HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (VII)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  188 formes différentes pour 264 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Homélie, Chap.
[7, 6]   οἰκοδομεῖσθαι τὴν Ἐκκλησίαν. Καταστελλέσθω τὰ  πάθη   τῶν ἀκολάστων, καὶ ἐγγείοις καὶ
[7, 6]   τὴν κτίσιν θαύματος. Ἄλλα φοβερὰ,  παιδαγωγοῦντα   ἡμῶν τὸ ῥᾴθυμον. Ἐποίησεν
[7, 6]   καὶ ἐγγείοις καὶ θαλαττίοις ὑποδείγμασι  παιδευόμενα.   Ἐνταῦθά με στῆναι τοῦ λόγου
[7, 2]   ὅμοια τούτοις. Καὶ ἐν τούτοις  πάλιν   διαφοραὶ μυρίαι. Δράκοντες γὰρ καὶ
[7, 2]   τὸ τῶν λεπτῶν ἰχθύων ἕτερον.  Πάλιν   ἐν τοῖς ἰχθύσι μυρίαι διαφοραὶ
[7, 6]   παραδόξοις διάνοια ἡμῶν ἐντυχοῦσα,  πάλιν   κατὰ τὸν Ἰωνᾶν ἐπὶ τὴν
[7, 4]   δὲ τὸ σπουδαζόμενον ἀρκούντως ἐκπληρωθῇ,  πάλιν   πανδημεὶ πάντες ὑποστρέφουσιν οἴκαδε. Καὶ
[7, 2]   μυρίαι τῶν ὀστρέων διαφοραί. Ἄλλο  πάλιν   παρὰ ταῦτα γένος, τὰ μαλακόστρακα
[7, 2]   διαπτοηθέντας ὑπὸ αἰτίας τινὸς, λέγεται  πάλιν   τῇ γαστρὶ ὑποδεχόμενα περιστέλλειν. Ἐξαγαγέτω
[7, 4]   ἀπολαύσαντες αὐτῆς ἐν τῷ θέρει,  πάλιν   χειμῶνος ἐπὶ τὴν ἐν τῷ
[7, 1]   ἕνεκα, Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετά.  Πᾶν   τὸ νηκτικὸν κἂν τῇ ἐπιφανείᾳ
[7, 1]   ἀπόδειξίς ἐστι τῶν παρελθόντων. Οὕτω  πᾶν   ὕδωρ ἠπείγετο τῷ δημιουργικῷ προστάγματι
[7, 4]   τὸ σπουδαζόμενον ἀρκούντως ἐκπληρωθῇ, πάλιν  πανδημεὶ   πάντες ὑποστρέφουσιν οἴκαδε. Καὶ τίς
[7, 3]   ἐν ἀσθενεῖ ζῴῳ πολὺ τὸ  πανοῦργον   καὶ ἐπίβουλον καταμαθὼν, βούλομαί σε
[7, 3]   καὶ ἕτοιμον γίνεσθαι θήραμα τῷ  πανούργῳ.   Τοιοῦτοί εἰσι τὸ ἦθος οἱ
[7, 2]   ἄλλα, νησιῶται· καὶ ἄλλα, Μαυρούσιοι.  Πάντα   δὲ ὁμοίως μικρά τε καὶ
[7, 2]   τὸν σκάρον μόνον ἱστοροῦσί τινες.  Πάντα   δὲ ὀξυτάταις ἀκμαῖς ὀδόντων καταπεπύκνωται,
[7, 2]   καὶ μέγεθος καὶ σαρκῶν ποιότητες,  πάντα   μεγίσταις διαφοραῖς ἀλλήλων κεχωρισμένα, καὶ
[7, 4]   τίνες; Ὁρᾷς τὴν θείαν διάταξιν  πάντα   πληροῦσαν, καὶ διὰ τῶν μικροτάτων
[7, 5]   ἀπρονόητον, οὐδὲν ἠμελημένον παρὰ Θεοῦ.  Πάντα   σκοπεύει ἀκοίμητος ὀφθαλμός. Πᾶσι
[7, 1]   οὐ τὰ ὠοτόκα, ἅπερ ἐστὶ  πάντα   σχεδὸν τῶν ἰχθύων τὰ γένη;
[7, 6]   ἑρπετῷ παραπλήσιοι. Εἷς μοι σκοπὸς,  πανταχόθεν   οἰκοδομεῖσθαι τὴν Ἐκκλησίαν. Καταστελλέσθω τὰ
[7, 4]   ἰχθύων, ἐπειδὴ ἄφωνα καὶ ἄλογα  παντελῶς,   ἀλλὰ φοβοῦ μὴ καὶ τούτων
[7, 5]   θαλάσσιος ἐχῖνος, τὸ μικρὸν  παντελῶς   καὶ εὐκαταφρόνητον ζῷον, διδάσκαλος πολλάκις
[7, 4]   ὑπερορίαν στελλόμενοι, ὑφ´ ἑνὶ συνθήματι  πάντες   ἀπαίρουσιν. Ἐπειδὰν γὰρ τεταγμένος
[7, 6]   τῶν λειπομένων ἀπόδοσιν. Ἀναστάντες δὲ  πάντες   εὐχαριστήσωμεν ὑπὲρ τῶν εἰρημένων, καὶ
[7, 4]   σπουδαζόμενον ἀρκούντως ἐκπληρωθῇ, πάλιν πανδημεὶ  πάντες   ὑποστρέφουσιν οἴκαδε. Καὶ τίς
[7, 1]   γενῶν. Καὶ θάλασσα τὰ  παντοδαπὰ   γένη τῶν πλωτῶν ὤδινε, καὶ
[7, 3]   ἐνδύμασι προβάτων προφαινομένους. Φεῦγε τὸ  παντοδαπὸν   καὶ πολλαπλοῦν τοῦ τρόπου· δίωκε
[7, 2]   καταγηρασάντων δύναται ἡμῖν τὴν ἱστορίαν  πάντων   δι´ ἀκριβείας γνωρίσαι; Ἄλλα γνωρίζουσιν
[7, 6]   φθορὰν ἐπιφέροντα. Οὕτω σε διὰ  πάντων   ἐγρηγορέναι κτίστης βούλεται, ἵν´
[7, 3]   που, κύρτος, δίκτυον.  Πάντως   γὰρ καὶ ἡμεῖς πολλὰ τῶν
[7, 2]   πρόβατον· οὐδὲ γὰρ μηρυκίζει τι  παρ´   αὐτοῖς, εἰ μὴ τὸν σκάρον
[7, 3]   Ἀλλ´ ὅμως σοφή τίς ἐστι  παρ´   αὐτοῖς καὶ εὔτακτος διακόσμησις. Οὐ
[7, 3]   οἰκείοις ὅροις ἐνδιατρίβει; Οὐδεὶς γεωμέτρης  παρ´   αὐτοῖς κατένειμε τὰς οἰκήσεις· οὐ
[7, 3]   οἱ πλεῖστοι, καὶ μικρότερος  παρ´   ἐκείνοις βρῶμά ἐστι τοῦ μείζονος.
[7, 3]   καὶ τὰ ὧδε πληθύνοντα, ἄπορα  παρ´   ἑτέροις. Οὐδὲν ὄρος ὀξείαις κορυφαῖς
[7, 2]   ὥπλισται τοῖς ὀδοῦσιν, ὡς βοῦς  παρ´   ἡμῖν καὶ πρόβατον· οὐδὲ γὰρ
[7, 5]   ἐνέθηκεν. Οὐδὲν ἀπρονόητον, οὐδὲν ἠμελημένον  παρὰ   Θεοῦ. Πάντα σκοπεύει ἀκοίμητος
[7, 2]   καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις. Ἕτερον  παρὰ   ταῦτα γένος ἐστὶ τὰ μαλάκια
[7, 2]   τῶν ὀστρέων διαφοραί. Ἄλλο πάλιν  παρὰ   ταῦτα γένος, τὰ μαλακόστρακα προσειρημένα,
[7, 4]   τὰ κήτη τὴν ἀφωρισμένην αὐτοῖς  παρὰ   τῆς φύσεως δίαιταν, τὴν ἔξω
[7, 2]   ἐπιπλοκαὶ παραχαρασσόντων τὰ γένη. Οὐδὲν  παρὰ   τοῖς ἰχθύσιν ἐξ ἡμισείας ὥπλισται
[7, 2]   παρεπέμπετο, ἐν τῇ λεπτοποιήσει διαφορεῖσθαι  παρὰ   τοῦ ὕδατος. ~Τροφὴ δὲ ἰχθύσιν
[7, 4]   Καὶ τίς λόγος, ἀκούσωμεν  παρὰ   τῶν σιωπώντων. Ἐπιπόλαιος, φασὶν,
[7, 6]   μὴ μείζοσι τοῖς κατ´ ἤπειρον  παραδόξοις   διάνοια ἡμῶν ἐντυχοῦσα, πάλιν
[7, 6]   ἀνὴρ τῆς προσηκούσης αὐτῷ  παραινέσεως.   ἔχιδνα τὸν ἰὸν ἐξεμεῖ,
[7, 4]   μήτε ταῖς νήσοις, μήτε ταῖς  παραλίοις   πόλεσι λυμαινόμενα. Οὕτω μὲν οὖν
[7, 5]   εἰς ἐξέτασιν. Ἤκουσα ἐγὼ τῶν  παραλίων   τινὸς, ὅτι θαλάσσιος ἐχῖνος,
[7, 2]   δύναμις. Πολλαὶ τῶν βίων αἱ  παραλλαγαί·   πολλαὶ καὶ αἱ περὶ τὰς
[7, 2]   κάραβοι, καὶ καρκῖνοι, καὶ τὰ  παραπλήσια   τούτοις. Ἕτερον παρὰ ταῦτα γένος
[7, 6]   ἐπιβουλεύοντες γάμοις, ποταπῷ εἰσιν ἑρπετῷ  παραπλήσιοι.   Εἷς μοι σκοπὸς, πανταχόθεν οἰκοδομεῖσθαι
[7, 4]   ἔθεντο οἱ πατέρες ἡμῶν.  Παρατεμνόμεθα   γῆν, συνάπτομεν οἰκίαν πρὸς οἰκίαν
[7, 2]   καί τινων ὀρνίθων ἐπιπλοκαὶ  παραχαρασσόντων   τὰ γένη. Οὐδὲν παρὰ τοῖς
[7, 6]   ἄνθη τῶν λειμώνων τῇ εὐχροίᾳ  παρέδραμον.   Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα. Καὶ τί
[7, 1]   τούτοις τοῖς μικροῖς ῥήμασι τί  παρεῖται   γένος; τί οὐκ ἐμπεριείληπται τῷ
[7, 3]   τοῖς σωφρονοῦσι προτιμοτέρα. Οὐκ ἂν  παρέλθοιμι   τὸ τοῦ πολύποδος δολερὸν καὶ
[7, 1]   νῦν ὁρώμενα ἀπόδειξίς ἐστι τῶν  παρελθόντων.   Οὕτω πᾶν ὕδωρ ἠπείγετο τῷ
[7, 3]   διαπλώσαντα, τότε δὴ λάθρᾳ ψηφῖδα  παρεμβαλὼν,   διακωλύει τὴν σύμπτυξιν, καὶ εὑρίσκεται
[7, 2]   μὴ ὀξέως κατατεμνομένη τῇ γαστρὶ  παρεπέμπετο,   ἐν τῇ λεπτοποιήσει διαφορεῖσθαι παρὰ
[7, 5]   σκοπεύει ἀκοίμητος ὀφθαλμός. Πᾶσι  πάρεστιν,   ἐκπορίζων ἑκάστῳ τὴν σωτηρίαν. Εἰ
[7, 6]   γε καὶ νήσων πολλάκις φαντασίαν  παρέχεται,   ἐπειδάν ποτε ἐπὶ τὴν ἄκραν
[7, 2]   πρόσταγμα καὶ ἄφατος ἐκείνη  παρήγαγε   δύναμις. Πολλαὶ τῶν βίων αἱ
[7, 2]   καὶ ὀνόματα ἴδια, καὶ τροφὴ  παρηλλαγμένη,   καὶ σχῆμα καὶ μέγεθος καὶ
[7, 6]   ὄρεσι τῷ ὄγκῳ τοῦ σώματος  παρισάζεται·   γε καὶ νήσων πολλάκις
[7, 5]   ἕνωσιν διασπᾶν. Πλήκτης; Ἀλλ´ ἀνήρ.  Πάροινος;   Ἀλλ´ ἡνωμένος κατὰ τὴν φύσιν.
[7, 5]   θαλασσίας μυραίνης, καὶ συριγμῷ τὴν  παρουσίαν   σημήνασα ἐκκαλεῖται αὐτὴν ἐκ τῶν
[7, 3]   ἀρκοῦ. Πενία μετὰ αὐταρκείας ἀληθοῦς,  πάσης   ἀπολαύσεως τοῖς σωφρονοῦσι προτιμοτέρα. Οὐκ
[7, 1]   ἰχθύων διαφοραὶ καὶ κοινότητες, οἷς  πᾶσι   δι´ ἀκριβείας ἐπεξελθεῖν, ἴσον ἐστὶ
[7, 5]   Πάντα σκοπεύει ἀκοίμητος ὀφθαλμός.  Πᾶσι   πάρεστιν, ἐκπορίζων ἑκάστῳ τὴν σωτηρίαν.
[7, 5]   ταῦτα ἐγὼ, καὶ τὴν ἐν  πᾶσι   τοῦ Θεοῦ σοφίαν ἐθαύμασα. Εἰ
[7, 4]   ὅρια αἰώνια, ἔθεντο οἱ  πατέρες   ἡμῶν. Παρατεμνόμεθα γῆν, συνάπτομεν οἰκίαν
[7, 4]   πόλεσιν κώμαις τισὶν  πατρίσιν   ἀρχαίαις, τοῖς ἀποτεταγμένοις αὐτοῖς τῆς
[7, 1]   πελάγους ἀπαριθμεῖσθαι, ταῖς κοτύλαις  πειρᾶσθαι   τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης ἀπομετρεῖν.
[7, 6]   ὥσπερ καταρριζωθεῖσαν ἐν αὐτῷ τῷ  πελάγει,   ἆρ´ οὐχὶ καὶ ἐν τῷ
[7, 6]   καὶ ταὐτὸν πεπονθέναι τοῖς ἐν  πελάγει   ναυτιλλομένοις, οἳ πρὸς μηδὲν πεπηγὸς
[7, 5]   ζωὴν ἀναλίσκομεν. Ἰχθὺς τοσαῦτα διαμείβει  πελάγη   ὑπὲρ τοῦ εὕρασθαί τινα ὠφέλειαν·
[7, 1]   ἑρπετά. Ἐν τούτοις ἔνι τὰ  πελάγια,   τὰ αἰγιαλώδη, τὰ βύθια, τὰ
[7, 4]   Βαδίσωμεν, φασὶν, ἐπὶ τὸ βόρειον  πέλαγος.   Γλυκύτερον γὰρ τῆς λοιπῆς θαλάσσης
[7, 6]   διατρίβει, ἀλλὰ τὸ Ἀτλαντικὸν λεγόμενον  πέλαγος   ἐνοικεῖ. Τοιαῦτά ἐστι τὰ πρὸς
[7, 1]   ἐπεξελθεῖν, ἴσον ἐστὶ καὶ κύματα  πελάγους   ἀπαριθμεῖσθαι, ταῖς κοτύλαις πειρᾶσθαι
[7, 3]   ἀσθενεῖς; Ἐκεῖνος εἶχε τὰ τοῦ  πένητος·   σὺ τοῦτον λαβὼν μέρος ἐποιήσω
[7, 3]   τῶν κατεγνωσμένων. Τοῖς οἰκείοις ἀρκοῦ.  Πενία   μετὰ αὐταρκείας ἀληθοῦς, πάσης ἀπολαύσεως
[7, 5]   οἱ λόγῳ τετιμημένοι, καὶ νόμῳ  πεπαιδευμένοι,   ἐπαγγελίαις προτραπέντες, Πνεύματι σοφισθέντες, εἶτα
[7, 6]   πελάγει ναυτιλλομένοις, οἳ πρὸς μηδὲν  πεπηγὸς   τὴν κίνησιν τεκμαιρόμενοι, ἀγνοοῦσι πολλάκις
[7, 6]   ἐπιλελῆσθαι τῆς συμμετρίας, καὶ ταὐτὸν  πεπονθέναι   τοῖς ἐν πελάγει ναυτιλλομένοις, οἳ
[7, 3]   Ὅρα μὴ τὸ αὐτό σε  πέρας   τῶν ἰχθύων ἐκδέξηται, ἄγκιστρόν που,
[7, 6]   γὰρ ἐπιθυμοῦσι θησαυροὶ βασιλέων, ταῦτα  περὶ   αἰγιαλοὺς καὶ ἀκτὰς καὶ τραχείας
[7, 2]   ἀριθμὸν ἀπαγγέλλειν. Τίς δὲ τῶν  περὶ   αἰγιαλοὺς καὶ ἀκτὰς καταγηρασάντων δύναται
[7, 6]   Ταῦτα μέντοι τηλικαῦτα ὄντα οὐ  περὶ   ἀκτὰς, οὐδὲ αἰγιαλοὺς διατρίβει, ἀλλὰ
[7, 0]   ~ΟΜΙΛΙΑ ζʹ  Περὶ   ἑρπετῶν. ~Καὶ εἶπεν Θεὸς,
[7, 6]   ὅσον διέδραμον. δὴ καὶ  περὶ   ἡμᾶς ἔοικε γεγενῆσθαι, τρέχοντος τοῦ
[7, 6]   τῶν φυομένων ἐν τῇ θαλάσσῃ·  περὶ   θαλάσσης αὐτῆς. Πῶς εἰς ἅλας
[7, 2]   αἱ παραλλαγαί· πολλαὶ καὶ αἱ  περὶ   τὰς διαδοχὰς ἑκάστου γένους διαφοραί.
[7, 6]   τὰ δὲ, εἰς θεωρίαν τοῦ  περὶ   τὴν κτίσιν θαύματος. Ἄλλα φοβερὰ,
[7, 6]   ἐπῆλθεν λόγος· καὶ ταῖς  περὶ   τούτων ἐννοίαις ὑπὸ τοῦ ὕπνου
[7, 6]   εἶχον τοῖς φιληκόοις θαύματος ἄξια  περὶ   τῶν φυομένων ἐν τῇ θαλάσσῃ·
[7, 3]   ἄγρα αὐτῷ διὰ τὴν  περιβολὴν   τοῦ ὀστράκου γίνεται. Ἀρραγεῖ γὰρ
[7, 3]   κατένειμε τὰς οἰκήσεις· οὐ τείχεσι  περιγέγραπται·   οὐχ ὁροθεσίοις διῄρηται· καὶ αὐτομάτως
[7, 3]   τῆς δυνάμεως διὰ τῆς ἐπινοίας  περιεχόμενος.   Αὕτη κακία τῶν μήτε
[7, 3]   τοῦτον λαβὼν μέρος ἐποιήσω τῆς  περιουσίας   σεαυτοῦ. Ἀδίκων ἀδικώτερος ἀνεφάνης, καὶ
[7, 3]   ἰχθύων ἀπροόπτως νηχομένους τῷ πολύποδι  περιπίπτειν,   ὡς τῇ πέτρᾳ δῆθεν, καὶ
[7, 3]   ὁποίᾳ ποτ´ ἂν ἑκάστοτε πέτρᾳ  περιπλακῇ,   τὴν ἐκείνης ὑπέρχεται χρόαν. Ὥστε
[7, 3]   ἀκριβῶς ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι τὸ ὄστρεον  περιπτύσσονται,   ἀναγκαίως ἄπρακτοί εἰσιν αἱ χηλαὶ
[7, 2]   λέγεται πάλιν τῇ γαστρὶ ὑποδεχόμενα  περιστέλλειν.   Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα κατὰ γένος.
[7, 1]   ψυχῶν ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ  πετεινὰ   πετόμενα κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ
[7, 1]   ζωσῶν κατὰ γένος, καὶ πετεινὰ  πετόμενα   κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ
[7, 3]   τῷ πολύποδι περιπίπτειν, ὡς τῇ  πέτρᾳ   δῆθεν, καὶ ἕτοιμον γίνεσθαι θήραμα
[7, 3]   ὃς ὁποίᾳ ποτ´ ἂν ἑκάστοτε  πέτρᾳ   περιπλακῇ, τὴν ἐκείνης ὑπέρχεται χρόαν.
[7, 6]   αἰγιαλοὺς καὶ ἀκτὰς καὶ τραχείας  πέτρας   διέρριπται, τοῖς ἐλύτροις τῶν ὀστρέων
[7, 1]   τὰ αἰγιαλώδη, τὰ βύθια, τὰ  πετρώδη,   τὰ ἀγελαῖα, τὰ σποραδικὰ, τὰ
[7, 2]   ὥσπερ αἱ ὄρνιθες, οὔτε καλιὰς  πήγνυνται,   οὔτε μετὰ πόνων ἐκτρέφουσιν ἑαυτῶν
[7, 6]   Πῶς εἰς ἅλας τὸ ὕδωρ  πήγνυται·   πῶς πολυτίμητος λίθος τὸ
[7, 6]   Πόθεν τὸ χρυσοῦν ἔριον αἱ  πίνναι   τρέφουσιν, ὅπερ οὐδεὶς τῶν ἀνθοβάφων
[7, 2]   λεγόμενα. Καὶ τῶν κητῶν τὰ  πλεῖστα   ζωοτόκα· δελφῖνες, καὶ φῶκαι,
[7, 3]   Ἀλληλοφάγοι δὲ τῶν ἰχθύων οἱ  πλεῖστοι,   καὶ μικρότερος παρ´ ἐκείνοις
[7, 2]   γένους διαφοραί. Οὐκ ἐπωάζουσιν οἱ  πλεῖστοι   τῶν ἰχθύων ὥσπερ αἱ ὄρνιθες,
[7, 6]   ῥᾳδίως ἵστησιν, ὥστε ἀκίνητον ἐπὶ  πλεῖστον   φυλάσσειν τὴν ναῦν ὥσπερ καταρριζωθεῖσαν
[7, 3]   σεαυτοῦ. Ἀδίκων ἀδικώτερος ἀνεφάνης, καὶ  πλεονεκτικώτερος   πλεονέκτου. Ὅρα μὴ τὸ αὐτό
[7, 3]   Ἀδίκων ἀδικώτερος ἀνεφάνης, καὶ πλεονεκτικώτερος  πλεονέκτου.   Ὅρα μὴ τὸ αὐτό σε
[7, 3]   λαιμάργῳ φιλοπλουτίᾳ τοῖς ἀπληρώτοις τῆς  πλεονεξίας   αὐτοῦ κόλποις ἐναποκρύπτων τοὺς ἀσθενεῖς;
[7, 5]   πολλάκις γαλήνης καὶ κλύδωνος τοῖς  πλέουσι   γίνεται. Ὃς ὅταν προΐδῃ ταραχὴν
[7, 2]   φύσεως, προβληθῆναι κελεύει· τὸ δὲ  πλῆθος   αὐτῶν ἐν τῇ μετὰ ταῦτα
[7, 6]   τῆς κτίσεως, μὴ λαβεῖν τοῦ  πλήθους   τῶν εἰρημένων τὴν αἴσθησιν. Ἀλλ´
[7, 2]   ταμιεύεται, ὅταν αὐξάνεσθαι αὐτὰ καὶ  πληθύνεσθαι   δέῃ. Ἄλλου γένους ἐστὶ τὰ
[7, 3]   κἀκεῖνος ἕτερα· καὶ τὰ ὧδε  πληθύνοντα,   ἄπορα παρ´ ἑτέροις. Οὐδὲν ὄρος
[7, 5]   προφάσεως καταδέχεσθαι τὴν ἕνωσιν διασπᾶν.  Πλήκτης;   Ἀλλ´ ἀνήρ. Πάροινος; Ἀλλ´ ἡνωμένος
[7, 4]   ὑπὸ πολλῶν καὶ μεγάλων ποταμῶν  πληρουμένη.   Διὰ τοῦτο ἐφ´ ὅσον μέτριον
[7, 4]   Ὁρᾷς τὴν θείαν διάταξιν πάντα  πληροῦσαν,   καὶ διὰ τῶν μικροτάτων διήκουσαν.
[7, 1]   δημιουργίαν, καὶ τὰ ὕδατα λοιπὸν  πληροῦται   ζῴων, ὥστε καὶ ταύτην διακοσμηθῆναι
[7, 6]   καὶ αἰτήσωμεν τῶν λειπομένων τὴν  πλήρωσιν.   Γένοιτο δὲ ὑμῖν καὶ ἐν
[7, 3]   πορευόμενος δόλῳ, καὶ ταῖς τῶν  πλησίον   ἀκαιρίαις ἐπιτιθέμενος, καὶ ταῖς ἀλλοτρίαις
[7, 3]   καρκίνων ζηλοῦντα, τῆς βλάβης τῶν  πλησίον   ἀπέχεσθαι. Τοιοῦτός ἐστιν πρὸς
[7, 4]   ἀγρὸν πρὸς ἀγρὸν, ἵνα τοῦ  πλησίον   ἀφελώμεθά τι. Οἶδε τὰ κήτη
[7, 6]   ἀκούσῃς ὅτι τὰ μέγιστα τῶν  πλοίων   ἡπλωμένοις ἱστίοις ἐξ οὐρίας φερόμενα
[7, 4]   τινὸς χρείας κατατολμᾶν αὐτῆς τοὺς  πλωτῆρας   ἀναπειθούσης. Ἐκείνην καταλαβόντα τὰ κήτη,
[7, 1]   χερσαίοις ἐστὶν ἀὴρ, τοῦτο τῷ  πλωτῷ   γένει τὸ ὕδωρ. Καὶ
[7, 1]   θάλασσα τὰ παντοδαπὰ γένη τῶν  πλωτῶν   ὤδινε, καὶ οὐδὲ ὅσον ἐν
[7, 5]   καὶ νόμῳ πεπαιδευμένοι, ἐπαγγελίαις προτραπέντες,  Πνεύματι   σοφισθέντες, εἶτα τῶν ἰχθύων ἀλογώτερον
[7, 1]   δήλη. Ὅτι ἡμῖν μὲν  πνεύμων   ἔγκειται, ἀραιὸν καὶ πολύπορον σπλάγχνον,
[7, 6]   τῶν ἀνθοβάφων μέχρι νῦν ἐμιμήσατο  Πόθεν   αἱ κόχλοι τοῖς βασιλεῦσι τὰς
[7, 4]   ἀποκληρῶν. ~Ἀλλ´ οὐχ ἡμεῖς τοιοῦτοι.  Πόθεν;   Οἵγε μεταίρομεν ὅρια αἰώνια,
[7, 6]   τοῖς ἐλύτροις τῶν ὀστρέων ἐγκείμενα.  Πόθεν   τὸ χρυσοῦν ἔριον αἱ πίνναι
[7, 6]   ἐξενεχθῇ, πρὸς λίθου στερρότητα μεταπήγνυται·  πόθεν   τῷ εὐτελεστάτῳ ζῴῳ τῷ ὀστρέῳ
[7, 4]   κινῶν; ποῖον πρόσταγμα βασιλέως;  ποῖα   διαγράμματα κατ´ ἀγορὰν ἡπλωμένα τὴν
[7, 3]   χηλαὶ τοῦ καρκίνου. Τί οὖν  ποιεῖ;   Ὅταν ἴδῃ ἐν ἀπηνέμοις χωρίοις
[7, 5]   μὲν ἴσασι τοῦ μέλλοντός τινα  ποιεῖσθαι   πρόνοιαν, ἡμεῖς δὲ ἐκ τῆς
[7, 3]   ἀλήθειαν, εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα. ὄφις  ποικίλος·   διὰ τοῦτο καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη.
[7, 2]   ἑτέροις καὶ ἑτέροις εἴδεσι καθεστῶτα.  Ποῖοι   μὲν οὖν θυννοσκόποι τῶν γενῶν
[7, 4]   Εὔξεινον ῥέοντας. Τίς κινῶν;  ποῖον   πρόσταγμα βασιλέως; ποῖα διαγράμματα κατ´
[7, 2]   σχῆμα καὶ μέγεθος καὶ σαρκῶν  ποιότητες,   πάντα μεγίσταις διαφοραῖς ἀλλήλων κεχωρισμένα,
[7, 3]   ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἄλλο τι  ποιοῦμεν   ἐν τῇ καταδυναστείᾳ τῶν ὑποδεεστέρων;
[7, 4]   μονονουχὶ φωνὴν ἀφιέντων δι´ ὧν  ποιοῦσιν,   ὅτι εἰς διαμονὴν τοῦ γένους
[7, 4]   ταῖς νήσοις, μήτε ταῖς παραλίοις  πόλεσι   λυμαινόμενα. Οὕτω μὲν οὖν ἕκαστον
[7, 4]   μὲν οὖν ἕκαστον γένος, ὥσπερ  πόλεσιν   κώμαις τισὶν πατρίσιν
[7, 6]   τὸ τῆς ὥρας ὀψέ· ἐπεὶ  πολλὰ   ἔτι προσθεῖναι εἶχον τοῖς φιληκόοις
[7, 1]   ἐνύδρων (μάλιστα μὲν ἀμφίβια τὰ  πολλὰ   τούτων ἐστίν· οἷον φῶκαι, καὶ
[7, 3]   δίκτυον. Πάντως γὰρ καὶ ἡμεῖς  πολλὰ   τῶν ἀδίκων διεξελθόντες, τὴν τελευταίαν
[7, 2]   Πολλαὶ τῶν βίων αἱ παραλλαγαί·  πολλαὶ   καὶ αἱ περὶ τὰς διαδοχὰς
[7, 2]   ἄφατος ἐκείνη παρήγαγε δύναμις.  Πολλαὶ   τῶν βίων αἱ παραλλαγαί· πολλαὶ
[7, 5]   παντελῶς καὶ εὐκαταφρόνητον ζῷον, διδάσκαλος  πολλάκις   γαλήνης καὶ κλύδωνος τοῖς πλέουσι
[7, 4]   καὶ ἐπὶ τοὺς ποταμοὺς ἀνανήχεται  πολλάκις,   καὶ πόρρω θαλάσσης φέρεται. Ἐκ
[7, 6]   πεπηγὸς τὴν κίνησιν τεκμαιρόμενοι, ἀγνοοῦσι  πολλάκις   ὅσον διέδραμον. δὴ καὶ
[7, 6]   παρισάζεται· γε καὶ νήσων  πολλάκις   φαντασίαν παρέχεται, ἐπειδάν ποτε ἐπὶ
[7, 3]   προφαινομένους. Φεῦγε τὸ παντοδαπὸν καὶ  πολλαπλοῦν   τοῦ τρόπου· δίωκε δὲ ἀλήθειαν,
[7, 3]   ἐκείνης ὑπέρχεται χρόαν. Ὥστε τοὺς  πολλοὺς   τῶν ἰχθύων ἀπροόπτως νηχομένους τῷ
[7, 4]   καὶ ψυχρὰ, χειμῶνος ὥρᾳ, ὑπὸ  πολλῶν   καὶ μεγάλων ποταμῶν πληρουμένη. Διὰ
[7, 3]   δὲ καὶ ἐν ἀσθενεῖ ζῴῳ  πολὺ   τὸ πανοῦργον καὶ ἐπίβουλον καταμαθὼν,
[7, 2]   σὰρξ ἁπαλὴ καὶ χαύνη·  πολύποδες,   καὶ σηπίαι, καὶ τὰ ὅμοια
[7, 3]   τῶν ἰχθύων ἀπροόπτως νηχομένους τῷ  πολύποδι   περιπίπτειν, ὡς τῇ πέτρᾳ δῆθεν,
[7, 3]   Οὐκ ἂν παρέλθοιμι τὸ τοῦ  πολύποδος   δολερὸν καὶ ἐπίκλοπον, ὃς ὁποίᾳ
[7, 1]   πνεύμων ἔγκειται, ἀραιὸν καὶ  πολύπορον   σπλάγχνον, διὰ τῆς τοῦ
[7, 6]   ἀναγκαίων; τί δὲ οὐχὶ τῶν  πολυτελῶν   ἐχαρίσθη τῷ βίῳ; Τὰ μὲν
[7, 6]   τὸ ὕδωρ πήγνυται· πῶς  πολυτίμητος   λίθος τὸ κουράλλιον χλόη μέν
[7, 1]   τῆς ἐν τῷ προστάγματι διανοίας  πολύχουν   τοσοῦτόν ἐστιν, ὅσαι καὶ αἱ
[7, 3]   τῆς φιλίας βαθέως κατεσκευασμένην τὴν  πονηρίαν   κατακεκρύφθαι. Τὰ τοιαῦτα ἤθη λύκους
[7, 4]   Ἐκ τούτου προτιμότερος αὐτοῖς  Πόντος   τῶν λοιπῶν ἐστι κόλπων, ὡς
[7, 2]   οὔτε καλιὰς πήγνυνται, οὔτε μετὰ  πόνων   ἐκτρέφουσιν ἑαυτῶν τὰ ἔκγονα· ἀλλὰ
[7, 3]   ἐστιν πρὸς τὸν ἀδελφὸν  πορευόμενος   δόλῳ, καὶ ταῖς τῶν πλησίον
[7, 1]   σώματι. Κἂν ὑπόποδα δὲ καὶ  πορευτικὰ   ὑπάρχῃ τινὰ τῶν ἐνύδρων (μάλιστα
[7, 3]   Ἐγὼ δέ σε βούλομαι τὸ  ποριστικὸν   καὶ εὐμήχανον τῶν καρκίνων ζηλοῦντα,
[7, 4]   τοὺς ποταμοὺς ἀνανήχεται πολλάκις, καὶ  πόρρω   θαλάσσης φέρεται. Ἐκ τούτου προτιμότερος
[7, 3]   δολερὸν καὶ ἐπίκλοπον, ὃς ὁποίᾳ  ποτ´   ἂν ἑκάστοτε πέτρᾳ περιπλακῇ, τὴν
[7, 1]   φῶκαι, καὶ κροκόδειλοι, καὶ οἱ  ποτάμιοι   ἵπποι, καὶ βάτραχοι, καὶ καρκῖνοι)
[7, 1]   Ἦλθε πρόσταγμα, καὶ εὐθὺς καὶ  ποταμοὶ   ἐνεργοὶ, καὶ λίμναι γόνιμοι τῶν
[7, 3]   ὀξείαις κορυφαῖς ἀνατεταμένον διίστησιν, οὐ  ποταμὸς   τὴν διάβασιν ἀποτέμνεται, ἀλλὰ νόμος
[7, 4]   θαλάσσια· ὅθεν καὶ ἐπὶ τοὺς  ποταμοὺς   ἀνανήχεται πολλάκις, καὶ πόρρω θαλάσσης
[7, 2]   ἐγχέλυες, αἱ κατὰ τοὺς ἰλυώδεις  ποταμοὺς   καὶ λίμνας γινόμεναι, τοῖς ἰοβόλοις
[7, 4]   ὥρᾳ, ὑπὸ πολλῶν καὶ μεγάλων  ποταμῶν   πληρουμένη. Διὰ τοῦτο ἐφ´ ὅσον
[7, 6]   οἱ τοῖς ἀλλοτρίοις ἐπιβουλεύοντες γάμοις,  ποταπῷ   εἰσιν ἑρπετῷ παραπλήσιοι. Εἷς μοι
[7, 6]   νήσων πολλάκις φαντασίαν παρέχεται, ἐπειδάν  ποτε   ἐπὶ τὴν ἄκραν ἐπιφάνειαν τοῦ
[7, 3]   βρῶμά ἐστι τοῦ μείζονος. Κἄν  ποτε   συμβῇ τὸν τοῦ ἐλάττονος κρατήσαντα
[7, 4]   ὅλον διὰ τῆς ἀκτῖνος τὸ  πότιμον.   Χαίρει δὲ τοῖς γλυκέσι καὶ
[7, 3]   πέρας τῶν ἰχθύων ἐκδέξηται, ἄγκιστρόν  που,   κύρτος, δίκτυον. Πάντως
[7, 4]   νόμον ἰσχυρῶς ἐνιδρυμένον, καὶ τὸ  πρακτέον   ὑποδεικνύντα. Βαδίσωμεν, φασὶν, ἐπὶ τὸ
[7, 6]   Οὐ γὰρ μόνοι ξιφίαι, καὶ  πρίονες,   καὶ κύνες, καὶ φάλαιναι καὶ
[7, 3]   μὴ ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἀεὶ  προαιρέσεως   βεβηκότες, ἀλλ´ ἄλλοι καὶ ἄλλοι
[7, 2]   ὡς βοῦς παρ´ ἡμῖν καὶ  πρόβατον·   οὐδὲ γὰρ μηρυκίζει τι παρ´
[7, 3]   ὀνομάζει Κύριος, ἐν ἐνδύμασι  προβάτων   προφαινομένους. Φεῦγε τὸ παντοδαπὸν καὶ
[7, 2]   οἱονεὶ σπέρματά τινα τῆς φύσεως,  προβληθῆναι   κελεύει· τὸ δὲ πλῆθος αὐτῶν
[7, 1]   βάτραχοι, καὶ καρκῖνοι) ἀλλ´ οὖν  προηγούμενον   ἔχει τὸ νηκτικόν. Διὰ τοῦτο,
[7, 4]   διαγράμματα κατ´ ἀγορὰν ἡπλωμένα τὴν  προθεσμίαν   δηλοῖ; οἱ ξεναγοῦντες τίνες; Ὁρᾷς
[7, 5]   τοῖς πλέουσι γίνεται. Ὃς ὅταν  προΐδῃ   ταραχὴν ἐξ ἀνέμων, ψηφῖδά τινα
[7, 4]   βορεινὴ θάλασσα, καὶ ὑπτία  προκειμένη   τῶν ἀνέμων ταῖς βίαις, ὀλίγας
[7, 5]   θαλασσίων ὑποδειγμάτων, ἐπειδὴ ταῦτα ἡμῖν  πρόκειται   εἰς ἐξέτασιν. Ἤκουσα ἐγὼ τῶν
[7, 5]   ἴσασι τοῦ μέλλοντός τινα ποιεῖσθαι  πρόνοιαν,   ἡμεῖς δὲ ἐκ τῆς πρὸς
[7, 4]   ἰχθῦς ἡνωμένους, καὶ διὰ τῆς  Προποντίδος   ἐπὶ τὸν Εὔξεινον ῥέοντας. Τίς
[7, 4]   οἰκίαν πρὸς οἰκίαν καὶ ἀγρὸν  πρὸς   ἀγρὸν, ἵνα τοῦ πλησίον ἀφελώμεθά
[7, 5]   ἐκκαλεῖται αὐτὴν ἐκ τῶν βυθῶν  πρὸς   γαμικὴν συμπλοκήν. δὲ ὑπακούει,
[7, 5]   Ἔχιδνα, τὸ χαλεπώτατον τῶν ἑρπετῶν,  πρὸς   γάμον ἀπαντᾷ τῆς θαλασσίας μυραίνης,
[7, 2]   διαδοχὴ ἀπαράλλακτος καὶ ἀνεπίμικτος  πρὸς   ἑτέραν φύσιν. Οὐχ οἷαι τῶν
[7, 6]   κτίστης βούλεται, ἵν´ ἐν τῇ  πρὸς   Θεὸν ἐλπίδι τὰς ἀπ´ αὐτῶν
[7, 5]   τὰς γυναῖκας, κἂν ὑπερόριοι ἀλλήλοις  πρὸς   κοινωνίαν γάμου συνέλθητε. τῆς
[7, 6]   δὲ εἰς τὸν ἀέρα ἐξενεχθῇ,  πρὸς   λίθου στερρότητα μεταπήγνυται· πόθεν τῷ
[7, 6]   τοῖς ἐν πελάγει ναυτιλλομένοις, οἳ  πρὸς   μηδὲν πεπηγὸς τὴν κίνησιν τεκμαιρόμενοι,
[7, 4]   ἡμῶν. Παρατεμνόμεθα γῆν, συνάπτομεν οἰκίαν  πρὸς   οἰκίαν καὶ ἀγρὸν πρὸς ἀγρὸν,
[7, 3]   ἀεὶ κρατούσας δυναστείας ὑπερχόμενοι, καὶ  πρὸς   τὰς ἑκάστοτε χρείας μεθαρμοζόμενοι, μὴ
[7, 3]   χωρίοις μεθ´ ἡδονῆς διαθαλπόμενον, καὶ  πρὸς   τὴν ἀκτῖνα τοῦ ἡλίου τὰς
[7, 3]   σωφρόνων, ἀκόλαστοι δὲ ἐν ἀκολάστοις,  πρὸς   τὴν ἑκάστου ἀρέσκειαν τὰς γνώμας
[7, 6]   λόγον ὁρμίσαντες, μείνωμεν τὴν ἡμέραν  πρὸς   τὴν τῶν λειπομένων ἀπόδοσιν. Ἀναστάντες
[7, 4]   ἰχθύων, ὥσπερ ἀπὸ κοινοῦ βουλευτηρίου  πρὸς   τὴν ὑπερορίαν στελλόμενοι, ὑφ´ ἑνὶ
[7, 4]   τὴν ἐρήμην νήσων, μηδεμία  πρὸς   τὸ ἀντιπέρας ἀντικαθέστηκεν ἤπειρος. Διόπερ
[7, 1]   δύναμις, ὁμοῦ τῷ προστάγματι τῆς  πρὸς   τὸ ζῳογονεῖν ἐπιτηδειότητος ἐγγενομένης τοῖς
[7, 5]   πρόνοιαν, ἡμεῖς δὲ ἐκ τῆς  πρὸς   τὸ μέλλον ἀνελπιστίας δι´ ἡδονῆς
[7, 5]   βεβαίως σαλεύει, κατεχόμενος τῷ βάρει  πρὸς   τὸ μὴ ῥᾳδίως τοῖς κύμασιν
[7, 1]   σοι τὴν φυσικὴν τῶν νηκτῶν  πρὸς   τὸ ὕδωρ συγγένειαν, διὸ μικρὸν
[7, 3]   πλησίον ἀπέχεσθαι. Τοιοῦτός ἐστιν  πρὸς   τὸν ἀδελφὸν πορευόμενος δόλῳ, καὶ
[7, 6]   πέλαγος ἐνοικεῖ. Τοιαῦτά ἐστι τὰ  πρὸς   φόβον καὶ ἔκπληξιν ἡμετέραν δημιουργηθέντα
[7, 2]   γένος ἐστὶ τὰ μαλάκια οὕτω  προσαγορευθέντα,   ὅσων σὰρξ ἁπαλὴ καὶ
[7, 2]   Ἄλλου γένους ἐστὶ τὰ ὀστρακόδερμα  προσαγορευόμενα·   οἷον κόγχαι, καὶ κτένες, καὶ
[7, 4]   ὕδωρ, διότι ἐπ´ ὀλίγον αὐτῇ  προσδιατρίβων   ἥλιος, οὐκ ἐξάγει αὐτῆς
[7, 5]   ναυτικοὶ τὸ σημεῖον, ἴσασι τὴν  προσδοκωμένην   βιαίαν κίνησιν τῶν ἀνέμων. Οὐδεὶς
[7, 2]   κατὰ τὴν ὁμοιότητα τῆς φύσεως  προσεγγίζουσιν.   Ἄλλο γένος τὸ τῶν ὠοτοκούντων,
[7, 2]   παρὰ ταῦτα γένος, τὰ μαλακόστρακα  προσειρημένα,   κάραβοι, καὶ καρκῖνοι, καὶ τὰ
[7, 3]   φύσις κατησφαλίσατο. Διὸ καὶ ὀστρακόδερμον  προσηγόρευται.   Καὶ ἐπειδὴ δύο κοιλότητες ἀκριβῶς
[7, 6]   δὲ καὶ ἀνὴρ τῆς  προσηκούσης   αὐτῷ παραινέσεως. ἔχιδνα τὸν
[7, 4]   τῷ βυθῷ ἀλέαν καὶ τὰ  προσήλια   τῶν χωρίων ἐπείγονται, καὶ φυγόντες
[7, 3]   ἐπειδὴ δύο κοιλότητες ἀκριβῶς ἀλλήλαις  προσηρμοσμέναι   τὸ ὄστρεον περιπτύσσονται, ἀναγκαίως ἄπρακτοί
[7, 6]   ὥρας ὀψέ· ἐπεὶ πολλὰ ἔτι  προσθεῖναι   εἶχον τοῖς φιληκόοις θαύματος ἄξια
[7, 4]   ῥέοντας. Τίς κινῶν; ποῖον  πρόσταγμα   βασιλέως; ποῖα διαγράμματα κατ´ ἀγορὰν
[7, 1]   τὸν οἰκεῖον κόσμον ἀποδοθῆναι. Ἦλθε  πρόσταγμα,   καὶ εὐθὺς καὶ ποταμοὶ ἐνεργοὶ,
[7, 2]   καὶ μεγάλα τὸ πρῶτον ἐκεῖνο  πρόσταγμα   καὶ ἄφατος ἐκείνη παρήγαγε
[7, 1]   τὸ δὲ τῆς ἐν τῷ  προστάγματι   διανοίας πολύχουν τοσοῦτόν ἐστιν, ὅσαι
[7, 1]   γένος; τί οὐκ ἐμπεριείληπται τῷ  προστάγματι   τῆς δημιουργίας; Οὐ τὰ ζωοτοκοῦντα,
[7, 1]   τοῦ Θεοῦ δύναμις, ὁμοῦ τῷ  προστάγματι   τῆς πρὸς τὸ ζῳογονεῖν ἐπιτηδειότητος
[7, 1]   αὐτῇ δυνάμει, καὶ τῷ ἴσῳ  προστάγματι,   τό τε μέγα καὶ τὸ
[7, 1]   πᾶν ὕδωρ ἠπείγετο τῷ δημιουργικῷ  προστάγματι   ὑπουργεῖν· καὶ ὧν οὐδ´ ἂν
[7, 1]   ἐστιν; μὲν φωνὴ τοῦ  προστάγματος   μικρὰ, μᾶλλον δὲ οὐδὲ φωνὴ,
[7, 3]   βλάβην, διὰ τὸ ἐν τῷ  προσχήματι   τῆς φιλίας βαθέως κατεσκευασμένην τὴν
[7, 3]   ἀληθοῦς, πάσης ἀπολαύσεως τοῖς σωφρονοῦσι  προτιμοτέρα.   Οὐκ ἂν παρέλθοιμι τὸ τοῦ
[7, 4]   πόρρω θαλάσσης φέρεται. Ἐκ τούτου  προτιμότερος   αὐτοῖς Πόντος τῶν λοιπῶν
[7, 5]   τετιμημένοι, καὶ νόμῳ πεπαιδευμένοι, ἐπαγγελίαις  προτραπέντες,   Πνεύματι σοφισθέντες, εἶτα τῶν ἰχθύων
[7, 3]   Κύριος, ἐν ἐνδύμασι προβάτων  προφαινομένους.   Φεῦγε τὸ παντοδαπὸν καὶ πολλαπλοῦν
[7, 5]   τὴν ὁμόζυγα, καὶ ἐκ μηδεμιᾶς  προφάσεως   καταδέχεσθαι τὴν ἕνωσιν διασπᾶν. Πλήκτης;
[7, 5]   δὲ, κακουργίας ἀρχή. Μηδεὶς ἄγνοιαν  προφασιζέσθω.   Φυσικὸς λόγος οἰκείωσιν ἡμῖν τοῦ
[7, 2]   μικρά τε καὶ μεγάλα τὸ  πρῶτον   ἐκεῖνο πρόσταγμα καὶ ἄφατος
[7, 1]   ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν. Νῦν  πρῶτον   ἔμψυχον καὶ αἰσθήσεως μετέχον ζῷον
[7, 1]   ὅσα φολιδωτὰ, οὐχ οἷς ἐστι  πτερύγια   καὶ οἷς μή ἐστιν;
[7, 3]   τὴν ἀκτῖνα τοῦ ἡλίου τὰς  πτύχας   ἑαυτοῦ διαπλώσαντα, τότε δὴ λάθρᾳ
[7, 4]   ὑποδρομὰς ἔχουσα. Διὸ καὶ ἐκ  πυθμένος   οἱ ἄνεμοι ῥᾳδίως αὐτὴν ἀναστρέφουσιν,
[7, 6]   τὴν ἤπειρον καταφύγωμεν. Καὶ γάρ  πως   ἄλλα ἐπ´ ἄλλοις καταλαβόντα ἡμᾶς
[7, 6]   τῇ θαλάσσῃ· περὶ θαλάσσης αὐτῆς.  Πῶς   εἰς ἅλας τὸ ὕδωρ πήγνυται·
[7, 6]   εἰς ἅλας τὸ ὕδωρ πήγνυται·  πῶς   πολυτίμητος λίθος τὸ κουράλλιον
[7, 3]   ἔστιν καὶ μιμήσασθαι ἄξιον.  Πῶς   τὰ γένη τῶν ἰχθύων ἕκαστα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/06/2009