Homélie, Chap. |
[7, 6] |
καὶ
πρίονες,
καὶ
κύνες,
καὶ
|
φάλαιναι |
καὶ
ζύγαιναι,
φοβεραὶ,
ἀλλὰ
καὶ
|
[7, 6] |
ἅ
γε
καὶ
νήσων
πολλάκις
|
φαντασίαν
|
παρέχεται,
ἐπειδάν
ποτε
ἐπὶ
τὴν |
[7, 4] |
μέγεθος
ἐοικότα,
ὡς
οἱ
τεθεαμένοι
|
φασὶ, |
μένει
ἐν
τοῖς
οἰκείοις
ὅροις, |
[7, 2] |
διαφορὰς
ἡμῖν
ἀπαριθμήσασθαι
δύνανται;
Καίτοι
|
φασὶν |
αὐτοὺς
ἐν
μεγάλαις
ἀγέλαις
ἰχθύων
|
[7, 4] |
καὶ
τὸ
πρακτέον
ὑποδεικνύντα.
Βαδίσωμεν,
|
φασὶν, |
ἐπὶ
τὸ
βόρειον
πέλαγος.
Γλυκύτερον |
[7, 4] |
ἀκούσωμεν
παρὰ
τῶν
σιωπώντων.
Ἐπιπόλαιος,
|
φασὶν, |
ἡ
βορεινὴ
θάλασσα,
καὶ
ὑπτία |
[7, 5] |
τὸ
ἦθος
ὁ
σύνοικος,
ἀνάγκη
|
φέρειν |
τὴν
ὁμόζυγα,
καὶ
ἐκ
μηδεμιᾶς |
[7, 4] |
ἀνανήχεται
πολλάκις,
καὶ
πόρρω
θαλάσσης
|
φέρεται. |
Ἐκ
τούτου
προτιμότερος
αὐτοῖς
ὁ |
[7, 6] |
πλοίων
ἡπλωμένοις
ἱστίοις
ἐξ
οὐρίας
|
φερόμενα |
τὸ
μικρότατον
ἰχθύδιον
ἡ
ἐχενηῒς |
[7, 3] |
καὶ
ταῖς
ἀλλοτρίαις
συμφοραῖς
ἐντρυφῶν.
|
Φεῦγε |
τὰς
μιμήσεις
τῶν
κατεγνωσμένων.
Τοῖς |
[7, 3] |
Κύριος,
ἐν
ἐνδύμασι
προβάτων
προφαινομένους.
|
Φεῦγε |
τὸ
παντοδαπὸν
καὶ
πολλαπλοῦν
τοῦ |
[7, 5] |
τὸ
αἱρετὸν
αὐτῷ
καὶ
τὸ
|
φευκτὸν |
ὁ
ἰχθὺς,
τί
ἐροῦμεν
ἡμεῖς |
[7, 6] |
φοβερὰ,
ταχεῖαν
καὶ
ἀπαραίτητον
τὴν
|
φθορὰν |
ἐπιφέροντα.
Οὕτω
σε
διὰ
πάντων
|
[7, 6] |
πολλὰ
ἔτι
προσθεῖναι
εἶχον
τοῖς
|
φιληκόοις
|
θαύματος
ἄξια
περὶ
τῶν
φυομένων |
[7, 6] |
τὴν
αἴσθησιν.
Ἀλλ´
εἰ
καὶ
|
φιλήκοον |
τὸ
σεμνὸν
τοῦτο
θέατρον,
καὶ |
[7, 3] |
τὸ
ἐν
τῷ
προσχήματι
τῆς
|
φιλίας |
βαθέως
κατεσκευασμένην
τὴν
πονηρίαν
κατακεκρύφθαι. |
[7, 3] |
τελευταίου
ἰχθύος
ὁ
τῇ
λαιμάργῳ
|
φιλοπλουτίᾳ |
τοῖς
ἀπληρώτοις
τῆς
πλεονεξίας
αὐτοῦ |
[7, 6] |
περὶ
τὴν
κτίσιν
θαύματος.
Ἄλλα
|
φοβερὰ, |
παιδαγωγοῦντα
ἡμῶν
τὸ
ῥᾴθυμον.
Ἐποίησεν |
[7, 6] |
ὁ
θαλάσσιος,
οὐχ
ἧττόν
ἐστι
|
φοβερὰ, |
ταχεῖαν
καὶ
ἀπαραίτητον
τὴν
φθορὰν |
[7, 6] |
κύνες,
καὶ
φάλαιναι
καὶ
ζύγαιναι,
|
φοβεραὶ, |
ἀλλὰ
καὶ
τρυγόνος
κέντρον
τῆς |
[7, 6] |
ἐνοικεῖ.
Τοιαῦτά
ἐστι
τὰ
πρὸς
|
φόβον
|
καὶ
ἔκπληξιν
ἡμετέραν
δημιουργηθέντα
ζῷα. |
[7, 4] |
ἄφωνα
καὶ
ἄλογα
παντελῶς,
ἀλλὰ
|
φοβοῦ |
μὴ
καὶ
τούτων
ἀλογώτερος
ᾖς, |
[7, 1] |
οὐχ
ὅσα
λεπιδωτὰ,
οὐχ
ὅσα
|
φολιδωτὰ, |
οὐχ
οἷς
ἐστι
πτερύγια
καὶ |
[7, 3] |
καὶ
ἐπίβουλον
καταμαθὼν,
βούλομαί
σε
|
φυγεῖν |
τῶν
κακούργων
τὴν
μίμησιν.
Ὁ |
[7, 4] |
προσήλια
τῶν
χωρίων
ἐπείγονται,
καὶ
|
φυγόντες |
τὸ
δυσήνεμον
τῶν
ἀρκτῴων,
τοῖς
|
[7, 3] |
ἰλύϊ
τρέφονται·
οἱ
δὲ
τοῖς
|
φυκίοις· |
ἄλλοι
ταῖς
βοτάναις
ταῖς
ἐντρεφομέναις |
[7, 5] |
Εἰ
τὰ
ἄλογα
ἐπινοητικὰ
καὶ
|
φυλακτικὰ |
τῆς
ἰδίας
αὐτῶν
σωτηρίας,
καὶ |
[7, 3] |
ἐκκλῖναι,
οὐδὲ
τὴν
ἀπ´
αὐτῶν
|
φυλάξασθαι |
βλάβην,
διὰ
τὸ
ἐν
τῷ |
[7, 6] |
ἵστησιν,
ὥστε
ἀκίνητον
ἐπὶ
πλεῖστον
|
φυλάσσειν |
τὴν
ναῦν
ὥσπερ
καταρριζωθεῖσαν
ἐν |
[7, 6] |
φιληκόοις
θαύματος
ἄξια
περὶ
τῶν
|
φυομένων |
ἐν
τῇ
θαλάσσῃ·
περὶ
θαλάσσης |
[7, 5] |
κοινωνίαν
γάμου
συνέλθητε.
Ὁ
τῆς
|
φύσεως |
δεσμὸς,
ὁ
διὰ
τῆς
εὐλογίας |
[7, 4] |
τὴν
ἀφωρισμένην
αὐτοῖς
παρὰ
τῆς
|
φύσεως |
δίαιταν,
τὴν
ἔξω
τῶν
οἰκουμένων |
[7, 1] |
ὕδωρ,
τῆς
τῶν
ἑρπηστικῶν
ἐστι
|
φύσεως, |
ἐπισυρόμενον
τῷ
τοῦ
ὕδατος
σώματι. |
[7, 6] |
ὅτι
μοιχεία
τίς
ἐστι
τῆς
|
φύσεως |
ἡ
τῆς
ἐχίδνης
καὶ
τῆς |
[7, 3] |
ἀποτέμνεται,
ἀλλὰ
νόμος
τίς
ἐστι
|
φύσεως |
ἴσως
καὶ
δικαίως
κατὰ
τὸ |
[7, 4] |
λόγον,
ἔχουσι
δὲ
τὸν
τῆς
|
φύσεως |
νόμον
ἰσχυρῶς
ἐνιδρυμένον,
καὶ
τὸ |
[7, 4] |
κόλπων
μεταναστάντες,
τῷ
κοινῷ
τῆς
|
φύσεως |
νόμῳ
διεγερθέντες,
ἐπὶ
τὴν
βορινὴν |
[7, 2] |
νῦν,
οἱονεὶ
σπέρματά
τινα
τῆς
|
φύσεως, |
προβληθῆναι
κελεύει·
τὸ
δὲ
πλῆθος
|
[7, 2] |
ἰχθύσι
κατὰ
τὴν
ὁμοιότητα
τῆς
|
φύσεως |
προσεγγίζουσιν.
Ἄλλο
γένος
τὸ
τῶν |
[7, 1] |
τὰ
ὕδατα.
Ἔδειξέ
σοι
τὴν
|
φυσικὴν |
τῶν
νηκτῶν
πρὸς
τὸ
ὕδωρ |
[7, 5] |
κακουργίας
ἀρχή.
Μηδεὶς
ἄγνοιαν
προφασιζέσθω.
|
Φυσικὸς
|
λόγος
οἰκείωσιν
ἡμῖν
τοῦ
καλοῦ, |
[7, 1] |
οἰκείων
ἕκαστον
αὐτῶν
καὶ
κατὰ
|
φύσιν
|
γενῶν.
Καὶ
ἡ
θάλασσα
τὰ |
[7, 2] |
ἀπαράλλακτος
καὶ
ἀνεπίμικτος
πρὸς
ἑτέραν
|
φύσιν. |
Οὐχ
οἷαι
τῶν
ἡμιόνων
ἐπὶ |
[7, 5] |
Πάροινος;
Ἀλλ´
ἡνωμένος
κατὰ
τὴν
|
φύσιν. |
Τραχὺς
καὶ
δυσάρεστος;
Ἀλλὰ
μέλος
|
[7, 1] |
Ἴδιος
κλῆρος
τῶν
ἰχθύων,
ἰδία
|
φύσις, |
δίαιτα
κεχωρισμένη,
ἰδιότροπος
ἡ
ζωή. |
[7, 6] |
ὀστρέῳ
τὸν
βαρύτιμον
μαργαρίτην
ἡ
|
φύσις |
ἐνέθηκεν.
Ἃ
γὰρ
ἐπιθυμοῦσι
θησαυροὶ |
[7, 3] |
τὸ
ἁπαλὸν
τῆς
σαρκὸς
ἡ
|
φύσις
|
κατησφαλίσατο.
Διὸ
καὶ
ὀστρακόδερμον
προσηγόρευται. |
[7, 1] |
καὶ
αἰσθήσεως
μετέχον
ζῷον
δημιουργεῖται.
|
Φυτὰ |
γὰρ
καὶ
δένδρα
κἂν
ζῆν |
[7, 2] |
τὰ
πλεῖστα
ζωοτόκα·
δελφῖνες,
καὶ
|
φῶκαι, |
ἃ
καὶ
νεαροὺς
ἔτι
τοὺς |
[7, 1] |
δημιουργίας;
Οὐ
τὰ
ζωοτοκοῦντα,
οἷον
|
φῶκαι |
καὶ
δελφῖνες
καὶ
νάρκαι,
καὶ |
[7, 1] |
τὰ
πολλὰ
τούτων
ἐστίν·
οἷον
|
φῶκαι, |
καὶ
κροκόδειλοι,
καὶ
οἱ
ποτάμιοι |
[7, 1] |
προστάγματος
μικρὰ,
μᾶλλον
δὲ
οὐδὲ
|
φωνὴ, |
ἀλλὰ
ῥοπὴ
μόνον
καὶ
ὁρμὴ |
[7, 1] |
οἷς
μή
ἐστιν;
Ἡ
μὲν
|
φωνὴ |
τοῦ
προστάγματος
μικρὰ,
μᾶλλον
δὲ
|
[7, 4] |
ἀνθιστάμενος.
Ἄκουε
τῶν
ἰχθύων
μονονουχὶ
|
φωνὴν
|
ἀφιέντων
δι´
ὧν
ποιοῦσιν,
ὅτι |
[7, 3] |
κακία
τῶν
μήτε
λόγου
μήτε
|
φωνῆς
|
μετεχόντων.
Ἐγὼ
δέ
σε
βούλομαι |
[7, 1] |
κατὰ
γένος.
Μετὰ
τὴν
τῶν
|
φωστήρων |
δημιουργίαν,
καὶ
τὰ
ὕδατα
λοιπὸν |
[7, 1] |
βολαῖς
τῇ
συζυγίᾳ
τῶν
μεγάλων
|
φωστήρων |
κατεκοσμήθη.
Λειπόμενον
ἦν
καὶ
τοῖς |