Chapitre
[13]	συμπαθήσατε ὡς οἰκείοις μέλεσι νενοσηκόσιν·	ἐὰν	δὲ ἀπαυθαδιαζομένους καὶ καταφρονοῦντας τῆς
[13]	ἀσχημοσύνῃ τῶν καταγνωσθέντων, ἐκεῖνο διαστελλόμεθα·	Ἐὰν	μὲν ἴδητε μετανοοῦντας ἐπὶ τῇ
[2]	ἐν ταῖς ὀρχήσεσι κατεκρότησαν, θέατρον	ἑαυταῖς	νεανίσκων ὄχλον περιστησάμεναι, σοβάδες ὄντως
[2]	ἐκμανεῖσαι, πᾶσαν νέων ἀκολασίαν ἐφ´	ἑαυτὰς	προσκαλούμεναι, ἐν τοῖς πρὸ τῆς
[12]	τῇ μέθῃ· ὡς μηδένα καιρὸν	ἑαυτοῖς	παρέχειν εἰς τὸ τὰ ἔργα
[9]	προφήτου καταθρηνοῦνται, ὡς καιρὸν οὐδένα	ἑαυτοῖς	πρὸς τὴν τῶν θαυμασίων τοῦ
[11]	τὰς ὑδροῤῥόας, καὶ τὴν πρὸς	ἑαυτὸν	ἕκαστος τετραμμένην ὑποδεξάμενοι, ὥσπερ ἀπό
[8]	τὴν κατάραν τοῦ Κάϊν ἐφ´	ἑαυτὸν	(ἐπισπᾶσαι, τρέμων καὶ περιφερόμενος διὰ
[6]	ἔστι τοῦ κακοῦ. Αὐτὸς γὰρ	ἑαυτὸν	ὁ οἶνος ἐπὶ τὸ πλεῖον
[4]	τῆς κτίσεως; Ὁ τοίνυν ἀφελόμενος	ἑαυτοῦ	τὴν φρόνησιν διὰ τῆς μέθης,
[5]	μικρὸν τοῦ ἀέρος τὴν παρ´	ἑαυτοῦ	φθορὰν ἐντιθέντος τοῖς σώμασιν· αἱ
[13]	Λευῗ ται, κατὰ τῶν ἀδελφῶν	ἑαυτοὺς	ἐξοπλίσαντες, εἰς ἱερωσύνην τὰς χεῖρας
[9]	μὲν γὰρ ἀλλήλοις, ἀμύνονται δὲ	ἑαυτούς.	Ποῖος λόγος ἐφικέσθαι τῆς αἰσχρότητος
[6]	περιάγονται· οὕτω καὶ οὗτοι λελήθασιν	ἑαυτοὺς	ὑπὸ τῆς ἄγαν φιληδονίας τὴν
[13]	ἐξοπλίσαντες, εἰς ἱερωσύνην τὰς χεῖρας	ἑαυτῶν	(ἐτελείωσαν. Καὶ ὑμῖν τοίνυν τοῖς
[9]	ἀλλ´ εὐθὺς ἀρχομένης ἡμέρας κοσμοῦσιν	ἑαυτῶν	τὰ συμπόσια τάπησι ποικίλοις καὶ
[2]	τοῖς διαλογισμοῖς, καὶ καθαίρειν μὲν	ἑαυτῶν	τὰς καρδίας ἀπὸ πονηρῶν ἐνθυμήσεων,
[1]	τῶν ἑπτὰ τούτων τῆς νηστείας	ἑβδομάδων	νυκτὸς καὶ ἡμέρας διαμαρτυρόμενοι (ὑμῖν
[9]	δυνάμενον μέθην ἐμποιῆσαι πόμα τοῖς	Ἑβραίοις	ὀνομάζειν σύνηθες. Οἱ οὖν ἀρχομένης
[7]	τὴν ἐκ τοῦ οἴνου ταραχὴν	ἐγγινομένην	τοῖς λογισμοῖς. Καὶ (ἀηδίαι διὰ
[12]	τὸ ἐκ τοῦ οἴνου θερμὸν,	ἐγγινόμενον	τῇ σαρκὶ, ἔξαμμα γίνεται τῶν
[5]	ἐκ τοῦ λοιμοῦ βλάβαι χρόνῳ	ἐγγίνονται	τοῖς ἀνθρώποις, κατὰ μικρὸν τοῦ
[9]	Τούτους Ἡσαΐας ὀδύρεται· Οὐαὶ οἱ	ἐγειρόμενοι	τὸ πρωῒ, καὶ τὸ σίκερα
[12]	πεπλήρωται. ~Διὰ τοῦτο, Οὐαὶ οἱ	ἐγειρόμενοι	τὸ πρωῒ καὶ τὸ σίκερα
[12]	τοῦτο ἐμβλέψαντες, ἵνα τὰς ἐπιθυμίας	ἐγείρωσιν;	Οὐκοῦν ὑπόδικοί εἰσι, κατὰ τὴν
[1]	ἐκεῖνα ἅπερ αὐτὸς διηγήσατο· ὅτι	ἐγένετο	αὐτῷ πῦρ ἐν τοῖς ἐγκάτοις,
[13]	τοῦ ἀντικειμένου ἐποίησας πνεύματος, καὶ	ἐγένου	ναὸς εἰδώλων, ἀντὶ τοῦ γενέσθαι
[4]	κτίσαντός σε, ἄρχων καὶ κύριος	ἐγένου	πάσης τῆς κτίσεως; Ὁ τοίνυν
[1]	δεύτερον ταῖς αὐταῖς ἀρούραις πάλιν	ἐγκαταβάλλειν.	Εἰ γὰρ ἐπὶ τοσαύταις παραινέσεσιν,
[1]	ἐγένετο αὐτῷ πῦρ ἐν τοῖς	ἐγκάτοις,	καὶ παρεῖτο πάντοθεν, καὶ οὐκ
[10]	τὸ τῆς μανίας ἡμῖν φάρμακον	ἐγκεράσας;	Ἄνθρωπε, παράταξιν (ἐποίησας τὸ συμπόσιον.
[3]	κεκρατημένοις ὑπὸ τοῦ πάθους οὐκ	ἐγχειροῦσιν·	οὕτω καὶ ὑμῖν ἐξ ἡμισείας
[7]	πελιδνοὶ οἱ ὀφθαλμοί; Οὐ τῶν	ἐγχρονιζόντων	ἐν οἴνῳ, καὶ κατασκοπούντων ποῦ
[4]	καὶ τῶν βοσκημάτων φαίην ἂν	ἔγωγε	ἀλογωτέρους εἶναι τοὺς ἐν τῇ
[12]	ψαλμοὺς καὶ τοὺς ὕμνους, οὓς	ἐδιδάχθης.	Κινεῖς πόδας, καὶ ἐξάλλῃ ἐμμανῶς,
[1]	τὸν ἐπὶ τοῖς πεπονημένοις μισθὸν	ἐζημιώθη,	ἀλλὰ καὶ βαρυτέρας ἀξιοῦται τῆς
[12]	τῶν ἀῤῥένων εἰρήσθω. Εἶδε κακῶς,	ἐθεάθη	κακῶς. Ὁ ἐμβλέψας γυναικὶ πρὸς
[10]	μεθύοντες ἢ τὰ εἴδωλα τῶν	ἐθνῶν;	Ὀφθαλμοὺς ἔχουσι, καὶ οὐ βλέπουσιν·
[12]	πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι ἤδη ἐμοίχευσεν.	Εἰ	αἱ ἀπὸ ταυτομάτου συντυχίαι τοῖς
[13]	εἰς τὴν κοινωνίαν τῆς προσευχῆς,	εἰ	ἄρα σοι ἀφεθήσεται ἡ ἐπίνοια
[1]	ταῖς αὐταῖς ἀρούραις πάλιν ἐγκαταβάλλειν.	Εἰ	γὰρ ἐπὶ τοσαύταις παραινέσεσιν, ἃς
[3]	οὐδὲν ὄφελος παρεχομένου τοῦ λόγου.	Εἰ	γὰρ ὁ μεθύων παραφρονεῖ καὶ
[12]	σωφροσύνην τοῖς ἀνδράσιν οὐκ ἐπανήγαγον.	Εἰ	γάρ πού τινες καὶ τῷ
[3]	Τί οὖν χρήσομαι τοῖς παροῦσιν,	εἰ	καὶ ὁ λόγος ἄχρηστος, καὶ
[1]	Ὥστε κἂν ἐσιώπησα, εὖ ἴστε,	εἰ	μὴ ἐφοβούμην τὸ ὑπόδειγμα τοῦ
[1]	ἠγρυπνήσατε! πόσας ἡμέρας εἰκῆ συνηθροίσθητε!	εἴ	γε καὶ εἰκῆ. Ὁ γὰρ
[12]	καὶ περὶ τῶν ἀῤῥένων εἰρήσθω.	Εἶδε	κακῶς, ἐθεάθη κακῶς. Ὁ ἐμβλέψας
[10]	εἰσὶν οἱ μεθύοντες ἢ τὰ	εἴδωλα	τῶν ἐθνῶν; Ὀφθαλμοὺς ἔχουσι, καὶ
[13]	παίζειν· (ἡ δὲ παιδιὰ αὐτῶν	εἰδωλολατρεία	ἦν· τότε οἱ Λευῗ ται,
[13]	ἐποίησας πνεύματος, καὶ ἐγένου ναὸς	εἰδώλων,	ἀντὶ τοῦ γενέσθαι ναὸς Θεοῦ
[1]	διαλεχθῶμεν σήμερον; Ὢ πόσας νύκτας	εἰκῆ	ἠγρυπνήσατε! πόσας ἡμέρας εἰκῆ συνηθροίσθητε!
[1]	εἰκῆ συνηθροίσθητε! εἴ γε καὶ	εἰκῆ.	Ὁ γὰρ ἐν προκοπῇ γενόμενος
[3]	ὁ μεθύων παραφρονεῖ καὶ ἐσκότωται,	εἰκῆ	ῥαψῳδεῖ ὁ ἐπιπλήττων τῷ μὴ
[1]	νύκτας εἰκῆ ἠγρυπνήσατε! πόσας ἡμέρας	εἰκῆ	συνηθροίσθητε! εἴ γε καὶ εἰκῆ.
[9]	τίνος μέθη; Κινδυνεύεις λοιπὸν βόρβορος	εἶναι	ἀντὶ ἀνθρώπου, οὕτως ὅλος ἀνεμίχθης
[8]	αὐταῖς ἐπιῤῥέωσιν οἱ χείμαῤῥοι, πλήρεις	εἶναι	δοκοῦσι, παρελθούσης δὲ τῆς πλημμύρας,
[5]	ἀπολωλότες, ὡς ὑπὸ πάσης κηλῖδος	εἶναι	κατεστιγμένοι, ἔτι καὶ αὐτὴν τοῦ
[10]	ἰδίοις ποσὶν ἀπιέναι. Ἀνὴρ φοβερὸς	εἶναι	ὀφείλων τοῖς πολεμίοις, γέλωτός ἐστιν
[11]	κατασβέσας. ~Ὅταν δὲ νομισθῶσι διακορεῖς	εἶναι	τοῦ οἴνου, τότε τοῦ πίνειν
[4]	βοσκημάτων φαίην ἂν ἔγωγε ἀλογωτέρους	εἶναι	τοὺς ἐν τῇ μέθῃ· εἴπερ
[12]	πορνικὰ, ἐρεθίζοντα πρὸς ἀσέλγειαν. Γελᾷς,	εἰπέ	μοι, καὶ τέρπῃ τέρψιν ἀκόλαστον,
[3]	μὴ ἀκούοντι. Τίσιν οὖν διαλεχθῶμεν;	εἴπερ	ὁ μὲν χρῄζων τῆς παραινέσεως
[4]	τῆς τῶν μεθυόντων ὕβρεως ἀποφαίνουσα·	εἴπερ	τὰ μὲν ἄλογα γνωρίζει τοὺς
[4]	εἶναι τοὺς ἐν τῇ μέθῃ·	εἴπερ	τὰ μὲν τετράποδα πάντα καὶ
[8]	συντρίμματα ἔχειν διακενῆς. ~Ἀλλὰ τίς	εἴπῃ	ταῦτα τοῖς οἰνοπλήκτοις; Καρηβαροῦσι γὰρ
[13]	Ἐπεσπάσω τὴν ἀρὰν τοῦ προφήτου	εἰπόντος	ἐκ προσώπου τοῦ Θεοῦ, ὅτι
[12]	μοι καὶ περὶ τῶν ἀῤῥένων	εἰρήσθω.	Εἶδε κακῶς, ἐθεάθη κακῶς. Ὁ
[13]	ἵνα οὕτως οἱ μὲν ἐντραπέντες	εἰς	ἐπίγνωσιν ἔλθωσι τῆς οἰκείας κακίας·
[13]	κατὰ τῶν ἀδελφῶν ἑαυτοὺς ἐξοπλίσαντες,	εἰς	ἱερωσύνην τὰς χεῖρας ἑαυτῶν (ἐτελείωσαν.
[3]	τι κατὰ τῶν μεθυόντων; Ἀλλ´	εἰς	νεκρὰς ἀκοὰς ἐνηχοῦμεν. Μήποτε οὖν,
[7]	ὑπὸ τῆς μέθης. Ἀνατρέπονται γὰρ	εἰς	παντοῖα πτωμάτων σχήματα, ὥστε ἀναγκαῖον
[2]	οἶνος, τὸ παρὰ Θεοῦ δῶρον	εἰς	παραμυθίαν τῆς ἀσθενείας δεδομένον τοῖς
[13]	ὅτι Στρέψω τὰς ἑορτὰς αὐτῶν	εἰς	πένθος. Πῶς τῶν οἰκετῶν ἄρξετε,
[4]	καρδίας αὐτῶν πληροῖ. Ἕτεροι δὲ	εἰς	τὰ ἐναντία περιάγονται πάθη. Δυσέλπιδές
[4]	οὐκ ἔχοντες, οὐδὲ τί φάγωσιν	εἰς	τὴν αὔριον, βασιλεύουσι καὶ στρατοπέδων
[13]	πλοῦτος. Πολλοὺς ἐργάτευσον τῶν θλιβομένων	εἰς	τὴν κοινωνίαν τῆς προσευχῆς, εἰ
[12]	ἀχόρευτα, δέον τὰ γόνατα (κάμπτειν	εἰς	τὴν προσκύνησιν; Τίνας ὀδύρωμαι; τὰς
[9]	παραπετάσμασι, σπουδήν τε καὶ ἐπιμέλειαν	εἰς	τὴν τῶν ἐκπωμάτων παρασκευὴν ἐπιδείκνυνται,
[11]	τὸν οἰνοχόον αὐτῶν παρωσάμενος, καταστὰς	εἰς	τὸ μέσον, διὰ σκολιῶν σωλήνων
[6]	κατακρουόμενοι τῇ ἀμετρίᾳ τῆς πληγῆς	εἰς	τὸ μηδὲ ἀκούειν παντελῶς περιάγονται·
[9]	ὑπαλλαγὴ καὶ μετάβασις ἱκανὴν αὐτοῖς	εἰς	τὸ πίνειν διατριβὴν ἐμποιῇ. Συμποσίαρχοι
[12]	ὡς μηδένα καιρὸν ἑαυτοῖς παρέχειν	εἰς	τὸ τὰ ἔργα Κυρίου ἐμβλέπειν.
[13]	ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος	εἰς	τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
[4]	ἀπαρηγόρητα. Καὶ νῦν μὲν θρασεῖς	εἰσι	καὶ ἀπτόητοι, νῦν δὲ κατάφοβοι
[4]	τὰ ἐναντία περιάγονται πάθη. Δυσέλπιδές	εἰσι,	καὶ κατηφεῖς, καὶ ὀδυνηροὶ, καὶ
[12]	τὰς ἐπιθυμίας ἐγείρωσιν; Οὐκοῦν ὑπόδικοί	εἰσι,	κατὰ τὴν ἀπαραίτητον ἀπόφασιν τοῦ
[10]	ὀλιγοχρόνιος θάνατος. Τί γὰρ ἄλλο	εἰσὶν	οἱ μεθύοντες ἢ τὰ εἴδωλα
[1]	ἐν προκοπῇ γενόμενος ἀγαθῶν ἔργων,	εἶτα	παλινδρομήσας πρὸς τὴν ἀρχαίαν συνήθειαν,
[9]	τὴν ἀσχολίαν τοῖς ἀπολλυμένοις παρασκευάζουσιν.	Εἶτα	πόῤῥω προϊόντος τοῦ πότου, ἅμιλλαι
[13]	ὑμετέρας ἐπ´ αὐτοῖς λύπης, Ἐξέλθετε	ἐκ	μέσου αὐτῶν, καὶ ἀφορίσθητε, καὶ
[4]	τὰς ἡδονὰς ἀκρασία ἄντικρυς ὥσπερ	ἐκ	πηγῆς τοῦ οἴνου φέρεται, καὶ
[13]	τὴν ἀρὰν τοῦ προφήτου εἰπόντος	ἐκ	προσώπου τοῦ Θεοῦ, ὅτι Στρέψω
[9]	παραλυθὲν, ἀπόῤῥυτόν ἐστι πανταχόθεν, τὴν	ἐκ	τῆς ἀμετρίας βίαν μὴ ὑπομένον.
[6]	κατασβέσαι τὴν ἔνδον ἐν αὐτοῖς	ἐκ	τῆς ἀμετρίας τοῦ οἴνου καιομένην
[9]	τῷ οἴνῳ, καὶ συγκατεσάπης αὐτῷ,	ἐκ	τῆς καθημερινῆς κραιπάλης οἴνου ἀπόζων,
[8]	ταῦτα τοῖς οἰνοπλήκτοις; Καρηβαροῦσι γὰρ	ἐκ	τῆς κραιπάλης, νυστάζουσι, χασμῶνται, ἀχλὺν
[5]	τῷ λόγῳ ῥᾴδιον πᾶσι τοῖς	ἐκ	τῆς μέθης δεινοῖς. Αἱ μὲν
[8]	ἀνθρώπου οὕτως ἰσχυρὰ, ὥστε τοῖς	ἐκ	τῆς μέθης κακοῖς ἀντισχεῖν; Τίς
[5]	οἱ δὲ αὐθαίρετον ἐπισπῶνται τὸν	ἐκ	τῆς μέθης χειμῶνα. ~Ὁ δαιμονῶν
[7]	Καὶ (ἀηδίαι διὰ τὰς πικρὰς	ἐκ	τῆς τοῦ πίνειν ἡδονῆς ἀναδόσεις.
[9]	τοῖς οὖσι διακόσμησιν ἐπισκέψασθαι, ὥστε	ἐκ	τῆς τούτων εὐταξίας τὸν δημιουργὸν
[8]	γὰρ ἔχον τὸ σῶμα τὸν	ἐκ	τῆς φύσεως στηριγμὸν, ἀναγκαίως πεοιδονεῖται
[12]	τί ἐροῦσιν, ἢ τί ἀπολογήσονται,	ἐκ	τοιούτων θεαμάτων μυρίων ἐσμὸν τῶν
[3]	καὶ νήφων οὐ δεῖται τῆς	ἐκ	τοῦ λόγου βοηθείας, καθαρεύων τοῦ
[5]	μέθης δεινοῖς. Αἱ μὲν οὖν	ἐκ	τοῦ λοιμοῦ βλάβαι χρόνῳ ἐγγίνονται
[12]	οἶνος αὐτοὺς συγκαύσει· διότι τὸ	ἐκ	τοῦ οἴνου θερμὸν, ἐγγινόμενον τῇ
[7]	κληρονομήσουσι. Θόρυβος δὲ διὰ τὴν	ἐκ	τοῦ οἴνου ταραχὴν ἐγγινομένην τοῖς
[9]	ὥσπερ ταῖς ἀρχαῖς ταῖς ἔξωθεν	ἐκ	τῶν δορυφορούντων ἡ σεμνότης συναύξεται,
[7]	οἱ πόδες, δεσμοῦνται δὲ χεῖρες	ἐκ	τῶν ἐπιπεμπομένων αὐτοῖς παρὰ τῆς
[13]	ἡ ἐπίνοια τῆς κακίας. Ὅτε	ἐκάθισεν	ὁ λαὸς φαγεῖν καὶ πιεῖν,
[11]	ὑδροῤῥόας, καὶ τὴν πρὸς ἑαυτὸν	ἕκαστος	τετραμμένην ὑποδεξάμενοι, ὥσπερ ἀπό τινος
[2]	καὶ κρίσις δικαία, καὶ ἀντίδοσις	ἑκάστῳ	κατὰ τὸ ἔργον αὐτοῦ· ἀντὶ
[10]	ὡς φίλον ἐπὶ τὸ δεῖπνον,	ἐκβάλλεις	δὲ νεκρὸν, οἴνῳ τὴν ζωὴν
[10]	Ἄνθρωπε, παράταξιν (ἐποίησας τὸ συμπόσιον.	Ἐκβάλλεις	τοὺς νεανίσκους χειραγωγουμένους, ὡς τραυματίας
[12]	τοῖς φθάσασιν; σματα πόρνης φθέγγῃ,	ἐκβαλὼν	τοὺς ψαλμοὺς καὶ τοὺς ὕμνους,
[5]	ἐπειδὰν ὑπέραντλα γένηται, ἀναγκαίως τῇ	ἐκβολῇ	τοῦ φόρτου κουφίζεται· οὕτω καὶ
[1]	λαὸν φθέγγεσθαι μὴ βουλόμενος, ἔπαθεν	ἐκεῖνα	ἅπερ αὐτὸς διηγήσατο· ὅτι ἐγένετο
[2]	καὶ ἔννοιαν λαμβάνειν τῆς ἡμέρας	ἐκείνης,	καθ´ ἣν ἀνοιγήσονται μὲν οἱ
[13]	ἐπὶ τῇ ἀσχημοσύνῃ τῶν καταγνωσθέντων,	ἐκεῖνο	διαστελλόμεθα· Ἐὰν μὲν ἴδητε μετανοοῦντας
[1]	τοῦ ἐχθροῦ πάντα τὸν πόνον	ἐκεῖνον	διέλυσε καὶ ἠφάνισε. Ποία οὖν
[6]	ἑτέρου πότου χρείαν ἀπαραίτητον ἐμποιεῖ,	ἐκκαίων	τοὺς μεθύοντας, καὶ ἀεὶ πρὸς
[2]	ἅμα παίζουσαι, ὀφθαλμῷ ἀσελγεῖ, γέλωτι	ἐκκεχυμένῳ	πρὸς ὄρχησιν ἐκμανεῖσαι, πᾶσαν νέων
[5]	πόδες καθάπερ οἱ τῶν παίδων·	ἐκκρίσεις	δὲ τῶν περιττωμάτων αὐτόματοι ὥσπερ
[12]	τῆς μέθης, καὶ κατασχηματιζομένας πρὸς	ἔκλυσιν,	καὶ μέλη τεθρυμμένα ἀδούσας, δυνάμενα
[2]	ἀσελγεῖ, γέλωτι ἐκκεχυμένῳ πρὸς ὄρχησιν	ἐκμανεῖσαι,	πᾶσαν νέων ἀκολασίαν ἐφ´ ἑαυτὰς
[8]	οἴνῳ γινόμενον σῶμα μὴ οὐχὶ	ἔκπλυτον	καὶ ἐξίτηλον καὶ διεῤῥυηκὸς γενέσθαι;
[9]	καὶ ἐπιμέλειαν εἰς τὴν τῶν	ἐκπωμάτων	παρασκευὴν ἐπιδείκνυνται, ψυκτῆρας καὶ κρατῆρας
[9]	αὐτοῖς ὑποκλέπτῃ, καὶ ἡ τῶν	ἐκπωμάτων	ὑπαλλαγὴ καὶ μετάβασις ἱκανὴν αὐτοῖς
[5]	τῶν ἡδονῶν ἐξοιστρουσῶν ἐπὶ λαγνείας	ἐκτετηκότες	καὶ διαῤῥέοντες, ἀλλὰ καὶ αὐτῷ
[1]	τῶν πρώτων αὐτῷ σπερμάτων μὴ	ἐκφυέντων,	ὀκνηρότερός ἐστι πρὸς τὸ δεύτερον
[9]	Ὁ γὰρ πλείονα τὸν ἄκρατον	ἐκχεόμενος,	οὗτος φέρεται κατὰ τῶν ἄλλων
[1]	βραχείᾳ δελεασθείς. Ὁ μὲν γὰρ	ἐλάχιστος	συγγνωστός ἐστιν ἐλέους· δυνατοὶ δὲ,
[5]	αὐτόματοι ὥσπερ ἀπὸ ἀψύχων ῥέουσαι.	Ἐλεεινοὶ	τῆς τρυφῆς, ἐλεεινότεροι τῶν ἐν
[10]	τῆς ἀμετρίας βίαν μὴ ὑπομένον.	~Ἐλεεινὸν	θέαμα Χριστιανῶν ὀφθαλμοῖς ἀνὴρ ἀκμάζων
[6]	τῆς μέθης χειμῶνα. ~Ὁ δαιμονῶν	ἐλεεινός·	ὁ δὲ μεθύων, τὰ αὐτὰ
[5]	τοῦ βάρους· τοσοῦτον τῶν δυσπλοούντων	ἐλεεινότεροι,	ὅσον οἱ μὲν ἀνέμους καὶ
[5]	ἀψύχων ῥέουσαι. Ἐλεεινοὶ τῆς τρυφῆς,	ἐλεεινότεροι	τῶν ἐν πελάγει χειμαζομένων, οὓς
[6]	τὰ αὐτὰ πάσχων, οὐδὲ τοῦ	ἐλεεῖσθαι	ἄξιος, αὐθαιρέτῳ δαίμονι προσπαλαίων. Οἳ
[13]	ἡ ταπείνωσις. Ἐπὶ πᾶσιν ἡ	ἐλεημοσύνη	ἐξαγοραζέτω σε ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας.
[1]	μὲν γὰρ ἐλάχιστος συγγνωστός ἐστιν	ἐλέους·	δυνατοὶ δὲ, φησὶ, δυνατῶς ἐτασθήσονται.
[5]	Ἐμοῦντες γὰρ καὶ ἀποβλύζοντες, μόλις	ἐλευθεροῦνται	τοῦ βάρους· τοσοῦτον τῶν δυσπλοούντων
[13]	οἱ μὲν ἐντραπέντες εἰς ἐπίγνωσιν	ἔλθωσι	τῆς οἰκείας κακίας· ὑμεῖς δὲ
[8]	καὶ τοῖς οἰνόφλυξι τὸ στόμα,	ἐλλιμνάζοντος	μὲν τοῦ οἴνου, πλῆρές ἐστί
[1]	οὐδὲν γέγονεν ὄφελος· ἐπὶ ποίαις	ἐλπίσι	διαλεχθῶμεν σήμερον; Ὢ πόσας νύκτας
[3]	δαίμων, ἐξ ἡδονῆς ταῖς ψυχαῖς	ἐμβαλλόμενος,	μέθη, κακίας μήτηρ, ἀρετῆς ἐναντίωσις,
[12]	εἰς τὸ τὰ ἔργα Κυρίου	ἐμβλέπειν.	καὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν
[9]	τὰ δὲ ἔργα Κυρίου οὐκ	ἐμβλέπουσι,	καὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν
[12]	συλλεξάμενοι; Οὐχ, ὡς διὰ τοῦτο	ἐμβλέψαντες,	ἵνα τὰς ἐπιθυμίας ἐγείρωσιν; Οὐκοῦν
[12]	Εἶδε κακῶς, ἐθεάθη κακῶς. Ὁ	ἐμβλέψας	γυναικὶ πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι ἤδη
[8]	ἀκούουσι τῶν διδασκάλων πολλαχόθεν αὐτοῖς	ἐμβοώντων·	Μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ
[2]	ἀέρα τοῖς ᾄσμασι τοῖς πορνικοῖς,	ἐμίαναν	δὲ τὴν γῆν τοῖς ἀκαθάρτοις
[2]	ἀσχημοσύνης τοὺς ἡγιασμένους τόπους πεποίηνται.	Ἐμίαναν	μὲν τὸν ἀέρα τοῖς ᾄσμασι
[12]	ἐδιδάχθης. Κινεῖς πόδας, καὶ ἐξάλλῃ	ἐμμανῶς,	καὶ χορεύεις ἀχόρευτα, δέον τὰ
[12]	γυναικὶ πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι ἤδη	ἐμοίχευσεν.	Εἰ αἱ ἀπὸ ταυτομάτου συντυχίαι
[5]	ἀναγκαῖαι τῶν βαρυνόντων αἱ ἀποθέσεις.	Ἐμοῦντες	γὰρ καὶ ἀποβλύζοντες, μόλις ἐλευθεροῦνται
[4]	τοῦτο μόνον τὴν ἀλογίαν αὐτοῖς	ἐμποιεῖ,	(ἀλλὰ καὶ ἡ τῶν αἰσθήσεων
[6]	ἀλλ´ ἑτέρου πότου χρείαν ἀπαραίτητον	ἐμποιεῖ,	ἐκκαίων τοὺς μεθύοντας, καὶ ἀεὶ
[9]	αὐτοῖς εἰς τὸ πίνειν διατριβὴν	ἐμποιῇ.	Συμποσίαρχοι δέ τινες ἐπὶ τούτοις
[9]	Σίκερα πᾶν τὸ δυνάμενον μέθην	ἐμποιῆσαι	πόμα τοῖς Ἑβραίοις ὀνομάζειν σύνηθες.
[12]	μόνον ἀκουσθέντα πάντα οἶστρον ἡδονῆς	ἐμποιῆσαι	τοῖς ἀκολάστοις, τί ἐροῦσιν, ἢ
[4]	γὰρ ἂν διάχυσιν τοῦ αἵματος	ἐμποιήσας	πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν ἐξανθήσῃ, φαιδροὺς
[10]	σφριγῶν τῷ σώματι, στρατιωτικοῖς καταλόγοις	ἐμπρέπων,	φοράδην οἵκαδε κομιζόμενος, μὴ δυνάμενος
[7]	ἄμετρον ἐν τοῖς συμποσίοις καὶ	ἐμφιλόνεικον	ὁμιλίαν. Καὶ συντρίμματα διακενῆς γίνεται
[9]	τάξις ἐν ἀταξίᾳ, καὶ διάθεσις	ἐν	ἀκόσμῳ πράγματι ἐπινενόηται, ἵν´, ὥσπερ
[4]	τῆς φύσεως, οἱ δὲ μεθύοντες	ἐν	ἄῤῥενι μὲν τὸ θῆλυ, ἐν
[9]	ἀρχιοινοχόοι, καὶ ἀρχιτρίκλινοι· καὶ τάξις	ἐν	ἀταξίᾳ, καὶ διάθεσις ἐν ἀκόσμῳ
[6]	αὐτὴ χιὼν, κατασβέσαι τὴν ἔνδον	ἐν	αὐτοῖς ἐκ τῆς ἀμετρίας τοῦ
[9]	ἀνανεῦσαι πρὸς οὐρανὸν, καὶ τὰ	ἐν	αὐτῷ κάλλη καταμαθεῖν, καὶ πᾶσαν
[4]	ἐν ἄῤῥενι μὲν τὸ θῆλυ,	ἐν	δὲ τῷ θήλει τὸ ἄῤῥεν
[4]	καὶ εὐπτόητοι. Ὁ αὐτὸς οἶνος	ἐν	διαφόροις σωμάτων ἕξεσι διάφορα τὰ
[2]	τοῦ πυρὸς τοῦ αἰωνίου καταφρονήσασαι,	ἐν	ἡμέρᾳ τοιαύτῃ, ὅτε αὐτὰς ἐχρῆν
[4]	δοκεῖ, καὶ τὰ ὄρη περιτρέχειν	ἐν	κύκλῳ. Οὗτοι ποτὲ μὲν γελῶσιν
[7]	οἱ ὀφθαλμοί; Οὐ τῶν ἐγχρονιζόντων	ἐν	οἴνῳ, καὶ κατασκοπούντων ποῦ πότοι
[5]	Ἐλεεινοὶ τῆς τρυφῆς, ἐλεεινότεροι τῶν	ἐν	πελάγει χειμαζομένων, οὓς ἄλλα ἐξ
[9]	καὶ κρατῆρας καὶ φιάλας, ὥσπερ	ἐν	πομπῇ τινι καὶ πανηγύρει, διατιθέντες,
[1]	γε καὶ εἰκῆ. Ὁ γὰρ	ἐν	προκοπῇ γενόμενος ἀγαθῶν ἔργων, εἶτα
[2]	γῆν τοῖς ἀκαθάρτοις (ποσὶν, ἣν	ἐν	ταῖς ὀρχήσεσι κατεκρότησαν, θέατρον ἑαυταῖς
[9]	τὰ νικητήρια. Ὄντως Ἡ δόξα	ἐν	τῇ αἰσχύνῃ αὐτῶν. Φιλονεικοῦσι μὲν
[4]	ἂν ἔγωγε ἀλογωτέρους εἶναι τοὺς	ἐν	τῇ μέθῃ· εἴπερ τὰ μὲν
[4]	αὔριον, βασιλεύουσι καὶ στρατοπέδων ἄρχουσιν	ἐν	τῇ μέθῃ, καὶ πόλεις οἰκοδομοῦσι,
[12]	μένοντες τὸ ὀψὲ, καὶ διημερεύοντες	ἐν	τῇ μέθῃ· ὡς μηδένα καιρὸν
[2]	αὐτοῦ· ἀντὶ τοῦ ταῦτα ἔχειν	ἐν	τοῖς διαλογισμοῖς, καὶ καθαίρειν μὲν
[1]	διηγήσατο· ὅτι ἐγένετο αὐτῷ πῦρ	ἐν	τοῖς ἐγκάτοις, καὶ παρεῖτο πάντοθεν,
[2]	τὴν ἀνάμνησιν τῆς ἀναστάσεως καθῆσθαι	ἐν	τοῖς οἵκοις, καὶ ἔννοιαν λαμβάνειν
[9]	κάλλη καταμαθεῖν, καὶ πᾶσαν τὴν	ἐν	τοῖς οὖσι διακόσμησιν ἐπισκέψασθαι, ὥστε
[2]	νέων ἀκολασίαν ἐφ´ ἑαυτὰς προσκαλούμεναι,	ἐν	τοῖς πρὸ τῆς πόλεως μαρτυρίοις
[7]	Λέσχην δὲ λέγει τὴν ἄμετρον	ἐν	τοῖς συμποσίοις καὶ ἐμφιλόνεικον ὁμιλίαν.
[13]	καὶ ἀδιάτακτον ζῶντες; Τί οὖν;	Ἐν	τούτοις ὑμᾶς καταλείπω; Ἀλλὰ φοβοῦμαι,
[12]	κόρας τὰς ἀπειρογάμους; ἢ τὰς	ἐν	τῷ ζυγῷ τοῦ γάμου κατεχομένας;
[11]	ἰσομοιρίαν ἀλλήλοις συνασελγαίνωσι, μηδένα ὑπερβάλλειν	ἐν	τῷ πίνειν τὸν ἕτερον. Διελόμενοι
[8]	αὐτοῖς ἐμβοώντων· Μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ,	ἐν	ᾧ ἐστιν ἀσωτία· καὶ πάλιν·
[1]	γὰρ ἐπὶ τοσαύταις παραινέσεσιν, ἃς	ἔν	τε τῷ προλαβόντι χρόνῳ παρακαλοῦντες
[4]	πληροῖ. Ἕτεροι δὲ εἰς τὰ	ἐναντία	περιάγονται πάθη. Δυσέλπιδές εἰσι, καὶ
[4]	καταπιέζων τὸ αἷμα, πρὸς τὴν	ἐναντίαν	αὐτοὺς περιάγει διάθεσιν. Καὶ τί
[6]	τὴν ὄρεξιν ἔχειν ἐπινοοῦντες, τὸ	ἐναντίον	πάσχουσιν ἢ προῄρηνται. Τῷ γὰρ
[3]	ἐμβαλλόμενος, μέθη, κακίας μήτηρ, ἀρετῆς	ἐναντίωσις,	τὸν ἀνδρεῖον δειλὸν ἀποδείκνυσι, τὸν
[13]	Πνεύματος ἔσχε τοῦ ἁγίου τὴν	ἐναργῆ	καὶ πᾶσι γνωρίμην ἐπιδημίαν· σὺ
[6]	κἂν αὐτὴ χιὼν, κατασβέσαι τὴν	ἔνδον	ἐν αὐτοῖς ἐκ τῆς ἀμετρίας
[10]	χειραγωγουμένους, ὡς τραυματίας ἀπὸ πολέμου·	ἐνέκρωσας	τὴν ἀκμὴν τῆς νεότητος ἀπὸ
[3]	μεθυόντων; Ἀλλ´ εἰς νεκρὰς ἀκοὰς	ἐνηχοῦμεν.	Μήποτε οὖν, ὡς ἐπὶ τῶν
[2]	ἑαυτῶν τὰς καρδίας ἀπὸ πονηρῶν	ἐνθυμήσεων,	ἐξαλείφειν δὲ τοῖς δάκρυσι τὰ
[9]	τῆς τούτων εὐταξίας τὸν δημιουργὸν	ἐννοῆσαι·	ἀλλ´ εὐθὺς ἀρχομένης ἡμέρας κοσμοῦσιν
[2]	καθῆσθαι ἐν τοῖς οἵκοις, καὶ	ἔννοιαν	λαμβάνειν τῆς ἡμέρας ἐκείνης, καθ´
[13]	γενέσθαι ναὸς Θεοῦ διὰ τῆς	ἐνοικήσεως	τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου. Ἐπεσπάσω
[7]	ἐπ´ ἄλλα καταπίπτει, τοῖς σπονδύλοις	ἐνολισθαίνουσα.	Λέσχην δὲ λέγει τὴν ἄμετρον
[8]	καὶ ἐξίτηλον καὶ διεῤῥυηκὸς γενέσθαι;	Ἐντεῦθεν	οἱ τρόμοι καὶ αἱ ἀσθένειαι·
[5]	ἀέρος τὴν παρ´ ἑαυτοῦ φθορὰν	ἐντιθέντος	τοῖς σώμασιν· αἱ δὲ παρὰ
[13]	ἅπτεσθε· ἵνα οὕτως οἱ μὲν	ἐντραπέντες	εἰς ἐπίγνωσιν ἔλθωσι τῆς οἰκείας
[4]	δὲ γρηγορήσεις τῶν ὕπνων ἀναισθητότεραι.	Ἐνύπνιον	γὰρ αὐτοῖς ἐστιν ὁ βίος,
[5]	ἐν πελάγει χειμαζομένων, οὓς ἄλλα	ἐξ	ἄλλων διαδεχόμενα καὶ ἐπιβαπτίζοντα κύματα
[3]	ἀσελγαίνουσιν. ~Μέθη, ὁ αὐθαίρετος δαίμων,	ἐξ	ἡδονῆς ταῖς ψυχαῖς ἐμβαλλόμενος, μέθη,
[3]	οὐκ ἐγχειροῦσιν· οὕτω καὶ ὑμῖν	ἐξ	ἡμισείας ἔχει ὁ λόγος τὸ
[2]	ἐπιφανήσεται δὲ ἡμῖν ὁ κριτὴς	ἐξ	οὐρανῶν, καὶ σάλπιγγες Θεοῦ, καὶ
[13]	ταπείνωσις. Ἐπὶ πᾶσιν ἡ ἐλεημοσύνη	ἐξαγοραζέτω	σε ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας. Λύτρον
[2]	τὰς καρδίας ἀπὸ πονηρῶν ἐνθυμήσεων,	ἐξαλείφειν	δὲ τοῖς δάκρυσι τὰ προημαρτημένα,
[12]	οὓς ἐδιδάχθης. Κινεῖς πόδας, καὶ	ἐξάλλῃ	ἐμμανῶς, καὶ χορεύεις ἀχόρευτα, δέον
[12]	οἴνου θερμὸν, ἐγγινόμενον τῇ σαρκὶ,	ἔξαμμα	γίνεται τῶν πεπυρωμένων βελῶν τοῦ
[4]	αἵματος ἐμποιήσας πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν	ἐξανθήσῃ,	φαιδροὺς καὶ ἡδεῖς καὶ γεγανωμένους
[7]	τῆς αἰθάλης, ἣν ὁ οἶνος	ἐξατμιζόμενος	ἀναφέρει, βάλλεται μὲν ὀδύναις ἀφορήτοις
[13]	τῆς ὑμετέρας ἐπ´ αὐτοῖς λύπης,	Ἐξέλθετε	ἐκ μέσου αὐτῶν, καὶ ἀφορίσθητε,
[4]	αὐτὸς οἶνος ἐν διαφόροις σωμάτων	ἕξεσι	διάφορα τὰ πάθη ταῖς ψυχαῖς
[5]	καὶ αὐτὴν τοῦ σώματος τὴν	ἕξιν	προσδιαφθείρονται· οὐ μόνον τῇ (ὑπερβολῇ
[4]	ὑπὸ τοῦ βάρους καταπιλήσῃ τὴν	ἕξιν,	συστέλλων αὐτῶν καὶ καταπιέζων τὸ
[8]	σῶμα μὴ οὐχὶ ἔκπλυτον καὶ	ἐξίτηλον	καὶ διεῤῥυηκὸς γενέσθαι; Ἐντεῦθεν οἱ
[5]	μόνον τῇ (ὑπερβολῇ τῶν ἡδονῶν	ἐξοιστρουσῶν	ἐπὶ λαγνείας ἐκτετηκότες καὶ διαῤῥέοντες,
[13]	ται, κατὰ τῶν ἀδελφῶν ἑαυτοὺς	ἐξοπλίσαντες,	εἰς ἱερωσύνην τὰς χεῖρας ἑαυτῶν
[5]	ἀνέμους καὶ θάλασσαν καὶ τὰς	ἔξωθεν	ἀνάγκας ἐπαιτιῶνται· οἱ δὲ αὐθαίρετον
[9]	ἵν´, ὥσπερ ταῖς ἀρχαῖς ταῖς	ἔξωθεν	ἐκ τῶν δορυφορούντων ἡ σεμνότης
[9]	καὶ θυμιάματα, καὶ μυρίαι τινὲς	ἔξωθεν	θυμηδίαι, πλείονα τὴν ἀσχολίαν τοῖς
[13]	τοῦ Θεοῦ, ὅτι Στρέψω τὰς	ἑορτὰς	αὐτῶν εἰς πένθος. Πῶς τῶν
[7]	τῶν ὤμων μὴ δυναμένη, ἄλλοτε	ἐπ´	ἄλλα καταπίπτει, τοῖς σπονδύλοις ἐνολισθαίνουσα.
[13]	ἀπαυθαδιαζομένους καὶ καταφρονοῦντας τῆς ὑμετέρας	ἐπ´	αὐτοῖς λύπης, Ἐξέλθετε ἐκ μέσου
[1]	ἀπειθῆ λαὸν φθέγγεσθαι μὴ βουλόμενος,	ἔπαθεν	ἐκεῖνα ἅπερ αὐτὸς διηγήσατο· ὅτι
[5]	θάλασσαν καὶ τὰς ἔξωθεν ἀνάγκας	ἐπαιτιῶνται·	οἱ δὲ αὐθαίρετον ἐπισπῶνται τὸν
[12]	τὴν σωφροσύνην τοῖς ἀνδράσιν οὐκ	ἐπανήγαγον.	Εἰ γάρ πού τινες καὶ
[12]	γάμου κατεχομένας; Αἱ μὲν γὰρ	ἐπανῆλθον,	τὴν παρθενίαν οὐκ ἔχουσαι· αἱ
[1]	τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ οὐκ	ἐπαυσάμεθα,	οὐδὲν γέγονεν ὄφελος· ἐπὶ ποίαις
[11]	ψυκτὴρ διὰ τῶν ἀργυρέων ὀχετῶν	ἐπαφίησι.	Κατάκυψόν σου πρὸς τὴν ἀθλίαν
[12]	ἡδονὰς ὥσπερ τι σμῆνος μελισσῶν	ἐπεγείρει.	Ποῖον γὰρ ἅρμα πώλων οὕτως
[1]	τῶν προλαβόντων πόνων τὸ ἄκαρπον.	Ἐπεὶ	καὶ γεωργὸς, τῶν πρώτων αὐτῷ
[11]	ὡς οἱ βόες, τοσοῦτον ὑφέλκειν	ἐπειγόμενοι	τοῖς λαιμοῖς, ὅσον αὐτοῖς ἄνωθεν
[5]	Διόπερ ὡς τὰ χειμαζόμενα πλοῖα,	ἐπειδὰν	ὑπέραντλα γένηται, ἀναγκαίως τῇ ἐκβολῇ
[11]	Προϊόντος γὰρ ἤδη τοῦ πότου,	ἐπεισέρχεταί	τις αὐτοῖς νεανίας, γενναῖος τοὺς
[5]	θήλει τὸ ἄῤῥεν ἐπιζητοῦσιν. ~Οὐδὲ	ἐπεξελθεῖν	τῷ λόγῳ ῥᾴδιον πᾶσι τοῖς
[13]	ἐνοικήσεως τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου.	Ἐπεσπάσω	τὴν ἀρὰν τοῦ προφήτου εἰπόντος
[13]	φοβουμένοις τὸν Κύριον, ὅσοι νῦν	ἐπεστυγνάσατε	ἐπὶ τῇ ἀσχημοσύνῃ τῶν καταγνωσθέντων,
[5]	τῇ (ὑπερβολῇ τῶν ἡδονῶν ἐξοιστρουσῶν	ἐπὶ	λαγνείας ἐκτετηκότες καὶ διαῤῥέοντες, ἀλλὰ
[13]	κόσμου τῆς ἐσθῆτος ἡ ταπείνωσις.	Ἐπὶ	πᾶσιν ἡ ἐλεημοσύνη ἐξαγοραζέτω σε
[1]	οὐκ ἐπαυσάμεθα, οὐδὲν γέγονεν ὄφελος·	ἐπὶ	ποίαις ἐλπίσι διαλεχθῶμεν σήμερον; Ὢ
[13]	τὸν Κύριον, ὅσοι νῦν ἐπεστυγνάσατε	ἐπὶ	τῇ ἀσχημοσύνῃ τῶν καταγνωσθέντων, ἐκεῖνο
[13]	διαστελλόμεθα· Ἐὰν μὲν ἴδητε μετανοοῦντας	ἐπὶ	τῇ ἀτοπίᾳ τῶν πεπραγμένων, συμπαθήσατε
[10]	καὶ καλεῖς μὲν ὡς φίλον	ἐπὶ	τὸ δεῖπνον, ἐκβάλλεις δὲ νεκρὸν,
[4]	ἡ νόσος, πᾶσαν βοσκημάτων μανίαν	ἐπὶ	τὸ θῆλυ δευτέραν τῆς τῶν
[9]	καὶ καπηλεῖα περιαθροῦντες, καὶ ἀλλήλους	ἐπὶ	τὸ πίνειν παραλαμβάνοντες, καὶ πᾶσαν
[6]	Αὐτὸς γὰρ ἑαυτὸν ὁ οἶνος	ἐπὶ	τὸ πλεῖον προάγει. Οὐ γὰρ
[1]	ἀρχαίαν συνήθειαν, οὐ μόνον τὸν	ἐπὶ	τοῖς πεπονημένοις μισθὸν ἐζημιώθη, ἀλλὰ
[12]	ἀκόλαστον, δακρύειν δέον καὶ στένειν	ἐπὶ	τοῖς φθάσασιν; σματα πόρνης φθέγγῃ,
[1]	ἀρούραις πάλιν ἐγκαταβάλλειν. Εἰ γὰρ	ἐπὶ	τοσαύταις παραινέσεσιν, ἃς ἔν τε
[7]	πτωμάτων σχήματα, ὥστε ἀναγκαῖον αὐτοὺς	ἐπὶ	τοῦ σώματος συντρίμματα ἔχειν διακενῆς.
[9]	ὑπερβάλλοντι τῆς σπουδῆς περιστέλλωσι. Στέφανοι	(ἐπὶ	τούτοις καὶ ἄνθη καὶ μύρα
[9]	διατριβὴν ἐμποιῇ. Συμποσίαρχοι δέ τινες	ἐπὶ	τούτοις καὶ ἀρχιοινοχόοι, καὶ ἀρχιτρίκλινοι·
[3]	ἀκοὰς ἐνηχοῦμεν. Μήποτε οὖν, ὡς	ἐπὶ	τῶν λοιμικῶν νοσημάτων οἱ τῶν
[7]	ἡ κεφαλή· μένειν δὲ ὀρθὴ	ἐπὶ	τῶν ὤμων μὴ δυναμένη, ἄλλοτε
[5]	ἄλλα ἐξ ἄλλων διαδεχόμενα καὶ	ἐπιβαπτίζοντα	κύματα ἀναφέρειν οὐκ ἐπιτρέπει τοῦ
[10]	πόδες ἀπενεκρώθησαν. Τίς ὁ ταῦτα	ἐπιβουλεύσας;	τίς ὁ τῶν κακῶν τούτων
[8]	τῷ σύμπαντι ὄγκῳ τοῦ σώματος	ἐπιγίνεται.	Τί τὴν κατάραν τοῦ Κάϊν
[13]	οὕτως οἱ μὲν ἐντραπέντες εἰς	ἐπίγνωσιν	ἔλθωσι τῆς οἰκείας κακίας· ὑμεῖς
[9]	εἰς τὴν τῶν ἐκπωμάτων παρασκευὴν	ἐπιδείκνυνται,	ψυκτῆρας καὶ κρατῆρας καὶ φιάλας,
[13]	τὴν ἐναργῆ καὶ πᾶσι γνωρίμην	ἐπιδημίαν·	σὺ δὲ, προλαβὼν, σεαυτὸν οἰκητήριον
[4]	δὲ τῷ θήλει τὸ ἄῤῥεν	ἐπιζητοῦσιν.	~Οὐδὲ ἐπεξελθεῖν τῷ λόγῳ ῥᾴδιον
[12]	Ὁ ἐμβλέψας γυναικὶ πρὸς τὸ	ἐπιθυμῆσαι	ἤδη ἐμοίχευσεν. Εἰ αἱ ἀπὸ
[13]	τῶν οἰκετῶν ἄρξετε, αὐτοὶ δουλεύοντες	ἐπιθυμίαις	ἀνοήτοις καὶ βλαβεραῖς ὡς ἀνδράποδα;
[12]	διὰ τοῦτο ἐμβλέψαντες, ἵνα τὰς	ἐπιθυμίας	ἐγείρωσιν; Οὐκοῦν ὑπόδικοί εἰσι, κατὰ
[8]	Ὧν παρακούοντες, αὐτόθεν ἔχουσι τὰς	ἐπικαρπίας	τῆς μέθης. Οἰδαίνει μὲν γὰρ
[3]	ἄπορος; Παρίδωμεν τὴν ἐπιμέλειαν; Ἀλλ´	ἐπικίνδυνος	ἡ ἀμέλεια. Ἀλλὰ φθέγξομαί τι
[2]	οὐκ ἠδύνατο φέρειν. ~Γυναῖκες ἀκόλαστοι,	ἐπιλαθόμεναι	τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ, τοῦ
[3]	ἡ σιωπὴ ἄπορος; Παρίδωμεν τὴν	ἐπιμέλειαν;	Ἀλλ´ ἐπικίνδυνος ἡ ἀμέλεια. Ἀλλὰ
[9]	ἀνθίνοις παραπετάσμασι, σπουδήν τε καὶ	ἐπιμέλειαν	εἰς τὴν τῶν ἐκπωμάτων παρασκευὴν
[9]	καὶ διάθεσις ἐν ἀκόσμῳ πράγματι	ἐπινενόηται,	ἵν´, ὥσπερ ταῖς ἀρχαῖς ταῖς
[13]	εἰ ἄρα σοι ἀφεθήσεται ἡ	ἐπίνοια	τῆς κακίας. Ὅτε ἐκάθισεν ὁ
[6]	τοῦ πίνειν τὴν ὄρεξιν ἔχειν	ἐπινοοῦντες,	τὸ ἐναντίον πάσχουσιν ἢ προῄρηνται.
[7]	δεσμοῦνται δὲ χεῖρες ἐκ τῶν	ἐπιπεμπομένων	αὐτοῖς παρὰ τῆς μέθης ῥευμάτων.
[3]	καὶ ἐσκότωται, εἰκῆ ῥαψῳδεῖ ὁ	ἐπιπλήττων	τῷ μὴ ἀκούοντι. Τίσιν οὖν
[8]	χαράδραι, ἕως μὲν ἂν αὐταῖς	ἐπιῤῥέωσιν	οἱ χείμαῤῥοι, πλήρεις εἶναι δοκοῦσι,
[9]	τὴν ἐν τοῖς οὖσι διακόσμησιν	ἐπισκέψασθαι,	ὥστε ἐκ τῆς τούτων εὐταξίας
[8]	κατάραν τοῦ Κάϊν ἐφ´ ἑαυτὸν	(ἐπισπᾶσαι,	τρέμων καὶ περιφερόμενος διὰ παντὸς
[5]	ἀνάγκας ἐπαιτιῶνται· οἱ δὲ αὐθαίρετον	ἐπισπῶνται	τὸν ἐκ τῆς μέθης χειμῶνα.
[12]	τοσοῦτον ἔχουσι κίνδυνον, αἱ κατ´	ἐπιτήδευσιν	ἀπαντήσεις, ὥστε ἰδεῖν γυναῖκας ἀσχημονούσας
[5]	καὶ ἐπιβαπτίζοντα κύματα ἀναφέρειν οὐκ	ἐπιτρέπει	τοῦ κλύδωνος. Οὕτω δὴ καὶ
[5]	οἱ ὀφθαλμοί· ὕπωχρος δὲ ἡ	ἐπιφάνεια·	πνεῦμα προσεστηκός· γλῶσσα παρειμένη, καὶ
[4]	τοῦ αἵματος ἐμποιήσας πρὸς τὴν	ἐπιφάνειαν	ἐξανθήσῃ, φαιδροὺς καὶ ἡδεῖς καὶ
[2]	κατὰ τὴν μεγάλην ἡμέραν τῆς	ἐπιφανείας	αὐτοῦ, ἀποσεισάμεναι τὸν ζυγὸν τῆς
[2]	ἣν ἀνοιγήσονται μὲν οἱ οὐρανοὶ,	ἐπιφανήσεται	δὲ ἡμῖν ὁ κριτὴς ἐξ
[7]	γίνονται; Τὸ οὐαὶ θρηνῶδές ἐστι	ἐπίφθεγμα.	Θρήνου δὲ ἄξιοι οἱ μεθύοντες,
[13]	προλαβὼν, σεαυτὸν οἰκητήριον τοῦ ἀντικειμένου	ἐποίησας	πνεύματος, καὶ ἐγένου ναὸς εἰδώλων,
[10]	ἡμῖν φάρμακον ἐγκεράσας; Ἄνθρωπε, παράταξιν	(ἐποίησας	τὸ συμπόσιον. Ἐκβάλλεις τοὺς νεανίσκους
[2]	τῶν ψυχῶν τούτων τὴν ζημίαν	ἐποίησεν·	οἶνος, τὸ παρὰ Θεοῦ δῶρον
[9]	βασιλίδι τινὶ θεραπείαν περιστήσαντες, τὸ	ἐπονείδιστον	αὐτῆς τῷ ὑπερβάλλοντι τῆς σπουδῆς
[1]	οὐ διελίπομεν, καὶ ἐφεξῆς τῶν	ἑπτὰ	τούτων τῆς νηστείας ἑβδομάδων νυκτὸς
[12]	ἑαυτοῖς παρέχειν εἰς τὸ τὰ	ἔργα	Κυρίου ἐμβλέπειν. καὶ τὰ ἔργα
[9]	τὸν οἶνον πίνουσι, τὰ δὲ	ἔργα	Κυρίου οὐκ ἐμβλέπουσι, καὶ τὰ
[12]	ἔργα Κυρίου ἐμβλέπειν. καὶ τὰ	ἔργα	τῶν χειρῶν αὐτοῦ κατανοεῖν. Ὁ
[9]	Κυρίου οὐκ ἐμβλέπουσι, καὶ τὰ	ἔργα	τῶν χειρῶν αὐτοῦ οὐ κατανοοῦσι.
[4]	διάφορα τὰ πάθη ταῖς ψυχαῖς	ἐργαζόμενος.	Οἷς μὲν γὰρ ἂν διάχυσιν
[2]	τῆς πόλεως μαρτυρίοις χοροὺς συστησάμεναι,	ἐργαστήριον	τῆς οἰκείας αὐτῶν ἀσχημοσύνης τοὺς
[13]	ὁ ἴδιος αὐτοῦ πλοῦτος. Πολλοὺς	ἐργάτευσον	τῶν θλιβομένων εἰς τὴν κοινωνίαν
[2]	καὶ ἀντίδοσις ἑκάστῳ κατὰ τὸ	ἔργον	αὐτοῦ· ἀντὶ τοῦ ταῦτα ἔχειν
[1]	γὰρ ἐν προκοπῇ γενόμενος ἀγαθῶν	ἔργων,	εἶτα παλινδρομήσας πρὸς τὴν ἀρχαίαν
[12]	ἀμφοτέρων, ᾄσματα αἰσχρὰ, σχήματα πορνικὰ,	ἐρεθίζοντα	πρὸς ἀσέλγειαν. Γελᾷς, εἰπέ μοι,
[12]	ἡδονῆς ἐμποιῆσαι τοῖς ἀκολάστοις, τί	ἐροῦσιν,	ἢ τί ἀπολογήσονται, ἐκ τοιούτων
[13]	τυπτέσθω· ἀντὶ τοῦ κόσμου τῆς	ἐσθῆτος	ἡ ταπείνωσις. Ἐπὶ πᾶσιν ἡ
[1]	τοῦ νῦν λόγου; Ὥστε κἂν	ἐσιώπησα,	εὖ ἴστε, εἰ μὴ ἐφοβούμην
[3]	γὰρ ὁ μεθύων παραφρονεῖ καὶ	ἐσκότωται,	εἰκῆ ῥαψῳδεῖ ὁ ἐπιπλήττων τῷ
[12]	ἀπολογήσονται, ἐκ τοιούτων θεαμάτων μυρίων	ἐσμὸν	τῶν κακῶν συλλεξάμενοι; Οὐχ, ὡς
[1]	δὲ, φησὶ, δυνατῶς ἐτασθήσονται. Μία	ἑσπέρα,	καὶ μία προσβολὴ τοῦ ἐχθροῦ
[1]	με πρὸς τὸν λόγον τὰ	ἑσπερινὰ	θεάματα· κατέχει δέ μου πάλιν
[7]	πότοι γίνονται; Τὸ οὐαὶ θρηνῶδές	ἐστι	ἐπίφθεγμα. Θρήνου δὲ ἄξιοι οἱ
[9]	τοῦ φυσικοῦ τόνου παραλυθὲν, ἀπόῤῥυτόν	ἐστι	πανταχόθεν, τὴν ἐκ τῆς ἀμετρίας
[1]	αὐτῷ σπερμάτων μὴ ἐκφυέντων, ὀκνηρότερός	ἐστι	πρὸς τὸ δεύτερον ταῖς αὐταῖς
[3]	ἀναιρεῖ. Ὥσπερ γὰρ ὕδωρ πολέμιόν	ἐστι	πυρὶ, οὕτως ἀμετρία οἴνου λογισμὸν
[8]	ἐλλιμνάζοντος μὲν τοῦ οἴνου, πλῆρές	ἐστί	πως καὶ δίυγρον, μικρὸν δὲ
[12]	ἂν τύχῃ, φερόμενον, οὐκ ἀσφαλέστερόν	ἐστι	τοῦ μεθύοντος; Ἀπὸ τοιούτων κακῶν,
[6]	πότου χρόνον. Τέλος δὲ οὐκ	ἔστι	τοῦ κακοῦ. Αὐτὸς γὰρ ἑαυτὸν
[8]	Μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ	ἐστιν	ἀσωτία· καὶ πάλιν· Ἀκόλαστον οἶνος,
[10]	εἶναι ὀφείλων τοῖς πολεμίοις, γέλωτός	ἐστιν	ἀφορμὴ τοῖς κατ´ ἀγορὰν παιδίοις·
[1]	Ὁ μὲν γὰρ ἐλάχιστος συγγνωστός	ἐστιν	ἐλέους· δυνατοὶ δὲ, φησὶ, δυνατῶς
[4]	ὕπνων ἀναισθητότεραι. Ἐνύπνιον γὰρ αὐτοῖς	ἐστιν	ὁ βίος, οἵ γε, ἱμάτιον
[13]	καθυβρισθέντος; Ἡ Πεντηκοστὴ τοῦ Πνεύματος	ἔσχε	τοῦ ἁγίου τὴν ἐναργῆ καὶ
[1]	ἐλέους· δυνατοὶ δὲ, φησὶ, δυνατῶς	ἐτασθήσονται.	Μία ἑσπέρα, καὶ μία προσβολὴ
[13]	εἰς ἱερωσύνην τὰς χεῖρας ἑαυτῶν	(ἐτελείωσαν.	Καὶ ὑμῖν τοίνυν τοῖς φοβουμένοις
[4]	οἶνος τὰς καρδίας αὐτῶν πληροῖ.	Ἕτεροι	δὲ εἰς τὰ ἐναντία περιάγονται
[11]	ὑπερβάλλειν ἐν τῷ πίνειν τὸν	ἕτερον.	Διελόμενοι γὰρ τὰς ὑδροῤῥόας, καὶ
[6]	γὰρ τὴν χρείαν παραμυθεῖται, ἀλλ´	ἑτέρου	πότου χρείαν ἀπαραίτητον ἐμποιεῖ, ἐκκαίων
[5]	ὑπὸ πάσης κηλῖδος εἶναι κατεστιγμένοι,	ἔτι	καὶ αὐτὴν τοῦ σώματος τὴν
[2]	δὲ τοῖς δάκρυσι τὰ προημαρτημένα,	ἑτοιμάζεσθαι	δὲ πρὸς τὴν ἀπάντησιν τοῦ
[10]	τὸ ἄνθος, οἴνου γέγονε παρανάλωμα,	ἕτοιμος	παθεῖν τοῖς ἐχθροῖς ὅσα βούλονται.
[1]	νῦν λόγου; Ὥστε κἂν ἐσιώπησα,	εὖ	ἴστε, εἰ μὴ ἐφοβούμην τὸ
[1]	καὶ ἡμέρας διαμαρτυρόμενοι (ὑμῖν τὸ	Εὐαγγέλιον	τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ οὐκ
[9]	εὐταξίας τὸν δημιουργὸν ἐννοῆσαι· ἀλλ´	εὐθὺς	ἀρχομένης ἡμέρας κοσμοῦσιν ἑαυτῶν τὰ
[5]	αἱ δὲ παρὰ τοῦ οἴνου	εὐθὺς	συνεισπίπτουσιν. Οὕτω γὰρ τὴν ψυχὴν
[11]	ὤμους, οὔπω μεθύων, φιάλην φέρων	εὐμεγέθη	οἴνου κατεψυγμένου· ὃς, τὸν οἰνοχόον
[4]	θόρυβον; τὸ πρὸς πᾶσαν ἀπάτην	εὐπαράγωγον;	τὸ πρὸς τὰς ὀργὰς ἀταμίευτον;
[4]	τὰς δυσκολίας τοῦ ἤθους; τὸ	εὐπαρόξυντον;	τὸ μεμψίμοιρον; τὸ ὀξύῤῥοπον τῆς
[4]	καὶ δακρυώδεις, καὶ ψοφοδεεῖς, καὶ	εὐπτόητοι.	Ὁ αὐτὸς οἶνος ἐν διαφόροις
[2]	ἀπὸ τῶν κεφαλῶν τὰ τῆς	εὐσχημοσύνης	καλύμματα, καταφρονήσασαι τοῦ Θεοῦ, καταφρονήσασαι
[9]	ἐπισκέψασθαι, ὥστε ἐκ τῆς τούτων	εὐταξίας	τὸν δημιουργὸν ἐννοῆσαι· ἀλλ´ εὐθὺς
[2]	ὄρχησιν ἐκμανεῖσαι, πᾶσαν νέων ἀκολασίαν	ἐφ´	ἑαυτὰς προσκαλούμεναι, ἐν τοῖς πρὸ
[8]	Τί τὴν κατάραν τοῦ Κάϊν	ἐφ´	ἑαυτὸν (ἐπισπᾶσαι, τρέμων καὶ περιφερόμενος
[1]	παρακαλοῦντες ὑμᾶς οὐ διελίπομεν, καὶ	ἐφεξῆς	τῶν ἑπτὰ τούτων τῆς νηστείας
[6]	ἀεὶ πρὸς τὴν τοῦ πλείονος	ἔφεσιν	προκαλούμενος. Ἀπλήρωτον δὲ τοῦ πίνειν
[9]	ἀμύνονται δὲ ἑαυτούς. Ποῖος λόγος	ἐφικέσθαι	τῆς αἰσχρότητος τῶν γινομένων δύναται;
[1]	ἐσιώπησα, εὖ ἴστε, εἰ μὴ	ἐφοβούμην	τὸ ὑπόδειγμα τοῦ Ἱερεμίου, ὃς,
[11]	τὸ μέγεθος· ὅτι μιᾶς κοτύλης	ἔχει	κοιλότητα. Μὴ πρὸς τὴν οἰνοχόην
[3]	οὕτω καὶ ὑμῖν ἐξ ἡμισείας	ἔχει	ὁ λόγος τὸ χρήσιμον· φυλακὴν
[4]	πάντα καὶ τὰ θηρία τεταγμένας	ἔχει	τὰς πρὸς τὴν μίξιν ὁρμὰς,
[7]	αὐτοὺς ἐπὶ τοῦ σώματος συντρίμματα	ἔχειν	διακενῆς. ~Ἀλλὰ τίς εἴπῃ ταῦτα
[2]	ἔργον αὐτοῦ· ἀντὶ τοῦ ταῦτα	ἔχειν	ἐν τοῖς διαλογισμοῖς, καὶ καθαίρειν
[6]	δὲ τοῦ πίνειν τὴν ὄρεξιν	ἔχειν	ἐπινοοῦντες, τὸ ἐναντίον πάσχουσιν ἢ
[10]	γέγονε παρανάλωμα, ἕτοιμος παθεῖν τοῖς	ἐχθροῖς	ὅσα βούλονται. Μέθη, λογισμῶν ὄλεθρος,
[1]	ἑσπέρα, καὶ μία προσβολὴ τοῦ	ἐχθροῦ	πάντα τὸν πόνον ἐκεῖνον διέλυσε
[12]	γίνεται τῶν πεπυρωμένων βελῶν τοῦ	ἐχθροῦ.	Τὸν μὲν γὰρ λογισμὸν καὶ
[8]	παντὸς τοῦ βίου; Οὐ γὰρ	ἔχον	τὸ σῶμα τὸν ἐκ τῆς
[4]	βίος, οἵ γε, ἱμάτιον οὐκ	ἔχοντες,	οὐδὲ τί φάγωσιν εἰς τὴν
[12]	γὰρ ἐπανῆλθον, τὴν παρθενίαν οὐκ	ἔχουσαι·	αἱ δὲ τὴν σωφροσύνην τοῖς
[10]	τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν; Ὀφθαλμοὺς	ἔχουσι,	καὶ οὐ βλέπουσιν· ὦτα ἔχουσι,
[10]	ἔχουσι, καὶ οὐ βλέπουσιν· ὦτα	ἔχουσι,	καὶ οὐκ ἀκούουσι· χεῖρες παραλέλυνται,
[12]	συντυχίαι τοῖς περιέργως κατασκοποῦσι τοσοῦτον	ἔχουσι	κίνδυνον, αἱ κατ´ ἐπιτήδευσιν ἀπαντήσεις,
[8]	ὑβριστικὸν μέθη. Ὧν παρακούοντες, αὐτόθεν	ἔχουσι	τὰς ἐπικαρπίας τῆς μέθης. Οἰδαίνει
[2]	ἐν ἡμέρᾳ τοιαύτῃ, ὅτε αὐτὰς	ἐχρῆν	διὰ τὴν ἀνάμνησιν τῆς ἀναστάσεως
[8]	διακαές. Ὥσπερ γὰρ αἱ χαράδραι,	ἕως	μὲν ἂν αὐταῖς ἐπιῤῥέωσιν οἱ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/04/2009