HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (VII)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

δ = 98 formes différentes pour 158 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Homélie, Chap.

[7, 6]   ἔκπληξιν ἡμετέραν δημιουργηθέντα ζῷα. Ἐὰν δὲ ἀκούσῃς ὅτι τὰ μέγιστα τῶν

[7, 3]   καὶ πολλαπλοῦν τοῦ τρόπου· δίωκε δὲ ἀλήθειαν, εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα. Ὁ ὄφις

[7, 6]   μὲν εἰς ὑπηρεσίαν ἀνθρώπων· τὰ δὲ, εἰς θεωρίαν τοῦ περὶ τὴν

[7, 6]   ἐστιν ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸν ἀέρα ἐξενεχθῇ, πρὸς

[7, 5]   μέλλοντός τινα ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ἡμεῖς δὲ ἐκ τῆς πρὸς τὸ μέλλον

[7, 3]   σωφροσύνην τιμῶντες μετὰ σωφρόνων, ἀκόλαστοι δὲ ἐν ἀκολάστοις, πρὸς τὴν ἑκάστου

[7, 1]   θερμὸν διαρριπίζει καὶ ἀναψύχει· ἐκείνοις δὲ ἡ τῶν βραγχίων διαστολὴ καὶ

[7, 3]   διαφορεῖσθαι παρὰ τοῦ ὕδατος. ~Τροφὴ δὲ ἰχθύσιν ἄλλοις ἄλλη κατὰ γένος

[7, 3]   τελευταίαν τιμωρίαν οὐκ ἀποδρασόμεθα. Ἤδη δὲ καὶ ἐν ἀσθενεῖ ζῴῳ πολὺ

[7, 6]   καὶ μελῶν τὸ τιμιώτατον. ~Ἀκουέτω δὲ καὶ ὁ ἀνὴρ τῆς προσηκούσης

[7, 1]   τοῦ ὕδατος σώματι. Κἂν ὑπόποδα δὲ καὶ πορευτικὰ ὑπάρχῃ τινὰ τῶν

[7, 5]   ὁ τῇ ἀργίᾳ συζῶν; Ἀργία δὲ, κακουργίας ἀρχή. Μηδεὶς ἄγνοιαν προφασιζέσθω.

[7, 6]   ἐπὶ τὴν θάλασσαν δραπετεύσει. Ἔοικε δέ μοι ὁ λόγος ἐμπεσὼν εἰς

[7, 1]   τῶν οἰκείων βλαστημάτων κόσμον· ἀπέλαβε δὲ ὁ οὐρανὸς τῶν ἄστρων τὰ

[7, 2]   νησιῶται· καὶ ἄλλα, Μαυρούσιοι. Πάντα δὲ ὁμοίως μικρά τε καὶ μεγάλα

[7, 2]   σκάρον μόνον ἱστοροῦσί τινες. Πάντα δὲ ὀξυτάταις ἀκμαῖς ὀδόντων καταπεπύκνωται, ἵνα

[7, 1]   φωνὴ τοῦ προστάγματος μικρὰ, μᾶλλον δὲ οὐδὲ φωνὴ, ἀλλὰ ῥοπὴ μόνον

[7, 6]   οὐ γέγονε τῶν ἀναγκαίων; τί δὲ οὐχὶ τῶν πολυτελῶν ἐχαρίσθη τῷ

[7, 6]   τὴν τῶν λειπομένων ἀπόδοσιν. Ἀναστάντες δὲ πάντες εὐχαριστήσωμεν ὑπὲρ τῶν εἰρημένων,

[7, 2]   τῆς φύσεως, προβληθῆναι κελεύει· τὸ δὲ πλῆθος αὐτῶν ἐν τῇ μετὰ

[7, 3]   λόγου μήτε φωνῆς μετεχόντων. Ἐγὼ δέ σε βούλομαι τὸ ποριστικὸν καὶ

[7, 2]   ἄλλο τὸ τῶν ζωοτοκούντων. Ζωοτοκεῖ δὲ τὰ γαλεώδη καὶ οἱ κυνίσκοι,

[7, 1]   καὶ ὁρμὴ τοῦ θελήματος· τὸ δὲ τῆς ἐν τῷ προστάγματι διανοίας

[7, 4]   τῆς θαλάσσης μέρεσιν ἐναυλίζεται. Ἤδη δέ τινες καὶ ἀποδημητικοὶ τῶν ἰχθύων,

[7, 4]   καὶ ἐκθρέψαι τὰ ἔκγονα. Ἐπειδὰν δὲ τὸ σπουδαζόμενον ἀρκούντως ἐκπληρωθῇ, πάλιν

[7, 4]   τῆς ἀκτῖνος τὸ πότιμον. Χαίρει δὲ τοῖς γλυκέσι καὶ τὰ θαλάσσια·

[7, 3]   μὲν γὰρ ἰλύϊ τρέφονται· οἱ δὲ τοῖς φυκίοις· ἄλλοι ταῖς βοτάναις

[7, 4]   Οὐκ ἔχουσιν ἴδιον λόγον, ἔχουσι δὲ τὸν τῆς φύσεως νόμον ἰσχυρῶς

[7, 3]   ἐντρεφομέναις τῷ ὕδατι ἀρκοῦνται. Ἀλληλοφάγοι δὲ τῶν ἰχθύων οἱ πλεῖστοι, καὶ

[7, 2]   καὶ τὸν ἀριθμὸν ἀπαγγέλλειν. Τίς δὲ τῶν περὶ αἰγιαλοὺς καὶ ἀκτὰς

[7, 6]   τῶν λειπομένων τὴν πλήρωσιν. Γένοιτο δὲ ὑμῖν καὶ ἐν τῇ μεταλήψει

[7, 5]   βυθῶν πρὸς γαμικὴν συμπλοκήν. Ἡ δὲ ὑπακούει, καὶ ἑνοῦται τῷ ἰοβόλῳ.

[7, 2]   ὅταν αὐξάνεσθαι αὐτὰ καὶ πληθύνεσθαι δέῃ. Ἄλλου γένους ἐστὶ τὰ ὀστρακόδερμα

[7, 1]   τὰ ζωοτοκοῦντα, οἷον φῶκαι καὶ δελφῖνες καὶ νάρκαι, καὶ τὰ ὅμοια

[7, 2]   τῶν κητῶν τὰ πλεῖστα ζωοτόκα· δελφῖνες, καὶ φῶκαι, ἃ καὶ νεαροὺς

[7, 1]   ζῷον δημιουργεῖται. Φυτὰ γὰρ καὶ δένδρα κἂν ζῆν λέγηται διὰ τὸ

[7, 5]   γάμου συνέλθητε. Ὁ τῆς φύσεως δεσμὸς, ὁ διὰ τῆς εὐλογίας ζυγὸς,

[7, 6]   θέατρον, καὶ γλυκεῖα δούλων ἀκοαῖς δεσποτικῶν θαυμάτων διήγησις, ἐνταῦθα τὸν λόγον

[7, 1]   τοῦ θώρακος διαστολῆς τὸν ἀέρα δεχόμενον, τὸ ἔνδον ἡμῶν θερμὸν διαρριπίζει

[7, 1]   τῶν βραγχίων διαστολὴ καὶ ἐπίπτυξις, δεχομένων τὸ ὕδωρ καὶ διιέντων, τὸν

[7, 6]   ἀγνοοῦσι πολλάκις ὅσον διέδραμον. Ὃ δὴ καὶ περὶ ἡμᾶς ἔοικε γεγενῆσθαι,

[7, 3]   τὰς πτύχας ἑαυτοῦ διαπλώσαντα, τότε δὴ λάθρᾳ ψηφῖδα παρεμβαλὼν, διακωλύει τὴν

[7, 3]   πολύποδι περιπίπτειν, ὡς τῇ πέτρᾳ δῆθεν, καὶ ἕτοιμον γίνεσθαι θήραμα τῷ

[7, 1]   τὸ ὕδωρ. Καὶ ἡ αἰτία δήλη. Ὅτι ἡμῖν μὲν ὁ πνεύμων

[7, 4]   κατ´ ἀγορὰν ἡπλωμένα τὴν προθεσμίαν δηλοῖ; οἱ ξεναγοῦντες τίνες; Ὁρᾷς τὴν

[7, 1]   καὶ κώνωπες ἐξ αὐτῶν ἀπεζέννυντο δηλονότι. Τὰ γὰρ ἔτι καὶ νῦν

[7, 1]   ἔμψυχον καὶ αἰσθήσεως μετέχον ζῷον δημιουργεῖται. Φυτὰ γὰρ καὶ δένδρα κἂν

[7, 6]   πρὸς φόβον καὶ ἔκπληξιν ἡμετέραν δημιουργηθέντα ζῷα. Ἐὰν δὲ ἀκούσῃς ὅτι

[7, 1]   γένος. Μετὰ τὴν τῶν φωστήρων δημιουργίαν, καὶ τὰ ὕδατα λοιπὸν πληροῦται

[7, 1]   οὐκ ἐμπεριείληπται τῷ προστάγματι τῆς δημιουργίας; Οὐ τὰ ζωοτοκοῦντα, οἷον φῶκαι

[7, 6]   ἐπ´ ἄλλοις καταλαβόντα ἡμᾶς τῆς δημιουργίας τὰ θαύματα, οἷόν τινα κύματα,

[7, 1]   Οὕτω πᾶν ὕδωρ ἠπείγετο τῷ δημιουργικῷ προστάγματι ὑπουργεῖν· καὶ ὧν οὐδ´

[7, 2]   δύναται ἡμῖν τὴν ἱστορίαν πάντων δι´ ἀκριβείας γνωρίσαι; Ἄλλα γνωρίζουσιν οἱ

[7, 1]   διαφοραὶ καὶ κοινότητες, οἷς πᾶσι δι´ ἀκριβείας ἐπεξελθεῖν, ἴσον ἐστὶ καὶ

[7, 5]   τῆς πρὸς τὸ μέλλον ἀνελπιστίας δι´ ἡδονῆς βοσκηματώδους τὴν ζωὴν ἀναλίσκομεν.

[7, 4]   τῶν ἰχθύων μονονουχὶ φωνὴν ἀφιέντων δι´ ὧν ποιοῦσιν, ὅτι εἰς διαμονὴν

[7, 1]   ἐπιφανείᾳ τοῦ ὕδατος ἐπινήχηται, κἂν διὰ βάθους τέμνῃ τὸ ὕδωρ, τῆς

[7, 6]   τὴν φθορὰν ἐπιφέροντα. Οὕτω σε διὰ πάντων ἐγρηγορέναι ὁ κτίστης βούλεται,

[7, 3]   ἀλλὰ δυσάλωτος ἡ ἄγρα αὐτῷ διὰ τὴν περιβολὴν τοῦ ὀστράκου γίνεται.

[7, 4]   ἥλιος, οὐκ ἐξάγει αὐτῆς ὅλον διὰ τῆς ἀκτῖνος τὸ πότιμον. Χαίρει

[7, 3]   εὑρίσκεται τὸ ἐλλεῖπον τῆς δυνάμεως διὰ τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος. Αὕτη ἡ

[7, 5]   Ὁ τῆς φύσεως δεσμὸς, ὁ διὰ τῆς εὐλογίας ζυγὸς, ἕνωσις ἔστω

[7, 6]   ἔοικε γεγενῆσθαι, τρέχοντος τοῦ λόγου διὰ τῆς κτίσεως, μὴ λαβεῖν τοῦ

[7, 4]   ῥεῦμα τοὺς ἰχθῦς ἡνωμένους, καὶ διὰ τῆς Προποντίδος ἐπὶ τὸν Εὔξεινον

[7, 1]   ἀραιὸν καὶ πολύπορον σπλάγχνον, ὃ διὰ τῆς τοῦ θώρακος διαστολῆς τὸν

[7, 3]   τὴν ἀπ´ αὐτῶν φυλάξασθαι βλάβην, διὰ τὸ ἐν τῷ προσχήματι τῆς

[7, 1]   καὶ δένδρα κἂν ζῆν λέγηται διὰ τὸ μετέχειν τῆς θρεπτικῆς καὶ

[7, 1]   οὖν προηγούμενον ἔχει τὸ νηκτικόν. Διὰ τοῦτο, Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετά.

[7, 4]   πολλῶν καὶ μεγάλων ποταμῶν πληρουμένη. Διὰ τοῦτο ἐφ´ ὅσον μέτριον ἀπολαύσαντες

[7, 3]   εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα. Ὁ ὄφις ποικίλος· διὰ τοῦτο καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη. Ὁ

[7, 3]   δίκαιος ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ Ἰακώβ. Διὰ τοῦτο Κατοικίζει Κύριος μονοτρόπους ἐν

[7, 6]   ἐπειδὴ καρίδος καὶ μαινίδος μείζονα, διὰ τοῦτο μεγάλα εἴρηται, ἀλλ´ ἐπειδὴ

[7, 1]   δίαιτα κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ἡ ζωή. Διὰ τοῦτο οὐδὲ τιθασσεύεσθαί τι τῶν

[7, 4]   θείαν διάταξιν πάντα πληροῦσαν, καὶ διὰ τῶν μικροτάτων διήκουσαν. Ἰχθὺς οὐκ

[7, 3]   ἀνατεταμένον διίστησιν, οὐ ποταμὸς τὴν διάβασιν ἀποτέμνεται, ἀλλὰ νόμος τίς ἐστι

[7, 4]   κινῶν; ποῖον πρόσταγμα βασιλέως; ποῖα διαγράμματα κατ´ ἀγορὰν ἡπλωμένα τὴν προθεσμίαν

[7, 2]   πολλαὶ καὶ αἱ περὶ τὰς διαδοχὰς ἑκάστου γένους διαφοραί. Οὐκ ἐπωάζουσιν

[7, 2]   ἐποίησεν. Καὶ ἑκάστῳ γένει ἡ διαδοχὴ ἀπαράλλακτος καὶ ἀνεπίμικτος πρὸς ἑτέραν

[7, 2]   αὐτῶν ἐν τῇ μετὰ ταῦτα διαδοχῇ ταμιεύεται, ὅταν αὐξάνεσθαι αὐτὰ καὶ

[7, 3]   ἐν ἀπηνέμοις χωρίοις μεθ´ ἡδονῆς διαθαλπόμενον, καὶ πρὸς τὴν ἀκτῖνα τοῦ

[7, 1]   κλῆρος τῶν ἰχθύων, ἰδία φύσις, δίαιτα κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ἡ ζωή. Διὰ

[7, 3]   κατὰ τὸ ἑκάστου χρειῶδες τὴν δίαιταν ἑκάστοις ἀποκληρῶν. ~Ἀλλ´ οὐχ ἡμεῖς

[7, 4]   ἀφωρισμένην αὐτοῖς παρὰ τῆς φύσεως δίαιταν, τὴν ἔξω τῶν οἰκουμένων χωρίων

[7, 1]   πληροῦται ζῴων, ὥστε καὶ ταύτην διακοσμηθῆναι τὴν λῆξιν. Ἀπέλαβε μὲν γὰρ

[7, 3]   ἐστι παρ´ αὐτοῖς καὶ εὔτακτος διακόσμησις. Οὐ γὰρ μόνον κατηγορεῖν ἔχομεν

[7, 3]   τότε δὴ λάθρᾳ ψηφῖδα παρεμβαλὼν, διακωλύει τὴν σύμπτυξιν, καὶ εὑρίσκεται τὸ

[7, 5]   τὴν ζωὴν ἀναλίσκομεν. Ἰχθὺς τοσαῦτα διαμείβει πελάγη ὑπὲρ τοῦ εὕρασθαί τινα

[7, 4]   δι´ ὧν ποιοῦσιν, ὅτι εἰς διαμονὴν τοῦ γένους τὴν μακρὰν ταύτην

[7, 3]   ἰχθύων ἕκαστα τὴν ἐπιτηδείαν ἑαυτοῖς διανειμάμενα χώραν, οὐκ ἐπεμβαίνει ἀλλήλοις, ἀλλὰ

[7, 6]   τοῖς κατ´ ἤπειρον παραδόξοις ἡ διάνοια ἡμῶν ἐντυχοῦσα, πάλιν κατὰ τὸν

[7, 1]   δὲ τῆς ἐν τῷ προστάγματι διανοίας πολύχουν τοσοῦτόν ἐστιν, ὅσαι καὶ

[7, 3]   τοῦ ἡλίου τὰς πτύχας ἑαυτοῦ διαπλώσαντα, τότε δὴ λάθρᾳ ψηφῖδα παρεμβαλὼν,

[7, 2]   καὶ νεαροὺς ἔτι τοὺς σκύμνους, διαπτοηθέντας ὑπὸ αἰτίας τινὸς, λέγεται πάλιν

[7, 2]   τῇ χρονίᾳ μασήσει ἡ τροφὴ διαρρέῃ· ἔμελλε γὰρ, εἰ μὴ ὀξέως

[7, 1]   δεχόμενον, τὸ ἔνδον ἡμῶν θερμὸν διαρριπίζει καὶ ἀναψύχει· ἐκείνοις δὲ ἡ

[7, 5]   μηδεμιᾶς προφάσεως καταδέχεσθαι τὴν ἕνωσιν διασπᾶν. Πλήκτης; Ἀλλ´ ἀνήρ. Πάροινος; Ἀλλ´

[7, 1]   ἐκείνοις δὲ ἡ τῶν βραγχίων διαστολὴ καὶ ἐπίπτυξις, δεχομένων τὸ ὕδωρ

[7, 1]   ὃ διὰ τῆς τοῦ θώρακος διαστολῆς τὸν ἀέρα δεχόμενον, τὸ ἔνδον

[7, 4]   καὶ τούτων ἀλογώτερος ᾖς, τῇ διαταγῇ τοῦ κτίσαντος ἀνθιστάμενος. Ἄκουε τῶν

[7, 4]   ξεναγοῦντες τίνες; Ὁρᾷς τὴν θείαν διάταξιν πάντα πληροῦσαν, καὶ διὰ τῶν

[7, 5]   ἰχθύων ἀλογώτερον τὰ καθ´ ἑαυτοὺς διατιθέμενοι; Εἴπερ οἱ μὲν ἴσασι τοῦ

[7, 6]   οὐ περὶ ἀκτὰς, οὐδὲ αἰγιαλοὺς διατρίβει, ἀλλὰ τὸ Ἀτλαντικὸν λεγόμενον πέλαγος

[7, 3]   τῇ καταδυναστείᾳ τῶν ὑποδεεστέρων; τί διαφέρει τοῦ τελευταίου ἰχθύος ὁ τῇ

[7, 1]   οἱ ἰχθύες χωρισθέντες τοῦ ὕδατος διαφθείρονται. Οὐδὲ γὰρ ἔχουσιν ἀναπνοὴν ὥστε

[7, 2]   καὶ αἱ μυρίαι τῶν ὀστρέων διαφοραί. Ἄλλο πάλιν παρὰ ταῦτα γένος,

[7, 1]   ὅσαι καὶ αἱ τῶν ἰχθύων διαφοραὶ καὶ κοινότητες, οἷς πᾶσι δι´

[7, 2]   Πάλιν ἐν τοῖς ἰχθύσι μυρίαι διαφοραὶ κατὰ γένη διῃρημέναι· ὧν καὶ

[7, 2]   τούτοις. Καὶ ἐν τούτοις πάλιν διαφοραὶ μυρίαι. Δράκοντες γὰρ καὶ μύραιναι

[7, 2]   περὶ τὰς διαδοχὰς ἑκάστου γένους διαφοραί. Οὐκ ἐπωάζουσιν οἱ πλεῖστοι τῶν

[7, 2]   καὶ σαρκῶν ποιότητες, πάντα μεγίσταις διαφοραῖς ἀλλήλων κεχωρισμένα, καὶ ἐν ἑτέροις

[7, 2]   οὖν θυννοσκόποι τῶν γενῶν τὰς διαφορὰς ἡμῖν ἀπαριθμήσασθαι δύνανται; Καίτοι φασὶν

[7, 2]   γαστρὶ παρεπέμπετο, ἐν τῇ λεπτοποιήσει διαφορεῖσθαι παρὰ τοῦ ὕδατος. ~Τροφὴ δὲ

[7, 4]   νόμῳ Θεοῦ, καὶ ἄνθρωποι σωτηρίων διδαγμάτων οὐκ ἀνεχόμεθα. Μὴ καταφρόνει τῶν

[7, 5]   μικρὸν παντελῶς καὶ εὐκαταφρόνητον ζῷον, διδάσκαλος πολλάκις γαλήνης καὶ κλύδωνος τοῖς

[7, 6]   ἐχίδνης καὶ τῆς μυραίνης ἐπιπλοκή. Διδαχθήτωσαν οὖν οἱ τοῖς ἀλλοτρίοις ἐπιβουλεύοντες

[7, 1]   ἄστρων τὰ ἄνθη, καὶ οἱονεὶ διδύμων ὀφθαλμῶν βολαῖς τῇ συζυγίᾳ τῶν

[7, 4]   τῷ κοινῷ τῆς φύσεως νόμῳ διεγερθέντες, ἐπὶ τὴν βορινὴν ἐπείγονται θάλασσαν.

[7, 6]   κίνησιν τεκμαιρόμενοι, ἀγνοοῦσι πολλάκις ὅσον διέδραμον. Ὃ δὴ καὶ περὶ ἡμᾶς

[7, 3]   καὶ ἡμεῖς πολλὰ τῶν ἀδίκων διεξελθόντες, τὴν τελευταίαν τιμωρίαν οὐκ ἀποδρασόμεθα.

[7, 6]   καὶ ἀκτὰς καὶ τραχείας πέτρας διέρριπται, τοῖς ἐλύτροις τῶν ὀστρέων ἐγκείμενα.

[7, 5]   εὐλογίας ζυγὸς, ἕνωσις ἔστω τῶν διεστώτων. Ἔχιδνα, τὸ χαλεπώτατον τῶν ἑρπετῶν,

[7, 6]   τῇ μεταλήψει τῆς τροφῆς ἐπιτραπέζια διηγήματα, ὅσα τε ἕωθεν ὑμῖν, καὶ

[7, 6]   γλυκεῖα δούλων ἀκοαῖς δεσποτικῶν θαυμάτων διήγησις, ἐνταῦθα τὸν λόγον ὁρμίσαντες, μείνωμεν

[7, 4]   πληροῦσαν, καὶ διὰ τῶν μικροτάτων διήκουσαν. Ἰχθὺς οὐκ ἀντιλέγει νόμῳ Θεοῦ,

[7, 2]   ἰχθύσι μυρίαι διαφοραὶ κατὰ γένη διῃρημέναι· ὧν καὶ ὀνόματα ἴδια, καὶ

[7, 3]   οὐ τείχεσι περιγέγραπται· οὐχ ὁροθεσίοις διῄρηται· καὶ αὐτομάτως ἑκάστῳ τὸ χρήσιμον

[7, 1]   ἐπίπτυξις, δεχομένων τὸ ὕδωρ καὶ διιέντων, τὸν τῆς ἀναπνοῆς λόγον ἀποπληροῖ.

[7, 3]   Οὐδὲν ὄρος ὀξείαις κορυφαῖς ἀνατεταμένον διίστησιν, οὐ ποταμὸς τὴν διάβασιν ἀποτέμνεται,

[7, 3]   τοῦτο καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη. Ὁ δίκαιος ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ Ἰακώβ. Διὰ

[7, 3]   τίς ἐστι φύσεως ἴσως καὶ δικαίως κατὰ τὸ ἑκάστου χρειῶδες τὴν

[7, 3]   ἄγκιστρόν που, ἢ κύρτος, ἢ δίκτυον. Πάντως γὰρ καὶ ἡμεῖς πολλὰ

[7, 4]   ὀλίγας ἀκτὰς καὶ ὑποδρομὰς ἔχουσα. Διὸ καὶ ἐκ πυθμένος οἱ ἄνεμοι

[7, 3]   τῆς σαρκὸς ἡ φύσις κατησφαλίσατο. Διὸ καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ ἐπειδὴ

[7, 1]   νηκτῶν πρὸς τὸ ὕδωρ συγγένειαν, διὸ μικρὸν οἱ ἰχθύες χωρισθέντες τοῦ

[7, 4]   πρὸς τὸ ἀντιπέρας ἀντικαθέστηκεν ἤπειρος. Διόπερ ἄπλους ἐστὶν, οὔτε ἱστορίας, οὔτε

[7, 4]   λοιπῆς θαλάσσης ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ, διότι ἐπ´ ὀλίγον αὐτῇ προσδιατρίβων ὁ

[7, 3]   παντοδαπὸν καὶ πολλαπλοῦν τοῦ τρόπου· δίωκε δὲ ἀλήθειαν, εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα. Ὁ

[7, 3]   ἰχθύσιν ἄλλοις ἄλλη κατὰ γένος διωρισμένη. Οἱ μὲν γὰρ ἰλύϊ τρέφονται·

[7, 3]   ἂν παρέλθοιμι τὸ τοῦ πολύποδος δολερὸν καὶ ἐπίκλοπον, ὃς ὁποίᾳ ποτ´

[7, 3]   ὁ πρὸς τὸν ἀδελφὸν πορευόμενος δόλῳ, καὶ ταῖς τῶν πλησίον ἀκαιρίαις

[7, 6]   τῷ νόμῳ Κυρίου, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς

[7, 6]   σεμνὸν τοῦτο θέατρον, καὶ γλυκεῖα δούλων ἀκοαῖς δεσποτικῶν θαυμάτων διήγησις, ἐνταῦθα

[7, 2]   ἐν τούτοις πάλιν διαφοραὶ μυρίαι. Δράκοντες γὰρ καὶ μύραιναι καὶ ἐγχέλυες,

[7, 6]   τὸν Ἰωνᾶν ἐπὶ τὴν θάλασσαν δραπετεύσει. Ἔοικε δέ μοι ὁ λόγος

[7, 1]   τῶν ἰχθύων. Τῇ γὰρ αὐτῇ δυνάμει, καὶ τῷ ἴσῳ προστάγματι, τό

[7, 1]   μετέχειν τῆς θρεπτικῆς καὶ αὐξητικῆς δυνάμεως, ἀλλ´ οὐχὶ καὶ ζῷα, οὐδὲ

[7, 3]   καὶ εὑρίσκεται τὸ ἐλλεῖπον τῆς δυνάμεως διὰ τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος. Αὕτη

[7, 6]   τὴν αὐτὴν τῆς τοῦ κτίσαντος δυνάμεως λαμβάνεις ἀπόδειξιν; Οὐ γὰρ μόνοι

[7, 1]   μεγάλη καὶ ἄφατος τοῦ Θεοῦ δύναμις, ὁμοῦ τῷ προστάγματι τῆς πρὸς

[7, 2]   καὶ ἡ ἄφατος ἐκείνη παρήγαγε δύναμις. Πολλαὶ τῶν βίων αἱ παραλλαγαί·

[7, 2]   γενῶν τὰς διαφορὰς ἡμῖν ἀπαριθμήσασθαι δύνανται; Καίτοι φασὶν αὐτοὺς ἐν μεγάλαις

[7, 3]   ἦθος οἱ τὰς ἀεὶ κρατούσας δυναστείας ὑπερχόμενοι, καὶ πρὸς τὰς ἑκάστοτε

[7, 2]   περὶ αἰγιαλοὺς καὶ ἀκτὰς καταγηρασάντων δύναται ἡμῖν τὴν ἱστορίαν πάντων δι´

[7, 1]   ἂν τὰ γένη τις ἐξαριθμήσασθαι δυνηθείη, τούτων τὴν ζωὴν εὐθὺς ἐνεργὸν

[7, 3]   καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ ἐπειδὴ δύο κοιλότητες ἀκριβῶς ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι τὸ

[7, 3]   σαρκὸς ἐπιθυμεῖ τοῦ ὀστρέου· ἀλλὰ δυσάλωτος ἡ ἄγρα αὐτῷ διὰ τὴν

[7, 5]   κατὰ τὴν φύσιν. Τραχὺς καὶ δυσάρεστος; Ἀλλὰ μέλος ἤδη σὸν, καὶ

[7, 4]   χωρίων ἐπείγονται, καὶ φυγόντες τὸ δυσήνεμον τῶν ἀρκτῴων, τοῖς ἐπ´ ἔλαττον

Homélie, Chap.
[7, 6]	ἔκπληξιν ἡμετέραν δημιουργηθέντα ζῷα. Ἐὰν	δὲ	ἀκούσῃς ὅτι τὰ μέγιστα τῶν
[7, 3]	καὶ πολλαπλοῦν τοῦ τρόπου· δίωκε	δὲ	ἀλήθειαν, εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα. Ὁ ὄφις
[7, 6]	μὲν εἰς ὑπηρεσίαν ἀνθρώπων· τὰ	δὲ,	εἰς θεωρίαν τοῦ περὶ τὴν
[7, 6]	ἐστιν ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἐπειδὰν	δὲ	εἰς τὸν ἀέρα ἐξενεχθῇ, πρὸς
[7, 5]	μέλλοντός τινα ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ἡμεῖς	δὲ	ἐκ τῆς πρὸς τὸ μέλλον
[7, 3]	σωφροσύνην τιμῶντες μετὰ σωφρόνων, ἀκόλαστοι	δὲ	ἐν ἀκολάστοις, πρὸς τὴν ἑκάστου
[7, 1]	θερμὸν διαρριπίζει καὶ ἀναψύχει· ἐκείνοις	δὲ	ἡ τῶν βραγχίων διαστολὴ καὶ
[7, 3]	διαφορεῖσθαι παρὰ τοῦ ὕδατος. ~Τροφὴ	δὲ	ἰχθύσιν ἄλλοις ἄλλη κατὰ γένος
[7, 3]	τελευταίαν τιμωρίαν οὐκ ἀποδρασόμεθα. Ἤδη	δὲ	καὶ ἐν ἀσθενεῖ ζῴῳ πολὺ
[7, 6]	καὶ μελῶν τὸ τιμιώτατον. ~Ἀκουέτω	δὲ	καὶ ὁ ἀνὴρ τῆς προσηκούσης
[7, 1]	τοῦ ὕδατος σώματι. Κἂν ὑπόποδα	δὲ	καὶ πορευτικὰ ὑπάρχῃ τινὰ τῶν
[7, 5]	ὁ τῇ ἀργίᾳ συζῶν; Ἀργία	δὲ,	κακουργίας ἀρχή. Μηδεὶς ἄγνοιαν προφασιζέσθω.
[7, 6]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν δραπετεύσει. Ἔοικε	δέ	μοι ὁ λόγος ἐμπεσὼν εἰς
[7, 1]	τῶν οἰκείων βλαστημάτων κόσμον· ἀπέλαβε	δὲ	ὁ οὐρανὸς τῶν ἄστρων τὰ
[7, 2]	νησιῶται· καὶ ἄλλα, Μαυρούσιοι. Πάντα	δὲ	ὁμοίως μικρά τε καὶ μεγάλα
[7, 2]	σκάρον μόνον ἱστοροῦσί τινες. Πάντα	δὲ	ὀξυτάταις ἀκμαῖς ὀδόντων καταπεπύκνωται, ἵνα
[7, 1]	φωνὴ τοῦ προστάγματος μικρὰ, μᾶλλον	δὲ	οὐδὲ φωνὴ, ἀλλὰ ῥοπὴ μόνον
[7, 6]	οὐ γέγονε τῶν ἀναγκαίων; τί	δὲ	οὐχὶ τῶν πολυτελῶν ἐχαρίσθη τῷ
[7, 6]	τὴν τῶν λειπομένων ἀπόδοσιν. Ἀναστάντες	δὲ	πάντες εὐχαριστήσωμεν ὑπὲρ τῶν εἰρημένων,
[7, 2]	τῆς φύσεως, προβληθῆναι κελεύει· τὸ	δὲ	πλῆθος αὐτῶν ἐν τῇ μετὰ
[7, 3]	λόγου μήτε φωνῆς μετεχόντων. Ἐγὼ	δέ	σε βούλομαι τὸ ποριστικὸν καὶ
[7, 2]	ἄλλο τὸ τῶν ζωοτοκούντων. Ζωοτοκεῖ	δὲ	τὰ γαλεώδη καὶ οἱ κυνίσκοι,
[7, 1]	καὶ ὁρμὴ τοῦ θελήματος· τὸ	δὲ	τῆς ἐν τῷ προστάγματι διανοίας
[7, 4]	τῆς θαλάσσης μέρεσιν ἐναυλίζεται. Ἤδη	δέ	τινες καὶ ἀποδημητικοὶ τῶν ἰχθύων,
[7, 4]	καὶ ἐκθρέψαι τὰ ἔκγονα. Ἐπειδὰν	δὲ	τὸ σπουδαζόμενον ἀρκούντως ἐκπληρωθῇ, πάλιν
[7, 4]	τῆς ἀκτῖνος τὸ πότιμον. Χαίρει	δὲ	τοῖς γλυκέσι καὶ τὰ θαλάσσια·
[7, 3]	μὲν γὰρ ἰλύϊ τρέφονται· οἱ	δὲ	τοῖς φυκίοις· ἄλλοι ταῖς βοτάναις
[7, 4]	Οὐκ ἔχουσιν ἴδιον λόγον, ἔχουσι	δὲ	τὸν τῆς φύσεως νόμον ἰσχυρῶς
[7, 3]	ἐντρεφομέναις τῷ ὕδατι ἀρκοῦνται. Ἀλληλοφάγοι	δὲ	τῶν ἰχθύων οἱ πλεῖστοι, καὶ
[7, 2]	καὶ τὸν ἀριθμὸν ἀπαγγέλλειν. Τίς	δὲ	τῶν περὶ αἰγιαλοὺς καὶ ἀκτὰς
[7, 6]	τῶν λειπομένων τὴν πλήρωσιν. Γένοιτο	δὲ	ὑμῖν καὶ ἐν τῇ μεταλήψει
[7, 5]	βυθῶν πρὸς γαμικὴν συμπλοκήν. Ἡ	δὲ	ὑπακούει, καὶ ἑνοῦται τῷ ἰοβόλῳ.
[7, 2]	ὅταν αὐξάνεσθαι αὐτὰ καὶ πληθύνεσθαι	δέῃ.	Ἄλλου γένους ἐστὶ τὰ ὀστρακόδερμα
[7, 1]	τὰ ζωοτοκοῦντα, οἷον φῶκαι καὶ	δελφῖνες	καὶ νάρκαι, καὶ τὰ ὅμοια
[7, 2]	τῶν κητῶν τὰ πλεῖστα ζωοτόκα·	δελφῖνες,	καὶ φῶκαι, ἃ καὶ νεαροὺς
[7, 1]	ζῷον δημιουργεῖται. Φυτὰ γὰρ καὶ	δένδρα	κἂν ζῆν λέγηται διὰ τὸ
[7, 5]	γάμου συνέλθητε. Ὁ τῆς φύσεως	δεσμὸς,	ὁ διὰ τῆς εὐλογίας ζυγὸς,
[7, 6]	θέατρον, καὶ γλυκεῖα δούλων ἀκοαῖς	δεσποτικῶν	θαυμάτων διήγησις, ἐνταῦθα τὸν λόγον
[7, 1]	τοῦ θώρακος διαστολῆς τὸν ἀέρα	δεχόμενον,	τὸ ἔνδον ἡμῶν θερμὸν διαρριπίζει
[7, 1]	τῶν βραγχίων διαστολὴ καὶ ἐπίπτυξις,	δεχομένων	τὸ ὕδωρ καὶ διιέντων, τὸν
[7, 6]	ἀγνοοῦσι πολλάκις ὅσον διέδραμον. Ὃ	δὴ	καὶ περὶ ἡμᾶς ἔοικε γεγενῆσθαι,
[7, 3]	τὰς πτύχας ἑαυτοῦ διαπλώσαντα, τότε	δὴ	λάθρᾳ ψηφῖδα παρεμβαλὼν, διακωλύει τὴν
[7, 3]	πολύποδι περιπίπτειν, ὡς τῇ πέτρᾳ	δῆθεν,	καὶ ἕτοιμον γίνεσθαι θήραμα τῷ
[7, 1]	τὸ ὕδωρ. Καὶ ἡ αἰτία	δήλη.	Ὅτι ἡμῖν μὲν ὁ πνεύμων
[7, 4]	κατ´ ἀγορὰν ἡπλωμένα τὴν προθεσμίαν	δηλοῖ;	οἱ ξεναγοῦντες τίνες; Ὁρᾷς τὴν
[7, 1]	καὶ κώνωπες ἐξ αὐτῶν ἀπεζέννυντο	δηλονότι.	Τὰ γὰρ ἔτι καὶ νῦν
[7, 1]	ἔμψυχον καὶ αἰσθήσεως μετέχον ζῷον	δημιουργεῖται.	Φυτὰ γὰρ καὶ δένδρα κἂν
[7, 6]	πρὸς φόβον καὶ ἔκπληξιν ἡμετέραν	δημιουργηθέντα	ζῷα. Ἐὰν δὲ ἀκούσῃς ὅτι
[7, 1]	γένος. Μετὰ τὴν τῶν φωστήρων	δημιουργίαν,	καὶ τὰ ὕδατα λοιπὸν πληροῦται
[7, 1]	οὐκ ἐμπεριείληπται τῷ προστάγματι τῆς	δημιουργίας;	Οὐ τὰ ζωοτοκοῦντα, οἷον φῶκαι
[7, 6]	ἐπ´ ἄλλοις καταλαβόντα ἡμᾶς τῆς	δημιουργίας	τὰ θαύματα, οἷόν τινα κύματα,
[7, 1]	Οὕτω πᾶν ὕδωρ ἠπείγετο τῷ	δημιουργικῷ	προστάγματι ὑπουργεῖν· καὶ ὧν οὐδ´
[7, 2]	δύναται ἡμῖν τὴν ἱστορίαν πάντων	δι´	ἀκριβείας γνωρίσαι; Ἄλλα γνωρίζουσιν οἱ
[7, 1]	διαφοραὶ καὶ κοινότητες, οἷς πᾶσι	δι´	ἀκριβείας ἐπεξελθεῖν, ἴσον ἐστὶ καὶ
[7, 5]	τῆς πρὸς τὸ μέλλον ἀνελπιστίας	δι´	ἡδονῆς βοσκηματώδους τὴν ζωὴν ἀναλίσκομεν.
[7, 4]	τῶν ἰχθύων μονονουχὶ φωνὴν ἀφιέντων	δι´	ὧν ποιοῦσιν, ὅτι εἰς διαμονὴν
[7, 1]	ἐπιφανείᾳ τοῦ ὕδατος ἐπινήχηται, κἂν	διὰ	βάθους τέμνῃ τὸ ὕδωρ, τῆς
[7, 6]	τὴν φθορὰν ἐπιφέροντα. Οὕτω σε	διὰ	πάντων ἐγρηγορέναι ὁ κτίστης βούλεται,
[7, 3]	ἀλλὰ δυσάλωτος ἡ ἄγρα αὐτῷ	διὰ	τὴν περιβολὴν τοῦ ὀστράκου γίνεται.
[7, 4]	ἥλιος, οὐκ ἐξάγει αὐτῆς ὅλον	διὰ	τῆς ἀκτῖνος τὸ πότιμον. Χαίρει
[7, 3]	εὑρίσκεται τὸ ἐλλεῖπον τῆς δυνάμεως	διὰ	τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος. Αὕτη ἡ
[7, 5]	Ὁ τῆς φύσεως δεσμὸς, ὁ	διὰ	τῆς εὐλογίας ζυγὸς, ἕνωσις ἔστω
[7, 6]	ἔοικε γεγενῆσθαι, τρέχοντος τοῦ λόγου	διὰ	τῆς κτίσεως, μὴ λαβεῖν τοῦ
[7, 4]	ῥεῦμα τοὺς ἰχθῦς ἡνωμένους, καὶ	διὰ	τῆς Προποντίδος ἐπὶ τὸν Εὔξεινον
[7, 1]	ἀραιὸν καὶ πολύπορον σπλάγχνον, ὃ	διὰ	τῆς τοῦ θώρακος διαστολῆς τὸν
[7, 3]	τὴν ἀπ´ αὐτῶν φυλάξασθαι βλάβην,	διὰ	τὸ ἐν τῷ προσχήματι τῆς
[7, 1]	καὶ δένδρα κἂν ζῆν λέγηται	διὰ	τὸ μετέχειν τῆς θρεπτικῆς καὶ
[7, 1]	οὖν προηγούμενον ἔχει τὸ νηκτικόν.	Διὰ	τοῦτο, Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετά.
[7, 4]	πολλῶν καὶ μεγάλων ποταμῶν πληρουμένη.	Διὰ	τοῦτο ἐφ´ ὅσον μέτριον ἀπολαύσαντες
[7, 3]	εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα. Ὁ ὄφις ποικίλος·	διὰ	τοῦτο καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη. Ὁ
[7, 3]	δίκαιος ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ Ἰακώβ.	Διὰ	τοῦτο Κατοικίζει Κύριος μονοτρόπους ἐν
[7, 6]	ἐπειδὴ καρίδος καὶ μαινίδος μείζονα,	διὰ	τοῦτο μεγάλα εἴρηται, ἀλλ´ ἐπειδὴ
[7, 1]	δίαιτα κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ἡ ζωή.	Διὰ	τοῦτο οὐδὲ τιθασσεύεσθαί τι τῶν
[7, 4]	θείαν διάταξιν πάντα πληροῦσαν, καὶ	διὰ	τῶν μικροτάτων διήκουσαν. Ἰχθὺς οὐκ
[7, 3]	ἀνατεταμένον διίστησιν, οὐ ποταμὸς τὴν	διάβασιν	ἀποτέμνεται, ἀλλὰ νόμος τίς ἐστι
[7, 4]	κινῶν; ποῖον πρόσταγμα βασιλέως; ποῖα	διαγράμματα	κατ´ ἀγορὰν ἡπλωμένα τὴν προθεσμίαν
[7, 2]	πολλαὶ καὶ αἱ περὶ τὰς	διαδοχὰς	ἑκάστου γένους διαφοραί. Οὐκ ἐπωάζουσιν
[7, 2]	ἐποίησεν. Καὶ ἑκάστῳ γένει ἡ	διαδοχὴ	ἀπαράλλακτος καὶ ἀνεπίμικτος πρὸς ἑτέραν
[7, 2]	αὐτῶν ἐν τῇ μετὰ ταῦτα	διαδοχῇ	ταμιεύεται, ὅταν αὐξάνεσθαι αὐτὰ καὶ
[7, 3]	ἐν ἀπηνέμοις χωρίοις μεθ´ ἡδονῆς	διαθαλπόμενον,	καὶ πρὸς τὴν ἀκτῖνα τοῦ
[7, 1]	κλῆρος τῶν ἰχθύων, ἰδία φύσις,	δίαιτα	κεχωρισμένη, ἰδιότροπος ἡ ζωή. Διὰ
[7, 3]	κατὰ τὸ ἑκάστου χρειῶδες τὴν	δίαιταν	ἑκάστοις ἀποκληρῶν. ~Ἀλλ´ οὐχ ἡμεῖς
[7, 4]	ἀφωρισμένην αὐτοῖς παρὰ τῆς φύσεως	δίαιταν,	τὴν ἔξω τῶν οἰκουμένων χωρίων
[7, 1]	πληροῦται ζῴων, ὥστε καὶ ταύτην	διακοσμηθῆναι	τὴν λῆξιν. Ἀπέλαβε μὲν γὰρ
[7, 3]	ἐστι παρ´ αὐτοῖς καὶ εὔτακτος	διακόσμησις.	Οὐ γὰρ μόνον κατηγορεῖν ἔχομεν
[7, 3]	τότε δὴ λάθρᾳ ψηφῖδα παρεμβαλὼν,	διακωλύει	τὴν σύμπτυξιν, καὶ εὑρίσκεται τὸ
[7, 5]	τὴν ζωὴν ἀναλίσκομεν. Ἰχθὺς τοσαῦτα	διαμείβει	πελάγη ὑπὲρ τοῦ εὕρασθαί τινα
[7, 4]	δι´ ὧν ποιοῦσιν, ὅτι εἰς	διαμονὴν	τοῦ γένους τὴν μακρὰν ταύτην
[7, 3]	ἰχθύων ἕκαστα τὴν ἐπιτηδείαν ἑαυτοῖς	διανειμάμενα	χώραν, οὐκ ἐπεμβαίνει ἀλλήλοις, ἀλλὰ
[7, 6]	τοῖς κατ´ ἤπειρον παραδόξοις ἡ	διάνοια	ἡμῶν ἐντυχοῦσα, πάλιν κατὰ τὸν
[7, 1]	δὲ τῆς ἐν τῷ προστάγματι	διανοίας	πολύχουν τοσοῦτόν ἐστιν, ὅσαι καὶ
[7, 3]	τοῦ ἡλίου τὰς πτύχας ἑαυτοῦ	διαπλώσαντα,	τότε δὴ λάθρᾳ ψηφῖδα παρεμβαλὼν,
[7, 2]	καὶ νεαροὺς ἔτι τοὺς σκύμνους,	διαπτοηθέντας	ὑπὸ αἰτίας τινὸς, λέγεται πάλιν
[7, 2]	τῇ χρονίᾳ μασήσει ἡ τροφὴ	διαρρέῃ·	ἔμελλε γὰρ, εἰ μὴ ὀξέως
[7, 1]	δεχόμενον, τὸ ἔνδον ἡμῶν θερμὸν	διαρριπίζει	καὶ ἀναψύχει· ἐκείνοις δὲ ἡ
[7, 5]	μηδεμιᾶς προφάσεως καταδέχεσθαι τὴν ἕνωσιν	διασπᾶν.	Πλήκτης; Ἀλλ´ ἀνήρ. Πάροινος; Ἀλλ´
[7, 1]	ἐκείνοις δὲ ἡ τῶν βραγχίων	διαστολὴ	καὶ ἐπίπτυξις, δεχομένων τὸ ὕδωρ
[7, 1]	ὃ διὰ τῆς τοῦ θώρακος	διαστολῆς	τὸν ἀέρα δεχόμενον, τὸ ἔνδον
[7, 4]	καὶ τούτων ἀλογώτερος ᾖς, τῇ	διαταγῇ	τοῦ κτίσαντος ἀνθιστάμενος. Ἄκουε τῶν
[7, 4]	ξεναγοῦντες τίνες; Ὁρᾷς τὴν θείαν	διάταξιν	πάντα πληροῦσαν, καὶ διὰ τῶν
[7, 5]	ἰχθύων ἀλογώτερον τὰ καθ´ ἑαυτοὺς	διατιθέμενοι;	Εἴπερ οἱ μὲν ἴσασι τοῦ
[7, 6]	οὐ περὶ ἀκτὰς, οὐδὲ αἰγιαλοὺς	διατρίβει,	ἀλλὰ τὸ Ἀτλαντικὸν λεγόμενον πέλαγος
[7, 3]	τῇ καταδυναστείᾳ τῶν ὑποδεεστέρων; τί	διαφέρει	τοῦ τελευταίου ἰχθύος ὁ τῇ
[7, 1]	οἱ ἰχθύες χωρισθέντες τοῦ ὕδατος	διαφθείρονται.	Οὐδὲ γὰρ ἔχουσιν ἀναπνοὴν ὥστε
[7, 2]	καὶ αἱ μυρίαι τῶν ὀστρέων	διαφοραί.	Ἄλλο πάλιν παρὰ ταῦτα γένος,
[7, 1]	ὅσαι καὶ αἱ τῶν ἰχθύων	διαφοραὶ	καὶ κοινότητες, οἷς πᾶσι δι´
[7, 2]	Πάλιν ἐν τοῖς ἰχθύσι μυρίαι	διαφοραὶ	κατὰ γένη διῃρημέναι· ὧν καὶ
[7, 2]	τούτοις. Καὶ ἐν τούτοις πάλιν	διαφοραὶ	μυρίαι. Δράκοντες γὰρ καὶ μύραιναι
[7, 2]	περὶ τὰς διαδοχὰς ἑκάστου γένους	διαφοραί.	Οὐκ ἐπωάζουσιν οἱ πλεῖστοι τῶν
[7, 2]	καὶ σαρκῶν ποιότητες, πάντα μεγίσταις	διαφοραῖς	ἀλλήλων κεχωρισμένα, καὶ ἐν ἑτέροις
[7, 2]	οὖν θυννοσκόποι τῶν γενῶν τὰς	διαφορὰς	ἡμῖν ἀπαριθμήσασθαι δύνανται; Καίτοι φασὶν
[7, 2]	γαστρὶ παρεπέμπετο, ἐν τῇ λεπτοποιήσει	διαφορεῖσθαι	παρὰ τοῦ ὕδατος. ~Τροφὴ δὲ
[7, 4]	νόμῳ Θεοῦ, καὶ ἄνθρωποι σωτηρίων	διδαγμάτων	οὐκ ἀνεχόμεθα. Μὴ καταφρόνει τῶν
[7, 5]	μικρὸν παντελῶς καὶ εὐκαταφρόνητον ζῷον,	διδάσκαλος	πολλάκις γαλήνης καὶ κλύδωνος τοῖς
[7, 6]	ἐχίδνης καὶ τῆς μυραίνης ἐπιπλοκή.	Διδαχθήτωσαν	οὖν οἱ τοῖς ἀλλοτρίοις ἐπιβουλεύοντες
[7, 1]	ἄστρων τὰ ἄνθη, καὶ οἱονεὶ	διδύμων	ὀφθαλμῶν βολαῖς τῇ συζυγίᾳ τῶν
[7, 4]	τῷ κοινῷ τῆς φύσεως νόμῳ	διεγερθέντες,	ἐπὶ τὴν βορινὴν ἐπείγονται θάλασσαν.
[7, 6]	κίνησιν τεκμαιρόμενοι, ἀγνοοῦσι πολλάκις ὅσον	διέδραμον.	Ὃ δὴ καὶ περὶ ἡμᾶς
[7, 3]	καὶ ἡμεῖς πολλὰ τῶν ἀδίκων	διεξελθόντες,	τὴν τελευταίαν τιμωρίαν οὐκ ἀποδρασόμεθα.
[7, 6]	καὶ ἀκτὰς καὶ τραχείας πέτρας	διέρριπται,	τοῖς ἐλύτροις τῶν ὀστρέων ἐγκείμενα.
[7, 5]	εὐλογίας ζυγὸς, ἕνωσις ἔστω τῶν	διεστώτων.	Ἔχιδνα, τὸ χαλεπώτατον τῶν ἑρπετῶν,
[7, 6]	τῇ μεταλήψει τῆς τροφῆς ἐπιτραπέζια	διηγήματα,	ὅσα τε ἕωθεν ὑμῖν, καὶ
[7, 6]	γλυκεῖα δούλων ἀκοαῖς δεσποτικῶν θαυμάτων	διήγησις,	ἐνταῦθα τὸν λόγον ὁρμίσαντες, μείνωμεν
[7, 4]	πληροῦσαν, καὶ διὰ τῶν μικροτάτων	διήκουσαν.	Ἰχθὺς οὐκ ἀντιλέγει νόμῳ Θεοῦ,
[7, 2]	ἰχθύσι μυρίαι διαφοραὶ κατὰ γένη	διῃρημέναι·	ὧν καὶ ὀνόματα ἴδια, καὶ
[7, 3]	οὐ τείχεσι περιγέγραπται· οὐχ ὁροθεσίοις	διῄρηται·	καὶ αὐτομάτως ἑκάστῳ τὸ χρήσιμον
[7, 1]	ἐπίπτυξις, δεχομένων τὸ ὕδωρ καὶ	διιέντων,	τὸν τῆς ἀναπνοῆς λόγον ἀποπληροῖ.
[7, 3]	Οὐδὲν ὄρος ὀξείαις κορυφαῖς ἀνατεταμένον	διίστησιν,	οὐ ποταμὸς τὴν διάβασιν ἀποτέμνεται,
[7, 3]	τοῦτο καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη. Ὁ	δίκαιος	ἄπλαστος, ὁποῖος ὁ Ἰακώβ. Διὰ
[7, 3]	τίς ἐστι φύσεως ἴσως καὶ	δικαίως	κατὰ τὸ ἑκάστου χρειῶδες τὴν
[7, 3]	ἄγκιστρόν που, ἢ κύρτος, ἢ	δίκτυον.	Πάντως γὰρ καὶ ἡμεῖς πολλὰ
[7, 4]	ὀλίγας ἀκτὰς καὶ ὑποδρομὰς ἔχουσα.	Διὸ	καὶ ἐκ πυθμένος οἱ ἄνεμοι
[7, 3]	τῆς σαρκὸς ἡ φύσις κατησφαλίσατο.	Διὸ	καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ ἐπειδὴ
[7, 1]	νηκτῶν πρὸς τὸ ὕδωρ συγγένειαν,	διὸ	μικρὸν οἱ ἰχθύες χωρισθέντες τοῦ
[7, 4]	πρὸς τὸ ἀντιπέρας ἀντικαθέστηκεν ἤπειρος.	Διόπερ	ἄπλους ἐστὶν, οὔτε ἱστορίας, οὔτε
[7, 4]	λοιπῆς θαλάσσης ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ,	διότι	ἐπ´ ὀλίγον αὐτῇ προσδιατρίβων ὁ
[7, 3]	παντοδαπὸν καὶ πολλαπλοῦν τοῦ τρόπου·	δίωκε	δὲ ἀλήθειαν, εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα. Ὁ
[7, 3]	ἰχθύσιν ἄλλοις ἄλλη κατὰ γένος	διωρισμένη.	Οἱ μὲν γὰρ ἰλύϊ τρέφονται·
[7, 3]	ἂν παρέλθοιμι τὸ τοῦ πολύποδος	δολερὸν	καὶ ἐπίκλοπον, ὃς ὁποίᾳ ποτ´
[7, 3]	ὁ πρὸς τὸν ἀδελφὸν πορευόμενος	δόλῳ,	καὶ ταῖς τῶν πλησίον ἀκαιρίαις
[7, 6]	τῷ νόμῳ Κυρίου, ᾧ ἡ	δόξα	καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς
[7, 6]	σεμνὸν τοῦτο θέατρον, καὶ γλυκεῖα	δούλων	ἀκοαῖς δεσποτικῶν θαυμάτων διήγησις, ἐνταῦθα
[7, 2]	ἐν τούτοις πάλιν διαφοραὶ μυρίαι.	Δράκοντες	γὰρ καὶ μύραιναι καὶ ἐγχέλυες,
[7, 6]	τὸν Ἰωνᾶν ἐπὶ τὴν θάλασσαν	δραπετεύσει.	Ἔοικε δέ μοι ὁ λόγος
[7, 1]	τῶν ἰχθύων. Τῇ γὰρ αὐτῇ	δυνάμει,	καὶ τῷ ἴσῳ προστάγματι, τό
[7, 1]	μετέχειν τῆς θρεπτικῆς καὶ αὐξητικῆς	δυνάμεως,	ἀλλ´ οὐχὶ καὶ ζῷα, οὐδὲ
[7, 3]	καὶ εὑρίσκεται τὸ ἐλλεῖπον τῆς	δυνάμεως	διὰ τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος. Αὕτη
[7, 6]	τὴν αὐτὴν τῆς τοῦ κτίσαντος	δυνάμεως	λαμβάνεις ἀπόδειξιν; Οὐ γὰρ μόνοι
[7, 1]	μεγάλη καὶ ἄφατος τοῦ Θεοῦ	δύναμις,	ὁμοῦ τῷ προστάγματι τῆς πρὸς
[7, 2]	καὶ ἡ ἄφατος ἐκείνη παρήγαγε	δύναμις.	Πολλαὶ τῶν βίων αἱ παραλλαγαί·
[7, 2]	γενῶν τὰς διαφορὰς ἡμῖν ἀπαριθμήσασθαι	δύνανται;	Καίτοι φασὶν αὐτοὺς ἐν μεγάλαις
[7, 3]	ἦθος οἱ τὰς ἀεὶ κρατούσας	δυναστείας	ὑπερχόμενοι, καὶ πρὸς τὰς ἑκάστοτε
[7, 2]	περὶ αἰγιαλοὺς καὶ ἀκτὰς καταγηρασάντων	δύναται	ἡμῖν τὴν ἱστορίαν πάντων δι´
[7, 1]	ἂν τὰ γένη τις ἐξαριθμήσασθαι	δυνηθείη,	τούτων τὴν ζωὴν εὐθὺς ἐνεργὸν
[7, 3]	καὶ ὀστρακόδερμον προσηγόρευται. Καὶ ἐπειδὴ	δύο	κοιλότητες ἀκριβῶς ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι τὸ
[7, 3]	σαρκὸς ἐπιθυμεῖ τοῦ ὀστρέου· ἀλλὰ	δυσάλωτος	ἡ ἄγρα αὐτῷ διὰ τὴν
[7, 5]	κατὰ τὴν φύσιν. Τραχὺς καὶ	δυσάρεστος;	Ἀλλὰ μέλος ἤδη σὸν, καὶ
[7, 4]	χωρίων ἐπείγονται, καὶ φυγόντες τὸ	δυσήνεμον	τῶν ἀρκτῴων, τοῖς ἐπ´ ἔλαττον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/06/2009