Chapitre |
[2] |
ἐνεῖναι
βέλτιόν
τι
κἀν
ἐπινοίᾳ
|
λαβεῖν. |
Ἐκ
Θεοῦ
μὲν
γὰρ
οἱ |
[6] |
πάσης
ἀνάγκης,
καὶ
αὐθαίρετον
ζωὴν
|
λαβοῦσα |
παρὰ
τοῦ
κτίσαντος,
διὰ
τὸ |
[6] |
δὲ
συμβαίνει
αὐτῇ,
ὅταν,
κόρον
|
λαβοῦσα
|
τῆς
μακαρίας
τέρψεως,
καὶ
οἷον |
[1] |
προφήτῃ
φθεγγόμενος
τῷ
εἰπόντι·
Ἔτι
|
λαλοῦντός |
σου,
ἐρεῖ·
Ἰδοὺ
πάρειμι.
Τουτέστιν· |
[8] |
ὁ
κατὰ
μέρος
ἀναπνεόμενος
ἀὴρ
|
λανθάνουσαν |
νόσον
τοῖς
ἐνδιαιτωμένοις
ἐναποτίθεται·
οὕτως |
[4] |
κατατολμήσας,
καὶ
νομίσας
ὥσπερ
τῷ
|
λαῷ |
τοῦ
Θεοῦ,
οὕτω
καὶ
αὐτῷ |
[10] |
συνήθως
ἡ
Γραφὴ
τὸν
ἀέρα
|
λέγει, |
ὡς
τὸ,
Τὰ
πετεινὰ
τοῦ |
[1] |
τινα
πειρασμοῦ
ἐνδειξάμενος
ἐν
τῷ
|
λέγειν· |
Ἕως
πότε,
Κύριε,
ἐπιλήσῃ
μου |
[10] |
Διὰ
τοῦτο
καὶ
κόσμου
ἄρχων
|
λέγεται, |
ἐπειδὴ
περίγειος
αὐτοῦ
ἐστιν
ἡ |
[1] |
τῆς
ὑπομονῆς
καταλιμπάνει,
ὡς
ὅταν
|
λέγῃ· |
Κύριε,
τί
ἐπληθύνθησαν
οἱ
θλίβοντές |
[4] |
προενοικοῦντες
τὴν
Παλαιστίνην.
Ὥστε,
κἂν
|
λέγῃ |
ποτὲ
ὁ
Ἀπόστολος,
Σκεύη
ὀργῆς |
[2] |
θάνατος,
πλὴν
εἰ
μή
τις
|
λέγοι |
τὸν
τοῦ
ἁμαρτωλοῦ·
διότι
τῶν |
[3] |
ὅσα
λυπηρὰ
τοῖς
πολέμοις
ἀκολουθεῖ,
|
λέγομεν |
κρίσει
Θεοῦ
δικαίᾳ
γενέσθαι,
τοῖς |
[2] |
τῷ
κάλλει
πέφυκε.
Πάλιν
κακὸν
|
λέγομεν |
τὸ
ἡμῖν
ἐπίπονον
καὶ
ὀδυνηρὸν |
[10] |
βασιλεία
τῶν
οὐρανῶν·
Ἰωάννου
μὲν
|
λέγοντος· |
Ἤγγικεν
ἡ
βασιλεία
τῶν
οὐρανῶν· |
[3] |
ἰᾶται,
κατὰ
τὴν
Παροιμίαν
τὴν
|
λέγουσαν, |
ὅτι
Σὺ
μὲν
πατάξεις
αὐτὸν |
[1] |
παρέχεται
τοῖς
ἀληθινῶς
ἐκζητοῦσιν
αὐτὸν,
|
λέγων· |
Ἐν
τῷ
ἐπικαλεῖσθαί
με
εἰσήκουσέ
|
[9] |
ἐκβάλλει
τὴν
μέριμναν
τῶν
ψυχῶν,
|
λέγων· |
Μὴ
μεριμνᾶτε
τῇ
ψυχῇ
ὑμῶν, |
[1] |
μὲν
οὐκ
εἶναι
τὸ
παράπαν
|
λέγων, |
ὁ
δὲ
οὐκ
ἀγαθὸν
αὐτὸν |
[1] |
ἐστερημένος
νοῦ
καὶ
φρονήσεως,
ὁ
|
λέγων, |
ὅτι
Οὐκ
ἔστι
Θεός.
Παραπλήσιος |
[1] |
τὴν
ἀφροσύνην
ἀπολειπόμενος,
καὶ
ὁ
|
λέγων |
τῶν
κακῶν
αἴτιον
εἶναι
τὸν
|
[9] |
ἀνθρώπου
περιεσπᾶτο
πρὸς
τὴν
τοῦ
|
λείποντος |
ἀναπλήρωσιν,
ἀμφιέσματα
ἑαυτῷ
καὶ
τῆς |
[6] |
ὁρμὴν,
μάλιστα
πρέπουσαν
λογικῇ
φύσει.
|
Λελυμένη |
γὰρ
πάσης
ἀνάγκης,
καὶ
αὐθαίρετον
|
[1] |
ἐκτραπῆναι
τῆς
δικαίας
ὁδοῦ,
μὴ
|
λήθην |
Θεοῦ
ταῖς
ψυχαῖς
νοσήσαντας.
Πόθεν |
[5] |
ἐκεῖ
Πάντα
καλὰ,
καὶ
καλὰ
|
λίαν. |
Οὐ
τοίνυν
τὸ
κακὸν
τοῖς |
[2] |
περὶ
ἕκαστον
ἡμῶν
συμφέρον
προβλεπομένου·
|
λιμοὶ |
δὲ
καὶ
αὐχμοὶ,
καὶ
ἐπομβρίαι, |
[6] |
τὴν
αὐτεξούσιον
ὁρμὴν,
μάλιστα
πρέπουσαν
|
λογικῇ |
φύσει.
Λελυμένη
γὰρ
πάσης
ἀνάγκης, |
[7] |
ἢ
τὴν
ἄλογον
φύσιν
τῆς
|
λογικῆς |
προτιμᾷ,
καὶ
τὴν
ἀκίνητον
καὶ |
[8] |
μέρος
οἰκονομουμένων
διαφεύγουσιν
ἡμᾶς
οἱ
|
λόγοι, |
ἀλλ´
ἕν
γε
ἐκεῖνο
δόγμα |
[2] |
ἐπί
τινα
ὁμολογουμένην
ἀρχὴν
τὸν
|
λόγον
|
ἀναγαγόντες,
φιλοπονώτερον
διαλαβόντες
τὸ
πρόβλημα, |
[2] |
δελεασθέντες,
τίνα
ἂν
εἴποιμεν
εὐπρεπῆ
|
λόγον, |
τὸ
μὴ
οὐχὶ
αὐτοὶ
ἑαυτοῖς |
[3] |
ἐπὶ
διορθώσει
τῶν
πλημμελημάτων
ὁ
|
λόγος |
αἰνίσσεται.
Ἐκάκωσα
γάρ
σε,
φησὶ, |
[8] |
καὶ
περὶ
τοῦ
ζητήματος
τούτου
|
λόγος, |
ὁ
καὶ
περὶ
τῆς
ἐν |
[5] |
ἐστιν,
ὡς
ὁ
τῶν
ἀσεβῶν
|
λόγος, |
ὁμότιμον
ποιούντων
τῇ
ἀγαθῇ
φύσει |
[2] |
τὰ
ναυάγια,
οἱ
πόλεμοι,
οἱ
|
λοιμοί; |
Καὶ
γὰρ
κακὰ,
φησὶ,
ταῦτα, |
[1] |
εἰς
τὸν
ἑαυτοῦ
νοῦν,
ἀφειδῶς
|
λοιπὸν
|
διὰ
πάσης
ἁμαρτίας
χωρεῖ.
Εἰ |
[10] |
ἐν
τοῖς
οὐρανοῖς,
κηρύσσεται
ἡμῖν
|
λοιπὸν |
ἡ
βασιλεία
τῶν
οὐρανῶν·
Ἰωάννου |
[4] |
καταβάντες
εἰς
ᾅδου;
ἀλλὰ
τοὺς
|
λοιποὺς |
σωφρονεστέρους
τῷ
ὑποδείγματι
πεποιήκασιν.
Οὕτω |
[4] |
ἢ
μοχθηροῖς
εἶναι·
τῶν
δὲ
|
λοιπῶν |
τὰ
μὲν
ὡς
ἀγωνίσματα
εἰς
|
[3] |
ἁλόντων
θεάματα,
καὶ
ἁπλῶς
ὅσα
|
λυπηρὰ |
τοῖς
πολέμοις
ἀκολουθεῖ,
λέγομεν
κρίσει |
[2] |
διαφθείρων·
νόσον
δὲ
ἐπάγει,
οἷς
|
λυσιτελέστερον |
τὸ
πεπεδῆσθαι
τοῖς
μέλεσιν,
ἢ |