Homélie, Chap. |
[7, 6] |
τῷ
ὄγκῳ
τοῦ
σώματος
παρισάζεται·
|
ἅ |
γε
καὶ
νήσων
πολλάκις
φαντασίαν
|
[7, 6] |
βαρύτιμον
μαργαρίτην
ἡ
φύσις
ἐνέθηκεν.
|
Ἃ |
γὰρ
ἐπιθυμοῦσι
θησαυροὶ
βασιλέων,
ταῦτα |
[7, 4] |
Πόθεν;
Οἵγε
μεταίρομεν
ὅρια
αἰώνια,
|
ἃ |
ἔθεντο
οἱ
πατέρες
ἡμῶν.
Παρατεμνόμεθα
|
[7, 3] |
ἔχομεν
τῶν
ἰχθύων,
ἀλλ´
ἔστιν
|
ἃ |
καὶ
μιμήσασθαι
ἄξιον.
Πῶς
τὰ |
[7, 2] |
πλεῖστα
ζωοτόκα·
δελφῖνες,
καὶ
φῶκαι,
|
ἃ |
καὶ
νεαροὺς
ἔτι
τοὺς
σκύμνους, |
[7, 1] |
τῷ
ἴσῳ
προστάγματι,
τό
τε
|
μέγα |
καὶ
τὸ
μικρὸν
μεταλαγχάνει
τοῦ |
[7, 5] |
Θεοῦ
σοφίαν
ἐθαύμασα.
Εἰ
τὰ
|
ἄλογα |
ἐπινοητικὰ
καὶ
φυλακτικὰ
τῆς
ἰδίας
|
[7, 4] |
τῶν
ἰχθύων,
ἐπειδὴ
ἄφωνα
καὶ
|
ἄλογα |
παντελῶς,
ἀλλὰ
φοβοῦ
μὴ
καὶ |
[7, 5] |
ὁ
σύνοικος,
ἀνάγκη
φέρειν
τὴν
|
ὁμόζυγα, |
καὶ
ἐκ
μηδεμιᾶς
προφάσεως
καταδέχεσθαι |
[7, 3] |
ἑαυτοῦ
διαπλώσαντα,
τότε
δὴ
λάθρᾳ
|
ψηφῖδα |
παρεμβαλὼν,
διακωλύει
τὴν
σύμπτυξιν,
καὶ
|
[7, 5] |
ὅταν
προΐδῃ
ταραχὴν
ἐξ
ἀνέμων,
|
ψηφῖδά
|
τινα
ὑπελθὼν
γενναίαν,
ἐπ´
αὐτῆς, |
[7, 1] |
τῷ
τοῦ
ὕδατος
σώματι.
Κἂν
|
ὑπόποδα |
δὲ
καὶ
πορευτικὰ
ὑπάρχῃ
τινὰ |
[7, 4] |
γένους
τὴν
μακρὰν
ταύτην
ἀποδημίαν
|
στελλόμεθα. |
Οὐκ
ἔχουσιν
ἴδιον
λόγον,
ἔχουσι |
[7, 4] |
ἃ
ἔθεντο
οἱ
πατέρες
ἡμῶν.
|
Παρατεμνόμεθα
|
γῆν,
συνάπτομεν
οἰκίαν
πρὸς
οἰκίαν |
[7, 3] |
διεξελθόντες,
τὴν
τελευταίαν
τιμωρίαν
οὐκ
|
ἀποδρασόμεθα. |
Ἤδη
δὲ
καὶ
ἐν
ἀσθενεῖ |
[7, 4] |
καὶ
ἄνθρωποι
σωτηρίων
διδαγμάτων
οὐκ
|
ἀνεχόμεθα. |
Μὴ
καταφρόνει
τῶν
ἰχθύων,
ἐπειδὴ |
[7, 4] |
πρὸς
ἀγρὸν,
ἵνα
τοῦ
πλησίον
|
ἀφελώμεθά |
τι.
Οἶδε
τὰ
κήτη
τὴν |
[7, 6] |
ἐγγείοις
καὶ
θαλαττίοις
ὑποδείγμασι
παιδευόμενα.
|
Ἐνταῦθά |
με
στῆναι
τοῦ
λόγου
ἥ |
[7, 6] |
δούλων
ἀκοαῖς
δεσποτικῶν
θαυμάτων
διήγησις,
|
ἐνταῦθα
|
τὸν
λόγον
ὁρμίσαντες,
μείνωμεν
τὴν |
[7, 1] |
τὰ
βύθια,
τὰ
πετρώδη,
τὰ
|
ἀγελαῖα, |
τὰ
σποραδικὰ,
τὰ
κήτη,
τὰ |
[7, 1] |
τινὰ
τῶν
ἐνύδρων
(μάλιστα
μὲν
|
ἀμφίβια |
τὰ
πολλὰ
τούτων
ἐστίν·
οἷον |
[7, 1] |
ἑρπετά.
Ἐν
τούτοις
ἔνι
τὰ
|
πελάγια, |
τὰ
αἰγιαλώδη,
τὰ
βύθια,
τὰ |
[7, 5] |
σὺ
ὁ
τῇ
ἀργίᾳ
συζῶν;
|
Ἀργία |
δὲ,
κακουργίας
ἀρχή.
Μηδεὶς
ἄγνοιαν |
[7, 5] |
τί
ἐρεῖς
σὺ
ὁ
τῇ
|
ἀργίᾳ |
συζῶν;
Ἀργία
δὲ,
κακουργίας
ἀρχή. |
[7, 1] |
οἱονεὶ
διδύμων
ὀφθαλμῶν
βολαῖς
τῇ
|
συζυγίᾳ |
τῶν
μεγάλων
φωστήρων
κατεκοσμήθη.
Λειπόμενον |
[7, 1] |
ὅσα
φολιδωτὰ,
οὐχ
οἷς
ἐστι
|
πτερύγια |
καὶ
οἷς
μή
ἐστιν;
Ἡ |
[7, 1] |
ἐπιφανείᾳ
τοῦ
ὕδατος
ἐπινήχηται,
κἂν
|
διὰ |
βάθους
τέμνῃ
τὸ
ὕδωρ,
τῆς |
[7, 6] |
τὴν
φθορὰν
ἐπιφέροντα.
Οὕτω
σε
|
διὰ |
πάντων
ἐγρηγορέναι
ὁ
κτίστης
βούλεται, |
[7, 3] |
ἀλλὰ
δυσάλωτος
ἡ
ἄγρα
αὐτῷ
|
διὰ |
τὴν
περιβολὴν
τοῦ
ὀστράκου
γίνεται. |
[7, 4] |
ἥλιος,
οὐκ
ἐξάγει
αὐτῆς
ὅλον
|
διὰ |
τῆς
ἀκτῖνος
τὸ
πότιμον.
Χαίρει |
[7, 3] |
εὑρίσκεται
τὸ
ἐλλεῖπον
τῆς
δυνάμεως
|
διὰ |
τῆς
ἐπινοίας
περιεχόμενος.
Αὕτη
ἡ |
[7, 5] |
Ὁ
τῆς
φύσεως
δεσμὸς,
ὁ
|
διὰ |
τῆς
εὐλογίας
ζυγὸς,
ἕνωσις
ἔστω |
[7, 6] |
ἔοικε
γεγενῆσθαι,
τρέχοντος
τοῦ
λόγου
|
διὰ |
τῆς
κτίσεως,
μὴ
λαβεῖν
τοῦ |
[7, 4] |
ῥεῦμα
τοὺς
ἰχθῦς
ἡνωμένους,
καὶ
|
διὰ |
τῆς
Προποντίδος
ἐπὶ
τὸν
Εὔξεινον |
[7, 1] |
ἀραιὸν
καὶ
πολύπορον
σπλάγχνον,
ὃ
|
διὰ |
τῆς
τοῦ
θώρακος
διαστολῆς
τὸν |
[7, 3] |
τὴν
ἀπ´
αὐτῶν
φυλάξασθαι
βλάβην,
|
διὰ |
τὸ
ἐν
τῷ
προσχήματι
τῆς |
[7, 1] |
καὶ
δένδρα
κἂν
ζῆν
λέγηται
|
διὰ |
τὸ
μετέχειν
τῆς
θρεπτικῆς
καὶ |
[7, 1] |
οὖν
προηγούμενον
ἔχει
τὸ
νηκτικόν.
|
Διὰ |
τοῦτο,
Ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα
ἑρπετά. |
[7, 4] |
πολλῶν
καὶ
μεγάλων
ποταμῶν
πληρουμένη.
|
Διὰ |
τοῦτο
ἐφ´
ὅσον
μέτριον
ἀπολαύσαντες |
[7, 3] |
εἰλικρίνειαν,
ἁπλότητα.
Ὁ
ὄφις
ποικίλος·
|
διὰ |
τοῦτο
καὶ
ἕρπειν
κατεδικάσθη.
Ὁ |
[7, 3] |
δίκαιος
ἄπλαστος,
ὁποῖος
ὁ
Ἰακώβ.
|
Διὰ |
τοῦτο
Κατοικίζει
Κύριος
μονοτρόπους
ἐν |
[7, 6] |
ἐπειδὴ
καρίδος
καὶ
μαινίδος
μείζονα,
|
διὰ |
τοῦτο
μεγάλα
εἴρηται,
ἀλλ´
ἐπειδὴ |
[7, 1] |
δίαιτα
κεχωρισμένη,
ἰδιότροπος
ἡ
ζωή.
|
Διὰ |
τοῦτο
οὐδὲ
τιθασσεύεσθαί
τι
τῶν |
[7, 4] |
θείαν
διάταξιν
πάντα
πληροῦσαν,
καὶ
|
διὰ
|
τῶν
μικροτάτων
διήκουσαν.
Ἰχθὺς
οὐκ |
[7, 1] |
ἀποπληροῖ.
Ἴδιος
κλῆρος
τῶν
ἰχθύων,
|
ἰδία |
φύσις,
δίαιτα
κεχωρισμένη,
ἰδιότροπος
ἡ |
[7, 2] |
γένη
διῃρημέναι·
ὧν
καὶ
ὀνόματα
|
ἴδια, |
καὶ
τροφὴ
παρηλλαγμένη,
καὶ
σχῆμα |
[7, 6] |
λέγειν,
Ἐγὼ
καθεύδω,
καὶ
ἡ
|
καρδία |
μου
ἀγρυπνεῖ,
μελετῶσα
νυκτὸς
καὶ |
[7, 6] |
τὸ
σεμνὸν
τοῦτο
θέατρον,
καὶ
|
γλυκεῖα
|
δούλων
ἀκοαῖς
δεσποτικῶν
θαυμάτων
διήγησις, |
[7, 1] |
Πᾶν
τὸ
νηκτικὸν
κἂν
τῇ
|
ἐπιφανείᾳ |
τοῦ
ὕδατος
ἐπινήχηται,
κἂν
διὰ |
[7, 6] |
ἥ
τε
τοῦ
σώματος
καταναγκάζει
|
ἀσθένεια, |
καὶ
τὸ
τῆς
ὥρας
ὀψέ· |
[7, 3] |
ἄλλο
τι
ποιοῦμεν
ἐν
τῇ
|
καταδυναστείᾳ |
τῶν
ὑποδεεστέρων;
τί
διαφέρει
τοῦ |
[7, 6] |
καὶ
ἑτέρως
ἡμῖν
χρησιμεύσει,
ὅτι
|
μοιχεία |
τίς
ἐστι
τῆς
φύσεως
ἡ |
[7, 6] |
ἐν
τῇ
μεταλήψει
τῆς
τροφῆς
|
ἐπιτραπέζια |
διηγήματα,
ὅσα
τε
ἕωθεν
ὑμῖν, |
[7, 1] |
τὰ
πελάγια,
τὰ
αἰγιαλώδη,
τὰ
|
βύθια, |
τὰ
πετρώδη,
τὰ
ἀγελαῖα,
τὰ |
[7, 3] |
τῆς
ἐπινοίας
περιεχόμενος.
Αὕτη
ἡ
|
κακία |
τῶν
μήτε
λόγου
μήτε
φωνῆς
|
[7, 2] |
παρὰ
ταῦτα
γένος
ἐστὶ
τὰ
|
μαλάκια |
οὕτω
προσαγορευθέντα,
ὅσων
ἡ
σὰρξ |
[7, 4] |
τῷ
βυθῷ
ἀλέαν
καὶ
τὰ
|
προσήλια |
τῶν
χωρίων
ἐπείγονται,
καὶ
φυγόντες |
[7, 0] |
|
~ΟΜΙΛΙΑ |
ζʹ
Περὶ
ἑρπετῶν.
~Καὶ
εἶπεν |
[7, 4] |
θάλασσαν,
τὴν
ἐρήμην
νήσων,
ᾗ
|
μηδεμία |
πρὸς
τὸ
ἀντιπέρας
ἀντικαθέστηκεν
ἤπειρος. |
[7, 3] |
τῶν
κατεγνωσμένων.
Τοῖς
οἰκείοις
ἀρκοῦ.
|
Πενία |
μετὰ
αὐταρκείας
ἀληθοῦς,
πάσης
ἀπολαύσεως |
[7, 2] |
ὀδόντων
καταπεπύκνωται,
ἵνα
μὴ
τῇ
|
χρονίᾳ |
μασήσει
ἡ
τροφὴ
διαρρέῃ·
ἔμελλε |
[7, 4] |
τοιοῦτοι.
Πόθεν;
Οἵγε
μεταίρομεν
ὅρια
|
αἰώνια, |
ἃ
ἔθεντο
οἱ
πατέρες
ἡμῶν. |
[7, 6] |
προσθεῖναι
εἶχον
τοῖς
φιληκόοις
θαύματος
|
ἄξια |
περὶ
τῶν
φυομένων
ἐν
τῇ |
[7, 2] |
πολύποδες,
καὶ
σηπίαι,
καὶ
τὰ
|
ὅμοια |
τούτοις.
Καὶ
ἐν
τούτοις
πάλιν
|
[7, 1] |
δελφῖνες
καὶ
νάρκαι,
καὶ
τὰ
|
ὅμοια |
τούτοις
τὰ
σελάχη
λεγόμενα;
οὐ |
[7, 6] |
τοῖς
κατ´
ἤπειρον
παραδόξοις
ἡ
|
διάνοια |
ἡμῶν
ἐντυχοῦσα,
πάλιν
κατὰ
τὸν
|
[7, 4] |
ὁ
κινῶν;
ποῖον
πρόσταγμα
βασιλέως;
|
ποῖα |
διαγράμματα
κατ´
ἀγορὰν
ἡπλωμένα
τὴν |
[7, 3] |
πολύποδος
δολερὸν
καὶ
ἐπίκλοπον,
ὃς
|
ὁποίᾳ |
ποτ´
ἂν
ἑκάστοτε
πέτρᾳ
περιπλακῇ, |
[7, 6] |
τὰ
ἄνθη
τῶν
λειμώνων
τῇ
|
εὐχροίᾳ |
παρέδραμον.
Ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα.
Καὶ |
[7, 4] |
ἡμεῖς
τοιοῦτοι.
Πόθεν;
Οἵγε
μεταίρομεν
|
ὅρια |
αἰώνια,
ἃ
ἔθεντο
οἱ
πατέρες |
[7, 6] |
ὁ
λόγος
ἐμπεσὼν
εἰς
τὰ
|
μυρία |
θαύματα
ἐπιλελῆσθαι
τῆς
συμμετρίας,
καὶ |
[7, 2] |
κάραβοι,
καὶ
καρκῖνοι,
καὶ
τὰ
|
παραπλήσια
|
τούτοις.
Ἕτερον
παρὰ
ταῦτα
γένος |
[7, 4] |
δὲ
τοῖς
γλυκέσι
καὶ
τὰ
|
θαλάσσια· |
ὅθεν
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
ποταμοὺς |
[7, 1] |
γένει
τὸ
ὕδωρ.
Καὶ
ἡ
|
αἰτία |
δήλη.
Ὅτι
ἡμῖν
μὲν
ὁ |
[7, 4] |
φασὶν,
ἡ
βορεινὴ
θάλασσα,
καὶ
|
ὑπτία |
προκειμένη
τῶν
ἀνέμων
ταῖς
βίαις, |
[7, 3] |
τελευταίου
ἰχθύος
ὁ
τῇ
λαιμάργῳ
|
φιλοπλουτίᾳ |
τοῖς
ἀπληρώτοις
τῆς
πλεονεξίας
αὐτοῦ |
[7, 2] |
πάλιν
παρὰ
ταῦτα
γένος,
τὰ
|
μαλακόστρακα
|
προσειρημένα,
κάραβοι,
καὶ
καρκῖνοι,
καὶ |
[7, 1] |
τὰ
σποραδικὰ,
τὰ
κήτη,
τὰ
|
ὑπέρογκα, |
τὰ
λεπτότατα
τῶν
ἰχθύων.
Τῇ |
[7, 1] |
ζῷα,
οὐδὲ
ἔμψυχα.
Τούτου
γε
|
ἕνεκα, |
Ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα
ἑρπετά.
Πᾶν |
[7, 1] |
τὰ
πετρώδη,
τὰ
ἀγελαῖα,
τὰ
|
σποραδικὰ, |
τὰ
κήτη,
τὰ
ὑπέρογκα,
τὰ |
[7, 5] |
σοφίαν
ἐθαύμασα.
Εἰ
τὰ
ἄλογα
|
ἐπινοητικὰ |
καὶ
φυλακτικὰ
τῆς
ἰδίας
αὐτῶν |
[7, 5] |
Εἰ
τὰ
ἄλογα
ἐπινοητικὰ
καὶ
|
φυλακτικὰ |
τῆς
ἰδίας
αὐτῶν
σωτηρίας,
καὶ |
[7, 1] |
σώματι.
Κἂν
ὑπόποδα
δὲ
καὶ
|
πορευτικὰ |
ὑπάρχῃ
τινὰ
τῶν
ἐνύδρων
(μάλιστα |
[7, 1] |
τὰ
σελάχη
λεγόμενα;
οὐ
τὰ
|
ὠοτόκα, |
ἅπερ
ἐστὶ
πάντα
σχεδὸν
τῶν |
[7, 2] |
Καὶ
τῶν
κητῶν
τὰ
πλεῖστα
|
ζωοτόκα· |
δελφῖνες,
καὶ
φῶκαι,
ἃ
καὶ |
[7, 6] |
καὶ
μαινίδος
μείζονα,
διὰ
τοῦτο
|
μεγάλα
|
εἴρηται,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
τοῖς
μεγίστοις |
[7, 6] |
ὁ
Θεὸς
τὰ
κήτη
τὰ
|
μεγάλα. |
Οὐκ
ἐπειδὴ
καρίδος
καὶ
μαινίδος |
[7, 2] |
δὲ
ὁμοίως
μικρά
τε
καὶ
|
μεγάλα |
τὸ
πρῶτον
ἐκεῖνο
πρόσταγμα
καὶ |
[7, 6] |
τὰς
ἀπ´
αὐτῶν
βλάβας
ἀποδιδράσκῃς.
|
Ἀλλὰ |
γὰρ
ἀναδραμόντες
ἐκ
τῶν
βυθῶν, |
[7, 3] |
τῆς
σαρκὸς
ἐπιθυμεῖ
τοῦ
ὀστρέου·
|
ἀλλὰ
|
δυσάλωτος
ἡ
ἄγρα
αὐτῷ
διὰ |
[7, 6] |
καὶ
φάλαιναι
καὶ
ζύγαιναι,
φοβεραὶ,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τρυγόνος
κέντρον
τῆς
θαλασσίας, |
[7, 4] |
βυθίαν
ψάμμον
τοῖς
κύμασιν
ἀναμίγνυσθαι.
|
Ἀλλὰ |
καὶ
ψυχρὰ,
χειμῶνος
ὥρᾳ,
ὑπὸ |
[7, 5] |
τὴν
φύσιν.
Τραχὺς
καὶ
δυσάρεστος;
|
Ἀλλὰ |
μέλος
ἤδη
σὸν,
καὶ
μελῶν |
[7, 3] |
οὐ
ποταμὸς
τὴν
διάβασιν
ἀποτέμνεται,
|
ἀλλὰ |
νόμος
τίς
ἐστι
φύσεως
ἴσως |
[7, 1] |
μικρὰ,
μᾶλλον
δὲ
οὐδὲ
φωνὴ,
|
ἀλλὰ |
ῥοπὴ
μόνον
καὶ
ὁρμὴ
τοῦ |
[7, 6] |
περὶ
ἀκτὰς,
οὐδὲ
αἰγιαλοὺς
διατρίβει,
|
ἀλλὰ |
τὸ
Ἀτλαντικὸν
λεγόμενον
πέλαγος
ἐνοικεῖ. |
[7, 2] |
πόνων
ἐκτρέφουσιν
ἑαυτῶν
τὰ
ἔκγονα·
|
ἀλλὰ |
τὸ
ὕδωρ
ὑποδεξάμενον
ἐκπεσὸν
τὸ |
[7, 3] |
διανειμάμενα
χώραν,
οὐκ
ἐπεμβαίνει
ἀλλήλοις,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
οἰκείοις
ὅροις
ἐνδιατρίβει;
Οὐδεὶς
|
[7, 4] |
ἐπειδὴ
ἄφωνα
καὶ
ἄλογα
παντελῶς,
|
ἀλλὰ |
φοβοῦ
μὴ
καὶ
τούτων
ἀλογώτερος |
[7, 2] |
ἱστορίαν
πάντων
δι´
ἀκριβείας
γνωρίσαι;
|
Ἄλλα |
γνωρίζουσιν
οἱ
τὴν
Ἰνδικὴν
ἁλιεύοντες |
[7, 6] |
ἤπειρον
καταφύγωμεν.
Καὶ
γάρ
πως
|
ἄλλα |
ἐπ´
ἄλλοις
καταλαβόντα
ἡμᾶς
τῆς |
[7, 2] |
ἀγρεύοντες
κόλπον·
ἄλλα,
νησιῶται·
καὶ
|
ἄλλα, |
Μαυρούσιοι.
Πάντα
δὲ
ὁμοίως
μικρά |
[7, 2] |
οἱ
τὸν
Αἰγύπτιον
ἀγρεύοντες
κόλπον·
|
ἄλλα, |
νησιῶται·
καὶ
ἄλλα,
Μαυρούσιοι.
Πάντα |
[7, 2] |
οἱ
τὴν
Ἰνδικὴν
ἁλιεύοντες
θάλασσαν·
|
ἄλλα, |
οἱ
τὸν
Αἰγύπτιον
ἀγρεύοντες
κόλπον· |
[7, 6] |
τοῦ
περὶ
τὴν
κτίσιν
θαύματος.
|
Ἄλλα |
φοβερὰ,
παιδαγωγοῦντα
ἡμῶν
τὸ
ῥᾴθυμον. |
[7, 6] |
τὸ
τῆς
ὥρας
ὀψέ·
ἐπεὶ
|
πολλὰ |
ἔτι
προσθεῖναι
εἶχον
τοῖς
φιληκόοις
|
[7, 1] |
ἐνύδρων
(μάλιστα
μὲν
ἀμφίβια
τὰ
|
πολλὰ |
τούτων
ἐστίν·
οἷον
φῶκαι,
καὶ |
[7, 3] |
δίκτυον.
Πάντως
γὰρ
καὶ
ἡμεῖς
|
πολλὰ |
τῶν
ἀδίκων
διεξελθόντες,
τὴν
τελευταίαν |
[7, 3] |
πέτρᾳ
δῆθεν,
καὶ
ἕτοιμον
γίνεσθαι
|
θήραμα |
τῷ
πανούργῳ.
Τοιοῦτοί
εἰσι
τὸ |
[7, 3] |
τοῦ
ἐλάττονος
κρατήσαντα
ἑτέρου
γενέσθαι
|
θήραμα, |
ὑπὸ
τὴν
μίαν
ἄγονται
γαστέρα |
[7, 4] |
ῥέοντας.
Τίς
ὁ
κινῶν;
ποῖον
|
πρόσταγμα |
βασιλέως;
ποῖα
διαγράμματα
κατ´
ἀγορὰν |
[7, 1] |
τὸν
οἰκεῖον
κόσμον
ἀποδοθῆναι.
Ἦλθε
|
πρόσταγμα, |
καὶ
εὐθὺς
καὶ
ποταμοὶ
ἐνεργοὶ, |
[7, 2] |
καὶ
μεγάλα
τὸ
πρῶτον
ἐκεῖνο
|
πρόσταγμα |
καὶ
ἡ
ἄφατος
ἐκείνη
παρήγαγε |
[7, 6] |
Ἢ
τάχα
τὸ
τῆς
ἐχίδνης
|
ὑπόδειγμα |
καὶ
ἑτέρως
ἡμῖν
χρησιμεύσει,
ὅτι |
[7, 2] |
ἴδια,
καὶ
τροφὴ
παρηλλαγμένη,
καὶ
|
σχῆμα |
καὶ
μέγεθος
καὶ
σαρκῶν
ποιότητες, |
[7, 2] |
δέῃ.
Ἄλλου
γένους
ἐστὶ
τὰ
|
ὀστρακόδερμα |
προσαγορευόμενα·
οἷον
κόγχαι,
καὶ
κτένες, |
[7, 4] |
καιρὸν
τῆς
ἀνόδου
ὥσπερ
τι
|
ῥεῦμα |
τοὺς
ἰχθῦς
ἡνωμένους,
καὶ
διὰ |
[7, 1] |
καὶ
πετεινὰ
πετόμενα
κατὰ
τὸ
|
στερέωμα
|
τοῦ
οὐρανοῦ
κατὰ
γένος.
Μετὰ |
[7, 3] |
καὶ
ὁ
μικρότερος
παρ´
ἐκείνοις
|
βρῶμά |
ἐστι
τοῦ
μείζονος.
Κἄν
ποτε |
[7, 5] |
ζυγὸς,
ἕνωσις
ἔστω
τῶν
διεστώτων.
|
Ἔχιδνα, |
τὸ
χαλεπώτατον
τῶν
ἑρπετῶν,
πρὸς |
[7, 6] |
τῆς
προσηκούσης
αὐτῷ
παραινέσεως.
Ἡ
|
ἔχιδνα |
τὸν
ἰὸν
ἐξεμεῖ,
αἰδουμένη
τὸν
|
[7, 3] |
ἰχθύων
ἕκαστα
τὴν
ἐπιτηδείαν
ἑαυτοῖς
|
διανειμάμενα |
χώραν,
οὐκ
ἐπεμβαίνει
ἀλλήλοις,
ἀλλὰ |
[7, 2] |
παρὰ
ταῦτα
γένος,
τὰ
μαλακόστρακα
|
προσειρημένα, |
κάραβοι,
καὶ
καρκῖνοι,
καὶ
τὰ |
[7, 6] |
διέρριπται,
τοῖς
ἐλύτροις
τῶν
ὀστρέων
|
ἐγκείμενα. |
Πόθεν
τὸ
χρυσοῦν
ἔριον
αἱ |
[7, 2] |
κυνίσκοι,
καὶ
ἁπαξαπλῶς
τὰ
σελάχη
|
λεγόμενα. |
Καὶ
τῶν
κητῶν
τὰ
πλεῖστα |
[7, 1] |
τὰ
ὅμοια
τούτοις
τὰ
σελάχη
|
λεγόμενα; |
οὐ
τὰ
ὠοτόκα,
ἅπερ
ἐστὶ |
[7, 4] |
νήσοις,
μήτε
ταῖς
παραλίοις
πόλεσι
|
λυμαινόμενα. |
Οὕτω
μὲν
οὖν
ἕκαστον
γένος, |
[7, 6] |
πλοίων
ἡπλωμένοις
ἱστίοις
ἐξ
οὐρίας
|
φερόμενα |
τὸ
μικρότατον
ἰχθύδιον
ἡ
ἐχενηῒς |
[7, 1] |
ζωσῶν
κατὰ
γένος,
καὶ
πετεινὰ
|
πετόμενα |
κατὰ
τὸ
στερέωμα
τοῦ
οὐρανοῦ |
[7, 6] |
καὶ
ἐγγείοις
καὶ
θαλαττίοις
ὑποδείγμασι
|
παιδευόμενα. |
Ἐνταῦθά
με
στῆναι
τοῦ
λόγου
|
[7, 2] |
Ἄλλου
γένους
ἐστὶ
τὰ
ὀστρακόδερμα
|
προσαγορευόμενα· |
οἷον
κόγχαι,
καὶ
κτένες,
καὶ
|
[7, 2] |
τινὸς,
λέγεται
πάλιν
τῇ
γαστρὶ
|
ὑποδεχόμενα |
περιστέλλειν.
Ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα
κατὰ
|
[7, 2] |
ποιότητες,
πάντα
μεγίσταις
διαφοραῖς
ἀλλήλων
|
κεχωρισμένα, |
καὶ
ἐν
ἑτέροις
καὶ
ἑτέροις |
[7, 4] |
βασιλέως;
ποῖα
διαγράμματα
κατ´
ἀγορὰν
|
ἡπλωμένα |
τὴν
προθεσμίαν
δηλοῖ;
οἱ
ξεναγοῦντες
|
[7, 1] |
Τὰ
γὰρ
ἔτι
καὶ
νῦν
|
ὁρώμενα |
ἀπόδειξίς
ἐστι
τῶν
παρελθόντων.
Οὕτω |
[7, 6] |
μεθημερινῆς
εὐφροσύνης
καὶ
καθεύδοντες
ἀπολαύσοιτε,
|
ἵνα |
ἐξῇ
ὑμῖν
λέγειν,
Ἐγὼ
καθεύδω, |
[7, 2] |
δὲ
ὀξυτάταις
ἀκμαῖς
ὀδόντων
καταπεπύκνωται,
|
ἵνα |
μὴ
τῇ
χρονίᾳ
μασήσει
ἡ |
[7, 4] |
οἰκίαν
καὶ
ἀγρὸν
πρὸς
ἀγρὸν,
|
ἵνα |
τοῦ
πλησίον
ἀφελώμεθά
τι.
Οἶδε |
[7, 1] |
ψυχῶν
ζωσῶν
κατὰ
γένος,
καὶ
|
πετεινὰ |
πετόμενα
κατὰ
τὸ
στερέωμα
τοῦ |
[7, 3] |
μὲν
γὰρ
ὁ
κόλπος
τάδε
|
τινὰ |
γένη
τῶν
ἰχθύων
βόσκει,
κἀκεῖνος |
[7, 6] |
τῆς
δημιουργίας
τὰ
θαύματα,
οἷόν
|
τινα |
κύματα,
ταῖς
συνεχέσι
καὶ
ἐπαλλήλοις |
[7, 5] |
οἱ
μὲν
ἴσασι
τοῦ
μέλλοντός
|
τινα
|
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν,
ἡμεῖς
δὲ
ἐκ |
[7, 2] |
τὰς
ἀπαρχὰς
νῦν,
οἱονεὶ
σπέρματά
|
τινα |
τῆς
φύσεως,
προβληθῆναι
κελεύει·
τὸ |
[7, 1] |
ὑπόποδα
δὲ
καὶ
πορευτικὰ
ὑπάρχῃ
|
τινὰ |
τῶν
ἐνύδρων
(μάλιστα
μὲν
ἀμφίβια |
[7, 5] |
προΐδῃ
ταραχὴν
ἐξ
ἀνέμων,
ψηφῖδά
|
τινα |
ὑπελθὼν
γενναίαν,
ἐπ´
αὐτῆς,
ὥσπερ |
[7, 5] |
διαμείβει
πελάγη
ὑπὲρ
τοῦ
εὕρασθαί
|
τινα
|
ὠφέλειαν·
τί
ἐρεῖς
σὺ
ὁ |
[7, 3] |
ἡδονῆς
διαθαλπόμενον,
καὶ
πρὸς
τὴν
|
ἀκτῖνα |
τοῦ
ἡλίου
τὰς
πτύχας
ἑαυτοῦ |
[7, 2] |
μετὰ
πόνων
ἐκτρέφουσιν
ἑαυτῶν
τὰ
|
ἔκγονα· |
ἀλλὰ
τὸ
ὕδωρ
ὑποδεξάμενον
ἐκπεσὸν |
[7, 4] |
ἐπιτήδειος
ἐναποκυῆσαι
καὶ
ἐκθρέψαι
τὰ
|
ἔκγονα. |
Ἐπειδὰν
δὲ
τὸ
σπουδαζόμενον
ἀρκούντως
|
[7, 6] |
Οὐκ
ἐπειδὴ
καρίδος
καὶ
μαινίδος
|
μείζονα, |
διὰ
τοῦτο
μεγάλα
εἴρηται,
ἀλλ´ |
[7, 4] |
Μὴ
καταφρόνει
τῶν
ἰχθύων,
ἐπειδὴ
|
ἄφωνα |
καὶ
ἄλογα
παντελῶς,
ἀλλὰ
φοβοῦ |
[7, 6] |
τῷ
νόμῳ
Κυρίου,
ᾧ
ἡ
|
δόξα
|
καὶ
τὸ
κράτος
εἰς
τοὺς |
[7, 1] |
γενῶν.
Καὶ
ἡ
θάλασσα
τὰ
|
παντοδαπὰ |
γένη
τῶν
πλωτῶν
ὤδινε,
καὶ |
[7, 5] |
ἐνέθηκεν.
Οὐδὲν
ἀπρονόητον,
οὐδὲν
ἠμελημένον
|
παρὰ |
Θεοῦ.
Πάντα
σκοπεύει
ὁ
ἀκοίμητος |
[7, 2] |
καὶ
τὰ
παραπλήσια
τούτοις.
Ἕτερον
|
παρὰ |
ταῦτα
γένος
ἐστὶ
τὰ
μαλάκια |
[7, 2] |
τῶν
ὀστρέων
διαφοραί.
Ἄλλο
πάλιν
|
παρὰ |
ταῦτα
γένος,
τὰ
μαλακόστρακα
προσειρημένα, |
[7, 4] |
τὰ
κήτη
τὴν
ἀφωρισμένην
αὐτοῖς
|
παρὰ |
τῆς
φύσεως
δίαιταν,
τὴν
ἔξω |
[7, 2] |
ἐπιπλοκαὶ
παραχαρασσόντων
τὰ
γένη.
Οὐδὲν
|
παρὰ
|
τοῖς
ἰχθύσιν
ἐξ
ἡμισείας
ὥπλισται |
[7, 2] |
παρεπέμπετο,
ἐν
τῇ
λεπτοποιήσει
διαφορεῖσθαι
|
παρὰ |
τοῦ
ὕδατος.
~Τροφὴ
δὲ
ἰχθύσιν |
[7, 4] |
Καὶ
τίς
ὁ
λόγος,
ἀκούσωμεν
|
παρὰ |
τῶν
σιωπώντων.
Ἐπιπόλαιος,
φασὶν,
ἡ |
[7, 3] |
τοῦ
ὀστρέου·
ἀλλὰ
δυσάλωτος
ἡ
|
ἄγρα |
αὐτῷ
διὰ
τὴν
περιβολὴν
τοῦ |
[7, 1] |
ζῷον
δημιουργεῖται.
Φυτὰ
γὰρ
καὶ
|
δένδρα |
κἂν
ζῆν
λέγηται
διὰ
τὸ
|
[7, 1] |
τῆς
τοῦ
θώρακος
διαστολῆς
τὸν
|
ἀέρα |
δεχόμενον,
τὸ
ἔνδον
ἡμῶν
θερμὸν
|
[7, 6] |
θαλάσσῃ,
ἐπειδὰν
δὲ
εἰς
τὸν
|
ἀέρα |
ἐξενεχθῇ,
πρὸς
λίθου
στερρότητα
μεταπήγνυται· |
[7, 1] |
ἔχουσιν
ἀναπνοὴν
ὥστε
ἕλκειν
τὸν
|
ἀέρα |
τοῦτον·
ἀλλ´
ὅπερ
τοῖς
χερσαίοις |
[7, 6] |
περὶ
τὴν
κτίσιν
θαύματος.
Ἄλλα
|
φοβερὰ, |
παιδαγωγοῦντα
ἡμῶν
τὸ
ῥᾴθυμον.
Ἐποίησεν |
[7, 6] |
ὁ
θαλάσσιος,
οὐχ
ἧττόν
ἐστι
|
φοβερὰ, |
ταχεῖαν
καὶ
ἀπαραίτητον
τὴν
φθορὰν |
[7, 3] |
γένη
τῶν
ἰχθύων
βόσκει,
κἀκεῖνος
|
ἕτερα· |
καὶ
τὰ
ὧδε
πληθύνοντα,
ἄπορα |
[7, 3] |
ἀληθοῦς,
πάσης
ἀπολαύσεως
τοῖς
σωφρονοῦσι
|
προτιμοτέρα. |
Οὐκ
ἂν
παρέλθοιμι
τὸ
τοῦ |
[7, 3] |
θήραμα,
ὑπὸ
τὴν
μίαν
ἄγονται
|
γαστέρα |
τοῦ
τελευταίου.
Τί
οὖν
ἡμεῖς |
[7, 3] |
πτύχας
ἑαυτοῦ
διαπλώσαντα,
τότε
δὴ
|
λάθρᾳ |
ψηφῖδα
παρεμβαλὼν,
διακωλύει
τὴν
σύμπτυξιν, |
[7, 1] |
Ἡ
μὲν
φωνὴ
τοῦ
προστάγματος
|
μικρὰ, |
μᾶλλον
δὲ
οὐδὲ
φωνὴ,
ἀλλὰ |
[7, 3] |
ὧν
οὐκ
ἔστιν
ἀριθμός·
ζῷα
|
μικρὰ |
μετὰ
μεγάλων.
Ἀλλ´
ὅμως
σοφή
|
[7, 2] |
ἄλλα,
Μαυρούσιοι.
Πάντα
δὲ
ὁμοίως
|
μικρά |
τε
καὶ
μεγάλα
τὸ
πρῶτον |
[7, 3] |
ἀδικώτερος
ἀνεφάνης,
καὶ
πλεονεκτικώτερος
πλεονέκτου.
|
Ὅρα |
μὴ
τὸ
αὐτό
σε
πέρας |
[7, 3] |
ἕτερα·
καὶ
τὰ
ὧδε
πληθύνοντα,
|
ἄπορα |
παρ´
ἑτέροις.
Οὐδὲν
ὄρος
ὀξείαις
|
[7, 3] |
τῷ
πολύποδι
περιπίπτειν,
ὡς
τῇ
|
πέτρᾳ |
δῆθεν,
καὶ
ἕτοιμον
γίνεσθαι
θήραμα |
[7, 3] |
ὃς
ὁποίᾳ
ποτ´
ἂν
ἑκάστοτε
|
πέτρᾳ |
περιπλακῇ,
τὴν
ἐκείνης
ὑπέρχεται
χρόαν. |
[7, 4] |
τοῖς
κύμασιν
ἀναμίγνυσθαι.
Ἀλλὰ
καὶ
|
ψυχρὰ, |
χειμῶνος
ὥρᾳ,
ὑπὸ
πολλῶν
καὶ |
[7, 4] |
ἀναμίγνυσθαι.
Ἀλλὰ
καὶ
ψυχρὰ,
χειμῶνος
|
ὥρᾳ, |
ὑπὸ
πολλῶν
καὶ
μεγάλων
ποταμῶν |
[7, 5] |
ὁ
Θεὸς
οὐκ
ἀφῆκε,
τὰ
|
σὰ |
οὐκ
ἐπισκοπεῖ;
Οἱ
ἄνδρες,
ἀγαπᾶτε |
[7, 5] |
ἐν
πᾶσι
τοῦ
Θεοῦ
σοφίαν
|
ἐθαύμασα. |
Εἰ
τὰ
ἄλογα
ἐπινοητικὰ
καὶ |
[7, 5] |
μυραίνης,
καὶ
συριγμῷ
τὴν
παρουσίαν
|
σημήνασα |
ἐκκαλεῖται
αὐτὴν
ἐκ
τῶν
βυθῶν
|
[7, 6] |
ὅσα
τε
ἕωθεν
ὑμῖν,
καὶ
|
ὅσα |
κατὰ
τὴν
ἑσπέραν
ἐπῆλθεν
ὁ |
[7, 1] |
τῶν
ἰχθύων
τὰ
γένη;
οὐχ
|
ὅσα |
λεπιδωτὰ,
οὐχ
ὅσα
φολιδωτὰ,
οὐχ |
[7, 6] |
μεταλήψει
τῆς
τροφῆς
ἐπιτραπέζια
διηγήματα,
|
ὅσα |
τε
ἕωθεν
ὑμῖν,
καὶ
ὅσα |
[7, 1] |
γένη;
οὐχ
ὅσα
λεπιδωτὰ,
οὐχ
|
ὅσα |
φολιδωτὰ,
οὐχ
οἷς
ἐστι
πτερύγια |
[7, 3] |
μονοτρόπους
ἐν
οἴκῳ.
Αὕτη
ἡ
|
θάλασσα |
ἡ
μεγάλη
καὶ
εὐρύχωρος·
ἐκεῖ |
[7, 4] |
σιωπώντων.
Ἐπιπόλαιος,
φασὶν,
ἡ
βορεινὴ
|
θάλασσα, |
καὶ
ὑπτία
προκειμένη
τῶν
ἀνέμων |
[7, 1] |
κατὰ
φύσιν
γενῶν.
Καὶ
ἡ
|
θάλασσα |
τὰ
παντοδαπὰ
γένη
τῶν
πλωτῶν |
[7, 5] |
ταῦτα
ἡμῖν
πρόκειται
εἰς
ἐξέτασιν.
|
Ἤκουσα |
ἐγὼ
τῶν
παραλίων
τινὸς,
ὅτι |
[7, 4] |
βίαις,
ὀλίγας
ἀκτὰς
καὶ
ὑποδρομὰς
|
ἔχουσα. |
Διὸ
καὶ
ἐκ
πυθμένος
οἱ |
[7, 6] |
ἤπειρον
παραδόξοις
ἡ
διάνοια
ἡμῶν
|
ἐντυχοῦσα, |
πάλιν
κατὰ
τὸν
Ἰωνᾶν
ἐπὶ |
[7, 6] |
καὶ
ἡ
καρδία
μου
ἀγρυπνεῖ,
|
μελετῶσα |
νυκτὸς
καὶ
ἡμέρας
ἐν
τῷ |
[7, 1] |
αἰγιαλώδη,
τὰ
βύθια,
τὰ
πετρώδη,
|
τὰ |
ἀγελαῖα,
τὰ
σποραδικὰ,
τὰ
κήτη, |
[7, 1] |
Ἐν
τούτοις
ἔνι
τὰ
πελάγια,
|
τὰ |
αἰγιαλώδη,
τὰ
βύθια,
τὰ
πετρώδη, |
[7, 5] |
τοῦ
Θεοῦ
σοφίαν
ἐθαύμασα.
Εἰ
|
τὰ |
ἄλογα
ἐπινοητικὰ
καὶ
φυλακτικὰ
τῆς |
[7, 1] |
δὲ
ὁ
οὐρανὸς
τῶν
ἄστρων
|
τὰ |
ἄνθη,
καὶ
οἱονεὶ
διδύμων
ὀφθαλμῶν |
[7, 6] |
τὰς
ἁλουργίδας
χαρίζονται,
αἳ
καὶ
|
τὰ |
ἄνθη
τῶν
λειμώνων
τῇ
εὐχροίᾳ |
[7, 1] |
ἔνι
τὰ
πελάγια,
τὰ
αἰγιαλώδη,
|
τὰ
|
βύθια,
τὰ
πετρώδη,
τὰ
ἀγελαῖα, |
[7, 2] |
τὸ
τῶν
ζωοτοκούντων.
Ζωοτοκεῖ
δὲ
|
τὰ |
γαλεώδη
καὶ
οἱ
κυνίσκοι,
καὶ |
[7, 1] |
κώνωπες
ἐξ
αὐτῶν
ἀπεζέννυντο
δηλονότι.
|
Τὰ |
γὰρ
ἔτι
καὶ
νῦν
ὁρώμενα |
[7, 2] |
καί
τινων
ὀρνίθων
ἐπιπλοκαὶ
παραχαρασσόντων
|
τὰ |
γένη.
Οὐδὲν
παρὰ
τοῖς
ἰχθύσιν |
[7, 1] |
ἐστὶ
πάντα
σχεδὸν
τῶν
ἰχθύων
|
τὰ |
γένη;
οὐχ
ὅσα
λεπιδωτὰ,
οὐχ |
[7, 1] |
ὑπουργεῖν·
καὶ
ὧν
οὐδ´
ἂν
|
τὰ |
γένη
τις
ἐξαριθμήσασθαι
δυνηθείη,
τούτων
|
[7, 3] |
ἃ
καὶ
μιμήσασθαι
ἄξιον.
Πῶς
|
τὰ |
γένη
τῶν
ἰχθύων
ἕκαστα
τὴν
|
[7, 6] |
Τὰ
μὲν
εἰς
ὑπηρεσίαν
ἀνθρώπων·
|
τὰ |
δὲ,
εἰς
θεωρίαν
τοῦ
περὶ |
[7, 2] |
οὔτε
μετὰ
πόνων
ἐκτρέφουσιν
ἑαυτῶν
|
τὰ |
ἔκγονα·
ἀλλὰ
τὸ
ὕδωρ
ὑποδεξάμενον |
[7, 4] |
ὡς
ἐπιτήδειος
ἐναποκυῆσαι
καὶ
ἐκθρέψαι
|
τὰ |
ἔκγονα.
Ἐπειδὰν
δὲ
τὸ
σπουδαζόμενον |
[7, 1] |
τῷ
προστάγματι
τῆς
δημιουργίας;
Οὐ
|
τὰ
|
ζωοτοκοῦντα,
οἷον
φῶκαι
καὶ
δελφῖνες |
[7, 4] |
Χαίρει
δὲ
τοῖς
γλυκέσι
καὶ
|
τὰ |
θαλάσσια·
ὅθεν
καὶ
ἐπὶ
τοὺς |
[7, 6] |
ἄλλοις
καταλαβόντα
ἡμᾶς
τῆς
δημιουργίας
|
τὰ |
θαύματα,
οἷόν
τινα
κύματα,
ταῖς |
[7, 5] |
σοφισθέντες,
εἶτα
τῶν
ἰχθύων
ἀλογώτερον
|
τὰ |
καθ´
ἑαυτοὺς
διατιθέμενοι;
Εἴπερ
οἱ |
[7, 6] |
τὸ
ῥᾴθυμον.
Ἐποίησεν
ὁ
Θεὸς
|
τὰ |
κήτη
τὰ
μεγάλα.
Οὐκ
ἐπειδὴ |
[7, 1] |
πετρώδη,
τὰ
ἀγελαῖα,
τὰ
σποραδικὰ,
|
τὰ |
κήτη,
τὰ
ὑπέρογκα,
τὰ
λεπτότατα |
[7, 4] |
τοῦ
πλησίον
ἀφελώμεθά
τι.
Οἶδε
|
τὰ |
κήτη
τὴν
ἀφωρισμένην
αὐτοῖς
παρὰ |
[7, 4] |
τοὺς
πλωτῆρας
ἀναπειθούσης.
Ἐκείνην
καταλαβόντα
|
τὰ |
κήτη,
τοῖς
μεγίστοις
τῶν
ὀρῶν
|
[7, 1] |
σποραδικὰ,
τὰ
κήτη,
τὰ
ὑπέρογκα,
|
τὰ |
λεπτότατα
τῶν
ἰχθύων.
Τῇ
γὰρ |
[7, 2] |
Ἕτερον
παρὰ
ταῦτα
γένος
ἐστὶ
|
τὰ |
μαλάκια
οὕτω
προσαγορευθέντα,
ὅσων
ἡ |
[7, 2] |
Ἄλλο
πάλιν
παρὰ
ταῦτα
γένος,
|
τὰ |
μαλακόστρακα
προσειρημένα,
κάραβοι,
καὶ
καρκῖνοι, |
[7, 6] |
Ἐποίησεν
ὁ
Θεὸς
τὰ
κήτη
|
τὰ |
μεγάλα.
Οὐκ
ἐπειδὴ
καρίδος
καὶ |
[7, 6] |
ζῷα.
Ἐὰν
δὲ
ἀκούσῃς
ὅτι
|
τὰ |
μέγιστα
τῶν
πλοίων
ἡπλωμένοις
ἱστίοις |
[7, 6] |
τῶν
πολυτελῶν
ἐχαρίσθη
τῷ
βίῳ;
|
Τὰ |
μὲν
εἰς
ὑπηρεσίαν
ἀνθρώπων·
τὰ |
[7, 6] |
μοι
ὁ
λόγος
ἐμπεσὼν
εἰς
|
τὰ |
μυρία
θαύματα
ἐπιλελῆσθαι
τῆς
συμμετρίας, |
[7, 2] |
χαύνη·
πολύποδες,
καὶ
σηπίαι,
καὶ
|
τὰ |
ὅμοια
τούτοις.
Καὶ
ἐν
τούτοις |
[7, 1] |
καὶ
δελφῖνες
καὶ
νάρκαι,
καὶ
|
τὰ
|
ὅμοια
τούτοις
τὰ
σελάχη
λεγόμενα; |
[7, 2] |
πληθύνεσθαι
δέῃ.
Ἄλλου
γένους
ἐστὶ
|
τὰ |
ὀστρακόδερμα
προσαγορευόμενα·
οἷον
κόγχαι,
καὶ |
[7, 6] |
πανταχόθεν
οἰκοδομεῖσθαι
τὴν
Ἐκκλησίαν.
Καταστελλέσθω
|
τὰ |
πάθη
τῶν
ἀκολάστων,
καὶ
ἐγγείοις |
[7, 1] |
φύσιν
γενῶν.
Καὶ
ἡ
θάλασσα
|
τὰ |
παντοδαπὰ
γένη
τῶν
πλωτῶν
ὤδινε, |
[7, 2] |
προσειρημένα,
κάραβοι,
καὶ
καρκῖνοι,
καὶ
|
τὰ |
παραπλήσια
τούτοις.
Ἕτερον
παρὰ
ταῦτα |
[7, 1] |
ὕδατα
ἑρπετά.
Ἐν
τούτοις
ἔνι
|
τὰ |
πελάγια,
τὰ
αἰγιαλώδη,
τὰ
βύθια, |
[7, 1] |
πελάγια,
τὰ
αἰγιαλώδη,
τὰ
βύθια,
|
τὰ |
πετρώδη,
τὰ
ἀγελαῖα,
τὰ
σποραδικὰ, |
[7, 2] |
σελάχη
λεγόμενα.
Καὶ
τῶν
κητῶν
|
τὰ |
πλεῖστα
ζωοτόκα·
δελφῖνες,
καὶ
φῶκαι, |
[7, 1] |
τῶν
ἐνύδρων
(μάλιστα
μὲν
ἀμφίβια
|
τὰ |
πολλὰ
τούτων
ἐστίν·
οἷον
φῶκαι, |
[7, 6] |
λεγόμενον
πέλαγος
ἐνοικεῖ.
Τοιαῦτά
ἐστι
|
τὰ |
πρὸς
φόβον
καὶ
ἔκπληξιν
ἡμετέραν |
[7, 4] |
ἐν
τῷ
βυθῷ
ἀλέαν
καὶ
|
τὰ |
προσήλια
τῶν
χωρίων
ἐπείγονται,
καὶ |
[7, 5] |
ἐπισκοπῆς
ὁ
Θεὸς
οὐκ
ἀφῆκε,
|
τὰ
|
σὰ
οὐκ
ἐπισκοπεῖ;
Οἱ
ἄνδρες, |
[7, 2] |
καὶ
οἱ
κυνίσκοι,
καὶ
ἁπαξαπλῶς
|
τὰ |
σελάχη
λεγόμενα.
Καὶ
τῶν
κητῶν |
[7, 1] |
νάρκαι,
καὶ
τὰ
ὅμοια
τούτοις
|
τὰ |
σελάχη
λεγόμενα;
οὐ
τὰ
ὠοτόκα, |
[7, 1] |
βύθια,
τὰ
πετρώδη,
τὰ
ἀγελαῖα,
|
τὰ |
σποραδικὰ,
τὰ
κήτη,
τὰ
ὑπέρογκα, |
[7, 3] |
βαθέως
κατεσκευασμένην
τὴν
πονηρίαν
κατακεκρύφθαι.
|
Τὰ |
τοιαῦτα
ἤθη
λύκους
ἅρπαγας
ὀνομάζει |
[7, 3] |
ἐναποκρύπτων
τοὺς
ἀσθενεῖς;
Ἐκεῖνος
εἶχε
|
τὰ |
τοῦ
πένητος·
σὺ
τοῦτον
λαβὼν |
[7, 1] |
μικρὸν
μεταλαγχάνει
τοῦ
εἶναι.
Ἐξαγαγέτω
|
τὰ |
ὕδατα.
Ἔδειξέ
σοι
τὴν
φυσικὴν |
[7, 1] |
ὕδωρ
τῆς
θαλάσσης
ἀπομετρεῖν.
Ἐξαγαγέτω
|
τὰ |
ὕδατα
ἑρπετά.
Ἐν
τούτοις
ἔνι |
[7, 1] |
τὸ
νηκτικόν.
Διὰ
τοῦτο,
Ἐξαγαγέτω
|
τὰ |
ὕδατα
ἑρπετά.
Ἐν
τούτοις
τοῖς |
[7, 1] |
ἔμψυχα.
Τούτου
γε
ἕνεκα,
Ἐξαγαγέτω
|
τὰ |
ὕδατα
ἑρπετά.
Πᾶν
τὸ
νηκτικὸν |
[7, 2] |
ὑπομένει
χειρὸς
ἀνθρωπίνης
ἐπιβολήν.
~Ἐξαγαγέτω
|
τὰ |
ὕδατα
ἑρπετὰ
ψυχῶν
ζωσῶν
κατὰ
|
[7, 1] |
~Καὶ
εἶπεν
ὁ
Θεὸς,
ἐξαγαγέτω
|
τὰ |
ὕδατα
ἑρπετὰ
ψυχῶν
ζωσῶν
κατὰ |
[7, 1] |
ἐπιτηδειότητος
ἐγγενομένης
τοῖς
ὕδασιν.
Ἐξαγαγέτω
|
τὰ |
ὕδατα
ἑρπετὰ
ψυχῶν
ζωσῶν.
Νῦν
|
[7, 6] |
λειμώνων
τῇ
εὐχροίᾳ
παρέδραμον.
Ἐξαγαγέτω
|
τὰ |
ὕδατα.
Καὶ
τί
οὐ
γέγονε |
[7, 2] |
τῇ
γαστρὶ
ὑποδεχόμενα
περιστέλλειν.
Ἐξαγαγέτω
|
τὰ |
ὕδατα
κατὰ
γένος.
Ἕτερον
γένος |
[7, 1] |
τὴν
τῶν
φωστήρων
δημιουργίαν,
καὶ
|
τὰ |
ὕδατα
λοιπὸν
πληροῦται
ζῴων,
ὥστε |
[7, 1] |
ἀγελαῖα,
τὰ
σποραδικὰ,
τὰ
κήτη,
|
τὰ |
ὑπέρογκα,
τὰ
λεπτότατα
τῶν
ἰχθύων. |
[7, 3] |
ἰχθύων
βόσκει,
κἀκεῖνος
ἕτερα·
καὶ
|
τὰ |
ὧδε
πληθύνοντα,
ἄπορα
παρ´
ἑτέροις. |
[7, 1] |
τούτοις
τὰ
σελάχη
λεγόμενα;
οὐ
|
τὰ |
ὠοτόκα,
ἅπερ
ἐστὶ
πάντα
σχεδὸν |
[7, 1] |
μεταλαγχάνει
τοῦ
εἶναι.
Ἐξαγαγέτω
τὰ
|
ὕδατα. |
Ἔδειξέ
σοι
τὴν
φυσικὴν
τῶν |
[7, 1] |
τῆς
θαλάσσης
ἀπομετρεῖν.
Ἐξαγαγέτω
τὰ
|
ὕδατα
|
ἑρπετά.
Ἐν
τούτοις
ἔνι
τὰ |
[7, 1] |
νηκτικόν.
Διὰ
τοῦτο,
Ἐξαγαγέτω
τὰ
|
ὕδατα |
ἑρπετά.
Ἐν
τούτοις
τοῖς
μικροῖς |
[7, 1] |
Τούτου
γε
ἕνεκα,
Ἐξαγαγέτω
τὰ
|
ὕδατα |
ἑρπετά.
Πᾶν
τὸ
νηκτικὸν
κἂν |
[7, 1] |
εἶπεν
ὁ
Θεὸς,
ἐξαγαγέτω
τὰ
|
ὕδατα |
ἑρπετὰ
ψυχῶν
ζωσῶν
κατὰ
γένος, |
[7, 2] |
χειρὸς
ἀνθρωπίνης
ἐπιβολήν.
~Ἐξαγαγέτω
τὰ
|
ὕδατα |
ἑρπετὰ
ψυχῶν
ζωσῶν
κατὰ
γένος. |
[7, 1] |
ἐγγενομένης
τοῖς
ὕδασιν.
Ἐξαγαγέτω
τὰ
|
ὕδατα |
ἑρπετὰ
ψυχῶν
ζωσῶν.
Νῦν
πρῶτον |
[7, 6] |
τῇ
εὐχροίᾳ
παρέδραμον.
Ἐξαγαγέτω
τὰ
|
ὕδατα. |
Καὶ
τί
οὐ
γέγονε
τῶν |
[7, 2] |
γαστρὶ
ὑποδεχόμενα
περιστέλλειν.
Ἐξαγαγέτω
τὰ
|
ὕδατα |
κατὰ
γένος.
Ἕτερον
γένος
τὸ |
[7, 1] |
τῶν
φωστήρων
δημιουργίαν,
καὶ
τὰ
|
ὕδατα |
λοιπὸν
πληροῦται
ζῴων,
ὥστε
καὶ |
[7, 2] |
ἐν
τοῖς
ἰχθύσι
μυρίαι
διαφοραὶ
|
κατὰ
|
γένη
διῃρημέναι·
ὧν
καὶ
ὀνόματα |
[7, 3] |
~Τροφὴ
δὲ
ἰχθύσιν
ἄλλοις
ἄλλη
|
κατὰ |
γένος
διωρισμένη.
Οἱ
μὲν
γὰρ |
[7, 2] |
τὰ
ὕδατα
ἑρπετὰ
ψυχῶν
ζωσῶν
|
κατὰ
|
γένος.
Ἑκάστου
γένους
τὰς
ἀπαρχὰς |
[7, 2] |
ὑποδεχόμενα
περιστέλλειν.
Ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα
|
κατὰ
|
γένος.
Ἕτερον
γένος
τὸ
κητῶδες, |
[7, 1] |
τὰ
ὕδατα
ἑρπετὰ
ψυχῶν
ζωσῶν
|
κατὰ |
γένος,
καὶ
πετεινὰ
πετόμενα
κατὰ |
[7, 1] |
κατὰ
τὸ
στερέωμα
τοῦ
οὐρανοῦ
|
κατὰ |
γένος.
Μετὰ
τὴν
τῶν
φωστήρων |
[7, 6] |
τε
ἕωθεν
ὑμῖν,
καὶ
ὅσα
|
κατὰ |
τὴν
ἑσπέραν
ἐπῆλθεν
ὁ
λόγος· |
[7, 1] |
τοῦτο
ἀργὸν,
οὐδὲ
ἄμοιρον
τῆς
|
κατὰ |
τὴν
κτίσιν
συντελείας
ἀπέμεινε.
Βάτραχοι |
[7, 2] |
τῶν
ἑρπετῶν,
ἢ
τοῖς
ἰχθύσι
|
κατὰ |
τὴν
ὁμοιότητα
τῆς
φύσεως
προσεγγίζουσιν. |
[7, 5] |
Ἀλλ´
ἀνήρ.
Πάροινος;
Ἀλλ´
ἡνωμένος
|
κατὰ |
τὴν
φύσιν.
Τραχὺς
καὶ
δυσάρεστος; |
[7, 3] |
ἐστι
φύσεως
ἴσως
καὶ
δικαίως
|
κατὰ |
τὸ
ἑκάστου
χρειῶδες
τὴν
δίαιταν |
[7, 4] |
κήτη,
τοῖς
μεγίστοις
τῶν
ὀρῶν
|
κατὰ |
τὸ
μέγεθος
ἐοικότα,
ὡς
οἱ |
[7, 1] |
κατὰ
γένος,
καὶ
πετεινὰ
πετόμενα
|
κατὰ |
τὸ
στερέωμα
τοῦ
οὐρανοῦ
κατὰ |
[7, 6] |
ἡ
διάνοια
ἡμῶν
ἐντυχοῦσα,
πάλιν
|
κατὰ |
τὸν
Ἰωνᾶν
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν |
[7, 4] |
ἐπείγονται
θάλασσαν.
Καὶ
ἴδοις
ἂν
|
κατὰ
|
τὸν
καιρὸν
τῆς
ἀνόδου
ὥσπερ |
[7, 2] |
καὶ
μύραιναι
καὶ
ἐγχέλυες,
αἱ
|
κατὰ |
τοὺς
ἰλυώδεις
ποταμοὺς
καὶ
λίμνας
|
[7, 1] |
τῶν
οἰκείων
ἕκαστον
αὐτῶν
καὶ
|
κατὰ |
φύσιν
γενῶν.
Καὶ
ἡ
θάλασσα |
[7, 6] |
τῇ
μεταλήψει
τῆς
τροφῆς
ἐπιτραπέζια
|
διηγήματα, |
ὅσα
τε
ἕωθεν
ὑμῖν,
καὶ
|
[7, 4] |
κινῶν;
ποῖον
πρόσταγμα
βασιλέως;
ποῖα
|
διαγράμματα
|
κατ´
ἀγορὰν
ἡπλωμένα
τὴν
προθεσμίαν |
[7, 2] |
κατὰ
γένη
διῃρημέναι·
ὧν
καὶ
|
ὀνόματα |
ἴδια,
καὶ
τροφὴ
παρηλλαγμένη,
καὶ |
[7, 2] |
γένους
τὰς
ἀπαρχὰς
νῦν,
οἱονεὶ
|
σπέρματά
|
τινα
τῆς
φύσεως,
προβληθῆναι
κελεύει· |
[7, 6] |
λόγος
ἐμπεσὼν
εἰς
τὰ
μυρία
|
θαύματα |
ἐπιλελῆσθαι
τῆς
συμμετρίας,
καὶ
ταὐτὸν |
[7, 6] |
καταλαβόντα
ἡμᾶς
τῆς
δημιουργίας
τὰ
|
θαύματα, |
οἷόν
τινα
κύματα,
ταῖς
συνεχέσι |
[7, 1] |
ἀκριβείας
ἐπεξελθεῖν,
ἴσον
ἐστὶ
καὶ
|
κύματα
|
πελάγους
ἀπαριθμεῖσθαι,
ἢ
ταῖς
κοτύλαις |
[7, 6] |
δημιουργίας
τὰ
θαύματα,
οἷόν
τινα
|
κύματα, |
ταῖς
συνεχέσι
καὶ
ἐπαλλήλοις
ἐπιδρομαῖς |
[7, 1] |
τὰ
κήτη,
τὰ
ὑπέρογκα,
τὰ
|
λεπτότατα |
τῶν
ἰχθύων.
Τῇ
γὰρ
αὐτῇ |
[7, 3] |
κατεγνωσμένων.
Τοῖς
οἰκείοις
ἀρκοῦ.
Πενία
|
μετὰ |
αὐταρκείας
ἀληθοῦς,
πάσης
ἀπολαύσεως
τοῖς |
[7, 3] |
οὐκ
ἔστιν
ἀριθμός·
ζῷα
μικρὰ
|
μετὰ |
μεγάλων.
Ἀλλ´
ὅμως
σοφή
τίς |
[7, 2] |
ὄρνιθες,
οὔτε
καλιὰς
πήγνυνται,
οὔτε
|
μετὰ
|
πόνων
ἐκτρέφουσιν
ἑαυτῶν
τὰ
ἔκγονα· |
[7, 3] |
ἄλλοι
ῥᾳδίως
γινόμενοι,
σωφροσύνην
τιμῶντες
|
μετὰ |
σωφρόνων,
ἀκόλαστοι
δὲ
ἐν
ἀκολάστοις, |
[7, 2] |
δὲ
πλῆθος
αὐτῶν
ἐν
τῇ
|
μετὰ |
ταῦτα
διαδοχῇ
ταμιεύεται,
ὅταν
αὐξάνεσθαι |
[7, 1] |
στερέωμα
τοῦ
οὐρανοῦ
κατὰ
γένος.
|
Μετὰ |
τὴν
τῶν
φωστήρων
δημιουργίαν,
καὶ |
[7, 1] |
θαλάσσης
ἀπομετρεῖν.
Ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα
|
ἑρπετά. |
Ἐν
τούτοις
ἔνι
τὰ
πελάγια, |
[7, 1] |
Διὰ
τοῦτο,
Ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα
|
ἑρπετά. |
Ἐν
τούτοις
τοῖς
μικροῖς
ῥήμασι |
[7, 1] |
γε
ἕνεκα,
Ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα
|
ἑρπετά. |
Πᾶν
τὸ
νηκτικὸν
κἂν
τῇ |
[7, 2] |
ἀνθρωπίνης
ἐπιβολήν.
~Ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα
|
ἑρπετὰ |
ψυχῶν
ζωσῶν
κατὰ
γένος.
Ἑκάστου |
[7, 1] |
ὁ
Θεὸς,
ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα
|
ἑρπετὰ |
ψυχῶν
ζωσῶν
κατὰ
γένος,
καὶ |
[7, 1] |
τοῖς
ὕδασιν.
Ἐξαγαγέτω
τὰ
ὕδατα
|
ἑρπετὰ |
ψυχῶν
ζωσῶν.
Νῦν
πρῶτον
ἔμψυχον |
[7, 3] |
ἡ
μεγάλη
καὶ
εὐρύχωρος·
ἐκεῖ
|
ἑρπετὰ, |
ὧν
οὐκ
ἔστιν
ἀριθμός·
ζῷα |
[7, 2] |
ἢ
τοῖς
ἰχθύσι
κατὰ
τὴν
|
ὁμοιότητα |
τῆς
φύσεως
προσεγγίζουσιν.
Ἄλλο
γένος |
[7, 3] |
τρόπου·
δίωκε
δὲ
ἀλήθειαν,
εἰλικρίνειαν,
|
ἁπλότητα. |
Ὁ
ὄφις
ποικίλος·
διὰ
τοῦτο |
[7, 6] |
τὸν
ἀέρα
ἐξενεχθῇ,
πρὸς
λίθου
|
στερρότητα |
μεταπήγνυται·
πόθεν
τῷ
εὐτελεστάτῳ
ζῴῳ
|
[7, 1] |
κλῆρος
τῶν
ἰχθύων,
ἰδία
φύσις,
|
δίαιτα |
κεχωρισμένη,
ἰδιότροπος
ἡ
ζωή.
Διὰ |
[7, 5] |
πεπαιδευμένοι,
ἐπαγγελίαις
προτραπέντες,
Πνεύματι
σοφισθέντες,
|
εἶτα |
τῶν
ἰχθύων
ἀλογώτερον
τὰ
καθ´ |
[7, 2] |
ἄλλα,
νησιῶται·
καὶ
ἄλλα,
Μαυρούσιοι.
|
Πάντα |
δὲ
ὁμοίως
μικρά
τε
καὶ |
[7, 2] |
τὸν
σκάρον
μόνον
ἱστοροῦσί
τινες.
|
Πάντα |
δὲ
ὀξυτάταις
ἀκμαῖς
ὀδόντων
καταπεπύκνωται, |
[7, 2] |
καὶ
μέγεθος
καὶ
σαρκῶν
ποιότητες,
|
πάντα |
μεγίσταις
διαφοραῖς
ἀλλήλων
κεχωρισμένα,
καὶ |
[7, 4] |
τίνες;
Ὁρᾷς
τὴν
θείαν
διάταξιν
|
πάντα |
πληροῦσαν,
καὶ
διὰ
τῶν
μικροτάτων |
[7, 5] |
ἀπρονόητον,
οὐδὲν
ἠμελημένον
παρὰ
Θεοῦ.
|
Πάντα |
σκοπεύει
ὁ
ἀκοίμητος
ὀφθαλμός.
Πᾶσι |
[7, 1] |
οὐ
τὰ
ὠοτόκα,
ἅπερ
ἐστὶ
|
πάντα |
σχεδὸν
τῶν
ἰχθύων
τὰ
γένη; |
[7, 5] |
χαλεπώτατον
τῶν
ἑρπετῶν,
πρὸς
γάμον
|
ἀπαντᾷ |
τῆς
θαλασσίας
μυραίνης,
καὶ
συριγμῷ
|
[7, 3] |
ποτε
συμβῇ
τὸν
τοῦ
ἐλάττονος
|
κρατήσαντα |
ἑτέρου
γενέσθαι
θήραμα,
ὑπὸ
τὴν |
[7, 3] |
τοῦ
ἡλίου
τὰς
πτύχας
ἑαυτοῦ
|
διαπλώσαντα, |
τότε
δὴ
λάθρᾳ
ψηφῖδα
παρεμβαλὼν, |
[7, 6] |
πρὸς
φόβον
καὶ
ἔκπληξιν
ἡμετέραν
|
δημιουργηθέντα |
ζῷα.
Ἐὰν
δὲ
ἀκούσῃς
ὅτι |
[7, 2] |
γένος
ἐστὶ
τὰ
μαλάκια
οὕτω
|
προσαγορευθέντα, |
ὅσων
ἡ
σὰρξ
ἁπαλὴ
καὶ |
[7, 6] |
ὕδατος
ἀνανήξηται.
Ταῦτα
μέντοι
τηλικαῦτα
|
ὄντα |
οὐ
περὶ
ἀκτὰς,
οὐδὲ
αἰγιαλοὺς |
[7, 6] |
γάρ
πως
ἄλλα
ἐπ´
ἄλλοις
|
καταλαβόντα |
ἡμᾶς
τῆς
δημιουργίας
τὰ
θαύματα, |
[7, 4] |
αὐτῆς
τοὺς
πλωτῆρας
ἀναπειθούσης.
Ἐκείνην
|
καταλαβόντα |
τὰ
κήτη,
τοῖς
μεγίστοις
τῶν |
[7, 3] |
κἀκεῖνος
ἕτερα·
καὶ
τὰ
ὧδε
|
πληθύνοντα, |
ἄπορα
παρ´
ἑτέροις.
Οὐδὲν
ὄρος |
[7, 6] |
ταχεῖαν
καὶ
ἀπαραίτητον
τὴν
φθορὰν
|
ἐπιφέροντα. |
Οὕτω
σε
διὰ
πάντων
ἐγρηγορέναι |
[7, 4] |
ἰσχυρῶς
ἐνιδρυμένον,
καὶ
τὸ
πρακτέον
|
ὑποδεικνύντα. |
Βαδίσωμεν,
φασὶν,
ἐπὶ
τὸ
βόρειον |
[7, 6] |
τὴν
κτίσιν
θαύματος.
Ἄλλα
φοβερὰ,
|
παιδαγωγοῦντα |
ἡμῶν
τὸ
ῥᾴθυμον.
Ἐποίησεν
ὁ |
[7, 1] |
προστάγματι
τῆς
δημιουργίας;
Οὐ
τὰ
|
ζωοτοκοῦντα, |
οἷον
φῶκαι
καὶ
δελφῖνες
καὶ |
[7, 3] |
ποριστικὸν
καὶ
εὐμήχανον
τῶν
καρκίνων
|
ζηλοῦντα, |
τῆς
βλάβης
τῶν
πλησίον
ἀπέχεσθαι. |
[7, 4] |
τῶν
ὀρῶν
κατὰ
τὸ
μέγεθος
|
ἐοικότα, |
ὡς
οἱ
τεθεαμένοι
φασὶ,
μένει |
[7, 3] |
Πῶς
τὰ
γένη
τῶν
ἰχθύων
|
ἕκαστα |
τὴν
ἐπιτηδείαν
ἑαυτοῖς
διανειμάμενα
χώραν, |
[7, 6] |
Ἐὰν
δὲ
ἀκούσῃς
ὅτι
τὰ
|
μέγιστα |
τῶν
πλοίων
ἡπλωμένοις
ἱστίοις
ἐξ |
[7, 2] |
λεγόμενα.
Καὶ
τῶν
κητῶν
τὰ
|
πλεῖστα |
ζωοτόκα·
δελφῖνες,
καὶ
φῶκαι,
ἃ |
[7, 1] |
πορευτικὰ
ὑπάρχῃ
τινὰ
τῶν
ἐνύδρων
|
(μάλιστα |
μὲν
ἀμφίβια
τὰ
πολλὰ
τούτων |
[7, 2] |
ταῦτα
διαδοχῇ
ταμιεύεται,
ὅταν
αὐξάνεσθαι
|
αὐτὰ |
καὶ
πληθύνεσθαι
δέῃ.
Ἄλλου
γένους |
[7, 6] |
τὸ
Ἀτλαντικὸν
λεγόμενον
πέλαγος
ἐνοικεῖ.
|
Τοιαῦτά |
ἐστι
τὰ
πρὸς
φόβον
καὶ |
[7, 3] |
κατεσκευασμένην
τὴν
πονηρίαν
κατακεκρύφθαι.
Τὰ
|
τοιαῦτα |
ἤθη
λύκους
ἅρπαγας
ὀνομάζει
ὁ |
[7, 6] |
τοῦ
ὕδατος
ἀνανήξηται.
Ταῦτα
μέντοι
|
τηλικαῦτα |
ὄντα
οὐ
περὶ
ἀκτὰς,
οὐδὲ |
[7, 5] |
βοσκηματώδους
τὴν
ζωὴν
ἀναλίσκομεν.
Ἰχθὺς
|
τοσαῦτα |
διαμείβει
πελάγη
ὑπὲρ
τοῦ
εὕρασθαί |
[7, 2] |
τὰ
παραπλήσια
τούτοις.
Ἕτερον
παρὰ
|
ταῦτα |
γένος
ἐστὶ
τὰ
μαλάκια
οὕτω
|
[7, 2] |
ὀστρέων
διαφοραί.
Ἄλλο
πάλιν
παρὰ
|
ταῦτα |
γένος,
τὰ
μαλακόστρακα
προσειρημένα,
κάραβοι, |
[7, 2] |
πλῆθος
αὐτῶν
ἐν
τῇ
μετὰ
|
ταῦτα |
διαδοχῇ
ταμιεύεται,
ὅταν
αὐξάνεσθαι
αὐτὰ |
[7, 5] |
ἔλαττον
τινασσομένοις
κόλποις
ἐγκαθορμίζονται.
~Εἶδον
|
ταῦτα |
ἐγὼ,
καὶ
τὴν
ἐν
πᾶσι |
[7, 5] |
ἀφίσταμαι
τῶν
θαλασσίων
ὑποδειγμάτων,
ἐπειδὴ
|
ταῦτα |
ἡμῖν
πρόκειται
εἰς
ἐξέτασιν.
Ἤκουσα |
[7, 6] |
ἄκραν
ἐπιφάνειαν
τοῦ
ὕδατος
ἀνανήξηται.
|
Ταῦτα |
μέντοι
τηλικαῦτα
ὄντα
οὐ
περὶ
|
[7, 6] |
Ἃ
γὰρ
ἐπιθυμοῦσι
θησαυροὶ
βασιλέων,
|
ταῦτα |
περὶ
αἰγιαλοὺς
καὶ
ἀκτὰς
καὶ |
[7, 5] |
τὰς
τῶν
ἀέρων
ταραχὰς
τεκμαιρόμενος,
|
ταῦτα |
τὸν
ἐχῖνον
ἐδίδαξεν,
ἀλλ´
ὁ |
[7, 1] |
καὶ
αἰσθήσεως
μετέχον
ζῷον
δημιουργεῖται.
|
Φυτὰ |
γὰρ
καὶ
δένδρα
κἂν
ζῆν |
[7, 1] |
οὐχ
ὅσα
λεπιδωτὰ,
οὐχ
ὅσα
|
φολιδωτὰ, |
οὐχ
οἷς
ἐστι
πτερύγια
καὶ |
[7, 1] |
ἰχθύων
τὰ
γένη;
οὐχ
ὅσα
|
λεπιδωτὰ, |
οὐχ
ὅσα
φολιδωτὰ,
οὐχ
οἷς |
[7, 2] |
ἐν
ἑτέροις
καὶ
ἑτέροις
εἴδεσι
|
καθεστῶτα. |
Ποῖοι
μὲν
οὖν
θυννοσκόποι
τῶν |
[7, 6] |
ἀποτίθεσαι
αἰδοῖ
τῆς
ἑνώσεως;
Ἢ
|
τάχα |
τὸ
τῆς
ἐχίδνης
ὑπόδειγμα
καὶ |
[7, 1] |
ἀλλ´
οὐχὶ
καὶ
ζῷα,
οὐδὲ
|
ἔμψυχα. |
Τούτου
γε
ἕνεκα,
Ἐξαγαγέτω
τὰ |
[7, 6] |
φόβον
καὶ
ἔκπληξιν
ἡμετέραν
δημιουργηθέντα
|
ζῷα. |
Ἐὰν
δὲ
ἀκούσῃς
ὅτι
τὰ |
[7, 3] |
ἑρπετὰ,
ὧν
οὐκ
ἔστιν
ἀριθμός·
|
ζῷα |
μικρὰ
μετὰ
μεγάλων.
Ἀλλ´
ὅμως |
[7, 1] |
αὐξητικῆς
δυνάμεως,
ἀλλ´
οὐχὶ
καὶ
|
ζῷα, |
οὐδὲ
ἔμψυχα.
Τούτου
γε
ἕνεκα, |