροῖς
[7, 1]   Τούτου γε ἕνεκα, Ἐξαγαγέτω τὰ  ὕδατα   ἑρπετά. Πᾶν τὸ νηκτικὸν κἂν
[7, 1]   εἶπεν Θεὸς, ἐξαγαγέτω τὰ  ὕδατα   ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος,
[7, 2]   χειρὸς ἀνθρωπίνης ἐπιβολήν. ~Ἐξαγαγέτω τὰ  ὕδατα   ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος.
[7, 1]   ἐγγενομένης τοῖς ὕδασιν. Ἐξαγαγέτω τὰ  ὕδατα   ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν. Νῦν πρῶτον
[7, 6]   τῇ εὐχροίᾳ παρέδραμον. Ἐξαγαγέτω τὰ  ὕδατα.   Καὶ τί οὐ γέγονε τῶν
[7, 2]   γαστρὶ ὑποδεχόμενα περιστέλλειν. Ἐξαγαγέτω τὰ  ὕδατα   κατὰ γένος. Ἕτερον γένος τὸ
[7, 1]   τῶν φωστήρων δημιουργίαν, καὶ τὰ  ὕδατα   λοιπὸν πληροῦται ζῴων, ὥστε καὶ
[7, 2]   ἐν τοῖς ἰχθύσι μυρίαι διαφοραὶ  κατὰ   γένη διῃρημέναι· ὧν καὶ ὀνόματα
[7, 3]   ~Τροφὴ δὲ ἰχθύσιν ἄλλοις ἄλλη  κατὰ   γένος διωρισμένη. Οἱ μὲν γὰρ
[7, 2]   τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν  κατὰ   γένος. Ἑκάστου γένους τὰς ἀπαρχὰς
[7, 2]   ὑποδεχόμενα περιστέλλειν. Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα  κατὰ   γένος. Ἕτερον γένος τὸ κητῶδες,
[7, 1]   τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν  κατὰ   γένος, καὶ πετεινὰ πετόμενα κατὰ
[7, 1]   κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ  κατὰ   γένος. Μετὰ τὴν τῶν φωστήρων
[7, 6]   τε ἕωθεν ὑμῖν, καὶ ὅσα  κατὰ   τὴν ἑσπέραν ἐπῆλθεν λόγος·
[7, 1]   τοῦτο ἀργὸν, οὐδὲ ἄμοιρον τῆς  κατὰ   τὴν κτίσιν συντελείας ἀπέμεινε. Βάτραχοι
[7, 2]   τῶν ἑρπετῶν, τοῖς ἰχθύσι  κατὰ   τὴν ὁμοιότητα τῆς φύσεως προσεγγίζουσιν.
[7, 5]   Ἀλλ´ ἀνήρ. Πάροινος; Ἀλλ´ ἡνωμένος  κατὰ   τὴν φύσιν. Τραχὺς καὶ δυσάρεστος;
[7, 3]   ἐστι φύσεως ἴσως καὶ δικαίως  κατὰ   τὸ ἑκάστου χρειῶδες τὴν δίαιταν
[7, 4]   κήτη, τοῖς μεγίστοις τῶν ὀρῶν  κατὰ   τὸ μέγεθος ἐοικότα, ὡς οἱ
[7, 1]   κατὰ γένος, καὶ πετεινὰ πετόμενα  κατὰ   τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ κατὰ
[7, 6]   διάνοια ἡμῶν ἐντυχοῦσα, πάλιν  κατὰ   τὸν Ἰωνᾶν ἐπὶ τὴν θάλασσαν
[7, 4]   ἐπείγονται θάλασσαν. Καὶ ἴδοις ἂν  κατὰ   τὸν καιρὸν τῆς ἀνόδου ὥσπερ
[7, 2]   καὶ μύραιναι καὶ ἐγχέλυες, αἱ  κατὰ   τοὺς ἰλυώδεις ποταμοὺς καὶ λίμνας
[7, 1]   τῶν οἰκείων ἕκαστον αὐτῶν καὶ  κατὰ   φύσιν γενῶν. Καὶ θάλασσα
[7, 6]   τῇ μεταλήψει τῆς τροφῆς ἐπιτραπέζια  διηγήματα,   ὅσα τε ἕωθεν ὑμῖν, καὶ
[7, 4]   κινῶν; ποῖον πρόσταγμα βασιλέως; ποῖα  διαγράμματα   κατ´ ἀγορὰν ἡπλωμένα τὴν προθεσμίαν
[7, 2]   κατὰ γένη διῃρημέναι· ὧν καὶ  ὀνόματα   ἴδια, καὶ τροφὴ παρηλλαγμένη, καὶ
[7, 2]   γένους τὰς ἀπαρχὰς νῦν, οἱονεὶ  σπέρματά   τινα τῆς φύσεως, προβληθῆναι κελεύει·
[7, 6]   λόγος ἐμπεσὼν εἰς τὰ μυρία  θαύματα   ἐπιλελῆσθαι τῆς συμμετρίας, καὶ ταὐτὸν
[7, 6]   καταλαβόντα ἡμᾶς τῆς δημιουργίας τὰ  θαύματα,   οἷόν τινα κύματα, ταῖς συνεχέσι
[7, 1]   ἀκριβείας ἐπεξελθεῖν, ἴσον ἐστὶ καὶ  κύματα   πελάγους ἀπαριθμεῖσθαι, ταῖς κοτύλαις
[7, 6]   δημιουργίας τὰ θαύματα, οἷόν τινα  κύματα,   ταῖς συνεχέσι καὶ ἐπαλλήλοις ἐπιδρομαῖς
[7, 1]   τὰ κήτη, τὰ ὑπέρογκα, τὰ  λεπτότατα   τῶν ἰχθύων. Τῇ γὰρ αὐτῇ
[7, 3]   κατεγνωσμένων. Τοῖς οἰκείοις ἀρκοῦ. Πενία  μετὰ   αὐταρκείας ἀληθοῦς, πάσης ἀπολαύσεως τοῖς
[7, 3]   οὐκ ἔστιν ἀριθμός· ζῷα μικρὰ  μετὰ   μεγάλων. Ἀλλ´ ὅμως σοφή τίς
[7, 2]   ὄρνιθες, οὔτε καλιὰς πήγνυνται, οὔτε  μετὰ   πόνων ἐκτρέφουσιν ἑαυτῶν τὰ ἔκγονα·
[7, 3]   ἄλλοι ῥᾳδίως γινόμενοι, σωφροσύνην τιμῶντες  μετὰ   σωφρόνων, ἀκόλαστοι δὲ ἐν ἀκολάστοις,
[7, 2]   δὲ πλῆθος αὐτῶν ἐν τῇ  μετὰ   ταῦτα διαδοχῇ ταμιεύεται, ὅταν αὐξάνεσθαι
[7, 1]   στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ κατὰ γένος.  Μετὰ   τὴν τῶν φωστήρων δημιουργίαν, καὶ
[7, 1]   θαλάσσης ἀπομετρεῖν. Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα  ἑρπετά.   Ἐν τούτοις ἔνι τὰ πελάγια,
[7, 1]   Διὰ τοῦτο, Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα  ἑρπετά.   Ἐν τούτοις τοῖς μικροῖς ῥήμασι
[7, 1]   γε ἕνεκα, Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα  ἑρπετά.   Πᾶν τὸ νηκτικὸν κἂν τῇ
[7, 2]   ἀνθρωπίνης ἐπιβολήν. ~Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα  ἑρπετὰ   ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος. Ἑκάστου
[7, 1]   Θεὸς, ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα  ἑρπετὰ   ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ
[7, 1]   τοῖς ὕδασιν. Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα  ἑρπετὰ   ψυχῶν ζωσῶν. Νῦν πρῶτον ἔμψυχον
[7, 3]   μεγάλη καὶ εὐρύχωρος· ἐκεῖ  ἑρπετὰ,   ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός· ζῷα
[7, 2]   τοῖς ἰχθύσι κατὰ τὴν  ὁμοιότητα   τῆς φύσεως προσεγγίζουσιν. Ἄλλο γένος
[7, 3]   τρόπου· δίωκε δὲ ἀλήθειαν, εἰλικρίνειαν,  ἁπλότητα.   ὄφις ποικίλος· διὰ τοῦτο
[7, 6]   τὸν ἀέρα ἐξενεχθῇ, πρὸς λίθου  στερρότητα   μεταπήγνυται· πόθεν τῷ εὐτελεστάτῳ ζῴῳ
[7, 1]   κλῆρος τῶν ἰχθύων, ἰδία φύσις,  δίαιτα   κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ζωή. Διὰ
[7, 5]   πεπαιδευμένοι, ἐπαγγελίαις προτραπέντες, Πνεύματι σοφισθέντες,  εἶτα   τῶν ἰχθύων ἀλογώτερον τὰ καθ´
[7, 2]   ἄλλα, νησιῶται· καὶ ἄλλα, Μαυρούσιοι.  Πάντα   δὲ ὁμοίως μικρά τε καὶ
[7, 2]   τὸν σκάρον μόνον ἱστοροῦσί τινες.  Πάντα   δὲ ὀξυτάταις ἀκμαῖς ὀδόντων καταπεπύκνωται,
[7, 2]   καὶ μέγεθος καὶ σαρκῶν ποιότητες,  πάντα   μεγίσταις διαφοραῖς ἀλλήλων κεχωρισμένα, καὶ
[7, 4]   τίνες; Ὁρᾷς τὴν θείαν διάταξιν  πάντα   πληροῦσαν, καὶ διὰ τῶν μικροτάτων
[7, 5]   ἀπρονόητον, οὐδὲν ἠμελημένον παρὰ Θεοῦ.  Πάντα   σκοπεύει ἀκοίμητος ὀφθαλμός. Πᾶσι
[7, 1]   οὐ τὰ ὠοτόκα, ἅπερ ἐστὶ  πάντα   σχεδὸν τῶν ἰχθύων τὰ γένη;
[7, 5]   χαλεπώτατον τῶν ἑρπετῶν, πρὸς γάμον  ἀπαντᾷ   τῆς θαλασσίας μυραίνης, καὶ συριγμῷ
[7, 3]   ποτε συμβῇ τὸν τοῦ ἐλάττονος  κρατήσαντα   ἑτέρου γενέσθαι θήραμα, ὑπὸ τὴν
[7, 3]   τοῦ ἡλίου τὰς πτύχας ἑαυτοῦ  διαπλώσαντα,   τότε δὴ λάθρᾳ ψηφῖδα παρεμβαλὼν,
[7, 6]   πρὸς φόβον καὶ ἔκπληξιν ἡμετέραν  δημιουργηθέντα   ζῷα. Ἐὰν δὲ ἀκούσῃς ὅτι
[7, 2]   γένος ἐστὶ τὰ μαλάκια οὕτω  προσαγορευθέντα,   ὅσων σὰρξ ἁπαλὴ καὶ
[7, 6]   ὕδατος ἀνανήξηται. Ταῦτα μέντοι τηλικαῦτα  ὄντα   οὐ περὶ ἀκτὰς, οὐδὲ αἰγιαλοὺς
[7, 6]   γάρ πως ἄλλα ἐπ´ ἄλλοις  καταλαβόντα   ἡμᾶς τῆς δημιουργίας τὰ θαύματα,
[7, 4]   αὐτῆς τοὺς πλωτῆρας ἀναπειθούσης. Ἐκείνην  καταλαβόντα   τὰ κήτη, τοῖς μεγίστοις τῶν
[7, 3]   κἀκεῖνος ἕτερα· καὶ τὰ ὧδε  πληθύνοντα,   ἄπορα παρ´ ἑτέροις. Οὐδὲν ὄρος
[7, 6]   ταχεῖαν καὶ ἀπαραίτητον τὴν φθορὰν  ἐπιφέροντα.   Οὕτω σε διὰ πάντων ἐγρηγορέναι
[7, 4]   ἰσχυρῶς ἐνιδρυμένον, καὶ τὸ πρακτέον  ὑποδεικνύντα.   Βαδίσωμεν, φασὶν, ἐπὶ τὸ βόρειον
[7, 6]   τὴν κτίσιν θαύματος. Ἄλλα φοβερὰ,  παιδαγωγοῦντα   ἡμῶν τὸ ῥᾴθυμον. Ἐποίησεν
[7, 1]   προστάγματι τῆς δημιουργίας; Οὐ τὰ  ζωοτοκοῦντα,   οἷον φῶκαι καὶ δελφῖνες καὶ
[7, 3]   ποριστικὸν καὶ εὐμήχανον τῶν καρκίνων  ζηλοῦντα,   τῆς βλάβης τῶν πλησίον ἀπέχεσθαι.
[7, 4]   τῶν ὀρῶν κατὰ τὸ μέγεθος  ἐοικότα,   ὡς οἱ τεθεαμένοι φασὶ, μένει
[7, 3]   Πῶς τὰ γένη τῶν ἰχθύων  ἕκαστα   τὴν ἐπιτηδείαν ἑαυτοῖς διανειμάμενα χώραν,
[7, 6]   Ἐὰν δὲ ἀκούσῃς ὅτι τὰ  μέγιστα   τῶν πλοίων ἡπλωμένοις ἱστίοις ἐξ
[7, 2]   λεγόμενα. Καὶ τῶν κητῶν τὰ  πλεῖστα   ζωοτόκα· δελφῖνες, καὶ φῶκαι,
[7, 1]   πορευτικὰ ὑπάρχῃ τινὰ τῶν ἐνύδρων  (μάλιστα   μὲν ἀμφίβια τὰ πολλὰ τούτων
[7, 2]   ταῦτα διαδοχῇ ταμιεύεται, ὅταν αὐξάνεσθαι  αὐτὰ   καὶ πληθύνεσθαι δέῃ. Ἄλλου γένους
[7, 6]   τὸ Ἀτλαντικὸν λεγόμενον πέλαγος ἐνοικεῖ.  Τοιαῦτά   ἐστι τὰ πρὸς φόβον καὶ
[7, 3]   κατεσκευασμένην τὴν πονηρίαν κατακεκρύφθαι. Τὰ  τοιαῦτα   ἤθη λύκους ἅρπαγας ὀνομάζει
[7, 6]   τοῦ ὕδατος ἀνανήξηται. Ταῦτα μέντοι  τηλικαῦτα   ὄντα οὐ περὶ ἀκτὰς, οὐδὲ
[7, 5]   βοσκηματώδους τὴν ζωὴν ἀναλίσκομεν. Ἰχθὺς  τοσαῦτα   διαμείβει πελάγη ὑπὲρ τοῦ εὕρασθαί
[7, 2]   τὰ παραπλήσια τούτοις. Ἕτερον παρὰ  ταῦτα   γένος ἐστὶ τὰ μαλάκια οὕτω
[7, 2]   ὀστρέων διαφοραί. Ἄλλο πάλιν παρὰ  ταῦτα   γένος, τὰ μαλακόστρακα προσειρημένα, κάραβοι,
[7, 2]   πλῆθος αὐτῶν ἐν τῇ μετὰ  ταῦτα   διαδοχῇ ταμιεύεται, ὅταν αὐξάνεσθαι αὐτὰ
[7, 5]   ἔλαττον τινασσομένοις κόλποις ἐγκαθορμίζονται. ~Εἶδον  ταῦτα   ἐγὼ, καὶ τὴν ἐν πᾶσι
[7, 5]   ἀφίσταμαι τῶν θαλασσίων ὑποδειγμάτων, ἐπειδὴ  ταῦτα   ἡμῖν πρόκειται εἰς ἐξέτασιν. Ἤκουσα
[7, 6]   ἄκραν ἐπιφάνειαν τοῦ ὕδατος ἀνανήξηται.  Ταῦτα   μέντοι τηλικαῦτα ὄντα οὐ περὶ
[7, 6]   γὰρ ἐπιθυμοῦσι θησαυροὶ βασιλέων,  ταῦτα   περὶ αἰγιαλοὺς καὶ ἀκτὰς καὶ
[7, 5]   τὰς τῶν ἀέρων ταραχὰς τεκμαιρόμενος,  ταῦτα   τὸν ἐχῖνον ἐδίδαξεν, ἀλλ´
[7, 1]   καὶ αἰσθήσεως μετέχον ζῷον δημιουργεῖται.  Φυτὰ   γὰρ καὶ δένδρα κἂν ζῆν
[7, 1]   οὐχ ὅσα λεπιδωτὰ, οὐχ ὅσα  φολιδωτὰ,   οὐχ οἷς ἐστι πτερύγια καὶ
[7, 1]   ἰχθύων τὰ γένη; οὐχ ὅσα  λεπιδωτὰ,   οὐχ ὅσα φολιδωτὰ, οὐχ οἷς
[7, 2]   ἐν ἑτέροις καὶ ἑτέροις εἴδεσι  καθεστῶτα.   Ποῖοι μὲν οὖν θυννοσκόποι τῶν
[7, 6]   ἀποτίθεσαι αἰδοῖ τῆς ἑνώσεως;  τάχα   τὸ τῆς ἐχίδνης ὑπόδειγμα καὶ
[7, 1]   ἀλλ´ οὐχὶ καὶ ζῷα, οὐδὲ  ἔμψυχα.   Τούτου γε ἕνεκα, Ἐξαγαγέτω τὰ
[7, 6]   φόβον καὶ ἔκπληξιν ἡμετέραν δημιουργηθέντα  ζῷα.   Ἐὰν δὲ ἀκούσῃς ὅτι τὰ
[7, 3]   ἑρπετὰ, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός·  ζῷα   μικρὰ μετὰ μεγάλων. Ἀλλ´ ὅμως
[7, 1]   αὐξητικῆς δυνάμεως, ἀλλ´ οὐχὶ καὶ  ζῷα,   οὐδὲ ἔμψυχα. Τούτου γε ἕνεκα,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/06/2009