Chapitre |
[9] |
τῆς
ἐν
αὐτῷ
τῷ
Χριστῷ·
|
ᾧ |
ἡ
δόξα
καὶ
τὸ
κράτος |
[8] |
Τί
οὖν
ἀναμένεις
καιρὸν,
ἐν
|
ᾧ |
πολλάκις
οὐδὲ
τῶν
λογισμῶν
τῶν |
[5] |
ζωήν.
~Ἀλλὰ
πένητα
λέγεις
σαυτόν·
|
κἀγὼ |
συντίθεμαι.
Πένης
γάρ
ἐστιν
ὁ |
[7] |
αὐτῷ;
καὶ
πάλιν,
ὅτι·
Ἀφίω
|
ἐγὼ |
αὐτὸν
τῷ
ἀνθρώπῳ
τῷ
μετ´ |
[4] |
ἀνδρὸς
ἀπειροκάλου
καὶ
ὀψιπλούτου,
καὶ
|
ἴδω |
αὐτὴν
παντοίοις
γεγανωμένην
ἄνθεσιν,
οἶδα |
[8] |
γενήσῃ
φιλάνθρωπος·
ὅταν
νεκρόν
σε
|
ἴδω, |
τότε
σε
εἴπω
φιλάδελφον.
Πολλή |
[1] |
ἀναθεῖναι
τῷ
μόνῳ
ἀληθινῷ
καὶ
|
ἀγαθῷ |
διδασκάλῳ,
τοῦτο
ἦν
ὃ
ἐπῃνεῖτο. |
[6] |
ὑφ´
ἡμῶν
κατεσκεύασται.
Πῶς
σοι
|
δυνηθῶ |
ὑπ´
ὄψιν
ἀγαγεῖν
τὰ
φρικτά; |
[4] |
τὴν
αὐτὴν
χρείαν
πληροῦσιν.
Ὅταν
|
παρέλθω |
εἰς
οἰκίαν
ἀνδρὸς
ἀπειροκάλου
καὶ |
[5] |
ἀνυπόστατον
λαβόντες
τὴν
αὔξησιν,
τῷ
|
βιαίῳ |
τῆς
φορᾶς
τὸ
ἐνιστάμενον
παρασύρουσιν· |
[9] |
οὐδὲ
περιστελοῦσιν
οἱ
οἰκέται
τῷ
|
τελευταίῳ |
κόσμῳ,
ἀλλ´
ἀφοσιώσονται
τὴν
ταφὴν, |
[7] |
καλλωπιστὴς
μίαν
ἡμέραν
ἠδυνήθη
τῷ
|
βίῳ |
προσθεῖναι;
τίνος
ἐφείσατο
θάνατος
διὰ |
[6] |
ἀκαρπίαν
καὶ
μὴ
ὕλην
τῷ
|
αἰωνίῳ |
πυρί.
Οὐ
νήψεις
ποτὲ
ἀπὸ |
[7] |
τὴν
δὲ
καρδίαν
πληροφορεῖτε.
Μὴ
|
αἰτιῶ |
τὸν
ἀναίτιον·
ἴδιον
ἔχει
δεσπότην, |
[7] |
κακίαν
αὐτῷ;
καὶ
πάλιν,
ὅτι·
|
Ἀφίω |
ἐγὼ
αὐτὸν
τῷ
ἀνθρώπῳ
τῷ |
[1] |
ἐστι
τῷ
παρὰ
τῷ
Λουκᾷ
|
νομικῷ. |
Ὁ
μὲν
γὰρ
πειραστὴς
ἦν, |
[2] |
σκευαγωγοῦντα,
τὰ
δὲ
αὐτοὺς
περιφέροντα,
|
χαλκῷ
|
καὶ
ἀργύρῳ
κεκαλυμμένα.
Ἵπποι
παμπληθεῖς, |
[9] |
ἔχε
αὐτὸν
μετὰ
σεαυτοῦ.
Πείσθητι
|
καλῷ |
συμβούλῳ,
τῷ
ἀγαπήσαντί
σε
Χριστῷ, |
[1] |
τῷ
μόνῳ
ἀληθινῷ
καὶ
ἀγαθῷ
|
διδασκάλῳ, |
τοῦτο
ἦν
ὃ
ἐπῃνεῖτο.
Καὶ |
[6] |
δικαστήριον;
Τί
ἀπολογήσῃ,
ἐπειδάν
σε
|
κύκλῳ |
περιστάντες
οἱ
ἠδικημένοι
καταβοῶσί
σου |
[2] |
παράδοξον
ἴσως
φανεῖταί
σοι
ὃ
|
μέλλω |
λέγειν·
παντὸς
δέ
ἐστιν
ἀληθέστερον. |
[2] |
ἀλλά
τις
ἐπινενόηται
μεθοδεία
τῷ
|
διαβόλῳ, |
μυρίας
τοῖς
πλουσίοις
δαπάνης
ἀφορμὰς |
[9] |
αὐτὸν
μετὰ
σεαυτοῦ.
Πείσθητι
καλῷ
|
συμβούλῳ, |
τῷ
ἀγαπήσαντί
σε
Χριστῷ,
τῷ
|
[8] |
αἰτίαν
τῆς
φειδωλίας
προβάλλονται;
Οὐ
|
πωλῶ |
τὰ
ὑπάρχοντα,
οὐδὲ
δίδωμι
τοῖς |
[3] |
καὶ
τὸ
δυνατὸν
συναρμόσαι
τῷ
|
νόμῳ. |
Σοῦ
δὲ
ὥσπερ
ἐπὶ
τρυτάνης |
[9] |
περιστελοῦσιν
οἱ
οἰκέται
τῷ
τελευταίῳ
|
κόσμῳ, |
ἀλλ´
ἀφοσιώσονται
τὴν
ταφὴν,
τοῖς |
[5] |
κτησάμενοι,
πλειόνων
ἐπιθυμοῦσι,
τῷ
ἀεὶ
|
προστιθεμένῳ |
τὴν
νόσον
τρέφοντες,
καὶ
περιτρέπεται |
[1] |
ἡ
θύρα
σου
ἠνέῳκτο
παντὶ
|
ξένῳ, |
εἰ
ἐγένου
πατὴρ
ὀρφανῶν,
εἰ |
[6] |
βάρος
ἀρκέσει
πρὸς
φυλακὴν
τῇ
|
δυστήνῳ |
σαρκί;
Ὑπὲρ
τίνος
μοχθεῖς;
ὑπὲρ |
[1] |
προσηγορίαν
ταύτην
ἀναθεῖναι
τῷ
μόνῳ
|
ἀληθινῷ |
καὶ
ἀγαθῷ
διδασκάλῳ,
τοῦτο
ἦν |
[3] |
πρὸ
τῶν
τειχῶν
καταλύσειεν
πανδοχεῖα,
|
ὄκνῳ |
μικρᾶς
κινήσεως
τόν
τε
προϋπάρξαντα
|
[1] |
τὴν
προσηγορίαν
ταύτην
ἀναθεῖναι
τῷ
|
μόνῳ |
ἀληθινῷ
καὶ
ἀγαθῷ
διδασκάλῳ,
τοῦτο |
[9] |
ἀπολαύσω
τῶν
ἡδονῶν·
ἀποθανὼν
δὲ,
|
πράξω |
τὰ
διατεταγμένα.
Ἐρεῖ
καὶ
σοὶ |
[9] |
περιόντας
κοσμεῖσθαι
τῇ
πολυτελεῖ
καὶ
|
ἐνδόξῳ |
περιβολῇ,
ἢ
συγκατασήπειν
τῷ
νεκρῷ |
[8] |
νεκρόν
σε
ἴδω,
τότε
σε
|
εἴπω |
φιλάδελφον.
Πολλή
σοι
χάρις
τῆς |
[7] |
ὅτι·
Ἀφίω
ἐγὼ
αὐτὸν
τῷ
|
ἀνθρώπῳ |
τῷ
μετ´
ἐμέ.
Καὶ
τίς |
[5] |
τὸν
πλούσιον
καταλάβωσιν,
εὐθὺς
τῷ
|
πλουσιωτέρῳ |
παρισωθῆναι
φιλονεικοῦσιν·
κἂν
ἐπ´
ἐκεῖνον |
[8] |
οὐδαμοῦ·
καὶ
ὁ
ἐφεδρεύων
τῷ
|
κλήρῳ |
ἕτοιμος,
πάντα
πρὸς
τὸ
ἑαυτοῦ |
[9] |
ἐνδόξῳ
περιβολῇ,
ἢ
συγκατασήπειν
τῷ
|
νεκρῷ |
τὰ
πολυτίμητα
τῆς
ἐσθῆτος;
Τί |
[2] |
δὲ
αὐτοὺς
περιφέροντα,
χαλκῷ
καὶ
|
ἀργύρῳ |
κεκαλυμμένα.
Ἵπποι
παμπληθεῖς,
καὶ
οὗτοι |
[7] |
δός
μοι
τέκνα,
ἵνα
μὴ
|
φθάσω |
εἰς
τὴν
βασιλείαν
τῶν
οὐρανῶν; |
[6] |
λυπείτω
ἡ
ἐντολή.
Πῶς
σε
|
δυσωπήσω; |
τί
φθέγξομαι;
Βασιλείας
οὐκ
ἐπιθυμεῖς; |
[9] |
ἐμπαθῶς
πρὸς
τὰ
χρήματα
διακείμενοι.
|
Ὅσῳ |
φιλόπλουτος
εἶ,
τοσούτῳ
μᾶλλον
μηδὲν |
[9] |
πονηρὰ
ἡ
βουλή·
ζῶν
μὲν,
|
ἀπολαύσω
|
τῶν
ἡδονῶν·
ἀποθανὼν
δὲ,
πράξω |
[7] |
τοῦτο·
Δός
μοι
τέκνα,
ἵνα
|
παρακούσω |
τῶν
ἐντολῶν
σου;
δός
μοι |
[1] |
ἀγάπης
ἀπολειπόμενον.
Εἰ
γὰρ
ὅπερ
|
διεβεβαιώσω |
ἀληθὲς
ἦν,
ὅτι
ἐφύλαξας
ἐκ |
[9] |
μετὰ
σεαυτοῦ.
Πείσθητι
καλῷ
συμβούλῳ,
|
τῷ |
ἀγαπήσαντί
σε
Χριστῷ,
τῷ
δι´ |
[4] |
παίδων
φιλοτεχνούμενα,
ὁ
δὲ
ἐν
|
τῷ |
ᾅδῃ
κεῖται,
ἐπὶ
τῇ
σπουδῇ |
[5] |
νεόπλουτοι,
πολλὰ
κτησάμενοι,
πλειόνων
ἐπιθυμοῦσι,
|
τῷ |
ἀεὶ
προστιθεμένῳ
τὴν
νόσον
τρέφοντες, |
[6] |
Εἴθε
ἀκαρπίαν
καὶ
μὴ
ὕλην
|
τῷ |
αἰωνίῳ
πυρί.
Οὐ
νήψεις
ποτὲ |
[4] |
ποικιλτάς.
Οὐδένα
χρόνον
ἀναπνεῖν
δίδωσι
|
τῷ |
ἀνδρὶ
ἐκ
τῶν
συνεχῶν
αὐτῆς |
[7] |
πάλιν,
ὅτι·
Ἀφίω
ἐγὼ
αὐτὸν
|
τῷ |
ἀνθρώπῳ
τῷ
μετ´
ἐμέ.
Καὶ |
[5] |
προσθήκαις
ἀνυπόστατον
λαβόντες
τὴν
αὔξησιν,
|
τῷ |
βιαίῳ
τῆς
φορᾶς
τὸ
ἐνιστάμενον |
[7] |
Τίς
καλλωπιστὴς
μίαν
ἡμέραν
ἠδυνήθη
|
τῷ |
βίῳ
προσθεῖναι;
τίνος
ἐφείσατο
θάνατος
|
[9] |
συμβούλῳ,
τῷ
ἀγαπήσαντί
σε
Χριστῷ,
|
τῷ
|
δι´
ἡμᾶς
πτωχεύσαντι,
ἵνα
ἡμεῖς |
[2] |
περισπούδαστος,
ἀλλά
τις
ἐπινενόηται
μεθοδεία
|
τῷ |
διαβόλῳ,
μυρίας
τοῖς
πλουσίοις
δαπάνης
|
[9] |
ἡμεῖς
τῇ
ἐκείνου
πτωχείᾳ
πλουτήσωμεν·
|
τῷ
|
δόντι
ἑαυτὸν
λύτρον
ὑπὲρ
ἡμῶν. |
[1] |
πρόσεστιν,
ἔδει
σε
λυπηθῆναι
δυσφοροῦντα
|
τῷ |
ἐπιτάγματι·
εἰ
δὲ
οὕτως
διὰ |
[9] |
τὴν
ζωὴν
ἐπερίσσευσε,
ταῦτα
προσφέρεις
|
τῷ |
εὐεργέτῃ.
Εἰ
οὐ
τολμᾷς
ἐκ |
[9] |
ζῇν,
καὶ
ἀπολαύειν
τῶν
ἐμαυτοῦ.
|
Τῷ |
θανάτῳ
χάρις,
οὐ
σοί.
Εἰ |
[2] |
θάλποντες,
οἱ
δὲ
ἀναψύχοντες
ἐν
|
τῷ |
θέρει.
Ἔδαφος
ταῖς
ψηφῖσι
διηνθισμένον, |
[8] |
βοηθῶν
οὐδαμοῦ·
καὶ
ὁ
ἐφεδρεύων
|
τῷ |
κλήρῳ
ἕτοιμος,
πάντα
πρὸς
τὸ |
[4] |
προφάσεις
ἀναλωμάτων
ἐπινοῶν.
~Τί
ἀποκριθήσῃ
|
τῷ |
κριτῇ
ὁ
τοὺς
τοίχους
ἀμφιεννὺς, |
[1] |
ὁ
αὐτός
ἐστι
τῷ
παρὰ
|
τῷ |
Λουκᾷ
νομικῷ.
Ὁ
μὲν
γὰρ |
[7] |
Ἀφίω
ἐγὼ
αὐτὸν
τῷ
ἀνθρώπῳ
|
τῷ |
μετ´
ἐμέ.
Καὶ
τίς
οἶδεν |
[8] |
χάρις
τῆς
φιλοτιμίας,
ὅτι
ἐν
|
τῷ
|
μνήματι
κείμενος,
καὶ
εἰς
γῆν |
[1] |
ὄχλον,
τὴν
προσηγορίαν
ταύτην
ἀναθεῖναι
|
τῷ |
μόνῳ
ἀληθινῷ
καὶ
ἀγαθῷ
διδασκάλῳ, |
[9] |
καὶ
ἐνδόξῳ
περιβολῇ,
ἢ
συγκατασήπειν
|
τῷ |
νεκρῷ
τὰ
πολυτίμητα
τῆς
ἐσθῆτος; |
[3] |
νομοθετήσας
καὶ
τὸ
δυνατὸν
συναρμόσαι
|
τῷ |
νόμῳ.
Σοῦ
δὲ
ὥσπερ
ἐπὶ |
[1] |
τὰ
διδάγματα,
ἀλλ´
ἀπελθεῖν
ἀθυμοῦντα,
|
τῷ |
πάθει
τῆς
φιλοπλουτίας
ἐσκοτωμένον.
Τοῦτο |
[7] |
Εἶδον
ἀῤῥωστίαν
δεινὴν,
πλοῦτον
φυλασσόμενον
|
τῷ |
παρ´
αὐτοῦ
εἰς
κακίαν
αὐτῷ; |
[1] |
ὅτι
οὐχ
ὁ
αὐτός
ἐστι
|
τῷ |
παρὰ
τῷ
Λουκᾷ
νομικῷ.
Ὁ |
[5] |
τοῦτον
τὸν
πλούσιον
καταλάβωσιν,
εὐθὺς
|
τῷ |
πλουσιωτέρῳ
παρισωθῆναι
φιλονεικοῦσιν·
κἂν
ἐπ´ |
[2] |
χρείαν.
Ἀλλ´
εἰς
τροφὴν
καταχρήσῃ
|
τῷ |
πλούτῳ;
Εἷς
ἄρτος
ἱκανὸς
ἀποπληρῶσαι |
[2] |
μακαρίαν
ζωήν.
~Ἀλλὰ
τί
χρήσῃ
|
τῷ |
πλούτῳ;
Ἐσθῆτι
πολυτιμήτῳ
περιβαλεῖς
σεαυτόν; |
[1] |
παραμυθίας
ποιούμενος.
Ὅσον
οὖν
πλεονάζεις
|
τῷ |
πλούτῳ,
τοσοῦτον
ἐλλείπεις
τῇ
ἀγάπῃ. |
[6] |
σε.
Ὥσπερ
γὰρ
ἡ
σκιὰ
|
τῷ |
σώματι,
οὕτω
ταῖς
ψυχαῖς
αἱ |
[9] |
σε
οὐδὲ
περιστελοῦσιν
οἱ
οἰκέται
|
τῷ |
τελευταίῳ
κόσμῳ,
ἀλλ´
ἀφοσιώσονται
τὴν |
[9] |
αἰωνίου
ζωῆς
τῆς
ἐν
αὐτῷ
|
τῷ |
Χριστῷ·
ᾧ
ἡ
δόξα
καὶ |
[9] |
καὶ
ἀπολαύειν
τῶν
ἐμαυτοῦ.
Τῷ
|
θανάτῳ |
χάρις,
οὐ
σοί.
Εἰ
γὰρ |
[1] |
πατὴρ
ὀρφανῶν,
εἰ
παντὶ
συνέπασχες
|
ἀδυνάτῳ, |
ὑπὲρ
ποίων
ἂν
ἐλυπήθης
χρημάτων; |
[9] |
γὰρ
μὴ
λάβῃ
ὁ
δεῖνα,
|
λαβέτω, |
φησὶν,
ὁ
Κύριος.
Καὶ
τοῦτο |
[2] |
ἑστίας
μένοντι
λαμπρὸν
καὶ
περίβλεπτον
|
κατασκευαζέτω
|
τὸν
βίον·
ὥστε
μοι
θαυμάζειν |
[2] |
καὶ
ὁ
ταῖς
χρείαις
ὑπηρετούμενος
|
ὑπερβαινέτω |
τῶν
ἀναγκαίων
τὸν
ὅρον·
οὗτος |
[2] |
τί
χρήσῃ
τῷ
πλούτῳ;
Ἐσθῆτι
|
πολυτιμήτῳ |
περιβαλεῖς
σεαυτόν;
Οὐκοῦν
δύο
μέν |
[2] |
φαντασίας
ὑπηρετείτω·
ὁ
μὲν
ὁδοιποροῦντι
|
χορηγείτω |
τὴν
πολυτέλειαν,
ὁ
δὲ
ἐφ´ |
[6] |
Ἐκεῖνα
λυπείτω
σε,
καὶ
μὴ
|
λυπείτω |
ἡ
ἐντολή.
Πῶς
σε
δυσωπήσω; |
[6] |
ἐσθίειν
μέλλων
τοὺς
ὑπεναντίους·
Ἐκεῖνα
|
λυπείτω |
σε,
καὶ
μὴ
λυπείτω
ἡ |
[2] |
ἐκεῖνος
πρὸς
τὰς
ἔξωθεν
φαντασίας
|
ὑπηρετείτω· |
ὁ
μὲν
ὁδοιποροῦντι
χορηγείτω
τὴν |
[7] |
καὶ
τοὺς
διαφανεῖς
τῶν
λίθων
|
σκότῳ |
κατακαλύπτων·
τοὺς
δὲ
περιφέρεις,
τῶν |
[1] |
τῆς
ἀγάπης,
καὶ
τοσοῦτον
ἀπέδωκας
|
ἑκάστῳ |
ὅσον
καὶ
σεαυτῷ,
πόθεν
σοι |
[2] |
γὰρ
αὐτῶν
αἱ
διατάξεις,
ἄκουσον.
|
Ἔστω, |
φησὶν,
ὁ
μὲν
ἐν
χρήσει |
[2] |
πρὸς
τὰς
κατ´
οἶκον
πολυτελείας
|
παρέστω, |
ἐκεῖνος
πρὸς
τὰς
ἔξωθεν
φαντασίας |
[9] |
καλῷ
συμβούλῳ,
τῷ
ἀγαπήσαντί
σε
|
Χριστῷ, |
τῷ
δι´
ἡμᾶς
πτωχεύσαντι,
ἵνα |
[9] |
ζωῆς
τῆς
ἐν
αὐτῷ
τῷ
|
Χριστῷ· |
ᾧ
ἡ
δόξα
καὶ
τὸ |
[7] |
τῷ
παρ´
αὐτοῦ
εἰς
κακίαν
|
αὐτῷ; |
καὶ
πάλιν,
ὅτι·
Ἀφίω
ἐγὼ |
[3] |
νεανίσκου,
ἢ
καὶ
τῶν
παραπλησίων
|
αὐτῷ, |
παρόμοιον
εἶναι,
ὥσπερ
ἂν
εἴ |
[1] |
τοῦ
Κυρίου
λυπούμενος,
εἰ
καταφρονητικῶς
|
αὐτῷ |
προσῆγε
τὰς
πεύσεις.
Διόπερ
οἱονεὶ |
[1] |
πρίηται,
τοσούτῳ
χαίρει,
ὡς
λαμπροῦ
|
αὐτῷ |
τοῦ
συναλλάγματος
γενομένου·
σὺ
δὲ |
[9] |
τῆς
αἰωνίου
ζωῆς
τῆς
ἐν
|
αὐτῷ |
τῷ
Χριστῷ·
ᾧ
ἡ
δόξα |
[1] |
ψυχὴν
καὶ
πενθῶν,
καὶ
ποιεῖς
|
σεαυτῷ |
ἄχρηστα
πάντα
ὅσα
σοι
προπεπόνηται. |
[8] |
βίον,
ἀλλ´
αὐτὸς
σὺ
νομοθετεῖς
|
σεαυτῷ. |
Βλέπε
δὲ
εἰς
οἷον
κίνδυνον |
[1] |
τοσοῦτον
ἀπέδωκας
ἑκάστῳ
ὅσον
καὶ
|
σεαυτῷ, |
πόθεν
σοι
ἡ
τῶν
χρημάτων |
[1] |
κατεμαρτύρησάς
τινος
μαρτυρίαν
ψευδῆ,
ἀνόνητον
|
σεαυτῷ |
ποιεῖς
τὴν
περὶ
ταῦτα
σπουδὴν, |
[1] |
ἐντολῆς
μακρὰν
ὑπάρχων,
καὶ
ψευδῶς
|
σεαυτῷ |
προσμαρτυρήσας
αὐτὴν,
ὅτι
ἠγάπησας
τὸν |
[8] |
δὲ
εἰς
οἷον
κίνδυνον
ἐμπίπτεις
|
οὕτω
|
διανοούμενος.
Εἰ
γὰρ
ὁ
μὲν |
[5] |
τῆς
φορᾶς
τὸ
ἐνιστάμενον
παρασύρουσιν·
|
οὕτω |
καὶ
οἱ
ἐπὶ
μέγα
τῆς |
[5] |
ἡ
προσθήκη
τοῦ
οἴνου
γίνεται,
|
οὕτω |
καὶ
οἱ
νεόπλουτοι,
πολλὰ
κτησάμενοι, |
[5] |
πρὶν
ἂν
τῆς
ἄκρας
ἐφίκωνται·
|
οὕτω |
καὶ
οὗτοι
οὐ
παύονται
τῆς |
[6] |
γὰρ
ἡ
σκιὰ
τῷ
σώματι,
|
οὕτω |
ταῖς
ψυχαῖς
αἱ
ἁμαρτίαι
παρέπονται, |
[2] |
Ἀλλ´
εἰς
τροφὴν
καταχρήσῃ
τῷ
|
πλούτῳ; |
Εἷς
ἄρτος
ἱκανὸς
ἀποπληρῶσαι
γαστέρα. |
[2] |
ζωήν.
~Ἀλλὰ
τί
χρήσῃ
τῷ
|
πλούτῳ; |
Ἐσθῆτι
πολυτιμήτῳ
περιβαλεῖς
σεαυτόν;
Οὐκοῦν |
[1] |
ποιούμενος.
Ὅσον
οὖν
πλεονάζεις
τῷ
|
πλούτῳ, |
τοσοῦτον
ἐλλείπεις
τῇ
ἀγάπῃ.
Ἐπεὶ |
[9] |
χρήματα
διακείμενοι.
Ὅσῳ
φιλόπλουτος
εἶ,
|
τοσούτῳ |
μᾶλλον
μηδὲν
ὑπολίπῃ
τῶν
προσόντων |
[1] |
ἐλάττονος
τιμῆς
τὰ
πολυτίμητα
πρίηται,
|
τοσούτῳ |
χαίρει,
ὡς
λαμπροῦ
αὐτῷ
τοῦ |
[9] |
λύτρον
ὑπὲρ
ἡμῶν.
Ἢ
ὡς
|
σοφῷ |
τὸ
συμφέρον
ἡμῖν
συνορῶντι
πεισθῶμεν, |
[3] |
τότε
αὐτὸν
εἰς
τὴν
γῆν
|
ἀπεκρύψω. |
Μανία
δεινὴ,
ἕως
μὲν
ἐν |