Homélie, Chap.
[2, 5]	τὰς ἀρχὰς μὴ ζητήσῃς ἑτέρωθεν,	ἀλλὰ	γνώριζε τὸ κυρίως κακὸν ἐκ
[2, 7]	τὰ μέρη ἐξ ὧν συνέστηκεν,	ἀλλὰ	διὰ τὸ ἄλυπόν τινα καὶ
[2, 4]	οὐχὶ οὐσία ζῶσα καὶ ἔμψυχος,	ἀλλὰ	διάθεσις ἐν ψυχῇ ἐναντίως ἔχουσα
[2, 4]	ὁποιανοῦν αἰτίαν τόπον φωτὸς ἐστερημένον,	ἀλλὰ	δύναμιν κακὴν, μᾶλλον δὲ αὐτὸ
[2, 3]	μόνον ἀόρατος ἦν ἡ γῆ,	ἀλλὰ	καὶ ἀκατασκεύαστος. Ἡ γὰρ τοῦ
[2, 7]	οὐ μόνον δεχόμενα τὴν αὐγὴν,	ἀλλὰ	καὶ παρ´ ἑαυτῶν ἀντιπέμποντα κατὰ
[2, 7]	τὸ ἐν ὄψει τερπνὸν ἀποβλέποντος,	ἀλλὰ	καὶ πρὸς τὴν εἰς ὕστερον
[2, 4]	παρ´ ἑτέρου τὸ εἶναι ἔχον,	ἀλλὰ	κακὸν αὐτογέννητον. Σκότος, πολέμιον ψυχῶν,
[2, 8]	Τίνος ἕνεκεν οὐκ εἶπε πρώτην,	ἀλλὰ	μίαν; καίτοιγε ἀκολουθότερον ἦν τὸν
[2, 8]	τοῦ χρόνου οὐχὶ πρώτην ἡμέραν,	ἀλλὰ	μίαν ὠνόμασεν· ἵνα καὶ ἐκ
[2, 5]	σκότος μὴ κατ´ οὐσίαν ὑφεστηκέναι,	ἀλλὰ	πάθος εἶναι περὶ τὸν ἀέρα
[2, 2]	τὸν ἑαυτῶν νοῦν ἀκολουθεῖν ἐκδιδάσκοντες,	ἀλλὰ	πρὸς τὸ οἰκεῖον βούλημα τὴν
[2, 8]	κόσμῳ κατάστασις, οὐχὶ νὺξ ἦν,	ἀλλὰ	σκότος· τὸ μέντοι ἀντιδιασταλὲν πρὸς
[2, 6]	Ἐρῶ σοι οὐκ ἐμαυτοῦ λόγον,	ἀλλὰ	Σύρου ἀνδρὸς σοφίας κοσμικῆς τοσοῦτον
[2, 7]	τυπούμενον, τὸν θεῖον λόγον νοοῦμεν,	ἀλλὰ	τὴν ἐν τῷ θελήματι ῥοπὴν
[2, 5]	ἀρχέγονόν τινα φύσιν πονηρίας φαντάζου·	ἀλλὰ	τῆς ἐν ἑαυτῷ κακίας ἕκαστος
[2, 8]	συμβαίνῃ τὴν ἑτέραν αὐτῶν ὑπερβάλλειν,	ἀλλὰ	τῷ γε ἀφωρισμένῳ χρόνῳ ἐμπεριγράφεσθαι
[2, 8]	οὐκέτι προσηγόρευσεν, ἡμέρα καὶ νὺξ,	ἀλλὰ	τῷ ἐπικρατοῦντι τὴν πᾶσαν προσηγορίαν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/04/2009