HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (V)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ν = 20 formes différentes pour 27 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Homélie, Chap.

[5, 8]   ὁ ὀπὸς τοῦ βαλσάμου· καὶ νάρθηκές τινες ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου καὶ

[5, 7]   τὰ δὲ ἐρέψιμα, ἄλλα πρὸς ναυπηγίαν ἐπιτήδεια, ἄλλα πρὸς καῦσιν; Ἐν

[5, 2]   ἄλλα μυρία, ὅσα διὰ γῆς νεμόμενα ἐν ταῖς ῥίζαις τὴν διαδοχὴν

[5, 7]   τὰ συμπτώματα. Τοῖς μὲν γὰρ νέοις καὶ εὐθαλέσιν ὁ φλοιὸς περιτέταται·

[5, 7]   θαυμαστὸν, ὅτι καὶ τῆς ἀνθρωπίνης νεότητος καὶ τοῦ γήρως εὕροις ἂν

[5, 1]   ἐνθυμηθέντες ὅτι χόρτου καὶ βοτάνης νεώτερός ἐστι κατὰ τὴν γένεσιν. Ἆρα

[5, 10]   ἔντεχνος ἦν, θᾶττον τοῦ ἡμετέρου νοήματος τὰς μυρίας τῶν φυομένων ἰδιότητας

[5, 2]   τοῦ γένους. Βλαστησάτω ἡ γῆ. Νόησόν μοι ἐκ μικρᾶς φωνῆς, καὶ

[5, 5]   λεγομένη αἶρα, καὶ ὅσα λοιπὰ νόθα σπέρματα τοῖς τροφίμοις ἐγκαταμέμικται, ἅπερ

[5, 1]   τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα, οἷον νόμος τις ἐγένετο φύσεως, καὶ ἐναπέμεινε

[5, 5]   ἡ γῆ, ἵνα φυλάξῃ τοὺς νόμους τοῦ κτίσαντος, πᾶσαν ἰδέαν αὐξήσεως

[5, 5]   γένος ἐστὶ μεταβολὴ, ἀλλ´ οἱονεὶ νόσος τις καὶ ἀρρωστία τοῦ σπέρματος.

[5, 2]   ἢ τῷ χρόνῳ μαρανθεὶς, ἢ νόσῳ διαλυθείς. Ὁ δεῖνα περίβλεπτος ἐπὶ

[5, 3]   συρομένην διὰ τῶν ῥιζῶν τὴν νοτίδα, τῇ ὁλκῇ τοῦ θερμοῦ συνεπάγεσθαι

[5, 8]   Πῶς πάλιν ἀπὸ τῆς αὐτῆς νοτίδος ἐν μὲν τῇ ἀμπέλῳ οἶνος

[5, 3]   γῆν καταπέσῃ τὸ σπέρμα συμμέτρως νοτίδος καὶ θέρμης ἔχουσαν, χαῦνον γενόμενον

[5, 2]   σπερμάτων ἀφώρισται· ὥστε εἶναι τὸν νοῦν τῶν εἰρημένων τοιοῦτον, Βλαστησάτω ἡ

[5, 8]   ἂν ἐφίκοιτο λόγος; Πῶς ἀνθρώπινος νοῦς πάντα μετ´ ἀκριβείας ἐπέλθοι, ὥστε

[5, 5]   γῆς, καὶ καθεύδῃ, καὶ ἐγείρηται νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ ὁ σπόρος

[5, 8]   τισι τοῖς φυτοῖς γενόμενον ἀπογλυκανθῇ· νῦν δὲ πληκτικόν ἐστι τῆς γεύσεως,

[5, 2]   προβληθὲν παρὰ τῆς γῆς, μέχρι νῦν διασώζεται, τῇ ἀκολουθίᾳ τῆς διαδοχῆς

[5, 10]   ἰδιότητας ἐκτελῶν. Ἐκεῖνο ἔτι καὶ νῦν ἐνυπάρχον τῇ γῇ τὸ πρόσταγμα,

[5, 3]   καὶ καθ´ ὁμοιότητα. Ἔτι καὶ νῦν ἡ τάξις τῶν φυομένων μαρτυρεῖ

[5, 8]   φιλοτεχνῆσαι, πῶς τὸ αὐτὸ ὕδωρ νῦν μὲν λεῖόν ἐστι τῇ αἰσθήσει,

[5, 1]   ἔπειτα ξύλον· ὅπερ ἔτι καὶ νῦν ὁρῶμεν γινόμενον. Ἡ γὰρ τότε

[5, 2]   λέξεως ἀκόλουθον ἀποκαταστῆναι δυνήσεται, ἀκαταλλήλως νῦν τῆς συντάξεως ἔχειν δοκούσης, καὶ

[5, 2]   Καὶ τί μετὰ τοῦτο; Μία νὺξ, ἢ πυρετὸς εἷς, ἢ πλευρῖτις,

Homélie, Chap.
[5, 8]	ὁ ὀπὸς τοῦ βαλσάμου· καὶ	νάρθηκές	τινες ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου καὶ
[5, 7]	τὰ δὲ ἐρέψιμα, ἄλλα πρὸς	ναυπηγίαν	ἐπιτήδεια, ἄλλα πρὸς καῦσιν; Ἐν
[5, 2]	ἄλλα μυρία, ὅσα διὰ γῆς	νεμόμενα	ἐν ταῖς ῥίζαις τὴν διαδοχὴν
[5, 7]	τὰ συμπτώματα. Τοῖς μὲν γὰρ	νέοις	καὶ εὐθαλέσιν ὁ φλοιὸς περιτέταται·
[5, 7]	θαυμαστὸν, ὅτι καὶ τῆς ἀνθρωπίνης	νεότητος	καὶ τοῦ γήρως εὕροις ἂν
[5, 1]	ἐνθυμηθέντες ὅτι χόρτου καὶ βοτάνης	νεώτερός	ἐστι κατὰ τὴν γένεσιν. Ἆρα
[5, 10]	ἔντεχνος ἦν, θᾶττον τοῦ ἡμετέρου	νοήματος	τὰς μυρίας τῶν φυομένων ἰδιότητας
[5, 2]	τοῦ γένους. Βλαστησάτω ἡ γῆ.	Νόησόν	μοι ἐκ μικρᾶς φωνῆς, καὶ
[5, 5]	λεγομένη αἶρα, καὶ ὅσα λοιπὰ	νόθα	σπέρματα τοῖς τροφίμοις ἐγκαταμέμικται, ἅπερ
[5, 1]	τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα, οἷον	νόμος	τις ἐγένετο φύσεως, καὶ ἐναπέμεινε
[5, 5]	ἡ γῆ, ἵνα φυλάξῃ τοὺς	νόμους	τοῦ κτίσαντος, πᾶσαν ἰδέαν αὐξήσεως
[5, 5]	γένος ἐστὶ μεταβολὴ, ἀλλ´ οἱονεὶ	νόσος	τις καὶ ἀρρωστία τοῦ σπέρματος.
[5, 2]	ἢ τῷ χρόνῳ μαρανθεὶς, ἢ	νόσῳ	διαλυθείς. Ὁ δεῖνα περίβλεπτος ἐπὶ
[5, 3]	συρομένην διὰ τῶν ῥιζῶν τὴν	νοτίδα,	τῇ ὁλκῇ τοῦ θερμοῦ συνεπάγεσθαι
[5, 8]	Πῶς πάλιν ἀπὸ τῆς αὐτῆς	νοτίδος	ἐν μὲν τῇ ἀμπέλῳ οἶνος
[5, 3]	γῆν καταπέσῃ τὸ σπέρμα συμμέτρως	νοτίδος	καὶ θέρμης ἔχουσαν, χαῦνον γενόμενον
[5, 2]	σπερμάτων ἀφώρισται· ὥστε εἶναι τὸν	νοῦν	τῶν εἰρημένων τοιοῦτον, Βλαστησάτω ἡ
[5, 8]	ἂν ἐφίκοιτο λόγος; Πῶς ἀνθρώπινος	νοῦς	πάντα μετ´ ἀκριβείας ἐπέλθοι, ὥστε
[5, 5]	γῆς, καὶ καθεύδῃ, καὶ ἐγείρηται	νύκτα	καὶ ἡμέραν, καὶ ὁ σπόρος
[5, 8]	τισι τοῖς φυτοῖς γενόμενον ἀπογλυκανθῇ·	νῦν	δὲ πληκτικόν ἐστι τῆς γεύσεως,
[5, 2]	προβληθὲν παρὰ τῆς γῆς, μέχρι	νῦν	διασώζεται, τῇ ἀκολουθίᾳ τῆς διαδοχῆς
[5, 10]	ἰδιότητας ἐκτελῶν. Ἐκεῖνο ἔτι καὶ	νῦν	ἐνυπάρχον τῇ γῇ τὸ πρόσταγμα,
[5, 3]	καὶ καθ´ ὁμοιότητα. Ἔτι καὶ	νῦν	ἡ τάξις τῶν φυομένων μαρτυρεῖ
[5, 8]	φιλοτεχνῆσαι, πῶς τὸ αὐτὸ ὕδωρ	νῦν	μὲν λεῖόν ἐστι τῇ αἰσθήσει,
[5, 1]	ἔπειτα ξύλον· ὅπερ ἔτι καὶ	νῦν	ὁρῶμεν γινόμενον. Ἡ γὰρ τότε
[5, 2]	λέξεως ἀκόλουθον ἀποκαταστῆναι δυνήσεται, ἀκαταλλήλως	νῦν	τῆς συντάξεως ἔχειν δοκούσης, καὶ
[5, 2]	Καὶ τί μετὰ τοῦτο; Μία	νὺξ,	ἢ πυρετὸς εἷς, ἢ πλευρῖτις,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/06/2009