Chapitre |
[4] |
τοῦ
ἀγχομένου
καταφρονεῖς;
Ἐὰν
δὲ
|
δὴ |
καὶ
γυνὴ
φιλόπλουτος
συνοικεῖ,
διπλάσιον |
[9] |
λοιπὸν
προσχωρήσαντες
κατὰ
τὴν
εὔνοιαν.
|
Ἤ |
που
καὶ
καταφιλοσοφήσουσί
σου
τότε· |
[7] |
τίς
οἶδεν
εἰ
σοφὸς
ἔσται
|
ἢ |
ἄφρων;
Ὅρα
δὴ
οὖν
μὴ, |
[1] |
προσδεδεμένος.
Τί
δέ
σοι
χαλεπὸν,
|
ἢ |
βαρὺ,
ἢ
ὑπέρογκον
ῥῆμα
ὁ
|
[5] |
καὶ
ὀδυνῶνται,
ὅτι
ἑνός
που
|
ἢ |
δευτέρου
τῶν
ὑπερπλουτούντων
ἀπολιμπάνονται.
Ὅταν |
[1] |
ἔχων
κτήματα
πολλά.
Πόθεν
ταῦτα;
|
ἢ |
δῆλον
ὅτι
τὴν
οἰκείαν
ἀπόλαυσιν |
[5] |
ἔχοντος
μὴ
προσπαθεῖν
τι
κακὸν,
|
ἢ |
δίκην
λαβεῖν
ὑπὲρ
τῶν
φθασάντων. |
[1] |
ἐπηγγέλλετο
κολοβώματα
μελῶν
ἐκ
φύσεως
|
ἢ |
ἐξ
ἀῤῥωστίας
προσόντα
σοι
διορθώσασθαι, |
[2] |
μὲν
Φρυγίου
λίθου,
ἄλλος
Λακωνικῆς
|
ἢ |
Θεσσαλικῆς
πλακός·
καὶ
τούτων
οἱ |
[3] |
δοκεῖ
τὸ
πάθος
τοῦ
νεανίσκου,
|
ἢ |
καὶ
τῶν
παραπλησίων
αὐτῷ,
παρόμοιον |
[5] |
ἐνίησιν,
ἢ
τὸ
πλανώμενον
ὑποδέχεται,
|
ἢ |
ὅ
τι
ἂν
τύχῃ
αἰτιασάμενος, |
[1] |
ἢ
τοὺς
ἐξ
ἐμπορίας
κινδύνους,
|
ἢ |
ὅσα
ἄλλα
τοῖς
χρηματιζομένοις
ἐπίπονα |
[7] |
ὁ
πλοῦτος
ὑπηρέτης
ἀκολασίας
ἐγένετο.
|
Ἢ |
οὐκ
ἀκούεις
τοῦ
Ἐκκλησιαστοῦ
λέγοντος· |
[3] |
κάμηλον
διὰ
τρυμαλιᾶς
ῥαφίδος
διελθεῖν,
|
ἢ |
πλούσιον
εἰς
τὴν
βασιλείαν
τῶν |
[3] |
πρὸς
τὴν
ζωὴν
τὴν
ἀληθινὴν
|
ἢ |
πρὸς
τὴν
παροῦσαν
ἀπόλαυσιν
καταῤῥέπει. |
[9] |
τῇ
πολυτελεῖ
καὶ
ἐνδόξῳ
περιβολῇ,
|
ἢ |
συγκατασήπειν
τῷ
νεκρῷ
τὰ
πολυτίμητα |
[1] |
προσπέφυκέ
σοι
τὰ
χρήματα
πλέον
|
ἢ |
τὰ
μέλη
τοῦ
σώματος,
καὶ |
[5] |
τοῦ
γείτονος
οἰκία,
θορύβους
ἐνίησιν,
|
ἢ |
τὸ
πλανώμενον
ὑποδέχεται,
ἢ
ὅ |
[9] |
τοῦτο
τί
εἴπωμεν,
ἐχθρῶν
ἄμυναν,
|
ἢ |
τοῦ
πλησίον
ἀγάπην;
Ἀνάγνωθί
σου |
[1] |
Εἴ
σοι
προέβαλε
πόνους
γεωργικοὺς,
|
ἢ |
τοὺς
ἐξ
ἐμπορίας
κινδύνους,
ἢ |
[8] |
γνώμην·
μία
σφραγὶς
παραποιηθεῖσα,
δύο
|
ἢ |
τρεῖς
μάρτυρες
ἄδικοι,
ὅλον
ἂν |
[8] |
ἀπαιτήσεις,
τῶν
ἐν
τῇ
ζωῇ,
|
ἢ |
τῶν
μετὰ
τὴν
ἀποβίωσιν;
Ἀλλ´ |
[1] |
δέ
σοι
χαλεπὸν,
ἢ
βαρὺ,
|
ἢ |
ὑπέρογκον
ῥῆμα
ὁ
διδάσκαλος
προετείνατο; |
[8] |
ὡς
ἀδύνατα
παραγράφῃ,
οὐδὲν
ἕτερον
|
ἢ |
φρονιμώτερον
σεαυτὸν
εἶναι
λέγεις
τοῦ |
[9] |
τὸ
συμφέρον
ἡμῖν
συνορῶντι
πεισθῶμεν,
|
ἢ |
ὡς
ἀγαπῶντος
ἡμᾶς
ἀνασχώμεθα,
ἢ |
[9] |
ἢ
ὡς
ἀγαπῶντος
ἡμᾶς
ἀνασχώμεθα,
|
ἢ |
ὡς
εὐεργέτην
ἡμῶν
ἀμειψώμεθα.
Πάντως |
[9] |
δόντι
ἑαυτὸν
λύτρον
ὑπὲρ
ἡμῶν.
|
Ἢ |
ὡς
σοφῷ
τὸ
συμφέρον
ἡμῖν |
[4] |
ἐὰν
χρυσὸς
ὁ
δεσμῶν
αὐτὰς
|
ᾖ. |
Πότε
οὖν
ψυχῆς
ἐπιμελήσεται
ὁ |
[7] |
Ἕως
πότε
χρυσὸς,
τῶν
ψυχῶν
|
ἡ |
ἀγχόνη,
τὸ
τοῦ
θανάτου
ἄγκιστρον, |
[3] |
ἀρετῆς;
Οὐ
γὰρ
παραδέχεται
αὐτοὺς
|
ἡ |
βασιλεία
τῶν
οὐρανῶν·
διότι·
Εὐκοπώτερον, |
[9] |
Ὡς
ὁ
λόγος
ἔδειξε,
πονηρὰ
|
ἡ |
βουλή·
ζῶν
μὲν,
ἀπολαύσω
τῶν |
[8] |
ὅτε
ἡ
μὲν
γλῶσσα
παρεῖται,
|
ἡ |
δὲ
χεὶρ
ὑπότρομος
ἤδη
κλονουμένη |
[2] |
Ἐσκόρπισε
γὰρ,
ἔδωκε
τοῖς
πένησιν·
|
ἡ |
δικαιοσύνη
αὐτοῦ
μένει
εἰς
τὸν |
[6] |
λυπείτω
σε,
καὶ
μὴ
λυπείτω
|
ἡ |
ἐντολή.
Πῶς
σε
δυσωπήσω;
τί |
[9] |
οὖν,
σεαυτὸν
ἐνταφίασον.
Καλὸν
ἐντάφιον
|
ἡ |
εὐσέβεια.
Πάντα
περιβαλλόμενος
ἄπελθε·
οἰκεῖον |
[3] |
κατορωρυγμένου
χρυσίου·
οὐκ
ἄδηλος
δὲ
|
ἡ |
ζημία
τῆς
ἀπανθρωπίας
τῶν
τρόπων. |
[5] |
πονηρὸς
ἐν
ἀγροῖς,
ὁ
πλεονέκτης.
|
Ἡ |
θάλασσα
οἶδεν
τὰ
ὅρια
αὐτῆς· |
[7] |
αἱ
ἐρημίαι
τοὺς
φονευτὰς
τρέφουσιν,
|
ἡ |
θάλασσα
τοὺς
καταποντιστὰς,
αἱ
πόλεις |
[1] |
αὕτη
περιουσία;
Δαπανητικὸν
γὰρ
πλούτου
|
ἡ |
θεραπεία
τῶν
δεομένων·
ὀλίγα
μὲν |
[1] |
πεινῶντι
τὸν
ἄρτον
σου,
εἰ
|
ἡ |
θύρα
σου
ἠνέῳκτο
παντὶ
ξένῳ, |
[3] |
θησαυρός
σου,
φησὶν,
ἐκεῖ
καὶ
|
ἡ |
καρδία·
Διὰ
τοῦτο
λυποῦσιν
αἱ |
[3] |
δὲ
ὥσπερ
ἐπὶ
τρυτάνης
δοκιμάζεται
|
ἡ |
καρδία,
πότερον
πρὸς
τὴν
ζωὴν |
[4] |
τὰ
δὲ
ἐκ
θαλάττης
ἄνθη,
|
ἡ |
κόχλος,
ἡ
πίννα,
ὑπὲρ
τὸ |
[4] |
τότε
πλουσίων
παρεωρῶντο;
Ποῦ
τοίνυν
|
ἡ |
λαμπρὰ
τῶν
ἔργων
κατασκευή;
ποῦ |
[3] |
τὴν
βασιλείαν
τῶν
οὐρανῶν·
Ἀλλ´
|
ἡ |
μὲν
ἀπόφασις
οὕτως
ἐναργὴς,
καὶ |
[8] |
καιρὸν
ἐταμιεύου
τὴν
ἐντολὴν,
ὅτε
|
ἡ |
μὲν
γλῶσσα
παρεῖται,
ἡ
δὲ |
[4] |
καὶ
γυνὴ
φιλόπλουτος
συνοικεῖ,
διπλάσιον
|
ἡ |
νόσος·
τάς
τε
γὰρ
τρυφὰς |
[5] |
θάλασσα
οἶδεν
τὰ
ὅρια
αὐτῆς·
|
ἡ |
νὺξ
οὐχ
ὑπερβαίνει
ὁροθεσίας
ἀρχαίας. |
[2] |
συφόρβια,
οἱ
τούτων
νομεῖς,
γῆ
|
ἡ |
πᾶσι
τούτοις
πρὸς
τροφὴν
ἐξαρκοῦσα, |
[4] |
αὔξουσα.
Οὐ
γὰρ
ἐκ
παρέργου
|
ἡ |
περὶ
ταῦτα
σπουδὴ,
ἀλλὰ
καὶ |
[7] |
γεννήσας;
Οὐχ
ὁ
πλοῦτος;
οὐχ
|
ἡ |
περὶ
τοῦτον
σπουδή;
Τί
πάσχετε, |
[5] |
καὶ
γίνεται
αὐτοῖς
δυνάμεως
αὔξησις
|
ἡ |
περιουσία
τῆς
πονηρίας.
Οἱ
γὰρ |
[4] |
ἐκ
θαλάττης
ἄνθη,
ἡ
κόχλος,
|
ἡ |
πίννα,
ὑπὲρ
τὸ
ἐκ
τῶν |
[5] |
τοῖς
μεθύουσιν
ἀφορμὴ
τοῦ
πίνειν
|
ἡ |
προσθήκη
τοῦ
οἴνου
γίνεται,
οὕτω |
[6] |
πράξεων
περιστοιχίσεταί
σε.
Ὥσπερ
γὰρ
|
ἡ
|
σκιὰ
τῷ
σώματι,
οὕτω
ταῖς |
[5] |
νόσον
τρέφοντες,
καὶ
περιτρέπεται
αὐτοῖς
|
ἡ |
σπουδὴ
πρὸς
τὸ
ἐναντίον.
Οὐ |
[6] |
ὥστε
ἐνθυμηθῆναι
πρὸς
ποῖον
πέρας
|
ἡ |
σπουδὴ
τῶν
γινομένων
συντέταται.
Ἔχεις |
[9] |
ζωῇ
σου·
Οὐ
δέχεταί
σε
|
ἡ |
στενὴ
καὶ
τεθλιμμένη
ὁδὸς,
τὸν |
[5] |
Ναβουθὲ
τὸν
Ἰεζραηλίτην
ἀπέκτεινεν;
Οὐχ
|
ἡ |
τοῦ
Ἀχαὰβ
ἐπιθυμία
τοῦ
ἀμπελῶνος; |
[5] |
τοῦ
πλησίον;
Ἐπισκοτεῖ
μοι,
φησὶν,
|
ἡ
|
τοῦ
γείτονος
οἰκία,
θορύβους
ἐνίησιν, |
[7] |
ἁμαρτίας
δέλεαρ;
Ἕως
πότε
πλοῦτος,
|
ἡ |
τοῦ
πολέμου
ὑπόθεσις,
δι´
ὃν |
[2] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἀνόνητός
ἐστιν
|
ἡ |
τῶν
ἀχρήστων
σπουδὴ,
παντὶ
γνώριμον. |
[1] |
ὅσον
καὶ
σεαυτῷ,
πόθεν
σοι
|
ἡ |
τῶν
χρημάτων
αὕτη
περιουσία;
Δαπανητικὸν |
[4] |
χειρὸς
διελέγχῃ·
σιωπῶσα
γάρ
σου
|
ἡ |
χεὶρ
τὴν
ψευδολογίαν
κηρύσσει,
περιαστραπτομένη |
[7] |
διαδεξάμενοι,
ἑαυτοῖς
πολλάκις
οἴκους
ἐποίησαν·
|
ἡ |
ψυχὴ
δὲ,
παρὰ
σοῦ
ἐγκαταλειφθεῖσα, |
[7] |
παντὸς
τέκνου
οἰκειοτέρα
σοῦ
ἐστιν
|
ἡ |
ψυχή;
Μὴ
οὐχὶ
πάντων
μᾶλλον |
[6] |
μνήσθητι
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης
ἐν
|
ᾗ· |
Ἀποκαλύπτεται
ὀργὴ
ἀπ´
οὐρανοῦ·
Μνήσθητι |
[9] |
ἐχθρῶν
προετίμησας.
Ἵνα
γὰρ
μὴ
|
λάβῃ |
ὁ
δεῖνα,
λαβέτω,
φησὶν,
ὁ
|
[5] |
ὅλων
ἐμηχανήσατο·
σὺ
δὲ
ἐπὶ
|
βλάβῃ |
τῶν
πολλῶν
ἀκόρεστον
εἶναι
ὁ |
[5] |
ὅλων
ἐμηχανήσατο·
σὺ
δὲ
ἐπὶ
|
βλάβῃ |
τῶν
πολλῶν
ἀκόρεστον
τὴν
σεαυτοῦ |
[6] |
Βασιλείας
οὐκ
ἐπιθυμεῖς;
γέενναν
οὐ
|
φοβῇ; |
πόθεν
εὑρεθῇ
ἴασις
τῇ
ψυχῇ |
[3] |
ἐγένετο,
πάλιν
αὐτὸν
ἐν
τῇ
|
γῇ |
ἀφανίζειν.
Εἶτα,
οἶμαι,
συμβαίνει
σοι |
[2] |
ποίμνια,
συφόρβια,
οἱ
τούτων
νομεῖς,
|
γῆ |
ἡ
πᾶσι
τούτοις
πρὸς
τροφὴν |
[5] |
οὐ
πρότερον
παύεται,
πρὶν
ἂν
|
ἐπαγάγῃ |
αὐτοῖς
ἀνάγκην
μεταναστάσεως.
Τί
τὸν |
[6] |
ἡμέρας
ἐκείνης
ἐν
ᾗ·
Ἀποκαλύπτεται
|
ὀργὴ |
ἀπ´
οὐρανοῦ·
Μνήσθητι
τῆς
ἐνδόξου |
[7] |
τῶν
βαρυτίμων
ἐναβρυνόμενος
αὐτῶν
τῇ
|
αὐγῇ. |
Εἰπὲ,
τί
ὄφελός
σοι
λίθοις |
[5] |
ὑπὲρ
τῶν
φθασάντων.
Ἐπάγει
τὰ
|
ζεύγη |
τῶν
βοῶν,
ἀροτριᾷ,
κατασπείρει,
θερίζει |
[4] |
τῶν
συνοικούντων
καταβαπτίζουσι.
Πρὸς
τοσαῦτα
|
δὴ |
οὖν
διελκόμενος
ὁ
πλοῦτος
ὑπὸ |
[7] |
σοφὸς
ἔσται
ἢ
ἄφρων;
Ὅρα
|
δὴ |
οὖν
μὴ,
μετὰ
μυρίων
πόνων |
[4] |
τέκτοσι,
ψηφοθέταις,
ζωγράφοις,
χαίρεις
ὡς
|
δή |
τι
χρημάτων
τιμιώτερον
κατακτώμενος.
Οὐχ |
[7] |
καὶ
ἀμέθυσος,
καὶ
ἴασπις.
Ταῦτα
|
δὴ |
τοῦ
πλούτου
τὰ
ἄνθη·
ὧν |
[4] |
φιλοτεχνούμενα,
ὁ
δὲ
ἐν
τῷ
|
ᾅδῃ |
κεῖται,
ἐπὶ
τῇ
σπουδῇ
τῶν
|
[5] |
τῆς
δυνάμεως
προελθόντες,
ἐκ
τῶν
|
ἤδη |
καταδυναστευθέντων
τὴν
τοῦ
πλείονας
ἀδικεῖν |
[8] |
παρεῖται,
ἡ
δὲ
χεὶρ
ὑπότρομος
|
ἤδη |
κλονουμένη
ταῖς
συνολκαῖς,
ὡς
μήτε |
[1] |
διορθώσασθαι,
οὐκ
ἂν
ἠθύμεις
ἀκούων·
|
ἐπειδὴ |
δὲ
ὁ
μέγας
τῶν
ψυχῶν |
[1] |
ἔκλεψας,
οὔτε
κατεμαρτύρησάς
τινος
μαρτυρίαν
|
ψευδῆ, |
ἀνόνητον
σεαυτῷ
ποιεῖς
τὴν
περὶ |
[4] |
ἐκ
παρέργου
ἡ
περὶ
ταῦτα
|
σπουδὴ, |
ἀλλὰ
καὶ
νύκτες
καὶ
ἡμέραι |
[2] |
ἀνόνητός
ἐστιν
ἡ
τῶν
ἀχρήστων
|
σπουδὴ, |
παντὶ
γνώριμον.
Πλὴν
ἀλλὰ
παράδοξον |
[5] |
τρέφοντες,
καὶ
περιτρέπεται
αὐτοῖς
ἡ
|
σπουδὴ |
πρὸς
τὸ
ἐναντίον.
Οὐ
γὰρ
|
[7] |
πλοῦτος;
οὐχ
ἡ
περὶ
τοῦτον
|
σπουδή; |
Τί
πάσχετε,
ἄνθρωποι;
τίς
ὑμῖν |
[6] |
ἐνθυμηθῆναι
πρὸς
ποῖον
πέρας
ἡ
|
σπουδὴ |
τῶν
γινομένων
συντέταται.
Ἔχεις
γῆς |
[4] |
τῷ
ᾅδῃ
κεῖται,
ἐπὶ
τῇ
|
σπουδῇ |
τῶν
ματαίων
μεταμελόμενος;
Μεγάλην
ἔχε |
[4] |
ὑπηρετούμενος,
οὐδ´
ἂν
ἐκ
ποταμῶν
|
ἐπιῤῥέῃ· |
ὅταν
σπουδάζηται
μὲν
παρ´
αὐταῖς |
[5] |
Σὺ
δὲ
τί
ποιεῖς;
Οὐ
|
προφασίζῃ |
μυρία,
ἵνα
λάβῃς
τὰ
τοῦ |
[6] |
ἐπιθυμεῖς;
γέενναν
οὐ
φοβῇ;
πόθεν
|
εὑρεθῇ |
ἴασις
τῇ
ψυχῇ
σου;
Εἰ |
[7] |
ἐπιζητῶν.
Τίς
καλλωπιστὴς
μίαν
ἡμέραν
|
ἠδυνήθη |
τῷ
βίῳ
προσθεῖναι;
τίνος
ἐφείσατο |
[4] |
ἔλαιον,
τὰ
δὲ
ἐκ
θαλάττης
|
ἄνθη, |
ἡ
κόχλος,
ἡ
πίννα,
ὑπὲρ
|
[7] |
σὺ
λίχνως
ἔχεις
περὶ
τὰ
|
ἄνθη
|
τῶν
λίθων,
σαρδόνυχας,
καὶ
ἰάσπιδας, |
[7] |
Ταῦτα
δὴ
τοῦ
πλούτου
τὰ
|
ἄνθη· |
ὧν
σὺ
τὰ
μὲν
ἀποτίθεσαι |
[7] |
ζῇν.
Μὴ
γὰρ
ἐφόδια
κακῶν
|
ἐδόθη |
τὰ
χρήματα;
Λύτρον
ψυχῆς.
Μὴ |
[3] |
ἐκεῖ
τιμίων
ἐπισκοτούμενα·
εἰ
δὲ
|
ἀνάγκη |
μένειν
ἐνταῦθα,
τί
μὴ,
πωλήσαντες, |
[5] |
μεθύουσιν
ἀφορμὴ
τοῦ
πίνειν
ἡ
|
προσθήκη |
τοῦ
οἴνου
γίνεται,
οὕτω
καὶ |
[1] |
τὰ
χρήματα
πλέον
ἢ
τὰ
|
μέλη |
τοῦ
σώματος,
καὶ
λυπεῖ
σε
|
[8] |
δηλονότι.
Ἐν
μέλανι
καὶ
γράμμασι
|
κατεπαγγέλλῃ |
τὰς
εὐποιίας.
Τίς
οὖν
ἀναγγελεῖ |
[8] |
ἴδω,
τότε
σε
εἴπω
φιλάδελφον.
|
Πολλή |
σοι
χάρις
τῆς
φιλοτιμίας,
ὅτι |
[9] |
κοσμεῖσθαι
τῇ
πολυτελεῖ
καὶ
ἐνδόξῳ
|
περιβολῇ, |
ἢ
συγκατασήπειν
τῷ
νεκρῷ
τὰ |
[2] |
χιτωνίσκος
ἀρκέσει,
ἑνὸς
δὲ
ἱματίου
|
περιβολὴ |
πᾶσαν
τῶν
ἐνδυμάτων
ἐκπληρώσει
τὴν |
[6] |
σε,
καὶ
μὴ
λυπείτω
ἡ
|
ἐντολή. |
Πῶς
σε
δυσωπήσω;
τί
φθέγξομαι; |
[9] |
ὁ
λόγος
ἔδειξε,
πονηρὰ
ἡ
|
βουλή· |
ζῶν
μὲν,
ἀπολαύσω
τῶν
ἡδονῶν· |
[7] |
προβάλλεσθε,
τὴν
δὲ
καρδίαν
πληροφορεῖτε.
|
Μὴ |
αἰτιῶ
τὸν
ἀναίτιον·
ἴδιον
ἔχει |
[9] |
ὁδὸς,
τὸν
ὄγκον
τοῦ
πλούτου
|
μὴ |
ἀποθέμενον.
Βαστάζων
αὐτὸν
ἐξῆλθες·
μὴ |
[9] |
μὴ
ἀποθέμενον.
Βαστάζων
αὐτὸν
ἐξῆλθες·
|
μὴ |
γὰρ
ἀπέῤῥιψας,
ὡς
προσετάχθης.
Ὅτε |
[7] |
ἐδόθη
τὰ
χρήματα;
Λύτρον
ψυχῆς.
|
Μὴ |
γὰρ
ἀφορμὴ
ἀπωλείας;
Ἀλλ´
ἀναγκαῖος |
[7] |
περιέτρεψε;
Συνεργία
πρὸς
τὸ
ζῇν.
|
Μὴ |
γὰρ
ἐφόδια
κακῶν
ἐδόθη
τὰ |
[4] |
ὥστε
τὸν
πλοῦτον
διὰ
ταῦτα
|
μὴ |
διαβαίνειν
πρὸς
τοὺς
πτωχοὺς,
καίτοι |
[7] |
μέν
γε
παῖδες
παρὰ
γονέων
|
μὴ |
διαδεξάμενοι,
ἑαυτοῖς
πολλάκις
οἴκους
ἐποίησαν· |
[1] |
τοῦ
ἀληθινοῦ
διδασκάλου
μαθήματα
σωτήρια,
|
μὴ |
ἐγγράψαι
τῇ
ἑαυτοῦ
καρδίᾳ,
μηδὲ |
[3] |
πάντων
πωλούντων
καὶ
πάντων
ἀποκτωμένων;
|
Μὴ |
ἐρώτα
με
διάνοιαν
δεσποτικῶν
προσταγμάτων. |
[9] |
Πάντα
σεαυτοῦ
ποίησαι,
πάντα
ἐπικόμισαι,
|
μὴ |
καταλίπῃς
ἀλλοτρίοις
τὸν
πλοῦτον.
Τάχα
|
[9] |
τῶν
ἐχθρῶν
προετίμησας.
Ἵνα
γὰρ
|
μὴ |
λάβῃ
ὁ
δεῖνα,
λαβέτω,
φησὶν, |
[6] |
ὑπεναντίους·
Ἐκεῖνα
λυπείτω
σε,
καὶ
|
μὴ |
λυπείτω
ἡ
ἐντολή.
Πῶς
σε |
[7] |
ἢ
ἄφρων;
Ὅρα
δὴ
οὖν
|
μὴ, |
μετὰ
μυρίων
πόνων
τὸν
πλοῦτον |
[7] |
ἠδίκησας,
καὶ
ὧν
ἕτερον
ἐφωδίασας.
|
Μὴ |
οὐχὶ
παντὸς
τέκνου
οἰκειοτέρα
σοῦ |
[7] |
οἰκειοτέρα
σοῦ
ἐστιν
ἡ
ψυχή;
|
Μὴ |
οὐχὶ
πάντων
μᾶλλον
εἰς
οἰκειότητα |
[9] |
οὐκ
ἂν
ἐμνήσθης
τῶν
ἐντολῶν·
|
Μὴ |
πλανᾶσθε·
Θεὸς
οὐ
μυκτηρίζεται·
Νεκρὸν |
[3] |
εὐλάβειαν
ἐνδεικνυμένους,
ὀβολὸν
δὲ
ἕνα
|
μὴ |
προϊεμένους
τοῖς
θλιβομένοις.
Τί
ὄφελος |
[5] |
βοῶν,
ἀροτριᾷ,
κατασπείρει,
θερίζει
τὰ
|
μὴ |
προσήκοντα.
Ἐὰν
ἀντείπῃς,
αἱ
πληγαί· |
[5] |
λόγον
ἑκάστου
τῶν
ἠδικημένων
ἔχοντος
|
μὴ |
προσπαθεῖν
τι
κακὸν,
ἢ
δίκην |
[1] |
ποιεῖς
τὴν
περὶ
ταῦτα
σπουδὴν,
|
μὴ |
προστιθεὶς
τὸ
λεῖπον,
δι´
οὗ |
[3] |
δὲ
ἀνάγκη
μένειν
ἐνταῦθα,
τί
|
μὴ, |
πωλήσαντες,
τὸ
ἀπ´
αὐτῶν
κέρδος |
[3] |
γὰρ
ἑαυτοῖς
τὸν
βίον
τίθενται,
|
μὴ |
ταῖς
ἀνωφελέσι
δαπάναις
ἐνασχολούμενοι.
Καί |
[7] |
τὰς
ἀφορμὰς
ἀναμένει
τοῦ
βίου.
|
Μὴ |
τοῖς
γεγαμηκόσιν
οὐκ
ἐγράφη
τὰ |
[6] |
χερσὶν
ἀκαρπίαν;
Εἴθε
ἀκαρπίαν
καὶ
|
μὴ |
ὕλην
τῷ
αἰωνίῳ
πυρί.
Οὐ |
[7] |
σου;
δός
μοι
τέκνα,
ἵνα
|
μὴ |
φθάσω
εἰς
τὴν
βασιλείαν
τῶν |
[2] |
ἀπὸ
τοῦ
πλούτου;
Ἀλλ´
ἐὰν
|
μὴ
|
χαμαὶ
ζητήσῃς
τὴν
δόξαν,
εὑρήσεις |
[7] |
χρήματα;
Λύτρον
ψυχῆς.
Μὴ
γὰρ
|
ἀφορμὴ |
ἀπωλείας;
Ἀλλ´
ἀναγκαῖος
ὁ
πλοῦτος |
[7] |
πλοῦτος
διὰ
τοὺς
παῖδας.
Εὐπρόσωπος
|
ἀφορμὴ |
πλεονεξίας
αὕτη·
τοὺς
γὰρ
παῖδας |
[5] |
ὄρεξιν.
Ὥσπερ
γὰρ
τοῖς
μεθύουσιν
|
ἀφορμὴ |
τοῦ
πίνειν
ἡ
προσθήκη
τοῦ |
[6] |
οὐκ
ἔνι
πιθανότης
ῥημάτων,
κλέψαι
|
δυναμένη |
τοῦ
δικαστοῦ
τὴν
ἀλήθειαν·
οὐκ |
[9] |
δέχεταί
σε
ἡ
στενὴ
καὶ
|
τεθλιμμένη |
ὁδὸς,
τὸν
ὄγκον
τοῦ
πλούτου |
[4] |
ἡ
χεὶρ
τὴν
ψευδολογίαν
κηρύσσει,
|
περιαστραπτομένη |
ὑπὸ
τῆς
ἐπὶ
τοῦ
δακτυλίου |
[8] |
ἡ
δὲ
χεὶρ
ὑπότρομος
ἤδη
|
κλονουμένη |
ταῖς
συνολκαῖς,
ὡς
μήτε
φωνῇ |
[9] |
σου·
Οὐ
δέχεταί
σε
ἡ
|
στενὴ |
καὶ
τεθλιμμένη
ὁδὸς,
τὸν
ὄγκον |
[1] |
κέκτηται
τοῦ
πλησίον·
ἀλλὰ
μὴν
|
φαίνῃ |
ἔχων
κτήματα
πολλά.
Πόθεν
ταῦτα; |
[3] |
εἰς
τὴν
γῆν
ἀπεκρύψω.
Μανία
|
δεινὴ, |
ἕως
μὲν
ἐν
μετάλλοις
ἦν |
[6] |
πτοεῖ,
τὰ
φαιδρὰ
οὐ
προτρέπεται,
|
λιθίνῃ |
καρδίᾳ
διαλεγόμεθα.
~Διάβλεψον,
ἄνθρωπε,
πρὸς |
[7] |
πότε
χρυσὸς,
τῶν
ψυχῶν
ἡ
|
ἀγχόνη, |
τὸ
τοῦ
θανάτου
ἄγκιστρον,
τὸ |
[4] |
ἐλεεινὴν
ἀφιέντες
φωνήν;
Σὺ
δὲ
|
ἀρνῇ |
τὴν
δόσιν,
ἀδύνατον
εἶναι
λέγων |
[3] |
καὶ
βασιλείαν
οὐρανῶν
ἀντιλαμβάνων,
δακρύεις,
|
ἀρνῇ |
τὸν
αἰτοῦντα,
καὶ
ἀνανεύεις
τὴν |
[4] |
καταφρονεῖς;
Ἐὰν
δὲ
δὴ
καὶ
|
γυνὴ |
φιλόπλουτος
συνοικεῖ,
διπλάσιον
ἡ
νόσος· |
[2] |
γὰρ,
ἔδωκε
τοῖς
πένησιν·
ἡ
|
δικαιοσύνη |
αὐτοῦ
μένει
εἰς
τὸν
αἰῶνα· |
[6] |
φαῦλα
εἰς
ἀνάστασιν
κρίσεως·
Τότε
|
αἰσχύνη |
αἰώνιος
τοῖς
ἁμαρτωλοῖς·
Καὶ
πυρὸς |
[8] |
πάντα
φανερῶς
ἐγέγραπτο,
καὶ
πᾶσα
|
φωνὴ |
διαῤῥήδην
κεκήρυκτο,
ἓν
γράμμα
παρεντεθὲν |
[8] |
κλονουμένη
ταῖς
συνολκαῖς,
ὡς
μήτε
|
φωνῇ |
μήτε
γράμματι
διασημάναι
τὴν
γνώμην. |
[1] |
μὲν
ἐπαινετὸν
δεικνύοντος
τοῦ
λόγου,
|
πῆ |
δὲ
ἀθλιώτατον
καὶ
πάντη
ἀπεγνωσμένον. |
[1] |
αὐτοῦ
τὸ
ἦθος
ἡμῖν
ἀνεφαίνετο·
|
πῆ |
μὲν
ἐπαινετὸν
δεικνύοντος
τοῦ
λόγου, |
[1] |
τῷ
πλούτῳ,
τοσοῦτον
ἐλλείπεις
τῇ
|
ἀγάπῃ. |
Ἐπεὶ
πάλαι
ἂν
ἐμελέτησας
τῶν |
[9] |
φιλόπλουτος
εἶ,
τοσούτῳ
μᾶλλον
μηδὲν
|
ὑπολίπῃ |
τῶν
προσόντων
σοι.
Πάντα
σεαυτοῦ
|
[1] |
Ἀγαθὸν
ὁμολογεῖς,
καὶ
τὰ
διδόμενα
|
παραπέμπῃ; |
Καίτοι
ὅ
γε
ἀγαθὸς
ἀγαθῶν |
[3] |
τῶν
οἰκείων
ἐκπίπτοντας.
Τί
οὖν
|
λυπῇ; |
τί
καταπενθεῖς
τῇ
ψυχῇ,
ἀκούων· |
[1] |
τοῦ
συναλλάγματος
γενομένου·
σὺ
δὲ
|
λυπῇ, |
χρυσίον,
καὶ
ἀργύριον,
καὶ
κτήματα |
[2] |
ἱκανὸς
ἀποπληρῶσαι
γαστέρα.
Τί
οὖν
|
λυπῇ; |
ὡς
τίνος
στερούμενος;
δόξης
τῆς |
[6] |
τόσα,
γῆς
πεφυτευμένης
τοσαῦτα
ἕτερα,
|
ὄρη, |
πεδία,
νάπας,
ποταμοὺς,
λιβάδας.
Τί |
[5] |
Ἐὰν
ἀντείπῃς,
αἱ
πληγαί·
ἐὰν
|
ὀδύρῃ, |
ὕβρεων
γραφαὶ,
ἀγώγιμος
εἶ,
οἰκήσεις |
[8] |
τῶν
ἐμῶν
ἀποδείξας.
Ὅτε
οὐκέτι
|
ἔσῃ |
ἐν
ἀνθρώποις,
τότε
γενήσῃ
φιλάνθρωπος· |
[8] |
οὐδὲ
τῶν
λογισμῶν
τῶν
σεαυτοῦ
|
ἔσῃ |
κύριος;
Νὺξ
βαθεῖα,
καὶ
νόσος
|
[9] |
δὲ
εἰς
ὕστερον
ὧν
οὐκέτι
|
ἔσῃ |
κύριος;
Ὡς
ὁ
λόγος
ἔδειξε, |
[6] |
τὸ
τοῦ
Χριστοῦ
δικαστήριον;
Τί
|
ἀπολογήσῃ, |
ἐπειδάν
σε
κύκλῳ
περιστάντες
οἱ |
[4] |
τοῦ
κριτοῦ.
Οὐκ
ἠλέησας,
οὐκ
|
ἐλεηθήσῃ· |
οὐκ
ἤνοιξας
τὴν
οἰκίαν,
ἀποπεμφθήσῃ |
[4] |
μυρίας
προφάσεις
ἀναλωμάτων
ἐπινοῶν.
~Τί
|
ἀποκριθήσῃ |
τῷ
κριτῇ
ὁ
τοὺς
τοίχους |
[8] |
τὴν
περιεστῶσάν
σε
ἐρημίαν,
τότε
|
αἰσθήσῃ |
τῆς
ἀβουλίας·
τότε
στενάξεις
τὴν |
[6] |
ἔρημος
βοηθῶν,
ἀσυνηγόρητος,
ἀναπολόγητος,
κατῃσχυμμένος
|
παραληφθήσῃ, |
σκυθρωπὸς,
κατηφὴς,
μεμονωμένος,
ἀπαῤῥησίαστος.
Ὅπου |
[4] |
ἐλεηθήσῃ·
οὐκ
ἤνοιξας
τὴν
οἰκίαν,
|
ἀποπεμφθήσῃ |
τῆς
βασιλείας·
οὐκ
ἔδωκας
τὸν |
[6] |
ὑγιανεῖς
τοὺς
λογισμούς;
Οὐ
σεαυτοῦ
|
γενήσῃ; |
Οὐ
πρὸ
ὀφθαλμῶν
λήψῃ
τὸ |
[8] |
οὐκέτι
ἔσῃ
ἐν
ἀνθρώποις,
τότε
|
γενήσῃ |
φιλάνθρωπος·
ὅταν
νεκρόν
σε
ἴδω, |
[1] |
τὸ
λεῖπον,
δι´
οὗ
μόνου
|
δυνήσῃ |
εἰσελθεῖν
εἰς
τὴν
βασιλείαν
τοῦ |
[5] |
πλεονέκτης
εἶπέ
ποτε·
Ἀρκεῖ.
Πότε
|
χρήσῃ |
τοῖς
παροῦσι;
πότε
ἀπολαύσεις
αὐτῶν, |
[2] |
τὴν
μακαρίαν
ζωήν.
~Ἀλλὰ
τί
|
χρήσῃ |
τῷ
πλούτῳ;
Ἐσθῆτι
πολυτιμήτῳ
περιβαλεῖς
|
[2] |
τὴν
χρείαν.
Ἀλλ´
εἰς
τροφὴν
|
καταχρήσῃ |
τῷ
πλούτῳ;
Εἷς
ἄρτος
ἱκανὸς |
[1] |
λίθους
καὶ
χοῦν
παρεχόμενος,
ἵνα
|
κτήσῃ |
τὴν
μακαρίαν
ζωήν.
~Ἀλλὰ
τί |
[6] |
ποίους
συνηγόρους
μισθώσῃ;
ποίους
μάρτυρας
|
παραστήσῃ; |
πῶς
παραπείσεις
τὸν
ἀπαραλόγιστον
δικαστήν; |
[4] |
τοῖς
αἰτοῦσι.
Καὶ
τῇ
μὲν
|
γλώσσῃ |
ἐξόμνυσαι,
ὑπὸ
δὲ
τῆς
χειρὸς |
[6] |
Τί
οὖν
ποιήσεις;
ποίους
συνηγόρους
|
μισθώσῃ; |
ποίους
μάρτυρας
παραστήσῃ;
πῶς
παραπείσεις |
[1] |
πλεονάζεις
τῷ
πλούτῳ,
τοσοῦτον
ἐλλείπεις
|
τῇ |
ἀγάπῃ.
Ἐπεὶ
πάλαι
ἂν
ἐμελέτησας
|
[1] |
αἰωνίου
ζωῆς·
ἐλέγχῃ
δὲ
ὅλως
|
τῇ |
ἀπολαύσει
τοῦ
παρόντος
βίου
προσδεδεμένος. |
[7] |
περιφέρεις,
τῶν
βαρυτίμων
ἐναβρυνόμενος
αὐτῶν
|
τῇ |
αὐγῇ.
Εἰπὲ,
τί
ὄφελός
σοι |
[2] |
καὶ
λαμπρὰν
προάγουσάν
σε
ἐν
|
τῇ |
βασιλείᾳ
τῶν
οὐρανῶν.
Ἀλλ´
αὐτὸ |
[3] |
φανερὸς
ἐγένετο,
πάλιν
αὐτὸν
ἐν
|
τῇ |
γῇ
ἀφανίζειν.
Εἶτα,
οἶμαι,
συμβαίνει |
[6] |
ὀλίγων
βάρος
ἀρκέσει
πρὸς
φυλακὴν
|
τῇ |
δυστήνῳ
σαρκί;
Ὑπὲρ
τίνος
μοχθεῖς; |
[1] |
διδασκάλου
μαθήματα
σωτήρια,
μὴ
ἐγγράψαι
|
τῇ |
ἑαυτοῦ
καρδίᾳ,
μηδὲ
εἰς
ἔργον |
[9] |
δι´
ἡμᾶς
πτωχεύσαντι,
ἵνα
ἡμεῖς
|
τῇ |
ἐκείνου
πτωχείᾳ
πλουτήσωμεν·
τῷ
δόντι |
[1] |
αἰωνίου
ζωῆς
ἀποδείξειν,
οὐ
χαίρεις
|
τῇ |
εὐκολίᾳ
τῆς
σωτηρίας,
ἀλλ´
ἀπέρχῃ |
[8] |
τοὺς
μισθοὺς
ἀπαιτήσεις,
τῶν
ἐν
|
τῇ |
ζωῇ,
ἢ
τῶν
μετὰ
τὴν |
[9] |
Ἀπέλαβες
τὰ
ἀγαθά
σου
ἐν
|
τῇ |
ζωῇ
σου·
Οὐ
δέχεταί
σε |
[4] |
τοὺς
πτωχοὺς,
καίτοι
μυρίοι
ἐφεστᾶσι
|
τῇ |
θύρᾳ,
πᾶσαν
ἐλεεινὴν
ἀφιέντες
φωνήν; |
[4] |
λέγων
ἐπαρκεῖν
τοῖς
αἰτοῦσι.
Καὶ
|
τῇ |
μὲν
γλώσσῃ
ἐξόμνυσαι,
ὑπὸ
δὲ |
[3] |
καὶ
τῆς
ἱστορίας
τῶν
ἐν
|
τῇ |
πόλει
καλῶν
ἑαυτὸν
ἀποκλείων.
Τοιοῦτοί |
[9] |
οὐ
βέλτιον
τοὺς
περιόντας
κοσμεῖσθαι
|
τῇ |
πολυτελεῖ
καὶ
ἐνδόξῳ
περιβολῇ,
ἢ |
[4] |
ἐν
τῷ
ᾅδῃ
κεῖται,
ἐπὶ
|
τῇ |
σπουδῇ
τῶν
ματαίων
μεταμελόμενος;
Μεγάλην |
[4] |
κατασκευή;
ποῦ
δὲ
ὁ
ἐπὶ
|
τῇ |
τούτων
μεγαλουργίᾳ
ζηλούμενος;
Οὐ
τὰ |
[8] |
χρόνον,
καθηδυπαθῶν
τοῦ
βίου
καὶ
|
τῇ |
τρυφῇ
διαῤῥέων,
οὐδὲ
προσβλέπειν
ἠνείχου |
[5] |
βίαν
τοῦ
πλούτου·
Πάντα
ὑποκύπτει
|
τῇ |
τυραννίδι,
πάντα
ὑποπτήσσει
τὴν
δυναστείαν, |
[3] |
Τί
οὖν
λυπῇ;
τί
καταπενθεῖς
|
τῇ |
ψυχῇ,
ἀκούων·
Πώλησόν
σου
τὰ |
[6] |
οὐ
φοβῇ;
πόθεν
εὑρεθῇ
ἴασις
|
τῇ |
ψυχῇ
σου;
Εἰ
γὰρ
τὰ
|
[9] |
ζωὴν
ἐπερίσσευσε,
ταῦτα
προσφέρεις
τῷ
|
εὐεργέτῃ. |
Εἰ
οὐ
τολμᾷς
ἐκ
τῶν |
[4] |
ἀναλωμάτων
ἐπινοῶν.
~Τί
ἀποκριθήσῃ
τῷ
|
κριτῇ |
ὁ
τοὺς
τοίχους
ἀμφιεννὺς,
ἄνθρωπον
|
[1] |
λόγου,
πῆ
δὲ
ἀθλιώτατον
καὶ
|
πάντη |
ἀπεγνωσμένον.
Τὸ
μὲν
γὰρ
γνωρίσαι |
[7] |
μᾶλλον
εἰς
οἰκειότητα
προσεγγίζει;
Πρώτῃ
|
αὐτῇ |
ἀπόδος
τὰ
πρεσβεῖα
τῆς
κληρονομίας, |
[7] |
τὰ
πρεσβεῖα
τῆς
κληρονομίας,
πλουσίας
|
αὐτῇ |
παράσχου
τὰς
ἀφορμὰς
τῆς
ζωῆς· |
[1] |
πόθεν
σοι
ἡ
τῶν
χρημάτων
|
αὕτη |
περιουσία;
Δαπανητικὸν
γὰρ
πλούτου
ἡ |
[7] |
τοὺς
παῖδας.
Εὐπρόσωπος
ἀφορμὴ
πλεονεξίας
|
αὕτη· |
τοὺς
γὰρ
παῖδας
προβάλλεσθε,
τὴν |
[7] |
πάντων
μᾶλλον
εἰς
οἰκειότητα
προσεγγίζει;
|
Πρώτῃ |
αὐτῇ
ἀπόδος
τὰ
πρεσβεῖα
τῆς |
[4] |
τοίνυν
ἡ
λαμπρὰ
τῶν
ἔργων
|
κατασκευή; |
ποῦ
δὲ
ὁ
ἐπὶ
τῇ |
[8] |
διετάξατο,
σὺ
δὲ
ὡς
ἀδύνατα
|
παραγράφῃ, |
οὐδὲν
ἕτερον
ἢ
φρονιμώτερον
σεαυτὸν |
[7] |
βίου.
Μὴ
τοῖς
γεγαμηκόσιν
οὐκ
|
ἐγράφη |
τὰ
Εὐαγγέλια·
Εἰ
θέλεις
τέλειος |
[7] |
χαλκεύεται
ὅπλα,
δι´
ὃν
ἀκονᾶται
|
ξίφη; |
Διὰ
τοῦτον
συγγενεῖς
ἀγνοοῦσι
τὴν |
[8] |
καθηδυπαθῶν
τοῦ
βίου
καὶ
τῇ
|
τρυφῇ |
διαῤῥέων,
οὐδὲ
προσβλέπειν
ἠνείχου
τοὺς
|
[1] |
μὲν
περὶ
τῆς
αἰωνίου
ζωῆς·
|
ἐλέγχῃ |
δὲ
ὅλως
τῇ
ἀπολαύσει
τοῦ |
[4] |
ἐξόμνυσαι,
ὑπὸ
δὲ
τῆς
χειρὸς
|
διελέγχῃ· |
σιωπῶσα
γάρ
σου
ἡ
χεὶρ |
[1] |
βούλεται
τοῖς
καιριωτάτοις
ἐλλείποντα,
οὐ
|
δέχῃ |
τὴν
χάριν,
ἀλλὰ
πενθεῖς
καὶ |
[4] |
ἐφόδια
πρὸς
τὴν
αἰωνίαν
ἀπόλαυσιν,
|
ἀπέρχῃ |
λυπούμενος·
ἐὰν
δὲ
ἀκούσῃς·
Δὸς |
[1] |
τῇ
εὐκολίᾳ
τῆς
σωτηρίας,
ἀλλ´
|
ἀπέρχῃ |
ὀδυνώμενος
τὴν
ψυχὴν
καὶ
πενθῶν, |
[5] |
ὑποδέχεται,
ἢ
ὅ
τι
ἂν
|
τύχῃ |
αἰτιασάμενος,
περιελαύνων,
καὶ
ἐξωθῶν,
καὶ |
[3] |
οὖν
λυπῇ;
τί
καταπενθεῖς
τῇ
|
ψυχῇ, |
ἀκούων·
Πώλησόν
σου
τὰ
ὑπάρχοντα; |
[7] |
ἑαυτοῖς
πολλάκις
οἴκους
ἐποίησαν·
ἡ
|
ψυχὴ |
δὲ,
παρὰ
σοῦ
ἐγκαταλειφθεῖσα,
παρὰ |
[7] |
τέκνου
οἰκειοτέρα
σοῦ
ἐστιν
ἡ
|
ψυχή; |
Μὴ
οὐχὶ
πάντων
μᾶλλον
εἰς |
[6] |
φοβῇ;
πόθεν
εὑρεθῇ
ἴασις
τῇ
|
ψυχῇ |
σου;
Εἰ
γὰρ
τὰ
φρικτὰ |
[4] |
οὐκ
ἔδωκας
τὸν
ἄρτον,
οὐ
|
λήψῃ |
τὴν
αἰώνιον
ζωήν.
~Ἀλλὰ
πένητα |
[6] |
σεαυτοῦ
γενήσῃ;
Οὐ
πρὸ
ὀφθαλμῶν
|
λήψῃ |
τὸ
τοῦ
Χριστοῦ
δικαστήριον;
Τί |
[8] |
μισθοὺς
ἀπαιτήσεις,
τῶν
ἐν
τῇ
|
ζωῇ, |
ἢ
τῶν
μετὰ
τὴν
ἀποβίωσιν; |
[9] |
τὰ
ἀγαθά
σου
ἐν
τῇ
|
ζωῇ |
σου·
Οὐ
δέχεταί
σε
ἡ |
[9] |
ἐν
αὐτῷ
τῷ
Χριστῷ·
ᾧ
|
ἡ
|
δόξα
καὶ
τὸ
κράτος
εἰς |