Homélie, Chap.
[7, 6]	τῷ ὄγκῳ τοῦ σώματος παρισάζεται·	ἅ	γε καὶ νήσων πολλάκις φαντασίαν
[7, 6]	βαρύτιμον μαργαρίτην ἡ φύσις ἐνέθηκεν.	Ἃ	γὰρ ἐπιθυμοῦσι θησαυροὶ βασιλέων, ταῦτα
[7, 4]	Πόθεν; Οἵγε μεταίρομεν ὅρια αἰώνια,	ἃ	ἔθεντο οἱ πατέρες ἡμῶν. Παρατεμνόμεθα
[7, 3]	ἔχομεν τῶν ἰχθύων, ἀλλ´ ἔστιν	ἃ	καὶ μιμήσασθαι ἄξιον. Πῶς τὰ
[7, 2]	πλεῖστα ζωοτόκα· δελφῖνες, καὶ φῶκαι,	ἃ	καὶ νεαροὺς ἔτι τοὺς σκύμνους,
[7, 5]	σὰ οὐκ ἐπισκοπεῖ; Οἱ ἄνδρες,	ἀγαπᾶτε	τὰς γυναῖκας, κἂν ὑπερόριοι ἀλλήλοις
[7, 1]	τὰ βύθια, τὰ πετρώδη, τὰ	ἀγελαῖα,	τὰ σποραδικὰ, τὰ κήτη, τὰ
[7, 2]	Καίτοι φασὶν αὐτοὺς ἐν μεγάλαις	ἀγέλαις	ἰχθύων καὶ τὸν ἀριθμὸν ἀπαγγέλλειν.
[7, 3]	σε πέρας τῶν ἰχθύων ἐκδέξηται,	ἄγκιστρόν	που, ἢ κύρτος, ἢ δίκτυον.
[7, 5]	γενναίαν, ἐπ´ αὐτῆς, ὥσπερ ἐπ´	ἀγκύρας,	βεβαίως σαλεύει, κατεχόμενος τῷ βάρει
[7, 5]	Ἀργία δὲ, κακουργίας ἀρχή. Μηδεὶς	ἄγνοιαν	προφασιζέσθω. Φυσικὸς λόγος οἰκείωσιν ἡμῖν
[7, 6]	μηδὲν πεπηγὸς τὴν κίνησιν τεκμαιρόμενοι,	ἀγνοοῦσι	πολλάκις ὅσον διέδραμον. Ὃ δὴ
[7, 3]	γενέσθαι θήραμα, ὑπὸ τὴν μίαν	ἄγονται	γαστέρα τοῦ τελευταίου. Τί οὖν
[7, 4]	πρόσταγμα βασιλέως; ποῖα διαγράμματα κατ´	ἀγορὰν	ἡπλωμένα τὴν προθεσμίαν δηλοῖ; οἱ
[7, 3]	τοῦ ὀστρέου· ἀλλὰ δυσάλωτος ἡ	ἄγρα	αὐτῷ διὰ τὴν περιβολὴν τοῦ
[7, 2]	θάλασσαν· ἄλλα, οἱ τὸν Αἰγύπτιον	ἀγρεύοντες	κόλπον· ἄλλα, νησιῶται· καὶ ἄλλα,
[7, 5]	Ὅτι κἂν τραχὺς ᾖ κἂν	ἄγριος	τὸ ἦθος ὁ σύνοικος, ἀνάγκη
[7, 4]	πρὸς οἰκίαν καὶ ἀγρὸν πρὸς	ἀγρὸν,	ἵνα τοῦ πλησίον ἀφελώμεθά τι.
[7, 4]	συνάπτομεν οἰκίαν πρὸς οἰκίαν καὶ	ἀγρὸν	πρὸς ἀγρὸν, ἵνα τοῦ πλησίον
[7, 6]	καθεύδω, καὶ ἡ καρδία μου	ἀγρυπνεῖ,	μελετῶσα νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐν
[7, 3]	Τοιοῦτός ἐστιν ὁ πρὸς τὸν	ἀδελφὸν	πορευόμενος δόλῳ, καὶ ταῖς τῶν
[7, 3]	μέρος ἐποιήσω τῆς περιουσίας σεαυτοῦ.	Ἀδίκων	ἀδικώτερος ἀνεφάνης, καὶ πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου.
[7, 3]	γὰρ καὶ ἡμεῖς πολλὰ τῶν	ἀδίκων	διεξελθόντες, τὴν τελευταίαν τιμωρίαν οὐκ
[7, 3]	ἐποιήσω τῆς περιουσίας σεαυτοῦ. Ἀδίκων	ἀδικώτερος	ἀνεφάνης, καὶ πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου. Ὅρα
[7, 3]	εἰσι τὸ ἦθος οἱ τὰς	ἀεὶ	κρατούσας δυναστείας ὑπερχόμενοι, καὶ πρὸς
[7, 3]	μεθαρμοζόμενοι, μὴ ἐπὶ τῆς αὐτῆς	ἀεὶ	προαιρέσεως βεβηκότες, ἀλλ´ ἄλλοι καὶ
[7, 1]	τῆς τοῦ θώρακος διαστολῆς τὸν	ἀέρα	δεχόμενον, τὸ ἔνδον ἡμῶν θερμὸν
[7, 6]	θαλάσσῃ, ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸν	ἀέρα	ἐξενεχθῇ, πρὸς λίθου στερρότητα μεταπήγνυται·
[7, 1]	ἔχουσιν ἀναπνοὴν ὥστε ἕλκειν τὸν	ἀέρα	τοῦτον· ἀλλ´ ὅπερ τοῖς χερσαίοις
[7, 5]	ἐπιτολαῖς τῶν ἄστρων τὰς τῶν	ἀέρων	ταραχὰς τεκμαιρόμενος, ταῦτα τὸν ἐχῖνον
[7, 1]	ἀλλ´ ὅπερ τοῖς χερσαίοις ἐστὶν	ἀὴρ,	τοῦτο τῷ πλωτῷ γένει τὸ
[7, 2]	γὰρ καὶ μύραιναι καὶ ἐγχέλυες,	αἱ	κατὰ τοὺς ἰλυώδεις ποταμοὺς καὶ
[7, 6]	ἀνθοβάφων μέχρι νῦν ἐμιμήσατο Πόθεν	αἱ	κόχλοι τοῖς βασιλεῦσι τὰς ἁλουργίδας
[7, 2]	κοχλίαι θαλάσσιοι, καὶ στρόμβοι, καὶ	αἱ	μυρίαι τῶν ὀστρέων διαφοραί. Ἄλλο
[7, 2]	οἱ πλεῖστοι τῶν ἰχθύων ὥσπερ	αἱ	ὄρνιθες, οὔτε καλιὰς πήγνυνται, οὔτε
[7, 2]	παρήγαγε δύναμις. Πολλαὶ τῶν βίων	αἱ	παραλλαγαί· πολλαὶ καὶ αἱ περὶ
[7, 2]	βίων αἱ παραλλαγαί· πολλαὶ καὶ	αἱ	περὶ τὰς διαδοχὰς ἑκάστου γένους
[7, 6]	ἐγκείμενα. Πόθεν τὸ χρυσοῦν ἔριον	αἱ	πίνναι τρέφουσιν, ὅπερ οὐδεὶς τῶν
[7, 1]	πολύχουν τοσοῦτόν ἐστιν, ὅσαι καὶ	αἱ	τῶν ἰχθύων διαφοραὶ καὶ κοινότητες,
[7, 3]	ὄστρεον περιπτύσσονται, ἀναγκαίως ἄπρακτοί εἰσιν	αἱ	χηλαὶ τοῦ καρκίνου. Τί οὖν
[7, 6]	τοῖς βασιλεῦσι τὰς ἁλουργίδας χαρίζονται,	αἳ	καὶ τὰ ἄνθη τῶν λειμώνων
[7, 6]	ὄντα οὐ περὶ ἀκτὰς, οὐδὲ	αἰγιαλοὺς	διατρίβει, ἀλλὰ τὸ Ἀτλαντικὸν λεγόμενον
[7, 6]	ἐπιθυμοῦσι θησαυροὶ βασιλέων, ταῦτα περὶ	αἰγιαλοὺς	καὶ ἀκτὰς καὶ τραχείας πέτρας
[7, 2]	ἀπαγγέλλειν. Τίς δὲ τῶν περὶ	αἰγιαλοὺς	καὶ ἀκτὰς καταγηρασάντων δύναται ἡμῖν
[7, 1]	τούτοις ἔνι τὰ πελάγια, τὰ	αἰγιαλώδη,	τὰ βύθια, τὰ πετρώδη, τὰ
[7, 2]	ἁλιεύοντες θάλασσαν· ἄλλα, οἱ τὸν	Αἰγύπτιον	ἀγρεύοντες κόλπον· ἄλλα, νησιῶται· καὶ
[7, 6]	ἀπηνὲς καὶ ἀπάνθρωπον οὐκ ἀποτίθεσαι	αἰδοῖ	τῆς ἑνώσεως; Ἢ τάχα τὸ
[7, 6]	Ἡ ἔχιδνα τὸν ἰὸν ἐξεμεῖ,	αἰδουμένη	τὸν γάμον· σὺ τὸ τῆς
[7, 5]	αὐτῶν σωτηρίας, καὶ οἶδε τὸ	αἱρετὸν	αὐτῷ καὶ τὸ φευκτὸν ὁ
[7, 1]	ζωσῶν. Νῦν πρῶτον ἔμψυχον καὶ	αἰσθήσεως	μετέχον ζῷον δημιουργεῖται. Φυτὰ γὰρ
[7, 6]	τοῦ πλήθους τῶν εἰρημένων τὴν	αἴσθησιν.	Ἀλλ´ εἰ καὶ φιλήκοον τὸ
[7, 6]	εὐχαριστήσωμεν ὑπὲρ τῶν εἰρημένων, καὶ	αἰτήσωμεν	τῶν λειπομένων τὴν πλήρωσιν. Γένοιτο
[7, 1]	γένει τὸ ὕδωρ. Καὶ ἡ	αἰτία	δήλη. Ὅτι ἡμῖν μὲν ὁ
[7, 2]	ἔτι τοὺς σκύμνους, διαπτοηθέντας ὑπὸ	αἰτίας	τινὸς, λέγεται πάλιν τῇ γαστρὶ
[7, 6]	καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς	αἰῶνας	τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
[7, 4]	τοιοῦτοι. Πόθεν; Οἵγε μεταίρομεν ὅρια	αἰώνια,	ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες ἡμῶν.
[7, 6]	κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν	αἰώνων.	Ἀμήν.
[7, 3]	δόλῳ, καὶ ταῖς τῶν πλησίον	ἀκαιρίαις	ἐπιτιθέμενος, καὶ ταῖς ἀλλοτρίαις συμφοραῖς
[7, 6]	ἐχενηῒς οὕτω ῥᾳδίως ἵστησιν, ὥστε	ἀκίνητον	ἐπὶ πλεῖστον φυλάσσειν τὴν ναῦν
[7, 2]	ἱστοροῦσί τινες. Πάντα δὲ ὀξυτάταις	ἀκμαῖς	ὀδόντων καταπεπύκνωται, ἵνα μὴ τῇ
[7, 6]	τοῦτο θέατρον, καὶ γλυκεῖα δούλων	ἀκοαῖς	δεσποτικῶν θαυμάτων διήγησις, ἐνταῦθα τὸν
[7, 5]	παρὰ Θεοῦ. Πάντα σκοπεύει ὁ	ἀκοίμητος	ὀφθαλμός. Πᾶσι πάρεστιν, ἐκπορίζων ἑκάστῳ
[7, 3]	γινόμενοι, σωφροσύνην τιμῶντες μετὰ σωφρόνων,	ἀκόλαστοι	δὲ ἐν ἀκολάστοις, πρὸς τὴν
[7, 3]	μετὰ σωφρόνων, ἀκόλαστοι δὲ ἐν	ἀκολάστοις,	πρὸς τὴν ἑκάστου ἀρέσκειαν τὰς
[7, 6]	Ἐκκλησίαν. Καταστελλέσθω τὰ πάθη τῶν	ἀκολάστων,	καὶ ἐγγείοις καὶ θαλαττίοις ὑποδείγμασι
[7, 4]	τῇ διαταγῇ τοῦ κτίσαντος ἀνθιστάμενος.	Ἄκουε	τῶν ἰχθύων μονονουχὶ φωνὴν ἀφιέντων
[7, 6]	σὸν, καὶ μελῶν τὸ τιμιώτατον.	~Ἀκουέτω	δὲ καὶ ὁ ἀνὴρ τῆς
[7, 6]	ἡμετέραν δημιουργηθέντα ζῷα. Ἐὰν δὲ	ἀκούσῃς	ὅτι τὰ μέγιστα τῶν πλοίων
[7, 4]	οἴκαδε. Καὶ τίς ὁ λόγος,	ἀκούσωμεν	παρὰ τῶν σιωπώντων. Ἐπιπόλαιος, φασὶν,
[7, 6]	παρέχεται, ἐπειδάν ποτε ἐπὶ τὴν	ἄκραν	ἐπιφάνειαν τοῦ ὕδατος ἀνανήξηται. Ταῦτα
[7, 2]	ἡμῖν τὴν ἱστορίαν πάντων δι´	ἀκριβείας	γνωρίσαι; Ἄλλα γνωρίζουσιν οἱ τὴν
[7, 1]	καὶ κοινότητες, οἷς πᾶσι δι´	ἀκριβείας	ἐπεξελθεῖν, ἴσον ἐστὶ καὶ κύματα
[7, 3]	προσηγόρευται. Καὶ ἐπειδὴ δύο κοιλότητες	ἀκριβῶς	ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι τὸ ὄστρεον περιπτύσσονται,
[7, 6]	βασιλέων, ταῦτα περὶ αἰγιαλοὺς καὶ	ἀκτὰς	καὶ τραχείας πέτρας διέρριπται, τοῖς
[7, 4]	τῶν ἀνέμων ταῖς βίαις, ὀλίγας	ἀκτὰς	καὶ ὑποδρομὰς ἔχουσα. Διὸ καὶ
[7, 2]	δὲ τῶν περὶ αἰγιαλοὺς καὶ	ἀκτὰς	καταγηρασάντων δύναται ἡμῖν τὴν ἱστορίαν
[7, 6]	μέντοι τηλικαῦτα ὄντα οὐ περὶ	ἀκτὰς,	οὐδὲ αἰγιαλοὺς διατρίβει, ἀλλὰ τὸ
[7, 3]	ἡδονῆς διαθαλπόμενον, καὶ πρὸς τὴν	ἀκτῖνα	τοῦ ἡλίου τὰς πτύχας ἑαυτοῦ
[7, 4]	ἐξάγει αὐτῆς ὅλον διὰ τῆς	ἀκτῖνος	τὸ πότιμον. Χαίρει δὲ τοῖς
[7, 6]	περὶ θαλάσσης αὐτῆς. Πῶς εἰς	ἅλας	τὸ ὕδωρ πήγνυται· πῶς ὁ
[7, 4]	ἐπὶ τὴν ἐν τῷ βυθῷ	ἀλέαν	καὶ τὰ προσήλια τῶν χωρίων
[7, 3]	πολλαπλοῦν τοῦ τρόπου· δίωκε δὲ	ἀλήθειαν,	εἰλικρίνειαν, ἁπλότητα. Ὁ ὄφις ποικίλος·
[7, 3]	οἰκείοις ἀρκοῦ. Πενία μετὰ αὐταρκείας	ἀληθοῦς,	πάσης ἀπολαύσεως τοῖς σωφρονοῦσι προτιμοτέρα.
[7, 2]	Ἄλλα γνωρίζουσιν οἱ τὴν Ἰνδικὴν	ἁλιεύοντες	θάλασσαν· ἄλλα, οἱ τὸν Αἰγύπτιον
[7, 3]	τῆς αὐτῆς ἀεὶ προαιρέσεως βεβηκότες,	ἀλλ´	ἄλλοι καὶ ἄλλοι ῥᾳδίως γινόμενοι,
[7, 5]	καταδέχεσθαι τὴν ἕνωσιν διασπᾶν. Πλήκτης;	Ἀλλ´	ἀνήρ. Πάροινος; Ἀλλ´ ἡνωμένος κατὰ
[7, 6]	πλήθους τῶν εἰρημένων τὴν αἴσθησιν.	Ἀλλ´	εἰ καὶ φιλήκοον τὸ σεμνὸν
[7, 6]	μείζονα, διὰ τοῦτο μεγάλα εἴρηται,	ἀλλ´	ἐπειδὴ τοῖς μεγίστοις ὄρεσι τῷ
[7, 3]	μόνον κατηγορεῖν ἔχομεν τῶν ἰχθύων,	ἀλλ´	ἔστιν ἃ καὶ μιμήσασθαι ἄξιον.
[7, 5]	διασπᾶν. Πλήκτης; Ἀλλ´ ἀνήρ. Πάροινος;	Ἀλλ´	ἡνωμένος κατὰ τὴν φύσιν. Τραχὺς
[7, 5]	τεκμαιρόμενος, ταῦτα τὸν ἐχῖνον ἐδίδαξεν,	ἀλλ´	ὁ θαλάσσης καὶ ἀνέμων Κύριος
[7, 3]	ἀριθμός· ζῷα μικρὰ μετὰ μεγάλων.	Ἀλλ´	ὅμως σοφή τίς ἐστι παρ´
[7, 1]	ὥστε ἕλκειν τὸν ἀέρα τοῦτον·	ἀλλ´	ὅπερ τοῖς χερσαίοις ἐστὶν ἀὴρ,
[7, 1]	ἵπποι, καὶ βάτραχοι, καὶ καρκῖνοι)	ἀλλ´	οὖν προηγούμενον ἔχει τὸ νηκτικόν.
[7, 4]	χρειῶδες τὴν δίαιταν ἑκάστοις ἀποκληρῶν.	~Ἀλλ´	οὐχ ἡμεῖς τοιοῦτοι. Πόθεν; Οἵγε
[7, 1]	τῆς θρεπτικῆς καὶ αὐξητικῆς δυνάμεως,	ἀλλ´	οὐχὶ καὶ ζῷα, οὐδὲ ἔμψυχα.
[7, 6]	τὰς ἀπ´ αὐτῶν βλάβας ἀποδιδράσκῃς.	Ἀλλὰ	γὰρ ἀναδραμόντες ἐκ τῶν βυθῶν,
[7, 3]	τῆς σαρκὸς ἐπιθυμεῖ τοῦ ὀστρέου·	ἀλλὰ	δυσάλωτος ἡ ἄγρα αὐτῷ διὰ
[7, 6]	καὶ φάλαιναι καὶ ζύγαιναι, φοβεραὶ,	ἀλλὰ	καὶ τρυγόνος κέντρον τῆς θαλασσίας,
[7, 4]	βυθίαν ψάμμον τοῖς κύμασιν ἀναμίγνυσθαι.	Ἀλλὰ	καὶ ψυχρὰ, χειμῶνος ὥρᾳ, ὑπὸ
[7, 5]	τὴν φύσιν. Τραχὺς καὶ δυσάρεστος;	Ἀλλὰ	μέλος ἤδη σὸν, καὶ μελῶν
[7, 3]	οὐ ποταμὸς τὴν διάβασιν ἀποτέμνεται,	ἀλλὰ	νόμος τίς ἐστι φύσεως ἴσως
[7, 1]	μικρὰ, μᾶλλον δὲ οὐδὲ φωνὴ,	ἀλλὰ	ῥοπὴ μόνον καὶ ὁρμὴ τοῦ
[7, 6]	περὶ ἀκτὰς, οὐδὲ αἰγιαλοὺς διατρίβει,	ἀλλὰ	τὸ Ἀτλαντικὸν λεγόμενον πέλαγος ἐνοικεῖ.
[7, 2]	πόνων ἐκτρέφουσιν ἑαυτῶν τὰ ἔκγονα·	ἀλλὰ	τὸ ὕδωρ ὑποδεξάμενον ἐκπεσὸν τὸ
[7, 3]	διανειμάμενα χώραν, οὐκ ἐπεμβαίνει ἀλλήλοις,	ἀλλὰ	τοῖς οἰκείοις ὅροις ἐνδιατρίβει; Οὐδεὶς
[7, 4]	ἐπειδὴ ἄφωνα καὶ ἄλογα παντελῶς,	ἀλλὰ	φοβοῦ μὴ καὶ τούτων ἀλογώτερος
[7, 2]	ἱστορίαν πάντων δι´ ἀκριβείας γνωρίσαι;	Ἄλλα	γνωρίζουσιν οἱ τὴν Ἰνδικὴν ἁλιεύοντες
[7, 6]	ἤπειρον καταφύγωμεν. Καὶ γάρ πως	ἄλλα	ἐπ´ ἄλλοις καταλαβόντα ἡμᾶς τῆς
[7, 2]	ἀγρεύοντες κόλπον· ἄλλα, νησιῶται· καὶ	ἄλλα,	Μαυρούσιοι. Πάντα δὲ ὁμοίως μικρά
[7, 2]	οἱ τὸν Αἰγύπτιον ἀγρεύοντες κόλπον·	ἄλλα,	νησιῶται· καὶ ἄλλα, Μαυρούσιοι. Πάντα
[7, 2]	οἱ τὴν Ἰνδικὴν ἁλιεύοντες θάλασσαν·	ἄλλα,	οἱ τὸν Αἰγύπτιον ἀγρεύοντες κόλπον·
[7, 6]	τοῦ περὶ τὴν κτίσιν θαύματος.	Ἄλλα	φοβερὰ, παιδαγωγοῦντα ἡμῶν τὸ ῥᾴθυμον.
[7, 3]	ὕδατος. ~Τροφὴ δὲ ἰχθύσιν ἄλλοις	ἄλλη	κατὰ γένος διωρισμένη. Οἱ μὲν
[7, 3]	Καὶ ἐπειδὴ δύο κοιλότητες ἀκριβῶς	ἀλλήλαις	προσηρμοσμέναι τὸ ὄστρεον περιπτύσσονται, ἀναγκαίως
[7, 3]	ἑαυτοῖς διανειμάμενα χώραν, οὐκ ἐπεμβαίνει	ἀλλήλοις,	ἀλλὰ τοῖς οἰκείοις ὅροις ἐνδιατρίβει;
[7, 5]	ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας, κἂν ὑπερόριοι	ἀλλήλοις	πρὸς κοινωνίαν γάμου συνέλθητε. Ὁ
[7, 3]	ταῖς ἐντρεφομέναις τῷ ὕδατι ἀρκοῦνται.	Ἀλληλοφάγοι	δὲ τῶν ἰχθύων οἱ πλεῖστοι,
[7, 2]	σαρκῶν ποιότητες, πάντα μεγίσταις διαφοραῖς	ἀλλήλων	κεχωρισμένα, καὶ ἐν ἑτέροις καὶ
[7, 2]	τὴν ὁμοιότητα τῆς φύσεως προσεγγίζουσιν.	Ἄλλο	γένος τὸ τῶν ὠοτοκούντων, καὶ
[7, 2]	αἱ μυρίαι τῶν ὀστρέων διαφοραί.	Ἄλλο	πάλιν παρὰ ταῦτα γένος, τὰ
[7, 3]	Τί οὖν ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι	ἄλλο	τι ποιοῦμεν ἐν τῇ καταδυναστείᾳ
[7, 2]	γένος τὸ τῶν ὠοτοκούντων, καὶ	ἄλλο	τὸ τῶν ζωοτοκούντων. Ζωοτοκεῖ δὲ
[7, 4]	τεταγμένος καιρὸς τῆς κυήσεως καταλάβῃ,	ἄλλοι	ἀπ´ ἄλλων κόλπων μεταναστάντες, τῷ
[7, 3]	αὐτῆς ἀεὶ προαιρέσεως βεβηκότες, ἀλλ´	ἄλλοι	καὶ ἄλλοι ῥᾳδίως γινόμενοι, σωφροσύνην
[7, 3]	προαιρέσεως βεβηκότες, ἀλλ´ ἄλλοι καὶ	ἄλλοι	ῥᾳδίως γινόμενοι, σωφροσύνην τιμῶντες μετὰ
[7, 3]	τρέφονται· οἱ δὲ τοῖς φυκίοις·	ἄλλοι	ταῖς βοτάναις ταῖς ἐντρεφομέναις τῷ
[7, 3]	τοῦ ὕδατος. ~Τροφὴ δὲ ἰχθύσιν	ἄλλοις	ἄλλη κατὰ γένος διωρισμένη. Οἱ
[7, 6]	Καὶ γάρ πως ἄλλα ἐπ´	ἄλλοις	καταλαβόντα ἡμᾶς τῆς δημιουργίας τὰ
[7, 3]	πλησίον ἀκαιρίαις ἐπιτιθέμενος, καὶ ταῖς	ἀλλοτρίαις	συμφοραῖς ἐντρυφῶν. Φεῦγε τὰς μιμήσεις
[7, 6]	ἐπιπλοκή. Διδαχθήτωσαν οὖν οἱ τοῖς	ἀλλοτρίοις	ἐπιβουλεύοντες γάμοις, ποταπῷ εἰσιν ἑρπετῷ
[7, 5]	οἰκείωσιν ἡμῖν τοῦ καλοῦ, καὶ	ἀλλοτρίωσιν	ἀπὸ τῶν βλαβερῶν ὑποδεικνὺς ἐγκατέσπαρται.
[7, 2]	αὐξάνεσθαι αὐτὰ καὶ πληθύνεσθαι δέῃ.	Ἄλλου	γένους ἐστὶ τὰ ὀστρακόδερμα προσαγορευόμενα·
[7, 4]	τῆς κυήσεως καταλάβῃ, ἄλλοι ἀπ´	ἄλλων	κόλπων μεταναστάντες, τῷ κοινῷ τῆς
[7, 5]	Θεοῦ σοφίαν ἐθαύμασα. Εἰ τὰ	ἄλογα	ἐπινοητικὰ καὶ φυλακτικὰ τῆς ἰδίας
[7, 4]	τῶν ἰχθύων, ἐπειδὴ ἄφωνα καὶ	ἄλογα	παντελῶς, ἀλλὰ φοβοῦ μὴ καὶ
[7, 5]	Πνεύματι σοφισθέντες, εἶτα τῶν ἰχθύων	ἀλογώτερον	τὰ καθ´ ἑαυτοὺς διατιθέμενοι; Εἴπερ
[7, 4]	ἀλλὰ φοβοῦ μὴ καὶ τούτων	ἀλογώτερος	ᾖς, τῇ διαταγῇ τοῦ κτίσαντος
[7, 6]	αἱ κόχλοι τοῖς βασιλεῦσι τὰς	ἁλουργίδας	χαρίζονται, αἳ καὶ τὰ ἄνθη
[7, 6]	εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.	Ἀμήν.
[7, 1]	ἦν, οὐδὲ τοῦτο ἀργὸν, οὐδὲ	ἄμοιρον	τῆς κατὰ τὴν κτίσιν συντελείας
[7, 1]	τινὰ τῶν ἐνύδρων (μάλιστα μὲν	ἀμφίβια	τὰ πολλὰ τούτων ἐστίν· οἷον
[7, 6]	τὸν λόγον ἤγαγε. Καίτοι θαυμάσαιμι	ἂν,	εἰ μὴ μείζοσι τοῖς κατ´
[7, 3]	καὶ ἐπίκλοπον, ὃς ὁποίᾳ ποτ´	ἂν	ἑκάστοτε πέτρᾳ περιπλακῇ, τὴν ἐκείνης
[7, 4]	βορινὴν ἐπείγονται θάλασσαν. Καὶ ἴδοις	ἂν	κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ἀνόδου
[7, 3]	ἀπολαύσεως τοῖς σωφρονοῦσι προτιμοτέρα. Οὐκ	ἂν	παρέλθοιμι τὸ τοῦ πολύποδος δολερὸν
[7, 1]	προστάγματι ὑπουργεῖν· καὶ ὧν οὐδ´	ἂν	τὰ γένη τις ἐξαριθμήσασθαι δυνηθείη,
[7, 6]	Καὶ τί οὐ γέγονε τῶν	ἀναγκαίων;	τί δὲ οὐχὶ τῶν πολυτελῶν
[7, 3]	ἀλλήλαις προσηρμοσμέναι τὸ ὄστρεον περιπτύσσονται,	ἀναγκαίως	ἄπρακτοί εἰσιν αἱ χηλαὶ τοῦ
[7, 5]	ἄγριος τὸ ἦθος ὁ σύνοικος,	ἀνάγκη	φέρειν τὴν ὁμόζυγα, καὶ ἐκ
[7, 6]	αὐτῶν βλάβας ἀποδιδράσκῃς. Ἀλλὰ γὰρ	ἀναδραμόντες	ἐκ τῶν βυθῶν, ἐπὶ τὴν
[7, 5]	δι´ ἡδονῆς βοσκηματώδους τὴν ζωὴν	ἀναλίσκομεν.	Ἰχθὺς τοσαῦτα διαμείβει πελάγη ὑπὲρ
[7, 4]	τὴν βυθίαν ψάμμον τοῖς κύμασιν	ἀναμίγνυσθαι.	Ἀλλὰ καὶ ψυχρὰ, χειμῶνος ὥρᾳ,
[7, 6]	τὴν ἄκραν ἐπιφάνειαν τοῦ ὕδατος	ἀνανήξηται.	Ταῦτα μέντοι τηλικαῦτα ὄντα οὐ
[7, 4]	ὅθεν καὶ ἐπὶ τοὺς ποταμοὺς	ἀνανήχεται	πολλάκις, καὶ πόρρω θαλάσσης φέρεται.
[7, 4]	χρείας κατατολμᾶν αὐτῆς τοὺς πλωτῆρας	ἀναπειθούσης.	Ἐκείνην καταλαβόντα τὰ κήτη, τοῖς
[7, 1]	ὕδατος διαφθείρονται. Οὐδὲ γὰρ ἔχουσιν	ἀναπνοὴν	ὥστε ἕλκειν τὸν ἀέρα τοῦτον·
[7, 1]	ὕδωρ καὶ διιέντων, τὸν τῆς	ἀναπνοῆς	λόγον ἀποπληροῖ. Ἴδιος κλῆρος τῶν
[7, 6]	πρὸς τὴν τῶν λειπομένων ἀπόδοσιν.	Ἀναστάντες	δὲ πάντες εὐχαριστήσωμεν ὑπὲρ τῶν
[7, 4]	πυθμένος οἱ ἄνεμοι ῥᾳδίως αὐτὴν	ἀναστρέφουσιν,	ὡς καὶ τὴν βυθίαν ψάμμον
[7, 3]	ἑτέροις. Οὐδὲν ὄρος ὀξείαις κορυφαῖς	ἀνατεταμένον	διίστησιν, οὐ ποταμὸς τὴν διάβασιν
[7, 1]	ἔνδον ἡμῶν θερμὸν διαρριπίζει καὶ	ἀναψύχει·	ἐκείνοις δὲ ἡ τῶν βραγχίων
[7, 5]	τὰ σὰ οὐκ ἐπισκοπεῖ; Οἱ	ἄνδρες,	ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας, κἂν ὑπερόριοι
[7, 5]	ἐκ τῆς πρὸς τὸ μέλλον	ἀνελπιστίας	δι´ ἡδονῆς βοσκηματώδους τὴν ζωὴν
[7, 4]	Διὸ καὶ ἐκ πυθμένος οἱ	ἄνεμοι	ῥᾳδίως αὐτὴν ἀναστρέφουσιν, ὡς καὶ
[7, 5]	ἐδίδαξεν, ἀλλ´ ὁ θαλάσσης καὶ	ἀνέμων	Κύριος καὶ τῷ μικρῷ ζῴῳ
[7, 5]	τὴν προσδοκωμένην βιαίαν κίνησιν τῶν	ἀνέμων.	Οὐδεὶς ἀστρολόγος, οὐδεὶς Χαλδαῖος, ταῖς
[7, 4]	θάλασσα, καὶ ὑπτία προκειμένη τῶν	ἀνέμων	ταῖς βίαις, ὀλίγας ἀκτὰς καὶ
[7, 5]	Ὃς ὅταν προΐδῃ ταραχὴν ἐξ	ἀνέμων,	ψηφῖδά τινα ὑπελθὼν γενναίαν, ἐπ´
[7, 2]	γένει ἡ διαδοχὴ ἀπαράλλακτος καὶ	ἀνεπίμικτος	πρὸς ἑτέραν φύσιν. Οὐχ οἷαι
[7, 3]	τῆς περιουσίας σεαυτοῦ. Ἀδίκων ἀδικώτερος	ἀνεφάνης,	καὶ πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου. Ὅρα μὴ
[7, 4]	καὶ ἄνθρωποι σωτηρίων διδαγμάτων οὐκ	ἀνεχόμεθα.	Μὴ καταφρόνει τῶν ἰχθύων, ἐπειδὴ
[7, 5]	τὴν ἕνωσιν διασπᾶν. Πλήκτης; Ἀλλ´	ἀνήρ.	Πάροινος; Ἀλλ´ ἡνωμένος κατὰ τὴν
[7, 6]	τιμιώτατον. ~Ἀκουέτω δὲ καὶ ὁ	ἀνὴρ	τῆς προσηκούσης αὐτῷ παραινέσεως. Ἡ
[7, 1]	ὁ οὐρανὸς τῶν ἄστρων τὰ	ἄνθη,	καὶ οἱονεὶ διδύμων ὀφθαλμῶν βολαῖς
[7, 6]	ἁλουργίδας χαρίζονται, αἳ καὶ τὰ	ἄνθη	τῶν λειμώνων τῇ εὐχροίᾳ παρέδραμον.
[7, 4]	ᾖς, τῇ διαταγῇ τοῦ κτίσαντος	ἀνθιστάμενος.	Ἄκουε τῶν ἰχθύων μονονουχὶ φωνὴν
[7, 6]	πίνναι τρέφουσιν, ὅπερ οὐδεὶς τῶν	ἀνθοβάφων	μέχρι νῦν ἐμιμήσατο Πόθεν αἱ
[7, 1]	καταδέχεται, οὐδὲ ὅλως ὑπομένει χειρὸς	ἀνθρωπίνης	ἐπιβολήν. ~Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ
[7, 3]	τελευταίου. Τί οὖν ἡμεῖς οἱ	ἄνθρωποι	ἄλλο τι ποιοῦμεν ἐν τῇ
[7, 4]	οὐκ ἀντιλέγει νόμῳ Θεοῦ, καὶ	ἄνθρωποι	σωτηρίων διδαγμάτων οὐκ ἀνεχόμεθα. Μὴ
[7, 6]	βίῳ; Τὰ μὲν εἰς ὑπηρεσίαν	ἀνθρώπων·	τὰ δὲ, εἰς θεωρίαν τοῦ
[7, 4]	ἂν κατὰ τὸν καιρὸν τῆς	ἀνόδου	ὥσπερ τι ῥεῦμα τοὺς ἰχθῦς
[7, 4]	ᾗ μηδεμία πρὸς τὸ ἀντιπέρας	ἀντικαθέστηκεν	ἤπειρος. Διόπερ ἄπλους ἐστὶν, οὔτε
[7, 4]	τῶν μικροτάτων διήκουσαν. Ἰχθὺς οὐκ	ἀντιλέγει	νόμῳ Θεοῦ, καὶ ἄνθρωποι σωτηρίων
[7, 4]	νήσων, ᾗ μηδεμία πρὸς τὸ	ἀντιπέρας	ἀντικαθέστηκεν ἤπειρος. Διόπερ ἄπλους ἐστὶν,
[7, 6]	προσθεῖναι εἶχον τοῖς φιληκόοις θαύματος	ἄξια	περὶ τῶν φυομένων ἐν τῇ
[7, 3]	ἀλλ´ ἔστιν ἃ καὶ μιμήσασθαι	ἄξιον.	Πῶς τὰ γένη τῶν ἰχθύων
[7, 4]	καιρὸς τῆς κυήσεως καταλάβῃ, ἄλλοι	ἀπ´	ἄλλων κόλπων μεταναστάντες, τῷ κοινῷ
[7, 6]	τῇ πρὸς Θεὸν ἐλπίδι τὰς	ἀπ´	αὐτῶν βλάβας ἀποδιδράσκῃς. Ἀλλὰ γὰρ
[7, 3]	οὐδὲ ῥᾴδιον ἐκκλῖναι, οὐδὲ τὴν	ἀπ´	αὐτῶν φυλάξασθαι βλάβην, διὰ τὸ
[7, 2]	ἀγέλαις ἰχθύων καὶ τὸν ἀριθμὸν	ἀπαγγέλλειν.	Τίς δὲ τῶν περὶ αἰγιαλοὺς
[7, 4]	στελλόμενοι, ὑφ´ ἑνὶ συνθήματι πάντες	ἀπαίρουσιν.	Ἐπειδὰν γὰρ ὁ τεταγμένος καιρὸς
[7, 2]	οὕτω προσαγορευθέντα, ὅσων ἡ σὰρξ	ἁπαλὴ	καὶ χαύνη· πολύποδες, καὶ σηπίαι,
[7, 3]	γίνεται. Ἀρραγεῖ γὰρ ἑρκίῳ τὸ	ἁπαλὸν	τῆς σαρκὸς ἡ φύσις κατησφαλίσατο.
[7, 6]	τὸ τῆς ψυχῆς ἀπηνὲς καὶ	ἀπάνθρωπον	οὐκ ἀποτίθεσαι αἰδοῖ τῆς ἑνώσεως;
[7, 5]	χαλεπώτατον τῶν ἑρπετῶν, πρὸς γάμον	ἀπαντᾷ	τῆς θαλασσίας μυραίνης, καὶ συριγμῷ
[7, 2]	γαλεώδη καὶ οἱ κυνίσκοι, καὶ	ἁπαξαπλῶς	τὰ σελάχη λεγόμενα. Καὶ τῶν
[7, 6]	ἧττόν ἐστι φοβερὰ, ταχεῖαν καὶ	ἀπαραίτητον	τὴν φθορὰν ἐπιφέροντα. Οὕτω σε
[7, 2]	Καὶ ἑκάστῳ γένει ἡ διαδοχὴ	ἀπαράλλακτος	καὶ ἀνεπίμικτος πρὸς ἑτέραν φύσιν.
[7, 1]	ἴσον ἐστὶ καὶ κύματα πελάγους	ἀπαριθμεῖσθαι,	ἢ ταῖς κοτύλαις πειρᾶσθαι τὸ
[7, 2]	τῶν γενῶν τὰς διαφορὰς ἡμῖν	ἀπαριθμήσασθαι	δύνανται; Καίτοι φασὶν αὐτοὺς ἐν
[7, 2]	κατὰ γένος. Ἑκάστου γένους τὰς	ἀπαρχὰς	νῦν, οἱονεὶ σπέρματά τινα τῆς
[7, 1]	ζωὴν εὐθὺς ἐνεργὸν καὶ κινουμένην	ἀπέδειξεν	ἡ μεγάλη καὶ ἄφατος τοῦ
[7, 1]	ἐμπίδες καὶ κώνωπες ἐξ αὐτῶν	ἀπεζέννυντο	δηλονότι. Τὰ γὰρ ἔτι καὶ
[7, 1]	ἐκ τῶν οἰκείων βλαστημάτων κόσμον·	ἀπέλαβε	δὲ ὁ οὐρανὸς τῶν ἄστρων
[7, 1]	καὶ ταύτην διακοσμηθῆναι τὴν λῆξιν.	Ἀπέλαβε	μὲν γὰρ ἡ γῆ τὸν
[7, 1]	τῆς κατὰ τὴν κτίσιν συντελείας	ἀπέμεινε.	Βάτραχοι γὰρ καὶ ἐμπίδες καὶ
[7, 1]	σελάχη λεγόμενα; οὐ τὰ ὠοτόκα,	ἅπερ	ἐστὶ πάντα σχεδὸν τῶν ἰχθύων
[7, 3]	ζηλοῦντα, τῆς βλάβης τῶν πλησίον	ἀπέχεσθαι.	Τοιοῦτός ἐστιν ὁ πρὸς τὸν
[7, 3]	οὖν ποιεῖ; Ὅταν ἴδῃ ἐν	ἀπηνέμοις	χωρίοις μεθ´ ἡδονῆς διαθαλπόμενον, καὶ
[7, 6]	γάμον· σὺ τὸ τῆς ψυχῆς	ἀπηνὲς	καὶ ἀπάνθρωπον οὐκ ἀποτίθεσαι αἰδοῖ
[7, 3]	καὶ ἕρπειν κατεδικάσθη. Ὁ δίκαιος	ἄπλαστος,	ὁποῖος ὁ Ἰακώβ. Διὰ τοῦτο
[7, 3]	ὁ τῇ λαιμάργῳ φιλοπλουτίᾳ τοῖς	ἀπληρώτοις	τῆς πλεονεξίας αὐτοῦ κόλποις ἐναποκρύπτων
[7, 3]	τρόπου· δίωκε δὲ ἀλήθειαν, εἰλικρίνειαν,	ἁπλότητα.	Ὁ ὄφις ποικίλος· διὰ τοῦτο
[7, 4]	τὸ ἀντιπέρας ἀντικαθέστηκεν ἤπειρος. Διόπερ	ἄπλους	ἐστὶν, οὔτε ἱστορίας, οὔτε τινὸς
[7, 4]	καὶ ἀποδημητικοὶ τῶν ἰχθύων, ὥσπερ	ἀπὸ	κοινοῦ βουλευτηρίου πρὸς τὴν ὑπερορίαν
[7, 5]	ἡμῖν τοῦ καλοῦ, καὶ ἀλλοτρίωσιν	ἀπὸ	τῶν βλαβερῶν ὑποδεικνὺς ἐγκατέσπαρται. Οὐκ
[7, 6]	τῆς τοῦ κτίσαντος δυνάμεως λαμβάνεις	ἀπόδειξιν;	Οὐ γὰρ μόνοι ξιφίαι, καὶ
[7, 1]	γὰρ ἔτι καὶ νῦν ὁρώμενα	ἀπόδειξίς	ἐστι τῶν παρελθόντων. Οὕτω πᾶν
[7, 4]	ἐναυλίζεται. Ἤδη δέ τινες καὶ	ἀποδημητικοὶ	τῶν ἰχθύων, ὥσπερ ἀπὸ κοινοῦ
[7, 4]	τοῦ γένους τὴν μακρὰν ταύτην	ἀποδημίαν	στελλόμεθα. Οὐκ ἔχουσιν ἴδιον λόγον,
[7, 6]	ἐλπίδι τὰς ἀπ´ αὐτῶν βλάβας	ἀποδιδράσκῃς.	Ἀλλὰ γὰρ ἀναδραμόντες ἐκ τῶν
[7, 1]	τοῖς ὕδασι τὸν οἰκεῖον κόσμον	ἀποδοθῆναι.	Ἦλθε πρόσταγμα, καὶ εὐθὺς καὶ
[7, 6]	ἡμέραν πρὸς τὴν τῶν λειπομένων	ἀπόδοσιν.	Ἀναστάντες δὲ πάντες εὐχαριστήσωμεν ὑπὲρ
[7, 3]	διεξελθόντες, τὴν τελευταίαν τιμωρίαν οὐκ	ἀποδρασόμεθα.	Ἤδη δὲ καὶ ἐν ἀσθενεῖ
[7, 3]	ἑκάστου χρειῶδες τὴν δίαιταν ἑκάστοις	ἀποκληρῶν.	~Ἀλλ´ οὐχ ἡμεῖς τοιοῦτοι. Πόθεν;
[7, 4]	Διὰ τοῦτο ἐφ´ ὅσον μέτριον	ἀπολαύσαντες	αὐτῆς ἐν τῷ θέρει, πάλιν
[7, 3]	Πενία μετὰ αὐταρκείας ἀληθοῦς, πάσης	ἀπολαύσεως	τοῖς σωφρονοῦσι προτιμοτέρα. Οὐκ ἂν
[7, 6]	τῆς μεθημερινῆς εὐφροσύνης καὶ καθεύδοντες	ἀπολαύσοιτε,	ἵνα ἐξῇ ὑμῖν λέγειν, Ἐγὼ
[7, 1]	πειρᾶσθαι τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης	ἀπομετρεῖν.	Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετά. Ἐν
[7, 1]	διιέντων, τὸν τῆς ἀναπνοῆς λόγον	ἀποπληροῖ.	Ἴδιος κλῆρος τῶν ἰχθύων, ἰδία
[7, 3]	ἕτερα· καὶ τὰ ὧδε πληθύνοντα,	ἄπορα	παρ´ ἑτέροις. Οὐδὲν ὄρος ὀξείαις
[7, 3]	διίστησιν, οὐ ποταμὸς τὴν διάβασιν	ἀποτέμνεται,	ἀλλὰ νόμος τίς ἐστι φύσεως
[7, 4]	τισὶν ἢ πατρίσιν ἀρχαίαις, τοῖς	ἀποτεταγμένοις	αὐτοῖς τῆς θαλάσσης μέρεσιν ἐναυλίζεται.
[7, 3]	καὶ αὐτομάτως ἑκάστῳ τὸ χρήσιμον	ἀποτέτακται.	Οὗτος μὲν γὰρ ὁ κόλπος
[7, 6]	ψυχῆς ἀπηνὲς καὶ ἀπάνθρωπον οὐκ	ἀποτίθεσαι	αἰδοῖ τῆς ἑνώσεως; Ἢ τάχα
[7, 3]	προσηρμοσμέναι τὸ ὄστρεον περιπτύσσονται, ἀναγκαίως	ἄπρακτοί	εἰσιν αἱ χηλαὶ τοῦ καρκίνου.
[7, 5]	σοφίας ἐναργὲς ἴχνος ἐνέθηκεν. Οὐδὲν	ἀπρονόητον,	οὐδὲν ἠμελημένον παρὰ Θεοῦ. Πάντα
[7, 3]	Ὥστε τοὺς πολλοὺς τῶν ἰχθύων	ἀπροόπτως	νηχομένους τῷ πολύποδι περιπίπτειν, ὡς
[7, 6]	καταρριζωθεῖσαν ἐν αὐτῷ τῷ πελάγει,	ἆρ´	οὐχὶ καὶ ἐν τῷ μικρῷ
[7, 1]	ἡμῖν μὲν ὁ πνεύμων ἔγκειται,	ἀραιὸν	καὶ πολύπορον σπλάγχνον, ὃ διὰ
[7, 5]	σὺ ὁ τῇ ἀργίᾳ συζῶν;	Ἀργία	δὲ, κακουργίας ἀρχή. Μηδεὶς ἄγνοιαν
[7, 5]	τί ἐρεῖς σὺ ὁ τῇ	ἀργίᾳ	συζῶν; Ἀργία δὲ, κακουργίας ἀρχή.
[7, 1]	τοῦ ὕδατος ἦν, οὐδὲ τοῦτο	ἀργὸν,	οὐδὲ ἄμοιρον τῆς κατὰ τὴν
[7, 3]	ἐν ἀκολάστοις, πρὸς τὴν ἑκάστου	ἀρέσκειαν	τὰς γνώμας μετατιθέμενοι. Οὓς οὐδὲ
[7, 2]	μεγάλαις ἀγέλαις ἰχθύων καὶ τὸν	ἀριθμὸν	ἀπαγγέλλειν. Τίς δὲ τῶν περὶ
[7, 3]	ἐκεῖ ἑρπετὰ, ὧν οὐκ ἔστιν	ἀριθμός·	ζῷα μικρὰ μετὰ μεγάλων. Ἀλλ´
[7, 3]	μιμήσεις τῶν κατεγνωσμένων. Τοῖς οἰκείοις	ἀρκοῦ.	Πενία μετὰ αὐταρκείας ἀληθοῦς, πάσης
[7, 3]	βοτάναις ταῖς ἐντρεφομέναις τῷ ὕδατι	ἀρκοῦνται.	Ἀλληλοφάγοι δὲ τῶν ἰχθύων οἱ
[7, 4]	ἔκγονα. Ἐπειδὰν δὲ τὸ σπουδαζόμενον	ἀρκούντως	ἐκπληρωθῇ, πάλιν πανδημεὶ πάντες ὑποστρέφουσιν
[7, 4]	καὶ φυγόντες τὸ δυσήνεμον τῶν	ἀρκτῴων,	τοῖς ἐπ´ ἔλαττον τινασσομένοις κόλποις
[7, 3]	κατακεκρύφθαι. Τὰ τοιαῦτα ἤθη λύκους	ἅρπαγας	ὀνομάζει ὁ Κύριος, ἐν ἐνδύμασι
[7, 3]	τὴν περιβολὴν τοῦ ὀστράκου γίνεται.	Ἀρραγεῖ	γὰρ ἑρκίῳ τὸ ἁπαλὸν τῆς
[7, 4]	ἢ κώμαις τισὶν ἢ πατρίσιν	ἀρχαίαις,	τοῖς ἀποτεταγμένοις αὐτοῖς τῆς θαλάσσης
[7, 5]	ἀργίᾳ συζῶν; Ἀργία δὲ, κακουργίας	ἀρχή.	Μηδεὶς ἄγνοιαν προφασιζέσθω. Φυσικὸς λόγος
[7, 3]	ἀποδρασόμεθα. Ἤδη δὲ καὶ ἐν	ἀσθενεῖ	ζῴῳ πολὺ τὸ πανοῦργον καὶ
[7, 6]	ἥ τε τοῦ σώματος καταναγκάζει	ἀσθένεια,	καὶ τὸ τῆς ὥρας ὀψέ·
[7, 3]	πλεονεξίας αὐτοῦ κόλποις ἐναποκρύπτων τοὺς	ἀσθενεῖς;	Ἐκεῖνος εἶχε τὰ τοῦ πένητος·
[7, 5]	βιαίαν κίνησιν τῶν ἀνέμων. Οὐδεὶς	ἀστρολόγος,	οὐδεὶς Χαλδαῖος, ταῖς ἐπιτολαῖς τῶν
[7, 1]	ἀπέλαβε δὲ ὁ οὐρανὸς τῶν	ἄστρων	τὰ ἄνθη, καὶ οἱονεὶ διδύμων
[7, 5]	οὐδεὶς Χαλδαῖος, ταῖς ἐπιτολαῖς τῶν	ἄστρων	τὰς τῶν ἀέρων ταραχὰς τεκμαιρόμενος,
[7, 6]	οὐδὲ αἰγιαλοὺς διατρίβει, ἀλλὰ τὸ	Ἀτλαντικὸν	λεγόμενον πέλαγος ἐνοικεῖ. Τοιαῦτά ἐστι
[7, 2]	μετὰ ταῦτα διαδοχῇ ταμιεύεται, ὅταν	αὐξάνεσθαι	αὐτὰ καὶ πληθύνεσθαι δέῃ. Ἄλλου
[7, 1]	τὸ μετέχειν τῆς θρεπτικῆς καὶ	αὐξητικῆς	δυνάμεως, ἀλλ´ οὐχὶ καὶ ζῷα,
[7, 2]	ταῦτα διαδοχῇ ταμιεύεται, ὅταν αὐξάνεσθαι	αὐτὰ	καὶ πληθύνεσθαι δέῃ. Ἄλλου γένους
[7, 3]	Τοῖς οἰκείοις ἀρκοῦ. Πενία μετὰ	αὐταρκείας	ἀληθοῦς, πάσης ἀπολαύσεως τοῖς σωφρονοῦσι
[7, 1]	λεπτότατα τῶν ἰχθύων. Τῇ γὰρ	αὐτῇ	δυνάμει, καὶ τῷ ἴσῳ προστάγματι,
[7, 4]	τὸ ὕδωρ, διότι ἐπ´ ὀλίγον	αὐτῇ	προσδιατρίβων ὁ ἥλιος, οὐκ ἐξάγει
[7, 3]	Κατοικίζει Κύριος μονοτρόπους ἐν οἴκῳ.	Αὕτη	ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ
[7, 3]	δυνάμεως διὰ τῆς ἐπινοίας περιεχόμενος.	Αὕτη	ἡ κακία τῶν μήτε λόγου
[7, 4]	ἐκ πυθμένος οἱ ἄνεμοι ῥᾳδίως	αὐτὴν	ἀναστρέφουσιν, ὡς καὶ τὴν βυθίαν
[7, 5]	συριγμῷ τὴν παρουσίαν σημήνασα ἐκκαλεῖται	αὐτὴν	ἐκ τῶν βυθῶν πρὸς γαμικὴν
[7, 6]	ἐν τῷ μικρῷ τούτῳ τὴν	αὐτὴν	τῆς τοῦ κτίσαντος δυνάμεως λαμβάνεις
[7, 3]	χρείας μεθαρμοζόμενοι, μὴ ἐπὶ τῆς	αὐτῆς	ἀεὶ προαιρέσεως βεβηκότες, ἀλλ´ ἄλλοι
[7, 4]	τοῦτο ἐφ´ ὅσον μέτριον ἀπολαύσαντες	αὐτῆς	ἐν τῷ θέρει, πάλιν χειμῶνος
[7, 4]	προσδιατρίβων ὁ ἥλιος, οὐκ ἐξάγει	αὐτῆς	ὅλον διὰ τῆς ἀκτῖνος τὸ
[7, 6]	ἐν τῇ θαλάσσῃ· περὶ θαλάσσης	αὐτῆς.	Πῶς εἰς ἅλας τὸ ὕδωρ
[7, 4]	ἱστορίας, οὔτε τινὸς χρείας κατατολμᾶν	αὐτῆς	τοὺς πλωτῆρας ἀναπειθούσης. Ἐκείνην καταλαβόντα
[7, 5]	ψηφῖδά τινα ὑπελθὼν γενναίαν, ἐπ´	αὐτῆς,	ὥσπερ ἐπ´ ἀγκύρας, βεβαίως σαλεύει,
[7, 3]	πλεονεκτικώτερος πλεονέκτου. Ὅρα μὴ τὸ	αὐτό	σε πέρας τῶν ἰχθύων ἐκδέξηται,
[7, 2]	οὐδὲ γὰρ μηρυκίζει τι παρ´	αὐτοῖς,	εἰ μὴ τὸν σκάρον μόνον
[7, 3]	ὅμως σοφή τίς ἐστι παρ´	αὐτοῖς	καὶ εὔτακτος διακόσμησις. Οὐ γὰρ
[7, 3]	ὅροις ἐνδιατρίβει; Οὐδεὶς γεωμέτρης παρ´	αὐτοῖς	κατένειμε τὰς οἰκήσεις· οὐ τείχεσι
[7, 4]	θαλάσσης φέρεται. Ἐκ τούτου προτιμότερος	αὐτοῖς	ὁ Πόντος τῶν λοιπῶν ἐστι
[7, 4]	Οἶδε τὰ κήτη τὴν ἀφωρισμένην	αὐτοῖς	παρὰ τῆς φύσεως δίαιταν, τὴν
[7, 4]	ἢ πατρίσιν ἀρχαίαις, τοῖς ἀποτεταγμένοις	αὐτοῖς	τῆς θαλάσσης μέρεσιν ἐναυλίζεται. Ἤδη
[7, 3]	περιγέγραπται· οὐχ ὁροθεσίοις διῄρηται· καὶ	αὐτομάτως	ἑκάστῳ τὸ χρήσιμον ἀποτέτακται. Οὗτος
[7, 3]	φιλοπλουτίᾳ τοῖς ἀπληρώτοις τῆς πλεονεξίας	αὐτοῦ	κόλποις ἐναποκρύπτων τοὺς ἀσθενεῖς; Ἐκεῖνος
[7, 2]	ἡμῖν ἀπαριθμήσασθαι δύνανται; Καίτοι φασὶν	αὐτοὺς	ἐν μεγάλαις ἀγέλαις ἰχθύων καὶ
[7, 3]	ὀστρέου· ἀλλὰ δυσάλωτος ἡ ἄγρα	αὐτῷ	διὰ τὴν περιβολὴν τοῦ ὀστράκου
[7, 5]	σωτηρίας, καὶ οἶδε τὸ αἱρετὸν	αὐτῷ	καὶ τὸ φευκτὸν ὁ ἰχθὺς,
[7, 6]	καὶ ὁ ἀνὴρ τῆς προσηκούσης	αὐτῷ	παραινέσεως. Ἡ ἔχιδνα τὸν ἰὸν
[7, 6]	τὴν ναῦν ὥσπερ καταρριζωθεῖσαν ἐν	αὐτῷ	τῷ πελάγει, ἆρ´ οὐχὶ καὶ
[7, 1]	καὶ ἐμπίδες καὶ κώνωπες ἐξ	αὐτῶν	ἀπεζέννυντο δηλονότι. Τὰ γὰρ ἔτι
[7, 6]	πρὸς Θεὸν ἐλπίδι τὰς ἀπ´	αὐτῶν	βλάβας ἀποδιδράσκῃς. Ἀλλὰ γὰρ ἀναδραμόντες
[7, 2]	προβληθῆναι κελεύει· τὸ δὲ πλῆθος	αὐτῶν	ἐν τῇ μετὰ ταῦτα διαδοχῇ
[7, 1]	λίμναι γόνιμοι τῶν οἰκείων ἕκαστον	αὐτῶν	καὶ κατὰ φύσιν γενῶν. Καὶ
[7, 5]	ἐπινοητικὰ καὶ φυλακτικὰ τῆς ἰδίας	αὐτῶν	σωτηρίας, καὶ οἶδε τὸ αἱρετὸν
[7, 3]	ῥᾴδιον ἐκκλῖναι, οὐδὲ τὴν ἀπ´	αὐτῶν	φυλάξασθαι βλάβην, διὰ τὸ ἐν
[7, 2]	πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα καὶ ἡ	ἄφατος	ἐκείνη παρήγαγε δύναμις. Πολλαὶ τῶν
[7, 1]	κινουμένην ἀπέδειξεν ἡ μεγάλη καὶ	ἄφατος	τοῦ Θεοῦ δύναμις, ὁμοῦ τῷ
[7, 4]	πρὸς ἀγρὸν, ἵνα τοῦ πλησίον	ἀφελώμεθά	τι. Οἶδε τὰ κήτη τὴν
[7, 5]	ἑαυτοῦ ἐπισκοπῆς ὁ Θεὸς οὐκ	ἀφῆκε,	τὰ σὰ οὐκ ἐπισκοπεῖ; Οἱ
[7, 4]	Ἄκουε τῶν ἰχθύων μονονουχὶ φωνὴν	ἀφιέντων	δι´ ὧν ποιοῦσιν, ὅτι εἰς
[7, 5]	τῶν βλαβερῶν ὑποδεικνὺς ἐγκατέσπαρται. Οὐκ	ἀφίσταμαι	τῶν θαλασσίων ὑποδειγμάτων, ἐπειδὴ ταῦτα
[7, 4]	Μὴ καταφρόνει τῶν ἰχθύων, ἐπειδὴ	ἄφωνα	καὶ ἄλογα παντελῶς, ἀλλὰ φοβοῦ
[7, 4]	τι. Οἶδε τὰ κήτη τὴν	ἀφωρισμένην	αὐτοῖς παρὰ τῆς φύσεως δίαιταν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/06/2009