Chapitre |
[6] |
τῷ
σώματι,
οὕτω
ταῖς
ψυχαῖς
|
αἱ |
ἁμαρτίαι
παρέπονται,
ἐναργῶς
τὰς
πράξεις |
[7] |
Οὐκ
ἐρυθριᾷς
λιθιδίων
κισσῶν
ὡς
|
αἱ |
γυναῖκες,
ὅταν
κύωσιν;
Καὶ
γὰρ |
[2] |
δαπάνης
ποικίλης.
Οἷαι
γὰρ
αὐτῶν
|
αἱ
|
διατάξεις,
ἄκουσον.
Ἔστω,
φησὶν,
ὁ |
[3] |
ἡ
καρδία·
Διὰ
τοῦτο
λυποῦσιν
|
αἱ |
ἐντολαί·
ἀβίωτον
γὰρ
ἑαυτοῖς
τὸν |
[7] |
φονικὸν
βλέπουσι·
διὰ
τὸν
πλοῦτον
|
αἱ |
ἐρημίαι
τοὺς
φονευτὰς
τρέφουσιν,
ἡ |
[5] |
τὰ
μὴ
προσήκοντα.
Ἐὰν
ἀντείπῃς,
|
αἱ |
πληγαί·
ἐὰν
ὀδύρῃ,
ὕβρεων
γραφαὶ, |
[7] |
τρέφουσιν,
ἡ
θάλασσα
τοὺς
καταποντιστὰς,
|
αἱ |
πόλεις
τοὺς
συκοφάντας.
Τίς
ἐστιν |
[4] |
πολίων
καταιγίδες
καὶ
ζάλαι,
οὕτως
|
αἱ |
πονηραὶ
τῶν
γυναικῶν
διαθέσεις
τὰς |
[4] |
καὶ
τοὺς
πόδας.
Χαίρουσι
γὰρ
|
αἱ |
φιλόχρυσοι
δεδεμέναι
ταῖς
χειροπέδαις,
μόνον |
[5] |
μὴ
προσήκοντα.
Ἐὰν
ἀντείπῃς,
αἱ
|
πληγαί· |
ἐὰν
ὀδύρῃ,
ὕβρεων
γραφαὶ,
ἀγώγιμος |
[4] |
περισσοτέραν
παρέχουσιν
ἀργυραῖ
κλῖναι
καὶ
|
τράπεζαι |
ἀργυραῖ,
ἐλεφάντιναι
στιβάδες
καὶ
ἐλεφάντινοι |
[9] |
τὰ
κατὰ
τὸν
βίον
ἀναγκαῖα
|
χρήσασθαι |
τοῖς
περιοῦσιν.
Τοιαῦτα
ἐροῦσι
καὶ
|
[1] |
ἢ
ἐξ
ἀῤῥωστίας
προσόντα
σοι
|
διορθώσασθαι, |
οὐκ
ἂν
ἠθύμεις
ἀκούων·
ἐπειδὴ |
[9] |
ἐκ
τῶν
λειψάνων
τῆς
τραπέζης
|
δεξιώσασθαι |
τοὺς
ἐνδόξους,
πῶς
οὖν
τολμᾷς |
[2] |
περιττὰ
καὶ
ἄχρηστα
ὡς
ἀναγκαῖα
|
σπουδάζεσθαι, |
μηδὲν
δὲ
αὐτοῖς
ἐξαρκεῖν
πρὸς |
[5] |
τὴν
ψυχὴν
αὐτοῖς
ταῖς
μερίμναις
|
ἐκτήκεσθαι, |
πρὸς
τὸ
ὑπερβάλλον
τὴν
ἅμιλλαν |
[7] |
Κυρίου
τὴν
εὐπαιδίαν,
ὅτε
ἠξίους
|
γενέσθαι |
τέκνων
πατὴρ,
ἆρα
προσέθηκας
τοῦτο· |
[5] |
τὴν
ἅμιλλαν
ποιουμένοις.
Δέον
γὰρ
|
εὐφραίνεσθαι |
καὶ
χάριν
ἔχειν,
τοσούτων
ὄντας |
[9] |
δὲ
οὐ
βέλτιον
τοὺς
περιόντας
|
κοσμεῖσθαι |
τῇ
πολυτελεῖ
καὶ
ἐνδόξῳ
περιβολῇ, |
[9] |
τὸν
Θεὸν
ἐκ
τῶν
λειψάνων
|
ἐξιλεοῦσθαι; |
Ἴδετε
τὸ
τέλος
τῆς
φιλοχρηματίας, |
[2] |
τρόπον,
πέφυκε
παραμένειν·
συνεχόμενος
δὲ,
|
ἀλλοτριοῦσθαι. |
Ἐὰν
φυλάσσῃς,
οὐκ
ἔχεις·
ἐὰν |
[5] |
Ἀγαπήσεις,
καὶ
ἄλλο
τι
προσδοὺς,
|
ἀπηλλάχθαι |
πραγμάτων.
~Ἐβουλόμην
σε
μικρὸν
ἀναπνεῦσαι |
[3] |
μήπου
τινὲς
ἡμᾶς
ἀδόκητοι
καταλάβωσι
|
χρεῖαι. |
Ἄδηλον
μὲν
οὖν,
εἰ
ἥξεις
|
[2] |
πᾶσαν
αὐτοῖς
πολυτέλειαν
ἐξαρκῶν·
ἐπίτροποι,
|
ταμίαι, |
γεωργοὶ,
παντοδαπῆς
ἔμπειροι
τέχνης,
τῆς |
[7] |
βλέπουσι·
διὰ
τὸν
πλοῦτον
αἱ
|
ἐρημίαι |
τοὺς
φονευτὰς
τρέφουσιν,
ἡ
θάλασσα |
[2] |
αὐτὸν
εἰς
ἀφορμὰς
δαπάνης
ποικίλης.
|
Οἷαι |
γὰρ
αὐτῶν
αἱ
διατάξεις,
ἄκουσον. |
[6] |
σώματι,
οὕτω
ταῖς
ψυχαῖς
αἱ
|
ἁμαρτίαι |
παρέπονται,
ἐναργῶς
τὰς
πράξεις
ἐξεικονίζουσαι. |
[1] |
ταύτην
ἀναθεῖναι
τῷ
μόνῳ
ἀληθινῷ
|
καὶ |
ἀγαθῷ
διδασκάλῳ,
τοῦτο
ἦν
ὃ |
[5] |
οἱ
συνάπτοντες
οἰκίαν
πρὸς
οἰκίαν,
|
καὶ |
ἀγρὸν
πρὸς
ἀγρὸν
ἐγγίζοντες,
ἵνα |
[5] |
βοήθειαν,
τὰς
καθ´
ἑτέρων
βλάβας
|
καὶ |
ἀδικίας
συνεκπονοῦσιν.
Ποῖος
γὰρ
γείτων, |
[5] |
εἴκοσι
γένηται,
ἄλλα
τοσαῦτα
ἐπιζητεῖς,
|
καὶ |
ἀεί
σοι
τὸ
προστιθέμενον,
οὐχὶ
|
[5] |
τοῦ
ζῇν
κίνδυνον
καθιστῶντες.
Ἀγαπήσεις,
|
καὶ |
ἄλλο
τι
προσδοὺς,
ἀπηλλάχθαι
πραγμάτων. |
[4] |
γίνεται
κόσμος,
ὁ
δὲ
περιαυχένιος·
|
καὶ |
ἄλλος
ἐν
ζώναις,
καὶ
ἄλλος |
[4] |
περιαυχένιος·
καὶ
ἄλλος
ἐν
ζώναις,
|
καὶ |
ἄλλος
τὰς
χεῖρας
δεσμεῖ
καὶ |
[7] |
βηρύλλιον,
καὶ
ἀχάτης,
καὶ
ὑάκινθος,
|
καὶ |
ἀμέθυσος,
καὶ
ἴασπις.
Ταῦτα
δὴ |
[7] |
τῶν
λίθων,
σαρδόνυχας,
καὶ
ἰάσπιδας,
|
καὶ |
ἀμεθύσους
ἐπιζητῶν.
Τίς
καλλωπιστὴς
μίαν |
[3] |
ἀντιλαμβάνων,
δακρύεις,
ἀρνῇ
τὸν
αἰτοῦντα,
|
καὶ |
ἀνανεύεις
τὴν
δόσιν,
μυρίας
προφάσεις |
[1] |
οὐδεὶς
λυπεῖται
προϊέμενος
τὰ
παρόντα
|
καὶ |
ἀντικτώμενος
τὰ
ἐνδέοντα·
ἀλλ´
ὅσῳπερ |
[8] |
ἐργασίας
ὀφείλεται;
Δεῖξον
τὰ
ἔργα,
|
καὶ |
ἀπαίτει
τὰς
ἀντιδόσεις.
Οὐδεὶς
μετὰ |
[9] |
τὰς
διαθήκας.
Ἐβουλόμην
μὲν
ζῇν,
|
καὶ |
ἀπολαύειν
τῶν
ἐμαυτοῦ.
Τῷ
θανάτῳ |
[3] |
τοὺς
σωφρόνως
λογιζομένους
νομίζειν
προσῆκεν·
|
καὶ |
ἀποτιθεμένους,
χαίρειν
ὡς
ἀλλοτρίων
χωριζομένους, |
[1] |
γενομένου·
σὺ
δὲ
λυπῇ,
χρυσίον,
|
καὶ |
ἀργύριον,
καὶ
κτήματα
διδούς·
τουτέστι, |
[2] |
τὰ
δὲ
αὐτοὺς
περιφέροντα,
χαλκῷ
|
καὶ |
ἀργύρῳ
κεκαλυμμένα.
Ἵπποι
παμπληθεῖς,
καὶ |
[7] |
λίθων
ἕκαστος·
χρυσόλιθον,
καὶ
βηρύλλιον,
|
καὶ
|
ἀχάτης,
καὶ
ὑάκινθος,
καὶ
ἀμέθυσος, |
[2] |
ἀφορμὰς
ὑποβάλλουσα,
ὥστε
τὰ
περιττὰ
|
καὶ |
ἄχρηστα
ὡς
ἀναγκαῖα
σπουδάζεσθαι,
μηδὲν |
[3] |
οὐκ
ἀθυμεῖς·
φθαρτὰ
δὲ
προϊέμενος,
|
καὶ |
βασιλείαν
οὐρανῶν
ἀντιλαμβάνων,
δακρύεις,
ἀρνῇ |
[7] |
λίθος
τῶν
λίθων
ἕκαστος·
χρυσόλιθον,
|
καὶ |
βηρύλλιον,
καὶ
ἀχάτης,
καὶ
ὑάκινθος, |
[7] |
ὡς
αἱ
γυναῖκες,
ὅταν
κύωσιν;
|
Καὶ |
γὰρ
ἐκεῖναι
λιθίδια
περιτρώγουσι,
καὶ |
[5] |
τοῖς
προηδικημένοις
τοὺς
λειπομένους
καταδουλοῦνται,
|
καὶ |
γίνεται
αὐτοῖς
δυνάμεως
αὔξησις
ἡ |
[8] |
ζωὴν
εὐσεβεῖ
δηλονότι.
Ἐν
μέλανι
|
καὶ |
γράμμασι
κατεπαγγέλλῃ
τὰς
εὐποιίας.
Τίς |
[1] |
Φαρισαίων
ἀλαζονείαν,
καὶ
νομικῶν
οἴησιν,
|
καὶ |
γραμματέων
ὄχλον,
τὴν
προσηγορίαν
ταύτην |
[4] |
διελκόμενος
ὁ
πλοῦτος
ὑπὸ
ἀνδρὸς
|
καὶ |
γυναικὸς,
ἀλλήλους
νικώντων
ταῖς
ἐφευρέσεσι
|
[4] |
ἀγχομένου
καταφρονεῖς;
Ἐὰν
δὲ
δὴ
|
καὶ |
γυνὴ
φιλόπλουτος
συνοικεῖ,
διπλάσιον
ἡ |
[9] |
μνήματος
ἐπισήμου,
καὶ
ταφῆς
πολυτελοῦς,
|
καὶ |
δαπάνης
ἀκερδοῦς
ὄφελος;
Δέον
εἰς
|
[4] |
μὲν
χαλκεύουσα,
τὸν
δὲ
ἐξυφαίνουσα,
|
καὶ |
διὰ
πάσης
ἀπειροκαλίας
τὴν
νόσον
|
[8] |
ἐμοὶ
προσόντων
τοὺς
πένητας,
γράμμασι
|
καὶ |
διαθήκαις
κυρίους
αὐτοὺς
τῶν
ἐμῶν |
[2] |
τὸν
δὲ
παισὶν
ἀποτίθενται.
Εἶτα
|
καὶ
|
διαιροῦσι
τὸν
αὐτὸν
εἰς
ἀφορμὰς |
[1] |
προετείνατο;
Πώλησόν
σου
τὰ
ὑπάρχοντα,
|
καὶ |
δὸς
πτωχοῖς·
Εἴ
σοι
προέβαλε |
[4] |
ἀκούσῃς·
Πώλησόν
σου
τὰ
ὑπάρχοντα,
|
καὶ |
δὸς
πτωχοῖς·
ἵνα
ἔχῃς
ἐφόδια |
[7] |
εἶναι,
πώλησόν
σου
τὰ
ὑπάρχοντα,
|
καὶ |
δὸς
πτωχοῖς;
Ὅτε
ᾔτεις
παρὰ |
[6] |
ἀναπνεῦσαι
τῶν
ἔργων
τῆς
ἀδικίας,
|
καὶ
|
δοῦναι
σχολὴν
τοῖς
σεαυτοῦ
λογισμοῖς, |
[7] |
βασιλείαν
τῶν
οὐρανῶν;
Τίς
δὲ
|
καὶ |
ἐγγυητὴς
ἔσται
τῆς
τοῦ
παιδὸς |
[1] |
ἐλυπήθης
χρημάτων;
Ποῦ
δ´
ἂν
|
καὶ |
ἐδυσχέρανας
ἀποτιθέμενος
τὰ
λειπόμενα,
πάλαι |
[1] |
εἰς
τὴν
βασιλείαν
τοῦ
Θεοῦ.
|
Καὶ |
εἰ
μὲν
ἰατρὸς
ἐπηγγέλλετο
κολοβώματα
|
[8] |
ὅτι
ἐν
τῷ
μνήματι
κείμενος,
|
καὶ |
εἰς
γῆν
διαλυθεὶς,
ἁδρὸς
γέγονας |
[4] |
καὶ
τράπεζαι
ἀργυραῖ,
ἐλεφάντιναι
στιβάδες
|
καὶ |
ἐλεφάντινοι
δίφροι,
ὥστε
τὸν
πλοῦτον |
[5] |
τύχῃ
αἰτιασάμενος,
περιελαύνων,
καὶ
ἐξωθῶν,
|
καὶ |
ἕλκων
ἀεὶ,
καὶ
σπαράσσων,
οὐ |
[3] |
ἔτι
περιττεύει,
κατὰ
γῆς
ὠθεῖται,
|
καὶ |
ἐν
ἀποῤῥήτοις
φυλάσσεται.
Ἄδηλον
γὰρ |
[9] |
τοὺς
περιόντας
κοσμεῖσθαι
τῇ
πολυτελεῖ
|
καὶ |
ἐνδόξῳ
περιβολῇ,
ἢ
συγκατασήπειν
τῷ |
[5] |
τι
ἂν
τύχῃ
αἰτιασάμενος,
περιελαύνων,
|
καὶ |
ἐξωθῶν,
καὶ
ἕλκων
ἀεὶ,
καὶ
|
[1] |
ἀγαθὸς
ἀγαθῶν
ἐστι
παρεκτικὸς
δηλονότι.
|
Καὶ |
ἐρωτᾷς
μὲν
περὶ
τῆς
αἰωνίου |
[2] |
πᾶσι
τούτοις
πρὸς
τροφὴν
ἐξαρκοῦσα,
|
καὶ |
ἔτι
ταῖς
προσόδοις
τὸν
πλοῦτον |
[4] |
τὰ
ὑπόσαθρα
τῶν
πολίων
καταιγίδες
|
καὶ
|
ζάλαι,
οὕτως
αἱ
πονηραὶ
τῶν |
[2] |
ἄλλοι
πρὸς
ὁδοιπορίαν
ἐξησκημένοι.
Χαλινοὶ
|
καὶ |
ζῶναι
καὶ
περιδέῤῥεα,
πάντα
ἀργυρᾶ, |
[3] |
ὁ
θησαυρός
σου,
φησὶν,
ἐκεῖ
|
καὶ |
ἡ
καρδία·
Διὰ
τοῦτο
λυποῦσιν |
[4] |
ταῦτα
σπουδὴ,
ἀλλὰ
καὶ
νύκτες
|
καὶ
|
ἡμέραι
τὰς
περὶ
τούτων
μερίμνας |
[4] |
ζηλούμενος;
Οὐ
τὰ
μὲν
συγκέχυται
|
καὶ |
ἠφάνισται,
ὥσπερ
τὰ
κατὰ
παιδιὰν |
[7] |
τὰ
ἄνθη
τῶν
λίθων,
σαρδόνυχας,
|
καὶ |
ἰάσπιδας,
καὶ
ἀμεθύσους
ἐπιζητῶν.
Τίς |
[7] |
ἀχάτης,
καὶ
ὑάκινθος,
καὶ
ἀμέθυσος,
|
καὶ |
ἴασπις.
Ταῦτα
δὴ
τοῦ
πλούτου |
[4] |
οἰκίαν
ἀνδρὸς
ἀπειροκάλου
καὶ
ὀψιπλούτου,
|
καὶ |
ἴδω
αὐτὴν
παντοίοις
γεγανωμένην
ἄνθεσιν, |
[8] |
Εἶτα
περιβλεψάμενος
ὧδε
καὶ
ὧδε,
|
καὶ |
ἰδὼν
τὴν
περιεστῶσάν
σε
ἐρημίαν, |
[3] |
Σὺ
δὲ,
χρυσὸν
μὲν
διδοὺς,
|
καὶ |
ἵππον
κτώμενος,
οὐκ
ἀθυμεῖς·
φθαρτὰ |
[9] |
κατὰ
τὴν
εὔνοιαν.
Ἤ
που
|
καὶ |
καταφιλοσοφήσουσί
σου
τότε·
Ἀπειροκαλία,
φησὶν, |
[4] |
ἀναφλέγει·
καὶ
τὰς
φιληδονίας
συναύξει,
|
καὶ |
κέντρα
ταῖς
περιέργοις
ἐπιθυμίαις
ἐνίησι, |
[1] |
δὲ
λυπῇ,
χρυσίον,
καὶ
ἀργύριον,
|
καὶ |
κτήματα
διδούς·
τουτέστι,
λίθους
καὶ |
[2] |
δόξαν,
εὑρήσεις
τὴν
ἀληθινὴν
ἐκείνην
|
καὶ |
λαμπρὰν
προάγουσάν
σε
ἐν
τῇ |
[1] |
ἢ
τὰ
μέλη
τοῦ
σώματος,
|
καὶ |
λυπεῖ
σε
αὐτῶν
ὁ
χωρισμὸς |
[8] |
διαλυθεὶς,
ἁδρὸς
γέγονας
ταῖς
δαπάναις
|
καὶ
|
μεγαλόψυχος.
Ποίων,
εἰπέ
μοι,
καιρῶν |
[4] |
ψυχήν·
τοῖχοι
δὲ
καὶ
μικροὶ
|
καὶ
|
μείζους
τὴν
αὐτὴν
χρείαν
πληροῦσιν. |
[1] |
τὰ
περὶ
τοῦ
νεανίσκου
τούτου,
|
καὶ |
μέμνηται
πάντως
ὅ
γε
φιλόπονος |
[1] |
διδασκάλῳ,
τοῦτο
ἦν
ὃ
ἐπῃνεῖτο.
|
Καὶ |
μέντοι
τὸ
φανῆναι
φροντίδος
ἄξιον |
[6] |
τοὺς
ὑπεναντίους·
Ἐκεῖνα
λυπείτω
σε,
|
καὶ
|
μὴ
λυπείτω
ἡ
ἐντολή.
Πῶς |
[6] |
συνάγεις
χερσὶν
ἀκαρπίαν;
Εἴθε
ἀκαρπίαν
|
καὶ |
μὴ
ὕλην
τῷ
αἰωνίῳ
πυρί. |
[4] |
ἔχε
τὴν
ψυχήν·
τοῖχοι
δὲ
|
καὶ |
μικροὶ
καὶ
μείζους
τὴν
αὐτὴν |
[3] |
μὴ
ταῖς
ἀνωφελέσι
δαπάναις
ἐνασχολούμενοι.
|
Καί |
μοι
δοκεῖ
τὸ
πάθος
τοῦ |
[4] |
τὰς
περὶ
τούτων
μερίμνας
ἔχουσι.
|
Καὶ |
μυρίοι
τινὲς
κόλακες,
ταῖς
ἐπιθυμίαις |
[1] |
καὶ
παρελθόντα
τὴν
Φαρισαίων
ἀλαζονείαν,
|
καὶ |
νομικῶν
οἴησιν,
καὶ
γραμματέων
ὄχλον, |
[8] |
σεαυτοῦ
ἔσῃ
κύριος;
Νὺξ
βαθεῖα,
|
καὶ |
νόσος
βαρεῖα,
καὶ
ὁ
βοηθῶν |
[4] |
ἡ
περὶ
ταῦτα
σπουδὴ,
ἀλλὰ
|
καὶ |
νύκτες
καὶ
ἡμέραι
τὰς
περὶ |
[8] |
Νὺξ
βαθεῖα,
καὶ
νόσος
βαρεῖα,
|
καὶ |
ὁ
βοηθῶν
οὐδαμοῦ·
καὶ
ὁ |
[3] |
ἡ
μὲν
ἀπόφασις
οὕτως
ἐναργὴς,
|
καὶ |
ὁ
εἰπὼν
ἀψευδής·
οἱ
δὲ |
[8] |
βαρεῖα,
καὶ
ὁ
βοηθῶν
οὐδαμοῦ·
|
καὶ |
ὁ
ἐφεδρεύων
τῷ
κλήρῳ
ἕτοιμος, |
[2] |
χρήσει
πλοῦτος,
ὁ
δὲ
ἀπόθετος·
|
καὶ |
ὁ
ταῖς
χρείαις
ὑπηρετούμενος
ὑπερβαινέτω |
[5] |
ὄντας
εὐπορωτέρους·
οἱ
δὲ
δυσφοροῦσιν
|
καὶ |
ὀδυνῶνται,
ὅτι
ἑνός
που
ἢ |
[5] |
φορᾶς
τὸ
ἐνιστάμενον
παρασύρουσιν·
οὕτω
|
καὶ |
οἱ
ἐπὶ
μέγα
τῆς
δυνάμεως |
[5] |
προσθήκη
τοῦ
οἴνου
γίνεται,
οὕτω
|
καὶ |
οἱ
νεόπλουτοι,
πολλὰ
κτησάμενοι,
πλειόνων |
[5] |
Οὐ
πλησθήσεται
ὀφθαλμὸς
τοῦ
ὁρᾷν·
|
καὶ |
οὐ
κορεσθήσεται
φιλάργυρος
τοῦ
λαμβάνειν. |
[2] |
καὶ
ἀργύρῳ
κεκαλυμμένα.
Ἵπποι
παμπληθεῖς,
|
καὶ |
οὗτοι
γενεαλογούμενοι
ἀπὸ
εὐγενείας
πατέρων, |
[5] |
ἂν
τῆς
ἄκρας
ἐφίκωνται·
οὕτω
|
καὶ |
οὗτοι
οὐ
παύονται
τῆς
κατὰ |
[4] |
παρέλθω
εἰς
οἰκίαν
ἀνδρὸς
ἀπειροκάλου
|
καὶ |
ὀψιπλούτου,
καὶ
ἴδω
αὐτὴν
παντοίοις |
[7] |
παρ´
αὐτοῦ
εἰς
κακίαν
αὐτῷ;
|
καὶ |
πάλιν,
ὅτι·
Ἀφίω
ἐγὼ
αὐτὸν |
[8] |
διασημάναι
τὴν
γνώμην.
Καίτοι
εἰ
|
καὶ |
πάντα
φανερῶς
ἐγέγραπτο,
καὶ
πᾶσα |
[1] |
τοῦ
λόγου,
πῆ
δὲ
ἀθλιώτατον
|
καὶ |
πάντη
ἀπεγνωσμένον.
Τὸ
μὲν
γὰρ |
[3] |
τοῦ
βίου
ἔσται,
πάντων
πωλούντων
|
καὶ
|
πάντων
ἀποκτωμένων;
Μὴ
ἐρώτα
με |
[1] |
γὰρ
γνωρίσαι
τὸν
ἀληθῶς
διδάσκαλον,
|
καὶ |
παρελθόντα
τὴν
Φαρισαίων
ἀλαζονείαν,
καὶ |
[8] |
εἰ
καὶ
πάντα
φανερῶς
ἐγέγραπτο,
|
καὶ
|
πᾶσα
φωνὴ
διαῤῥήδην
κεκήρυκτο,
ἓν |
[9] |
τέλος
τῆς
φιλοχρηματίας,
οἱ
πλούσιοι,
|
καὶ |
παύσασθε
ἐμπαθῶς
πρὸς
τὰ
χρήματα |
[1] |
ἀλλ´
ἀπέρχῃ
ὀδυνώμενος
τὴν
ψυχὴν
|
καὶ |
πενθῶν,
καὶ
ποιεῖς
σεαυτῷ
ἄχρηστα |
[1] |
δὲ
ὁμοῦ
καταμεριζομένων
τὰ
ὄντα,
|
καὶ |
περὶ
ἑαυτοὺς
δαπανώντων.
Ὥστε
ὁ |
[2] |
δὲ
ἐφ´
ἑστίας
μένοντι
λαμπρὸν
|
καὶ |
περίβλεπτον
κατασκευαζέτω
τὸν
βίον·
ὥστε |
[2] |
ὁδοιπορίαν
ἐξησκημένοι.
Χαλινοὶ
καὶ
ζῶναι
|
καὶ |
περιδέῤῥεα,
πάντα
ἀργυρᾶ,
πάντα
χρυσόπαστα. |
[5] |
ἀεὶ
προστιθεμένῳ
τὴν
νόσον
τρέφοντες,
|
καὶ |
περιτρέπεται
αὐτοῖς
ἡ
σπουδὴ
πρὸς |
[1] |
ὀδυνώμενος
τὴν
ψυχὴν
καὶ
πενθῶν,
|
καὶ |
ποιεῖς
σεαυτῷ
ἄχρηστα
πάντα
ὅσα |
[9] |
τότε·
Ἀπειροκαλία,
φησὶν,
καλλωπίζειν
νεκρὸν,
|
καὶ |
πολυτελῶς
ἐκκομίζειν
τὸν
οὐκέτι
αἰσθανόμενον. |
[2] |
πρός
τε
τὴν
παροῦσαν
χρείαν,
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
μέλλουσαν·
καὶ
τὸν |
[1] |
ΟΜΙΛΙΑ
ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ
ΠΛΟΥΤΟΥΝΤΑΣ.
~Εἴρηται
|
καὶ |
πρώην
ἡμῖν
τὰ
περὶ
τοῦ |
[6] |
Τότε
αἰσχύνη
αἰώνιος
τοῖς
ἁμαρτωλοῖς·
|
Καὶ
|
πυρὸς
ζῆλος
ἐσθίειν
μέλλων
τοὺς |
[3] |
ἀψευδής·
οἱ
δὲ
πειθόμενοι
σπάνιοι.
|
Καὶ |
πῶς
βιωσόμεθα
πάντα
ἀποκτησάμενοι;
φησίν· |
[9] |
χρήσασθαι
τοῖς
περιοῦσιν.
Τοιαῦτα
ἐροῦσι
|
καὶ
|
σὲ
τῆς
βαρύτητος
ἀμυνόμενοι,
καὶ |
[1] |
καὶ
τοσοῦτον
ἀπέδωκας
ἑκάστῳ
ὅσον
|
καὶ |
σεαυτῷ,
πόθεν
σοι
ἡ
τῶν |
[1] |
δέχῃ
τὴν
χάριν,
ἀλλὰ
πενθεῖς
|
καὶ |
σκυθρωπάζεις.
Ἐκείνης
μὲν
γὰρ
δῆλος |
[4] |
ἐνίησι,
λίθους
τινὰς
ἐπινοοῦσα,
μαργαρίτας
|
καὶ |
σμαράγδους
καὶ
ὑακίνθους,
καὶ
χρυσὸν, |
[9] |
δὲ,
πράξω
τὰ
διατεταγμένα.
Ἐρεῖ
|
καὶ |
σοὶ
Ἀβραάμ·
Ἀπέλαβες
τὰ
ἀγαθά |
[5] |
καὶ
ἐξωθῶν,
καὶ
ἕλκων
ἀεὶ,
|
καὶ
|
σπαράσσων,
οὐ
πρότερον
παύεται,
πρὶν |
[7] |
Καὶ
γὰρ
ἐκεῖναι
λιθίδια
περιτρώγουσι,
|
καὶ |
σὺ
λίχνως
ἔχεις
περὶ
τὰ |
[1] |
μαθητῶν
οὐ
ποιεῖς;
Ἀγαθὸν
ὁμολογεῖς,
|
καὶ |
τὰ
διδόμενα
παραπέμπῃ;
Καίτοι
ὅ |
[1] |
ἑαυτὸν
ἀσύμφωνον
ἀπελέγχει.
Διδάσκαλον
λέγεις,
|
καὶ |
τὰ
μαθητῶν
οὐ
ποιεῖς;
Ἀγαθὸν |
[4] |
τάς
τε
γὰρ
τρυφὰς
ἀναφλέγει·
|
καὶ |
τὰς
φιληδονίας
συναύξει,
καὶ
κέντρα |
[9] |
ἐσθῆτος;
Τί
δὲ
μνήματος
ἐπισήμου,
|
καὶ |
ταφῆς
πολυτελοῦς,
καὶ
δαπάνης
ἀκερδοῦς |
[9] |
Οὐ
δέχεταί
σε
ἡ
στενὴ
|
καὶ |
τεθλιμμένη
ὁδὸς,
τὸν
ὄγκον
τοῦ |
[4] |
εἶναι
λέγων
ἐπαρκεῖν
τοῖς
αἰτοῦσι.
|
Καὶ |
τῇ
μὲν
γλώσσῃ
ἐξόμνυσαι,
ὑπὸ |
[8] |
ἔζης
χρόνον,
καθηδυπαθῶν
τοῦ
βίου
|
καὶ |
τῇ
τρυφῇ
διαῤῥέων,
οὐδὲ
προσβλέπειν |
[9] |
ἐντολῆς
προετίθεις·
μετὰ
τὸν
θάνατον
|
καὶ |
τὴν
διάλυσιν,
τότε
τὴν
ἐντολὴν
|
[3] |
σοι
κατορύσσοντι
τὸν
πλοῦτον
συγκατορύσσειν
|
καὶ |
τὴν
καρδίαν·
Ὅπου
γὰρ
ὁ |
[3] |
τόν
τε
προϋπάρξαντα
πόνον
ἀχρειῶν,
|
καὶ |
τῆς
ἱστορίας
τῶν
ἐν
τῇ |
[2] |
ἔμπειροι
τέχνης,
τῆς
τε
ἀναγκαίας
|
καὶ
|
τῆς
πρὸς
ἀπόλαυσιν
καὶ
τρυφὴν |
[7] |
τῷ
ἀνθρώπῳ
τῷ
μετ´
ἐμέ.
|
Καὶ |
τίς
οἶδεν
εἰ
σοφὸς
ἔσται |
[6] |
ἄρνησις
ἐκεῖ,
ἀλλ´
ἐμφράσσεται
στόμα
|
καὶ |
τὸ
ἀναίσχυντον.
Αὐτὰ
γὰρ
ἑκάστου |
[3] |
δεσποτικῶν
προσταγμάτων.
Οἶδεν
ὁ
νομοθετήσας
|
καὶ |
τὸ
δυνατὸν
συναρμόσαι
τῷ
νόμῳ. |
[9] |
τῷ
Χριστῷ·
ᾧ
ἡ
δόξα
|
καὶ |
τὸ
κράτος
εἰς
τοὺς
αἰῶνας |
[1] |
δὲ
τὴν
ἀνωμαλίαν
τῶν
τρόπων,
|
καὶ |
τὸ
πρὸς
ἑαυτὸν
ἀσύμφωνον
ἀπελέγχει. |
[9] |
καὶ
σὲ
τῆς
βαρύτητος
ἀμυνόμενοι,
|
καὶ |
τοῖς
διαδεξαμένοις
τὰ
σὰ
χαριζόμενοι. |
[2] |
χρείαν,
καὶ
πρὸς
τὴν
μέλλουσαν·
|
καὶ |
τὸν
μὲν
ἑαυτοῖς,
τὸν
δὲ |
[6] |
Ἔχεις
γῆς
ἀροσίμης
πλέθρα
τόσα
|
καὶ |
τόσα,
γῆς
πεφυτευμένης
τοσαῦτα
ἕτερα, |
[1] |
νεότητος
τὴν
ἐντολὴν
τῆς
ἀγάπης,
|
καὶ |
τοσοῦτον
ἀπέδωκας
ἑκάστῳ
ὅσον
καὶ |
[7] |
παράσχου
τὰς
ἀφορμὰς
τῆς
ζωῆς·
|
καὶ |
τότε
τοῖς
παισὶ
διαιρήσεις
τὸν |
[7] |
σὺ
τὰ
μὲν
ἀποτίθεσαι
κατακρύπτων,
|
καὶ |
τοὺς
διαφανεῖς
τῶν
λίθων
σκότῳ |
[4] |
καὶ
ἄλλος
τὰς
χεῖρας
δεσμεῖ
|
καὶ |
τοὺς
πόδας.
Χαίρουσι
γὰρ
αἱ |
[1] |
τῆς
αἰωνίου
κληρονομήσειε
ζωῆς,
ἀποδεκτὸν
|
καὶ |
τοῦτο.
Ἐκεῖνο
δὲ
λοιπὸν
ἐλέγχει |
[9] |
δεῖνα,
λαβέτω,
φησὶν,
ὁ
Κύριος.
|
Καὶ |
τοῦτο
τί
εἴπωμεν,
ἐχθρῶν
ἄμυναν, |
[2] |
ἄλλος
Λακωνικῆς
ἢ
Θεσσαλικῆς
πλακός·
|
καὶ |
τούτων
οἱ
μὲν
ἐν
χειμῶνι |
[4] |
χρείαν
περισσοτέραν
παρέχουσιν
ἀργυραῖ
κλῖναι
|
καὶ |
τράπεζαι
ἀργυραῖ,
ἐλεφάντιναι
στιβάδες
καὶ |
[2] |
ἀναγκαίας
καὶ
τῆς
πρὸς
ἀπόλαυσιν
|
καὶ |
τρυφὴν
εὑρημένης·
μάγειροι,
σιτοποιοὶ,
οἰνοχόοι, |
[3] |
τὸ
πάθος
τοῦ
νεανίσκου,
ἢ
|
καὶ |
τῶν
παραπλησίων
αὐτῷ,
παρόμοιον
εἶναι, |
[7] |
χρυσόλιθον,
καὶ
βηρύλλιον,
καὶ
ἀχάτης,
|
καὶ |
ὑάκινθος,
καὶ
ἀμέθυσος,
καὶ
ἴασπις. |
[4] |
τινὰς
ἐπινοοῦσα,
μαργαρίτας
καὶ
σμαράγδους
|
καὶ |
ὑακίνθους,
καὶ
χρυσὸν,
τὸν
μὲν
|
[5] |
ἅμιλλαν
ποιουμένοις.
Δέον
γὰρ
εὐφραίνεσθαι
|
καὶ |
χάριν
ἔχειν,
τοσούτων
ὄντας
εὐπορωτέρους· |
[1] |
καὶ
κτήματα
διδούς·
τουτέστι,
λίθους
|
καὶ |
χοῦν
παρεχόμενος,
ἵνα
κτήσῃ
τὴν |
[4] |
μαργαρίτας
καὶ
σμαράγδους
καὶ
ὑακίνθους,
|
καὶ |
χρυσὸν,
τὸν
μὲν
χαλκεύουσα,
τὸν |
[1] |
εἶ
τῆς
ἐντολῆς
μακρὰν
ὑπάρχων,
|
καὶ
|
ψευδῶς
σεαυτῷ
προσμαρτυρήσας
αὐτὴν,
ὅτι |
[8] |
τὰ
βουλεύματα.
Εἶτα
περιβλεψάμενος
ὧδε
|
καὶ |
ὧδε,
καὶ
ἰδὼν
τὴν
περιεστῶσάν |
[7] |
τιμωρούμενος,
ὧν
τε
αὐτὸς
ἠδίκησας,
|
καὶ |
ὧν
ἕτερον
ἐφωδίασας.
Μὴ
οὐχὶ |
[5] |
βίαν·
πάντα
ἐπιλαμβάνει,
πάντα
ἐπινέμεται.
|
Καὶ |
ὥσπερ
οἱ
ποταμοὶ,
ἐκ
μικρᾶς |
[4] |
ὑπόσαθρα
τῶν
πολίων
καταιγίδες
καὶ
|
ζάλαι, |
οὕτως
αἱ
πονηραὶ
τῶν
γυναικῶν |
[1] |
τοσοῦτον
ἐλλείπεις
τῇ
ἀγάπῃ.
Ἐπεὶ
|
πάλαι |
ἂν
ἐμελέτησας
τῶν
χρημάτων
τὴν |
[1] |
καὶ
ἐδυσχέρανας
ἀποτιθέμενος
τὰ
λειπόμενα,
|
πάλαι |
μελετήσας
αὐτὰ
διανέμειν
τοῖς
ἐνδεέσιν; |
[2] |
ἀχθοφόρων,
τῶν
δὲ
νομάδων,
ἵππων
|
ἀγέλαι, |
βουκόλια,
ποίμνια,
συφόρβια,
οἱ
τούτων |
[2] |
πλάσται,
ζωγράφοι,
ἡδονῆς
παντοίας
δημιουργοί.
|
Ἀγέλαι |
καμήλων,
τῶν
μὲν
ἀχθοφόρων,
τῶν |
[3] |
καρδία·
Διὰ
τοῦτο
λυποῦσιν
αἱ
|
ἐντολαί· |
ἀβίωτον
γὰρ
ἑαυτοῖς
τὸν
βίον |
[2] |
τοῦ
πλούτου;
Ἀλλ´
ἐὰν
μὴ
|
χαμαὶ |
ζητήσῃς
τὴν
δόξαν,
εὑρήσεις
τὴν |
[5] |
~Ἀλλὰ
πένητα
λέγεις
σαυτόν·
κἀγὼ
|
συντίθεμαι. |
Πένης
γάρ
ἐστιν
ὁ
πολλῶν |
[3] |
ἐν
τῇ
γῇ
ἀφανίζειν.
Εἶτα,
|
οἶμαι, |
συμβαίνει
σοι
κατορύσσοντι
τὸν
πλοῦτον |
[6] |
ἐντολή.
Πῶς
σε
δυσωπήσω;
τί
|
φθέγξομαι; |
Βασιλείας
οὐκ
ἐπιθυμεῖς;
γέενναν
οὐ |
[8] |
τὴν
τελευτὴν
τοῦ
βίου
διαδόχους
|
ποιήσομαι |
τῶν
ἐμοὶ
προσόντων
τοὺς
πένητας, |
[8] |
ὡς
μήτε
φωνῇ
μήτε
γράμματι
|
διασημάναι |
τὴν
γνώμην.
Καίτοι
εἰ
καὶ |
[5] |
Τοῖς
δέκα
ταλάντοις
δέκα
ἕτερα
|
προστιθέναι |
σπουδάζεις·
ἐπειδὰν
εἴκοσι
γένηται,
ἄλλα |
[4] |
πόδας.
Χαίρουσι
γὰρ
αἱ
φιλόχρυσοι
|
δεδεμέναι |
ταῖς
χειροπέδαις,
μόνον
ἐὰν
χρυσὸς |
[6] |
σχολὴν
τοῖς
σεαυτοῦ
λογισμοῖς,
ὥστε
|
ἐνθυμηθῆναι |
πρὸς
ποῖον
πέρας
ἡ
σπουδὴ |
[1] |
χρηματιζομένοις
ἐπίπονα
πρόσεστιν,
ἔδει
σε
|
λυπηθῆναι |
δυσφοροῦντα
τῷ
ἐπιτάγματι·
εἰ
δὲ |
[8] |
τὰς
ἀντιδόσεις.
Οὐδεὶς
μετὰ
τὸ
|
λυθῆναι
|
τὴν
πανήγυριν
πραγματεύεται·
οὐδὲ
μετὰ |
[5] |
πλούσιον
καταλάβωσιν,
εὐθὺς
τῷ
πλουσιωτέρῳ
|
παρισωθῆναι |
φιλονεικοῦσιν·
κἂν
ἐπ´
ἐκεῖνον
φθάσωσιν, |
[1] |
ὃ
ἐπῃνεῖτο.
Καὶ
μέντοι
τὸ
|
φανῆναι |
φροντίδος
ἄξιον
ποιούμενον
πῶς
ἂν |
[8] |
οὐδὲν
ἕτερον
ἢ
φρονιμώτερον
σεαυτὸν
|
εἶναι |
λέγεις
τοῦ
νομοθέτου.
Ἀλλ´
ἀπολαύσας |
[4] |
δὲ
ἀρνῇ
τὴν
δόσιν,
ἀδύνατον
|
εἶναι |
λέγων
ἐπαρκεῖν
τοῖς
αἰτοῦσι.
Καὶ |
[5] |
ἐπ´
εὐεργεσίᾳ
τῶν
ἀνθρώπων
ἀκόρεστον
|
εἶναι |
ὁ
κτίστης
τῶν
ὅλων
ἐμηχανήσατο· |
[5] |
ἐπὶ
βλάβῃ
τῶν
πολλῶν
ἀκόρεστον
|
εἶναι |
ὁ
κτίστης
τῶν
ὅλων
ἐμηχανήσατο· |
[7] |
τὰ
Εὐαγγέλια·
Εἰ
θέλεις
τέλειος
|
εἶναι, |
πώλησόν
σου
τὰ
ὑπάρχοντα,
καὶ |
[3] |
καὶ
τῶν
παραπλησίων
αὐτῷ,
παρόμοιον
|
εἶναι, |
ὥσπερ
ἂν
εἴ
τις
ὁδοιπόρος |
[1] |
γραμματέων
ὄχλον,
τὴν
προσηγορίαν
ταύτην
|
ἀναθεῖναι |
τῷ
μόνῳ
ἀληθινῷ
καὶ
ἀγαθῷ |
[7] |
μίαν
ἡμέραν
ἠδυνήθη
τῷ
βίῳ
|
προσθεῖναι; |
τίνος
ἐφείσατο
θάνατος
διὰ
τὸν |
[7] |
γυναῖκες,
ὅταν
κύωσιν;
Καὶ
γὰρ
|
ἐκεῖναι |
λιθίδια
περιτρώγουσι,
καὶ
σὺ
λίχνως |
[4] |
μοι,
χρείαν
περισσοτέραν
παρέχουσιν
ἀργυραῖ
|
κλῖναι |
καὶ
τράπεζαι
ἀργυραῖ,
ἐλεφάντιναι
στιβάδες |
[4] |
ἀργυραῖ
κλῖναι
καὶ
τράπεζαι
ἀργυραῖ,
|
ἐλεφάντιναι
|
στιβάδες
καὶ
ἐλεφάντινοι
δίφροι,
ὥστε |
[6] |
τῶν
ἔργων
τῆς
ἀδικίας,
καὶ
|
δοῦναι |
σχολὴν
τοῖς
σεαυτοῦ
λογισμοῖς,
ὥστε |
[2] |
πρὸς
ὁδοιπορίαν
ἐξησκημένοι.
Χαλινοὶ
καὶ
|
ζῶναι |
καὶ
περιδέῤῥεα,
πάντα
ἀργυρᾶ,
πάντα |
[8] |
βιαίων
ἀνηρπάσθησαν
συμπτωμάτων,
οὐδὲ
φωνὴν
|
ῥῆξαι |
συγχωρηθέντες
ὑπὸ
τοῦ
πάθους;
Πόσους
|
[4] |
σπουδὴ,
ἀλλὰ
καὶ
νύκτες
καὶ
|
ἡμέραι |
τὰς
περὶ
τούτων
μερίμνας
ἔχουσι. |
[4] |
καταιγίδες
καὶ
ζάλαι,
οὕτως
αἱ
|
πονηραὶ |
τῶν
γυναικῶν
διαθέσεις
τὰς
ἀσθενεῖς |
[4] |
παρέχουσιν
ἀργυραῖ
κλῖναι
καὶ
τράπεζαι
|
ἀργυραῖ, |
ἐλεφάντιναι
στιβάδες
καὶ
ἐλεφάντινοι
δίφροι, |
[4] |
εἰπέ
μοι,
χρείαν
περισσοτέραν
παρέχουσιν
|
ἀργυραῖ |
κλῖναι
καὶ
τράπεζαι
ἀργυραῖ,
ἐλεφάντιναι
|
[7] |
ἄνθη·
ὧν
σὺ
τὰ
μὲν
|
ἀποτίθεσαι |
κατακρύπτων,
καὶ
τοὺς
διαφανεῖς
τῶν |
[1] |
τῶν
ψυχῶν
ἰατρὸς
τέλειόν
σε
|
ποιῆσαι |
βούλεται
τοῖς
καιριωτάτοις
ἐλλείποντα,
οὐ |
[9] |
ἄπελθε·
οἰκεῖον
κόσμον
τὸν
πλοῦτον
|
ποίησαι· |
ἔχε
αὐτὸν
μετὰ
σεαυτοῦ.
Πείσθητι |
[9] |
τῶν
προσόντων
σοι.
Πάντα
σεαυτοῦ
|
ποίησαι, |
πάντα
ἐπικόμισαι,
μὴ
καταλίπῃς
ἀλλοτρίοις |
[8] |
γράμμα
παρεντεθὲν
ἱκανὸν
ἦν
πᾶσαν
|
μεταποιῆσαι |
τὴν
γνώμην·
μία
σφραγὶς
παραποιηθεῖσα, |
[3] |
οὐκ
ἠδυνήθης
ταῖς
μυρίαις
ἐπινοίαις
|
ἐκδαπανῆσαι |
τὸν
πλοῦτον,
τότε
αὐτὸν
εἰς |
[7] |
φύσιν
τοῦ
πλούτου.
Τί
τοσοῦτον
|
ἐπτόησαι |
περὶ
τὸν
χρυσόν;
Λίθος
ἐστὶν |
[9] |
σοι.
Πάντα
σεαυτοῦ
ποίησαι,
πάντα
|
ἐπικόμισαι, |
μὴ
καταλίπῃς
ἀλλοτρίοις
τὸν
πλοῦτον. |
[1] |
πάντη
ἀπεγνωσμένον.
Τὸ
μὲν
γὰρ
|
γνωρίσαι |
τὸν
ἀληθῶς
διδάσκαλον,
καὶ
παρελθόντα |
[3] |
ὁ
νομοθετήσας
καὶ
τὸ
δυνατὸν
|
συναρμόσαι |
τῷ
νόμῳ.
Σοῦ
δὲ
ὥσπερ
|
[6] |
ἀπηλλάχθαι
πραγμάτων.
~Ἐβουλόμην
σε
μικρὸν
|
ἀναπνεῦσαι |
τῶν
ἔργων
τῆς
ἀδικίας,
καὶ
|
[4] |
δύναται
εἷς
σου
δακτύλιος
χρεῶν
|
ἀπολῦσαι; |
πόσους
οἴκους
καταπίπτοντας
ἀνορθῶσαι;
Μία |
[4] |
αἰτοῦσι.
Καὶ
τῇ
μὲν
γλώσσῃ
|
ἐξόμνυσαι, |
ὑπὸ
δὲ
τῆς
χειρὸς
διελέγχῃ· |
[6] |
ἁμαρτίαι
παρέπονται,
ἐναργῶς
τὰς
πράξεις
|
ἐξεικονίζουσαι. |
Διὰ
τοῦτο
οὐκ
ἔστιν
ἄρνησις |
[4] |
χρεῶν
ἀπολῦσαι;
πόσους
οἴκους
καταπίπτοντας
|
ἀνορθῶσαι; |
Μία
σου
κιβωτὸς
τῶν
ἱματίων |
[2] |
τῷ
πλούτῳ;
Εἷς
ἄρτος
ἱκανὸς
|
ἀποπληρῶσαι |
γαστέρα.
Τί
οὖν
λυπῇ;
ὡς |
[7] |
ὃν
χαλκεύεται
ὅπλα,
δι´
ὃν
|
ἀκονᾶται |
ξίφη;
Διὰ
τοῦτον
συγγενεῖς
ἀγνοοῦσι |
[4] |
Μία
σου
κιβωτὸς
τῶν
ἱματίων
|
δύναται |
δῆμον
ὅλον
ῥιγοῦντα
περιβαλεῖν·
ἀλλ´ |
[4] |
ἐπὶ
τοῦ
δακτυλίου
σφενδόνης.
Πόσους
|
δύναται |
εἷς
σου
δακτύλιος
χρεῶν
ἀπολῦσαι; |
[6] |
πέρας
ἡ
σπουδὴ
τῶν
γινομένων
|
συντέταται. |
Ἔχεις
γῆς
ἀροσίμης
πλέθρα
τόσα
|
[5] |
τίς
συναλλάκτης
οὐ
παρασύρεται;
Οὐδὲν
|
ὑφίσταται
|
τὴν
βίαν
τοῦ
πλούτου·
Πάντα |
[9] |
μυκτηρίζεται·
Νεκρὸν
εἰς
θυσιαστήριον
οὐκ
|
ἀνάγεται· |
ζῶσαν
προσένεγκε
τὴν
θυσίαν.
Ὁ |
[3] |
Σοῦ
δὲ
ὥσπερ
ἐπὶ
τρυτάνης
|
δοκιμάζεται |
ἡ
καρδία,
πότερον
πρὸς
τὴν |
[8] |
στεφανοῦται·
οὐδὲ
μετὰ
τοὺς
πολέμους
|
ἀνδραγαθίζεται· |
οὐ
τοίνυν
οὐδὲ
μετὰ
τὴν
|
[2] |
πλάκα,
τοῖς
τῆς
γραφικῆς
ἄνθεσι
|
καλλωπίζεται. |
~Ἐπειδὰν
δὲ
εἰς
μυρία
διασπώμενος |
[9] |
ἐντολῶν·
Μὴ
πλανᾶσθε·
Θεὸς
οὐ
|
μυκτηρίζεται· |
Νεκρὸν
εἰς
θυσιαστήριον
οὐκ
ἀνάγεται· |
[2] |
πλοῦτος,
καθ´
ὃν
ὁ
Κύριος
|
ὑποτίθεται
|
τρόπον,
πέφυκε
παραμένειν·
συνεχόμενος
δὲ, |
[9] |
Τάχα
σε
οὐδὲ
περιστελοῦσιν
οἱ
|
οἰκέται |
τῷ
τελευταίῳ
κόσμῳ,
ἀλλ´
ἀφοσιώσονται
|
[8] |
πρᾶξις;
ποῖος
δὲ
μισθὸς
ἐργασίας
|
ὀφείλεται; |
Δεῖξον
τὰ
ἔργα,
καὶ
ἀπαίτει |
[1] |
οὐδένα
πόνον
ἐχούσης
οὐδὲ
ἱδρῶτα,
|
ἐπαγγέλλεταί |
σε
κληρονόμον
τῆς
αἰωνίου
ζωῆς |
[1] |
ψυχῶν
ἰατρὸς
τέλειόν
σε
ποιῆσαι
|
βούλεται
|
τοῖς
καιριωτάτοις
ἐλλείποντα,
οὐ
δέχῃ |
[5] |
τὴν
βίαν·
πάντα
ἐπιλαμβάνει,
πάντα
|
ἐπινέμεται. |
Καὶ
ὥσπερ
οἱ
ποταμοὶ,
ἐκ |
[5] |
προηδικημένοις
τοὺς
λειπομένους
καταδουλοῦνται,
καὶ
|
γίνεται |
αὐτοῖς
δυνάμεως
αὔξησις
ἡ
περιουσία |
[4] |
ὁ
μέν
τις
αὐταῖς
προμετωπίδιος
|
γίνεται |
κόσμος,
ὁ
δὲ
περιαυχένιος·
καὶ |
[5] |
πίνειν
ἡ
προσθήκη
τοῦ
οἴνου
|
γίνεται, |
οὕτω
καὶ
οἱ
νεόπλουτοι,
πολλὰ |
[2] |
ἐστι,
κἂν
μηδὲν
ἀπ´
αὐτοῦ
|
περιγίνεται |
ὄφελος.
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἀνόνητός |
[5] |
προστιθεμένῳ
τὴν
νόσον
τρέφοντες,
καὶ
|
περιτρέπεται |
αὐτοῖς
ἡ
σπουδὴ
πρὸς
τὸ |
[6] |
οὐ
πτοεῖ,
τὰ
φαιδρὰ
οὐ
|
προτρέπεται, |
λιθίνῃ
καρδίᾳ
διαλεγόμεθα.
~Διάβλεψον,
ἄνθρωπε, |
[5] |
ποῖος
σύνοικος,
τίς
συναλλάκτης
οὐ
|
παρασύρεται; |
Οὐδὲν
ὑφίσταται
τὴν
βίαν
τοῦ |
[7] |
παρὰ
σοῦ
ἐγκαταλειφθεῖσα,
παρὰ
τίνος
|
ἐλεηθήσεται; |
~Εἴρηται
πρὸς
τοὺς
πατέρας
ἃ |
[5] |
ὀφθαλμὸς
τοῦ
ὁρᾷν·
καὶ
οὐ
|
κορεσθήσεται |
φιλάργυρος
τοῦ
λαμβάνειν.
Ὁ
ᾅδης |
[5] |
τοσούτων
ἐπιθυμεῖ
ὁ
πλεονέκτης·
Οὐ
|
πλησθήσεται
|
ὀφθαλμὸς
τοῦ
ὁρᾷν·
καὶ
οὐ |
[4] |
αὐτὰς
ᾖ.
Πότε
οὖν
ψυχῆς
|
ἐπιμελήσεται |
ὁ
γυναικείαις
ἐπιθυμίαις
ὑπηρετούμενος;
Ὥσπερ |
[7] |
παιδὸς
προαιρέσεως,
ὅτι
εἰς
δέον
|
χρήσεται |
τοῖς
δοθεῖσι;
Πολλοῖς
γὰρ
ὁ |
[6] |
γείτονας,
οὓς
παρώργιζες·
πάντα
σοι
|
ἐπαναστήσεται· |
πονηρὸς
χορὸς
τῶν
κακῶν
σου |
[6] |
χορὸς
τῶν
κακῶν
σου
πράξεων
|
περιστοιχίσεταί |
σε.
Ὥσπερ
γὰρ
ἡ
σκιὰ |
[3] |
γῆς
ὠθεῖται,
καὶ
ἐν
ἀποῤῥήτοις
|
φυλάσσεται. |
Ἄδηλον
γὰρ
τὸ
μέλλον,
μήπου |
[6] |
οὐκ
ἔστιν
ἄρνησις
ἐκεῖ,
ἀλλ´
|
ἐμφράσσεται |
στόμα
καὶ
τὸ
ἀναίσχυντον.
Αὐτὰ |
[6] |
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης
ἐν
ᾗ·
|
Ἀποκαλύπτεται |
ὀργὴ
ἀπ´
οὐρανοῦ·
Μνήσθητι
τῆς |
[5] |
ἀεὶ,
καὶ
σπαράσσων,
οὐ
πρότερον
|
παύεται, |
πρὶν
ἂν
ἐπαγάγῃ
αὐτοῖς
ἀνάγκην |
[7] |
τοῦ
πολέμου
ὑπόθεσις,
δι´
ὃν
|
χαλκεύεται
|
ὅπλα,
δι´
ὃν
ἀκονᾶται
ξίφη; |
[8] |
μετὰ
τὸ
λυθῆναι
τὴν
πανήγυριν
|
πραγματεύεται· |
οὐδὲ
μετὰ
τοὺς
ἀγῶνας
ἐπελθὼν |
[9] |
ἐν
τῇ
ζωῇ
σου·
Οὐ
|
δέχεταί |
σε
ἡ
στενὴ
καὶ
τεθλιμμένη |
[3] |
τῆς
λοιπῆς
ἀρετῆς;
Οὐ
γὰρ
|
παραδέχεται |
αὐτοὺς
ἡ
βασιλεία
τῶν
οὐρανῶν· |
[5] |
θορύβους
ἐνίησιν,
ἢ
τὸ
πλανώμενον
|
ὑποδέχεται, |
ἢ
ὅ
τι
ἂν
τύχῃ |
[4] |
ἂν
ἐκ
ποταμῶν
ἐπιῤῥέῃ·
ὅταν
|
σπουδάζηται |
μὲν
παρ´
αὐταῖς
τὸ
βαρβαρικὸν |
[1] |
ἂν
ἐλάττονος
τιμῆς
τὰ
πολυτίμητα
|
πρίηται, |
τοσούτῳ
χαίρει,
ὡς
λαμπροῦ
αὐτῷ |
[5] |
ἕτερα
προστιθέναι
σπουδάζεις·
ἐπειδὰν
εἴκοσι
|
γένηται, |
ἄλλα
τοσαῦτα
ἐπιζητεῖς,
καὶ
ἀεί |
[1] |
περὶ
τοῦ
νεανίσκου
τούτου,
καὶ
|
μέμνηται |
πάντως
ὅ
γε
φιλόπονος
ἀκροατὴς |
[1] |
σεαυτῷ
ἄχρηστα
πάντα
ὅσα
σοι
|
προπεπόνηται. |
Εἰ
γὰρ
οὐκ
ἐφόνευσας,
ὡς |
[2] |
τοῖς
πολλοῖς
περισπούδαστος,
ἀλλά
τις
|
ἐπινενόηται |
μεθοδεία
τῷ
διαβόλῳ,
μυρίας
τοῖς |
[1] |
ΑΥΤΟΥ
ΟΜΙΛΙΑ
ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ
ΠΛΟΥΤΟΥΝΤΑΣ.
|
~Εἴρηται |
καὶ
πρώην
ἡμῖν
τὰ
περὶ |
[8] |
~Εἴρηται
πρὸς
τοὺς
πατέρας
ἃ
|
εἴρηται· |
οἱ
ἄτεκνοι
τίνα
ἡμῖν
εὐπρόσωπον |
[8] |
σοῦ
ἐγκαταλειφθεῖσα,
παρὰ
τίνος
ἐλεηθήσεται;
|
~Εἴρηται |
πρὸς
τοὺς
πατέρας
ἃ
εἴρηται· |
[4] |
οὗτος
οὐδὲν
τῶν
ὁρωμένων
τιμιώτερον
|
κέκτηται, |
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
ἄψυχα
καλλωπίζει, |
[1] |
πλησίον
ὡς
ἑαυτὸν
οὐδὲν
περισσότερον
|
κέκτηται |
τοῦ
πλησίον·
ἀλλὰ
μὴν
φαίνῃ |
[5] |
ἀρχαίας.
Ὁ
δὲ
πλεονέκτης
οὐκ
|
αἰδεῖται |
χρόνον,
οὐ
γνωρίζει
ὅρον,
οὐ |
[3] |
πλοῦτος
ἔτι
περιττεύει,
κατὰ
γῆς
|
ὠθεῖται, |
καὶ
ἐν
ἀποῤῥήτοις
φυλάσσεται.
Ἄδηλον |
[4] |
ὁ
δὲ
ἐν
τῷ
ᾅδῃ
|
κεῖται, |
ἐπὶ
τῇ
σπουδῇ
τῶν
ματαίων |
[5] |
οὐ
συγχωρεῖ
ἀκολουθίαν
διαδοχῆς,
ἀλλὰ
|
μιμεῖται |
τοῦ
πυρὸς
τὴν
βίαν·
πάντα |
[2] |
γνώριμον.
Πλὴν
ἀλλὰ
παράδοξον
ἴσως
|
φανεῖταί |
σοι
ὃ
μέλλω
λέγειν·
παντὸς |
[1] |
Εἶτα,
ἐν
μὲν
πανηγύρει
οὐδεὶς
|
λυπεῖται |
προϊέμενος
τὰ
παρόντα
καὶ
ἀντικτώμενος |
[8] |
ἐντολὴν,
ὅτε
ἡ
μὲν
γλῶσσα
|
παρεῖται, |
ἡ
δὲ
χεὶρ
ὑπότρομος
ἤδη |
[5] |
τὸ
ἴχνος
αἴροντες,
οὐ
πρότερον
|
ἵστανται |
πρὶν
ἂν
τῆς
ἄκρας
ἐφίκωνται· |
[5] |
εἶ,
οἰκήσεις
τὸ
δεσμωτήριον,
οἱ
|
συκοφάνται |
εὐτρεπεῖς,
εἰς
τὸν
ὑπὲρ
τοῦ |
[3] |
ἀβίωτον
γὰρ
ἑαυτοῖς
τὸν
βίον
|
τίθενται, |
μὴ
ταῖς
ἀνωφελέσι
δαπάναις
ἐνασχολούμενοι. |
[2] |
μὲν
ἑαυτοῖς,
τὸν
δὲ
παισὶν
|
ἀποτίθενται. |
Εἶτα
καὶ
διαιροῦσι
τὸν
αὐτὸν |
[8] |
ἡμῖν
εὐπρόσωπον
αἰτίαν
τῆς
φειδωλίας
|
προβάλλονται; |
Οὐ
πωλῶ
τὰ
ὑπάρχοντα,
οὐδὲ |
[5] |
που
ἢ
δευτέρου
τῶν
ὑπερπλουτούντων
|
ἀπολιμπάνονται. |
Ὅταν
τοῦτον
τὸν
πλούσιον
καταλάβωσιν, |
[6] |
οὕτω
ταῖς
ψυχαῖς
αἱ
ἁμαρτίαι
|
παρέπονται, |
ἐναργῶς
τὰς
πράξεις
ἐξεικονίζουσαι.
Διὰ |
[6] |
ἐνδόξου
τοῦ
Χριστοῦ
παρουσίας,
ὅτε
|
ἀναστήσονται· |
Οἱ
μὲν
τὰ
ἀγαθὰ
πράξαντες |
[9] |
οἰκέται
τῷ
τελευταίῳ
κόσμῳ,
ἀλλ´
|
ἀφοσιώσονται
|
τὴν
ταφὴν,
τοῖς
κληρονόμοις
λοιπὸν |
[5] |
ἐφίκωνται·
οὕτω
καὶ
οὗτοι
οὐ
|
παύονται
|
τῆς
κατὰ
τὴν
δυναστείαν
ὁρμῆς, |
[5] |
προσλαμβάνοντες,
τοῖς
προηδικημένοις
τοὺς
λειπομένους
|
καταδουλοῦνται, |
καὶ
γίνεται
αὐτοῖς
δυνάμεως
αὔξησις |
[5] |
ἐνδέοντα
ἅπερ
ἂν
αὐτοῖς
ἐλλείπειν
|
ὑπόθωνται· |
ὥστε
ἀεὶ
τὴν
ψυχὴν
αὐτοῖς |
[5] |
ἵστανται
πρὶν
ἂν
τῆς
ἄκρας
|
ἐφίκωνται· |
οὕτω
καὶ
οὗτοι
οὐ
παύονται
|
[5] |
ἀγρὸν
ἐγγίζοντες,
ἵνα
τοῦ
πλησίον
|
ἀφέλωνταί |
τι·
Σὺ
δὲ
τί
ποιεῖς; |
[5] |
εὐπορωτέρους·
οἱ
δὲ
δυσφοροῦσιν
καὶ
|
ὀδυνῶνται, |
ὅτι
ἑνός
που
ἢ
δευτέρου |
[2] |
εὑρημένης·
μάγειροι,
σιτοποιοὶ,
οἰνοχόοι,
θηρευταὶ,
|
πλάσται, |
ζωγράφοι,
ἡδονῆς
παντοίας
δημιουργοί.
Ἀγέλαι |
[6] |
τοιαῦτα
φαινόμενα
οἷα
ὑφ´
ἡμῶν
|
κατεσκεύασται. |
Πῶς
σοι
δυνηθῶ
ὑπ´
ὄψιν |
[7] |
Καὶ
τίς
οἶδεν
εἰ
σοφὸς
|
ἔσται |
ἢ
ἄφρων;
Ὅρα
δὴ
οὖν |
[3] |
δὲ
τὸ
σχῆμα
τοῦ
βίου
|
ἔσται, |
πάντων
πωλούντων
καὶ
πάντων
ἀποκτωμένων; |
[7] |
οὐρανῶν;
Τίς
δὲ
καὶ
ἐγγυητὴς
|
ἔσται |
τῆς
τοῦ
παιδὸς
προαιρέσεως,
ὅτι |
[8] |
καιρὸν
τῆς
ἐξόδου;
τίς
ἐγγυητὴς
|
ἔσται |
τοῦ
τρόπου
τῆς
τελευτῆς;
Πόσοι |
[4] |
Οὐ
τὰ
μὲν
συγκέχυται
καὶ
|
ἠφάνισται, |
ὥσπερ
τὰ
κατὰ
παιδιὰν
ἐν |
[2] |
τρυφὴν
εὑρημένης·
μάγειροι,
σιτοποιοὶ,
οἰνοχόοι,
|
θηρευταὶ, |
πλάσται,
ζωγράφοι,
ἡδονῆς
παντοίας
δημιουργοί. |
[8] |
οὐδὲ
μετὰ
τοὺς
ἀγῶνας
ἐπελθὼν
|
στεφανοῦται· |
οὐδὲ
μετὰ
τοὺς
πολέμους
ἀνδραγαθίζεται· |
[4] |
μεγαλουργίᾳ
ζηλούμενος;
Οὐ
τὰ
μὲν
|
συγκέχυται |
καὶ
ἠφάνισται,
ὥσπερ
τὰ
κατὰ |
[5] |
τοῖς
πόνοις
τῆς
κτήσεως
συνεχόμενος;
|
Οὐαὶ |
οἱ
συνάπτοντες
οἰκίαν
πρὸς
οἰκίαν, |
[5] |
αἱ
πληγαί·
ἐὰν
ὀδύρῃ,
ὕβρεων
|
γραφαὶ, |
ἀγώγιμος
εἶ,
οἰκήσεις
τὸ
δεσμωτήριον, |
[1] |
ἀληθινοῦ
διδασκάλου
μαθήματα
σωτήρια,
μὴ
|
ἐγγράψαι |
τῇ
ἑαυτοῦ
καρδίᾳ,
μηδὲ
εἰς |
[6] |
ἐκεῖ·
οὐκ
ἔνι
πιθανότης
ῥημάτων,
|
κλέψαι |
δυναμένη
τοῦ
δικαστοῦ
τὴν
ἀλήθειαν· |
[4] |
ῥιγοῦντα
περιβαλεῖν·
ἀλλ´
ὑπομένεις
ἄπρακτον
|
ἀποπέμψαι |
τὸν
πένητα,
οὐ
φοβούμενος
τὸ |
[5] |
τοῦ
πλούτου·
Πάντα
ὑποκύπτει
τῇ
|
τυραννίδι, |
πάντα
ὑποπτήσσει
τὴν
δυναστείαν,
πλείονα |
[1] |
χωρισμὸς
ὡς
ἀκρωτηριασμὸς
τῶν
καιρίων.
|
Εἰ |
γὰρ
ἠμφίασας
γυμνὸν,
εἰ
ἔδωκας |
[9] |
Τῷ
θανάτῳ
χάρις,
οὐ
σοί.
|
Εἰ |
γὰρ
ἦς
ἀθάνατος,
οὐκ
ἂν |
[8] |
οἷον
κίνδυνον
ἐμπίπτεις
οὕτω
διανοούμενος.
|
Εἰ |
γὰρ
ὁ
μὲν
Κύριος
ὡς |
[1] |
παμπληθὲς
τῆς
ἀληθινῆς
ἀγάπης
ἀπολειπόμενον.
|
Εἰ |
γὰρ
ὅπερ
διεβεβαιώσω
ἀληθὲς
ἦν, |
[1] |
ἄχρηστα
πάντα
ὅσα
σοι
προπεπόνηται.
|
Εἰ |
γὰρ
οὐκ
ἐφόνευσας,
ὡς
σὺ |
[6] |
εὑρεθῇ
ἴασις
τῇ
ψυχῇ
σου;
|
Εἰ |
γὰρ
τὰ
φρικτὰ
οὐ
πτοεῖ, |
[3] |
ὑπὸ
τῶν
ἐκεῖ
τιμίων
ἐπισκοτούμενα·
|
εἰ |
δὲ
ἀνάγκη
μένειν
ἐνταῦθα,
τί |
[1] |
σε
λυπηθῆναι
δυσφοροῦντα
τῷ
ἐπιτάγματι·
|
εἰ |
δὲ
οὕτως
διὰ
ῥᾳδίας
ὁδοῦ, |
[1] |
θύρα
σου
ἠνέῳκτο
παντὶ
ξένῳ,
|
εἰ |
ἐγένου
πατὴρ
ὀρφανῶν,
εἰ
παντὶ |
[1] |
καιρίων.
Εἰ
γὰρ
ἠμφίασας
γυμνὸν,
|
εἰ |
ἔδωκας
πεινῶντι
τὸν
ἄρτον
σου, |
[1] |
ἔδωκας
πεινῶντι
τὸν
ἄρτον
σου,
|
εἰ |
ἡ
θύρα
σου
ἠνέῳκτο
παντὶ |
[1] |
ἐμελέτησας
τῶν
χρημάτων
τὴν
ἀλλοτρίωσιν,
|
εἰ |
ἠγαπήκεις
σου
τὸν
πλησίον.
Νυνὶ |
[3] |
καταλάβωσι
χρεῖαι.
Ἄδηλον
μὲν
οὖν,
|
εἰ |
ἥξεις
πρὸς
τὴν
χρείαν
τοῦ |
[7] |
γεγαμηκόσιν
οὐκ
ἐγράφη
τὰ
Εὐαγγέλια·
|
Εἰ |
θέλεις
τέλειος
εἶναι,
πώλησόν
σου |
[8] |
γράμματι
διασημάναι
τὴν
γνώμην.
Καίτοι
|
εἰ |
καὶ
πάντα
φανερῶς
ἐγέγραπτο,
καὶ
|
[1] |
τοιαύταις
ἀποκρίσεσιν
τοῦ
Κυρίου
λυπούμενος,
|
εἰ |
καταφρονητικῶς
αὐτῷ
προσῆγε
τὰς
πεύσεις. |
[3] |
ἀκούων·
Πώλησόν
σου
τὰ
ὑπάρχοντα;
|
Εἰ |
μὲν
γὰρ
ἠκολούθει
σοι
πρὸς |
[1] |
τὴν
βασιλείαν
τοῦ
Θεοῦ.
Καὶ
|
εἰ |
μὲν
ἰατρὸς
ἐπηγγέλλετο
κολοβώματα
μελῶν |
[9] |
ἐπερίσσευσε,
ταῦτα
προσφέρεις
τῷ
εὐεργέτῃ.
|
Εἰ |
οὐ
τολμᾷς
ἐκ
τῶν
λειψάνων |
[1] |
ξένῳ,
εἰ
ἐγένου
πατὴρ
ὀρφανῶν,
|
εἰ |
παντὶ
συνέπασχες
ἀδυνάτῳ,
ὑπὲρ
ποίων |
[7] |
μετ´
ἐμέ.
Καὶ
τίς
οἶδεν
|
εἰ |
σοφὸς
ἔσται
ἢ
ἄφρων;
Ὅρα |
[1] |
τὰ
ὑπάρχοντα,
καὶ
δὸς
πτωχοῖς·
|
Εἴ |
σοι
προέβαλε
πόνους
γεωργικοὺς,
ἢ |
[3] |
αὐτῷ,
παρόμοιον
εἶναι,
ὥσπερ
ἂν
|
εἴ |
τις
ὁδοιπόρος
ἐπιθυμίᾳ
πόλεώς
τινος
|
[5] |
ἐὰν
ὀδύρῃ,
ὕβρεων
γραφαὶ,
ἀγώγιμος
|
εἶ, |
οἰκήσεις
τὸ
δεσμωτήριον,
οἱ
συκοφάνται |
[1] |
σκυθρωπάζεις.
Ἐκείνης
μὲν
γὰρ
δῆλος
|
εἶ |
τῆς
ἐντολῆς
μακρὰν
ὑπάρχων,
καὶ
|
[9] |
τὰ
χρήματα
διακείμενοι.
Ὅσῳ
φιλόπλουτος
|
εἶ, |
τοσούτῳ
μᾶλλον
μηδὲν
ὑπολίπῃ
τῶν |
[5] |
περιελαύνων,
καὶ
ἐξωθῶν,
καὶ
ἕλκων
|
ἀεὶ, |
καὶ
σπαράσσων,
οὐ
πρότερον
παύεται, |
[5] |
γὰρ
οἱ
τὰς
κλίμακας
ἀναβαίνοντες,
|
ἀεὶ |
πρὸς
τὴν
ὑπερκειμένην
βαθμίδα
τὸ |
[5] |
πολλὰ
κτησάμενοι,
πλειόνων
ἐπιθυμοῦσι,
τῷ
|
ἀεὶ |
προστιθεμένῳ
τὴν
νόσον
τρέφοντες,
καὶ |
[5] |
γένηται,
ἄλλα
τοσαῦτα
ἐπιζητεῖς,
καὶ
|
ἀεί |
σοι
τὸ
προστιθέμενον,
οὐχὶ
τὴν |
[5] |
ἂν
αὐτοῖς
ἐλλείπειν
ὑπόθωνται·
ὥστε
|
ἀεὶ |
τὴν
ψυχὴν
αὐτοῖς
ταῖς
μερίμναις
|
[5] |
τοῖς
παροῦσι;
πότε
ἀπολαύσεις
αὐτῶν,
|
ἀεὶ |
τοῖς
πόνοις
τῆς
κτήσεως
συνεχόμενος; |
[8] |
τοίνυν
οὐδὲ
μετὰ
τὴν
ζωὴν
|
εὐσεβεῖ |
δηλονότι.
Ἐν
μέλανι
καὶ
γράμμασι |
[5] |
δίκην
λαβεῖν
ὑπὲρ
τῶν
φθασάντων.
|
Ἐπάγει |
τὰ
ζεύγη
τῶν
βοῶν,
ἀροτριᾷ, |
[4] |
νόσος·
τάς
τε
γὰρ
τρυφὰς
|
ἀναφλέγει· |
καὶ
τὰς
φιληδονίας
συναύξει,
καὶ |
[5] |
οὐχὶ
τὴν
ὁρμὴν
ἵστησιν,
ἀλλ´
|
ἀναφλέγει |
τὴν
ὄρεξιν.
Ὥσπερ
γὰρ
τοῖς |
[2] |
ὄροφον.
Ὅσον
δὲ
τῶν
τοίχων
|
διαφεύγει |
τὴν
πλάκα,
τοῖς
τῆς
γραφικῆς |
[1] |
ἄλλα
τοῖς
χρηματιζομένοις
ἐπίπονα
πρόσεστιν,
|
ἔδει |
σε
λυπηθῆναι
δυσφοροῦντα
τῷ
ἐπιτάγματι· |
[7] |
οὐχὶ
πάντων
μᾶλλον
εἰς
οἰκειότητα
|
προσεγγίζει; |
Πρώτῃ
αὐτῇ
ἀπόδος
τὰ
πρεσβεῖα |
[8] |
σου
διδάσκαλος,
οὐδὲ
τὸ
Εὐαγγέλιον
|
ῥυθμίζει |
σου
τὸν
βίον,
ἀλλ´
αὐτὸς |
[4] |
κέκτηται,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
ἄψυχα
|
καλλωπίζει, |
τὴν
δὲ
ψυχὴν
ἀκόσμητον
ἔχει. |
[5] |
ζεύγη
τῶν
βοῶν,
ἀροτριᾷ,
κατασπείρει,
|
θερίζει |
τὰ
μὴ
προσήκοντα.
Ἐὰν
ἀντείπῃς, |
[5] |
πλεονέκτης
οὐκ
αἰδεῖται
χρόνον,
οὐ
|
γνωρίζει |
ὅρον,
οὐ
συγχωρεῖ
ἀκολουθίαν
διαδοχῆς, |
[1] |
διδάγματα,
ἀλλ´
ἀπελθεῖν
ἀθυμοῦντα,
τῷ
|
πάθει |
τῆς
φιλοπλουτίας
ἐσκοτωμένον.
Τοῦτο
δὲ |
[3] |
τὰ
ὑπάρχοντα;
Εἰ
μὲν
γὰρ
|
ἠκολούθει
|
σοι
πρὸς
τὸ
μέλλον,
οὐδ´ |
[5] |
ἐνδεής.
Πολλῶν
δὲ
ὑμᾶς
ἐνδεεῖς
|
ποιεῖ |
τὸ
τῆς
ἐπιθυμίας
ἀκόρεστον.
Τοῖς |
[6] |
Διὰ
τοῦτο
οὐκ
ἔστιν
ἄρνησις
|
ἐκεῖ, |
ἀλλ´
ἐμφράσσεται
στόμα
καὶ
τὸ |
[3] |
γὰρ
ὁ
θησαυρός
σου,
φησὶν,
|
ἐκεῖ |
καὶ
ἡ
καρδία·
Διὰ
τοῦτο |
[6] |
ἀπαραλόγιστον
δικαστήν;
Οὐκ
ἔνι
ῥήτωρ
|
ἐκεῖ· |
οὐκ
ἔνι
πιθανότης
ῥημάτων,
κλέψαι |
[3] |
ἂν
ἦν
περισπούδαστα,
ὑπὸ
τῶν
|
ἐκεῖ |
τιμίων
ἐπισκοτούμενα·
εἰ
δὲ
ἀνάγκη |
[4] |
δὲ
δὴ
καὶ
γυνὴ
φιλόπλουτος
|
συνοικεῖ, |
διπλάσιον
ἡ
νόσος·
τάς
τε |
[3] |
ἀνωφελέσι
δαπάναις
ἐνασχολούμενοι.
Καί
μοι
|
δοκεῖ |
τὸ
πάθος
τοῦ
νεανίσκου,
ἢ |
[5] |
λαμβάνειν.
Ὁ
ᾅδης
οὐκ
εἶπεν·
|
Ἀρκεῖ, |
οὐδὲ
ὁ
πλεονέκτης
εἶπέ
ποτε· |
[5] |
οὐδὲ
ὁ
πλεονέκτης
εἶπέ
ποτε·
|
Ἀρκεῖ. |
Πότε
χρήσῃ
τοῖς
παροῦσι;
πότε |
[4] |
τῶν
συνεχῶν
αὐτῆς
ἐπιταγμάτων.
Οὐδεὶς
|
ἐξαρκεῖ |
πλοῦτος
ταῖς
γυναικείαις
ἐπιθυμίαις
ὑπηρετούμενος, |
[8] |
κατεπαγγέλλῃ
τὰς
εὐποιίας.
Τίς
οὖν
|
ἀναγγελεῖ |
σοι
τὸν
καιρὸν
τῆς
ἐξόδου; |
[9] |
βέλτιον
τοὺς
περιόντας
κοσμεῖσθαι
τῇ
|
πολυτελεῖ |
καὶ
ἐνδόξῳ
περιβολῇ,
ἢ
συγκατασήπειν |
[3] |
τῆς
ἱστορίας
τῶν
ἐν
τῇ
|
πόλει |
καλῶν
ἑαυτὸν
ἀποκλείων.
Τοιοῦτοί
εἰσιν |
[2] |
τὸν
πλοῦτον
αὔξουσα·
λουτρὰ
ἐν
|
πόλει· |
λουτρὰ
κατ´
ἀγρούς·
οἶκοι
παντοδαποῖς |
[5] |
ἐπιθυμία
τοῦ
ἀμπελῶνος;
Πονηρὸς
ἐν
|
πόλει |
σύνοικος,
πονηρὸς
ἐν
ἀγροῖς,
ὁ |
[4] |
ζώναις,
καὶ
ἄλλος
τὰς
χεῖρας
|
δεσμεῖ |
καὶ
τοὺς
πόδας.
Χαίρουσι
γὰρ |
[5] |
κατεσκεύασας.
Ὅσα
βλέπει
ὀφθαλμὸς,
τοσούτων
|
ἐπιθυμεῖ |
ὁ
πλεονέκτης·
Οὐ
πλησθήσεται
ὀφθαλμὸς |
[5] |
τοῦ
πυρὸς
τὴν
βίαν·
πάντα
|
ἐπιλαμβάνει, |
πάντα
ἐπινέμεται.
Καὶ
ὥσπερ
οἱ
|
[2] |
τοῖς
πένησιν·
ἡ
δικαιοσύνη
αὐτοῦ
|
μένει |
εἰς
τὸν
αἰῶνα·
Ἀλλ´
οὐ |
[7] |
ἐδέξατο,
παρ´
αὐτοῦ
τὰς
ἀφορμὰς
|
ἀναμένει |
τοῦ
βίου.
Μὴ
τοῖς
γεγαμηκόσιν
|
[3] |
τῇ
γῇ
ἀφανίζειν.
Εἶτα,
οἶμαι,
|
συμβαίνει |
σοι
κατορύσσοντι
τὸν
πλοῦτον
συγκατορύσσειν |
[5] |
ὅρια
αὐτῆς·
ἡ
νὺξ
οὐχ
|
ὑπερβαίνει |
ὁροθεσίας
ἀρχαίας.
Ὁ
δὲ
πλεονέκτης |
[5] |
πρὸς
τὸ
ἐναντίον.
Οὐ
γὰρ
|
εὐφραίνει |
αὐτοὺς
τὰ
παρόντα
τοσαῦτα
ὄντα, |
[1] |
αὐτῷ
προσῆγε
τὰς
πεύσεις.
Διόπερ
|
οἱονεὶ |
μικτὸν
αὐτοῦ
τὸ
ἦθος
ἡμῖν |
[4] |
τρυφὰς
ἀναφλέγει·
καὶ
τὰς
φιληδονίας
|
συναύξει, |
καὶ
κέντρα
ταῖς
περιέργοις
ἐπιθυμίαις |
[6] |
Εἰ
γὰρ
τὰ
φρικτὰ
οὐ
|
πτοεῖ, |
τὰ
φαιδρὰ
οὐ
προτρέπεται,
λιθίνῃ |
[1] |
πλούτῳ,
τοσοῦτον
ἐλλείπεις
τῇ
ἀγάπῃ.
|
Ἐπεὶ |
πάλαι
ἂν
ἐμελέτησας
τῶν
χρημάτων |
[5] |
τὴν
σεαυτοῦ
ψυχὴν
κατεσκεύασας.
Ὅσα
|
βλέπει |
ὀφθαλμὸς,
τοσούτων
ἐπιθυμεῖ
ὁ
πλεονέκτης· |
[3] |
ἢ
πρὸς
τὴν
παροῦσαν
ἀπόλαυσιν
|
καταῤῥέπει. |
Οἰκονομικὴν
τοῦ
πλούτου
τὴν
χρῆσιν, |
[1] |
τὰ
μέλη
τοῦ
σώματος,
καὶ
|
λυπεῖ |
σε
αὐτῶν
ὁ
χωρισμὸς
ὡς |
[5] |
τὰ
παρόντα
τοσαῦτα
ὄντα,
ὅσον
|
λυπεῖ |
τὰ
ἐνδέοντα
ἅπερ
ἂν
αὐτοῖς |
[9] |
ἀποθανὼν
δὲ,
πράξω
τὰ
διατεταγμένα.
|
Ἐρεῖ |
καὶ
σοὶ
Ἀβραάμ·
Ἀπέλαβες
τὰ |
[2] |
οἱ
δὲ
ἀναψύχοντες
ἐν
τῷ
|
θέρει. |
Ἔδαφος
ταῖς
ψηφῖσι
διηνθισμένον,
χρυσὸς |
[1] |
τιμῆς
τὰ
πολυτίμητα
πρίηται,
τοσούτῳ
|
χαίρει, |
ὡς
λαμπροῦ
αὐτῷ
τοῦ
συναλλάγματος |
[5] |
τὰ
ζεύγη
τῶν
βοῶν,
ἀροτριᾷ,
|
κατασπείρει, |
θερίζει
τὰ
μὴ
προσήκοντα.
Ἐὰν
|
[1] |
τοῖς
ἐνδεέσιν;
Εἶτα,
ἐν
μὲν
|
πανηγύρει |
οὐδεὶς
λυπεῖται
προϊέμενος
τὰ
παρόντα |
[6] |
τὸ
ἀναίσχυντον.
Αὐτὰ
γὰρ
ἑκάστου
|
καταμαρτυρεῖ |
τὰ
πράγματα,
οὐ
φωνὴν
ἀφιέντα, |
[5] |
χρόνον,
οὐ
γνωρίζει
ὅρον,
οὐ
|
συγχωρεῖ |
ἀκολουθίαν
διαδοχῆς,
ἀλλὰ
μιμεῖται
τοῦ
|
[2] |
δύο
μέν
σοι
πηχῶν
χιτωνίσκος
|
ἀρκέσει, |
ἑνὸς
δὲ
ἱματίου
περιβολὴ
πᾶσαν |
[6] |
πάντες;
Οὐχὶ
λίθων
ὀλίγων
βάρος
|
ἀρκέσει |
πρὸς
φυλακὴν
τῇ
δυστήνῳ
σαρκί; |
[2] |
Ἔστω,
φησὶν,
ὁ
μὲν
ἐν
|
χρήσει |
πλοῦτος,
ὁ
δὲ
ἀπόθετος·
καὶ |
[5] |
Πάντα
ὑποκύπτει
τῇ
τυραννίδι,
πάντα
|
ὑποπτήσσει
|
τὴν
δυναστείαν,
πλείονα
λόγον
ἑκάστου |
[4] |
σου
ἡ
χεὶρ
τὴν
ψευδολογίαν
|
κηρύσσει, |
περιαστραπτομένη
ὑπὸ
τῆς
ἐπὶ
τοῦ |
[1] |
ζωῆς·
ἐλέγχῃ
δὲ
ὅλως
τῇ
|
ἀπολαύσει |
τοῦ
παρόντος
βίου
προσδεδεμένος.
Τί |
[2] |
ἱματίου
περιβολὴ
πᾶσαν
τῶν
ἐνδυμάτων
|
ἐκπληρώσει |
τὴν
χρείαν.
Ἀλλ´
εἰς
τροφὴν
|
[8] |
ὀφείλεται;
Δεῖξον
τὰ
ἔργα,
καὶ
|
ἀπαίτει |
τὰς
ἀντιδόσεις.
Οὐδεὶς
μετὰ
τὸ |
[5] |
ἵνα
λάβῃς
τὰ
τοῦ
πλησίον;
|
Ἐπισκοτεῖ |
μοι,
φησὶν,
ἡ
τοῦ
γείτονος |
[5] |
τὴν
βίαν
τοῦ
πλούτου·
Πάντα
|
ὑποκύπτει |
τῇ
τυραννίδι,
πάντα
ὑποπτήσσει
τὴν |
[3] |
μυρία
διασπώμενος
ὁ
πλοῦτος
ἔτι
|
περιττεύει, |
κατὰ
γῆς
ὠθεῖται,
καὶ
ἐν |
[1] |
καὶ
τοῦτο.
Ἐκεῖνο
δὲ
λοιπὸν
|
ἐλέγχει |
αὐτοῦ
τὴν
ὅλην
προαίρεσιν,
οὐ |
[1] |
τὸ
παρὰ
τοῦ
Κυρίου
προταθὲν
|
ἐλέγχει |
σε
παμπληθὲς
τῆς
ἀληθινῆς
ἀγάπης |
[1] |
καὶ
τὸ
πρὸς
ἑαυτὸν
ἀσύμφωνον
|
ἀπελέγχει. |
Διδάσκαλον
λέγεις,
καὶ
τὰ
μαθητῶν |
[7] |
Μὴ
αἰτιῶ
τὸν
ἀναίτιον·
ἴδιον
|
ἔχει |
δεσπότην,
ἴδιον
οἰκονόμον·
παρ´
ἄλλου |
[4] |
καλλωπίζει,
τὴν
δὲ
ψυχὴν
ἀκόσμητον
|
ἔχει. |
Ποίαν,
εἰπέ
μοι,
χρείαν
περισσοτέραν |
[4] |
τῶν
ματαίων,
εἰκότως
οὐδένα
καιρὸν
|
ἔχει |
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν
παρακύπτειν.
Ἀλλ´ |
[6] |
ἂν
περιαγάγῃς
τὸν
ὀφθαλμὸν,
ἐναργεῖς
|
ὄψει |
τῶν
κακῶν
τὰς
εἰκόνας·
ἔνθεν |
[9] |
ἄμυναν,
ἢ
τοῦ
πλησίον
ἀγάπην;
|
Ἀνάγνωθί |
σου
τὰς
διαθήκας.
Ἐβουλόμην
μὲν |
[6] |
ἀρκέσει
πρὸς
φυλακὴν
τῇ
δυστήνῳ
|
σαρκί; |
Ὑπὲρ
τίνος
μοχθεῖς;
ὑπὲρ
τίνος |
[8] |
Οὐ
πωλῶ
τὰ
ὑπάρχοντα,
οὐδὲ
|
δίδωμι |
τοῖς
πτωχοῖς,
διὰ
τὰς
ἀναγκαίας |
[8] |
τὴν
ζωὴν
εὐσεβεῖ
δηλονότι.
Ἐν
|
μέλανι |
καὶ
γράμμασι
κατεπαγγέλλῃ
τὰς
εὐποιίας. |
[6] |
Οὐκ
ἔνι
ῥήτωρ
ἐκεῖ·
οὐκ
|
ἔνι |
πιθανότης
ῥημάτων,
κλέψαι
δυναμένη
τοῦ |
[6] |
παραπείσεις
τὸν
ἀπαραλόγιστον
δικαστήν;
Οὐκ
|
ἔνι |
ῥήτωρ
ἐκεῖ·
οὐκ
ἔνι
πιθανότης |
[1] |
εἰ
ἠγαπήκεις
σου
τὸν
πλησίον.
|
Νυνὶ |
δὲ
προσπέφυκέ
σοι
τὰ
χρήματα |
[2] |
καὶ
τούτων
οἱ
μὲν
ἐν
|
χειμῶνι |
θάλποντες,
οἱ
δὲ
ἀναψύχοντες
ἐν |
[4] |
ἐὰν
δὲ
ἀκούσῃς·
Δὸς
χρήματα
|
γυναιξὶ |
χλιδώσαις,
δὸς
λιθοξόοις,
τέκτοσι,
ψηφοθέταις, |
[2] |
γενεαλογούμενοι
ἀπὸ
εὐγενείας
πατέρων,
ὥσπερ
|
οἱ |
ἄνθρωποι.
Οἱ
μὲν
τρυφῶντας
αὐτοὺς |
[8] |
πρὸς
τοὺς
πατέρας
ἃ
εἴρηται·
|
οἱ |
ἄτεκνοι
τίνα
ἡμῖν
εὐπρόσωπον
αἰτίαν |
[5] |
αὔξησις
ἡ
περιουσία
τῆς
πονηρίας.
|
Οἱ
|
γὰρ
προπεπονθότες
κακῶς,
ἠναγκασμένην
αὐτοῖς |
[2] |
οἱ
μὲν
ἐν
χειμῶνι
θάλποντες,
|
οἱ |
δὲ
ἀναψύχοντες
ἐν
τῷ
θέρει. |
[5] |
χάριν
ἔχειν,
τοσούτων
ὄντας
εὐπορωτέρους·
|
οἱ |
δὲ
δυσφοροῦσιν
καὶ
ὀδυνῶνται,
ὅτι |
[3] |
ἐναργὴς,
καὶ
ὁ
εἰπὼν
ἀψευδής·
|
οἱ |
δὲ
πειθόμενοι
σπάνιοι.
Καὶ
πῶς |
[6] |
ἀγαθὰ
πράξαντες
εἰς
ἀνάστασιν
ζωῆς,
|
οἱ |
δὲ
τὰ
φαῦλα
εἰς
ἀνάστασιν |
[5] |
τὸ
ἐνιστάμενον
παρασύρουσιν·
οὕτω
καὶ
|
οἱ |
ἐπὶ
μέγα
τῆς
δυνάμεως
προελθόντες, |
[6] |
ἀπολογήσῃ,
ἐπειδάν
σε
κύκλῳ
περιστάντες
|
οἱ |
ἠδικημένοι
καταβοῶσί
σου
ἐπὶ
τοῦ |
[6] |
δικαστοῦ
τὴν
ἀλήθειαν·
οὐκ
ἀκολουθοῦσιν
|
οἱ |
κόλακες,
οὐ
τὰ
χρήματα,
οὐχ |
[7] |
τοῖς
παισὶ
διαιρήσεις
τὸν
βίον.
|
Οἱ |
μέν
γε
παῖδες
παρὰ
γονέων
|
[2] |
ἢ
Θεσσαλικῆς
πλακός·
καὶ
τούτων
|
οἱ |
μὲν
ἐν
χειμῶνι
θάλποντες,
οἱ |
[6] |
τοῦ
Χριστοῦ
παρουσίας,
ὅτε
ἀναστήσονται·
|
Οἱ |
μὲν
τὰ
ἀγαθὰ
πράξαντες
εἰς |
[2] |
εὐγενείας
πατέρων,
ὥσπερ
οἱ
ἄνθρωποι.
|
Οἱ |
μὲν
τρυφῶντας
αὐτοὺς
κατὰ
τὴν |
[5] |
τοῦ
οἴνου
γίνεται,
οὕτω
καὶ
|
οἱ |
νεόπλουτοι,
πολλὰ
κτησάμενοι,
πλειόνων
ἐπιθυμοῦσι, |
[9] |
πλοῦτον.
Τάχα
σε
οὐδὲ
περιστελοῦσιν
|
οἱ |
οἰκέται
τῷ
τελευταίῳ
κόσμῳ,
ἀλλ´ |
[6] |
Οὐχὶ
τρεῖς
σε
πήχεις
ἀναμένουσιν
|
οἱ |
πάντες;
Οὐχὶ
λίθων
ὀλίγων
βάρος |
[2] |
τούτων,
ἀλλήλων
διάδοχοι,
οἱ
προτρέχοντες,
|
οἱ |
παρεπόμενοι.
Τῶν
ἄλλων
οἰκετῶν
ἀριθμὸς |
[9] |
Ἴδετε
τὸ
τέλος
τῆς
φιλοχρηματίας,
|
οἱ |
πλούσιοι,
καὶ
παύσασθε
ἐμπαθῶς
πρὸς |
[5] |
ἐπιλαμβάνει,
πάντα
ἐπινέμεται.
Καὶ
ὥσπερ
|
οἱ
|
ποταμοὶ,
ἐκ
μικρᾶς
τῆς
πρώτης |
[2] |
διῃρημένων·
ἡνίοχοι
τούτων,
ἀλλήλων
διάδοχοι,
|
οἱ |
προτρέχοντες,
οἱ
παρεπόμενοι.
Τῶν
ἄλλων
|
[5] |
ἀγώγιμος
εἶ,
οἰκήσεις
τὸ
δεσμωτήριον,
|
οἱ |
συκοφάνται
εὐτρεπεῖς,
εἰς
τὸν
ὑπὲρ |
[5] |
πόνοις
τῆς
κτήσεως
συνεχόμενος;
Οὐαὶ
|
οἱ |
συνάπτοντες
οἰκίαν
πρὸς
οἰκίαν,
καὶ |
[3] |
καλῶν
ἑαυτὸν
ἀποκλείων.
Τοιοῦτοί
εἰσιν
|
οἱ |
τὰ
μὲν
ἄλλα
ποιεῖν
καταδεχόμενοι, |
[5] |
τὴν
σπουδὴν
μεταφέρουσιν.
Ὥσπερ
γὰρ
|
οἱ |
τὰς
κλίμακας
ἀναβαίνοντες,
ἀεὶ
πρὸς |
[2] |
ἵππων
ἀγέλαι,
βουκόλια,
ποίμνια,
συφόρβια,
|
οἱ |
τούτων
νομεῖς,
γῆ
ἡ
πᾶσι |
[4] |
τὴν
πόλιν
πένητες,
τούτων
ἐγειρομένων,
|
οἳ |
διὰ
τὴν
περὶ
ταῦτα
σπουδὴν |
[2] |
θηρευταὶ,
πλάσται,
ζωγράφοι,
ἡδονῆς
παντοίας
|
δημιουργοί. |
Ἀγέλαι
καμήλων,
τῶν
μὲν
ἀχθοφόρων, |
[2] |
πάντα
ἀργυρᾶ,
πάντα
χρυσόπαστα.
Τάπητες
|
ἁλουργοὶ, |
κοσμοῦντες
τοὺς
ἵππους
ὥσπερ
νυμφίους· |
[2] |
αὐτοῖς
πολυτέλειαν
ἐξαρκῶν·
ἐπίτροποι,
ταμίαι,
|
γεωργοὶ, |
παντοδαπῆς
ἔμπειροι
τέχνης,
τῆς
τε |
[3] |
εἰπὼν
ἀψευδής·
οἱ
δὲ
πειθόμενοι
|
σπάνιοι. |
Καὶ
πῶς
βιωσόμεθα
πάντα
ἀποκτησάμενοι; |
[2] |
ἀπόλαυσιν
καὶ
τρυφὴν
εὑρημένης·
μάγειροι,
|
σιτοποιοὶ, |
οἰνοχόοι,
θηρευταὶ,
πλάσται,
ζωγράφοι,
ἡδονῆς |
[4] |
διαβαίνειν
πρὸς
τοὺς
πτωχοὺς,
καίτοι
|
μυρίοι |
ἐφεστᾶσι
τῇ
θύρᾳ,
πᾶσαν
ἐλεεινὴν
|
[4] |
περὶ
τούτων
μερίμνας
ἔχουσι.
Καὶ
|
μυρίοι |
τινὲς
κόλακες,
ταῖς
ἐπιθυμίαις
αὐτῶν |
[9] |
τὸ
τέλος
τῆς
φιλοχρηματίας,
οἱ
|
πλούσιοι, |
καὶ
παύσασθε
ἐμπαθῶς
πρὸς
τὰ |
[8] |
παραποιηθεῖσα,
δύο
ἢ
τρεῖς
μάρτυρες
|
ἄδικοι, |
ὅλον
ἂν
τὸν
κλῆρον
ἐφ´ |
[2] |
ἐν
πόλει·
λουτρὰ
κατ´
ἀγρούς·
|
οἶκοι |
παντοδαποῖς
μαρμάροις
περιλαμπόμενοι,
ὁ
μὲν
|
[4] |
καταῤῥυέντας,
ὧν
τὰ
λείψανα,
ὥσπερ
|
σκόπελοί |
τινες,
διὰ
τῆς
πόλεως
πάσης |
[2] |
τὴν
πόλιν
περιφέρουσιν·
ἄλλοι
συνθηρεύουσιν,
|
ἄλλοι |
πρὸς
ὁδοιπορίαν
ἐξησκημένοι.
Χαλινοὶ
καὶ |
[2] |
αὐτοὺς
κατὰ
τὴν
πόλιν
περιφέρουσιν·
|
ἄλλοι |
συνθηρεύουσιν,
ἄλλοι
πρὸς
ὁδοιπορίαν
ἐξησκημένοι. |
[3] |
ταῖς
ἀνωφελέσι
δαπάναις
ἐνασχολούμενοι.
Καί
|
μοι |
δοκεῖ
τὸ
πάθος
τοῦ
νεανίσκου, |
[2] |
περίβλεπτον
κατασκευαζέτω
τὸν
βίον·
ὥστε
|
μοι |
θαυμάζειν
ἔπεισι
τῶν
περιττῶν
τὴν |
[8] |
δαπάναις
καὶ
μεγαλόψυχος.
Ποίων,
εἰπέ
|
μοι, |
καιρῶν
τοὺς
μισθοὺς
ἀπαιτήσεις,
τῶν |
[7] |
παρακούσω
τῶν
ἐντολῶν
σου;
δός
|
μοι |
τέκνα,
ἵνα
μὴ
φθάσω
εἰς |
[7] |
πατὴρ,
ἆρα
προσέθηκας
τοῦτο·
Δός
|
μοι |
τέκνα,
ἵνα
παρακούσω
τῶν
ἐντολῶν |
[5] |
λάβῃς
τὰ
τοῦ
πλησίον;
Ἐπισκοτεῖ
|
μοι, |
φησὶν,
ἡ
τοῦ
γείτονος
οἰκία, |
[4] |
ψυχὴν
ἀκόσμητον
ἔχει.
Ποίαν,
εἰπέ
|
μοι, |
χρείαν
περισσοτέραν
παρέχουσιν
ἀργυραῖ
κλῖναι |
[5] |
πάντα
ἐπινέμεται.
Καὶ
ὥσπερ
οἱ
|
ποταμοὶ, |
ἐκ
μικρᾶς
τῆς
πρώτης
ἀρχῆς |
[8] |
τοῦ
βίου
διαδόχους
ποιήσομαι
τῶν
|
ἐμοὶ |
προσόντων
τοὺς
πένητας,
γράμμασι
καὶ |
[9] |
ποιήσωμεν
τὰ
διατεταγμένα
ἡμῖν,
ἵνα
|
κληρονόμοι |
γενώμεθα.
τῆς
αἰωνίου
ζωῆς
τῆς |
[7] |
γε
παῖδες
παρὰ
γονέων
μὴ
|
διαδεξάμενοι, |
ἑαυτοῖς
πολλάκις
οἴκους
ἐποίησαν·
ἡ |
[5] |
οὕτω
καὶ
οἱ
νεόπλουτοι,
πολλὰ
|
κτησάμενοι, |
πλειόνων
ἐπιθυμοῦσι,
τῷ
ἀεὶ
προστιθεμένῳ |
[3] |
σπάνιοι.
Καὶ
πῶς
βιωσόμεθα
πάντα
|
ἀποκτησάμενοι; |
φησίν·
τί
δὲ
τὸ
σχῆμα |
[6] |
ἐπειδάν
σε
κύκλῳ
περιστάντες
οἱ
|
ἠδικημένοι |
καταβοῶσί
σου
ἐπὶ
τοῦ
δικαίου |
[2] |
ἄλλοι
συνθηρεύουσιν,
ἄλλοι
πρὸς
ὁδοιπορίαν
|
ἐξησκημένοι. |
Χαλινοὶ
καὶ
ζῶναι
καὶ
περιδέῤῥεα, |
[9] |
παύσασθε
ἐμπαθῶς
πρὸς
τὰ
χρήματα
|
διακείμενοι. |
Ὅσῳ
φιλόπλουτος
εἶ,
τοσούτῳ
μᾶλλον |
[9] |
καὶ
τοῖς
διαδεξαμένοις
τὰ
σὰ
|
χαριζόμενοι. |
Προλαβὼν
οὖν,
σεαυτὸν
ἐνταφίασον.
Καλὸν |
[3] |
ὁ
εἰπὼν
ἀψευδής·
οἱ
δὲ
|
πειθόμενοι |
σπάνιοι.
Καὶ
πῶς
βιωσόμεθα
πάντα |
[9] |
ἐροῦσι
καὶ
σὲ
τῆς
βαρύτητος
|
ἀμυνόμενοι, |
καὶ
τοῖς
διαδεξαμένοις
τὰ
σὰ |
[2] |
ἀλλήλων
διάδοχοι,
οἱ
προτρέχοντες,
οἱ
|
παρεπόμενοι. |
Τῶν
ἄλλων
οἰκετῶν
ἀριθμὸς
ἄπειρος |
[2] |
κατ´
ἀγρούς·
οἶκοι
παντοδαποῖς
μαρμάροις
|
περιλαμπόμενοι, |
ὁ
μὲν
Φρυγίου
λίθου,
ἄλλος |
[3] |
οἱ
τὰ
μὲν
ἄλλα
ποιεῖν
|
καταδεχόμενοι, |
ἀντιβαίνοντες
δὲ
πρὸς
τὴν
τῶν |
[5] |
γὰρ
προπεπονθότες
κακῶς,
ἠναγκασμένην
αὐτοῖς
|
παρεχόμενοι |
τὴν
βοήθειαν,
τὰς
καθ´
ἑτέρων |
[2] |
κεκαλυμμένα.
Ἵπποι
παμπληθεῖς,
καὶ
οὗτοι
|
γενεαλογούμενοι |
ἀπὸ
εὐγενείας
πατέρων,
ὥσπερ
οἱ |
[3] |
τίθενται,
μὴ
ταῖς
ἀνωφελέσι
δαπάναις
|
ἐνασχολούμενοι. |
Καί
μοι
δοκεῖ
τὸ
πάθος |
[2] |
συνθηρεύουσιν,
ἄλλοι
πρὸς
ὁδοιπορίαν
ἐξησκημένοι.
|
Χαλινοὶ |
καὶ
ζῶναι
καὶ
περιδέῤῥεα,
πάντα
|
[4] |
τράπεζαι
ἀργυραῖ,
ἐλεφάντιναι
στιβάδες
καὶ
|
ἐλεφάντινοι |
δίφροι,
ὥστε
τὸν
πλοῦτον
διὰ |
[8] |
τοὺς
πατέρας
ἃ
εἴρηται·
οἱ
|
ἄτεκνοι |
τίνα
ἡμῖν
εὐπρόσωπον
αἰτίαν
τῆς |
[2] |
καὶ
τρυφὴν
εὑρημένης·
μάγειροι,
σιτοποιοὶ,
|
οἰνοχόοι, |
θηρευταὶ,
πλάσται,
ζωγράφοι,
ἡδονῆς
παντοίας |
[2] |
πρὸς
πᾶσαν
αὐτοῖς
πολυτέλειαν
ἐξαρκῶν·
|
ἐπίτροποι, |
ταμίαι,
γεωργοὶ,
παντοδαπῆς
ἔμπειροι
τέχνης, |
[2] |
περιφέροντα,
χαλκῷ
καὶ
ἀργύρῳ
κεκαλυμμένα.
|
Ἵπποι |
παμπληθεῖς,
καὶ
οὗτοι
γενεαλογούμενοι
ἀπὸ |
[2] |
ἀπὸ
εὐγενείας
πατέρων,
ὥσπερ
οἱ
|
ἄνθρωποι. |
Οἱ
μὲν
τρυφῶντας
αὐτοὺς
κατὰ |
[7] |
περὶ
τοῦτον
σπουδή;
Τί
πάσχετε,
|
ἄνθρωποι; |
τίς
ὑμῖν
τὰ
ὑμέτερα
εἰς |
[2] |
πρὸς
ἀπόλαυσιν
καὶ
τρυφὴν
εὑρημένης·
|
μάγειροι, |
σιτοποιοὶ,
οἰνοχόοι,
θηρευταὶ,
πλάσται,
ζωγράφοι, |
[2] |
ἐξαρκῶν·
ἐπίτροποι,
ταμίαι,
γεωργοὶ,
παντοδαπῆς
|
ἔμπειροι |
τέχνης,
τῆς
τε
ἀναγκαίας
καὶ
|
[4] |
τὴν
ψυχήν·
τοῖχοι
δὲ
καὶ
|
μικροὶ |
καὶ
μείζους
τὴν
αὐτὴν
χρείαν |
[4] |
ἀργυραῖ,
ἐλεφάντιναι
στιβάδες
καὶ
ἐλεφάντινοι
|
δίφροι, |
ὥστε
τὸν
πλοῦτον
διὰ
ταῦτα |
[9] |
πράξω
τὰ
διατεταγμένα.
Ἐρεῖ
καὶ
|
σοὶ |
Ἀβραάμ·
Ἀπέλαβες
τὰ
ἀγαθά
σου |
[1] |
φύσεως
ἢ
ἐξ
ἀῤῥωστίας
προσόντα
|
σοι |
διορθώσασθαι,
οὐκ
ἂν
ἠθύμεις
ἀκούων· |
[6] |
οἷα
ὑφ´
ἡμῶν
κατεσκεύασται.
Πῶς
|
σοι |
δυνηθῶ
ὑπ´
ὄψιν
ἀγαγεῖν
τὰ |
[9] |
ἐμαυτοῦ.
Τῷ
θανάτῳ
χάρις,
οὐ
|
σοί. |
Εἰ
γὰρ
ἦς
ἀθάνατος,
οὐκ |
[6] |
τοὺς
γείτονας,
οὓς
παρώργιζες·
πάντα
|
σοι |
ἐπαναστήσεται·
πονηρὸς
χορὸς
τῶν
κακῶν |
[1] |
ἑκάστῳ
ὅσον
καὶ
σεαυτῷ,
πόθεν
|
σοι |
ἡ
τῶν
χρημάτων
αὕτη
περιουσία; |
[3] |
γῇ
ἀφανίζειν.
Εἶτα,
οἶμαι,
συμβαίνει
|
σοι |
κατορύσσοντι
τὸν
πλοῦτον
συγκατορύσσειν
καὶ |
[7] |
τῇ
αὐγῇ.
Εἰπὲ,
τί
ὄφελός
|
σοι |
λίθοις
λαμπομένην
περιστρέφειν
τὴν
χεῖρα; |
[2] |
Πλὴν
ἀλλὰ
παράδοξον
ἴσως
φανεῖταί
|
σοι |
ὃ
μέλλω
λέγειν·
παντὸς
δέ |
[9] |
μᾶλλον
μηδὲν
ὑπολίπῃ
τῶν
προσόντων
|
σοι. |
Πάντα
σεαυτοῦ
ποίησαι,
πάντα
ἐπικόμισαι, |
[2] |
περιβαλεῖς
σεαυτόν;
Οὐκοῦν
δύο
μέν
|
σοι |
πηχῶν
χιτωνίσκος
ἀρκέσει,
ἑνὸς
δὲ |
[8] |
τὸ
ἑαυτοῦ
χρήσιμον
διοικούμενος,
ἄπρακτά
|
σοι |
ποιῶν
τὰ
βουλεύματα.
Εἶτα
περιβλεψάμενος |
[1] |
ὑπάρχοντα,
καὶ
δὸς
πτωχοῖς·
Εἴ
|
σοι |
προέβαλε
πόνους
γεωργικοὺς,
ἢ
τοὺς |
[1] |
ποιεῖς
σεαυτῷ
ἄχρηστα
πάντα
ὅσα
|
σοι |
προπεπόνηται.
Εἰ
γὰρ
οὐκ
ἐφόνευσας, |
[3] |
ὑπάρχοντα;
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἠκολούθει
|
σοι |
πρὸς
τὸ
μέλλον,
οὐδ´
οὕτως |
[1] |
τὸν
πλησίον.
Νυνὶ
δὲ
προσπέφυκέ
|
σοι |
τὰ
χρήματα
πλέον
ἢ
τὰ |
[5] |
ἄλλα
τοσαῦτα
ἐπιζητεῖς,
καὶ
ἀεί
|
σοι |
τὸ
προστιθέμενον,
οὐχὶ
τὴν
ὁρμὴν |
[8] |
τὰς
εὐποιίας.
Τίς
οὖν
ἀναγγελεῖ
|
σοι |
τὸν
καιρὸν
τῆς
ἐξόδου;
τίς |
[1] |
παρόντος
βίου
προσδεδεμένος.
Τί
δέ
|
σοι |
χαλεπὸν,
ἢ
βαρὺ,
ἢ
ὑπέρογκον |
[8] |
τότε
σε
εἴπω
φιλάδελφον.
Πολλή
|
σοι |
χάρις
τῆς
φιλοτιμίας,
ὅτι
ἐν |
[4] |
διὰ
τῆς
πόλεως
πάσης
ἀνέχουσιν;
|
Πόσοι
|
ἦσαν
κατὰ
τὴν
πόλιν
πένητες, |
[8] |
ἔσται
τοῦ
τρόπου
τῆς
τελευτῆς;
|
Πόσοι |
ὑπὸ
βιαίων
ἀνηρπάσθησαν
συμπτωμάτων,
οὐδὲ |
[4] |
τοὺς
πόδας.
Χαίρουσι
γὰρ
αἱ
|
φιλόχρυσοι |
δεδεμέναι
ταῖς
χειροπέδαις,
μόνον
ἐὰν |
[3] |
τὸ
μέλλον,
μήπου
τινὲς
ἡμᾶς
|
ἀδόκητοι |
καταλάβωσι
χρεῖαι.
Ἄδηλον
μὲν
οὖν, |
[8] |
μήτε
γράμματι
διασημάναι
τὴν
γνώμην.
|
Καίτοι |
εἰ
καὶ
πάντα
φανερῶς
ἐγέγραπτο, |
[4] |
μὴ
διαβαίνειν
πρὸς
τοὺς
πτωχοὺς,
|
καίτοι |
μυρίοι
ἐφεστᾶσι
τῇ
θύρᾳ,
πᾶσαν |
[1] |
ὁμολογεῖς,
καὶ
τὰ
διδόμενα
παραπέμπῃ;
|
Καίτοι |
ὅ
γε
ἀγαθὸς
ἀγαθῶν
ἐστι |
[1] |
τοῦτο
ἦν
ὃ
ἐπῃνεῖτο.
Καὶ
|
μέντοι |
τὸ
φανῆναι
φροντίδος
ἄξιον
ποιούμενον
|
[2] |
ἀργύρῳ
κεκαλυμμένα.
Ἵπποι
παμπληθεῖς,
καὶ
|
οὗτοι |
γενεαλογούμενοι
ἀπὸ
εὐγενείας
πατέρων,
ὥσπερ |
[5] |
τῆς
ἄκρας
ἐφίκωνται·
οὕτω
καὶ
|
οὗτοι |
οὐ
παύονται
τῆς
κατὰ
τὴν |
[3] |
τῇ
πόλει
καλῶν
ἑαυτὸν
ἀποκλείων.
|
Τοιοῦτοί |
εἰσιν
οἱ
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[5] |
οἴνου
γίνεται,
οὕτω
καὶ
οἱ
|
νεόπλουτοι, |
πολλὰ
κτησάμενοι,
πλειόνων
ἐπιθυμοῦσι,
τῷ |
[2] |
μάγειροι,
σιτοποιοὶ,
οἰνοχόοι,
θηρευταὶ,
πλάσται,
|
ζωγράφοι, |
ἡδονῆς
παντοίας
δημιουργοί.
Ἀγέλαι
καμήλων, |
[7] |
τοῦτον
συγγενεῖς
ἀγνοοῦσι
τὴν
φύσιν,
|
ἀδελφοὶ |
κατ´
ἀλλήλων
φονικὸν
βλέπουσι·
διὰ |
[4] |
μεταμελόμενος;
Μεγάλην
ἔχε
τὴν
ψυχήν·
|
τοῖχοι |
δὲ
καὶ
μικροὶ
καὶ
μείζους |
[2] |
χρόαν
διῃρημένων·
ἡνίοχοι
τούτων,
ἀλλήλων
|
διάδοχοι, |
οἱ
προτρέχοντες,
οἱ
παρεπόμενοι.
Τῶν |
[2] |
ἡμιόνων
πλῆθος,
κατὰ
χρόαν
διῃρημένων·
|
ἡνίοχοι |
τούτων,
ἀλλήλων
διάδοχοι,
οἱ
προτρέχοντες, |
[5] |
τῶν
ὅλων
ἐμηχανήσατο·
σὺ
δὲ
|
ἐπὶ |
βλάβῃ
τῶν
πολλῶν
ἀκόρεστον
εἶναι |
[5] |
τῶν
ὅλων
ἐμηχανήσατο·
σὺ
δὲ
|
ἐπὶ |
βλάβῃ
τῶν
πολλῶν
ἀκόρεστον
τὴν |
[5] |
ἐνιστάμενον
παρασύρουσιν·
οὕτω
καὶ
οἱ
|
ἐπὶ |
μέγα
τῆς
δυνάμεως
προελθόντες,
ἐκ |
[1] |
παραδεχόμενος.
Οὐ
γὰρ
ἂν
ἀπῆλθεν
|
ἐπὶ |
ταῖς
τοιαύταις
ἀποκρίσεσιν
τοῦ
Κυρίου |
[4] |
δὲ
ἐν
τῷ
ᾅδῃ
κεῖται,
|
ἐπὶ |
τῇ
σπουδῇ
τῶν
ματαίων
μεταμελόμενος; |
[4] |
ἔργων
κατασκευή;
ποῦ
δὲ
ὁ
|
ἐπὶ |
τῇ
τούτων
μεγαλουργίᾳ
ζηλούμενος;
Οὐ
|
[5] |
φιλονεικοῦσιν·
κἂν
ἐπ´
ἐκεῖνον
φθάσωσιν,
|
ἐπὶ |
τὸν
ἄλλον
τὴν
σπουδὴν
μεταφέρουσιν. |
[4] |
ψευδολογίαν
κηρύσσει,
περιαστραπτομένη
ὑπὸ
τῆς
|
ἐπὶ |
τοῦ
δακτυλίου
σφενδόνης.
Πόσους
δύναται |
[6] |
περιστάντες
οἱ
ἠδικημένοι
καταβοῶσί
σου
|
ἐπὶ |
τοῦ
δικαίου
κριτοῦ;
Τί
οὖν |
[3] |
τῷ
νόμῳ.
Σοῦ
δὲ
ὥσπερ
|
ἐπὶ |
τρυτάνης
δοκιμάζεται
ἡ
καρδία,
πότερον |
[4] |
Οὐδένα
χρόνον
ἀναπνεῖν
δίδωσι
τῷ
|
ἀνδρὶ |
ἐκ
τῶν
συνεχῶν
αὐτῆς
ἐπιταγμάτων. |
[1] |
ὁμοῦ
καταμεριζομένων
τὰ
ὄντα,
καὶ
|
περὶ |
ἑαυτοὺς
δαπανώντων.
Ὥστε
ὁ
ἀγαπῶν |
[7] |
περιτρώγουσι,
καὶ
σὺ
λίχνως
ἔχεις
|
περὶ |
τὰ
ἄνθη
τῶν
λίθων,
σαρδόνυχας, |
[3] |
ὁδὸν
διανύσας,
εἶτα
αὐτοῦ
που
|
περὶ |
τὰ
πρὸ
τῶν
τειχῶν
καταλύσειεν |
[4] |
Οὐ
γὰρ
ἐκ
παρέργου
ἡ
|
περὶ |
ταῦτα
σπουδὴ,
ἀλλὰ
καὶ
νύκτες |
[1] |
ψευδῆ,
ἀνόνητον
σεαυτῷ
ποιεῖς
τὴν
|
περὶ |
ταῦτα
σπουδὴν,
μὴ
προστιθεὶς
τὸ |
[4] |
τούτων
ἐγειρομένων,
οἳ
διὰ
τὴν
|
περὶ |
ταῦτα
σπουδὴν
ὑπὸ
τῶν
τότε |
[1] |
παρεκτικὸς
δηλονότι.
Καὶ
ἐρωτᾷς
μὲν
|
περὶ |
τῆς
αἰωνίου
ζωῆς·
ἐλέγχῃ
δὲ |
[7] |
τοῦ
πλούτου.
Τί
τοσοῦτον
ἐπτόησαι
|
περὶ |
τὸν
χρυσόν;
Λίθος
ἐστὶν
ὁ |
[1] |
~Εἴρηται
καὶ
πρώην
ἡμῖν
τὰ
|
περὶ |
τοῦ
νεανίσκου
τούτου,
καὶ
μέμνηται |
[7] |
Οὐχ
ὁ
πλοῦτος;
οὐχ
ἡ
|
περὶ |
τοῦτον
σπουδή;
Τί
πάσχετε,
ἄνθρωποι; |
[4] |
καὶ
νύκτες
καὶ
ἡμέραι
τὰς
|
περὶ |
τούτων
μερίμνας
ἔχουσι.
Καὶ
μυρίοι |
[6] |
καὶ
μὴ
ὕλην
τῷ
αἰωνίῳ
|
πυρί. |
Οὐ
νήψεις
ποτὲ
ἀπὸ
τῆς
|
[8] |
τῶν
ἐμοὶ
προσόντων
τοὺς
πένητας,
|
γράμμασι |
καὶ
διαθήκαις
κυρίους
αὐτοὺς
τῶν |
[8] |
εὐσεβεῖ
δηλονότι.
Ἐν
μέλανι
καὶ
|
γράμμασι |
κατεπαγγέλλῃ
τὰς
εὐποιίας.
Τίς
οὖν |
[2] |
οἱ
τούτων
νομεῖς,
γῆ
ἡ
|
πᾶσι |
τούτοις
πρὸς
τροφὴν
ἐξαρκοῦσα,
καὶ |
[4] |
πρὸς
τοὺς
πτωχοὺς,
καίτοι
μυρίοι
|
ἐφεστᾶσι |
τῇ
θύρᾳ,
πᾶσαν
ἐλεεινὴν
ἀφιέντες |
[2] |
τὴν
πλάκα,
τοῖς
τῆς
γραφικῆς
|
ἄνθεσι |
καλλωπίζεται.
~Ἐπειδὰν
δὲ
εἰς
μυρία |
[3] |
τὸν
βίον
τίθενται,
μὴ
ταῖς
|
ἀνωφελέσι |
δαπάναις
ἐνασχολούμενοι.
Καί
μοι
δοκεῖ |
[4] |
καὶ
γυναικὸς,
ἀλλήλους
νικώντων
ταῖς
|
ἐφευρέσεσι
|
τῶν
ματαίων,
εἰκότως
οὐδένα
καιρὸν |
[4] |
καὶ
κέντρα
ταῖς
περιέργοις
ἐπιθυμίαις
|
ἐνίησι, |
λίθους
τινὰς
ἐπινοοῦσα,
μαργαρίτας
καὶ |
[7] |
τῆς
ζωῆς·
καὶ
τότε
τοῖς
|
παισὶ |
διαιρήσεις
τὸν
βίον.
Οἱ
μέν |
[7] |
ὅτι
εἰς
δέον
χρήσεται
τοῖς
|
δοθεῖσι; |
Πολλοῖς
γὰρ
ὁ
πλοῦτος
ὑπηρέτης |
[2] |
τὸν
βίον·
ὥστε
μοι
θαυμάζειν
|
ἔπεισι |
τῶν
περιττῶν
τὴν
ἐπίνοιαν.
Ὀχήματά
|
[2] |
ἐν
τῷ
θέρει.
Ἔδαφος
ταῖς
|
ψηφῖσι |
διηνθισμένον,
χρυσὸς
ὑπαλείφων
τὸν
ὄροφον. |
[5] |
δέκα
ἕτερα
προστιθέναι
σπουδάζεις·
ἐπειδὰν
|
εἴκοσι |
γένηται,
ἄλλα
τοσαῦτα
ἐπιζητεῖς,
καὶ |
[4] |
χρήματα
γυναιξὶ
χλιδώσαις,
δὸς
λιθοξόοις,
|
τέκτοσι, |
ψηφοθέταις,
ζωγράφοις,
χαίρεις
ὡς
δή |
[4] |
κόλακες,
ταῖς
ἐπιθυμίαις
αὐτῶν
ὑποτρέχοντες,
|
συνάγουσι |
τοὺς
ἀνθοβαφεῖς,
τοὺς
χρυσοχόους,
τοὺς |
[7] |
κύωσιν;
Καὶ
γὰρ
ἐκεῖναι
λιθίδια
|
περιτρώγουσι, |
καὶ
σὺ
λίχνως
ἔχεις
περὶ |
[2] |
πρὸς
τὴν
τῶν
ἀναλωμάτων
ἐπίνοιαν.
|
Καταμερίζουσι |
γὰρ
τὸν
πλοῦτον
πρός
τε |
[4] |
τὰς
ἀσθενεῖς
ψυχὰς
τῶν
συνοικούντων
|
καταβαπτίζουσι. |
Πρὸς
τοσαῦτα
δὴ
οὖν
διελκόμενος |
[5] |
οἱ
νεόπλουτοι,
πολλὰ
κτησάμενοι,
πλειόνων
|
ἐπιθυμοῦσι, |
τῷ
ἀεὶ
προστιθεμένῳ
τὴν
νόσον
|
[7] |
ἀκονᾶται
ξίφη;
Διὰ
τοῦτον
συγγενεῖς
|
ἀγνοοῦσι |
τὴν
φύσιν,
ἀδελφοὶ
κατ´
ἀλλήλων |
[7] |
φύσιν,
ἀδελφοὶ
κατ´
ἀλλήλων
φονικὸν
|
βλέπουσι· |
διὰ
τὸν
πλοῦτον
αἱ
ἐρημίαι |
[5] |
ποτε·
Ἀρκεῖ.
Πότε
χρήσῃ
τοῖς
|
παροῦσι; |
πότε
ἀπολαύσεις
αὐτῶν,
ἀεὶ
τοῖς |
[9] |
ἀναγκαῖα
χρήσασθαι
τοῖς
περιοῦσιν.
Τοιαῦτα
|
ἐροῦσι |
καὶ
σὲ
τῆς
βαρύτητος
ἀμυνόμενοι, |
[2] |
δὲ
παισὶν
ἀποτίθενται.
Εἶτα
καὶ
|
διαιροῦσι |
τὸν
αὐτὸν
εἰς
ἀφορμὰς
δαπάνης |
[4] |
χεῖρας
δεσμεῖ
καὶ
τοὺς
πόδας.
|
Χαίρουσι |
γὰρ
αἱ
φιλόχρυσοι
δεδεμέναι
ταῖς |
[9] |
τὴν
εὔνοιαν.
Ἤ
που
καὶ
|
καταφιλοσοφήσουσί |
σου
τότε·
Ἀπειροκαλία,
φησὶν,
καλλωπίζειν |
[4] |
ἀδύνατον
εἶναι
λέγων
ἐπαρκεῖν
τοῖς
|
αἰτοῦσι. |
Καὶ
τῇ
μὲν
γλώσσῃ
ἐξόμνυσαι, |
[4] |
ἡμέραι
τὰς
περὶ
τούτων
μερίμνας
|
ἔχουσι. |
Καὶ
μυρίοι
τινὲς
κόλακες,
ταῖς
|
[3] |
μέλλον,
μήπου
τινὲς
ἡμᾶς
ἀδόκητοι
|
καταλάβωσι |
χρεῖαι.
Ἄδηλον
μὲν
οὖν,
εἰ |
[4] |
τοὺς
ποικιλτάς.
Οὐδένα
χρόνον
ἀναπνεῖν
|
δίδωσι |
τῷ
ἀνδρὶ
ἐκ
τῶν
συνεχῶν |
[6] |
σε
κύκλῳ
περιστάντες
οἱ
ἠδικημένοι
|
καταβοῶσί |
σου
ἐπὶ
τοῦ
δικαίου
κριτοῦ; |
[5] |
τὸ
πλανώμενον
ὑποδέχεται,
ἢ
ὅ
|
τι
|
ἂν
τύχῃ
αἰτιασάμενος,
περιελαύνων,
καὶ |
[4] |
δόσιν,
μυρίας
προφάσεις
ἀναλωμάτων
ἐπινοῶν.
|
~Τί |
ἀποκριθήσῃ
τῷ
κριτῇ
ὁ
τοὺς |
[6] |
λήψῃ
τὸ
τοῦ
Χριστοῦ
δικαστήριον;
|
Τί |
ἀπολογήσῃ,
ἐπειδάν
σε
κύκλῳ
περιστάντες |
[9] |
νεκρῷ
τὰ
πολυτίμητα
τῆς
ἐσθῆτος;
|
Τί |
δὲ
μνήματος
ἐπισήμου,
καὶ
ταφῆς |
[9] |
πολυτελῶς
ἐκκομίζειν
τὸν
οὐκέτι
αἰσθανόμενον.
|
Τί |
δὲ
οὐ
βέλτιον
τοὺς
περιόντας |
[1] |
ἀπολαύσει
τοῦ
παρόντος
βίου
προσδεδεμένος.
|
Τί |
δέ
σοι
χαλεπὸν,
ἢ
βαρὺ, |
[3] |
πῶς
βιωσόμεθα
πάντα
ἀποκτησάμενοι;
φησίν·
|
τί |
δὲ
τὸ
σχῆμα
τοῦ
βίου |
[9] |
φησὶν,
ὁ
Κύριος.
Καὶ
τοῦτο
|
τί |
εἴπωμεν,
ἐχθρῶν
ἄμυναν,
ἢ
τοῦ |
[5] |
τῶν
ἠδικημένων
ἔχοντος
μὴ
προσπαθεῖν
|
τι |
κακὸν,
ἢ
δίκην
λαβεῖν
ὑπὲρ |
[3] |
οἰκείων
ἐκπίπτοντας.
Τί
οὖν
λυπῇ;
|
τί |
καταπενθεῖς
τῇ
ψυχῇ,
ἀκούων·
Πώλησόν |
[3] |
εἰ
δὲ
ἀνάγκη
μένειν
ἐνταῦθα,
|
τί |
μὴ,
πωλήσαντες,
τὸ
ἀπ´
αὐτῶν |
[8] |
πάθους;
Πόσους
πυρετὸς
ἐποίησεν
ἔκφρονας;
|
Τί |
οὖν
ἀναμένεις
καιρὸν,
ἐν
ᾧ |
[3] |
δυσχεραίνειν
ὡς
τῶν
οἰκείων
ἐκπίπτοντας.
|
Τί |
οὖν
λυπῇ;
τί
καταπενθεῖς
τῇ |
[2] |
Εἷς
ἄρτος
ἱκανὸς
ἀποπληρῶσαι
γαστέρα.
|
Τί |
οὖν
λυπῇ;
ὡς
τίνος
στερούμενος; |
[6] |
ὄρη,
πεδία,
νάπας,
ποταμοὺς,
λιβάδας.
|
Τί |
οὖν
μετὰ
ταῦτα;
Οὐχὶ
τρεῖς |
[6] |
σου
ἐπὶ
τοῦ
δικαίου
κριτοῦ;
|
Τί
|
οὖν
ποιήσεις;
ποίους
συνηγόρους
μισθώσῃ; |
[9] |
τὸν
κλῆρον
ἐφ´
ἑτέρους
μετήνεγκαν.
|
~Τί |
οὖν
σεαυτὸν
ἐξαπατᾷς,
νῦν
μὲν |
[7] |
ἐναβρυνόμενος
αὐτῶν
τῇ
αὐγῇ.
Εἰπὲ,
|
τί |
ὄφελός
σοι
λίθοις
λαμπομένην
περιστρέφειν |
[3] |
ἕνα
μὴ
προϊεμένους
τοῖς
θλιβομένοις.
|
Τί |
ὄφελος
τούτοις
τῆς
λοιπῆς
ἀρετῆς; |
[7] |
οὐχ
ἡ
περὶ
τοῦτον
σπουδή;
|
Τί
|
πάσχετε,
ἄνθρωποι;
τίς
ὑμῖν
τὰ |
[5] |
πλησίον
ἀφέλωνταί
τι·
Σὺ
δὲ
|
τί |
ποιεῖς;
Οὐ
προφασίζῃ
μυρία,
ἵνα |
[5] |
κίνδυνον
καθιστῶντες.
Ἀγαπήσεις,
καὶ
ἄλλο
|
τι |
προσδοὺς,
ἀπηλλάχθαι
πραγμάτων.
~Ἐβουλόμην
σε |
[5] |
ἐγγίζοντες,
ἵνα
τοῦ
πλησίον
ἀφέλωνταί
|
τι· |
Σὺ
δὲ
τί
ποιεῖς;
Οὐ
|
[6] |
τίνος
μοχθεῖς;
ὑπὲρ
τίνος
παρανομεῖς;
|
Τί |
συνάγεις
χερσὶν
ἀκαρπίαν;
Εἴθε
ἀκαρπίαν |
[5] |
ἂν
ἐπαγάγῃ
αὐτοῖς
ἀνάγκην
μεταναστάσεως.
|
Τί |
τὸν
Ναβουθὲ
τὸν
Ἰεζραηλίτην
ἀπέκτεινεν; |
[7] |
πρὸς
τὴν
φύσιν
τοῦ
πλούτου.
|
Τί |
τοσοῦτον
ἐπτόησαι
περὶ
τὸν
χρυσόν; |
[6] |
ἡ
ἐντολή.
Πῶς
σε
δυσωπήσω;
|
τί |
φθέγξομαι;
Βασιλείας
οὐκ
ἐπιθυμεῖς;
γέενναν |
[4] |
ψηφοθέταις,
ζωγράφοις,
χαίρεις
ὡς
δή
|
τι |
χρημάτων
τιμιώτερον
κατακτώμενος.
Οὐχ
ὁρᾷς |
[2] |
κτήσῃ
τὴν
μακαρίαν
ζωήν.
~Ἀλλὰ
|
τί |
χρήσῃ
τῷ
πλούτῳ;
Ἐσθῆτι
πολυτιμήτῳ |
[1] |
ἔδει
σε
λυπηθῆναι
δυσφοροῦντα
τῷ
|
ἐπιτάγματι· |
εἰ
δὲ
οὕτως
διὰ
ῥᾳδίας |
[8] |
τῆς
φιλοτιμίας,
ὅτι
ἐν
τῷ
|
μνήματι |
κείμενος,
καὶ
εἰς
γῆν
διαλυθεὶς, |
[8] |
συνολκαῖς,
ὡς
μήτε
φωνῇ
μήτε
|
γράμματι
|
διασημάναι
τὴν
γνώμην.
Καίτοι
εἰ |
[6] |
Ὥσπερ
γὰρ
ἡ
σκιὰ
τῷ
|
σώματι, |
οὕτω
ταῖς
ψυχαῖς
αἱ
ἁμαρτίαι |
[3] |
εἰς
μυρία
διασπώμενος
ὁ
πλοῦτος
|
ἔτι |
περιττεύει,
κατὰ
γῆς
ὠθεῖται,
καὶ |
[2] |
τούτοις
πρὸς
τροφὴν
ἐξαρκοῦσα,
καὶ
|
ἔτι |
ταῖς
προσόδοις
τὸν
πλοῦτον
αὔξουσα· |
[9] |
νεκρὸν,
καὶ
πολυτελῶς
ἐκκομίζειν
τὸν
|
οὐκέτι |
αἰσθανόμενον.
Τί
δὲ
οὐ
βέλτιον |
[8] |
αὐτοὺς
τῶν
ἐμῶν
ἀποδείξας.
Ὅτε
|
οὐκέτι |
ἔσῃ
ἐν
ἀνθρώποις,
τότε
γενήσῃ |
[9] |
ἐπαγγελλόμενος
δὲ
εἰς
ὕστερον
ὧν
|
οὐκέτι
|
ἔσῃ
κύριος;
Ὡς
ὁ
λόγος |
[2] |
~Ἀλλὰ
τί
χρήσῃ
τῷ
πλούτῳ;
|
Ἐσθῆτι |
πολυτιμήτῳ
περιβαλεῖς
σεαυτόν;
Οὐκοῦν
δύο |
[6] |
ᾗ·
Ἀποκαλύπτεται
ὀργὴ
ἀπ´
οὐρανοῦ·
|
Μνήσθητι |
τῆς
ἐνδόξου
τοῦ
Χριστοῦ
παρουσίας, |
[6] |
ἄρα
ἀκούσῃς,
ἐὰν
ἄρα
ἐνδῷς,
|
μνήσθητι |
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης
ἐν
ᾗ· |
[9] |
ποίησαι·
ἔχε
αὐτὸν
μετὰ
σεαυτοῦ.
|
Πείσθητι |
καλῷ
συμβούλῳ,
τῷ
ἀγαπήσαντί
σε |
[2] |
ἐστιν
ἡ
τῶν
ἀχρήστων
σπουδὴ,
|
παντὶ |
γνώριμον.
Πλὴν
ἀλλὰ
παράδοξον
ἴσως |
[1] |
εἰ
ἡ
θύρα
σου
ἠνέῳκτο
|
παντὶ |
ξένῳ,
εἰ
ἐγένου
πατὴρ
ὀρφανῶν, |
[1] |
εἰ
ἐγένου
πατὴρ
ὀρφανῶν,
εἰ
|
παντὶ |
συνέπασχες
ἀδυνάτῳ,
ὑπὲρ
ποίων
ἂν
|
[9] |
σεαυτοῦ.
Πείσθητι
καλῷ
συμβούλῳ,
τῷ
|
ἀγαπήσαντί |
σε
Χριστῷ,
τῷ
δι´
ἡμᾶς |
[9] |
σε
Χριστῷ,
τῷ
δι´
ἡμᾶς
|
πτωχεύσαντι, |
ἵνα
ἡμεῖς
τῇ
ἐκείνου
πτωχείᾳ |
[9] |
τῇ
ἐκείνου
πτωχείᾳ
πλουτήσωμεν·
τῷ
|
δόντι |
ἑαυτὸν
λύτρον
ὑπὲρ
ἡμῶν.
Ἢ |
[2] |
πολυτέλειαν,
ὁ
δὲ
ἐφ´
ἑστίας
|
μένοντι |
λαμπρὸν
καὶ
περίβλεπτον
κατασκευαζέτω
τὸν |
[3] |
ἀφανίζειν.
Εἶτα,
οἶμαι,
συμβαίνει
σοι
|
κατορύσσοντι |
τὸν
πλοῦτον
συγκατορύσσειν
καὶ
τὴν |
[2] |
ἔξωθεν
φαντασίας
ὑπηρετείτω·
ὁ
μὲν
|
ὁδοιποροῦντι |
χορηγείτω
τὴν
πολυτέλειαν,
ὁ
δὲ |
[1] |
γὰρ
ἠμφίασας
γυμνὸν,
εἰ
ἔδωκας
|
πεινῶντι |
τὸν
ἄρτον
σου,
εἰ
ἡ |
[9] |
ὡς
σοφῷ
τὸ
συμφέρον
ἡμῖν
|
συνορῶντι |
πεισθῶμεν,
ἢ
ὡς
ἀγαπῶντος
ἡμᾶς |
[7] |
εἰς
κακίαν
αὐτῷ;
καὶ
πάλιν,
|
ὅτι· |
Ἀφίω
ἐγὼ
αὐτὸν
τῷ
ἀνθρώπῳ |
[7] |
ἔσται
τῆς
τοῦ
παιδὸς
προαιρέσεως,
|
ὅτι |
εἰς
δέον
χρήσεται
τοῖς
δοθεῖσι; |
[8] |
Πολλή
σοι
χάρις
τῆς
φιλοτιμίας,
|
ὅτι |
ἐν
τῷ
μνήματι
κείμενος,
καὶ |
[5] |
οἱ
δὲ
δυσφοροῦσιν
καὶ
ὀδυνῶνται,
|
ὅτι |
ἑνός
που
ἢ
δευτέρου
τῶν |
[1] |
γὰρ
ὅπερ
διεβεβαιώσω
ἀληθὲς
ἦν,
|
ὅτι |
ἐφύλαξας
ἐκ
νεότητος
τὴν
ἐντολὴν |
[1] |
καὶ
ψευδῶς
σεαυτῷ
προσμαρτυρήσας
αὐτὴν,
|
ὅτι |
ἠγάπησας
τὸν
πλησίον
σου
ὡς
|
[2] |
μηδὲν
ἀπ´
αὐτοῦ
περιγίνεται
ὄφελος.
|
Ὅτι
|
μὲν
οὖν
ἀνόνητός
ἐστιν
ἡ |
[4] |
αὐτὴν
παντοίοις
γεγανωμένην
ἄνθεσιν,
οἶδα
|
ὅτι |
οὗτος
οὐδὲν
τῶν
ὁρωμένων
τιμιώτερον |
[1] |
τῶν
ἐξητασμένων
τότε·
πρῶτον
μὲν,
|
ὅτι |
οὐχ
ὁ
αὐτός
ἐστι
τῷ |
[1] |
πολλά.
Πόθεν
ταῦτα;
ἢ
δῆλον
|
ὅτι |
τὴν
οἰκείαν
ἀπόλαυσιν
προτιμοτέραν
τῆς |
[3] |
αὐτοὺς
ἡ
βασιλεία
τῶν
οὐρανῶν·
|
διότι· |
Εὐκοπώτερον,
φησὶν,
κάμηλον
διὰ
τρυμαλιᾶς |
[8] |
οὐδὲ
μετὰ
τὴν
ζωὴν
εὐσεβεῖ
|
δηλονότι. |
Ἐν
μέλανι
καὶ
γράμμασι
κατεπαγγέλλῃ |
[1] |
γε
ἀγαθὸς
ἀγαθῶν
ἐστι
παρεκτικὸς
|
δηλονότι. |
Καὶ
ἐρωτᾷς
μὲν
περὶ
τῆς |
[2] |
τὸ
ἔχειν
τὸν
πλοῦτον
ἀγαπητόν
|
ἐστι, |
κἂν
μηδὲν
ἀπ´
αὐτοῦ
περιγίνεται |
[2] |
τῶν
περιττῶν
τὴν
ἐπίνοιαν.
Ὀχήματά
|
ἐστι |
μυρία,
τὰ
μὲν
σκευαγωγοῦντα,
τὰ |
[1] |
Καίτοι
ὅ
γε
ἀγαθὸς
ἀγαθῶν
|
ἐστι |
παρεκτικὸς
δηλονότι.
Καὶ
ἐρωτᾷς
μὲν |
[2] |
ἕνεκεν
οὐδὲ
τροφῶν
ὁ
πλοῦτός
|
ἐστι |
τοῖς
πολλοῖς
περισπούδαστος,
ἀλλά
τις |
[1] |
μὲν,
ὅτι
οὐχ
ὁ
αὐτός
|
ἐστι |
τῷ
παρὰ
τῷ
Λουκᾷ
νομικῷ. |
[1] |
καὶ
ἀργύριον,
καὶ
κτήματα
διδούς·
|
τουτέστι, |
λίθους
καὶ
χοῦν
παρεχόμενος,
ἵνα |
[3] |
χαίρειν
ὡς
ἀλλοτρίων
χωριζομένους,
ἀλλ´
|
οὐχὶ |
δυσχεραίνειν
ὡς
τῶν
οἰκείων
ἐκπίπτοντας. |
[6] |
σε
πήχεις
ἀναμένουσιν
οἱ
πάντες;
|
Οὐχὶ |
λίθων
ὀλίγων
βάρος
ἀρκέσει
πρὸς |
[7] |
καὶ
ὧν
ἕτερον
ἐφωδίασας.
Μὴ
|
οὐχὶ |
παντὸς
τέκνου
οἰκειοτέρα
σοῦ
ἐστιν |
[7] |
σοῦ
ἐστιν
ἡ
ψυχή;
Μὴ
|
οὐχὶ
|
πάντων
μᾶλλον
εἰς
οἰκειότητα
προσεγγίζει; |
[5] |
καὶ
ἀεί
σοι
τὸ
προστιθέμενον,
|
οὐχὶ
|
τὴν
ὁρμὴν
ἵστησιν,
ἀλλ´
ἀναφλέγει |
[6] |
λιβάδας.
Τί
οὖν
μετὰ
ταῦτα;
|
Οὐχὶ |
τρεῖς
σε
πήχεις
ἀναμένουσιν
οἱ |