HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (V)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ι = 27 formes différentes pour 42 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Homélie, Chap.

[5, 4]   ᾧ καὶ λόγος πάρεστι, καὶ ἰατρικὴ τέχνη τὸ χρήσιμον ἐκπορίζουσα, καὶ

[5, 4]   καὶ ἡμῖν αὐτοῖς παρὰ τῆς ἰατρικῆς τέχνης εἰς παραμυθίαν τινῶν ἀρρωστημάτων

[5, 9]   καρπῶν. Ἄλλα τὰς ἐκ τῆς ἰατρικῆς ὠφελείας ἡμῖν προεξένει· τοὺς χυλοὺς,

[5, 4]   μὲν γὰρ τοῦ μανδραγόρου ὕπνον ἰατροὶ κατεπάγουσιν· ὀπίῳ δὲ τὰς σφοδρὰς

[5, 5]   τοὺς νόμους τοῦ κτίσαντος, πᾶσαν ἰδέαν αὐξήσεως διεξελθοῦσα, εὐθὺς πρὸς τὸ

[5, 2]   ὑπόμνησιν. Πρῶτον μὲν οὖν ὅταν ἴδῃς βοτάνην χόρτου καὶ ἄνθος, εἰς

[5, 9]   γένεσιν ἤγαγε. Σὺ δὲ ὅταν ἴδῃς τὰ ἥμερα, τὰ ἄγρια, τὰ

[5, 7]   ἀγαθῶν ἔργων ἐπίδειξιν. Ἐὰν γὰρ ἴδῃς τὸν ἐν βίῳ ἐθνικῷ, ἢ

[5, 5]   ἀλλ´ ἐξ οἰκείας ἀρχῆς ὑπέστη, ἴδιον ἔχοντα γένος. Ἅπερ τὴν εἰκόνα

[5, 4]   εὔγνωστοι· ἕκαστον δὲ τῶν γενομένων ἴδιόν τινα λόγον ἐν τῇ κτίσει

[5, 8]   τὰς χρόας, τῶν χυμῶν τὴν ἰδιότητα, τὸ ἀφ´ ἑκάστου χρήσιμον; Πῶς

[5, 10]   νοήματος τὰς μυρίας τῶν φυομένων ἰδιότητας ἐκτελῶν. Ἐκεῖνο ἔτι καὶ νῦν

[5, 8]   ἐπέλθοι, ὥστε καὶ κατιδεῖν τὰς ἰδιότητας, καὶ τὰς πρὸς ἕκαστον διαφορὰς

[5, 4]   Ἑλλέβορος δὲ ὀρτύγων ἐστὶ τροφὴ, ἰδιότητι κράσεως τὴν βλάβην ἀποφευγόντων. Ἔστι

[5, 6]   παρῆλθε, μετὰ τῆς οἰκείας ἕκαστον ἰδιότητος, ἐναργεστάταις μὲν διαφοραῖς ἀπὸ τῶν

[5, 7]   καὶ ἡ ἐξεύρεσις τῆς ἑκάστου ἰδιότητος, καὶ ἡ θεωρία τῆς πρὸς

[5, 7]   ἄρρενας καὶ θηλείας διστῶσι. Καὶ ἴδοις ἄν ποτε τὴν παρ´ αὐτῶν

[5, 9]   κατὰ τὰς χρόας διαφοραὶ, πόσαι; Ἴδοις ἂν ἐν λειμῶνι τὸ αὐτὸ

[5, 5]   ἁμαρτίας δι´ ἣν κατεκρίθημεν, ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου ἡμῶν ἐσθίειν τὸν

[5, 9]   ἐρήμους πληθυνόμενον. Διὸ καὶ ὁ Ἱερεμίας διαίως τὰ πονηρότερα καὶ ἐπαμφοτερίζοντα

[5, 10]   Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσωμεν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ

[5, 2]   τὸ ἐν ὀλίγῳ περιχαρὲς καὶ ἱλαρὸν τῆς ἀνθρωπίνης εὐημερίας, καιριωτάτης παρὰ

[5, 6]   ἀνθρώπου· ἐλαία δὲ καρπὸν παρεχομένη ἱλαρύνειν δυνάμενον πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ. Πόσα

[5, 6]   πλησίον ἀντέχεσθαι, καὶ ἐπαναπαύεσθαι αὐτοῖς, ἵν´ ἀεὶ πρὸς τὸ ἄνω τὴν

[5, 5]   τῷ ὑγιαίνοντι σώματι τῆς Ἐκκλησίας, ἵν´ ἐκ τοῦ ἀφανοῦς τὰς παρ´

[5, 2]   τῆς κτίσεως ἐνιδρυνθῆναι τὸ θαῦμα, ἵν´ ὅπου περ ἂν εὑρεθῇς, καὶ

[5, 7]   πλεῖον σεαυτοῦ τὸ σπουδαῖον ἐπίτεινον, ἵνα γένῃ παραπλήσιος τῇ καρποφόρῳ συκῇ,

[5, 8]   κατέσχισται τῆς ἀμπέλου τὸ φῦλλον, ἵνα καὶ πρὸς τὰς ἐκ τοῦ

[5, 1]   ἡλίου ἡ περὶ γῆν διακόσμησις· ἵνα καὶ τοῦ προσκυνεῖν τὸν ἥλιον,

[5, 6]   καὶ προσκαλεῖται ἡμᾶς εἰς πολυκαρπίαν, ἵνα μὴ ἀχρηστίαν καταγνωσθέντες τῷ πυρὶ

[5, 5]   καὶ τότε εἰς σπέρμα τελειωθῆναι, ἵνα τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα διδασκάλιον

[5, 6]   τοῦ ἄνθους ἡ ἄκανθα παρεζεύχθη, ἵνα τῷ τερπνῷ τῆς ἀπολαύσεως ἐγγύθεν

[5, 5]   τῆς βλαστήσεως ἀρξαμένη ἡ γῆ, ἵνα φυλάξῃ τοὺς νόμους τοῦ κτίσαντος,

[5, 10]   καὶ πλήρεις ἔργων ἀγαθῶν ἐπειγώμεθα, ἵνα φυτευθέντες ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου,

[5, 3]   διαζώννυται ἡ καλάμη τοῦ σίτου, ἵνα ὥσπερ σύνδεσμοί τινες ῥᾳδίως τὸ

[5, 1]   μάλιστα μὲν ὁ βουσὶ καὶ ἵπποις τὸν χιλὸν προαποθέμενος, σοὶ τὸν

[5, 3]   ἐπὶ τὸ ἄνω δὲ προκύπτειν ἰσαρίθμων ταῖς ῥίζαις τῶν καλάμων προβαλλομένων·

[5, 4]   γὰρ πρόβατα μὲν καὶ αἶγες ἴσασιν ἀποφεύγειν τὰ κακοῦντα αὐτῶν τὴν

[5, 6]   ἢ σπέρματι κεχρημένα, ἢ τὰ ἰσοδυναμοῦντα τοῖς σπέρμασιν ἔχοντα. Αἴγειροι γὰρ,

[5, 4]   παραχθὲν ἄναιμον εἶναι, οὗ τῆς ἰσχύος πρὸς τοσαῦτα ἡμῶν ἐπιδεῖται ὁ

[5, 6]   σπέρμασιν ἔχοντα. Αἴγειροι γὰρ, καὶ ἰτέαι, καὶ πτελέαι, καὶ λεῦκαι, καὶ

[5, 7]   καὶ ἡμέρων συκῶν τὴν ἀτονίαν ἰῶνται, ῥέοντα ἤδη καὶ σκεδαννύμενον τὸν

Homélie, Chap.
[5, 4]	ᾧ καὶ λόγος πάρεστι, καὶ	ἰατρικὴ	τέχνη τὸ χρήσιμον ἐκπορίζουσα, καὶ
[5, 4]	καὶ ἡμῖν αὐτοῖς παρὰ τῆς	ἰατρικῆς	τέχνης εἰς παραμυθίαν τινῶν ἀρρωστημάτων
[5, 9]	καρπῶν. Ἄλλα τὰς ἐκ τῆς	ἰατρικῆς	ὠφελείας ἡμῖν προεξένει· τοὺς χυλοὺς,
[5, 4]	μὲν γὰρ τοῦ μανδραγόρου ὕπνον	ἰατροὶ	κατεπάγουσιν· ὀπίῳ δὲ τὰς σφοδρὰς
[5, 5]	τοὺς νόμους τοῦ κτίσαντος, πᾶσαν	ἰδέαν	αὐξήσεως διεξελθοῦσα, εὐθὺς πρὸς τὸ
[5, 2]	ὑπόμνησιν. Πρῶτον μὲν οὖν ὅταν	ἴδῃς	βοτάνην χόρτου καὶ ἄνθος, εἰς
[5, 9]	γένεσιν ἤγαγε. Σὺ δὲ ὅταν	ἴδῃς	τὰ ἥμερα, τὰ ἄγρια, τὰ
[5, 7]	ἀγαθῶν ἔργων ἐπίδειξιν. Ἐὰν γὰρ	ἴδῃς	τὸν ἐν βίῳ ἐθνικῷ, ἢ
[5, 5]	ἀλλ´ ἐξ οἰκείας ἀρχῆς ὑπέστη,	ἴδιον	ἔχοντα γένος. Ἅπερ τὴν εἰκόνα
[5, 4]	εὔγνωστοι· ἕκαστον δὲ τῶν γενομένων	ἴδιόν	τινα λόγον ἐν τῇ κτίσει
[5, 8]	τὰς χρόας, τῶν χυμῶν τὴν	ἰδιότητα,	τὸ ἀφ´ ἑκάστου χρήσιμον; Πῶς
[5, 10]	νοήματος τὰς μυρίας τῶν φυομένων	ἰδιότητας	ἐκτελῶν. Ἐκεῖνο ἔτι καὶ νῦν
[5, 8]	ἐπέλθοι, ὥστε καὶ κατιδεῖν τὰς	ἰδιότητας,	καὶ τὰς πρὸς ἕκαστον διαφορὰς
[5, 4]	Ἑλλέβορος δὲ ὀρτύγων ἐστὶ τροφὴ,	ἰδιότητι	κράσεως τὴν βλάβην ἀποφευγόντων. Ἔστι
[5, 6]	παρῆλθε, μετὰ τῆς οἰκείας ἕκαστον	ἰδιότητος,	ἐναργεστάταις μὲν διαφοραῖς ἀπὸ τῶν
[5, 7]	καὶ ἡ ἐξεύρεσις τῆς ἑκάστου	ἰδιότητος,	καὶ ἡ θεωρία τῆς πρὸς
[5, 7]	ἄρρενας καὶ θηλείας διστῶσι. Καὶ	ἴδοις	ἄν ποτε τὴν παρ´ αὐτῶν
[5, 9]	κατὰ τὰς χρόας διαφοραὶ, πόσαι;	Ἴδοις	ἂν ἐν λειμῶνι τὸ αὐτὸ
[5, 5]	ἁμαρτίας δι´ ἣν κατεκρίθημεν, ἐν	ἱδρῶτι	τοῦ προσώπου ἡμῶν ἐσθίειν τὸν
[5, 9]	ἐρήμους πληθυνόμενον. Διὸ καὶ ὁ	Ἱερεμίας	διαίως τὰ πονηρότερα καὶ ἐπαμφοτερίζοντα
[5, 10]	Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσωμεν, ἐν Χριστῷ	Ἰησοῦ	τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ
[5, 2]	τὸ ἐν ὀλίγῳ περιχαρὲς καὶ	ἱλαρὸν	τῆς ἀνθρωπίνης εὐημερίας, καιριωτάτης παρὰ
[5, 6]	ἀνθρώπου· ἐλαία δὲ καρπὸν παρεχομένη	ἱλαρύνειν	δυνάμενον πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ. Πόσα
[5, 6]	πλησίον ἀντέχεσθαι, καὶ ἐπαναπαύεσθαι αὐτοῖς,	ἵν´	ἀεὶ πρὸς τὸ ἄνω τὴν
[5, 5]	τῷ ὑγιαίνοντι σώματι τῆς Ἐκκλησίας,	ἵν´	ἐκ τοῦ ἀφανοῦς τὰς παρ´
[5, 2]	τῆς κτίσεως ἐνιδρυνθῆναι τὸ θαῦμα,	ἵν´	ὅπου περ ἂν εὑρεθῇς, καὶ
[5, 7]	πλεῖον σεαυτοῦ τὸ σπουδαῖον ἐπίτεινον,	ἵνα	γένῃ παραπλήσιος τῇ καρποφόρῳ συκῇ,
[5, 8]	κατέσχισται τῆς ἀμπέλου τὸ φῦλλον,	ἵνα	καὶ πρὸς τὰς ἐκ τοῦ
[5, 1]	ἡλίου ἡ περὶ γῆν διακόσμησις·	ἵνα	καὶ τοῦ προσκυνεῖν τὸν ἥλιον,
[5, 6]	καὶ προσκαλεῖται ἡμᾶς εἰς πολυκαρπίαν,	ἵνα	μὴ ἀχρηστίαν καταγνωσθέντες τῷ πυρὶ
[5, 5]	καὶ τότε εἰς σπέρμα τελειωθῆναι,	ἵνα	τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα διδασκάλιον
[5, 6]	τοῦ ἄνθους ἡ ἄκανθα παρεζεύχθη,	ἵνα	τῷ τερπνῷ τῆς ἀπολαύσεως ἐγγύθεν
[5, 5]	τῆς βλαστήσεως ἀρξαμένη ἡ γῆ,	ἵνα	φυλάξῃ τοὺς νόμους τοῦ κτίσαντος,
[5, 10]	καὶ πλήρεις ἔργων ἀγαθῶν ἐπειγώμεθα,	ἵνα	φυτευθέντες ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου,
[5, 3]	διαζώννυται ἡ καλάμη τοῦ σίτου,	ἵνα	ὥσπερ σύνδεσμοί τινες ῥᾳδίως τὸ
[5, 1]	μάλιστα μὲν ὁ βουσὶ καὶ	ἵπποις	τὸν χιλὸν προαποθέμενος, σοὶ τὸν
[5, 3]	ἐπὶ τὸ ἄνω δὲ προκύπτειν	ἰσαρίθμων	ταῖς ῥίζαις τῶν καλάμων προβαλλομένων·
[5, 4]	γὰρ πρόβατα μὲν καὶ αἶγες	ἴσασιν	ἀποφεύγειν τὰ κακοῦντα αὐτῶν τὴν
[5, 6]	ἢ σπέρματι κεχρημένα, ἢ τὰ	ἰσοδυναμοῦντα	τοῖς σπέρμασιν ἔχοντα. Αἴγειροι γὰρ,
[5, 4]	παραχθὲν ἄναιμον εἶναι, οὗ τῆς	ἰσχύος	πρὸς τοσαῦτα ἡμῶν ἐπιδεῖται ὁ
[5, 6]	σπέρμασιν ἔχοντα. Αἴγειροι γὰρ, καὶ	ἰτέαι,	καὶ πτελέαι, καὶ λεῦκαι, καὶ
[5, 7]	καὶ ἡμέρων συκῶν τὴν ἀτονίαν	ἰῶνται,	ῥέοντα ἤδη καὶ σκεδαννύμενον τὸν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/06/2009