HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Dieu n'est pas l'auteur du mal

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  34 formes différentes pour 155 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[2]   λυσιτελέστερον τὸ πεπεδῆσθαι τοῖς μέλεσιν,     ἀκωλύτους ἔχειν τὰς πρὸς τὸ
[8]   ἐξουσίαν, παραμένειν τῷ Θεῷ,     ἀλλοτριωθῆναι τοῦ ἀγαθοῦ. Γαβριὴλ ἄγγελος,
[4]   προαιρέσεως ἤρτηται, ἐφ´ ἡμῖν ὅντος     ἀπέχεσθαι τῆς πονηρίας, μοχθηροῖς
[6]   ὑγιείας διὰ πονηρὰν δίαιταν     δι´ ἡσδηποτοῦν νοσοποιοῦ αἰτίας. Οὐκοῦν
[6]   παρατραπέντα. Ἐξίσταται γὰρ τῆς ὑγιείας     διὰ πονηρὰν δίαιταν δι´
[3]   εἴτε ἐξ ἀέρος, πυρὸς,     ἐξ ὁποιασοῦν αἰτίας ἐπιγινόμεναι, εἰς
[8]   Θεοῦ ἀλλοτρίωσις. Μικρὰ περιστροφὴ ὀφθαλμοῦ     μετὰ ἡλίου ἡμᾶς εἶναι ποιεῖ,
[8]   μετὰ ἡλίου ἡμᾶς εἶναι ποιεῖ,     μετὰ τῆς σκιᾶς τοῦ σώματος
[3]   Σόδομα μετὰ τὰς ἀνοσιουργίας ἐκείνας;     μὴ καταστραφῆναι τὴν Ἱερουσαλὴμ, μηδὲ
[4]   ὅντος ἀπέχεσθαι τῆς πονηρίας,     μοχθηροῖς εἶναι· τῶν δὲ λοιπῶν
[8]   ἐπ´ αὐτῷ κειμένην τὴν ἐξουσίαν,     παραμένειν τῷ Θεῷ, ἀλλοτριωθῆναι
[2]   ἴδῃς πόλιν ἐπικατασεισθεῖσαν τοῖς ἐνοικοῦσιν,     πλοῖον αὔτανδρον κατὰ θαλάσσης διαλυθὲν,
[3]   ἐκ θαλάσσης, εἴτε ἐξ ἀέρος,     πυρὸς, ἐξ ὁποιασοῦν αἰτίας
[3]   τῶν πολέμων τὰς (τιμωρίας ἐπάγοντος.     σὺ ἐβούλου μὴ καταπρησθῆναι τὰ
[7]   κατασκευάσαντα ἡμᾶς ἀναμαρτήτους, οὐδὲν ἕτερον     τὴν ἄλογον φύσιν τῆς λογικῆς
[2]   ὧν πάσχομεν βλαβερόν τί ἐστιν,     τοιοῦτον, ὥστε ἐνεῖναι βέλτιόν τι
[2]   προελθεῖν. Ὥσπερ οὖν τῆς τομῆς     τοῦ καυτῆρος οὐχ ἰατρὸς
[4]   γὰρ ἐπὶ τὸν κατασκευάσαντα δικαιότερον     αἰτία μετενεχθήσεται) ἀλλ´ ὅταν ἀκούσῃς
[1]   προέλαβε τὸ τέλος τῆς ἐπικλήσεως     ἀκοὴ τοῦ Θεοῦ. Πάλιν ἱκετηρίας
[2]   πάθος, ἀναγκαία γίνεται τοῦ ἀχρειωθέντος     ἀλλοτρίωσις, ὡς μὴ διὰ συνεχείας
[5]   μὲν τὸ ὄντως κακὸν, ὅτι     ἁμαρτία, ἧς τὸ τέλος ἀπώλεια·
[4]   ~Τὸ μὲν οὖν κυρίως κακὸν     ἁμαρτία, ὅπερ μάλιστά ἐστι τῆς
[2]   ἐν ᾅδου κολάσεων ἀρχὴ τυγχάνει     ἀπαλλαγὴ τῶν ἐντεῦθεν. Πάλιν δὲ
[10]   λέγεται, ἐπειδὴ περίγειος αὐτοῦ ἐστιν     ἀρχή. Καὶ οὕτως φησὶν
[10]   τοῖς οὐρανοῖς, κηρύσσεται ἡμῖν λοιπὸν     βασιλεία τῶν οὐρανῶν· Ἰωάννου μὲν
[10]   οὐρανῶν· Ἰωάννου μὲν λέγοντος· Ἤγγικεν     βασιλεία τῶν οὐρανῶν· τοῦ Κυρίου
[10]   εἰδέναι χρὴ, ὅτι οὐρανὸν συνήθως     Γραφὴ τὸν ἀέρα λέγει, ὡς
[6]   προσεδρεία τοῦ Θεοῦ, καὶ     διὰ τῆς ἀγάπης συνάφεια· ἧς
[4]   ἐν μιᾷ καιροῦ ῥοπῇ ἀφανισμὸς,     διὰ τοῦ ἕλκους πληγή· τὰ
[2]   ἐξ ἀρχῆς περὶ ἕκαστον ἔπηξεν     δικαία τοῦ Θεοῦ κρίσις, πόῤῥωθεν
[10]   Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν,     δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς
[8]   ἀκόρεστον· τὸν δὲ ἀπόβλητον ἔδειξεν     ἐκ Θεοῦ ἀναχώρησις. Τοῦτό ἐστι
[6]   μὴν ἔστι τὸ κακὸν, καὶ     ἐνέργεια δείκνυσι πολὺ κατὰ τοῦ
[9]   μόνον τῆς ἐντολῆς, ἀλλὰ καὶ     ἐπίγνωσις τῆς γυμνότητος. Ἔφαγον γὰρ,
[9]   οὗ τῷ διαβόλῳ ἔμελλε προχωρήσειν     καθ´ ἡμῶν ἐπιχείρησις; Εἰ γὰρ
[5]   αἰσχρὸν ἀπὸ τοῦ καλοῦ, οὔτε     κακία ἀπὸ τῆς ἀρετῆς. Ἀνάγνωθι
[3]   γὰρ ἐνταῦθα μετὰ τὴν ποίησιν     κτίσις ταχθεῖσα διδάσκει ἡμᾶς, ὅτι
[5]   τοῖς καλοῖς συνεκτίσθη. Ἀλλ´ οὐδὲ     νοητὴ κτίσις, γενομένη παρὰ τοῦ
[6]   τοῦ σώματος; Οὔτε γὰρ ἀγέννητος     νόσος, οὔτε μὴν δημιούργημα τοῦ
[2]   οὐχ ἰατρὸς αἴτιος, ἀλλ´     νόσος· οὕτω καὶ οἱ τῶν
[10]   τὸν εἰπόντα· Οὐκ ἔστιν ἡμῖν     πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα,
[4]   τῶν ἡμαρτημένων, ὡς τῷ Δαβὶδ     περὶ τὸν οἶκον αἰσχύνη, παρανόμου
[10]   τοῦ ἐχθροῦ. Ἐπεὶ οὖν ἐξεβλήθη     πονηρὰ αὐτοῦ τυραννὶς, καὶ ἐκαθάρθη
[5]   ἐστιν ὑφεστὼς, ὥσπερ τι ζῶον,     πονηρία· οὔτε οὐσίαν αὐτῆς ἐνυπόστατον
[8]   τῆς οἰκείας τάξεως παντελῶς. Κἀκεῖνον     προαίρεσις (διεφύλαξεν ἐν τοῖς ἄνω,
[8]   νόσον τοῖς ἐνδιαιτωμένοις ἐναποτίθεται· οὕτως     πρὸς τὰ φαῦλα συνήθεια μεγάλα
[8]   βλαβερὸν διαφεύγῃ. Διὰ τοῦτο ἀδιάλλακτος     πρὸς τὸν ὄφιν ἔχθρα. Εἰ
[6]   ἦν αὐτῇ τὸ προηγούμενον ἀγαθόν;     προσεδρεία τοῦ Θεοῦ, καὶ
[8]   δὲ πρὸς τὴν σκιὰν ἀναγκαία     σκότωσις. Οὕτω πονηρὸς διάβολος,
[10]   ἦν διάβολος; καὶ τίς     τάξις; καὶ τί τὸ ἀξίωμα;
[8]   ἀναχώρησις. Τοῦτό ἐστι τὸ κακὸν,     τοῦ Θεοῦ ἀλλοτρίωσις. Μικρὰ περιστροφὴ
[5]   ὀφθαλμὸς, οὐκ ἂν ἕσχεν     τυφλότης παρείσδυσιν. Οὕτω καὶ τὸ
[4]   ἀνδρείας προβάλλεται, ὡς τῷ Ἰὼβ     τῶν παίδων στέρησις, τοῦ
[10]   τῷ ἀγαθῷ· οὕτω γὰρ σημαίνει     φωνὴ τῶν Ἑβραίων, ὡς ἐν
[6]   οὐχὶ δὲ ἁμαρτίαν· ἐκακώθη δὲ     ψυχὴ, παρατραπεῖσα τοῦ κατὰ φύσιν.
[10]   ἔμεινεν ἐν τῇ τάξει, ἐν     ἐξ ἀρχῆς ἐτάχθη παρὰ τοῦ
[10]   τῶν οὐρανῶν· Ἰωάννου μὲν λέγοντος·  Ἤγγικεν   βασιλεία τῶν οὐρανῶν· τοῦ
[5]   ὅλως δὲ μήτε Θεὸν αἴτιον  ἡγοῦ   τῆς ὑπάρξεως τοῦ κακοῦ, μήτε
[9]   ἵνα ἐν τῇ ἀποχῇ τοῦ  ἡδέος,   τὸ τῆς ἐγκρατείας καλὸν ἐπιδειξάμενοι,
[3]   τὴν τῶν ποιοτήτων ἐναντίωσιν. Ὅπερ  ἤδη   τινὲς παθόντες εἰς πολυθεΐαν ἐτράπησαν.
[2]   μηδὲν δεινὸν ἔχειν, οὗτοι δι´  ἡδονῆς   (εἰς τὴν ἁμαρτίαν δελεασθέντες, τίνα
[6]   σαρκὶ διὰ τὰς αἰσχρὰς τῶν  ἡδονῶν   ἀπολαύσεις ἀναμιχθῇ. ~Ἦν ποτε
[8]   Ὅθεν ὀρθῶς ἔχει τὸ, Φθείρουσιν  ἤθη   χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί. Ὡς γὰρ
[8]   Μικρὰ περιστροφὴ ὀφθαλμοῦ μετὰ  ἡλίου   ἡμᾶς εἶναι ποιεῖ, μετὰ
[1]   τὴν ἀσχημοσύνην κατεργάζονται; Οὐκ ἐπειδὴ  ἤλλαξαν   τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ
[10]   πατῆται ὑπὸ τῶν εἰς Χριστὸν  ἠλπικότων.   Ἔδωκε γὰρ δύναμιν τοῖς ἑαυτοῦ
[7]   ἀβουλίας, γενόμενος. Διὰ τοῦτο καὶ  ἥμαρτε   μὲν διὰ μοχθηρὰν προαίρεσιν, ἀπέθανε
[4]   τὰ δὲ ὡς θεραπεία τῶν  ἡμαρτημένων,   ὡς τῷ Δαβὶδ περὶ
[9]   τὴν ἐν τῷ παραδείσῳ ζωὴν  ἡμᾶς   ἀνακαλούμενος, ἐκβάλλει τὴν μέριμναν τῶν
[7]   ποιητὴν ὡς μὴ φυσικῶς κατασκευάσαντα  ἡμᾶς   ἀναμαρτήτους, οὐδὲν ἕτερον τὴν
[2]   Θεὸν ἔχει τὸν αἴτιον, ἀλλ´  ἡμᾶς   αὐτούς. Ἀρχὴ γὰρ καὶ ῥίζα
[9]   ἀπάτης τὸ δέλεαρ, πῶς ἂν  ἡμᾶς   διὰ τῆς παρακοῆς εἰς τὸν
[8]   περιστροφὴ ὀφθαλμοῦ μετὰ ἡλίου  ἡμᾶς   εἶναι ποιεῖ, μετὰ τῆς
[10]   μὲν ἡμῶν ἀπωλείᾳ, παραδειγματίζων δὲ  ἡμᾶς   ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις. Φύσις δὲ
[10]   ὥστε διὰ τῆς ὑπακοῆς ἀναπαλαῖσαι  ἡμᾶς,   καὶ καταστεφανωθῆναι τοῦ ἀντιδίκου. Εἴθε
[1]   δι´ ὅλου τοῦ ψαλμοῦ διδάξας  ἡμᾶς   μὴ ἐκκακεῖν ἐν ταῖς θλίψεσιν,
[8]   τῶν κατὰ μέρος οἰκονομουμένων διαφεύγουσιν  ἡμᾶς   οἱ λόγοι, ἀλλ´ ἕν γε
[2]   μικρά τε καὶ μείζω περὶ  ἡμᾶς   οἰκονομοῦντος, οὔτε πάθοιμεν ἄν τι,
[3]   ποίησιν κτίσις ταχθεῖσα διδάσκει  ἡμᾶς,   ὅτι ἐπὶ τῆς βελτιώσεως τέτακται,
[8]   Πόθεν οὖν αὐτῷ πρὸς  ἡμᾶς   πόλεμος; Ὅτι, δοχεῖον ὢν πάσης
[1]   εἰδέναι, ὅτι οἰκονομίᾳ τινὶ παραδίδωσιν  ἡμᾶς   ταῖς θλίψεσι, κατὰ τὴν ἀναλογίαν
[10]   οὐδέ τινος ἀνθισταμένου καὶ παρατρέποντος  ἡμᾶς   τῆς μακαρίας ζωῆς, ἀλλ´, (ἄλυπον
[1]   τῷ Θεῷ καὶ δεήσεις, ἐκδιδάσκει  ἡμᾶς   τίνα τρόπον προσῆκε τοὺς ἐν
[8]   τοσούτου μίσους ἄξιον, πόσον ἐχθραίνειν  ἡμᾶς   τῷ ἐνεργήσαντι προσῆκεν; ~Ἀλλὰ καὶ
[10]   καὶ θεομάχος· καὶ μισεῖ μὲν  ἡμᾶς   ὡς κτήματα τοῦ Δεσπότου, μισεῖ
[7]   οὐχὶ Θεὸς ἔκτισε θάνατον, ἀλλ´  ἡμεῖς   ἑαυτοῖς ἐκ πονηρᾶς γνώμης ἐπεσπασάμεθα.
[2]   τὸ μὲν ὡς πρὸς τὴν  ἡμετέραν   αἴσθησιν, τὸ δὲ ὡς πρὸς
[4]   κακοῦ προσηγορίας ἄξιον, (ἐκ τῆς  ἡμετέρας   προαιρέσεως ἤρτηται, ἐφ´ ἡμῖν ὅντος
[10]   τῇ πονηρίᾳ εἰς γυμνάσιον τῶν  ἡμετέρων   ψυχῶν σοφῶς καὶ προνοητικῶς
[8]   οὖν φαμεν; Ὅτι αὐτὸς  ἡμῖν   ἀρκέσει καὶ περὶ τοῦ ζητήματος
[8]   ἡμῖν κατεσκευάσθη, ἀλλ´ ἐκ ζηλοτυπίας  ἡμῖν   εἰς ἔχθραν ἀντικατέστη. Ὁρῶν γὰρ
[1]   τοῦ καθ´ ἑαυτὸν ὑποδείγματος διδασκαλίαν  ἡμῖν   ἐναργεστάτην τῆς ὑπομονῆς καταλιμπάνει, ὡς
[2]   πέφυκε. Πάλιν κακὸν λέγομεν τὸ  ἡμῖν   ἐπίπονον καὶ ὀδυνηρὸν πρὸς τὴν
[7]   ἡμῖν ἤρτηται. Τὸ δὲ ἐφ´  ἡμῖν   ἐστι τὸ αὐτεξούσιον. τοίνυν
[10]   Ἀπόστολον, τὸν εἰπόντα· Οὐκ ἔστιν  ἡμῖν   πάλη πρὸς αἷμα καὶ
[7]   γίνεται Προαίρεσις δὲ τῶν ἐφ´  ἡμῖν   ἤρτηται. Τὸ δὲ ἐφ´ ἡμῖν
[2]   ῥίζα τῆς ἁμαρτίας τὸ ἐφ´  ἡμῖν   καὶ τὸ αὐτεξούσιον. Οἷς γὰρ
[8]   καὶ πονηρόν. Οὐκ ἐχθρὸς τοίνυν  ἡμῖν   κατεσκευάσθη, ἀλλ´ ἐκ ζηλοτυπίας ἡμῖν
[10]   τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, κηρύσσεται  ἡμῖν   λοιπὸν βασιλεία τῶν οὐρανῶν·
[10]   οὐκ ἐπετράπη. ~Ἀγωνιστὴς τοίνυν ἕστηκεν  ἡμῖν   διάβολος διὰ τὸ ἐξ
[8]   Ἐπειδὴ οὖν γέγονεν ἐχθρὸς, ἐφύλαξεν  ἡμῖν   Θεὸς τὴν πρὸς αὐτὸν
[1]   γὰρ, τὰ οἰκεῖα πάθη διηγούμενος  ἡμῖν   προφήτης, καὶ ὅπως ἤνεγκε
[4]   τῆς ἡμετέρας προαιρέσεως ἤρτηται, ἐφ´  ἡμῖν   ὅντος ἀπέχεσθαι τῆς πονηρίας,
[10]   ἀγῶνος ἐν τοῖς ἄνω ὑπολειπομένου  ἡμῖν,   οὐδέ τινος ἀνθισταμένου καὶ παρατρέποντος
[1]   ἐνεργοῦντος ἐν αὐτῷ Πνεύματος ὑποδειχθέντες  ἡμῖν.   Ποτὲ μὲν γὰρ, τὰ οἰκεῖα
[10]   τὸ ἐξ ἐπηρείας πάλαι γενόμενον  ἡμῖν   πτῶμα, τοῦ Κυρίου οἰκονομήσαντος ἡμῖν
[7]   προειρημένας αἰτίας, ἵνα μὴ ἀθάνατον  ἡμῖν   τὴν ἀῤῥωστίαν διατηρήσῃ. Ὥσπερ ἂν
[10]   ἡμῖν πτῶμα, τοῦ Κυρίου οἰκονομήσαντος  ἡμῖν   τὴν πρὸς αὐτὸν πάλην, ὥστε
[8]   φθόνου τὴν νόσον, καὶ ἐβάσκηνεν  ἡμῖν   τῆς τιμῆς. Οὐ γὰρ ἤνεγκεν
[7]   ἔσχομεν, φησὶν, ὥστε μηδὲ βουλομένοις  ἡμῖν   ὑπάρχειν τὸ ἁμαρτάνειν; Ὅτι καὶ
[2]   καὶ οἰκείων ἀποβολάς· ὧν ἕκαστον  ἡμῖν   ὑπὸ τοῦ φρονίμου καὶ ἀγαθοῦ
[3]   δικαιοσύνῃ. Ὅσον γὰρ ἔξω  ἡμῶν   ἄνθρωπος διαφθείρεται, τοσοῦτον ἔσω
[10]   καὶ κατήγορος γίνεται· χαίρων μὲν  ἡμῶν   ἀπωλείᾳ, παραδειγματίζων δὲ ἡμᾶς ἐπὶ
[8]   γε ἐκεῖνο δόγμα ταῖς ψυχαῖς  ἡμῶν   ἐνυπαρχέτω, τὸ, μηδὲν κακὸν παρὰ
[9]   διαβόλῳ ἔμελλε προχωρήσειν καθ´  ἡμῶν   ἐπιχείρησις; Εἰ γὰρ μὴ εἶχε
[2]   μὲν οὖν φύσει κακὸν ἐξ  ἡμῶν   ἤρτηται, ἀδικία, ἀσέλγεια, ἀφροσύνη, δειλία,
[10]   αὐτὸς καὶ συνεργὸς τῆς ἁμαρτίας  ἡμῶν   καὶ κατήγορος γίνεται· χαίρων μὲν
[10]   εἰς Ἱερουσαλὴμ εἰσόδῳ τοῦ Κυρίου  ἡμῶν,   καὶ κραζόντων· Εἰρήνη ἐν οὐρανοῖς,
[8]   μετὰ τῆς σκιᾶς τοῦ σώματος  ἡμῶν.   Κἀκεῖ μὲν ἀναβλέψαντι ἕτοιμον τὸ
[3]   χειρῶν, αἷς παρέδωκαν τὸν Κύριον  ἡμῶν   οἱ ἐχθροὶ τῆς ζωῆς ἑαυτῶν
[2]   δεῖ προειλημμένον ἐν ταῖς διανοίαις  ἡμῶν,   ὅτι, ποίημα ὄντες τοῦ ἀγαθοῦ
[4]   ὅτι πρός τι χρήσιμον ἕκαστος  ἡμῶν   πεποίηται. Καὶ ὥσπερ ἐν τῇ
[2]   κρίσις, πόῤῥωθεν τὸ περὶ ἕκαστον  ἡμῶν   συμφέρον προβλεπομένου· λιμοὶ δὲ καὶ
[8]   τῆς τιμῆς. Οὐ γὰρ ἤνεγκεν  ἡμῶν   τὴν ἄλυπον ζωὴν τὴν ἐν
[10]   τῆς μακαρίας ζωῆς, ἀλλ´, (ἄλυπον  ἡμῶν   τὴν διαδοχὴν ἐχόντων πρὸς τὸ
[9]   ἔδει εἶναι ἐντολὴν τὴν δοκιμάζουσαν  ἡμῶν   τὸ ὑπήκοον. Διὰ τοῦτο ἦν
[10]   πρὸς τὸ ἑξῆς, καὶ ἀπολαυόντων  ἡμῶν   τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς εἰς
[10]   ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ  ἡμῶν,   δόξα καὶ τὸ
[9]   αὐτῷ τὰ ἐνδύματα, ἐπειδὴ ἆθλα  ἦν   ἀρετῆς ἀποκείμενα τῷ ἀνθρώπῳ, εἰς
[6]   τοῦ κατὰ φύσιν. Τί δὲ  ἦν   αὐτῇ τὸ προηγούμενον ἀγαθόν;
[4]   ὑπὸ τῆς ἄγαν κακίας ἀνίατος  ἦν.   Ἐσκλήρυνε δὲ αὐτὸν, τῇ μακροθυμίᾳ
[9]   οὔτε ἐκ τέχνης· ἀλλ´ ἕτερα  ἦν   ηὐτρεπισμένα, ἐπιδειξαμένῳ τὴν ἀρετὴν, τὰ
[3]   δὲ ταῦτα πῶς ἄλλως δίκαιον  ἦν,   καὶ οὐχὶ διὰ τῶν Ῥωμαϊκῶν
[10]   φαρμάκων κατασκευὴν ἀποχρώμενος. Τίς οὖν  ἦν   διάβολος; καὶ τίς
[7]   αἰσχρὰς τῶν ἡδονῶν ἀπολαύσεις ἀναμιχθῇ.  ~Ἦν   ποτε Ἀδὰμ ἄνω, οὐ
[9]   προσῆκεν; ~Ἀλλὰ καὶ διὰ τί  ἦν   τὸ ξύλον, φησὶν, ἐν τῷ
[7]   τιμιωτέραν ἔθετο. (Ἔξω μὲν εὐθὺς  ἦν   τοῦ παραδείσου, ἔξω δὲ τῆς
[5]   ὀφθαλμῶν ἐπεγένετο. Ὥστε, εἰ μὴ  ἦν   φθαρτῆς φύσεως ὀφθαλμὸς, οὐκ
[9]   ἡμῶν τὸ ὑπήκοον. Διὰ τοῦτο  ἦν   φυτὸν ὡραίων καρπῶν εὔφορον, ἵνα
[9]   ἐγένοντο πρόξενοι· μάλιστα φευκτὸν  ἦν   ὡς βλαβερὸν τῷ ἀνθρώπῳ. Διὸ
[8]   ἄνθρωπον, καὶ τὴν ἐπιθυμίαν αὐτοῦ,  ἣν   ἔσχε πρὸς τὸ ὁμοιωθῆναι τῷ
[3]   Οὐκ ἔστι κακία ἐν πόλει,  ἣν   Κύριος οὐκ ἐποίησε. Καὶ ἐν
[3]   Οὐκ ἔστι κακία ἐν πόλει,  ἣν   Κύριος οὐκ ἐποίησε· νόει τῆς
[10]   τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου ζωῆς·  ἣν   παρελθόντες ἀκωλύτως, εἴσω γενοίμεθα τῆς
[1]   τὸ τάχος αὐτοῦ τῆς ἀντιλήψεως,  ἣν   παρέχεται τοῖς ἀληθινῶς ἐκζητοῦσιν αὐτὸν,
[7]   Καὶ Θεῷ τοίνυν οὐ τὸ  ἠναγκασμένον   φίλον, ἀλλὰ τὸ ἐξ ἀρετῆς
[1]   ἡμῖν προφήτης, καὶ ὅπως  ἤνεγκε   τὰ συμπίπτοντα γενναίως, διὰ τοῦ
[8]   ἡμῖν τῆς τιμῆς. Οὐ γὰρ  ἤνεγκεν   ἡμῶν τὴν ἄλυπον ζωὴν τὴν
[2]   οὖν φύσει κακὸν ἐξ ἡμῶν  ἤρτηται,   ἀδικία, ἀσέλγεια, ἀφροσύνη, δειλία, φθόνοι,
[4]   ἄξιον, (ἐκ τῆς ἡμετέρας προαιρέσεως  ἤρτηται,   ἐφ´ ἡμῖν ὅντος ἀπέχεσθαι
[7]   Προαίρεσις δὲ τῶν ἐφ´ ἡμῖν  ἤρτηται.   Τὸ δὲ ἐφ´ ἡμῖν ἐστι
[6]   διὰ τῆς ἀγάπης συνάφεια·  ἧς   ἐκπεσοῦσα, τοῖς ποικίλοις καὶ πολυτρόποις
[5]   ὄντως κακὸν, ὅτι ἁμαρτία,  ἧς   τὸ τέλος ἀπώλεια· τί δὲ
[6]   διὰ πονηρὰν δίαιταν δι´  ἡσδηποτοῦν   νοσοποιοῦ αἰτίας. Οὐκοῦν σῶμα μὲν
[9]   ἐκ τέχνης· ἀλλ´ ἕτερα ἦν  ηὐτρεπισμένα,   ἐπιδειξαμένῳ τὴν ἀρετὴν, τὰ ἐκ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/04/2009